Ulotka: Anafranil SR 75, Tabletki powlekane
Spis treści
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Anafranil SR 75, 75 mg, tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Jedna tabletka powlekana o przedłużonym uwalnianiu zawiera 75 mg chlorowodorku klomipraminy (Clomipramini hydrochloridum).
Substancja pomocnicze o znanym działaniu: makrogologlicerolu hydroksystearynian 0,235 mg na tabletkę (patrz punkt 4.4).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu, koloru różowego, podłużnego kształtu z rysą dzielącą tabletkę na pół, mające oznakowania na jednej stronie CG, na drugiej GD.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Dorośli
- Leczenie stanów depresyjnych o różnej etiologii i symptomatologii, np.
- endogenne, reaktywne, nerwicowe, organiczne, maskowane oraz inwolucyjne postaci depresji,
- depresje związane ze schizofrenią oraz zaburzeniami osobowości.
- Zespoły depresyjne związane z podeszłym wiekiem, w przebiegu przewlekłych stanów bólowych i przewlekłych chorób somatycznych.
- Zespoły natręctw.
- Fobie i napady leku.
Dzieci i młodzież
- Moczenie nocne (tylko u dzieci powyżej piątego roku życia i pod warunkiem wykluczenia przyczyn organicznych).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli
Dawkowanie i sposób podawania powinny być dobrane indywidualnie i dostosowane do stanu pacjenta. W celu uzyskania optymalnego efektu należy stosować, w miarę możliwości, najmniejszą dawkę. W przypadku konieczności, należy zwiększać ją ostrożnie. Zalecenie to dotyczy zwłaszcza pacjentów w podeszłym wieku i młodocianych. Wymienione grupy wykazują zwykle większą wrażliwość na produkt leczniczy Anafranil SR 75 niż pozostali pacjenci.
Ze względu na możliwość wydłużenia odstępu QTc i toksycznego działania na układ serotoninergiczny, należy przestrzegać zalecanych dawek produktu leczniczego Anafranil SR 75.
W przypadku jednoczesnego podania leków wydłużających odstęp QT lub leków działających na układ serotoninergiczny (patrz punkt 4.4 oraz punkt 4.5) zwiększenie dawki leku Anafranil SR 75 należy przeprowadzać z zachowaniem ostrożności.
Depresja, zespoły natręctw i fobie
Leczenie należy rozpocząć od 1 tabletki powlekanej 25 mg 2–3 razy na dobę lub 1 tabletki o przedłużonym uwalnianiu 75 mg 1 raz na dobę (najlepiej wieczorem). Dawkę dobową należy zwiększać stopniowo, np. o 25 mg co kilka dni (w zależności od tolerancji na lek), do 4–6 tabletek po 25 mg lub 2 tabletek o przedłużonym uwalnianiu po 75 mg podczas pierwszego tygodnia leczenia. W ciężkich przypadkach dawkę można zwiększyć maksymalnie do 250 mg na dobę. W momencie osiągnięcia wyraźnej poprawy, należy dostosować dawkę dobową do wielkości dawki podtrzymującej, zwykle około 2–4 tabletki powlekane po 25 mg lub 1 tabletka o przedłużonym uwalnianiu 75 mg.
Napady lęku, agorafobia
Leczenie należy rozpocząć od 1 tabletki powlekanej 10 mg na dobę. W zależności od tolerancji leku przez pacjenta, dawkę należy zwiększać, aż do osiągnięcia zadowalającego stanu klinicznego. Dawka dobowa jest określona indywidualnie dla każdego pacjenta, i mieści się w zakresie od 25 mg do 100 mg. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 150 mg/dobę. Zaleca się nie przerywać leczenia przez co najmniej 6 miesięcy. W tym okresie należy powoli zmniejszać dawkę podtrzymującą.
Pacjenci w podeszłym wieku
Leczenie należy rozpocząć od podawania 1 tabletki powlekanej 10 mg na dobę. Następnie dawkę zwiększa się stopniowo, aby dawkę optymalną (30–50 mg/dobę) osiągnąć po około 10 dniach. Dawkę tę należy utrzymywać przez cały okres leczenia.
