Nexpram, Tabletki powlekane (10 mg)

Ulotka: Nexpram, Tabletki powlekane (10 mg)

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Nexpram, 10 mg, tabletki powlekane
Nexpram, 20 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Nexpram, 10 mg: każda tabletka powlekana zawiera 10 mg escytalopramu (Escitalopramum) w postaci szczawianu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: każda tabletka powlekana zawiera 47,5 mg laktozy (w postaci laktozy jednowodnej).

Nexpram, 20 mg: każda tabletka powlekana zawiera 20 mg escytalopramu (Escitalopramum) w postaci szczawianu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: każda tabletka powlekana zawiera 95 mg laktozy (w postaci laktozy jednowodnej).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana.

Nexpram, 10 mg: białe do białawych, owalne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane, jedna strona tabletki z wytłoczoną literą „E” po jednej i „8” po drugiej stronie linii podziału, druga strona tabletki jest gładka. Owalne tabletki o wymiarach około 8,1 mm ± 0,40 mm długości i 5,6 mm ± 0,40 mm szerokości.

Nexpram, 20 mg: białe do białawych, owalne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane, jedna strona tabletki z wytłoczoną literą „E” po jednej i „9” po drugiej stronie linii podziału, druga strona tabletki jest gładka. Owalne tabletki o wymiarach około 11,6 mm ± 0,40 mm długości i 7,1 mm ± 0,40 mm szerokości.

Tabletkę można podzielić na równe dawki.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

• Leczenie dużych epizodów depresyjnych.
• Leczenie zespołu lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii.
• Leczenie zespołu lęku społecznego (fobii społecznej).
• Leczenie zaburzenia lękowego uogólnionego.
• Leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Nie wykazano bezpieczeństwa dawek dobowych większych niż 20 mg.

Duże epizody depresyjne

Zazwyczaj stosowana dawka, to 10 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie, dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej, tj. 20 mg na dobę.

Działanie przeciwdepresyjne występuje zazwyczaj po 2 – 4 tygodniach stosowania produktu. Po ustąpieniu objawów, leczenie należy kontynuować przez co najmniej 6 miesięcy, w celu utrwalenia odpowiedzi na leczenie.

Zespół lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii

W pierwszym tygodniu leczenia zaleca się dawkę początkową 5 mg, a następnie zwiększenie dawki do 10 mg na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej, tj. 20 mg na dobę.

Największą skuteczność osiąga się po około 3 miesiącach stosowania produktu. Leczenie trwa kilka miesięcy.

Zespół lęku społecznego

Zwykle stosowana dawka wynosi 10 mg raz na dobę. Poprawa stanu klinicznego następuje zazwyczaj po 2 – 4 tygodniach leczenia. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie dawkę można następnie zmniejszyć do 5 mg lub zwiększyć do dawki maksymalnej, tj. 20 mg na dobę.

Zespół lęku społecznego jest chorobą o przebiegu przewlekłym i zalecane jest kontynuowanie leczenia przez 12 tygodni w celu utrwalenia odpowiedzi na leczenie. Długoterminowe leczenie pacjentów reagujących na leczenie było badane przez 6 miesięcy i można je rozważyć indywidualnie w celu zapobiegania nawrotom choroby; efekty prowadzonego leczenia powinny być regularnie oceniane.

Zespół lęku społecznego jest ściśle zdefiniowanym rozpoznaniem klinicznym określonej choroby; nie należy go mylić z nadmierną nieśmiałością. Farmakoterapia jest wskazana wyłącznie wtedy, gdy zaburzenie to w istotny sposób utrudnia wykonywanie pracy zawodowej i kontakty społeczne.

Nie przeprowadzono oceny pozycji omawianego leczenia w odniesieniu do terapii poznawczo-behavioralnej. Farmakoterapia jest częścią kompleksowego postępowania terapeutycznego.

Zaburzenie lękowe uogólnione

Dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę.

Długoterminowa terapia osób odpowiadających na leczenie była badana przez co najmniej 6 miesięcy, u pacjentów otrzymujących lek w dawce 20 mg na dobę. Korzyści terapeutyczne i stosowana dawka powinny być oceniane w regularnych odstępach czasu (patrz punkt 5.1).

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne

Dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie, dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej, tj. 20 mg na dobę.

Jako że zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (ZOK) to choroba przewlekła, pacjenci powinni być leczeni przez odpowiednio długi okres tak, aby istniała pewność, że objawy choroby ustąpiły.

Korzyści wynikające z leczenia i stosowane dawki powinny być regularnie oceniane (patrz punkt 5.1).

Pacjenci w podeszłym wieku (> 65 lat)

Dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę (patrz punkt 5.2).
Nie badano skuteczności produktu leczniczego Nexpram w zespole lęku społecznego u pacjentów w podeszłym wieku.

Dzieci i młodzież

Escytalopramu nie należy stosować w leczeniu dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min) (patrz punkt 5.2).

Zaburzenia czynności wątroby

U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby, w pierwszych dwóch tygodniach leczenia zaleca się stosowanie początkowej dawki 5 mg na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie, dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności, również podczas dostosowywania dawkowania (patrz punkt 5.2).

Osoby wolno metabolizujące leki z udziałem CYP2C19

Dla pacjentów, o których wiadomo, że wolno metabolizują leki z udziałem CYP2C19, zaleca się dawkę początkową 5 mg na dobę w pierwszych dwóch tygodniach leczenia. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę (patrz punkt 5.2).

