Trosicam, Tabletki (7,5 mg)

Ulotka: Trosicam, Tabletki (7,5 mg)

NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Trosicam, 7,5 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej

SKŁAD ILOŚCIOWY I JAKOŚCIOWY

Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 7,5 mg meloksykamu.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu:

• E 421: Mannitol 126,3 mg,
• E 420: Sorbitol 20 mg,
• E 951: Aspartam 4 mg

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej.

Jasnożółta, okrągła, płaska tabletka (200 mg/ tabl., średnica 9 mm), oznakowana po jednej stronie AX6.

SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

Wskazania do stosowania

• Krótkotrwałe leczenie objawowe zaostrzeń choroby zwyrodnieniowej stawów.
• Długotrwałe leczenie objawowe reumatoidalnego zapalenia stawów lub zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa.

Trosicam jest wskazany do stosowania u dorosłych i młodzieży w wieku od 16 do 18 lat.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 16 lat.

Stosowanie doustne.

• Zaostrzenie choroby zwyrodnieniowej stawów: 7,5 mg raz na dobę (jedna tabletka 7,5 mg); w razie potrzeby w przypadku braku poprawy dawkę można zwiększyć do 15 mg raz na dobę (dwie tabletki 7,5 mg).
• Reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa: 15 mg raz na dobę (dwie tabletki 7,5 mg).

(Patrz także: „Szczególne grupy pacjentów”)

W zależności od reakcji klinicznej dawka może być zmniejszona do 7,5 mg raz na dobę (jedna tabletka 7,5 mg).

Przyjmowanie produktu leczniczego w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4.4). Należy okresowo kontrolować pacjenta w celu ustalenia, czy ustąpiły objawy choroby i jaka jest odpowiedź na leczenie, szczególnie u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów.

NIE PRZEKRACZAĆ DAWKI DOBOWEJ 15 mg.

Sposób podawania

Środki ostrożności, które należy podjąć przed użyciem lub podaniem produktu leczniczego

Tabletkę produktu leczniczego Trosicam należy umieścić na języku i pozwolić na jej powolne rozpuszczenie się w ciągu 5 minut (nie należy żuć ani połykać nierozpuszczonej tabletki), a następnie popić 240 ml wody.

U pacjentów z suchością błony śluzowej jamy ustnej można użyć wody do zwilżenia błony śluzowej policzków.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku oraz pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych (patrz punkt 5.2):

Zalecana dawka w długotrwałym leczeniu pacjentów w podeszłym wieku z reumatoidalnym zapaleniem stawów lub zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa wynosi 7,5 mg na dobę. U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych należy rozpoczynać leczenie od dawki 7,5 mg na dobę (patrz punkt 4.4).

Zaburzenie czynności nerek (patrz punkt 5.2):

U pacjentów dializowanych z ciężkim zaburzeniem czynności nerek nie należy przekraczać dawki dobowej 7,5 mg.

Nie ma potrzeby zmniejszenia dawki u pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności nerek (tj. z klirensem kreatyniny większym niż 25 ml/min).
(Postępowanie u niedializowanych pacjentów z ciężką niewydolnością nerek – patrz punkt 4.3).

Zaburzenie czynności wątroby (patrz punkt 5.2):

Nie ma potrzeby zmniejszenia dawki u pacjentów z łagodnym do umiarkowanego zaburzeniem czynności wątroby (postępowanie u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby – patrz punkt 4.3).

Dzieci i młodzież:

Stosowanie tabletek produktu leczniczego Trosicam jest przeciwwskazane u dzieci i młodzieży poniżej 16 lat (patrz punkt 4.3).