Dzieci i młodzież
Moczenie nocne
Dobowa dawka początkowa dla dzieci w wieku 5–8 lat wynosi 2–3 tabletki powlekane po 10 mg; dla dzieci w wieku 9–12 lat od 1 do 2 tabletek po 25 mg, natomiast dla dzieci powyżej 12 lat, od 1 do 3 tabletek po 25 mg. Większe dawki należy stosować u tych pacjentów, u których nie nastąpiła pełna odpowiedź na leczenie w ciągu 1 tygodnia. Tabletki powlekane powinny być podawane w postaci pojedynczej dawki po posiłku wieczornym. W przypadku dzieci moczących się we wczesnych godzinach nocnych część dawki należy podać wcześniej (około godz. 16). Po osiągnięciu wymaganej odpowiedzi klinicznej, leczenie należy kontynuować (przez 1–3 miesięcy), a dawkę stopniowo zmniejszać.
Rozpoczynając podawanie klomipraminy w przypadku moczenia nocnego u dzieci i młodzieży, należy ocenić korzyści i zagrożenia dla danej osoby. Należy rozważyć możliwość zastosowania terapii alternatywnych.
Brak doświadczeń w stosowaniu leku u dzieci w wieku poniżej 5 r.ż.
Brak wystarczających dowodów dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania produktu leczniczego Anafranil SR 75 u dzieci i młodzieży w leczeniu stanów depresyjnych o różnej etiologii i symptomatologii, fobii i napadów lęku oraz w leczeniu przewlekłych stanów bólowych. Dlatego w takich przypadkach nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Anafranil SR 75 u dzieci i młodzieży (w wieku od 0 do 17 lat).
Tabletki powlekane o przedłużonym uwalnianiu można podzielić na pół, nie należy ich rozgryzać.
4.3 Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
- Nadwrażliwość krzyżowa na trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne z grupy benzodiazepin.
- Produktu leczniczego Anafranil SR 75 nie należy stosować równocześnie oraz w ciągu 14 dni przed rozpoczęciem lub po zakończeniu leczenia inhibitorami MAO (patrz punkt 4.5). Nie zaleca się również jednoczesnego podawania selektywnych, odwracalnych inhibitorów MAO-A, takich jak moklobemid.
- Okres bezpośrednio po zawale mięśnia sercowego.
- Wrodzony zespół wydłużonego odstępu QT.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Samobójstwo, myśli samobójcze lub kliniczne nasilenie choroby
Ryzyko myśli samobójczych, wyrządzenia sobie krzywdy lub prób samobójczych, charakterystyczne dla ciężkich depresji, może utrzymywać się do czasu znaczącej remisji choroby.
U pacjentów z zaburzeniami depresyjnymi, zarówno dorosłych, jak i dzieci, może nastąpić nasilenie depresji i (lub) skłonności samobójczych, bądź nasilenie innych objawów psychicznych, niezależnie od tego, czy są przyjmowane lub nie inne leki przeciwdepresyjne. Krótkookresowe badania kliniczne wykazały, że leki przeciwdepresyjne zwiększają ryzyko myśli i zachowań samobójczych (skłonności samobójcze) u dzieci i młodzieży cierpiących na zaburzenia depresyjne i inne zaburzenia psychiczne.
Z uwagi na fakt, iż polepszenie stanu pacjenta może nie wystąpić w przeciągu pierwszych kilku tygodni lub nawet dłuższego leczenia, wszystkich pacjentów leczonych produktem Anafranil SR 75 – bez względu na wskazania – należy poddać ścisłej obserwacji pod kątem pogorszenia się stanu klinicznego, bądź wystąpienia skłonności samobójczych lub innych objawów psychicznych (patrz punkt 4.8), zwłaszcza w początkowym etapie terapii oraz w momentach zmian dawkowania, do czasu wyraźnego polepszenia stanu pacjenta. To jest ogólnie znane doświadczenie kliniczne, że ryzyko samobójstw może zwiększać się we wczesnym okresie terapii (zdrowienia). W takich sytuacjach, szczególnie jeśli zmiany są ciężkie, ich początek jest nagły lub zmiany te wykraczają poza obraz choroby charakterystyczny dla pacjenta, należy rozważyć możliwość zmiany schematu leczenia, a nawet odstawienia leku.
Inne wskazania psychiatryczne, w leczeniu których przepisywana jest klomipramina, także mogą być związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia prób samobójczych. Ponadto te zaburzenia mogą być związane z ciężką depresją. Te same środki ostrożności obserwowano podczas leczenia pacjentów z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi, dlatego też należy wszystkich pacjentów poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia innych wskazań psychiatrycznych.