Objawy odstawienia obserwowane po przerwaniu leczenia

Należy unikać nagłego odstawienia produktu. Podczas kończenia leczenia escytalopramem dawkę należy stopniowo zmniejszać przez okres co najmniej jednego do dwóch tygodni, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia objawów odstawienia (patrz punkt 4.4 i 4.8). W razie wystąpienia objawów nietolerowanych przez pacjenta, będących następstwem zmniejszania dawki lub odstawienia produktu, należy rozważyć wznowienie stosowania poprzednio przepisanej dawki. Następnie lekarz może kontynuować zmniejszanie dawki w bardziej stopniowy sposób.

Sposób podawania

Produkt leczniczy Nexpram podaje się w pojedynczej dawce dobowej i może być przyjmowany z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

4.3 Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
• Jednoczesne leczenie nieselektywnymi, nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) jest przeciwwskazane z powodu ryzyka zespołu serotoninowego, objawiającego się pobudzeniem, drżeniem, hipertermią etc. (patrz punkt 4.5).
• Jednoczesne leczenie escytalopramem oraz odwracalnymi inhibitorami MAO-A (np. moklobemidem) lub odwracalnym nieselektywnym inhibitorem MAO – linezolidem jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego (patrz punkt 4.5).
• Escytalopram jest przeciwwskazany u pacjentów z rozpoznanym wydłużeniem odstępu QT lub wrodzonym zespołem wydłużonego odstępu QT.
• Przeciwwskazane jest leczenie skojarzone escytalopramem z innymi produktami leczniczymi powodującymi wydłużenie odstępu QT (patrz punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Wymienione poniżej specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności odnoszą się do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI, ang. Selective Serotonin Reuptake Inhibitors).

Dzieci i młodzież

Escytalopramu nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. W trakcie badań klinicznych zachowania samobójcze (próby samobójcze i myśli samobójcze) oraz wrogość (szczególnie agresje, zachowania buntownicze i przejawy gniewu) obserwowano częściej u dzieci i młodzieży, leczonych lekami przeciwdepresyjnymi niż w grupie, której podawano placebo. Jeśli, w oparciu o istniejącą potrzebę kliniczną podjęta jednak zostanie decyzja o leczeniu, pacjenta należy uważnie obserwować czy nie występują skłonności samobójcze. Ponadto, brak danych dotyczących bezpieczeństwa długoterminowego stosowania u dzieci i młodzieży dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i zachowania.

Lek paradoksalny

U niektórych pacjentów z zespołem lęku napadowego w początkowym okresie leczenia lekami przeciwdepresyjnymi może nastąpić nasilenie objawów lękowych. Ta paradoksalna reakcja zazwyczaj ustępuje w ciągu dwóch tygodni kontynuowanego leczenia. Zaleca się stosowanie małej dawki początkowej, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia stanów lękowych (patrz punkt 4.2).

Napady drgawkowe

Stosowanie escytalopramu należy przerwać u każdego pacjenta, u którego po raz pierwszy wystąpią napady drgawkowe, lub w razie zwiększenia częstości napadów drgawkowych (u pacjentów z wcześniej zdiagnozowaną padaczką). U pacjentów z niestabilną padaczką należy unikać stosowania leków z grupy SSRI, a pacjenci z kontrolowaną padaczką powinni pozostawać pod staranną kontrolą.

Mania

Należy zachować ostrożność podczas stosowania leków z grupy SSRI u pacjentów z manią i (lub) hipomanią w wywiadzie. Leki z grupy SSRI należy odstawić u każdego pacjenta, u którego wystąpi faza maniakalna.

Cukrzyca

U chorych na cukrzycę leczenie lekami z grupy SSRI może wpływać na kontrolę stężenia glukozy (hipoglikemia lub hiperglikemia). Może być konieczne dostosowanie dawkowania insuliny oraz (lub) doustnych leków hipoglikemizujących.

Samobójstwo i (lub) myśli samobójcze lub pogorszenie stanu klinicznego

Depresja wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych, samookaleczenia i samobójstwa (zdarzenia związane z samobójstwem). Ryzyko to utrzymuje się do czasu osiągnięcia znaczącej poprawy. Ponieważ poprawa może nie nastąpić w ciągu pierwszych kilku tygodni leczenia lub dłużej, pacjentów należy wnikliwie obserwować do czasu jej uzyskania. Zgodnie z powszechnym doświadczeniem klinicznym, ryzyko samobójstwa może wzrastać w początkowych okresach powrotu do zdrowia.

Inne zaburzenia psychiczne, w przypadku których przepisuje się escytalopram mogą również wiązać się ze zwiększonym ryzykiem myśli i (lub) zachowań samobójczych. Ponadto, zaburzenia te mogą występować jednocześnie z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi. Dlatego też należy zachować te same środki ostrożności leczne pacjentów z innymi zaburzeniami psychicznymi jak w przypadku leczenia pacjentów z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi.

