Flixotide Dysk, Proszek do inhalacji (50 mcg)

Ulotka: Flixotide Dysk, Proszek do inhalacji (50 mcg)

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Flixotide Dysk, 50 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Flixotide Dysk, 100 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Flixotide Dysk, 250 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Flixotide Dysk, 500 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Flixotide Dysk, 50 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Jedna dawka zawiera 50 mikrogramów Fluticasoni propionas (flutykazonu propionianu mikronizowanego).

Flixotide Dysk, 100 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Jedna dawka zawiera 100 mikrogramów Fluticasoni propionas (flutykazonu propionianu mikronizowanego).

Flixotide Dysk, 250 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Jedna dawka zawiera 250 mikrogramów Fluticasoni propionas (flutykazonu propionianu mikronizowanego).

Flixotide Dysk, 500 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Jedna dawka zawiera 500 mikrogramów flutykazonu propionianu mikronizowanego (Fluticasoni propionas).

Substancja pomocnicza: laktoza jednowodna (patrz również punkt 4.4).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek do inhalacji.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Astma oskrzelowa

Flixotide Dysk jest wskazany zapobiegawczo:

• u dorosłych:
  • astma łagodna – u pacjentów, którzy wymagają codziennego objawowego leczenia lekami rozszerzającymi oskrzela;
  • astma umiarkowana – niestabilna lub nasilająca się astma, mimo regularnego stosowania leków zapobiegających napadom astmy lub tylko rozszerzających oskrzela;
  • astma ciężka – u pacjentów z ciężką postacią przewlekłej astmy oskrzelowej oraz wymagających stosowania doustnych steroidów w celu opanowania objawów astmy. Rozpoczęcie wziewnego stosowania flutykazonu propionianu u wielu osób pozwala zmniejszyć dawki albo całkowicie odstawić steroidy stosowane doustnie.
• u dzieci wymagających zapobiegawczego podawania leków, włącznie z pacjentami nieskutecznie leczonymi innymi dostępnymi lekami stosowanymi zapobiegawczo.

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)

Flutykazonu propionian wskazany jest w leczeniu POChP, w skojarzeniu z długo działającym beta2-agonistą, takim jak salmeterol.
Do stosowania w tym wskazaniu odpowiednie są tylko Flixotide Dysk, proszek do inhalacji o mocy 250 µg/dawkę inhalacyjną i 500 µg/dawkę inhalacyjną.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Flixotide Dysk jest dostępny w następujących mocach:
Flixotide Dysk, 50 µg/dawkę inhalacyjną
Flixotide Dysk, 100 µg/dawkę inhalacyjną
Flixotide Dysk, 250 µg/dawkę inhalacyjną
Flixotide Dysk, 500 µg/dawkę inhalacyjną

Flixotide Dysk, proszek do inhalacji jest przeznaczony do podawania wziewnego przy użyciu aparatu do inhalacji – Dysk (patrz: Instrukcja obsługi aparatu do inhalacji Dysk w punkcie 6.6).

Flixotide Dysk, proszek do inhalacji może być skuteczny u pacjentów nie potrafiących prawidłowo stosować leków z użyciem inhalatora ciśnieniowego.

Pacjentów należy poinformować o profilaktycznym zastosowaniu flutykazonu propionianu oraz o tym, że produkt leczniczy należy stosować regularnie, nawet jeśli objawy choroby ustapity.

Działanie terapeutyczne występuje w ciągu 4 do 7 dni.

Jeżeli pacjent zauważy, że leczenie krótko działającymi lekami rozszerzającymi oskrzela przestaje być skuteczne lub w przypadku, gdy potrzebuje więcej inhalacji niż zazwyczaj, powinien poddać się kontroli lekarskiej.

Flixotide Dysk, proszek do inhalacji przeznaczony jest wyłącznie do stosowania wziewnego przez usta.

