Ossica, Tabletki powlekane

Ulotka: Ossica, Tabletki powlekane

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Ossica, 150 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka powlekana zawiera 168,81 mg sodu ibandronianu jednowodnego, co odpowiada 150 mg kwasu ibandronowego.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Każda tabletka powlekana produktu leczniczego Ossica, 150 mg, zawiera 294,69 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana.
Tabletki powlekane w kolorze białym do prawie białego, owalne, obustronnie wypukłe, z wytłoczonym symbolem „M24″ po jednej stronie, druga strona bez oznaczeń.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie osteoporozy u kobiet po menopauzie, ze zwiększonym ryzykiem złamań (patrz punkt 5.1).
Wykazano zmniejszenie ryzyka złamań kręgów; skuteczność w zapobieganiu złamaniom szyjki kości udowej nie została ustalona.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Zalecana dawka produktu leczniczego Ossica to jedna tabletka powlekana 150 mg raz na miesiąc.
Tabletkę należy przyjmować tego samego dnia każdego miesiąca.

Tabletkę powlekaną produktu leczniczego Ossica, 150 mg, należy przyjmować po całonocnym okresie niejedzenia (co najmniej 6 godzin od ostatniego posiłku), na 1 godzinę przed pierwszym posiłkiem lub napojem (innym niż woda) w danym dniu (patrz punkt 4.5) lub jakimkolwiek innym doustnym produktem leczniczym lub suplementem (włączając wapń).

W przypadku pominięcia dawki, pacjentów należy poinstruować, żeby przyjęli jedną tabletkę produktu leczniczego Ossica następnego dnia rano po dniu, w którym pacjent przypomni sobie o pominiętej dawce, jeśli do następnej zaplanowanej dawki zgodnie ze schematem zostało więcej niż 7 dni. Następnie pacjenci powinni wrócić do przyjmowania produktu leczniczego raz na miesiąc zgodnie z dotychczasowym schematem dawkowania.
Jeśli do następnej zaplanowanej dawki zostało mniej niż 7 dni, pacjenci powinni zaczekać do tej najbliższej dawki i kontynuować przyjmowanie jednej tabletki raz na miesiąc zgodnie z dotychczasowym schematem.

Pacjenci nie powinni przyjmować dwóch tabletek w tym samym tygodniu.

Pacjenci powinni otrzymywać suplementację wapnia i (lub) witaminę D, jeśli ich zawartość w diecie jest niewystarczająca (patrz punkty 4.4 i 4.5).

Nie ustalono optymalnego czasu trwania leczenia osteoporozy bisfosfonianami. Należy okresowo oceniać konieczność dalszego leczenia u każdego pacjenta indywidualnie w oparciu o korzyści i potencjalne ryzyko związane ze stosowaniem kwasu ibandronowego, zwłaszcza po upływie co najmniej 5 lat terapii.

Szczególne grupy pacjentów

Zaburzenia czynności nerek
Ze względu na ograniczoną ilość danych klinicznych nie zaleca się stosowania produkt leczniczego Ossica u pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 30 ml/min (patrz punkty 4.4 i 5.2).
U pacjentów z łagodnym i umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek dostosowywanie dawki produktu leczniczego nie jest konieczne, jeśli klirens kreatyniny jest równy lub większy niż 30 ml/min.

Zaburzenia czynności wątroby
Dostosowanie dawki nie jest wymagane (patrz punkt 5.2).

Osoby w podeszłym wieku (>65 lat)
Dostosowanie dawki nie jest wymagane (patrz punkt 5.2).

Populacja dzieci i młodzieży
Ze względu na brak wskazań do stosowania u dzieci poniżej 18 roku życia nie przeprowadzono badań produktu leczniczego Ossica w tej populacji (patrz punkty 5.1 i 5.2).

Sposób podawania:
Produkt leczniczy do podawania doustnego.

• Tabletki należy połykać w całości popijając szklanką zwykłej wody (180 do 240 ml), w pozycji wyprostowanej (siedzącej lub stojącej). Nie należy stosować wody o wysokim stężeniu wapnia. Jeśli istnieje obawa dotycząca potencjalnie wysokiego poziomu wapnia w wodzie z kranu (twarda woda), zalecane jest stosowanie wody butelkowanej z niską zawartością mineralów.
• Po przyjęciu produktu leczniczego Ossica nie należy przyjmować pozycji leżącej przez 1 godzinę.
• Woda jest jedynym napojem, którym należy popić produkt leczniczy Ossica.
• Pacjenci nie powinni żuć ani ssać tabletek, ze względu na potencjalne ryzyko owrzodzeń błony śluzowej jamy ustnej i gardła.