Pacjenci z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający znaczne nasilenie myśli samobójczych przed rozpoczęciem leczenia wykazują większe ryzyko myśli samobójczych lub prób samobójczych, i w trakcie leczenia należy ich wnikliwie obserwować. Metaanaliza badań klinicznych z użyciem placebo, dotyczących stosowania leków przeciwdepresyjnych u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, wykazała zwiększone ryzyko zachowań samobójczych w trakcie stosowania leków przeciwdepresyjnych w porównaniu z placebo u pacjentów w wieku poniżej 25 lat. Leczeniu farmakologicznemu, w szczególności jego początkowej fazie oraz następującym okresom zmiany dawki powinna towarzyszyć wnikliwa obserwacja pacjentów, zwłaszcza tych z grupy wysokiego ryzyka. Pacjenci oraz opiekunowie pacjentów powinni zachować czujność i kontrolować pacjenta pod kątem pogorszenia stanu klinicznego, zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian zachowania i w razie ich wystąpienia natychmiast wezwać pomoc medyczną.

Akatyzja/niepokój psychoruchowy

Stosowanie leków z grupy SSRI/SNRI (ang. Serotonin-Norepinephrine Reuptake Inhibitors) wiąże się z rozwojem akatyzji, charakteryzującej się nieprzyjemnie odczuwanym stanem niepokoju i potrzebą poruszania się, którym często towarzyszy niezdolność siedzenia lub stania bez ruchu. Wystąpienie akatyzji jest najbardziej prawdopodobne w pierwszych kilku tygodniach leczenia. Zwiększenie dawki może być szkodliwe u pacjentów, u których wystąpią te objawy.

Hiponatremia

W rzadkich przypadkach informowano o występowaniu hiponatremii podczas leczenia lekami z grupy SSRI, prawdopodobnie spowodowanej przez zespół nieprawidłowego wydzielania wazopresyny – hormonu antydiuretycznego (SIADH, ang. Syndrome of Inappropriate Antidiuretic Hormone Secretion) i na ogół ustępującej po odstawieniu produktu. Należy zachować ostrożność u pacjentów z grupy ryzyka, tzn. osób w podeszłym wieku, z marskością wątroby lub jednocześnie leczonych lekami, które powodują hiponatremię.

Krwiotoki

Podczas stosowania leków z grupy SSRI informowano o krwawieniu w obrębie skóry w postaci wybroczyn i plamicy. Leki z grupy SSRI i SNRI mogą zwiększać ryzyko wystąpienia krwiotoku poporodowego (patrz punkty 4.6 i 4.8). U pacjentów otrzymujących leki z grupy SSRI należy zachować ostrożność, zwłaszcza wtedy, gdy równocześnie stosuje się u nich doustne leki przeciwzakrzepowe, leki wpływające na czynność płytek krwi (np. atypowe leki przeciwpsychotyczne oraz pochodne fenotiazyny, większość trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), tyklopidynę oraz dyprirydamol) oraz u pacjentów z rozpoznaną skłonnością do krwawień.

EW (leczenie elektrowstrząsami)

Doświadczenie kliniczne, dotyczące równoczesnego stosowania leków z grupy SSRI i leczenia EW są ograniczone, dlatego zaleca się zachowanie ostrożności.

Zespół serotoninowy

Należy zachować ostrożność stosując escytalopram jednocześnie z produktami leczniczymi o działaniu serotoninergicznym, takimi jak tryptany (w tym sumatryptan), opioidy (w tym tramadol) i tryptofan.

Rzadko informowano o wystąpieniu zespołu serotoninowego u pacjentów stosujących równocześnie leki z grupy SSRI oraz produkty lecznicze o działaniu serotoninergicznym. Na wystąpienie tego zespołu może wskazywać jednoczesne wystąpienie takich objawów, jak pobudzenie, drżenie mięśniowe, drgawki kloniczne mięśni i hipertermia. W razie wystąpienia takiego zespołu objawów, lek z grupy SSRI i produkt leczniczy o działaniu serotoninergicznym należy natychmiast odstawić oraz rozpocząć leczenie objawowe.

Ziele dziurawca

Jednoczesne stosowanie leków z grupy SSRI i produktów roślinnych zawierających ziele dziurawca (Hypericum perforatum) może prowadzić do zwiększenia częstości działań niepożądanych (patrz punkt 4.5).

Objawy odstawienia obserwowane podczas kończenia leczenia

Objawy odstawienia podczas odstawiania produktu występują często, zwłaszcza jeśli nagle przerwano podawanie leku (patrz punkt 4.8).
W badaniach klinicznych zdarzenia niepożądane obserwowane podczas odstawiania produktu wystąpiły u około 25% pacjentów leczonych escytalopramem i 15% pacjentów przyjmujących placebo.
Ryzyko objawów odstawienia może zależeć od wielu czynników, takich jak czas trwania leczenia i wielkość dawki oraz szybkość zmniejszania dawki. Najczęściej zgłaszanymi objawami są zawroty głowy, zaburzenia czucia (w tym parestezie i wrażenie porażenia prądem elektrycznym), zaburzenia snu (w tym bezsenność i wyraziste sny), pobudzenie lub niepokój, nudności i (lub) wymioty, drżenie, splątanie, nadmierne pocenie, bóle głowy, biegunka, kołatanie serca, chwiejność emocjonalna, drażliwość oraz zaburzenia widzenia. Na ogół objawy te mają małe i umiarkowane nasilenie, choć u niektórych pacjentów objawy mogą być ciężkie.
Zazwyczaj występują one w ciągu kilku pierwszych dni po odstawieniu produktu, choć istnieją bardzo rzadkie doniesienia o takich objawach u pacjentów, którzy przypadkowo pominęli dawkę produktu. Na ogół objawy te ustępują samoistnie, zazwyczaj w ciągu 2 tygodni, choć u niektórych osób mogą utrzymywać się dłużej (2 do 3 miesiące lub dłużej). W przypadku odstawiania produktu zaleca się zatem stopniowe zmniejszanie dawki przez okres kilku tygodni lub miesięcy, w zależności od reakcji pacjenta (patrz „Objawy z odstawienia obserwowane po zaprzestaniu leczenia”, patrz punkt 4.2).