Pacjenci, u których w przeszłości wystąpiły zdarzenia związane z próbami samobójczymi bądź ci wykazujący znaczący stopień skłonności samobójczych przed rozpoczęciem leczenia znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka pojawienia się myśli lub prób samobójczych. Tych pacjentów należy szczególnie obserwować w trakcie leczenia.
Badania kliniczne z zastosowaniem leków przeciwdepresyjnych w grupie kontrolowanej placebo, u pacjentów dorosłych z zaburzeniami psychicznymi wykazały zwiększone ryzyko zachowań samobójczych po stosowaniu antydepresantów, w porównaniu do pacjentów w wieku poniżej 25 lat z zastosowaniem placebo. Bliska obserwacja pacjentów, a w szczególności tych wysokiego ryzyka, powinna towarzyszyć terapii, szczególnie we wczesnym etapie leczenia i podczas zmiany dawkowania.
Pacjentów (jak również członków rodziny czy opiekunów dzieci, jak i osób dorosłych leczonych środkami przeciwdepresyjnymi ze względów psychiatrycznych, jak i pozapsychiatrycznych, należy ostrzec o konieczności ewentualnego pogorszenia stanu klinicznego, wystąpienia zachowań i myśli samobójczych lub nietypowych zmian w zachowaniu, a także o potrzebie natychmiastowego zgłaszania takich objawów lekarzowi (patrz punkt 4.8 Działania niepożądane).
Istnieją doniesienia o mniejszej liczbie zgonów na skutek przedawkowania produktu leczniczego Anafranil SR 75 niż w przypadku innych trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych.
Recepty na produkt leczniczy Anafranil SR 75 należy wypisywać na najmniejszą ilość tabletek, jakiej wymaga właściwe prowadzenie chorego, aby zmniejszyć ryzyko ewentualnego przedawkowania leku.
Inne objawy psychiczne
U wielu pacjentów cierpiących na napady paniki, wyraźniejsze objawy lęku występują na początku leczenia produktem Anafranil SR 75 (patrz punkt 4.2). Paradoksalne, początkowe nasilenie lęku jest największe w czasie kilku pierwszych dni leczenia i ustępuje zazwyczaj w ciągu dwóch tygodni.
U pacjentów ze schizofrenią otrzymujących trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne obserwowano niekiedy uczynnienie psychozy.
Donoszono także o epizodach manii lub łagodnych stanach maniakalnych w trakcie fazy depresyjnej u pacjentów z cyklicznymi zaburzeniami afektywnymi, leczonych trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi. W takich przypadkach może być konieczne zmniejszenie dawki produktu leczniczego Anafranil SR 75 lub jego odstawienie i podanie pacjentowi środka przeciwpsychotycznego.
Z chwilą ustąpienia tych objawów, w razie potrzeby, można ponownie rozpocząć leczenie małymi dawkami produktu leczniczego Anafranil SR 75.
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą wywoływać, zwłaszcza w nocy, psychozy farmakogenne (z majaczeniem), szczególnie u osób skłonnych do takich reakcji oraz u pacjentów w podeszłym wieku. Ustępują one w ciągu kilku dni po odstawieniu leku.
Zaburzenia układu krążenia
Produkt leczniczy Anafranil SR 75 należy podawać z zachowaniem szczególnej ostrożności pacjentom z chorobami układu sercowo-naczyniowego, a zwłaszcza pacjentom z niewydolnością układu krążenia, zaburzeniami przewodzenia (np. blokiem przedsionkowo-komorowym od I do III stopnia) lub niemiarowością serca. U tych pacjentów, jak również u osób w podeszłym wieku, zaleca się monitorowanie czynności serca oraz badanie elektrokardiograficzne.
Po podaniu dawek większych niż zalecane lub po zwiększeniu stężenia klomipraminy w osoczu powyżej wartości terapeutycznych, jak ma to miejsce w przypadku jednoczesnego jej podawania z selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) istnieje niebezpieczeństwo wydłużenia odstępu QT. Dlatego też należy unikać jednoczesnego podawania leków powodujących kumulację klomipraminy. Należy także unikać podawania leków wydłużających odstęp QTc z klomipraminą (patrz punkt 4.2 oraz punkt 4.5). Stwierdzono, że hipokaliemia jest czynnikiem ryzyka wydłużenia odstępu QTc i wystąpienia torsades de pointes. Dlatego przed podaniem produktu leczniczego Anafranil SR 75 należy wyrównać niedobory potasu (patrz punkt 4.2 oraz punkt 4.5).
