Paracetamol Kabi, Roztwór do infuzji

Ulotka: Paracetamol Kabi, Roztwór do infuzji

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Paracetamol Kabi, 10 mg/ml, roztwór do infuzji

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 ml zawiera 10 mg paracetamolu (Paracetamolum).

• Każda ampulka po 10 ml roztworu zawiera 100 mg paracetamolu.
• Każda fiolka lub worek po 50 ml roztworu zawierają 500 mg paracetamolu.
• Każda fiolka lub worek po 100 ml roztworu zawierają 1000 mg paracetamolu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Roztwór do infuzji

Przezroczysty, lekko żółtawy roztwór.

Roztwór jest izoosmotyczny, a jego pH wynosi od 5,0 do 7,0.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Paracetamol Kabi jest wskazany w:

• krótkotrwałym leczeniu bólu o umiarkowanym nasileniu, zwłaszcza w okresie pooperacyjnym;
• krótkotrwałym leczeniu gorączki;

jeżeli podanie drogą dożylną jest uzasadnione klinicznie nagłą koniecznością zwalczania bólu lub hipertermii i (lub) w przypadku, gdy podanie produktu leczniczego inną drogą nie jest możliwe.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Podanie dożylne.

Fiolka lub worek po 100 ml roztworu są przeznaczone wyłącznie do stosowania u dorosłych, młodzieży i dzieci o masie ciała powyżej 33 kg.

Ampulka po 10 ml, fiolka lub worek po 50 ml roztworu są przeznaczone wyłącznie do stosowania u noworodków urodzonych o czasie, niemowląt, małych dzieci i dzieci o masie ciała do 33 kg.

Dawkowanie

Dawkowanie ustala się na podstawie masy ciała pacjenta (patrz tabela dotycząca dawkowania poniżej):

Masa ciała pacjenta	Podawana dawka	Objętość do podania	Maksymalna objętość pojedynczej dawki produktu leczniczego Paracetamol Kabi, obliczona dla pacjenta o maksymalnej masie ciała z danego zakresu [ml]***	Maksymalna dawka dobowa**
≤10 kg*	7,5 mg/kg mc.	0,75 ml/kg mc.	7,5 ml	30 mg/kg mc.
>10 kg do ≤33 kg	15 mg/kg mc.	1,5 ml/kg mc.	49,5 ml	60 mg/kg mc., nie więcej niż 2 g
>33 kg do ≤50 kg	15 mg/kg mc.	1,5 ml/kg mc.	75 ml	60 mg/kg mc., nie więcej niż 3 g
>50 kg, pacjent z dodatkowymi czynnikami ryzyka toksycznego uszkodzenia wątroby	1 g	100 ml	100 ml	3 g
>50 kg, pacjent bez dodatkowych czynników ryzyka toksycznego uszkodzenia wątroby	1 g	100 ml	100 ml	4 g

• Wcześniaki: brak danych dotyczących bezpieczeństwa oraz skuteczności stosowania u wcześniaków (patrz punkt 5.2).
• Maksymalna dawka dobowa: maksymalna dawka dobowa, przedstawiona w tabeli powyżej, została podana dla pacjentów, którzy nie stosują innych produktów leczniczych zawierających w składzie paracetamol. Należy ją odpowiednio zmniejszyć uwzględniając stosowanie tych produktów leczniczych.
• *** Pacjentom o mniejszej masie ciała podaje się odpowiednio mniejsze objętości.

• Minimalna przerwa między każdym podaniem wynosi co najmniej 4 godziny u pacjentów z prawidłową czynnością nerek (klirens kreatyniny >50 ml/min).
• Minimalna przerwa między każdym podaniem u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 10-50 ml/min) wynosi co najmniej 6 godzin.
• Minimalna przerwa między każdym podaniem u pacjentów wymagających hemodializy (klirens kreatyniny <10 ml/min) wynosi co najmniej 8 godzin.
• Dorosłym pacjentom z przewlekłą lub wyrównaną czynną chorobą wątroby, niewydolnością wątroby, przewlekłą chorobą alkoholową, przewlekłym niedożywieniem (małe rezerwy glutationu w wątrobie), odwodnieniem, zespołem Meulengrachta-Gilbert’a, ważącym mniej niż 50 kg, nie wolno podawać maksymalnej dawki dobowej większej niż 3 g (patrz punkt 4.4).
• Nie podawać więcej niż 4 dawki w ciągu 24 godzin.