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

Niniejszy produkt leczniczy jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

• Trzeci trymestr ciąży (patrz punkt 4.6 „Ciąża i laktacja”);
• Dzieci i młodzież poniżej 16 lat;
• Nadwrażliwość na substancje o podobnym działaniu np. niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), kwas acetylosalicylowy. Nie należy stosować meloksykamu u pacjentów z objawami astmy, polipami nosa, obrzękiem naczynioruchowym lub pokrzywką, które wystąpiły w następstwie stosowania kwasu acetylosalicylowego lub innych leków z grupy NLPZ;
• Stwierdzone w wywiadzie krwawienie z przewodu pokarmowego lub perforacja, związane z wcześniejszym leczeniem lekami z grupy NLPZ;
• Czynna lub nawracająca choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienie z przewodu pokarmowego (tj. co najmniej dwa wyraźne epizody potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia) w wywiadzie;
• Czynna choroba zapalna jelit (choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego);
• Ciężkie zaburzenie czynności wątroby;
• Ciężkie zaburzenie czynności nerek u pacjentów niedializowanych;
• Krwawienie z przewodu pokarmowego, krwawienie z naczyń mózgowych lub inne zaburzenia prowadzące do krwawień;
• Ciężka niewydolność serca;
• Meloksykam jest przeciwwskazany w leczeniu bólu okołooperacyjnego po zabiegu pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG).

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Przyjmowanie produktu leczniczego w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4.2 oraz Wpływ na układ pokarmowy i układ krążenia – poniżej).

W przypadku niewystarczającego działania terapeutycznego nie należy przekraczać zalecanej maksymalnej dawki dobowej ani stosować dodatkowo innego leku z grupy NLPZ, gdyż może to zwiększać toksyczność bez wyraźnych korzyści terapeutycznych.

Należy unikać stosowania tabletek produktu leczniczego Trosicam, jednocześnie z innymi lekami z grupy NLPZ, w tym także z wybiórczymi inhibitorami cyklooksygenazy-2.

Tabletek produktu leczniczego Trosicam nie należy stosować w leczeniu pacjentów, u których konieczne jest złagodzenie ostrego bólu.

W przypadku braku poprawy po kilku dniach stosowania należy dokonać ponownej oceny korzyści klinicznych.

Przed zastosowaniem meloksykamu należy upewnić się, że wszystkie podane w wywiadzie przypadki zapalenia przełyku, zapalenia błony śluzowej żołądka i (lub) choroby wrzodowej żołądka zostały całkowicie wyleczone. U pacjentów, u których stwierdzono te zaburzenia, należy zawsze uwzględnić możliwość ich nawrotu podczas leczenia meloksykamem.

Aspartam po podaniu doustnym jest hydrolizowany w przewodzie pokarmowym. Jednym z głównych produktów hydrolizy jest fenyloalanina.
Brak klinicznych i nieklinicznych danych dotyczących stosowania aspartamu u niemowląt poniżej 12. tygodnia życia.

Należy wziąć pod uwagę addytywne działanie podawanych jednocześnie produktów zawierających sorbitol (lub fruktozę) oraz pokarmu zwierającego sorbitol (lub fruktozę).

Sorbitol zawarty w produkcie leczniczym może wpływać na biodostępność innych, podawanych równocześnie drogą doustną, produktów leczniczych.

Wpływ na układ pokarmowy

Krwawienie z przewodu pokarmowego, owrzodzenie lub perforacja, które mogą być śmiertelne opisywano w przypadku wszystkich produktów z grupy NLPZ, w każdym momencie leczenia poprzedzone lub nie, objawami ostrzegawczymi i występujące u pacjentów z wywiadem lub bez wywiadu w kierunku ciężkich chorób przewodu pokarmowego.

Ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji jest większe w przypadku stosowania dużych dawek NLPZ, u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie, szczególnie jeśli wystąpiły powikłania w postaci krwotoku lub perforacji (patrz punkt 4.3) oraz u pacjentów w podeszłym wieku. Leczenie u tych pacjentów należy rozpoczynać od najmniejszych skutecznych dawek. U tych pacjentów, jak również u pacjentów, wymagających jednoczesnego stosowania małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków mogących zwiększać ryzyko zaburzeń żołądka i jelit, należy rozważyć leczenie skojarzone lekami działającymi ochronnie (np. mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej) (patrz poniżej oraz punkt 4.5).

Pacjenci, zwłaszcza w podeszłym wieku, u których w wywiadzie odnotowano wcześniejsze działanie toksyczne na przewód pokarmowy, powinni zgłaszać wszelkie objawy brzuszne (zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego), szczególnie w początkowym okresie leczenia.