4.3 Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
• Hipokalcemia
• Nieprawidłowości w obrębie przełyku, prowadzące do opóźniania jego opróżniania, takie jak zwężenie lub skurcz dolnej części przełyku
• Niezdolność do utrzymania pozycji stojącej lub siedzącej przez co najmniej 60 minut

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Hipokalcemia

Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Ossica należy koniecznie wyrównać istniejący niedobór wapnia. Inne zaburzenia metabolizmu kostnego i mineralnego również należy skutecznie leczyć. U wszystkich pacjentów ważna jest odpowiednia podaż wapnia i witaminy D.

Podrażnienie przewodu pokarmowego
Doustne podawanie bifosfonianów może powodować miejscowe podrażnienie błony śluzowej górnego odcinka przewodu pokarmowego. Z powodu możliwości działania drażniącego i potencjalnego pogorszenia choroby podstawowej, produkt leczniczy Ossica powinien być stosowany z ostrożnością u pacjentów z czynną chorobą górnego odcinka przewodu pokarmowego (np. przełyk Barreta, dysfagia, inne choroby przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka, dwunastnicy i owrzodzenie).

U pacjentów otrzymujących doustne leczenie bisfosfonianami zgłaszano działania niepożądane, takie jak zapalenie błony śluzowej przełyku, owrzodzenie przełyku i nadżerki przełyku, w niektórych przypadkach ciężkie i wymagające hospitalizacji, rzadko z krwawieniem lub z następowym zwężeniem przełyku lub perforacją. Ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych dotyczących przełyku było większe u pacjentów, którzy nie stosowali się do instrukcji przyjmowania produktu leczniczego i (lub) którzy kontynuowali przyjmowanie doustnych bisfosfonianów po pojawieniu się objawów wskazujących na podrażnienie przełyku. Pacjenci powinni przywiązywać szczególną uwagę do przestrzegania instrukcji przyjmowania produktu leczniczego (patrz punkt 4.2).

Lekarze powinni zwracać szczególną uwagę na jakiekolwiek dolegliwości i objawy mogące dotyczyć przełyku i poinstruować pacjentów, by przerwali stosowanie produktu Ossica i zgłosili się w celu uzyskania pomocy medycznej, jeśli rozwinie się dysfagia, odynofagia, ból zamostkowy lub wystąpi zgaga czy też jej nasilenie.
W kontrolowanych badaniach klinicznych nie obserwowano większego ryzyka jednakże, to po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano owrzodzenia żołądka i dwunastnicy po stosowaniu doustnych bisfosfonianów, czasami o ciężkim przebiegu z komplikacjami.
Stosowanie zarówno niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), jak i bisfosfonianów wiąże się z podrażnieniem przewodu pokarmowego, dlatego w przypadku jednoczesnego podawania tych leków należy zachować ostrożność.

Martwica kości żuchwy
Po wprowadzeniu do obrotu, u pacjentów otrzymujących kwas ibandronowy w leczeniu osteoporozy raportowano bardzo rzadkie przypadki martwicy kości szczęki i (lub) żuchwy (ang. osteonecrossis of the jaw, ONJ) (patrz punkt 4.8).

Należy odroczyć rozpoczęcie leczenia lub rozpoczęcie nowego cyklu leczenia u pacjentów z niewyleczonymi, otwartymi zmianami tkanek miękkich w jamie ustnej.

U pacjentów z jednocześnie występującymi czynnikami ryzyka przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Ossica zaleca się przeprowadzenie badania stomatologicznego i stomatologicznego leczenia zapobiegawczego oraz indywidualnej oceny korzyści i ryzyka.

Dokonując oceny ryzyka wystąpienia ONJ u pacjenta powinny zostać uwzględnione następujące czynniki ryzyka:

• siła działania produktu leczniczego, który hamuje resorpcję kości (większe ryzyko występuje po zastosowaniu leków o dużej sile działania), droga podania (większe ryzyko w przypadku podania pozajelitowego) oraz skumulowana dawka leków stosowanych w terapii antyresorpcyjnej
• rozpoznanie choroby nowotworowej, choroby współistniejące (np. niedokrwistość, zaburzenia krzepnięcia, zakażenie), palenie tytoniu
• jednocześnie stosowane : kortykosteroidy, chemioterapia, inhibitory angiogenezy, radioterapia głowy i szyi
• nieprawidłowa higiena jamy ustnej, choroba przyzębia, niewłaściwie dopasowane protezy dentystyczne, choroby zębów w wywiadzie, inwazyjne zabiegi stomatologiczne, np. ekstrakcje zębów.