Przed rozpoczęciem leczenia produktem Anafranil SR 75 zaleca się kontrolę ciśnienia tętniczego krwi, ponieważ u osób z niedociśnieniem ortostatycznym lub niestabilnym krążeniem produkt leczniczy Anafranil SR 75 może powodować spadki ciśnienia tętniczego.
Zespół serotoninowy
Ze względu na ryzyko toksycznego działania na układ serotoninergiczny, należy stosować się do zalecanych dawek. Zespół serotoninowy, objawiający się hipertermią, drgawkami klonicznymi mięśni, pobudzeniem, napadami padaczkowymi, majaczeniem i śpiączką, może wystąpić podczas jednoczesnego podawania klomipraminy z lekami serotoninergicznymi takimi, jak SSRI, SNRI, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, buprenorfiną lub litem (patrz punkt 4.2 oraz punkt 4.5).
W przypadku fluoksetyny zaleca się odczekanie od 2 do 3 tygodni (czas wymywania fluoksetyny z organizmu) przed zastosowaniem fluoksetyny lub po jej zastosowaniu.
Jeśli podejrzewa się występowanie zespołu serotoninowego, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia, w zależności od nasilenia objawów.
Drgawki
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą obniżać próg drgawkowy i dlatego produkt leczniczy Anafranil SR 75 należy stosować ze szczególną ostrożnością u osób z padaczką i innymi czynnikami predysponującymi do wystąpienia drgawek, np.: uszkodzeniem mózgu o różnej etiologii, równoczesnym podawaniem neuroleptyków, stanami odstawienia alkoholu lub leków o działaniu przeciwdrgawkowym (np. benzodiazepiny). Występowanie napadów drgawkowych jest zależne od zastosowanych dawek, dlatego też nie należy przekraczać zalecanych dawek dobowych produktu leczniczego Anafranil SR 75.
Tak jak w przypadku podobnych trójpierścieniowych środków przeciwdepresyjnych, jednoczesne leczenie produktem Anafranil SR 75 i elektrowstrząsami może być stosowane wyłącznie pod bardzo ścisłą kontrolą.
Działanie antycholinergiczne
Ze względu na właściwości antycholinergiczne, produkt leczniczy Anafranil SR 75 należy ostrożnie podawać pacjentom z podwyższonym ciśnieniem śródgałkowym w wywiadzie, jaskrą z wąskim kątem przesączania lub chorobami związanymi z zatrzymaniem moczu (np. w chorobach gruczołu krokowego).
Zmniejszone wytwarzanie płynu łzowego oraz gromadzenie wydzieliny śluzowej, związane z właściwościami antycholinergicznymi trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, może spowodować u pacjentów stosujących soczewki kontaktowe uszkodzenie nabłonka rogówki.
Liczba białych krwinek
U pacjentów leczonych produktem Anafranil SR 75 stwierdzono w pojedynczych przypadkach zmiany liczby białych krwinek, dlatego zaleca się okresową kontrolę liczby krwinek oraz obserwację w kierunku takich objawów, jak gorączka i ból gardła. Zalecenia te dotyczą szczególnie pierwszych miesięcy leczenia, a także leczenia długotrwałego.
Znieczulenie
Przed zastosowaniem znieczulenia ogólnego lub miejscowego, anestezjolog powinien być poinformowany o tym, że pacjent przyjmuje produkt leczniczy Anafranil SR 75 (patrz punkt 4.5).
Szczególne leczone populacje pacjentów
Zaleca się zachowanie ostrożności w czasie podawania trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych pacjentom z ciężkimi chorobami wątroby oraz guzami rdzenia nadnerczy (np. guzem chromochłonnym, nerwiakiem niedojrzałym), u których leki te mogą wywołać przełom nadciśnieniowy.
Produkt leczniczy Anafranil SR 75 należy podawać z zachowaniem ostrożności osobom z nadczynnością tarczycy oraz pacjentom przyjmującym produkty tarczycowe, ze względu na możliwość wystąpienia działania toksycznego na serce.
W przypadku pacjentów z chorobami wątroby, wskazane jest okresowe badanie aktywności enzymów wątrobowych.
Należy zachować ostrożność podając lek osobom z przewlekłymi zaparciami. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą powodować porażenną niedrożność jelit, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku oraz pacjentów obłożnie chorych.
Podczas długotrwałego stosowania trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych stwierdzono zwiększenie częstości powstawania próchnicy zębów. Dlatego w czasie długotrwałego stosowania tych leków zaleca się regularną kontrolę stanu uzębienia.