Zaleca się zachować ostrożność u pacjentów stosujących jednocześnie leki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia owrzodzenia lub krwawienia, takie jak heparyna stosowana leczniczo lub w geriatrii, leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna, lub inne niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym kwas acetylosalicylowy stosowany w dawkach działających przeciwzapalnie (≥ 1g w dawce pojedynczej lub w dawce dobowej ≥ 3 g) (patrz punkt 4.5).

W przypadku wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego lub owrzodzenia u pacjentów, stosujących tabletki produktu leczniczego Trosicam, leczenie należy przerwać.

Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe

Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) łagodną do umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca, z zatrzymaniem płynów i obrzękami, należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe zalecenia. Zatrzymanie płynów i obrzęki zgłaszano w związku z leczeniem NLPZ.

U pacjentów z grup ryzyka zaleca się kontrolować ciśnienie tętnicze przed rozpoczęciem leczenia i szczególnie w początkowym okresie leczenia tabletkami Trosicam.

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych leków z grupy NLPZ (szczególnie w dużych dawkach i długotrwale) może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawału serca lub udaru). Dostępne dane są niewystarczające, aby wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania meloksykamu.

Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, stabilną chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych powinni być leczeni meloksykamem bardzo rozważnie. Podobną rozwagę należy zachować przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu).

Wpływ na skórę

Bardzo rzadko w związku z leczeniem NLPZ donoszono o występowaniu ciężkich reakcji skórnych, niekiedy kończących się zgonem, obejmujących złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (patrz punkt 4.8). Największe ryzyko wystąpienia tych reakcji istnieje w początkowym okresie leczenia: pierwsze objawy w większości przypadków pojawiają się w ciągu pierwszego miesiąca leczenia. Należy przerwać leczenie meloksykamem po pierwszym wystąpieniu wysypki skórnej, uszkodzenia błon śluzowych lub jakichkolwiek innych objawów nadwrażliwości.

Parametry czynności wątroby i nerek

Tak jak w przypadku większości leków z grupy NLPZ, opisywano przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy i stężenia bilirubiny w surowicy lub innych parametrów czynności wątroby, jak również zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy i azotu mocznikowego we krwi, a także nieprawidłowości dotyczące innych parametrów laboratoryjnych. W większości przypadków były to zmiany nieznaczne i przemijające. W przypadku zmian istotnych lub utrzymujących się leczenie meloksykamem należy przerwać i przeprowadzić odpowiednie badania.

Niewydolność nerek

Niesteroidowe leki przeciwzapalne, hamując wywierane przez prostaglandyny działanie rozszerzające naczynia krwionośne w nerkach, mogą wywołać czynnościową niewydolność nerek wskutek zmniejszenia przesączania kłębuszkowego. To działanie niepożądane jest zależne od dawki. Zaleca się dokładne monitorowanie diurezy i czynności nerek na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki leku u pacjentów z następującymi czynnikami ryzyka:

• Podeszły wiek
• Jednoczesne leczenie inhibitorami konwertazy angiotensyny, antagonistami receptora angiotensyny II, sartanami, lekami moczopędnymi (patrz punkt 4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje interakcji)
• Hipowolemia (bez względu na przyczyny)
• Zastoinowa niewydolność serca
• Niewydolność nerek
• Zespół nerczycowy
• Nefropatia toczniowa
• Ciężka niewydolność wątroby (stężenie albumin w surowicy mniejsze niż 25 g/l lub skala Childa-Pugha 10)

Rzadko stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych może powodować śródmiąższowe zapalenie nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek, martwicę rdzenia nerki lub zespół nerczycowy.

U pacjentów dializowanych ze schyłkową niewydolnością nerek nie należy przekraczać dawki dobowej 7,5 mg meloksykamu (jedna tabletka 7,5 mg). Nie ma potrzeby zmniejszenia dawki u pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek (tj. z klirensem kreatyniny większym niż 25 ml/min).

Zatrzymanie sodu, potasu i wody

Stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych może doprowadzić do zatrzymania sodu, potasu i wody oraz zaburzać działanie natriuretyczne leków moczopędnych. Może również zmniejszyć hipotensyjne działanie leków stosowanych w nadciśnieniu tętniczym (patrz punkt 4.5). U podatnych pacjentów może to w konsekwencji wywołać lub zaostrzyć obrzęki, niewydolność serca lub nadciśnienie tętnicze. Z tych powodów konieczne jest kliniczne monitorowanie pacjentów z grup ryzyka (patrz punkty 4.2 i 4.3).