Zalecane dawkowanie:

Astma oskrzelowa

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 16 lat:
od 100 µg do 1000 µg dwa razy na dobę.
Początkowa dawka produktu leczniczego zależy od stopnia nasilenia choroby:

• astma łagodna: 100 µg do 250 µg dwa razy na dobę;
• astma umiarkowana: 250 µg do 500 µg dwa razy na dobę;
• astma ciężka: 500 µg do 1000 µg dwa razy na dobę.

Dawkę flutykazonu propionianu należy ustalić indywidualnie dla każdego pacjenta. Należy stosować najmniejszą dawkę zapewniającą skuteczną kontrolę objawów.
Po wystąpieniu poprawy należy dążyć do zmniejszenia dawki, aż do najmniejszej dawki, zapewniającej skuteczną kontrolę astmy.
Należy pamiętać, że u pacjentów z astmą, jedna dawka flutykazonu propionianu jest w przybliżeniu tak samo skuteczna, jak dwie dawki innego kortykosteroidu stosowanego wziewnie. Na przykład 100 µg flutykazonu propionianu odpowiada w przybliżeniu 200 µg dipropionianu beklometazonu (freonowego) lub budezonidu.

Dzieci w wieku powyżej 4 lat:
50 µg do 100 µg dwa razy na dobę.
Początkowa dawka leku zależy od stopnia nasilenia choroby.
Dawkę należy zmniejszyć do najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę astmy.

Dzieci w wieku poniżej 4 lat:
Produkty lecznicze Flixotide Dysk nie są przeznaczone do stosowania u dzieci w wieku poniżej 4 lat.

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)

Dorośli:
500 µg dwa razy na dobę, w skojarzeniu z długo działającym beta;agonistą, takim jak salmeterol.
Do podania tej dawki odpowiednie są tylko Flixotide Dysk, proszek do inhalacji o mocy 250 µg/dawkę inhalacyjną i 500 µg/dawkę inhalacyjną.

Lek musi być stosowany codziennie dla uzyskania optymalnej korzyści, co może potrwać od trzech do sześciu miesięcy. W razie braku poprawy pacjenta należy poddać ponownej ocenie klinicznej.

Szczególne grupy pacjentów:
Nie ma potrzeby zmiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby.

4.3 Przeciwwskazania

Stosowanie produktu leczniczego jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężką alergią na białka mleka lub u pacjentów z nadwraźliwością na substancję czynną lub na substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Częsta astma wymaga regularnego kontrolowania obejmującego badania czynnościowe płuc, ze względu na ryzyko ciężkich napadów astmy, a nawet śmierci.

Zwiększenie częstości stosowania krótko działających wziewnych agonistów receptora beta2 w celu złagodzenia objawów świadczy o pogorszeniu kontroli choroby. W takich przypadkach należy zweryfikować leczenie pacjenta.

Należy rozważyć zwiększenie dawek leków przeciwzapalnych (tzn. zwiększenie dawek wziewnych kortykosteroidów lub wprowadzenie do leczenia kortykosteroidów doustnych). Ciężkie zaostrzenia astmy należy leczyć według ogólnie przyjętych zasad.

Nagłe i szybko postępujące nasilenie objawów astmy oskrzelowej jest stanem mogącym stanowić zagrożenie życia i należy rozważyć zwiększenie dawki kortykosteroidów. U pacjentów z ryzykiem takiego przebiegu choroby należy codziennie wykonywać pomiary szczytowego przepływu wydechowego.

Flutykazonu propionian nie służy do przerywania napadów duszności, lecz do długotrwałego leczenia. W celu przerwania ostrego napadu astmy konieczne jest zastosowanie szybko i krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela.

Podobnie jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli, z gwałtownym wystąpieniem świstów bezpośrednio po przyjęciu leku. Należy natychmiast przerwać podawanie produktu leczniczego FikroƟde Dysk, niezwłocznie zastosować szybko działający, wziewny lek rozszerzający oskrzela, ocenić stan pacjenta i w razie konieczności zastosować inne leczenie.

