Ulotka: Ranofren, Tabletki (10 mg)
Spis treści
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Ranofren, 10 mg, tabletki.
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera 10 mg olanzapiny (Olanzapinum).
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: Każda tabletka zawiera 150,79 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka
Tabletki okrągłe, żółte, obustronnie wypukłe.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Dorośli
- Olanzapina jest wskazana w leczeniu schizofrenii.
- Olanzapina jest wskazana w długookresowym leczeniu podtrzymującym pacjentów, u których stwierdzono dobrą odpowiedź na leczenie w początkowej fazie terapii.
- Olanzapina jest wskazana w leczeniu średnio nasilonych i ciężkich epizodów manii.
- U pacjentów, u których w terapii epizodu manii uzyskano dobrą odpowiedź na leczenie olanzapiną, olanzapina wskazana jest w celu zapobiegania nawrotom choroby afektywnej dwubiegunowej (patrz punkt 5.1).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dorośli
- Schizofrenia: zalecana dawka początkowa olanzapiny wynosi 10 mg na dobę.
- Epizod manii: dawka początkowa wynosi 15 mg na dobę podawana jako dawka pojedyncza w monoterapii lub 10 mg na dobę w terapii skojarzonej (patrz punkt 5.1).
- Zapobieganie nawrotom choroby afektywnej dwubiegunowej: zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg/dobę. U pacjentów otrzymujących olanzapinę w leczeniu epizodu manii, aby zapobiec nawrotom, należy kontynuować leczenie tą samą dawką. W przypadku wystąpienia nowego epizodu manii, epizodu mieszanego lub epizodu depresji, należy kontynuować leczenie olanzapiną (w razie potrzeby optymalizując jej dawkę), i jeżeli istnieją wskazania kliniczne – zastosować dodatkowe leczenie objawów afektywnych.
Podczas leczenia schizofrenii, epizodów manii i w celu zapobiegania nawrotom choroby afektywnej dwubiegunowej, dawka dobowa może być ustalana w zależności od stanu klinicznego pacjenta w zakresie 5 do 20 mg/dobę. Zwiększenie dawki ponad rekomendowaną dawkę początkową jest zalecane tylko po ponownej ocenie stanu klinicznego i powinno być dokonywane nie częściej niż co 24 godziny. Olanzapina może być podawana niezależnie od posiłków, ponieważ pokarm nie wpływa na jej wchłanianie. W przypadku planowanego zakończenia leczenia olanzapiną należy rozważyć stopniowe zmniejszanie dawki leku.
Dzieci i młodzież
Nie zaleca się stosowania olanzapiny u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat, z uwagi na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności leczenia. Znacznie większy przyrost masy ciała oraz większe zmiany stężenia lipidów i prolaktyny zgłaszano podczas krótkotrwałych badań z udziałem młodzieży niż w badaniach z udziałem dorosłych (patrz punkty 4.4, 4.8, 5.1 i 5.2).
Pacjenci w podeszłym wieku
Mniejsza dawka początkowa (5 mg/dobę) nie jest rutynowo zalecana, jednak powinna być rozważana u pacjentów w wieku 65 lat i powyżej, gdy przemawiają za tym czynniki kliniczne (patrz również punkt 4.4).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby
U tych pacjentów należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki początkowej (5 mg). W przypadkach umiarkowanej niewydolności wątroby (marskość, klasa A lub B w skali Child-Pugh), dawka początkowa powinna wynosić 5 mg i być ostrożnie zwiększana.
Osoby palące
Dawka początkowa i zakres stosowanych dawek u pacjentów niepalących nie wymagają rutynowej korekty w porównaniu z dawkami stosowanymi u pacjentów palących. Metabolizm olanzapiny może być indukowany przez palenie tytoniu. Zalecane jest monitorowanie stanu klinicznego i w razie potrzeby rozważenie zwiększenia dawki olanzapiny (patrz punkt 4.5).
Jeśli występuje więcej niż jeden czynnik, który mógłby spowodować spowolnienie metabolizmu (płeć żeńska, podeszły wiek, niepalenie tytoniu) należy rozważyć zmniejszenie dawki początkowej. U tych pacjentów zwiększanie dawki, jeżeli wskazane, powinno być przeprowadzane z zachowaniem ostrożności.
(Patrz punkty 4.5 oraz 5.2)
4.3 Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
- Pacjenci ze stwierdzonym ryzykiem wystąpienia jaskry z wąskim kątem przesączania.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych, poprawa stanu klinicznego pacjenta może nastąpić po kilku dniach lub tygodniach. W tym czasie należy dokładnie monitorować stan pacjentów.