Sposób podawania

Należy zachować ostrożność podczas przepisywania i podawania produktu leczniczego Paracetamol Kabi, aby uniknąć błędów w dawkowaniu z powodu pomylenia miligramów (mg) z mililitrami (ml). Błędy te mogą doprowadzić do nieumyślnego przedawkowania i śmierci pacjenta. Należy upewnić się, że została przepisana i wydana właściwa dawka. Wypisując recepty należy podać zarówno całkowitą dawkę w mg, jak i całkowitą objętość w ml. Należy upewnić się, że dawka jest odmierzona i podana starannie.

Wyłącznie do jednorazowego użycia. Wszelkie niewykorzystane resztki roztworu należy usunąć.

Przed podaniem, produkt leczniczy należy obejrzeć, czy nie zawiera widocznych cząstek stałych i przebarwień.

Roztwór paracetamolu podaje się w 15-minutowej infuzji dożylnej.

Pacjenci o masie ciała ≤10 kg

• Ze względu na małą objętość produktu leczniczego podawaną w tej populacji, nie należy podłączać szklanej ampulki, fiolki lub worka z produktem leczniczym Paracetamol Kabi bezpośrednio do zestawu do infuzji.
• Należy pobrać odpowiednią objętość produktu leczniczego z ampulki, fiolki lub worka i rozcieńczyć 0,9% roztworem sodu chlorku lub 5% roztworem glukozy w stosunku nie większym niż jeden do dziesięciu (jedna objętość produktu leczniczego Paracetamol Kabi i dziewięć objętości rozcieńczalnika). Podawać przez ponad 15 minut.
• Do odmierzenia dawki odpowiedniej do masy ciała dziecka, należy używać strzykawki o pojemności 5 lub 10 ml. Nie należy podawać pojedynczej dawki większej niż 7,5 ml.
• Personel medyczny powinien zapoznać się ze wskazówkami dotyczącymi dawkowania zamieszczonymi w drukach informacyjnych produktu leczniczego.

Instrukcja dotycząca rozcieńczania produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.

4.3 Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną, propacetamolu chlorowodorek (prekursor paracetamolu) lub na którakolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
• Ciężka niewydolność wątroby (skała Child-Pugh >9).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Ostrzeżenia

RYZYKO BŁĘDÓW MEDYCZNYCH

Należy zachować ostrożność w celu uniknięcia błędów w dawkowaniu z powodu pomylenia miligramów (mg) z mililitrami (ml). Błędy te mogą doprowadzić do nieumyślnego przedawkowania i śmierci pacjenta (patrz punkt 4.2).

Zaleca się stosowanie odpowiedniego doustnego leczenia przeciwbólowego, gdy tylko podanie tą drogą jest możliwe.

Aby uniknąć przedawkowania produktu leczniczego, należy sprawdzić czy inne stosowane przez pacjenta produkty lecznicze nie zawierają paracetamolu lub propacetamolu chlorowodorku.

Podanie dawek większych niż zalecane wiąże się z ryzykiem wystąpienia bardzo ciężkiego uszkodzenia wątroby. Kliniczne podmiotowe i przedmiotowe objawy uszkodzenia wątroby (w tym piorunujące zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, zastoinowe zapalenie wątroby, cytolityczne zapalenie wątroby) pojawiają się zazwyczaj po dwóch dniach, z maksymalnym nasileniem występującym zazwyczaj po 4 do 6 dniach po podaniu. Leczenie z zastosowaniem antidotum należy wdrożyć tak szybko, jak to możliwe (patrz punkt 4.9).

Paracetamol może powodować ciężkie reakcje skórne. Należy poinformować pacjentów o wczesnych objawach ciężkich reakcji skórnych, a stosowanie produktu leczniczego należy przerwać po pierwszym wystąpieniu wysypki skórnej lub jakiegokolwiek innego objawu nadwrażliwości.