Należy zachęcać wszystkich pacjentów do należytego dbania o higienę jamy ustnej, rutynowych kontrolnych badań stomatologicznych i natychmiastowego zgłaszania wszelkich objawów w obrębie jamy ustnej, takich jak ruchomość zębów, ból lub obrzęk, lub niegojące się owrzodzenia lub obecność wydzieliny podczas leczenia produktem leczniczym Ossica. W czasie leczenia inwazyjne zabiegi stomatologiczne należy wykonywać jedynie po starannym rozważeniu wskazań i unikać ich przeprowadzania w terminie bliskim podania produktu leczniczego Ossica.

Plan postępowania z pacjentami, u których wystąpi martwica kości szczęki i (lub) żuchwy, należy ustalić w ścisłej współpracy pomiędzy lekarzem prowadzącym a stomatologiem lub chirurgiem szczękowym posiadającym doświadczenie w leczeniu ONJ. Należy rozważyć czasowe przerwanie stosowania produktu leczniczego Ossica, aż do ustąpienia ONJ oraz zminimalizować czynniki ryzyka ONJ, o ile jest to możliwe.

Martwica kości przewodu słuchowego zewnętrznego
Podczas stosowania bisfosfonianów notowano martwięc kości przewodu słuchowego zewnętrznego, głównie związaną z długotrwałym leczeniem. Możliwe czynniki ryzyka martwicy kości przewodu słuchowego zewnętrznego obejmują stosowanie steroidów i chemioterapii i (lub) czynniki ryzyka miejscowe, takie jak zakażenie lub uraz. Możliwość wystąpienia martwicy kości przewodu słuchowego zewnętrznego należy rozważyć u pacjentów przyjmujących bisfosfoniamy, u których występują objawy związane z uchem, w tym przewlekłe zakażenia ucha.

Nietypowe złamania kości udowej
Zgłaszano przypadki nietypowych złamań podkrętarzowych i trzonu kości udowej u osób stosujących bisfosfoniamy, głównie u pacjentów długotrwale leczonych z powodu osteoporozy. Te poprzeczne lub krótkie skośne złamania mogą pojawić się w dowolnym miejscu wzdłuż całej kości udowej – od miejsca zlokalizowanego tuż pod krętarzem mniejszym aż do okolicy nadkłykciowej. Do tego typu złamań dochodzi po minimalnym urazie lub bez urazu, a niektórzy pacjenci odczuwają ból uda lub ból w pachwinie. W badaniach obrazowych często na kilka tygodni lub miesięcy przed całkowitym złamaniem kości udowej widoczne są cechy złamań z przeciążenia. Złamania często występują obustronnie, dlatego u leczonych bisfosfonianami pacjentów, u których stwierdzono złamanie trzonu kości udowej, należy zbadać kość udową w drugiej kończynie. Zgłaszano również słabe gojenie się tych złamań. Na podstawie indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka u pacjentów, u których podejrzewa się nietypowe złamanie kości udowej, należy rozważyć odstawienie bisfosfonianów do czasu przeprowadzenia oceny.
Należy zalecić pacjentom, żeby zgłaszali pojawienie się jakiegokolwiek bólu w obrębie uda, biodra lub pachwiny występującego w trakcie leczenia bisfosfonianami, a każdy pacjent zgłaszający się z takimi objawami powinien być zbadany pod względem obecności niecałkowitego złamania kości udowej (patrz punkt 4.8).

Nietypowe złamania innych kości długich
W przypadku pacjentów otrzymujących długotrwale leczenie stwierdzano też nietypowe złamania innych kości długich, takich jak kość łokciowa i piszczelowa. Podobnie jak w przypadku nietypowych złamań kości udowej, do złamań tych dochodzi po minimalnym urazie lub bez doznania urazu, a niektórzy pacjenci odczuwają ból prodromalny przed wystąpieniem pełnego złamania. W przypadku złamania kości łokciowej może to wynikać z powtarzającego się obciążenia związanego z długotrwałym stosowaniem sprzętu wspomagającego chodzenie (patrz punkt 4.8).

Zaburzenie czynności nerek

Ze względu na ograniczoną ilość danych klinicznych nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Ossica u pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 30 ml/min (patrz punkt 5.2).

Substancje pomocnicze
Produkt leczniczy zawiera 294,69 mg laktozy jednowodnej na tabletkę powlekaną. Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę powlekaną, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Interakcje produktu leczniczego z pożywieniem
Biodostępność kwasu ibandronowego po podaniu doustnym jest zmniejszona w obecności pożywienia. Z badań na zwierzętach wynika, że na wchłanianie produktu leczniczego Ossica mogą mieć wpływ zwłaszcza produkty zawierające wapń, w tym mleko i inne wielowartościowe kationy (takie jak glin, magnez, żelazo). Z tego względu przed przyjęciem produktu leczniczego Ossica pacjenci powinni być na czczo (nie jeść co najmniej przez 6 godzin) i powstrzymać się od jedzenia przez 1 godzinę po przyjęciu produktu leczniczego (patrz punkt 4.2).