Działania ogólnoustrojowe mogą wystąpić podczas stosowania kortykosteroidów wziewnych, szczególnie, gdy leki te są stosowane w dużych dawkach przez długi okres. Wystąpienie tych działań jest znacznie mniej prawdopodobne niż podczas doustnego stosowania kortykosteroidów (patrz punkt 4.9). Możliwe działania ogólnoustrojowe obejmują: zespół Cushinga, cushingoidalne rysy twarzy, zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości i rzadziej, szczeg objawów psychicznych lub zmian zachowania, w tym nadmierną aktywność psychoruchową, zaburzenia snu, lęk, depresję lub agresję (szczególnie u dzieci). Dlatego ważne jest, aby dawkę kortykosteroidu wziewnego zmniejszyć do najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę objawów (patrz punkt 4.8).

Długotrwałe leczenie dużymi dawkami kortykosteroidów wziewnych może powodować zahamowanie czynności kory nadnerczy i ostry przełom nadnerczowy. Dzieci i młodzież w wieku poniżej 16 lat, przyjmujące większe od zarejestrowanych dawki flutykazonu propionianu (zwykle ≥1000 µg na dobę), stanowią grupę szczególnego ryzyka. Sytuacje, w których może wystąpić ostry przełom nadnerczowy związane są z takimi stanami, jak: uraz, zabieg chirurgiczny, zakażenie lub szybkie zmniejszenie dawki leku. Objawy nie są zazwyczaj charakterystyczne i mogą to być: utrata łaknienia, bóle brzucha, zmniejszenie masy ciała, zmęczenie, ból głowy, nudności, wymioty, niedociśnienie tętnicze, splątanie, hipoglikemia i drgawki. W okresie narażenia na stres lub przed planowanym zabiegiem chirurgicznym należy rozważyć dodatkowe doustne podanie kortykosteroidów.

Zaleca się, aby w czasie długotrwałego leczenia wziewnym kortykosteroidem regularnie kontrolować wzrost u dzieci. Jeżeli stwierdza się spowolnienie wzrostu, należy zweryfikować leczenie i zmniejszyć dawkę wziewnego kortykosteroidu, jeśli to możliwe, do najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę astmy. Ponadto należy rozważyć skierowanie pacjenta do pediatry pulmonologa.

Ze względu na możliwość zaburzenia czynności nadnerczy pacjenci, u których leki steroidowe stosowane doustnie zamieniane są na podawany wziewnie flutykazonu propionian powinni pozostawać pod specjalną opieką, a czynność kory nadnerczy powinna być systematycznie monitorowana.

Po wprowadzeniu do leczenia wziewnego flutykazonu propionianu zmniejszanie dawek steroidów doustnych powinno odbywać się stopniowo, a pacjentów należy poinformować, aby mieli przy sobie dokument informujący o konieczności podania dodatkowych steroidów działających ogólnie w sytuacji stresu (kartę steroidową).

Zmniejszanie dawki steroidu doustnego należy rozpocząć po tygodniu jednoczesnego stosowania flutykazonu propionianu. Zmniejszanie dawki należy prowadzić w odstępach nie krótszych niż tygodniowe. Dawki podtrzymujące wynoszące 10 mg na dobę lub mniejsze, w przeliczeniu na prednizolon, należy zmniejszać nie szybciej niż o 1 mg na dobę w odstępach tygodniowych. Dla dawek podtrzymujących prednizolonu większych niż 10 mg na dobę może być właściwe ostrożne zmniejszanie dawki o więcej niż 1 mg na dobę w odstępach tygodniowych.

U niektórych pacjentów, w czasie zmniejszania dawek steroidów doustnych, występują nieswoiste objawy złego samopoczucia, nawet mimo poprawy czynności układu oddechowego. Tych pacjentów należy zachęcać do kontynuowania leczenia flutykazonu propionianem i zmniejszania dawek steroidów doustnych, jeżeli nie ma obiektywnych objawów niewydolności kory nadnerczy.