Psychoza i (lub) zaburzenia zachowania spowodowane otępieniem
Nie zaleca się stosowania olanzapiny u pacjentów z objawami psychozy i (lub) zaburzeniami zachowania spowodowanymi otępieniem, z powodu zwiększonej śmiertelności oraz ryzyka występowania zdarzeń naczyniowo-mózgowych. W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo (w okresie 6-12 tygodni) obejmujących pacjentów w podeszłym wieku (średnia wieku 78 lat) z psychozą spowodowaną otępieniem, i (lub) z zaburzeniami zachowania spowodowanymi otępieniem, odnotowano dwukrotne zwiększenie częstości zgonów u pacjentów leczonych olanzapiną w porównaniu do grupy pacjentów leczonych placebo (odpowiednio 3,5% wobec 1,5%). Zwiększona śmiertelność nie była spowodowana dawkowaniem olanzapiny (średnia dobowa dawka 4,4 mg) lub czasem trwania leczenia. Czynnikami ryzyka, predysponującymi populację pacjentów do zwiększonej śmiertelności, był wiek >65 lat, utrudnienie połykania, sedacja, niedożywienie i odwodnienie, choroby płuc (np. zapalenie płuc z aspiracją lub bez aspiracji) lub jednoczesne stosowanie benzodiazepin. Jednak śmiertelność była większa wśród pacjentów leczonych olanzapiną niż w grupie pacjentów leczonych placebo i pozbawionych czynnika ryzyka.
W tych samych badaniach klinicznych odnotowano niepożądane zdarzenia naczyniowo-mózgowe (np. udar, przemijający napad niedokrwienny), w tym przypadki śmiertelne. Odnotowano trzykrotne zwiększenie częstości występowania niepożądanych zdarzeń naczyniowo-mózgowych w grupie pacjentów leczonych olanzapiną w porównaniu z grupą pacjentów leczonych placebo (odpowiednio 1,3% wobec 0,4%). U wszystkich pacjentów leczonych olanzapiną i placebo, u których wystąpiły zdarzenia naczyniowo-mózgowe, stwierdzono czynniki zwiększające ryzyko. Wiek >75 lat, otępienie naczyniowe lub mieszane były uznane za czynniki ryzyka wystąpienia niepożądanych zdarzeń naczyniowo-mózgowych w związku z leczeniem olanzapiną. Skuteczność olanzapiny nie została ustalona w czasie prowadzenia tych badań.
Choroba Parkinsona
Nie zaleca się stosowania olanzapiny w leczeniu psychozy wywołanej przyjmowaniem agonistów dopaminy u pacjentów z chorobą Parkinsona. W badaniach klinicznych bardzo często zgłaszano nasilenie objawów parkinsonizmu i omamy, które występowały z większą częstością niż w przypadku stosowania placebo (patrz również punkt 4.8), a olanzapina nie była bardziej skuteczna niż placebo w leczeniu objawów psychotycznych. W badaniach wymagane było, aby stan pacjentów był stabilny, kiedy przyjmowali oni najmniejszą skuteczną dawkę leków przeciw parkinsonizmowi (agonistów dopaminy), oraz aby przez cały czas badania przyjmowali oni te same leki przeciw parkinsonizmowi w stałych dawkach. Podawanie olanzapiny rozpoczęto od dawki 2,5 mg/dobę i następnie zwiększano – w zależności od decyzji badacza – maksymalnie do 15 mg/dobę.
Złośliwy zespół neuroleptyczny (ZZN)
ZZN jest stanem potencjalnego zagrożenia życia związanym z przyjmowaniem leków przeciwpsychotycznych. Podczas stosowania olanzapiny również zgłaszano rzadkie przypadki ZZN. Klinicznymi objawami ZZN są: bardzo wysoka gorączka, sztywność mięśni, zaburzenia świadomości oraz objawy niestabilności autonomicznego układu nerwowego (niemiarowe tętno lub wahania ciśnienia tętniczego krwi, tachykardia, obfite pocenie się i zaburzenia rytmu serca). Ponadto, może wystąpić zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatyninowej, mioglobinuria (rabdomioliza) oraz ostra niewydolność nerek. Jeżeli u pacjenta wystąpią objawy podmiotowe i przedmiotowe wskazujące na ZZN lub wysoka gorączka o niewyjaśnionej przyczynie, bez innych klinicznych objawów ZZN, należy odstawić wszystkie leki przeciwpsychotyczne, również olanzapinę.