Notowano przypadki kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową (HAGMA, ang. high anion gap metabolic acidosis) spowodowanej przez kwasicę piroglutaminową u pacjentów z ciężką chorobą taką jak ciężkie zaburzenia czynności nerek i posocznica, lub u pacjentów z niedożywieniem lub z innymi przyczynami niedoboru glutationu (np. alkoholizm w fazie przewlekłej), leczonych paracetamolem w dawce terapeutycznej stosowanym przez dłuższy czas lub skojarzeniem paracetamolu i flukloksacyjiny. Jeśli podejrzewa się występowanie HAGMA spowodowanej przez kwasicę piroglutaminową, zaleca się natychmiastowe przerwanie przyjmowania paracetamolu i ścisłą observację pacjenta. Pomiar 5-oksoproliny moczowej może być przydatny do identyfikacji kwasicy piroglutaminowej jako głównej przyczyny HAGMA u pacjentów z wieloma czynnikami ryzyka.

Jeśli po odstawieniu paracetamolu kontynuuje się leczenie flukloksacyjiną, zaleca się sprawdzenie czy pacjent nie ma objawów wskazujących na HAGMA, ponieważ na skutek podawania flukloksacyjiny może utrzymywać się obraz kliniczny HAGMA (patrz punkt 4.5).

Podobnie jak w przypadku wszystkich roztworów do infuzji dostępnych w fiolkach lub workach, konieczne jest ścisłe monitorowanie, szczególnie pod koniec infuzji, aby uniknąć wystąpienia zatoru powietrznego (patrz punkt 6.6).

Paracetamol należy stosować ze szczególną ostrożnością w następujących przypadkach:

• zaburzenia czynności wątroby oraz niewydolność wątroby (skała Child-Pugh ≤9);
• zaburzenia czynności wątroby i dróg żółciowych;
• zespół Meulengrachta- Gilbert’a (rodzinna niehemolityczna żółtaczka);
• ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny 10-50 ml/min), patrz punkty 4.2 i 5.2;
• przewlekła choroba alkoholowa;
• przewlekle niedożywienie (małe rezerwy glutationu w wątrobie);
• stosowanie całkowitego żywienia pozajelitowego (ang. total parenteral nutrition – TPN);
• stosowanie induktorów enzymów;
• stosowanie środków uszkadzających wątrobę;
• u pacjentów z zaburzeniem genetycznym wywołującym niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (G-6-PD) (fawizm); po podaniu paracetamolu możliwe jest występowanie niedokrwistości hemolitycznej z powodu zmniejszenia alokacji glutationu;
• odwodnienie.

Wpływ na badania laboratoryjne

Paracetamol może mieć wpływ na badania kwasu moczowego z użyciem kwasu fosforowolframowego i badanie cukru we krwi wykorzystujące glukozę-oksydazę-peroksydazę.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

• Probenecyd powoduje prawie dwukrotne zmniejszenie klirensu paracetamolu przez hamowanie jego połączeń z kwasem glukuronowym. Należy rozważyć zmniejszenie dawki paracetamolu w przypadku skojarzonego stosowania z probenecydem.
• Salicylamid może wydłużyć okres półtrwania paracetamolu.
• Metabolizm paracetamolu jest zaburzony u pacjentów stosujących produkty lecznicze indukujące enzymy, takie jak: rytampicyna, barbiturany, trópierscieniowe przeciwdepresyjne produkty lecznicze, izoniazyd i niektóre przeciwpadaczkowe produkty lecznicze (karbamazepina, fenytoina, fenobarbital, prymidon).
• W pojedynczych raportach opisano niespodziewaną toksyczność dla wątroby u pacjentów spożywających alkohol lub stosujących produkty lecznicze indukujące enzymy (patrz punkt 4.9).
• Równoczesne podawanie paracetamolu i chloramfenikolu może przedłużać działanie chloramfenikolu.
• Równoczesne podawanie paracetamolu i AZT (zydowudyny) zwiększa tendencję do neutropenii.
• Równoczesne podawanie paracetamolu i doustnych środków antykoncepcyjnych może skracać okres półtrwania paracetamolu.
• Równoczesne stosowanie paracetamolu (4 g na dzień przez co najmniej 4 dni) i doustnych środków zmniejszających krzepliwość krwi może prowadzić do niewielkich zmian wartości INR. W takim przypadku należy zwiększyć częstość badania wartości INR w czasie równoczesnego stosowania ww. produktów leczniczych, jak również przez 1 tydzień po zakończeniu leczenia paracetamolem.
• Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania paracetamolu i flukloksacyjiny, ponieważ może to się wiązać z rozwojem kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową, spowodowanej przez kwasicę piroglutaminową, zwłaszcza u pacjentów z czynnikami ryzyka (patrz punkt 4.4).