Zaburzenia czynności seksualnych

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors, SSRI) oraz inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. serotonin norepinephrine reuptake inhibitors, SNRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych (patrz punkt 4.8). Zgłaszano przypadki długotrwałych zaburzeń czynności seksualnych, w których objawy utrzymywały się pomimo przerwania stosowania SSRI i (lub) SNRI.

Choroba niedokrwienna serca

Ze względu na ograniczone doświadczenie kliniczne zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca (patrz punkt 5.3).

Wydłużenie odstępu QT

Stwierdzono, że escytalopram powoduje zależne od dawki wydłużenie odstępu QT. Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki wydłużenia odstępu QT oraz niemiarowości komorowych, w tym zaburzenia typu torsade de pointes, głównie u kobiet, u osób z hipokaliemią oraz u pacjentów z wcześniejszym wydłużeniem odstępu QT lub innymi chorobami serca (patrz punkt 4.3, 4.5, 4.8, 4,9 oraz 5.1).

Należy zachować ostrożność stosując escytalopram u pacjentów ze znaczącą bradykardią, po niedawno przebytym ostrym zawale mięśnia sercowego lub niewyrównaną niewydolnością serca.

Zaburzenia elektrolitowe takie jak hipokaliemia i hipomagnezemia zwiększają ryzyko wystąpienia złośliwej arytmii i powinny być wyrównane przed rozpoczęciem stosowania escytalopramu.

U pacjentów ze stabilną chorobą serca należy wykonać badanie EKG przed rozpoczęciem leczenia escytalopramem.

Jeżeli podczas stosowania escytalopramu wystąpią zaburzenia rytmu serca, należy przerwać kurację i wykonać badanie EKG.

Jaskra z zamkniętym kątem przesączania

Leki z grupy SSRI, w tym escytalopram, mogą wpływać na wielkość źrenicy, powodując jej nadmierne rozszerzenie (mydriasis). Efekt ten może prowadzić do zwężenia kąta oka i skutkować wzrostem ciśnienia wewnątrzgałkowego oraz jaskrą z zamkniętym kątem przesączania, szczególnie u pacjentów predysponowanych. Dlatego u pacjentów z jaskrą w wywiadzie oraz u pacjentów z jaskrą z zamkniętym kątem przesączania, escytalopram należy stosować z ostrożnością.

Inne składniki

Produkt leczniczy zawiera laktozę, dlatego nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Interakcje farmakodynamiczne

Przeciwwskazane leczenie skojarzone:

Nieodwracalne nieselektywne inhibitory MAO

U pacjentów otrzymujących lek z grupy SSRI w skojarzeniu z nieselektywnym, nieodwracalnym inhibitorem monoaminooksydazy (MAO) oraz u pacjentów, którzy niedawno przerwali leczenie lekiem z grupy SSRI i rozpoczęli leczenie takim inhibitorem MAO, donoszono o występowaniu ciężkich reakcji (patrz punkt 4.3). W niektórych przypadkach u pacjentów wystąpił zespół serotoninowy (patrz punkt 4.8).

Przeciwwskazane jest stosowanie escytalopramu w skojarzeniu z nieselektywnymi, nieodwracalnymi inhibitorami MAO. Stosowanie escytalopramu można rozpocząć 14 dni po odstawieniu nieodwracalnego inhibitora MAO. Między odstawieniem escytalopramu a rozpoczęciem leczenia nieselektywnym, nieodwracalnym inhibitorem MAO należy zachować co najmniej 7-dniową przerwę.

Odwracalny, selektywny inhibitor MAO-A (moklobemid)

Ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego przeciwwskazane jest stosowanie escytalopramu w skojarzeniu z inhibitorem MAO-A, takim jak moklobemid (patrz punkt 4.3). Jeśli takie leczenie skojarzone jest konieczne, należy je rozpocząć podając najmniejszą zalecaną dawkę, a pacjent powinien pozostawać pod stałą kontrolą kliniczną.

Odwracalny, nieselektywny inhibitor MAO-A (linezolid)

Antybiotyk linezolid jest odwracalnym nieselektywnym inhibitorem MAO i nie należy stosować go u pacjentów leczonych escytalopramem. Jeśli takie leczenie skojarzone okaże się konieczne, należy stosować najmniejsze zalecane dawki oraz podawać je pod ścisłą kontrolą kliniczną (patrz punkt 4.3).

Nieodwracalny, selektywny inhibitor MAO-B (selegilina)

Należy zachować ostrożność stosując produkt jednocześnie z selegiliną (nieodwracalny inhibitor MAO-B), ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego. Stosowanie selegiliny w dawkach do 10 mg/dobę w skojarzeniu z racemicznym cytalopramem było bezpieczne.