Przerwanie leczenia
Należy unikać nagłego odstawiania leku, z powodu możliwości wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 4.8). W razie podjęcia decyzji o przerwaniu leczenia, dawkę leku należy stopniowo zmniejszać, w możliwie najszybszym tempie, ale mając na względzie to, że nagłe odstawienie może wiązać się z wystąpieniem określonych objawów.
Produkt leczniczy Anafranil SR 75 zawiera makrogologicerolu hydroksystearynian.
Lek może powodować niestrawność i biegunkę.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Interakcje farmakodynamiczne
Inhibitory MAO
Produktu leczniczego Anafranil SR 75 nie należy podawać przez co najmniej 2 tygodnie po przerwaniu leczenia inhibitorami MAO (istnieje ryzyko wystąpienia ciężkich objawów, takich jak: przełom nadciśnieniowy, hiperpireksja, drgawki kloniczne mięśni, napady padaczkowe, pobudzenie, majaczenie oraz śpiączka). To samo dotyczy stosowania inhibitorów MAO u pacjentów leczonych wcześniej produktem leczniczym Anafranil SR 75. W obu przypadkach produkt leczniczy Anafranil SR 75 lub inhibitory MAO powinno podawać się początkowo w niewielkich dawkach, stopniowo zwiększając je i obserwując efekty leczenia (patrz punkt 4.3).
Istnieją dowody wskazujące na możliwość podania produktu leczniczego Anafranil SR 75 po zaledwie 24 godzinach od przyjęcia odwracalnego inhibitora MAO-A, takiego jak moklobemid. Należy jednak przestrzegać dwutygodniowej przerwy, zanim inhibitor MAO-A zostanie podany po leczeniu produktem Anafranil SR 75.
Leki blokujące receptory adrenergiczne
Produkt leczniczy Anafranil SR 75 może zmniejszać lub znosić hipotensyjne działanie guanetydyny, betanidyny, rezerpiny, klonidyny i alfa-metylodopy. Pacjenci, u których konieczne jest leczenie nadciśnienia tętniczego, powinni otrzymywać leki hipotensyjne innego typu (np. leki rozszerzające naczynia lub leki blokujące receptory β-adrenergiczne).
Leki sympatykomimetyczne
Produkt leczniczy Anafranil SR 75 może wzmagać działanie na układ sercowo-naczyniowy: adrenaliny, noradrenaliny, izoprenaliny, efedryny i fenylefryny (np. miejscowe środki znieczulające).
Leki o działaniu hamującym na OUN
Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą potęgować działanie alkoholu lub innych środków działających hamująco na ośrodkowy układ nerwowy (np. barbituranów, benzodiazepin oraz środków stosowanych do znieczulenia ogólnego).
Leki neuroleptyczne
Trójpierścieniowe środki przeciwdepresyjne mogą wzmagać działanie tych leków (np. pochodne fenotiazyny) na źrenicę oka, ośrodkowy układ nerwowy, jelita i pęcherz moczowy.
Leki antycholinergiczne
Trójpierścieniowe środki przeciwdepresyjne mogą wzmagać działanie tych leków (np. leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona, leki przeciwhistaminowe, pochodne atropiny, pochodne biperydenu) na źrenicę oka, ośrodkowy układ nerwowy, jelita i pęcherz moczowy.
Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
Równoczesne podawanie tych leków może prowadzić do addytywnego działania na układ serotoninergiczny (patrz środki serotoninergiczne).
Leki moczopędne
Stosowanie leków moczopędnych może prowadzić do hipokaliemii, która z kolei zwiększa ryzyko wydłużenia odstępu QT i wystąpienia torsades de pointes. Przed podaniem produktu leczniczego Anafranil SR 75 należy wyleczyć hipokaliemię (patrz punkt 4.2 oraz punkt 4.4).
Środki serotoninergiczne
Istnieje możliwość wystąpienia zespołu serotoninowego, gdy klomipramina podawana jest wraz z lekami serotoninergicznymi, takimi jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, buprenorfina lub lit (patrz punkt 4.2 oraz punkt 4.4).
W przypadku fluoksetyny zaleca się zachowanie okresu wypłukiwania, który wynosi dwa do trzech tygodni przed leczeniem i po leczeniu fluoksetyną.