Pacjenci, którzy zaprzestali stosowania steroidów doustnych, a nadle występują u nich objawy zaburzenia czynności kory nadnerczy, powinni mieć przy sobie dokument informujący o konieczności dodatkowego podania steroidów o działaniu ogólnym w przypadku stresu, np. nasilenia astmy, zakażeń w klatce piersiowej, ciężkich współistniejących chorób, zabiegów chirurgicznych, urazów, itp.

Zastąpienie lekami wziewnymi steroidów działających ogólnoustrojowo może także ujawnić objawy alergii, takie jak alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa lub wyprysk, które wcześniej były leczone lekami steroidowymi o działaniu ogólnym. Nie należy nagle przerywać leczenia flutykazonu propioniem.

Podczas stosowania flutykazonu propionianu bardzo rzadko zgłaszano przypadki zwiększenia stężenia glukozy we krwi (patrz punkt 4.8) i należy wziąć to pod uwagę przepisując produkt leczniczy pacjentom z cukrzycą w wywiadzie.

Podobnie jak w przypadku innych wziewnych kortykosteroidów, należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z aktywną lub przebytą gruźlicą płuc.

Dawka produktu leczniczego Flixotide Dysk zawiera około 12,5 mg laktozy. U osób z nietolerancją laktozy taka ilość laktozy nie powoduje zwykle żadnych problemów. Laktoza zawiera niewielkie ilości białek mleka, które mogą powodować reakcje alergiczne. Produktu leczniczego nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, całkowitym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

W okresie po wprowadzeniu do obrotu, donoszono o występowaniu klinicznie istotnych interakcji u pacjentów otrzymujących flutykazonu propionian i rytonawir, co prowadziło do wystąpienia ogólnoustrojowych działań kortykosteroidów, w tym zespołu Cushinga i zahamowania czynności kory nadnerczy. Dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania flutykazonu propionianu z rytonawirem, chyba że potencjalna korzyść dla pacjenta przewyższa ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów. Podczas jednoczesnego stosowania flutykazonu propionianu z innymi silnymi inhibitorami CYP3A może również zwiększyć się ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych (patrz punkt 4.5).

Możliwość zaburzenia czynności kory nadnerczy należy zawsze uwzględnić w stanach nagłych, w tym przed zabiegami chirurgicznymi i sytuacjach związanych ze stresem, szczególnie u pacjentów przyjmujących duże dawki przez długi okres. Należy rozważyć dodatkowe podawanie kortykosteroidów, odpowiednie dla stanu klinicznego (patrz punkt 4.9).

Zapalenie płuc u pacjentów z POChP

U pacjentów z POChP otrzymujących wziewne kortykosteroidy zaobserwowano zwiększenie częstości występowania zapalenia płuc, w tym zapalenia płuc wymagającego hospitalizacji. Istnieją pewne dowody na zwiększone ryzyko wystąpienia zapalenia płuc wraz ze zwiększeniem dawki steroidów, ale nie zostało to jednoznacznie wykazane we wszystkich badaniach.

Nie ma jednoznacznych dowodów klinicznych na różnice między produktami zawierającymi wziewne kortykosteroidy, dotyczące stopnia ryzyka występowania zapalenia płuc.

Lekarze powinni szczególnie wnikliwie obserwować pacjentów z POChP, czy nie rozwija się u nich zapalenie płuc, ponieważ kliniczne objawy takich zakażeń oraz zaostrzenia POChP często się nakładają.

Do czynników ryzyka zapalenia płuc u pacjentów z POChP należą aktualne palenie tytoniu, starszy wiek, niski wskaźnik masy ciała (BMI) i ciężka postać POChP.

Zaburzenia widzenia
Zaburzenia widzenia mogą wystąpić w wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowania kortykosteroidów. Jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy rozważyć skierowanie go do okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn, do których może należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralna chorioretinopatia surowicza (CSCR), którą notowano po ogólnoustrojowym i miejscowym stosowaniu kortykosteroidów.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

W normalnych warunkach po podaniu wziewnym, w osoczu krwi występują małe stężenia flutykazonu proponianu w wyniku nasilonego metabolizmu pierwszego przejścia oraz dużego klirensu osoczowego, zależnego od aktywności izoenzymu 3A4 cytochromu P 450 w jelicie i wątrobie. Dlatego znaczące klinicznie interakcje flutykazonu proponianu z innymi lekami są malo prawdopodobne.