Hiperglikemia i cukrzyca
Niezbyt często zgłaszano wystąpienie hiperglikemii i (lub) rozwój albo nasilenie objawów cukrzycy z występującą sporadycznie kwasicą ketonową lub śpiączką, w tym kilka przypadków śmiertelnych (patrz punkt 4.8). W niektórych przypadkach odnotowano uprzednie zwiększenie masy ciała, co może być czynnikiem predysponującym. Zaleca się odpowiednie monitorowanie stanu klinicznego, zgodnie z przyjętymi wytycznymi dotyczącymi leczenia przeciwpsychotycznego, np. mierzyć stężenie glukozy we krwi przed rozpoczęciem leczenia, 12 tygodni po rozpoczęciu leczenia olanzapiną, a następnie raz na rok. Pacjentów otrzymujących jakikolwiek lek przeciwpsychotyczny, w tym produkty lecznicze zawierające olanzapinę, należy obserwować, czy nie pojawiają się objawy przedmiotowe i podmiotowe hiperglikemii (takie jak nadmierne pragnienie, nadmierne wydzielanie moczu, nadmierne łaknienie i osłabienie), a pacjentów z cukrzycą lub czynnikami ryzyka predysponującymi do cukrzycy należy regularnie badać, aby wykryć pogorszenie kontroli glikemii. Należy regularnie kontrolować masę ciała, np. przed rozpoczęciem leczenia, 4, 8 i 12 tygodni po rozpoczęciu leczenia olanzapiną a następnie raz na kwartał.
Zmiany stężenia lipidów
W badaniu klinicznym kontrolowanym placebo, u pacjentów leczonych olanzapiną obserwowano niepożądane zmiany w stężeniu lipidów (patrz punkt 4.8). W przypadku wystąpienia zmian w stężeniu lipidów należy zastosować odpowiednie leczenie, w szczególności u pacjentów z zaburzeniami przemiany lipidów i u pacjentów, u których występują czynniki ryzyka rozwoju takich zaburzeń. U pacjentów otrzymujących jakikolwiek lek przeciwpsychotyczny, w tym produkt leczniczy zawierający olanzapinę, należy regularnie badać stężenie lipidów, zgodnie z przyjętymi wytycznymi dotyczącymi leczenia przeciwpsychotycznego, np. przed rozpoczęciem leczenia, 12 tygodni po rozpoczęciu leczenia olanzapiną a następnie co 5 lat.
Aktywność przeciwcholinergiczna
Choć wykazano aktywność przeciwcholinergiczną olanzapiny in vitro, doświadczenia z badań klinicznych ujawniły małą częstość występowania objawów z tym związanych. Jednakże, ponieważ doświadczenie kliniczne związane ze stosowaniem olanzapiny u pacjentów ze współistniejącymi chorobami jest ograniczone, należy zachować ostrożność przepisując lek pacjentom z przerostem gruczołu krokowego, niedrożnością porażenną jelit i podobnymi schorzeniami.
Czynność wątroby
Często obserwowano przejściowe i bezobjawowe zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych – aminotransferazy alaninowej (AIAT) i aminotransferazy asparaginianowej (AspAT), zwłaszcza w początkowym etapie podawania leku. Należy zachować ostrożność i wykonywać badania kontrolne u pacjentów ze zwiększoną aktywnością AIAT i (lub) AspAT, u pacjentów z objawami podmiotowymi i przedmiotowymi niewydolności wątroby, u pacjentów z uprzednio stwierdzoną ograniczoną czynnościową rezerwą wątrobową oraz u pacjentów stosujących leki o potencjalnym działaniu hepatotoksycznym. U pacjentów, u których stwierdzono zapalenie wątroby (w tym wątrobokomórkowe i cholestatyczne uszkodzenie wątroby oraz mieszaną postać uszkodzenia wątroby), należy przerwać leczenie olanzapiną.
Neutropenia
Należy zachować ostrożność u pacjentów, u których stwierdza się z jakiejkolwiek przyczyny małą liczbę leukocytów i (lub) granulocytów obojętnochłonnych, u pacjentów przyjmujących leki mogące wywoływać neutropenię, u pacjentów z zahamowaniem czynności i (lub) toksycznym uszkodzeniem szpiku indukowanym przez leki w wywiadzie, u pacjentów z zahamowaniem czynności szpiku spowodowanym przez współistniejącą chorobę, radioterapię bądź chemioterapię i u pacjentów z hipereczynofilią lub chorobą mieloproliferacyjną. U pacjentów leczonych jednocześnie olanzapiną i walproinianem często zgłaszano neutropenię (patrz punkt 4.8).
Przerwanie leczenia
Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), po nagłym przerwaniu stosowania olanzapiny zgłaszano wystąpienie ostrych objawów, takich jak: pocenie się, bezsenność, drżenie, lęk, nudności lub wymioty.