Hiperkaliemia

U pacjentów z cukrzycą lub stosujących jednocześnie leki zwiększające stężenie potasu we krwi może wystąpić hiperkaliemia (patrz punkt 4.5). W takich przypadkach należy regularnie kontrolować stężenie potasu.

Pacjenci w podeszłym wieku, drobnej budowy lub osłabieni często gorzej tolerują działania niepożądane, w związku z czym powinni być dokładnie monitorowani.

Podobnie jak w przypadku innych NLPZ, szczególną uwagę należy zwracać na pacjentów w podeszłym wieku, u których często występują zaburzenia czynności nerek, wątroby i serca. U pacjentów w podeszłym wieku częściej występują działania niepożądane wywołane przez leki z grupy NLPZ, zwłaszcza krwawienie z przewodu pokarmowego i perforacja, które mogą zakończyć się zgonem (patrz punkt 4.2).

Produkt leczniczy Trosicam, podobnie jak inne leki z grupy NLPZ, może maskować objawy jednocześnie występującej infekcji.

Stosowanie tabletek produktu leczniczego Trosicam, podobnie jak innych leków hamujących aktywność cyklooksygenazy lub syntezę prostaglandyn, może zmniejszać płodność i nie jest zalecane u kobiet planujących ciążę. U kobiet mających trudności z zajściem w ciążę lub które są w trakcie diagnozowania niepłodności należy rozważyć odstawienie meloksykamu.

Tabletki produktu leczniczego Trosicam zawierają aspartam (E951), który jest źródłem fenyloalaniny i może być szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią.

Tabletki produktu leczniczego Trosicam zawierają sorbitol (E420). Nie należy stosować tego leku u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Badania dotyczące interakcji przeprowadzono jedynie u osób dorosłych.

Meloksykam jest metabolizowany w wątrobie, głównie z udziałem enzymów CYP 2C9 i CYP 3A4. Należy uwzględnić możliwość interakcji farmakokinetycznych zachodzących między meloksykamem, a lekami hamującymi działanie lub metabolizowanymi przez CYP 2C9 i CYP 3A4.

Interakcje farmakodynamiczne:

Inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) oraz kwas acetylosalicylowy w dawce ≥ 3 g/dobę:
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania meloksykamu z innymi lekami z grupy NLPZ (patrz punkt 4.4), w tym także z kwasem acetylosalicylowym stosowanym w dawkach działających przeciwzapalnie (≥ 1 g w dawce pojedynczej lub ≥ 3 g w dawce dobowej).

Kortykosteroidy (np. glikokortykosteroidy):
Jednoczesne stosowanie z kortykosteroidami wymaga ostrożności ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego.

Leki przeciwzakrzepowe lub heparyna stosowana w geriatrii lub w dawkach leczniczych
Zwiększone ryzyko krwawienia jest wynikiem zahamowania czynności płytek i uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego. Leki z grupy NLPZ mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna (patrz punkt 4.4). Nie zaleca się jednoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ i leków przeciwzakrzepowych lub heparyny stosowanej w geriatrii lub w dawkach leczniczych (patrz punkt 4.4).

Należy zachować ostrożność w pozostałych przypadkach stosowania heparyny ze względu na zwiększone ryzyko krwawienia.
Jeżeli zastosowanie takiego połączenia jest konieczne należy dokładne kontrolować wartości międzynarodowego wskaźnika znormalizowanego (INR).

Leki trombolityczne i hamujące agregację płytek krwi:
W wyniku zahamowania czynności płytek i uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego występuje zwiększone ryzyko krwawienia.

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang SSRIs – Selective serotonin reuptake inhibitors):
Zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).