Badanie interakcji flutykazonu proponianu podawanego zdrowym ochotnikom wykazało, że rytonawir (bardzo silny inhibitor izoenzymu 3A4 cytochromu P450) może znacznie zwiększać stężenie flutykazonu proponianu w osoczu, w wyniku czego dochodzi do znaczącego zmniejszenia stężenia kortyzolu w surowicy. Po wprowadzeniu produktu do obrotu donoszono o przypadkach występowania klinicznie istotnych interakcji u pacjentów otrzymujących rytonawir i donosowo lub wziewnie flutykazonu proponian, powodujących wystąpienie ogólnoustrojowych działań kortykosteroidów, w tym zespołu Cushinga i zahamowania czynności kory nadnerczy. Dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania flutykazonu proponianu i rytonawiru, chyba że korzyść z takiego leczenia przewyższa ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów.

W małym badaniu przeprowadzonym u zdrowych ochotników ketokonazol (niewiele słabszy od rytonawiru inhibitor CYP3A) spowodował zwiększenie ekspozycji na flutykazonu proponian o 150% po podaniu wziewnym pojedynczej dawki. To spowodowało większe zmniejszenie stężenia kortyzolu w osoczu, w porównaniu do podania samego flutykazonu proponianu. Jednoczesne stosowanie z innymi silnymi inhibitorami CYP3A, takimi jak itrakonazol, może także spowodować zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej na flutykazonu proponian i ryzyka wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Zalecana jest ostrożność i należy unikać, jeśli to możliwe, długotrwalego stosowania z takimi lekami.

Spodziewane jest, że jednoczesne podawanie innych silnych inhibitorów CYP3A, w tym produktów zawierających kobicystat, zwiększy ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Badania wykazały, że inne inhibitory CYP3A4 powodują pomijalne (erytromycyna) i niewielkie (ketokonazol) zwiększenie ogólnoustrojowej ekspozycji na flutykazonu proponian bez znaczącego zmniejszenia stężenia kortyzolu w surowicy. Należy unikać łączenia leków, chyba że korzyść przewyższa zwiększone ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych związanych ze stosowaniem glikokortykosteroidów; w takim przypadku pacjenta należy obserwować w celu wykrycia ogólnoustrojowych działań niepożądanych glikokortykosteroidów.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Wpływ na płodność
Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi. Badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały wpływu flutykazonu proponianu na płodność samców i samic.

Ciąża
Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania u kobiet w okresie ciąży. Stosowanie flutykazonu proponianu u kobiet w ciąży należy rozważać jedynie wtedy, gdy oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla płodu. W takim przypadku, należy stosować najmniejszą dawkę zapewniającą skuteczną kontrolę objawów.

Wyniki retrospektywnego badania epidemiologicznego nie wskazują na zwiększone ryzyko dużych wad wrodzonych po ekspozycji na flutykazonu proponian w porównaniu do innych kortykosteroidów wziewnych, w pierwszym trymestrze ciąży (patrz punkt 5.1).

W badaniach wpływu na rozrodczość u zwierząt, wykazano działania charakterystyczne dla glikokortykosteroidów podawanych ogólnoustrojowo tylko w przypadku stężeń przekraczających zalecane wziewne dawki lecznicze; obserwowano wady rozwojowe, między innymi rozszczep podniebienia i wewnątrzmaciczne opóźnienie wzrostu. Jednakże nie wydaje się, aby te wyniki badań na zwierzętach odnosiły się do ludzi stosujących zalecane dawki produktu leczniczego.