Interakcje farmakokinetyczne
Klomipramina jest głównie eliminowana z organizmu na drodze przemian metabolicznych. Główny szlak metaboliczny klomipraminy polega na demetylacji z utworzeniem czynnego metabolitu, N-demetyloklomipraminy, a następnie hydroksylacji i dalszym sprzęganiu zarówno N-demetyloklomipraminy, jak i macierzystego leku. W procesie demetylacji bierze udział kilka cytochromów P450, głównie CYP3A4, CYP2C19 i CYP1A2. Eliminacja obu czynnych komponentów zachodzi na drodze hydroksylacji, którą katalizuje CYP2D6.
Jednoczesne podawanie inhibitorów CYP2D6 może prowadzić nawet do około 3-krotnego zwiększenia stężenia obu czynnych komponentów, co spowalnia metabolizm debryzochiny/sparteiny.
Jednoczesne podawanie inhibitorów CYP1A2, CYP2C19 i CYP3A4 może prowadzić do zwiększenia stężenia klomipraminy i zmniejszenia stężenia N-demetyloklomipraminy, co niekoniecznie wpływa na całkowitą farmakologię leku.
- W warunkach in vivo jednoczesne podawanie inhibitorów MAO, takich jak moklobemid, które są także silnymi inhibitorami CYP2D6, wraz z klomipraminą jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).
- Leków przeciwarytmicznych (takich jak chinidyna i propafenon), które są silnymi inhibitorami CYP2D6, nie powinno się stosować w skojarzeniu z trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi.
- Leki z grupy SSRI, które są inhibitorami CYP2D6, takie jak fluoksetyna, paroksetyna lub sertralina i innych, w tym CYP1A2 i CYP2C19 (np. fluwoksamina), mogą także zwiększać osoczowe stężenia klomipraminy, z towarzyszącymi działaniami niepożądanymi. W przypadku jednoczesnego podawania fluwoksaminy stężenie w surowicy w stanie stacjonarnym klomipraminy zwiększało się około 4-krotnie (a N-demetyloklomipraminy zmniejszało się około 2-krotnie). Patrz punkt 4.2 oraz punkt 4.4.
- Jednoczesne leczenie neuroleptykami (np. fenotiazynami) może powodować zwiększenie osoczowych stężeń trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, obniżenie progu drgawkowego i wystąpienie drgawek. Jednoczesne stosowanie z tiorydazyną może wywoływać ciężkie zaburzenia rytmu serca.
- Jednoczesne podawanie z antagonistą receptora histaminowego (H2), cymetydyną (inhibitorem kilku enzymów P450, w tym CYP2D6 i CYP3A4), może zwiększać osoczowe stężenia trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, których dawki należy w takim przypadku zmniejszyć.
- Brak doniesień, aby estrogeny były inhibitorami CYP2D6, głównego enzymu biorącego udział w eliminacji klomipraminy i dlatego nie oczekuje się wystąpienia interakcji. W kilku przypadkach jednoczesnego podawania dużej dawki estrogenu (50 mikrogramów na dobę) i trójpierścieniowego leku przeciwdepresyjnego – imipraminy odnotowano jednak nasilone działania niepożądane i odpowiedź terapeutyczną. Zależność między tymi przypadkami a klomipraminą i mniejszymi dawkami estrogenów jest niejasna. Zaleca się monitorowanie odpowiedzi terapeutycznej na trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne stosowane jednocześnie z dużymi dawkami estrogenów (50 mikrogramów na dobę); w takich przypadkach konieczna może okazać się modyfikacja dawki leku.
- Metylfenidat może także zwiększać stężenia trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, potencjalnie hamując ich metabolizm; konieczne może okazać się zmniejszenie dawki trójpierścieniowego leku przeciwdepresyjnego.
- Niektóre trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą nasilać działanie przeciwzakrzepowe leków z grupy kumaryny, takich jak warfaryna, a efekt ten może zachodzić przez hamowanie ich metabolizmu (CYP2C9). Brak dowodów na zdolność klomipraminy do hamowania metabolizmu leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna, jednakże w przypadku stosowania leków tej klasy zaleca się uważne kontrolowanie parametrów protrombinowych krwi.
- Jednoczesne podawanie leków, o których wiadomo, że indukują enzymy cytochromu P450, w szczególności CYP3A4, CYP2C19, i (lub) CYP1A2, może nasilać metabolizm i zmniejszać skuteczność produktu leczniczego Anafranil SR 75. Należą do nich barbiturany, karbamazepina, ryfampicyna i fenytoina. W przypadku jednoczesnego stosowania z karbamazepiną, stężenie w surowicy w stanie stacjonarnym klomipraminy i N-demetyloklomipraminy może zmniejszyć się o około 50%.