Odstęp QT
W badaniach klinicznych istotne klinicznie wydłużenie odstępu QTc u pacjentów leczonych olanzapiną (skorygowane wg wzoru Fridericia [QTcF] ≥ 500 milisekund [ms] w każdym momencie po rozpoczęciu badania, dla pacjentów z odstępem QTcF<500 ms przed rozpoczęciem badania) występowało niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100). W porównaniu z placebo nie stwierdzono istotnych różnic w częstości występowania kardiologicznych zdarzeń niepożądanych. Jednakże, należy zachować ostrożność zalecając jednoczesne stosowanie olanzapiny i innych leków powodujących wydłużenie odstępu QTc, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, u pacjentów z wrodzonym zespołem wydłużonego odstępu QT, zastoinową niewydolnością serca, przerostem mięśnia sercowego, zmniejszonym stężeniem potasu lub magnezu we krwi.
Choroba zakrzepowo-zatorowa
Podczas leczenia olanzapiną, niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100) zgłaszano przejściowe występowanie zakrzepicy z zatorami w układzie żylnym. Związek pomiędzy pojawiającymi się zakrzepami z zatorami w układzie żylnym a leczeniem olanzapiną nie został ustalony. Jednakże ze względu na to, że u pacjentów ze schizofrenią często występują czynniki ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, przed rozpoczęciem oraz w trakcie leczenia produktem Ranofren należy rozpoznać wszystkie możliwe czynniki ryzyka zakrzepicy, np. unieruchomienie, oraz podjąć odpowiednie działania prewencyjne.
Ogólna aktywność ośrodkowego układu nerwowego
Ze względu na to, że olanzapina działa przede wszystkim na ośrodkowy układ nerwowy, należy zachować ostrożność stosując ją jednocześnie z innymi lekami o działaniu ośrodkowym oraz z alkoholem. Możliwe jest działanie antagonistyczne olanzapiny wobec bezpośrednich i pośrednich agonistów dopaminy, ponieważ wykazano in vitro antagonizm olanzapiny z dopaminą.
Napady drgawek
Należy zachować ostrożność stosując olanzapinę u pacjentów z napadami drgawek w wywiadzie lub poddanych czynnikom obniżającym próg drgawkowy. Niezbyt często zgłaszano napady drgawek u pacjentów leczonych olanzapiną. W większości tych przypadków zgłaszano w wywiadzie napady drgawek lub czynniki zwiększające ryzyko ich wystąpienia.
Późne dyskinezy
W badaniach porównawczych trwających 1 rok lub krócej późne dyskinezy występowały z istotnie statystycznie mniejszą częstością w przypadku stosowania olanzapiny. Ryzyko wystąpienia późnych dyskinez rośnie wraz z czasem trwania leczenia. Dlatego jeżeli u pacjenta przyjmującego olanzapinę wystąpią objawy podmiotowe i przedmiotowe późnych dyskinez, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub odstawienie leku. Po odstawieniu leku objawy te mogą przejściowo ulec zaostrzeniu lub dopiero wystąpić.
Niedociśnienie ortostatyczne
U pacjentów w wieku podeszłym obserwowano w trakcie badań klinicznych niezbyt częste przypadki niedociśnienia ortostatycznego. Zaleca się okresowe pomiary ciśnienia tętniczego u pacjentów w wieku powyżej 65 lat.
Nagły zgon sercowy
Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano występowanie nagłych zgonów sercowych u pacjentów stosujących olanzapinę. W retrospektywnym, obserwacyjnym, kohortowym badaniu ryzyko nagłego zgonu sercowego u pacjentów leczonych olanzapiną było około dwa razy większe niż u pacjentów niestosujących leków przeciwpsychotycznych. W badaniu tym wykazano porównywalne ryzyko nagłego zgonu sercowego w przypadku stosowania olanzapiny i innych atypowych leków przeciwpsychotycznych uwzględnionych w analizie zbiorczej.
Dzieci i młodzież
Olanzapina nie jest wskazana do stosowania w leczeniu dzieci i młodzieży. W badaniach z udziałem pacjentów w wieku od 13 do 17 lat występowały różne działania niepożądane, w tym zwiększenie masy ciała, zmiana parametrów metabolicznych i zwiększenie stężenia prolaktyny (patrz punkt 4.8 i 5.1).
Laktoza
Tabletki Ranofren zawierają laktozę. Pacjenci, cierpiący na rzadkie dziedziczne schorzenia, związane z nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zaburzeniami wchłaniania glukozo-galaktozy, nie powinni stosować tego produktu leczniczego.
Sód
Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji
Dzieci i młodzież
Badania dotyczące interakcji brali udział tylko dorośli pacjenci.
Potencjalne interakcje mające wpływ na olanzapinę
Ponieważ olanzapina jest metabolizowana przez CYP1A2, substancje, które wybiórczo indukują lub hamują ten izoenzym mogą mieć wpływ na farmakokinetykę olanzapiny.