Karmienie piersią
Przenikanie proponianu flutykazonu do mleka kobiecego nie zostało zbadane. Wykazano obecność flutykazonu proponianu w mleku samic szczurów w okresie laktacji, gdy stężenie leku w osoczu po podaniu podskórnym było mierzalne. Jednak u pacjentów stosujących wziewnie flutykazonu proponian w zalecanych dawkach, stężenia w osoczu będą prawdopodobnie małe. Stosowanie flutykazonu proponianu u kobiet karmiących piersią należy ograniczyć do przypadków, gdy w opinii lekarza oczekiwana korzyść dla matki przewyższa potencjalne ryzyko dla dziecka.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Jest mało prawdopodobne, aby flutykazonu proponian wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane są wymienione poniżej w zależności od układów i narządów oraz częstości występowania. Częstości występowania są określone jako: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), w tym pojedyncze doniesienia i częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). Działania niepożądane występujące bardzo często, często i niezbyt często pochodziły z badania klinicznego. Działania niepożądane występujące rzadko i bardzo rzadko pochodziły z doniesień spontanicznych.

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

• Bardzo często: Kandydoza jamy ustnej i gardła. U niektórych pacjentów może wystąpić kandydoza jamy ustnej i gardła (pleśniawki). W celu zmniejszenia możliwości wystąpienia kandydozy jamy ustnej i gardła, należy płukać wodą jamę ustną po inhalacji leku. Objawową kandydozę należy leczyć miejscowymi lekami przeciwgrzybiczymi kontynuując leczenie flutykazonu proponianem.
• Często: Zapalenie płuc (u pacjentów z POChP), patrz punkt 4.4.
• Rzadko: Kandydoza przełyku.

Zaburzenia układu immunologicznego
Reakcje nadwrażliwości z następującymi objawami:

• Niezbyt często: Skórne reakcje nadwrażliwości.
• Bardzo rzadko: Obrzęk naczynioruchowy (głównie obrzęk twarzy, jamy ustnej i gardła), objawy ze strony układu oddechowego (duszność i (lub) skurcz oskrzeli), reakcje anafilaktyczne.

Zaburzenia endokrynologiczne
Możliwe działania ogólnoustrojowe obejmują (patrz punkt 4.4):

• Bardzo rzadko: Zespół Cushinga, cushingoidalne rysy twarzy, zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćma, jaskra.

Zaburzenia oka

• Częstość nieznana: Nieostre widzenie (patrz także punkt 4.4).

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

• Bardzo rzadko: Hiperglikemia.

Zaburzenia żołądka i jelit

• Bardzo rzadko: Niestrawność.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

• Bardzo rzadko: Bóle stawów.

Zaburzenia psychiczne

• Bardzo rzadko: Lęk, zaburzenia snu i zmiany w zachowaniu, w tym nadpobudliwość psychoruchowa i rozdrażnienie (głównie u dzieci).
• Częstość nieznana: Depresja i agresja (głównie u dzieci).

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

• Często: Chrypka, bezgłos. U niektórych pacjentów po inhalacji flutykazonu proponianu może wystąpić chrypka. W celu zmniejszenia możliwości wystąpienia chrypki, należy płukać wodą jamę ustną po inhalacji leku.
• Bardzo rzadko: Paradoksalny skurcz oskrzeli (patrz punkt 4.4).
• Częstość nieznana: Krwawienie z nosa.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

• Często: Latwiejsze siniaczenie.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Ostre przedawkowanie flutykazonu proponianu nie stanowi zagrożenia życia, nawet w dużych dawkach. W przypadku długotrwałego stosowania w dawkach znacznie przekraczających zalecane, może wystąpić zahamowanie czynności kory nadnerczy (patrz punkt 4.4).

W przypadku przedawkowania flutykazonu proponianu należy kontynuować leczenie w odpowiedniej dawce terapeutycznej lub zmniejszyć dawkę do dawki terapeutycznej, ponieważ zahamowanie czynności kory nadnerczy jest zwykle odwracalne. W razie potrzeby należy kontrolować czynność kory nadnerczy.

Nie ma specyficznego antidotum. Leczenie powinno być objawowe.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: kortykosteroid do stosowania wziewnego, kod ATC: R03BA05.