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Doświadczenie kliniczne dotyczące dożylnego stosowania paracetamolu jest ograniczone. Jednakże duża liczba danych dotyczących doustnego stosowania paracetamolu u kobiet w ciąży wskazuje na to, że produkt leczniczy nie wywołuje wad rozwojowych ani nie jest toksyczny dla plodów lub noworodków.

Wnioski z badań epidemiologicznych, dotyczących rozwoju układu nerwowego u dzieci narażonych na działanie paracetamolu in utero, są niejednoznaczne. Paracetamol można stosować w okresie ciąży, jeżeli jest to klinicznie uzasadnione. Jednak należy wówczas podawać najmniejszą skuteczną dawkę przez jak najkrótszy czas i możliwie najrza dziej.

Karmienie piersią

Po podaniu doustnym paracetamol w niewielkich ilościach przenika do mleka ludzkiego. Nie stwierdzono działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią. W związku z tym Paracetamol Kabi można stosować podczas karmienia piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Paracetamol Kabi nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Częstość występowania działań niepożądanych określono według następujących kryteriów:

• Bardzo często ≥1/10
• Często ≥1/100 do <1/10
• Niezbyt często ≥1/1 000 do <1/100
• Rzadko ≥1/10 000 do <1/1 000
• Bardzo rzadko <1/10 000
• Nieznana częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych

Jak w przypadku wszystkich produktów leczniczych zawierających paracetamol, działania niepożądane występują rzadko lub bardzo rzadko. Opisano je w następującej tabeli:

Klasyfikacja układów i narządów	Często	Rzadko	Bardzo rzadko	Nieznana
Zaburzenia krwi i układu chłonnego			Małopłytkowość, leukopenia, neutropenia, agranulocytoza.
Zaburzenia układu immunologicznego			Wstrząs anafilaktyczny*, reakcja nadwrażliwości*, skurcz oskrzeli*.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania				Kwasica metaboliczna z dużą luką anionową**.
Zaburzenia serca				Tachykardia.
Zaburzenia naczyniowe		Zmniejszenie ciśnienia krwi.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej			Ciężkie reakcje skórne***, wysypka*, pokrzywka*.	Rumień, zaczerwienienie, twarzy, świąd.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania	Reakcja w miejscu podania (ból i uczucie pieczenia).	Złe samopoczucie.
Badania diagnostyczne		Zwiększenie aktywności aminotransferaz.

• * Bardzo rzadko zgłaszano przypadki reakcji nadwrażliwości w postaci wstrząsu anafilaktycznego, pokrzywki, wysypki. Wymagane jest wtedy przerwanie leczenia.
• ** Kwasica metaboliczna z dużą luką anionową u pacjentów z czynnikami ryzyka, u których stosowano paracetamol (patrz punkt 4.4), obserwowano przypadki kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową, spowodowanej przez kwasicę piroglutaminową. Kwasica piroglutaminowa może wystąpić w wyniku niskiego stężenia glutatinnu u tych pacjentów.
• *** Bardzo rzadko zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych. Wymagane jest wtedy przerwanie leczenia.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: +48 22 49 21 301
faks: +48 22 49 21 309
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Ryzyko uszkodzenia wątroby (w tym piorumujące zapalenie wątroby, niewydolność wątroby, zastoinowe zapalenie wątroby, cytolityczne zapalenie wątroby) dotyczy w szczególności pacjentów w podeszłym wieku, małych dzieci, pacjentów z zaburzeniami wątroby, z przewlekłą chorobą alkoholową, pacjentów przewlekłe niedożywionych oraz pacjentów stosujących jednocześnie produkty lecznicze indukujące enzymy wątrobowe. W takich przypadkach przedawkowanie może prowadzić do zgonu.