Indukcja CYP1A2
Metabolizm olanzapiny może być indukowany przez palenie tytoniu i karbamazepinę, co może prowadzić do zmniejszenia stężenia olanzapiny. Obserwowano jedynie nieznaczne do średniego zwiększenie klirensu olanzapiny. Znaczenie kliniczne tego faktu jest prawdopodobnie ograniczone, ale zalecane jest monitorowanie stanu klinicznego i w razie potrzeby rozważenie zwiększenia dawki olanzapiny (patrz punkt 4.2).
Hamowanie CYP1A2
Stwierdzono istotne hamowanie metabolizmu olanzapiny przez fluwoksaminę, która jest specyficznym inhibitorem CYP1A2. Stężenie maksymalne Cmax olanzapiny po podaniu fluwoksaminy zwiększało się średnio o 54% u niepalących kobiet i o 77% u palących mężczyzn. Pole pod krzywą (AUC) zwiększało się średnio o odpowiednio 52% i o 108%. W przypadku równoczesnego stosowania fluwoksaminy lub innego inhibitora CYP1A2 takiego jak np. cyprofloksacyna, należy rozważyć zmniejszenie dawki początkowej olanzapiny. W przypadku rozpoczęcia leczenia inhibitorem CYP1A2, należy rozważyć zmniejszenie dawki olanzapiny.
Zmniejszenie dostępności biologicznej
Węgiel aktywowany zmniejsza dostępność biologiczną podanej doustnie olanzapiny o 50 do 60% i powinien być podawany co najmniej 2 godziny przed olanzapiną lub 2 godziny po niej. Nie stwierdzono, aby fluoksetyna (inhibitor CYP2D6), pojedyncze dawki leków zobojętniających kwas solny (glin, magnez) czy cymetydyna w istotny sposób wpływały na farmakokinetykę olanzapiny.
Potencjalny wpływ olanzapiny na inne produkty lecznicze
Olanzapina może wywierać antagonistyczne działanie wobec bezpośrednich i pośrednich agonistów dopaminy.
Olanzapina nie hamuje in vitro głównych izoenzymów CYP450 (np. 1A2, 2D6, 2C9, 2C19, 3A4). Dlatego też nie należy się spodziewać żadnych szczególnych interakcji. Potwierdzono to w badaniach in vivo, w których nie stwierdzono hamowania metabolizmu następujących substancji czynnych: trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (głównie szlak metaboliczny CYP2D6), warfaryny (CYP2C9), teofiliny (CYP1A2) lub diazepamu (CYP3A4 i 2C19).
Nie stwierdzono interakcji olanzapiny podawanej równocześnie z litem czy biperydenem.
Monitorowanie stężeń terapeutycznych walproinianu w osoczu nie wskazuje na konieczność zmiany jego dawki po rozpoczęciu jednoczesnego podawania olanzapiny.
Ogólna aktywność ośrodkowego układu nerwowego
Należy zachować ostrożność u pacjentów spożywających alkohol lub stosujących leki mogące hamować aktywność ośrodkowego układu nerwowego. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania olanzapiny i produktów leczniczych podawanych w leczeniu choroby Parkinsona u pacjentów z chorobą Parkinsona i otępieniem (patrz punkt 4.4).
Odstęp QTc
Należy zachować ostrożność stosując jednocześnie olanzapinę z lekami, które powodują wydłużenie odstępu QTc (patrz punkt 4.4).
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Nie przeprowadzono odpowiednich kontrolowanych badań kobiet w ciąży. Należy poinformować pacjentkę, aby powiadomiła lekarza o zajściu w ciążę lub planowaniu ciąży w czasie leczenia olanzapiną. Ze względu na ograniczone doświadczenie u kobiet w ciąży, olanzapina może być stosowana w ciąży jedynie w przypadku, kiedy spodziewane korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla płodu.
Noworodki, których matki stosowały leki przeciwpsychotyczne (w tym olanzapinę) w trzecim trymestrze ciąży, są narażone na wystąpienie działań niepożądanych, takich jak objawy pozapiramidowe i (lub) objawy z odstawienia. Objawy te mogą mieć różną ciężkość i czas trwania. Zgłaszano przypadki pobudzenia, hipertonii, hipotonii, drżenia, senności, zaburzeń oddechowych, trudności w pobieraniu pokarmu. Z tego względu noworodki, których matki stosowały leki przeciwpsychotyczne w trzecim trymestrze ciąży, powinny być uważnie obserwowane.
Karmienie piersią
W badaniu z udziałem zdrowych kobiet karmiących piersią stwierdzono, że olanzapina przenika do mleka ludzkiego. U niemowląt średnia ekspozycja (mg/kg mc.) w stanie stacjonarnym stanowiła 1,8% dawki przyjętej przez matkę (mg/kg mc). Pacjentkom powinno się odradzać karmienie piersią podczas przyjmowania olanzapiny.