Flutykazonu proponian jest syntetycznym, fluorowanym kortykosteroidem o silnym działaniu przeciwzapalnym. Wykazano, że kortykosteroidy działają na wiele komórek i mediatorów zaangażowanych w proces zapalny astmy i POChP. Działanie przeciwzapalne flutykazonu proponianu w płucach przyczynia się do zmniejszenia objawów i zaostrzeń astmy, przy mniejszym ryzyku działań niepożądanych, w porównaniu do kortykosteroidów stosowanych ogólnoustrojowo.

Wyniki badań klinicznych wykazały, że flutykazonu proponian ma korzystny wpływ na czynność płuc, objawy astmy i częstość zaostrzeń astmy.

W badaniu klinicznym u pacjentów z POChP, flutykazonu proponian w skojarzeniu z salmeterolem zmniejszał częstość umiarkowanych i ciężkich zaostrzeń w porównaniu z placebo.

W badaniu retrospektywnym dotyczącym kobiet w ciąży, które stosowały wziewne kortykosteroidy w pierwszym trymestrze ciąży, nie stwierdzono zwiększonego ryzyka dużych wad wrodzonych w przypadku flutykazonu proponianu w porównaniu z nieaktywnym porównywaczem (OR 1,01, 95% CI: 0,82-1,24) lub innymi wziewnymi kortykosteroidami (OR 0,97, 95% CI: 0,73-1,29).

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie
Po podaniu wziewnym flutykazonu proponianu, większość wchłoniętej dawki pochodzi z części leku, która została połknięta i wchłonięta z przewodu pokarmowego. Po podaniu wziewnym, część dawki, która dociera do płuc, jest szybko wchłaniana do krążenia ogólnego. Stężenie maksymalne w osoczu występuje w ciągu 10-30 minut od podania. Dostępność biologiczna ogólnoustrojowa po podaniu wziewnym flutykazonu proponianu wynosi około 18% i jest głównie związana z wchłanianiem z przewodu pokarmowego. Dostępność biologiczna z płuc wynosi około 13% podanej dawki.

Dystrybucja
Wiązanie flutykazonu proponianu z białkami osocza jest wysokie (91%). Pojemność dystrybucyjna wynosi około 300 l.

Metabolizm
Flutykazonu proponian jest szybko i intensywnie metabolizowany w wątrobie przez izoenzym CYP3A4 cytochromu P450 do nieaktywnego metabolitu karboksylowego. Klirens ogólnoustrojowy jest wysoki (około 1,1 l/min).

Eliminacja
Okres półtrwania w osoczu wynosi około 8 godzin. Mniej niż 5% podanej dawki jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. Głównym metabolitem wykrywanym w osoczu jest nieaktywna kwasowa pochodna. Większość dawki jest wydalana z kałem jako metabolity.

Zależność od wieku
Nie przeprowadzono badań farmakokinetyki flutykazonu proponianu u dzieci.

Zależność od płci
Nie stwierdzono różnic w farmakokinetyce flutykazonu proponianu między kobietami i mężczyznami.

Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby może wystąpić zwiększenie stężenia flutykazonu proponianu w osoczu.

5.3 Dane przedkliniczne dotyczące bezpieczeństwa

W badaniach toksyczności powtarzanej podawanie dużych dawek flutykazonu proponianu drogą wziewną lub podskórną powodowało typowe dla kortykosteroidów efekty ogólnoustrojowe u obu gatunków zwierząt. Zmiany obejmowały zahamowanie czynności kory nadnerczy, zmniejszenie masy grasicy i śledziony oraz zmiany w parametrach hematologicznych i biochemicznych. Zmiany te były odwracalne i występowały przy dawkach, które powodowały znacznie większą ekspozycję ogólnoustrojową niż u ludzi po zastosowaniu dawek terapeutycznych.

W badaniach na zwierzętach wykazano, że flutykazonu proponian nie ma potencjału mutagennego i kancerogennego.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Laktoza jednowodna.

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

4 lata.
Nie stosować produktu leczniczego po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.