Wydłużenie odstępu QT

Nie były prowadzone farmakokinetyczne i farmakodynamiczne badania escytalopramu w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi, powodującymi wydłużenie odstępu QT.
Nie można wykluczyć efektu addytywnego łącznego stosowania tych leków.
W związku z tym przeciwwskazane jest leczenie skojarzone escytalopramem z innymi lekami powodującymi wydłużenie odstępu QT, takimi jak: leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperydol), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, niektóre leki przeciwbakteryjne (np. sparfloksacyna, moksyfloksacyna, erytromycyna IV, pentamidyna, leki przeciw malarii – szczególnie halofantryna), niektóre leki przeciwhistaminowe (astemizol, hydroksyzyna, mizolastyna) itp.

Leczenie skojarzone wymagające zachowania środków ostrożności:

Produkty lecznicze o działaniu serotoninergicznym

Jednoczesne podawanie z produktami leczniczymi o działaniu serotoninergicznym (np. opioidy, w tym tramadol i tryptany, w tym sumatryptan) może prowadzić do zespołu serotoninowego (patrz punkt 4.4).

Produkty lecznicze obniżające próg drgawkowy

Leki z grupy SSRI mogą obniżać próg drgawkowy. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas stosowania w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi, które mogą obniżać próg drgawkowy [np. lekami przeciwdepresyjnymi (lekami trójpierścieniowymi, lekami z grupy SSRI), lekami neuroleptycznymi (pochodnymi fenotiazyny, pochodnymi tioksantenu i pochodnymi butyrofenonu), meflochiną, bupropionem i tramadolem].

Lit, tryptofan

Informowano o nasileniu działania w przypadkach stosowania leków z grupy SSRI w skojarzeniu z litem lub tryptofanem, dlatego należy zachować ostrożność stosując jednocześnie leki z grupy SSRI oraz wymienione produkty lecznicze.

Ziele dziurawca

Jednoczesne stosowanie leków z grupy SSRI i produktów roślinnych zawierających dziurawiec (Hypericum perforatum) może prowadzić do zwiększenia częstości działań niepożądanych (patrz punkt 4.4).

Krwotoki

Stosowanie escytalopramu w skojarzeniu z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi może prowadzić do zwiększenia skłonności do krwawień. Podczas rozpoczynania i kończenia leczenia escytalopramem, u pacjentów przyjmujących doustne leki przeciwzakrzepowe należy uważnie monitorować wskaźnik krzepnięcia krwi.
Jednoczesne stosowanie leków z grupy SSRI z kwasem acetylosalicylowym i niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi może zwiększać ryzyko krwawień z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).

Alkohol

Chociaż escytalopram nie nasila upośledzenia sprawności psychomotorycznej wywołanej przez alkohol, nie zaleca się jednoczesnego stosowania escytalopramu i alkoholu.

Interakcje farmakokinetyczne

Wpływ innych produktów leczniczych na farmakokinetykę escytalopramu

Metabolizm escytalopramu zachodzi głównie z udziałem izoenzymów CYP3A4 i CYP2C19 układu cytochromu P450.

Inhibitory CYP2C19 i CYP3A4

Należy oczekiwać, że inhibitory CYP2C19 i CYP3A4 zmniejszą klirens escytalopramu. Podczas stosowania escytalopramu w skojarzeniu z silnymi inhibitorami CYP2C19 (np. omeprazol, fluwoksamina, lansoprazol) lub silnymi inhibitorami CYP3A4 (np. itrakonazol, klarytromycyna, rytonawir), zaleca się zmniejszenie dawki początkowej escytalopramu. Maksymalna dawka escytalopramu wynosi 20 mg na dobę (patrz punkt 4.2).

Induktory CYP3A4

Induktory CYP3A4 (np. karbamazepina, ryfampicyna) mogą zwiększać klirens escytalopramu. Podczas stosowania jednocześnie z silnymi induktorami CYP3A4 może być konieczne zwiększenie dawki escytalopramu. Maksymalna dawka escytalopramu wynosi 20 mg na dobę.

Leki wpływające na wydłużenie odstępu QT

Nie były prowadzone farmakokinetyczne i farmakodynamiczne badania escytalopramu w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi, powodującymi wydłużenie odstępu QT. Nie można wykluczyć efektu addytywnego łącznego stosowania tych leków.

Wpływ escytalopramu na farmakokinetykę innych produktów leczniczych

Escytalopram jest inhibitorem CYP2D6. Podczas podawania escytalopramu w skojarzeniu z produktami leczniczymi metabolizowanymi głównie przez CYP2D6 i o wąskim indeksie terapeutycznym, takich jak flekainid, propafenon i metoprolol (w leczeniu niewydolności serca), dezypramina, klomipramina i nortryptylina, ryrytadyna, należy zmniejszyć dawkę tych produktów leczniczych lub rozpocząć leczenie od najmniejszej zalecanej dawki. Takie samo postępowanie dotyczy leków metabolizowanych przez CYP2C19, które są inhibitorem.

Stosowanie 10 mg escytalopramu na dobę przez 3 tygodnie spowodowało około 50% zwiększenie stężenia imipraminy (metabolizowanej przez CYP2D6, CYP2C19 i CYP3A4) w stanie stacjonarnym. Zaleca się zmniejszenie dawki imipraminy, gdy jest ona stosowana w skojarzeniu z escytalopramem.

Escytalopram w dawce 20 mg na dobę nie wpływa na farmakokinetykę warfaryny. Jednakże, ponieważ informowano o zwiększeniu ryzyka krwawienia podczas równoczesnego stosowania warfaryny i leków z grupy SSRI, zaleca się ostrożność podczas rozpoczynania i kończenia leczenia escytalopramem u pacjentów otrzymujących doustne leki przeciwzakrzepowe.