Objawy przedawkowania

Objawy występują zazwyczaj w ciągu pierwszych 24 godzin i obejmują: nudności, wymioty, jadłowstręt, bladość i ból brzucha.

Przedawkowanie paracetamolu (podanie pojedynczej dawki 7,5 g lub większej dorosłym lub 140 mg/kg mc. dzieciom i młodzieży) prowadzi do martwicy komórek wątroby, która może spowodować całkowitą i nieodwracalną martwicę wątroby, a następnie niewydolność wątroby, kwasicę metaboliczną i encefalopatię. To z kolei może prowadzić do śpiączki, a czasem nawet do zgonu. Jednocześnie obserwuje się zwiększoną aktywność aminotransferaz wątrobowych (AspAT, AlAT), dehydrogenazy mleczanowej i zwiększone stężenie bilirubiny w połączeniu ze zmniejszonym stężeniem protrombiny, które mogą wystąpić 12 do 48 godzin po podaniu.

Kliniczne objawy uszkodzenia wątroby występują zazwyczaj po dwóch dniach, osiągając maksymalne nasilenie po 4 do 6 dniach.

Leczenie przedawkowania

• Natychmiastowa hospitalizacja.
• Przed rozpoczęciem leczenia i najszybciej jak to możliwe po przedawkowaniu, należy pobrać próbkę krwi w celu oznaczenia stężenia paracetamolu w osoczu.
• Leczenie przedawkowania obejmuje podanie antidotum, N-acetylocysteiny (NAC) dożylnie lub doustnie, jeżeli to możliwe w ciągu pierwszych 10 godzin po przedawkowaniu. N-acetylocysteina może także wykazywać pewien stopień ochrony nawet po upływie 10 godzin, ale w tym przypadku wymagane jest wydłużenie czasu leczenia.
• Leczenie objawowe.
• Badania czynnościowe wątroby należy przeprowadzić na początku leczenia i powtarzać co 24 godziny. Zwykle aktywność aminotransferaz wątrobowych powraca do wartości prawidłowych w ciągu 1 do 2 tygodni z całkowitym powrotem prawidłowej czynności wątroby. Jednakże w bardzo ciężkich przypadkach może być konieczne przeszczepienie wątroby.
• Hemodializa może zmniejszyć stężenie paracetamolu w osoczu, ale efekty są ograniczone.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: inne leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, anilidy, kod ATC: N02BE01

Dokładny mechanizm działania przeciwbółowego i przeciwgorączkowego paracetamolu nie został dotychczas ustalony. Może on obejmować działanie ośrodkowe i obwodowe.

Paracetamol Kabi zaczyna działać przeciwbólowo w ciągu 5 do 10 minut po rozpoczęciu podania. Najsilniejsze działanie przeciwbólowe występuje w ciągu 1 godziny i trwa zazwyczaj od 4 do 6 godzin.

Paracetamol Kabi obniża gorączkę w ciągu 30 minut po rozpoczęciu podania. Działanie przeciwgorączkowe utrzymuje się przez co najmniej 6 godzin.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Dorośli

Wchłanianie

Farmakokinetyka paracetamolu w zakresie dawek do 2 g przebiega liniowo po podaniu pojedynczym oraz wielokrotnym w ciągu 24 godzin.

Biodostępność paracetamolu po infuzji 500 mg i 1 g jest podobna do obserwowanej po infuzji odpowiednio 1 g i 2 g propacetamolu (co odpowiada 500 mg i 1 g paracetamolu). Maksymalne stężenie paracetamolu w osoczu (Cmax), obserwowane pod koniec 15-minutowej infuzji dożylnej 500 mg i 1 g paracetamolu, wynosi odpowiednio około 15 µg/ml i 30 µg/ml.

Dystrybucja

Objętość dystrybucji paracetamolu wynosi około 1 l/kg mc. Paracetamol słabo wiąże się z białkami osocza (około 10%). Po 20 minutach od zakończenia infuzji 1 g paracetamolu obserwowano istotne stężenie paracetamolu w płynie mózgowo-rdzeniowym (około 1,5 µg/ml).