Leki moczopędne, inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) i antagoniści receptora angiotensyny II:
Leki z grupy NLPZ mogą osłabić działanie leków moczopędnych i hipotensyjnych.
U niektórych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np. u pacjentów odwodnionych lub w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek) jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE lub antagonistów receptora angiotensyny II oraz leków hamujących aktywność cyklooksygenazy może prowadzić do dalszego pogorszenia czynności nerek z ostrą niewydolnością nerek włącznie, zwykle odwracalną. Z tego powodu połączenie to należy stosować z ostrożnością, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Zaleca się regularne nawadnianie pacjenta i monitorowanie czynności nerek w początkowym okresie leczenia skojarzonego oraz okresowo podczas jego trwania (patrz także punkt 4.4).

Inne leki hipotensyjne (np. leki beta-adrenolityczne):
Podobnie jak w przypadku poprzedniej grupy leków, może wystąpić osłabienie działania hipotensyjnego leków beta-adrenolitycznych (w wyniku zahamowania działania prostaglandyn, rozszerzających naczynia krwionośne).

Inhibitory kalcyneuryny (np. cyklosporyna, takrolimus):
Leki z grupy NLPZ mogą nasilać nefrotoksyczne działanie inhibitorów kalcyneuryny w wyniku działania na prostaglandyny nerkowe. Podczas jednoczesnego stosowania tych leków należy dokładnie monitorować czynność nerek, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku.

Antykoncepcyjne wkładki wewnątrzmaciczne
Informowano o zmniejszeniu skuteczności wkładek wewnątrzmacicznych podczas stosowania leków z grupy NLPZ, lecz doniesienia te wymagają dalszego potwierdzenia.

Interakcje farmakokinetyczne (wpływ meloksykamu na farmakokinetykę innych leków):

Lit:
Informowano o zwiększeniu stężenia litu w osoczu podczas jednoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ (wskutek zmniejszenia wydalania litu przez nerki), które może osiągnąć wartości toksyczne. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania związków litu i leków z grupy NLPZ (patrz punkt 4.4). Jeśli takie zastosowanie jest konieczne, należy dokładnie monitorować stężenie litu w osoczu podczas rozpoczynania leczenia, dostosowywania dawki oraz odstawiania meloksykamu.

Metotreksat:
Leki z grupy NLPZ mogą zmniejszać wydzielanie kanalikowe metotreksatu, zwiększając tym samym jego stężenie w osoczu. Z tego powodu nie zaleca się jednoczesnego stosowania leków z grupy NLPZ u pacjentów przyjmujących duże dawki metotreksatu (powyżej 15 mg/tydzień) (patrz punkt 4.4).
Również u pacjentów leczonych małymi dawkami metotreksatu, zwłaszcza z zaburzeniami czynności nerek, należy uwzględnić ryzyko interakcji między NLPZ i metotreksatem. Jeśli niezbędne jest zastosowanie leczenia skojarzonego, należy kontrolować liczbę krwinek i czynność nerek. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku, gdy lek z grupy NLPZ i metotreksat są stosowane jednocześnie przez 3 dni, gdyż może to spowodować zwiększenie stężenia metotreksatu w osoczu i nasilenie jego działania toksycznego.

Pomimo że farmakokinetyka metotreksatu (w dawce 15 mg/tydzień) nie zmieniała się znacząco podczas jednoczesnego stosowania meloksykamu, należy uwzględnić możliwość nasilenia toksycznego działania metotreksatu na szpik kostny po zastosowaniu leków z grupy NLPZ (patrz powyżej oraz punkt 4.8).

Cholestyramina:
Cholestyramina przyspiesza wydalanie meloksykamu, zaburzając jego krążenie wątrobowo-jelitowe, w wyniku czego klirens meloksykamu zwiększa się o 50%, a okres półtrwania zmniejsza się do 13 ± 3 godziny. Interakcja ta ma istotne znaczenie kliniczne.