Interakcje z innymi produktami leczniczymi
Interakcje metaboliczne uważa się za mało prawdopodobne, ponieważ kwas ibandronowy nie wpływa hamująco na większość wątrobowych izoenzymów P-450 u ludzi; wykazano również, że nie indukuje wątrobowego układu cytochromu P-450 u szczurów (patrz punkt 5.2). Kwas ibandronowy wydalany jest wyłącznie przez nerki i nie ulega jakiejkolwiek biotransformacji.

Suplementy wapnia, leki zobojetniające sok żołądkowy i niektóre inne doustne produkty lecznicze zawierające wielowartościowe kationy
Suplementy wapnia, leki zobojetniające sok żołądkowy i niektóre inne doustne produkty lecznicze zawierające wielowartościowe kationy (takie jak glin, magnez, żelazo) mogą mieć wpływ na wchłanianie produktu leczniczego Ossica. Z tego powodu w czasie co najmniej 6 godzin przed i 1 godziny po przyjęciu produktu leczniczego Ossica nie należy przyjmować żadnych doustnych produktów leczniczych.

Kwas acetylosalicylowy i leki z grupy NLPZ
Ponieważ stosowanie kwasu acetylosalicylowego, niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) i biśfosfonianów związane jest z działaniem drażniącym na przewód pokarmowy, należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania tych produktów leczniczych (patrz punkt 4.4).

Antagoniści receptora H2 lub inhibitory pompy protonowej
W grupie ponad 1500 pacjentów włączonych do badania BM 16549 porównującego miesięczny i dobowy sposób dawkowania kwasu ibandronowego, 14 % i 18 % pacjentów przyjmowało leki z grupy antagonistów receptora H2 lub inhibitory pompy protonowej, odpowiednio po roku i po dwóch latach. U tych pacjentów częstość zdarzeń niepożądanych związanych z górnym odcinkiem przewodu pokarmowego była podobna zarówno u pacjentów przyjmujących tabletkę powlekaną zawierającą 150 mg kwasu ibandronowego, raz na miesiąc, jak i u pacjentów leczonych kwasem ibandronowym 2,5 mg raz na dobę.

W grupach zdrowych ochotników płci męskiej i kobiet po menopauzie stwierdzono, że dożylne podanie rani tydy ny powodowało zwiększenie biodostępności kwasu ibandronowego o około 20 %, prawdopodobnie w wyniku zmniejszenia kwaśności soku żołądkowego. Ponieważ jednak działanie to mieści się w przyjętych granicach prawidłowej zmienności dostępności biologicznej kwasu ibandronowego, nie ma konieczności zmiany dawkowania produktu leczniczego Ossica stosowanego z antagonistami receptora H2 lub innymi substancjami czynnymi zwiększającymi pH w żołądku.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Częstość
Produkt leczniczy Ossica jest przeznaczony do stosowania wyłącznie u kobiet po menopauzie; nie wolno stosować go u kobiet w okresie rozrodczym. Nie ma odpowiednich danych, dotyczących stosowania kwasu ibandronowego u kobiet w ciąży. Badania przeprowadzone na szczurach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzyko u ludzi nie jest znane.
Produktu leczniczego Ossica nie należy stosować w czasie ciąży.

Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy kwas ibandronowy jest wydzielany w mleku kobiet karmiących piersią. Podczas badań na szczurach w okresie laktacji wykazano obecność małych stężeń kwasu ibandronowego w mleku po dożylnym podaniu produktu leczniczego.
Produktu leczniczego Ossica nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

Płodność
Brak danych dotyczących wpływu kwasu ibandronowego na płodność u ludzi. W badaniach kwasu ibandronowego podawanego doustnie, dotyczących rozrodczości szczurów wykazano zmniejszenie płodności. Badania dotyczące płodności szczurów z kwasem ibandronowym podawanym dożylnie wykazały zmniejszenie płodności po stosowaniu dużych dawek produktu (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Na podstawie profilu farmakodynamicznego i farmakokinetycznego oraz zgłoszonych działań niepożądanych, można przypuszczać, że ibandronian nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Do najcięższych spośród zgłaszanych działań niepożądanych należą reakcje anafilaktyczne/wstrząs, nietypowe złamania kości udowej, martwica kości żuchwy, podrażnienie układu pokarmowego, zapalenie oka (patrz podpunkt „Opis wybranych działań niepożądanych” oraz punkt 4.4).
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożadanymi są bóle stawów i objawy grypopodobne. Objawy te są zazwyczaj związane są z podaniem pierwszej dawki, trwają krótko, mają nasilenie od łagodnego do umiarkowanego i zwykle ustępują w trakcie kontynuowania leczenia bez konieczności zastosownia środków zaradczych (patrz podpunkt „Objawy grypopodobne”).