Escytalopram w dawce 20 mg na dobę nie wpływa na farmakokinetykę karbamazepiny i metoprololu.

Wpływ escytalopramu na inne produkty lecznicze:

• Atorwastatyna: nie zaobserwowano istotnych klinicznie zmian stężeń atorwastatyny w osoczu podczas stosowania jednocześnie z escytalopramem.
• Digoksyna: nie zaobserwowano istotnych klinicznie zmian stężeń digoksyny w osoczu podczas stosowania jednocześnie z escytalopramem.
• Kwinidyna (inhibitor CYP2D6): nie zaobserwowano istotnych klinicznie zmian stężeń kwinidyny w osoczu podczas stosowania jednocześnie z escytalopramem.
• Leki zobojętniające: nie zaobserwowano istotnych klinicznie zmian stężeń escytalopramu w osoczu podczas stosowania jednocześnie z lekami zobojętniającymi.
• Cymetydyna (inhibitor izoenzymów CYP3A4, CYP2D6, CYP1A2): nie zaobserwowano istotnych klinicznie zmian stężeń escytalopramu w osoczu podczas stosowania jednocześnie z cymetydyną.

4.6 Ciąża i laktacja

Ciaża

Dane epidemiologiczne dotyczące kobiet w ciąży wskazują, że stosowanie escytalopramu, szczególnie w późnej ciąży, może zwiększać ryzyko wystąpienia przetrwałego nadciśnienia płucnego u noworodka (PPHN, ang. Persistent Pulmonary Hypertension of the Newborn). Ryzyko to szacuje się na około 5 przypadków na 1000 ciąż. W populacji ogólnej występuje 1 do 2 przypadków na 1000 ciąż.

U noworodków, których matki stosowały w późnej ciąży selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), mogą wystąpić następujące objawy: zaburzenia oddychania, zasinienie, drgawki, niestabilność temperatury ciała, trudności w karmieniu, wymioty, hipoglikemia, wzmożone lub osłabione napięcie mięśniowe, wzmożone odruchy, drżenie, nerwowość, drażliwość, apatia, ciągły płacz, senność i trudności ze snem. Objawy te mogą wskazywać na efekt toksyczny leku lub być objawami odstawienia. W większości przypadków objawy te mają małe lub umiarkowane nasilenie i ustępują samoistnie w ciągu kilku dni, choć czasami mogą być ciężkie i wymagać hospitalizacji.

Jeśli stosowanie escytalopramu jest kontynuowane do trzeciego trymestru ciąży, należy rozważyć zmniejszenie dawki leku w ostatnim miesiącu ciąży. Lekarz może rozważyć stopniowe odstawienie produktu w ostatnim trymestrze ciąży w celu zapobieżenia wystąpieniu objawów odstawienia u noworodka. Jednakże w niektórych przypadkach może być konieczne kontynuowanie leczenia podczas ciąży.

Stosowanie produktu Nexpram w okresie ciąży może być rozważone jedynie wówczas, gdy spodziewane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko. Jeśli produkt jest stosowany w okresie ciąży lub jeśli pacjentka zachodzi w ciążę w trakcie leczenia, należy ją poinformować o potencjalnym zagrożeniu dla płodu. Należy ostrożnie stosować escytalopram w okresie ciąży, szczególnie w I i III trymestrze.

Karmienie piersią

Escytalopram jest wydzielany do mleka kobiecego i osiąga w nim stężenia odpowiadające około 25% stężenia w osoczu matki. U karmionych piersią niemowląt stężenia escytalopramu w osoczu wynoszą około 5% stężeń w osoczu matki. Występowanie działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią nie zostało ocenione. Stosowanie produktu Nexpram w okresie karmienia piersią nie jest zalecane.

Płodność

Badania na zwierzętach nie wykazały wpływu escytalopramu na płodność. Wpływ produktu na płodność u ludzi nie jest znany.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Chociaż badania nie wykazały, że escytalopram upośledza sprawność psychomotoryczną, jednakże jak w przypadku innych leków psychotropowych, pacjenci powinni zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Poniżej wymieniono działania niepożądane związane ze stosowaniem escytalopramu i innych leków z grupy SSRI, obserwowane w badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu.

Częstość występowania działań niepożądanych definiuje się następująco:
Bardzo często (≥1/10); Często (≥1/100 do <1/10); Niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100); Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000); Bardzo rzadko (<1/10 000); Niezknowna (nie można oszacować na podstawie dostępnych danych).

Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Rzadko: małopłytkowość.
Niezknowna: zaburzenia krzepnięcia krwi (np. wydłużenie czasu krwawienia).

Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko: reakcje anafilaktyczne.

Zaburzenia endokrynne
Niezknowna: zespół nieprawidłowego wydzielania wazopresyny (SIADH).

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Często: zmniejszenie łaknienia, zwiększenie masy ciała.
Niezbyt często: zwiększenie łaknienia.
Rzadko: hiponatremia, zmniejszenie masy ciała.
Niezknowna: hiperglikemia.

Zaburzenia psychiczne
Bardzo często: bezsenność.
Często: senność, lęk, pobudzenie, zmniejszenie popędu płciowego, zaburzenia orgazmu u kobiet.
Niezbyt często: splątanie, depersonalizacja, koszmary senne, zaburzenia koncentracji, zaburzenia snu.
Rzadko: agresja, depresja, omamy, myśli samobójcze i zachowania samobójcze (patrz punkt 4.4), mania, napady paniki, bruksizm.
Niezknowna: zespół niepokoju ruchowego (akatyzja).

Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo często: zawroty głowy, ból głowy.
Często: drżenie, parestezje, zaburzenia smaku.
Niezbyt często: zaburzenia uwagi, migrena.
Rzadko: drgawki, zaburzenia równowagi, zaburzenia ruchowe (w tym dyskineza i dystonia), omdlenie.
Niezknowna: zespół serotoninowy (objawy mogą obejmować pobudzenie, drżenie, drżenia mięśniowe i hipertermię) (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia oka
Rzadko: jaskra z zamkniętym kątem przesączania, zaburzenia widzenia (w tym niewyraźne widzenie).

Zaburzenia ucha i błędnika
Często: szum w uszach.

Zaburzenia serca
Rzadko: tachykardia.
Niezknowna: bradykardia, wydłużenie odstępu QT, zaburzenia rytmu serca (w tym zagrażające życiu zaburzenia rytmu komorowego, takie jak torsade de pointes).

Zaburzenia naczyniowe
Często: uderzenia gorąca.
Rzadko: niedociśnienie ortostatyczne.

Zaburzenia żołądka i jelit
Bardzo często: nudności.
Często: suchość w jamie ustnej, zaparcia, biegunka, wymioty.
Niezbyt często: zaburzenia żołądkowo-jelitowe (w tym niestrawność).

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko: zaburzenia czynności wątroby (np. zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych we krwi).
Niezknowna: zapalenie wątroby.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często: zwiększona potliwość.
Niezbyt często: wysypka, świąd, pokrzywka.
Rzadko: obrzęk naczynioruchowy, łysienie, wyprysk.
Niezknowna: zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, reakcje fototoksyczne.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Często: ból stawów, ból mięśni.
Niezbyt często: ból kończyn.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Rzadko: zatrzymanie moczu.

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Bardzo często: zaburzenia wytrysku u mężczyzn.
Często: zaburzenia erekcji u mężczyzn.
Niezbyt często: zaburzenia miesiączkowania (np. krwawienie z macicy, krwotok miesiączkowy, brak miesiączki), wydzielanie mleka z piersi, powiększenie piersi u mężczyzn.
Rzadko: krwawienie z macicy.
Niezknowna: priapizm.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Bardzo często: zmęczenie.
Często: osłabienie, gorączka.
Niezbyt często: obrzęk obwodowy.

Badania diagnostyczne
Często: zwiększenie stężenia cholesterolu.
Niezbyt często: zwiększenie masy ciała.
Rzadko: zmniejszenie stężenia sodu we krwi, zmniejszenie masy ciała, zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, nieprawidłowy zapis EKG (wydłużenie odstępu QT).

Objawy odstawienia obserwowane po przerwaniu leczenia
Objawy odstawienia występują często, zwłaszcza jeśli nagle przerwano podawanie leku (patrz punkt 4.4).
Najczęściej obserwowanymi objawami są: zawroty głowy, zaburzenia czucia (w tym parestezje i wrażenie porażenia prądem elektrycznym), zaburzenia snu (w tym bezsenność i wyraziste sny), pobudzenie lub niepokój, nudności i (lub) wymioty, drżenie, splątanie, nadmierne pocenie, bóle głowy, biegunka, kołatanie serca, chwiejność emocjonalna, drażliwość oraz zaburzenia widzenia. Na ogół objawy te mają małe i umiarkowane nasilenie, choć u niektórych pacjentów objawy mogą być ciężkie. Zazwyczaj występują one w ciągu kilku pierwszych dni po odstawieniu produktu. Na ogół objawy te ustępują samoistnie, zazwyczaj w ciągu 2 tygodni, choć u niektórych osób mogą utrzymywać się dłużej (2 do 3 miesiące lub dłużej). W związku z tym zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki escytalopramu przez okres kilku tygodni lub miesięcy, w zależności od reakcji pacjenta (patrz punkt 4.2 i 4.4).

Zaburzenia czynności seksualne
Zaburzenia czynności seksualne występują często.
U mężczyzn: zaburzenia wytrysku i zaburzenia erekcji.
U kobiet: zaburzenia orgazmu.
Zgłaszano przypadki długotrwałych zaburzeń czynności seksualnych, w których objawy utrzymywały się pomimo przerwania stosowania SSRI i (lub) SNRI (patrz punkt 4.4).

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego.

4.9 Przedawkowanie

Objawy

Zgłaszano przedawkowania samych leków z grupy SSRI, w tym escytalopramu. Objawy przedawkowania były na ogół łagodne. Zgłaszane objawy przedawkowania obejmowały: zawroty głowy, drżenie, pobudzenie, senność, utratę przytomności, drgawki, tachykardię, zaburzenia rytmu serca, hipotonię, wymioty i biegunkę. Zgłaszano również przypadki przedawkowania zakończone zgonem, głównie w skojarzeniu z innymi lekami.

Leczenie

Nie ma specyficznej odtrutki. Leczenie powinno być objawowe i wspomagające. Wskazane jest płukanie żołądka oraz podanie węgla aktywowanego tak szybko, jak to możliwe. Monitorowanie czynności serca i parametrów życiowych jest wskazane, podobnie jak stosowanie ogólnych środków wspomagających. Ponieważ dystrybucja escytalopramu jest duża, nie oczekuje się, aby dializa, wymuszona diureza, hemoperfuzja lub wymiana krwi były korzystne.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwdepresyjne, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny. Kod ATC: N06AB10.