Nie stwierdzono interakcji farmakokinetycznych o znaczeniu klinicznym podczas jednoczesnego stosowania meloksykamu z lekami zobojętniającymi kwas żołądkowy, cymetydyną lub digoksyną.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża

Hamowanie syntezy prostaglandyn może wywierać szkodliwy wpływ na przebieg ciąży i (lub) rozwój zarodka lub płodu. Dane z badań epidemiologicznych wskazują na zwiększone ryzyko poronień, jak również wad serca i wytrzewienia wrodzonego u noworodków w związku ze stosowaniem we wczesnym okresie ciąży leków hamujących syntezę prostaglandyn. Bezwzględne ryzyko wystąpienia wad rozwojowych układu krążenia zwiększa się z mniej niż 1% do około 1,5%. Uważa się, że ryzyko to zwiększa się wraz ze zwiększeniem dawki i okresem leczenia. U zwierząt, którym podawano inhibitory syntezy prostaglandyn stwierdzono zwiększone występowanie strat przed- i poimplantacyjnych oraz obumarcia zarodka i płodu. Ponadto u zwierząt ciężarnych, którym w okresie kształtowania się narządów podawano inhibitory syntezy prostaglandyn, odnotowano zwiększoną częstość występowania różnych wad rozwojowych, łącznie z wadami układu krążenia.

W pierwszym i drugim trymestrze ciąży meloksykam należy stosować jedynie w przypadkach bezwzględnej konieczności. Jeśli meloksykam jest stosowany u kobiet planujących ciążę lub podczas pierwszego lub drugiego trymestru ciąży, należy stosować jak najmniejszą dawkę i jak najkrótszy okres leczenia.

W trzecim trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą spowodować narażenie płodu na:

• działanie toksyczne na serce i płuca (przedwczesne zamknięcie przetrwałego przewodu tętniczego i nadciśnienie płucne);
• zaburzenia czynności nerek, które mogą prowadzić do niewydolności nerek ze zmniejszeniem ilości płynu owodniowego;

oraz narażenie matki i noworodka w końcowym okresie ciąży na:

• wydłużenie czasu krwawienia w wyniku zahamowania agregacji płytek, które może wystąpić nawet po podaniu bardzo małych dawek;
• zahamowanie skurczów macicy i przedłużenie akcji porodowej.

Z tego względu, stosowanie meloksykamu jest przeciwwskazane w trzecim trymestrze ciąży.

Laktacja

Leki z grupy NLPZ przenikają do mleka kobiet karmiących piersią, jednak brak jest danych dotyczących meloksykamu. Ze względów bezpieczeństwa nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u kobiet karmiących piersią.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Trosicam nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Brak badań dotyczących wpływu meloksykamu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn. Na podstawie profilu farmakodynamicznego i raportowanych działań niepożądanych można przypuszczać, że wpływ ten jest nieistotny. Jednak w przypadku wystąpienia zaburzeń widzenia, senności, zawrotów głowy lub depresji podczas leczenia produktem leczniczym Trosicam, należy unikać prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Działania niepożądane

Poniżej wymieniono działania niepożądane związane ze stosowaniem meloksykamu w badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu, pogrupowane według częstości występowania i klasyfikacji układów narządów MedDRA.

Częstość występowania określono następująco:

• Bardzo często (≥1/10)
• Często (≥1/100 do <1/10)
• Niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100)
• Rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000)
• Bardzo rzadko (<1/10 000)
• Nieznana (nie można oszacować na podstawie dostępnych danych)

W każdej grupie częstości działania niepożądane są przedstawione w kolejności malejącego nasilenia.