- Leki, które mogą wydłużać odstęp QT (np. niektóre leki przeciwarytmiczne, neuroleptyki, leki przeciwhistaminowe, chinolony, makrolidy) nie powinny być stosowane z klomipraminą (patrz punkt 4.2 oraz punkt 4.4).
4.6 Ciąża i laktacja
Ciaża
Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania produktu leczniczego Anafranil SR 75 u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały umiarkowaną aktywność teratogenną. Nie można wykluczyć potencjalnego ryzyka dla człowieka. Produktu leczniczego Anafranil SR 75 nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. W przypadku stosowania produktu leczniczego Anafranil SR 75 w okresie ciąży, należy unikać podawania go w ostatnim trymestrze ciąży, ponieważ u noworodka mogą wystąpić objawy odstawienia, takie jak: pobudzenie, drżenie, hipertonia, hipotonia, napady drgawkowe, trudności w oddychaniu, zaburzenia oddawania moczu, wymioty. W przypadku stosowania produktu leczniczego Anafranil SR 75 w okresie ciąży, należy poinformować o tym lekarza prowadzącego ciążę.
Karmienie piersią
Klomipramina i jej metabolity przenikają do mleka kobiecego. W przypadku stosowania produktu leczniczego Anafranil SR 75 w okresie karmienia piersią, należy poinformować o tym lekarza prowadzącego. W przypadku stosowania produktu leczniczego Anafranil SR 75 w okresie karmienia piersią, należy rozważyć zaprzestanie karmienia piersią.
Płodność
Brak danych dotyczących wpływu produktu leczniczego Anafranil SR 75 na płodność u ludzi. Badania na zwierzętach nie wykazały wpływu na płodność.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Produkt leczniczy Anafranil SR 75 może powodować senność, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, zaburzenia akomodacji, splątanie, omamy i inne działania niepożądane, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjenci powinni być poinformowani o możliwości wystąpienia tych działań niepożądanych i o konieczności zachowania ostrożności podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, zwłaszcza na początku leczenia i po zmianie dawki.
4.8 Działania niepożądane
Poniżej wymieniono działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania produktu leczniczego Anafranil SR 75. Częstość występowania działań niepożądanych określono na podstawie badań klinicznych i badań po wprowadzeniu produktu do obrotu.
Częstość występowania działań niepożądanych określono następująco:
Bardzo często (≥1/10)
Często (≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100)
Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000)
Bardzo rzadko (<1/10 000)
Nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Rzadko: Agranulocytoza, eozynofilia, leukopenia, małopłytkowość, purpura.
Bardzo rzadko: Trombocytopenia.
Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko: Reakcje nadwrażliwości (np. wysypka skórna, pokrzywka, świąd, obrzęk naczynioruchowy).
Zaburzenia endokrynne
Rzadko: Zespół nieadekwatnego wydzielania wazopresyny (SIADH).
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często: Zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała.
Niezbyt często: Anoreksja.
Rzadko: Hiperprolaktynemia.
Zaburzenia psychiczne
Bardzo często: Senność (szczególnie na początku leczenia; zwykle ustępuje w miarę kontynuowania leczenia).
Często: Splątanie (szczególnie u osób w podeszłym wieku), dezorientacja, pobudzenie, lęk, bezsenność, koszmary senne, mania/hipomania.
Niezbyt często: Depersonalizacja, pogorszenie depresji, omamy, napady paniki.
Rzadko: Halucynacje, myśli samobójcze i zachowania samobójcze (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo często: Zawroty głowy, ból głowy, drżenie.
Często: Drgawki, parestezje, dyskinezy, zaburzenia mowy, zaburzenia uwagi.
Niezbyt często: Nieprawidłowa koordynacja ruchowa, zaburzenia ekstrapiramidalne.
Rzadko: Zespół serotoninowy (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia oka
Często: Zaburzenia akomodacji, niewyraźne widzenie.
Rzadko: Jaskra.
Zaburzenia ucha i błędnika
Często: Szum w uszach.
Zaburzenia serca
Często: Tachykardia, kołatanie serca.
Niezbyt często: Zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego, zaburzenia rytmu serca (w tym częstoskurcz komorowy, migotanie komór, torsades de pointes).
Rzadko: Wydłużenie odstępu QT w EKG.