Płodność
Wpływ na płodność nie jest znany (dane przedkliniczne, patrz punkt 5.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn
Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Ze względu na to, że olanzapina może wywołać senność i zawroty głowy, pacjentów należy ostrzec, aby zachowali szczególną ostrożność podczas obsługiwania maszyn, w tym pojazdów mechanicznych.
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Dorośli
Najczęściej (u ≥1/100 pacjentów) zgłaszanymi działaniami niepożądanymi związanymi ze stosowaniem olanzapiny w badaniach klinicznych były: senność, zwiększenie masy ciała, eozynofilia, zwiększenie stężenia prolaktyny, cholesterolu, glukozy i triglicerydów (patrz punkt 4.4), cukromocz, zwiększenie apetytu, zawroty głowy, akatyzja, parkinsonizm, leukopenia, neutropenia (patrz punkt 4.4), dyskineza, niedociśnienie ortostatyczne, działanie przeciwcholinergiczne, przejściowe, bezobjawowe zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych (patrz punkt 4.4), wysypka, astenia, zmęczenie, gorączka, ból stawu, zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej, duża aktywność gamma glutamylotransferazy, duże stężenie kwasu moczowego, duża aktywność fosfokinazy kreatyninowej i obrzęk.
Tabelaryczne zestawienie objawów niepożądanych
W poniższej tabeli przedstawiono objawy niepożądane i wyniki badań diagnostycznych ze zgłoszeń spontanicznych oraz obserwowane podczas badań klinicznych. W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Częstości występowania określono następująco: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
| Bardzo często | Często | Niezbyt często | Rzadko | Nieznana |
|---|---|---|---|---|
| Zaburzenia krwi i układu chłonnego | ||||
| Eozynofilia Leukopenia10 Neutropenia10 |
Trombocytopenia10 | Agranulocytoza10 | ||
| Zaburzenia układu immunologicznego | ||||
| Reakcja alergiczna | Anafilaksja | |||
| Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | ||||
| Zwiększenie masy ciała1 | Zwiększenie apetytu1 Hiperglikemia2 Hipertriglicerydemia2 Hipercholesterolemia2 |
Cukrzyca2 Hiperprolaktynemia3 Zwiększenie stężenia triglicerydów2 Zwiększenie stężenia cholesterolu2 |
Kwasica ketonowa w przebiegu cukrzycy2 Śpiączka cukrzycowa2 |
Hiponatremia |
| Zaburzenia psychiczne | ||||
| Aktywność nałogowa (w tym hazard) | Pobudzenie Koszmary senne |
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne | Zaburzenia libido4 | |
| Zaburzenia układu nerwowego | ||||
| Senność5 | Zawroty głowy5 Akatyzja6 Parkinsonizm6 Dyskineza6 |
Drgawki7 Zaburzenia mowy Zaburzenia przejściowe po odstawieniu8 |
Złośliwy zespół neuroleptyczny9 | Późna dyskineza6 |
| Zaburzenia oka | ||||
| Zamazane widzenie | ||||
| Zaburzenia serca | ||||
| Bradykardia11 Odruchowa tachykardia11 |
Wydłużenie odstępu QTc11 | Nagły zgon sercowy11 | ||
| Zaburzenia naczyniowe | ||||
| Niedociśnienie ortostatyczne11 | Zakrzepica z zatorami11 | |||
| Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | ||||
| Zapalenie płuc (w tym zapalenie płuc z aspiracją lub bez aspiracji)12 | ||||
| Zaburzenia żołądka i jelit | ||||
| Działanie przeciwcholinergiczne13 | Zaparcie Suchość w jamie ustnej Nudności Wymioty Zaburzenia połykania12 |
|||
| Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | ||||
| Zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych14 | Zapalenie wątroby14 | |||
| Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | ||||
| Wysypka | Reakcje fototoksyczne | Rumień wielopostaciowy Zespół Stevensa i Johnsona |
||
| Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej | ||||
| Ból stawu | Rabdomioliza | |||
| Zaburzenia nerek i dróg moczowych | ||||
| Moczenie nocne | Nietrzymanie moczu | |||
| Zaburzenia układu rozrodczego i piersi | ||||
| Zaburzenia wzwodu4 Zaburzenia wytrysku4 |
Powiększenie piersi u mężczyzn3 Wydzielanie mleka niezwiązane z porodem3 Brak miesiączki3 |
Priapizm4 | ||
| Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | ||||
| Astenia15 Zmęczenie15 Obrzęk15 Gorączka15 |
Zaburzenia chodu | Zaburzenia po odstawieniu u noworodków16 | Zespół nieadekwatnego wydzielania wazopresyny (SIADH) | |
| Badania diagnostyczne | ||||
| Zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej17 Zwiększenie aktywności gamma glutamylotransferazy17 Zwiększenie stężenia kwasu moczowego17 Zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatyninowej17 |
Cukromocz17 | |||
Opis wybranych działań niepożądanych
1 Zwiększenie masy ciała i zwiększenie apetytu: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania klinicznie istotnego zwiększenia masy ciała (≥7% masy ciała przy włączeniu do badania) była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (22,2%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (3,0%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania zwiększenia apetytu była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (6,2%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (2,6%).