Układ narządów	Częstość	Działanie niepożądane
Zaburzenia krwi i układu chłonnego	Niezbyt często	Niedokrwistość
	Rzadko	Zmiany w obrazie krwi (leukopenia, małopłytkowość)
	Bardzo rzadko	Agranulocytoza
	Nieznana	Niedokrwistość aplastyczna
Zaburzenia układu immunologicznego	Rzadko	Reakcje anafilaktyczne i anafilaktoidalne
	Bardzo rzadko	Obrzęk naczynioruchowy
	Nieznana	Nadwrażliwość na lek
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania	Niezbyt często	Hiperkaliemia
	Bardzo rzadko	Niedocukrzenie krwi
Zaburzenia psychiczne	Niezbyt często	Zaburzenia snu
	Rzadko	Zaburzenia nastroju, dezorientacja
Zaburzenia układu nerwowego	Często	Zawroty głowy, ból głowy
	Niezbyt często	Zawroty głowy, senność
	Rzadko	Zaburzenia smaku
	Bardzo rzadko	Drgawki
Zaburzenia oka	Niezbyt często	Zaburzenia widzenia
	Rzadko	Zapalenie spojówek
Zaburzenia ucha i błędnika	Często	Zawroty głowy
	Niezbyt często	Szumy uszne
	Rzadko	Zawroty głowy
Zaburzenia serca	Niezbyt często	Niewydolność serca
	Rzadko	Kołatanie serca
	Bardzo rzadko	Zawał mięśnia sercowego
Zaburzenia naczyniowe	Niezbyt często	Nadciśnienie tętnicze, uderzenia gorąca
	Rzadko	Nadciśnienie tętnicze, niedociśnienie
	Bardzo rzadko	Zaburzenia naczyniowe
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia	Niezbyt często	Astma oskrzelowa (w tym zaostrzenie astmy)
	Rzadko	Duszność
	Bardzo rzadko	Zapalenie oskrzeli
	Nieznana	Obrzęk płuc
Zaburzenia żołądka i jelit	Często	Zaburzenia żołądka i jelit (np. ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, wzdęcia, niestrawność)
	Niezbyt często	Zapalenie błony śluzowej żołądka
		Przejściowe nieprawidłowe wartości prób wątrobowych (np. zwiększenie aktywności transaminaz lub stężenia bilirubiny)
	Rzadko	Owrzodzenie żołądka i dwunastnicy, krwawienie z przewodu pokarmowego (w tym utajone), perforacja przewodu pokarmowego
		Zapalenie przełyku
		Zapalenie jamy ustnej
	Bardzo rzadko	Zapalenie trzustki
		Zapalenie jelita grubego
		Zapalenie wątroby
	Nieznana	Zaostrzenie choroby Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej	Często	Wysypka
	Niezbyt często	Pokrzywka
	Rzadko	Wyprysk, świąd
	Bardzo rzadko	Pęcherzowe zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, rumień wielopostaciowy, złuszczające zapalenie skóry, fotodermatoza
Zaburzenia nerek i dróg moczowych	Niezbyt często	Zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy i (lub) azotu mocznikowego we krwi
	Rzadko	Ostra niewydolność nerek
	Bardzo rzadko	Zapalenie nerek (śródmiąższowe zapalenie nerek, kłębuszkowe zapalenie nerek)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania	Często	Obrzęki obwodowe
	Niezbyt często	Obrzęki obwodowe

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE U DZIECI

Brak danych dotyczących działań niepożądanych u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

PRZEDAWKOWANIE

Objawy

Objawy ostrego przedawkowania zazwyczaj ograniczają się do senności, senności, nudności, wymiotów i bólu w nadbrzuszu, które zwykle ustępują po leczeniu objawowym. Mogą wystąpić krwawienie z przewodu pokarmowego, nadciśnienie tętnicze, ostra niewydolność nerek, depresja oddechowa i śpiączka, występujące rzadko po przedawkowaniu leków z grupy NLPZ. Wystąpienie napadów drgawkowych odnotowano po przedawkowaniu niektórych leków z grupy NLPZ.

Postępowanie

Nie ma specyficznego antidotum. W przypadku przedawkowania należy zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące. W razie potrzeby należy zastosować środki mające na celu usunięcie substancji czynnej z przewodu pokarmowego (np. wymioty, płukanie żołądka, węgiel aktywowany).

Ze względu na silne wiązanie meloksykamu z białkami osocza hemodializa nie jest skuteczna.

WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne, pochodne oksykamów.
Kod ATC: M01AC06

Mechanizm działania

Meloksykam jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym (NLPZ) o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Wykazuje silne powinowactwo do hamowania cyklooksygenazy-2 (COX-2) w porównaniu z cyklooksygenazą-1 (COX-1).

Dane kliniczne

W badaniach klinicznych meloksykam w dawce 7,5 mg i 15 mg raz na dobę był skuteczny w poprawie objawów choroby zwyrodnieniowej stawów i reumatoidalnego zapalenia stawów.

Wykazano, że meloksykam w dawce 7,5 mg/dobę i 15 mg/dobę jest lepiej tolerowany niż diklofenak w dawce 100 mg/dobę i piroksykam w dawce 20 mg/dobę.

Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Meloksykam jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym. Stężenie w osoczu osiąga się po 5 do 6 godzinach. Wchłanianie meloksykamu nie zmienia się po podaniu z lekami zobojętniającymi kwas żołądkowy. Biodostępność po podaniu doustnym wynosi 89%.