Zaburzenia naczyniowe
Często: Niedociśnienie ortostatyczne, omdlenia, uderzenia gorąca.
Niezbyt często: Nadciśnienie tętnicze.
Zaburzenia żołądka i jelit
Bardzo często: Suchość w ustach, zaparcia, nudności.
Często: Wymioty, biegunka, bóle brzucha.
Niezbyt często: Zaburzenia smaku.
Rzadko: Porażenna niedrożność jelit.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Niezbyt często: Zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy).
Rzadko: Zapalenie wątroby.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często: Nadmierna potliwość.
Niezbyt często: Wysypka, fotouwrażliwość.
Rzadko: Wypadanie włosów.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Często: Zaburzenia oddawania moczu (zatrzymanie moczu).
Rzadko: Obrzęk.
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Bardzo często: Zaburzenia wytrysku, zaburzenia erekcji.
Często: Obniżenie libido, zaburzenia orgazmu u kobiet.
Niezbyt często: Powiększenie gruczołów sutkowych u mężczyzn.
Rzadko: Mlekotok.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często: Osłabienie, zmęczenie.
Niezbyt często: Gorączka.
Badania
Często: Zwiększenie masy ciała.
Niezbyt często: Zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy.
Objawy odstawienne
Po nagłym odstawieniu produktu leczniczego Anafranil SR 75 mogą wystąpić objawy odstawienne, takie jak: nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, bezsenność, zawroty głowy, ból głowy, drażliwość, lęk, koszmary senne. Dlatego zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki leku w okresie co najmniej 1–2 tygodni (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu ważne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego.
5. DANE FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwdepresyjne, nieselektywne inhibitory wychwytu monoaminy, kod ATC: N06AA04.
Klomipramina jest trójpierścieniowym lekiem przeciwdepresyjnym o działaniu hamującym wychwyt zwrotny serotoniny (5-hydroksytryptaminy, 5-HT) i noradrenaliny. Wykazuje także powinowactwo do receptorów: muskarynowych, α1- i α2-adrenergicznych, H1-histaminowych, 5-HT2 i D1- i D2-dopaminowych. Działanie przeciwdepresyjne występuje po 2–3 tygodniach leczenia. Działanie przeciwlękowe występuje po kilku dniach leczenia.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Klomipramina jest szybko i prawie całkowicie wchłaniana z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w osoczu osiąga po 2–6 godzinach od podania doustnego. Biodostępność wynosi około 50% z powodu efektu pierwszego przejścia przez wątrobę. Wiązanie z białkami osocza wynosi 97–98%. Klomipramina jest metabolizowana w wątrobie, głównie przez demetylację do N-demetyloklomipraminy, która jest aktywnym metabolitem. Klomipramina i jej metabolity są wydalane głównie z moczem (około 70%) i w mniejszym stopniu z kałem (około 30%). Okres półtrwania klomipraminy wynosi 19–37 godzin, a N-demetyloklomipraminy 54–77 godzin. Stan stacjonarny osiągany jest po 7–14 dniach leczenia.
5.3 Dane przedkliniczne
Badania toksykologiczne na zwierzętach wykazały, że klomipramina ma niską toksyczność ostre. W badaniach długoterminowych na zwierzętach stwierdzono umiarkowaną aktywność teratogenną. Nie stwierdzono potencjału mutagennego. Badania karcinogenezy nie wykazały zwiększonego ryzyka nowotworzenia.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Wapnia wodorofosforan dwuwodny
Kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1)
Eudragit NE 30 D
Wapnia stearynian
Krzemionka koloidalna
Skład otoczki:
Hypromeloza
Makrogologicerolu hydroksystearynian (Kremofor RH 40)
Żelaza tlenek czerwony
Talk
Tytanu dwutlenek
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Brak informacji na temat niezgodności fizycznych i chemicznych danego leku z innymi lekami, z którymi mógłby być mieszany i równocześnie stosowany.
6.3 Okres ważności
5 lat
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Bez specjalnych zaleceń.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii Aluminium/PVC w pudełku tekturowym: 20 tabletek powlekanych o przedłużonym uwalnianiu (2 blistry po 10 szt.)
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Tabletki powlekane o przedłużanym uwalnianiu Anafranil SR 75 mogą być dzielone na pół, w celu indywidualnego dostosowania dawki. Nie należy ich rozgryzać.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.
ul. Emilii Plater 53
00-113 Warszawa,
Polska
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
R/2951
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 14.04.1994 r.
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 20.11.2013 r.