2 Hiperglikemia, cukrzyca, kwasica ketonowa w przebiegu cukrzycy, śpiączka cukrzycowa, hipertriglicerydemia, hipercholesterolemia, zwiększenie stężenia triglicerydów, zwiększenie stężenia cholesterolu: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania hiperglikemii była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (3,2%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (2,7%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania cukrzycy była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (0,9%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,5%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania hipertriglicerydemii była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (3,7%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (2,0%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania hipercholesterolemii była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (3,6%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (2,7%).
3 Hiperprolaktynemia, powiększenie piersi u mężczyzn, wydzielanie mleka niezwiązane z porodem, brak miesiączki: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania hiperprolaktynemii była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (4,2%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (1,8%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania powiększenia piersi u mężczyzn była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (0,3%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,1%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania wydzielania mleka niezwiązanego z porodem była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (0,3%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,1%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania braku miesiączki była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (0,3%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,1%).
4 Zaburzenia libido, zaburzenia wzwodu, zaburzenia wytrysku, priapizm: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania zaburzeń libido była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (0,3%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,1%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania zaburzeń wzwodu była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (0,3%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,1%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania zaburzeń wytrysku była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (0,3%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,1%). Priapizm zgłaszano bardzo rzadko.
5 Senność, zawroty głowy: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania senności była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (25,8%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (11,6%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania zawrotów głowy była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (11,6%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (5,5%).
6 Akatyzja, parkinsonizm, dyskineza, późna dyskineza: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania akatyzji była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (6,2%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (3,0%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania parkinsonizmu była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (14,0%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (8,7%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania dyskinezy była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (5,1%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (3,8%). Późna dyskineza zgłaszano z częstością nieznaną.
7 Drgawki: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania drgawek była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (0,9%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,3%).
8 Zaburzenia przejściowe po odstawieniu: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania zaburzeń przejściowych po odstawieniu była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (0,3%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,1%).
9 Złośliwy zespół neuroleptyczny: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania ZZN była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (0,1%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,0%).
10 Leukopenia, neutropenia, trombocytopenia, agranulocytoza: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania leukopenii była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (1,0%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,5%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania neutropenii była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (1,0%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,5%). Trombocytopenia i agranulocytoza zgłaszano rzadko i bardzo rzadko.
11 Bradykardia, odruchowa tachykardia, wydłużenie odstępu QTc, nagły zgon sercowy, niedociśnienie ortostatyczne, zakrzepica z zatorami: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania bradykardii była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (0,3%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,1%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania odruchowej tachykardii była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (0,3%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,1%). Wydłużenie odstępu QTc, nagły zgon sercowy, niedociśnienie ortostatyczne i zakrzepica z zatorami zgłaszano niezbyt często i rzadko.
12 Zapalenie płuc (w tym zapalenie płuc z aspiracją lub bez aspiracji), zaburzenia połykania: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania zapalenia płuc była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (0,3%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,1%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania zaburzeń połykania była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (0,3%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (0,1%).
13 Działanie przeciwcholinergiczne: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania działania przeciwcholinergicznego była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (10,0%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (5,5%).
14 Zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, zapalenie wątroby: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania zwiększenia aktywności aminotransferaz wątrobowych była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (10,0%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (5,5%). Zapalenie wątroby zgłaszano niezbyt często.
15 Astenia, zmęczenie, obrzęk, gorączka: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania astenii była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (5,1%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (2,7%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania zmęczenia była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (5,1%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (2,7%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania obrzęku była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (5,1%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (2,7%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania gorączki była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (5,1%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (2,7%).
16 Zaburzenia po odstawieniu u noworodków: Zaburzenia po odstawieniu u noworodków zgłaszano rzadko.
17 Zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej, zwiększenie aktywności gamma glutamylotransferazy, zwiększenie stężenia kwasu moczowego, zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatyninowej, cukromocz: W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania zwiększenia aktywności fosfatazy zasadowej była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (5,1%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (2,7%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania zwiększenia aktywności gamma glutamylotransferazy była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (5,1%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (2,7%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania zwiększenia stężenia kwasu moczowego była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (5,1%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (2,7%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania zwiększenia aktywności fosfokinazy kreatyninowej była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (5,1%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (2,7%). W badaniach klinicznych kontrolowanych placebo, częstość występowania cukromoczu była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (5,1%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (2,7%).