Metabolizm

Paracetamol jest metabolizowany przede wszystkim w wątrobie następującymi dwoma głównymi szlakami metabolicznymi wątroby: sprzęganie z kwasem glukuronowym i kwasem siarkowym. Sprzęganie z kwasem siarkowym ulega szybkiemu wysyceniu po zastosowaniu dawek większych niż dawki terapeutyczne. Niewielka część (mniej niż 4%) jest metabolizowana przy udziale cytochromu P450 do czynnego metabolitu pośredniego (N-acetyl-benzochinonoimina), który po podaniu prawidłowej dawki, ulega szybkiej detoksykacji pod wpływem zredukowanego glutatinou i po sprzężeniu z cysteiną i kwasem merkapturowym jest wydalany z moczem. Jednakże, w przypadku znacznego przedawkowania, stężenie tego toksycznego metabolitu jest zwiększone.

Eliminacja

Metabolity paracetamolu są wydalane głównie z moczem. 90% przyjętej dawki jest wydalane w ciągu 24 godzin, głównie w postaci sprzężonej glukuronidu (60-80%) i siarczanu (20-30%). Mniej niż 5% jest wydalane w postaci niezmienionej. Okres półtrwania paracetamolu w osoczu wynosi 2,7 godziny, a całkowity klirens wynosi 18 l/godz.

Noworodki, niemowlęta i dzieci

Parametry farmakokinetyczne paracetamolu obserwowane u niemowląt i dzieci są podobne do tych obserwowanych u dorosłych, z wyjątkiem okresu półtrwania w osoczu, który jest nieco krótszy (1,5 do 2 godzin) niż u dorosłych. U noworodków okres półtrwania w osoczu jest dłuższy niż u niemowląt, tj. około 3,5 godziny. Noworodki, niemowlęta i dzieci w wieku do 10 lat wydalają znacznie mniej połączeń glukuronidowych i więcej siarczanowych niż dorośli.

Tabela: wartości farmakokinetyczne zależne od wieku (znormalizowany klirens, *CLstd/Foral (l.godz[-1] 70 kg[-1])):

Wiek	Klirens
Noworodki urodzone o czasie (0-30 dni)	4,5
Niemowlęta (1 miesiąc – 1 rok)	8,0
Dzieci (1 rok – 6 lat)	10,5
Dzieci (6 lat – 12 lat)	13,0
Dzieci (12 lat – 17 lat)	15,0
Dorośli	18,0

Pacjenci w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku klirens paracetamolu jest nieznacznie zmniejszony, a okres półtrwania w osoczu nieznacznie wydłużony w porównaniu z osobami młodymi. Jednakże różnice te nie mają znaczenia klinicznego.

Pacjenci z niewydolnością nerek

U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 10-50 ml/min) okres półtrwania paracetamolu w osoczu jest wydłużony do 2 do 5,3 godziny, a klirens paracetamolu jest zmniejszony o co najmniej 70% w porównaniu z osobami zdrowymi. U pacjentów wymagających hemodializy (klirens kreatyniny <10 ml/min) okres półtrwania paracetamolu w osoczu może być wydłużony do 2 do 6,6 godziny, a klirens paracetamolu jest zmniejszony o co najmniej 80% w porównaniu z osobami zdrowymi.

Pacjenci z niewydolnością wątroby

U pacjentów z marskością wątroby okres półtrwania paracetamolu w osoczu jest wydłużony do 2,2 do 5 godzin, a klirens paracetamolu jest zmniejszony o około 50% w porównaniu z osobami zdrowymi.

5.3 Dane przedkliniczne

Dane przedkliniczne nie ujawniły szczególnego zagrożenia dla ludzi, opartego na konwencjonalnych badaniach bezpieczeństwa farmakologicznego, toksyczności po podaniu pojedynczej dawki, toksyczności po podaniu powtarzanych dawek, genotoksyczności i rakotwórczości.

W badaniach dotyczących toksycznego wpływu na rozrodczość nie wykazano działania embriotoksycznego ani teratogennego po podaniu paracetamolu ciężarnym szczurom i królikom w dawkach odpowiednio do 160 mg/kg mc./dzień i 150 mg/kg mc./dzień. Jednakże u szczurów, którym podawano paracetamol w okresie ciąży i laktacji, obserwowano zaburzenia zachowania potomstwa.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

• Mannitol (E421)
• Cysteina chlorowodorek, monohydrat
• Dinatriwu edetynian, dwuwodny
• Kwas solny rozcieńczony
• Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Produktu leczniczego Paracetamol Kabi nie należy mieszać z innymi produktami leczniczymi, z wyjątkiem tych wymienionych w punkcie 6.6.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności dotyczące przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C. Nie zamrażać.