Rozprowadzanie

Meloksykam przenika do mazi stawowej, gdzie jego stężenie osiąga około 50% stężenia w osoczu. Wiązanie z białkami osocza, głównie z albuminami, wynosi 99,4%. Objętość dystrybucji jest mała, średnio 10 l. W badaniach u ludzi wykazano liniowość farmakokinetyki w zakresie dawek od 7,5 mg do 15 mg.

Metabolizm

Meloksykam ulega prawie całkowitemu metabolizmowi w wątrobie do czterech nieczynnych metabolitów. Głównym metabolitem, 5′-karboksymeloksykam (60% dawki), powstaje przez utlenianie pośredniego metabolitu, 5′-hydroksymetylomeloksykamu, który jest również wydalany w mniejszym stopniu (9% dawki). In vitro wykazano, że w tym metabolizmie bierze udział CYP 2C9, a w mniejszym stopniu CYP 3A4. Pozostałe dwa metabolity to pochodne oksymu i amidu meloksykamu.

Wydalanie

Meloksykam jest wydalany głównie w postaci metabolitów, w równych ilościach z kałem i moczem. Mniej niż 5% dawki dobowej jest wydalane w postaci niezmienionej z kałem, podczas gdy w moczu niezmieniona postać leku występuje jedynie w śladowych ilościach. Średni okres półtrwania meloksykamu wynosi 20 godzin. Klirens osoczowy wynosi średnio 8 ml/min. U osób w podeszłym wieku farmakokinetyka nie ulega istotnej zmianie.

U pacjentów z łagodnym i umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek farmakokinetyka meloksykamu nie ulega istotnej zmianie. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek obserwowano zwiększenie objętości dystrybucji, co może prowadzić do wyższych stężeń wolnego meloksykamu.

U pacjentów z łagodnym i umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby (klasa A i B w skali Childa-Pugha) nie obserwowano istotnych zmian parametrów farmakokinetycznych.

DANE FARMAKOLOGICZNE W GRUPACH SZCZEGÓLNYCH

Dzieci i młodzież

Brak danych dotyczących farmakokinetyki u dzieci.

Pacjenci w podeszłym wieku

U osób w podeszłym wieku farmakokinetyka nie ulega istotnej zmianie.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z łagodnym i umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek farmakokinetyka meloksykamu nie ulega istotnej zmianie. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek obserwowano zwiększenie objętości dystrybucji, co może prowadzić do wyższych stężeń wolnego meloksykamu.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z łagodnym i umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby (klasa A i B w skali Childa-Pugha) nie obserwowano istotnych zmian parametrów farmakokinetycznych.

WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOTECHNICZNE

Substancje pomocnicze

• Mikrokrystaliczna celuloza
• Mleczan wapnia
• Krospowidon
• Koloidalny dwutlenek krzemu
• Magnezu stearynian
• Mannitol (E 421)
• Sorbitol (E 420)
• Aspartam (E 951)
• Powidon K30
• Kwas cytrynowy jednowodny
• Krzemionka koloidalna bezwodna
• Smak pomarańczowy

Niezgodności farmaceutyczne

Nie stwierdzono.

Okres ważności

3 lata.

Specjalne środki ostrożności dotyczące przechowywania

Nie wymaga specjalnych warunków przechowywania.

Rodzaj opakowania i wielkość opakowania

Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej pakowane w blistry z folii PVC/PVDC i folii aluminiowej, umieszczone w tekturowym pudełku.

Wielkości opakowań: 10, 20, 30, 50, 100 tabletek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Instrukcja stosowania

Tabletkę produktu leczniczego Trosicam należy umieścić na języku i pozwolić na jej powolne rozpuszczenie się w ciągu 5 minut (nie należy żuć ani połykać nierozpuszczonej tabletki), a następnie popić 240 ml wody.

U pacjentów z suchością błony śluzowej jamy ustnej można użyć wody do zwilżenia błony śluzowej policzków.

PODMIOT ODPOWIEDZIALNY

PharmaSwiss Česká republika s.r.o.
Jankovcova 1569/2c, 170 00 Praga 7
Czechy