Dzieci i młodzież
W badaniach klinicznych z udziałem młodzieży (w wieku 13-17 lat) częstość występowania działań niepożądanych była podobna do częstości obserwowanej u dorosłych, z wyjątkiem następujących kategorii, w których częstość występowania była większa u młodzieży niż u dorosłych: bardzo często (≥1/10) – zwiększenie masy ciała; często (≥1/100 do <1/10) – zwiększenie apetytu, senność, zawroty głowy, akatyzja, parkinsonizm, dyskineza, zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, zwiększenie stężenia prolaktyny, zwiększenie stężenia triglicerydów, zwiększenie stężenia cholesterolu; niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100) – hiperglikemia, cukrzyca, zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatyninowej.
W badaniach klinicznych z udziałem młodzieży (w wieku 13-17 lat) częstość występowania klinicznie istotnego zwiększenia masy ciała (≥7% masy ciała przy włączeniu do badania) była większa w grupie pacjentów leczonych olanzapiną (40,6%) niż w grupie pacjentów otrzymujących placebo (9,6%).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Pozwala to na nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego.
5. DANE FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwpsychotyczne, kod ATC: N05AH03.
Olanzapina wykazuje powinowactwo do receptorów serotoninowych 5HT2A/2C, 5HT3, 5HT6; receptorów dopaminowych D1, D2, D3, D4, D5; receptorów muskarynowych M1-5; receptorów adrenergicznych α1 oraz receptorów histaminowych H1. W badaniach zwierzęcych wykazano, że działanie olanzapiny różni się od działania klasycznych leków przeciwpsychotycznych. Olanzapina wykazuje powinowactwo do receptorów dopaminowych, serotoninowych, muskarynowych, adrenergicznych i histaminowych. Olanzapina wybiórczo zmniejsza aktywność neuronów dopaminergicznych w szlaku mezolimbicznym, podczas gdy aktywność neuronów dopaminergicznych w szlaku nigrostriatalnym pozostaje bez zmian. W badaniach klinicznych olanzapina wykazywała skuteczność w leczeniu schizofrenii i innych schorzeń psychicznych o nasilonym pobudzeniu psychomotorycznym i wrogości. W badaniach klinicznych olanzapina wykazywała skuteczność w leczeniu schizofrenii i innych schorzeń psychicznych o nasilonym pobudzeniu psychomotorycznym i wrogości. W badaniach klinicznych olanzapina wykazywała skuteczność w leczeniu schizofrenii i innych schorzeń psychicznych o nasilonym pobudzeniu psychomotorycznym i wrogości.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Olanzapina jest dobrze wchłaniana z przewodu pokarmowego, a jej biodostępność po podaniu doustnym wynosi około 60%. Pokarm nie wpływa na wchłanianie olanzapiny. Maksymalne stężenie we krwi osiągane jest po 5-8 godzinach od podania. Olanzapina w około 93% wiąże się z białkami osocza, głównie z albuminą i α1-kwaśną glikoproteiną. Olanzapina jest metabolizowana w wątrobie, głównie przez izoenzym CYP1A2, a także przez glukuronylotransferazę. Głównymi metabolitami olanzapiny są 10-N-glukuronid i 4′-N-tlenek olanzapiny, które nie wykazują aktywności farmakologicznej. Okres półtrwania olanzapiny wynosi około 30 godzin. Olanzapina jest wydalana głównie z moczem (około 57%) i w mniejszym stopniu z kałem (około 30%).
5.3 Dane przedkliniczne
Dane przedkliniczne nie wykazały szczególnego zagrożenia dla ludzi, opartego na konwencjonalnych badaniach toksykologii wielokrotnego podawania, genotoksyczności, potencjału karcynogennego, toksyczności dla rozrodczości.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
- Laktoza jednowodna
- Celuloza mikrokrystaliczna
- Kroskarmeloza sodowa
- Hydroksypropyloceluloza
- Krospowidon
- Magnezu stearynian
- Otoczka: hypromeloza, tytanu dwutlenek (E171), talk, żelaza tlenek żółty (E172), makrogol 400.
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Brak szczególnych.
6.3 Okres ważności
3 lata.
6.4 Specjalne środki ostrożności dotyczące przechowywania
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
6.5 Rodzaj opakowania i wielkości opakowań
Tabletki pakowane w blistry z folii PVC/PVDC i aluminium. Opakowania: 28, 56, 84, 98 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Inne specjalne środki ostrożności
Brak szczególnych.
7. POSIADACZ POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pharma Swiss
8. NUMER(P) POZWOLENIA(P) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Rzeczpospolita Polska: 22473
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA ODNOWIENIA POZWOLENIA
Data pierwszego pozwolenia: 21.03.2011 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA TREŚCI CHARAKTERYSTYKI
Data ostatniej aktualizacji: 04.2024