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
W tabeli 1 przedstawiono pełną listę znanych działań niepożądanych. Bezpieczeństwo doustnego stosowania kwasu ibandronowego w dawce 2,5 mg na dobę oceniano w grupie 1251 pacjentów leczonych w ramach czterech badań klinicznych, kontrolowanych placebo, z czego znaczną większość stanowili pacjenci biorący w udział w pilotażowym 3 letnim badaniu oceniającym ryzyko złamań (MF4411).

W dwuletnim badaniu przeprowadzonym u kobiet po menopauzie z osteoporozą (BM 16549) ogólny profil bezpieczeństwa kwasu ibandronowego w dawce 150 mg raz na miesiąc i kwasu ibandronowego 2,5 mg na dobę był podobny. Stosunek pacjentów, którzy doświadczyli działania niepożądanego wynosił 22,7 % i 25,0 % dla kwasu ibandronowego 150 mg raz na miesiąc odpowiednio po roku i po dwóch latach. Większość przypadków nie prowadziła do przerwania leczenia.

Działania niepożądane zostały wymienione zgodnie z Klasyfikacją układów i narządów MeDRA i częstością występowania. Częstość występowania zdefiniowano następująco: bardzo często (>1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10000 do <1/1000) i bardzo rzadko (<1/ 10,000), nieznana (częstość nie może być oszacowana na podstawie dostępnych danych).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Tabela 1. Działania niepożądane występujące u kobiet po menopauzie otrzymujących kwas ibandronowy w dawce 150 mg raz na miesiąc lub kwas ibandronowy 2,5 mg na dobę w badaniach fazy III BM16549 i MF4411 oraz w badaniach po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.

Klasyfikacja układów i narządów	Często	Niezbyt często	Rzadko	Bardzo rzadko	Nieznana
Zaburzenia układu immunologicznego		Zaostrzenie przebiegu astmy	Reakcje nadwrażliwości	Reakcje anafilaktyczne/ Wstrząs* †
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania		Hipokalcemia†
Zaburzenia układu nerwowego	Ból głowy	Zawroty głowy
Zaburzenia oka			Zapalenie oka**
Zaburzenia żołądka i jelit*	Zapalenie błony śluzowej przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka, refluks żołądkowo- przełykowy, dyspepsja, biegunka, ból brzucha, nudności	Zapalenie błony śluzowej przełyku w tym owrzodzenia i zwężenia oraz zaburzenia połykania, wymioty, wzdęcia z oddawaniem gazów	Zapalenie błony śluzowej dwunastnicy
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej	Wysypka		Obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy, pokrzywka	Zespół Stevensa- Johnsona†, rumień wielopostacio wy†, pęcherzowe zapalenie skóry†
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej	Ból stawów, ból mięsni, ból mięśniowo- szkieletowy, skurcze mięśni, sztywność mięśniowo- szkieletowa	Ból pleców	Nietypowe złamania podkrętarzowe i trzonu kości udowej	Martwica kości szczęki * †, martwica kości przewodu słuchowego zewnętrznego (działanie niepożądane związane ze stosowaniem leków z grupy bisfosfonianów).	Nietypowe złamania kości długich innych niż kość udowa
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania	Objawy grypopodobne*	Zmęczenie

*Wiêcej informacji patrz poniżej
†Zidentyfikowano po wprowadzeniu produktu do obrotu.

Opis wybranych działań niepożądanych

Zdarzenia niepożądane dotyczące przewodu pokarmowego
Pacjenci z zaburzeniami żołądka i jelit w wywiadzie z uwzględnieniem pacjentów z owrzodzeniami żołądka, u których nie było krwawienia lub hospitalizacji w ostatnim czasie i pacjenci z objawami niestrawności lub refluksu, leczeni farmakologicznie byli włączeni do badania w schemacie dawkowania raz na miesiąc. U tych pacjentów nie zaobserwowano różnicy w częstości występowania zdarzeń niepożądanych dotyczących układu pokarmowego dla schematu dawkowania 150 mg raz na miesiąc i schematu dawkowania 2,5 mg na dobę.