Po otwarciu fiolki lub worka, produkt leczniczy należy natychmiast podać.

Ze względów mikrobiologicznych, produkt leczniczy należy podać natychmiast po otwarciu fiolki lub worka. Jeżeli nie jest to możliwe, czas przechowywania przed użyciem nie powinien przekraczać 24 godzin pod warunkiem przechowywania w temperaturze od 2°C do 8°C.

Rozcieńczony roztwór należy podać w ciągu 24 godzin od momentu rozcieńczenia, pod warunkiem przechowywania w temperaturze od 2°C do 8°C.

Nie przechowywać w warunkach bezpośredniego nasłonecznienia.

6.5 Rodzaj opakowania i wielkość opakowania

Paracetamol Kabi, 10 mg/ml, roztwór do infuzji jest dostępny w następujących opakowaniach:

• 10 ampułek szklanych po 10 ml (100 mg) z PVC/PE/PVDC – folią aluminiową
• 10 fiolek ze szkła typu I po 50 ml (500 mg) z zamknięciem z chlorobutylu i aluminiową zaślepką z tworzywa sztucznego
• 10 fiolek ze szkła typu I po 100 ml (1000 mg) z zamknięciem z chlorobutylu i aluminiową zaślepką z tworzywa sztucznego
• 10 worków z tworzywa sztucznego (polipropylen) po 50 ml (500 mg)
• 10 worków z tworzywa sztucznego (polipropylen) po 100 ml (1000 mg)

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Instrukcja stosowania i postępowania z produktem leczniczym

Przed podaniem, produkt leczniczy należy obejrzeć, czy nie zawiera widocznych cząstek stałych i przebarwień.

Produktu leczniczego Paracetamol Kabi nie należy mieszać z innymi produktami leczniczymi, z wyjątkiem 0,9% roztworu sodu chlorku lub 5% roztworu glukozy.

Roztwór paracetamolu podaje się w 15-minutowej infuzji dożylnej.

W celu uniknięcia ryzyka zatoru powietrznego, które może być spowodowane przez pozostałe powietrze w fiolce lub worku, należy podawać produkt leczniczy za pomocą zestawu do infuzji wyposażonego w komorę kroplową. Zestaw do infuzji należy podłączyć do fiolki lub worka i napełnić płynem, a następnie podłączyć do pacjenta i podawać produkt leczniczy. Pod koniec infuzji należy zamknąć przepływ płynu, zanim fiolka lub worek całkowicie opróżnią się z płynu.

W przypadku pacjentów o masie ciała ≤10 kg, należy pobrać odpowiednią objętość produktu leczniczego z ampulki, fiolki lub worka i rozcieńczyć 0,9% roztworem sodu chlorku lub 5% roztworem glukozy w stosunku nie większym niż jeden do dziesięciu (jedna objętość produktu leczniczego Paracetamol Kabi i dziewięć objętości rozcieńczalnika). Podawać przez ponad 15 minut.

Należy przestrzegać zasad aseptyki podczas przygotowywania produktu leczniczego do podania.

Każdy niewykorzystany produkt leczniczy lub materiały odpadowe należy usunąć zgodnie z wymogami miejscowymi.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY

Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o.
ul. Zwierzyniecka 3, 00-719 Warszawa

8. NUMER(Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

• 10 ampułek po 10 ml (100 mg): R/2460/2011/10
• 10 fiolek po 50 ml (500 mg): R/2460/2011/11
• 10 fiolek po 100 ml (1000 mg): R/2460/2011/12
• 10 worków po 50 ml (500 mg): R/2460/2011/13
• 10 worków po 100 ml (1000 mg): R/2460/2011/14

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA ODNOWIENIA POZWOLENIA

Data pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 21.12.2011 r.
Data odnowienia pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 21.12.2016 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA TREŚCI ULOTKI

12.2023