Escytalopram jest selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) o wysokim powinowactwie do miejsca wiązania pierwotnego. Escytalopram wykazuje słabe lub brak powinowactwa do wielu receptorów, w tym receptorów serotoninowych (5-HT1-7), receptorów adrenergicznych (α1, α2, β), receptorów dopaminergicznych (D1-5), receptorów histaminergicznych (H1-3), receptorów muskarynowych (M1-5) i receptorów benzodiazepinowych. Escytalopram nie oddziałuje z kanałami jonowymi. W badaniach in vitro escytalopram jest inhibitorem CYP2D6.

Escytalopram powoduje zależne od dawki wydłużenie odstępu QT. W badaniu wielokrotnego podawania dawek, średnie wydłużenie odstępu QTc (poprawionego metodą Fridericii) wynosiło 7,1 ms po podaniu 10 mg na dobę i 16,7 ms po podaniu 30 mg na dobę. Po podaniu 20 mg na dobę średnie wydłużenie odstępu QTc wynosiło 10,7 ms. Po odstawieniu leku odstęp QTc wraca do wartości wyjściowych.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie escytalopramu po podaniu doustnym jest prawie całkowite i niezależne od przyjmowania pokarmu. Biodostępność absolutna wynosi około 80%. Maksymalne stężenie w osoczu (Cmax) osiągane jest po około 4 godzinach. Stała objętość dystrybucji po podaniu dożylnym wynosi około 12 l/kg. Wiązanie z białkami osocza jest mniejsze niż 80%.

Escytalopram ulega przemianom metabolicznym głównie w wątrobie do demetylowanej i demetylowanej, zdeaminowanej pochodnej, które są farmakologicznie nieczynne. Część escytalopramu jest metabolizowana przez izoenzym CYP2C19 do (S)-demetylocytalopramu (S-DCT). (S)-DCT jest metabolizowany dalej do (S)-didemetylocytalopramu (S-DDCT). Innym szlakiem metabolicznym jest utlenianie i N-utlenianie. Escytalopram jest inhibitorem CYP2D6.

Średni klirens escytalopramu po podaniu dożylnym wynosi około 0,6 l/min, a okres półtrwania po podaniu doustnym i dożylnym wynosi około 30 godzin. Głównymi metabolitami w osoczu są S-DCT i S-DDCT. S-DCT wykazuje okres półtrwania około 50 godzin. Farmakokinetyka escytalopramu jest liniowa w zakresie dawek od 10 do 30 mg na dobę.

Escytalopram jest wydalany w postaci metabolitów z moczem i kałem. W moczu znajduje się mniej niż 10% niezmienionego escytalopramu.

U pacjentów w podeszłym wieku (> 65 lat) klirens escytalopramu jest o około 35% mniejszy w porównaniu z młodymi osobami dorosłymi. U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (klasy A i B wg Child-Pugh) klirens escytalopramu jest o około 60% mniejszy, a okres półtrwania jest 2-krotnie dłuższy w porównaniu z osobami ze zdrową wątrobą. U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny od 30 do 80 ml/min) klirens escytalopramu nie ulega zmianie w porównaniu z osobami ze zdrowymi nerkami. Nie badano farmakokinetyki u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min). U osób, o których wiadomo, że wolno metabolizują leki z udziałem CYP2C19, stężenia w stanie stacjonarnym escytalopramu były o około 50% wyższe, a klirens ogólnoustrojowy o około 40% mniejszy w porównaniu z osobami o szybkim metabolizowaniu.

5.3 Dane przedkliniczne dotyczące bezpieczeństwa

Dane przedkliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań toksyczności powtarzanej, bezpieczeństwa farmakologicznego, genotoksyczności i rakotwórczości, nie wykazały szczególnego zagrożenia dla ludzi. W badaniach toksyczności powtarzanej u gryzoni obserwowano zmiany wątrobowe, które były odwracalne po odstawieniu leku. W badaniach na szczurach nie wykazano wpływu na płodność. W badaniach na zwierzętach nie wykazano bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego działania w odniesieniu do ciąży, rozwoju zarodka/płodu, porodu lub rozwoju poporodowego.

6. INFORMACJE DOTYCZĄCE OPAKOWANIA

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Substancje pomocnicze:
Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, skrobia kukurydziana żelowana, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, stearynian magnezu.
Otoczka: hypromeloza 6 cP, dwutlenek tytanu (E171), makrogol 400.

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności dotyczące przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.

6.5 Rodzaj opakowania i wielkość opakowania

Opakowanie: 14, 15, 20, 28, 30, 50, 56, 60, 98, 100 tabletek powlekanych w blistrach PVC/PVDC/Al.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania produktu leczniczego

Nie stosować po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.

7. POSIADACZE POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Polpharma Biuro Handlowe Sp. z o.o.
ul. Bobrowiecka 6, 00-728 Warszawa

8. NUMER(Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Nexpram, 10 mg, tabletki powlekane: 21573
Nexpram, 20 mg, tabletki powlekane: 21574

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA ODNOWIENIA POZWOLENIA

Data pierwszej autoryzacji: 2005-05-13
Data ostatniego odnowienia: 2020-05-13

10. DATA ZATWIERDZENIA TEKSTU

2023-04-21

11. INNE INFORMACJE

Bezpłatna infolinia: 800 000 695