Objawy grypopodobne
Do objawów grypopodobnych zaliczano zdarzenia niepożądane zgłaszane jako reakcje ostrej fazy lub objawy, takie jak bóle mięśni, bóle stawów, gorączka, dreszcze, zmęczenie, nudności, utrata apetytu lub bóle kości.

Martwica kości żuchwy
Raportowano przypadki martwicy kości szczęki i (lub) żuchwy, przede wszystkim u pacjentów z rozpoznaniem choroby nowotworowej, leczonych produktami hamującymi proces resorpcji kości, takimi jak kwas ibandronowy (patrz punkt 4.4.). Przypadki ONJ zgłaszano po wprowadzeniu na rynek kwasu ibandronowego.

Nietypowe złamania podkrętarzowe i trzonu kości udowej
Pomimo że patofizjologia jest niepewna, dowody pochodzące z badań epidemiologicznych sugerują zwiększone ryzyko nietypowych złamań podkrętarzowych i złamań trzonu kości udowej u pacjentów leczonych bisfosfonianami. Złamania te mogą wystąpić po minimalnym urazie lub bez urazu i mogą być obustronne. W wielu przypadkach pacjenci odczuwają ból uda lub ból w pachwinie, często związany z cechami obrazowymi złamań z przeciążenia, na kilka tygodni lub miesięcy przed całkowitym złamaniem kości udowej. Złamania często występują obustronnie, dlatego u leczonych bisfosfonianami pacjentów, u których stwierdzono złamanie trzonu kości udowej, należy zbadać kość udową w drugiej kończynie. Zgłaszano również słabe gojenie się tych złamań. Na podstawie indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka u pacjentów, u których podejrzewa się nietypowe złamanie kości udowej, należy rozważyć odstawienie bisfosfonianów do czasu przeprowadzenia oceny.
Należy zalecić pacjentom, żeby zgłaszali pojawienie się jakiegokolwiek bólu w obrębie uda, biodra lub pachwiny występującego w trakcie leczenia bisfosfonianami, a każdy pacjent zgłaszający się z takimi objawami powinien być zbadany pod względem obecności niecałkowitego złamania kości udowej.

Zapalenie oka
W rzadkich przypadkach podczas stosowania kwasu ibandronowego zgłaszano zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie nadtwardówki i zapalenie twardówki. W przypadku wystąpienia takich objawów zaleca się skierowanie pacjenta do okulisty.

Reakcje anafilaktyczne/wstrząs
Podczas stosowania kwasu ibandronowego zgłaszano reakcje anafilaktyczne/wstrząs, w tym zakończone zgonem.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu jest ważne, ponieważ pozwala na nieprzerwany monitoring stosunku korzyści do ryzyka produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszania.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki stosowane w chorobach kości, bisfosfoniany, kod ATC: M05BA06
Kwas ibandronowy należy do grupy bisfosfonianów i działa poprzez hamowanie aktywności osteoklastów, co powoduje zmniejszenie resorpcji kości. Kwas ibandronowy nie powoduje zaburzeń mineralizacji kości w zalecanych dawkach.

W trwającym 3 lata, kontrolowanym placebo badaniu z randomizacją (MF 4411) u kobiet po menopauzie z osteoporozą, kwas ibandronowy podawany doustnie w dawce 2,5 mg na dobę przez 3 lata zmniejszył względne ryzyko nowych złamań kręgów o 62 % (współczynnik częstości 0,38; 95 % CI: 0,25, 0,59; p<0,0001) w porównaniu z placebo. Względne ryzyko nowych złamań kręgów zmniejszyło się o 59 % (współczynnik częstości 0,41; 95 % CI: 0,28, 0,62; p<0,0001) w porównaniu z placebo, gdy analizę przeprowadzono z uwzględnieniem wszystkich pacjentów, którzy otrzymali co najmniej jedną dawkę badanego produktu leczniczego i mieli co najmniej jeden pomiar po podaniu produktu leczniczego. Względne ryzyko nowych złamań kręgów zmniejszyło się o 48 % (współczynnik częstości 0,52; 95 % CI: 0,34, 0,81; p=0,0032) w porównaniu z placebo, gdy analizę przeprowadzono z uwzględnieniem wszystkich pacjentów, którzy otrzymali co najmniej jedną dawkę badanego produktu leczniczego i mieli co najmniej jeden pomiar po podaniu produktu leczniczego, a także w analizie przeprowadzonej z zastosowaniem metody „last observation carried forward” (LOCF). Względne ryzyko wystąpienia nowych klinicznych złamań kręgów zmniejszyło się o 49 % (współczynnik częstości 0,51; 95 % CI: 0,28, 0,92; p=0,0207) w porównaniu z placebo. Względne ryzyko wystąpienia klinicznych (kręgowych i niekręgowych) złamań zmniejszyło się o 69 % (współczynnik częstości 0,31; 95 % CI: 0,12, 0,79; p=0,0089) w porównaniu z placebo.