6.4 Specjalne środki ostrożności dotyczące przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.

6.5 Rodzaj opakowania i wielkość opakowania

Flixotide Dysk, 50 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Każde opakowanie zawiera 1 dysk z 4 blistrami po 15 dawek każdy (łącznie 60 dawek) oraz 1 aparat do inhalacji Dysk.

Flixotide Dysk, 100 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Każde opakowanie zawiera 1 dysk z 4 blistrami po 15 dawek każdy (łącznie 60 dawek) oraz 1 aparat do inhalacji Dysk.

Flixotide Dysk, 250 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Każde opakowanie zawiera 1 dysk z 4 blistrami po 15 dawek każdy (łącznie 60 dawek) oraz 1 aparat do inhalacji Dysk.

Flixotide Dysk, 500 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Każde opakowanie zawiera 1 dysk z 4 blistrami po 15 dawek każdy (łącznie 60 dawek) oraz 1 aparat do inhalacji Dysk.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Instrukcja obsługi aparatu do inhalacji Dysk

Przygotowanie aparatu Dysk do użycia

1. Otwórz aparat Dysk, trzymając go w jednej ręce i kciukiem drugiej ręki naciśnij klamrę znajdującą się z boku aparatu i podnieś pokrywę aż do usłyszenia kliknięcia.
2. Umieść dysk z lekiem w komorze na dysk, wypukłą stroną do góry. Upewnij się, że dysk jest dobrze umieszczony w komorze.
3. Trzymaj aparat Dysk w jednej ręce, a kciukiem drugiej ręki naciśnij klamrę i zamknij pokrywę aż do usłyszenia kliknięcia. Nie zamykaj pokrywy w inny sposób.
4. Aparat Dysk jest teraz gotowy do załadowania dawki. Przesuń uchwyt do ładowania w prawo, aż do usłyszenia kliknięcia. Spowoduje to załadowanie dawki leku.

Przyjmowanie dawki leku

1. Trzymaj aparat Dysk w pozycji poziomej, wypuść powietrze z płuc, a następnie delikatnie objęty ustami koniec ustnika. Upewnij się, że palce nie zakrywają otworów wentylacyjnych z tyłu aparatu.
2. Wykonaj głęboki i mocny wdech przez usta. Wyjmij aparat Dysk z ust. Wstrzymaj oddech na około 10 sekund, a następnie powoli wypuść powietrze.
3. Aby przyjąć kolejną dawkę, przesuń uchwyt do ładowania w prawo aż do usłyszenia kliknięcia i powtórz kroki 1 i 2.
4. Po przyjęciu ostatniej dawki z dysku, otwórz aparat Dysk i wyjmij pusty dysk.

Czyszczenie aparatu Dysk
Przetrzyj ustnik aparatu Dysk suchą szmatką. Nie zanurzaj aparatu Dysk w wodzie.

Licznik dawek
Aparat Dysk posiada licznik dawek, który pokazuje liczbę pozostałych dawek. Licznik zmniejsza się o 1 za każdym razem, gdy załadujesz dawkę przesuwając uchwyt do ładowania.

Wskazówki

• Zawsze przechowuj aparat Dysk w suchym miejscu.
• Nie używaj aparatu Dysk, jeśli jest uszkodzony.
• Nie wydychaj powietrza do aparatu Dysk.
• Nie przegryzaj i nie żuj ustnika.

7. POSIADACZ POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

GlaxoSmithKline Trading Services Limited
39 Stillorgan Industrial Park
Blackrock Co. Dublin, Irlandia

8. NUMER(Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Flixotide Dysk, 50 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji – 11790

Flixotide Dysk, 100 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji – 11791

Flixotide Dysk, 250 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji – 11792

Flixotide Dysk, 500 µg/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji – 11793

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA ODNOWIENIA POZWOLENIA

Data pierwszej autoryzacji: 17 lipca 1998 r.
Data ostatniego odnowienia: 17 lipca 2018 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA TEKSTU

15 września 2021 r.

11. LEK WIELKOPOSTACIOWY

Nie.