W dwuletnim badaniu (BM 16549) u kobiet po menopauzie z osteoporozą wykazano, że kwas ibandronowy w dawce 150 mg raz na miesiąc powodował większy wzrost gęstości mineralnej kości (BMD) w odcinku lędźwiowym kręgosłupa w porównaniu z kwasem ibandronowym w dawce 2,5 mg na dobę (różnica średnich wartości procentowych zmian: 1,9 %; 95 % CI: 1,4, 2,4). Wzrost BMD w szyjce kości udowej był również większy w grupie otrzymującej kwas ibandronowy w dawce 150 mg raz na miesiąc w porównaniu z grupą otrzymującą kwas ibandronowy w dawce 2,5 mg na dobę (różnica średnich wartości procentowych zmian: 1,0 %; 95 % CI: 0,5, 1,5).

Wyniki badań klinicznych z zastosowaniem kwasu ibandronowego w dawce 150 mg raz na miesiąc wykazały, że zwiększenie BMD w odcinku lędźwiowym kręgosłupa i w szyjce kości udowej było porównywalne ze zwiększeniem BMD obserwowanym w przypadku dożylnego podawania kwasu ibandronowego w dawce 3 mg co 3 miesiące.

Wykazano, że kwas ibandronowy zmniejsza ryzyko złamań kręgów u kobiet po menopauzie z osteoporozą. Nie wykazano zmniejszenia ryzyka złamań pozakręgowych.

W badaniu klinicznym z udziałem mężczyzn z osteoporozą (BM 21949) leczonych kwasem ibandronowym w dawce 150 mg raz na miesiąc przez 12 miesięcy, zaobserwowano zwiększenie BMD w odcinku lędźwiowym kręgosłupa o 5,0 % w porównaniu z wartością wyjściową. Wzrost BMD w szyjce kości udowej wynosił 2,1 % w porównaniu z wartością wyjściową. Nie przeprowadzono badań oceniających zmniejszenie ryzyka złamań u mężczyzn z osteoporozą.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie
Po podaniu doustnym na czczo, dostępność biologiczna kwasu ibandronowego jest niska i wynosi około 0,6 %. Biodostępność jest zmniejszona o około 90 %, gdy produkt leczniczy jest przyjmowany 30 minut przed pierwszym posiłkiem w ciągu dnia, w porównaniu z przyjmowaniem produktu leczniczego na czczo, 60 minut przed pierwszym posiłkiem. Biodostępność jest zmniejszona o około 50 %, gdy produkt leczniczy jest przyjmowany 60 minut przed pierwszym posiłkiem w ciągu dnia, w porównaniu z przyjmowaniem produktu leczniczego na czczo, 60 minut przed pierwszym posiłkiem. Biodostępność jest zmniejszona o około 70 %, gdy produkt leczniczy jest przyjmowany 2 godziny po posiłku, w porównaniu z przyjmowaniem produktu leczniczego na czczo, 60 minut przed pierwszym posiłkiem. Biodostępność jest zmniejszona, gdy produkt leczniczy jest przyjmowany z pożywieniem, nawet jeśli odstęp między przyjęciem produktu leczniczego a posiłkiem wynosi 2 godziny. Wchłanianie produktu leczniczego Ossica jest zmniejszone w obecności pożywienia, napojów (z wyjątkiem wody) i innych doustnych produktów leczniczych, które mogą mieć wpływ na wchłanianie produktu leczniczego Ossica (patrz punkty 4.2 i 4.5).

Dystrybucja
Po dożylnym wstrzyknięciu, objętość dystrybucji w stanie równowagi wynosi co najmniej 90 l, a wiązanie z białkami osocza ludzkiego wynosi około 85,7 – 99,5 % (in vitro), niezależnie od stężenia. Wiązanie z białkami krwi czerwonej jest niskie, co skutkuje stosunkiem stężeń we krwi do stężeń w osoczu w zakresie od 0,5 do 0,7.

Metabolizm
Nie ulega metabolizmowi.

Eliminacja
Po wchłonięciu, kwas ibandronowy szybko wiąże się z kością lub jest wydalany z moczem. Niezmieniony kwas ibandronowy jest wydalany przez nerki. Niewchłonięty kwas ibandronowy jest wydalany z kałem w postaci niezmienionej.

Klirens całkowity z osocza wynosi 84 – 160 ml/min, a klirens nerkowy wynosi 55 – 98 ml/min, co stanowi około 50 – 60 % klirensu całkowitego. Klirens pozanerkowy uważa się za odzwierciedlający wiązanie z kością. Okres półtrwania końcowej fazy eliminacji zależny jest od szybkości uwalniania kwasu ibandronowego z powierzchni kości i wynosi od 10 do 60 godzin. Po podaniu wielokrotnych dawek, farmakokinetyka nie zmienia się w sposób istotny.

Szczególne grupy pacjentów

Zaburzenia czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek klirens kwasu ibandronowego zmniejsza się proporcjonalnie do zmniejszenia klirensu kreatyniny. U pacjentów z klirensem kreatyniny 40 – 70 ml/min klirens kwasu ibandronowego wynosi około 56 ml/min, a u pacjentów z klirensem kreatyniny mniejszym niż 30 ml/min klirens kwasu ibandronowego zmniejsza się do około 28 ml/min. U pacjentów z klirensem kreatyniny większym niż 90 ml/min klirens kwasu ibandronowego wynosi około 88 ml/min. Dostosowanie dawki nie jest konieczne u pacjentów z klirensem kreatyniny równym lub większym niż 30 ml/min. Ze względu na brak danych klinicznych nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Ossica u pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 30 ml/min (patrz punkty 4.2 i 4.4).

Zaburzenia czynności wątroby
Nie przeprowadzono badań farmakokinetycznych u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Kwas ibandronowy nie ulega metabolizmowi w wątrobie, a dane kliniczne nie wskazują na pogorszenie czynności wątroby po podaniu kwasu ibandronowego. W związku z tym nie oczekuje się zmiany farmakokinetyki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.

Osoby w podeszłym wieku (>65 lat)
U osób w podeszłym wieku farmakokinetyka kwasu ibandronowego jest podobna jak u młodszych pacjentów, dlatego dostosowanie dawki nie jest wymagane.

Populacja dzieci i młodzieży
Nie badano farmakokinetyki kwasu ibandronowego u dzieci i młodzieży.

5.3 Przedkliniczne dane dotyczące bezpieczeństwa

W badaniach toksyczności powtarzanej, prowadzonych u szczurów i psów, obserwowano zmiany w obrębie przewodu pokarmowego, które są zgodne z działaniem drażniącym związanym z podaniem doustnym. W badaniach toksyczności powtarzanej, prowadzonych u psów, obserwowano zmiany w obrębie nerek, które były związane z farmakologicznym działaniem bisfosfonianów.

W badaniach dotyczących genotoksyczności nie wykazano genotoksycznego działania kwasu ibandronowego.

W badaniach dotyczących kancerogenności, prowadzonych u szczurów, obserwowano zwiększenie częstości występowania gruczolaków kory nadnerczy po podaniu dawek, które powodowały narażenie 25 – 45 razy większe niż u ludzi po podaniu dawki terapeutycznej. Znaczenie tego wyniku dla ludzi jest nieznane. W badaniu prowadzonym u myszy nie obserwowano działania kancerogennego.

W badaniach dotyczących rozrodczości, prowadzonych u szczurów, obserwowano zmniejszenie płodności po podaniu dawek, które powodowały narażenie co najmniej 45 razy większe niż u ludzi po podaniu dawki terapeutycznej. W badaniach prowadzonych u szczurów i królików obserwowano embriotoksyczność i działanie teratogenne po podaniu dawek, które powodowały narażenie odpowiednio co najmniej 45 i 15 razy większe niż u ludzi po podaniu dawki terapeutycznej. W badaniach prowadzonych u szczurów obserwowano opóźnienie porodu i poronienia po podaniu dawek, które powodowały narażenie co najmniej 9 razy większe niż u ludzi po podaniu dawki terapeutycznej.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Tabletka powlekana:
Substancje pomocnicze: laktoza jednowodna (patrz punkt 4.4), skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon, kwas stearynowy, krzemionka koloidalna bezwodna.
Otoczka: hypromeloza, makrogol 6000, tytanu dwutlenek (E 171).

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie stwierdzono.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności dotyczące przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.

6.5 Rodzaj opakowania i wielkość opakowania

Blister z folii PVC/PVDC i folii aluminiowej. Opakowania zawierają 1 lub 3 tabletki powlekane.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Instrukcja stosowania i postępowania

Nie dotyczy.

7. POSIADACZ POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Mylan Healthcare Sp. z o.o.
Postępu 21B
02-676 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Ossica, 150 mg, tabletki powlekane
21542

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA ODNOWIENIA POZWOLENIA

Data pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 10.07.2013 r.
Data odnowienia pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 10.07.2018 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA TREŚCI CHARAKTERYSTYKI

19.01.2024 r.