Ulotka: Depratal, Tabletki dojelitowe (60 mg)
Spis treści
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Depratal, 30 mg, tabletki dojelitowe
Depratal, 60 mg, tabletki dojelitowe
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Depratal, 30 mg
Każda tabletka zawiera 30 mg duloksetyny (w postaci chlorowodorku).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Każda tabletka może zawierać do 100 mg cukru prasowalnego.
Depratal, 60 mg
Każda tabletka zawiera 60 mg duloksetyny (w postaci chlorowodorku)
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Każda tabletka może zawierać do 200 mg cukru prasowalnego.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka dojelitowa.
Depratal, 30 mg
Biała lub prawie biała, okrągła, obustronnie wypukła tabletka powlekana o średnicy 7,0- 7,5 mm, z wytłoczonym na jednej stronie ” )”.
Depratal, 60 mg
Biała lub prawie biała, okrągła, obustronnie wypukła tabletka powlekana o średnicy 10,0- 10,5 mm.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1. Wskazania do stosowania
- Leczenie dużych zaburzeń depresyjnych.
- Leczenie bólu w obwodowej neuropatii cukrzycowej.
- Leczenie zaburzeń lękowych uogólnionych.
Produkt leczniczy Depratal jest wskazany do stosowania u dorosłych.
Dodatkowe informacje, patrz punkt 5.1.
4.2. Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Duże zaburzenia depresyjne
Dawka początkowa oraz zalecana dawka podtrzymująca wynoszą 60 mg raz na dobę i mogą być przyjmowane podczas posiłku lub między posiłkami. W badaniach klinicznych oceniano bezpieczeństwo stosowania większych dawek niż 60 mg na dobę, aż do maksymalnej dawki 120 mg na dobę. Nie uzyskano jednak dowodów klinicznych, które wskazywałyby, że u pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedzi na leczenie zalecaną dawką początkową, zwiększenie dawki może przynieść korzyści.
Odpowiedź na leczenie obserwuje się zwykle po 2-4 tygodniach terapii.
Po utrwaleniu odpowiedzi na leczenie przeciwdepresyjne zaleca się kontynuowanie terapii przez kilka miesięcy, aby zapobiec nawrotom. U pacjentów, u których uzyskano odpowiedź na leczenie duloksetyną z nawracającymi epizodami dużej depresji w wywiadzie należy rozważyć dalsze długotrwale leczenie dawką od 60 do 120 mg na dobę.
Zaburzenia lękowe uogólnione
Zalecana dawka początkowa u pacjentów z uogólnionymi zaburzeniami lękowymi wynosi 30 mg raz na dobę i może być przyjmowana podczas posiłku lub między posiłkami. W przypadku braku odpowiedniej odpowiedzi na leczenie, należy zwiększyć dawkę do 60 mg, czyli zazwyczaj stosowanej dawki podtrzymującej u większości pacjentów.
U pacjentów ze współistniejącymi dużymi zaburzeniami depresyjnymi zaleca się stosowanie dawki początkowej i podtrzymującej 60 mg raz na dobę (patrz też zalecenia dotyczące dawkowania powyżej).
Wykazano skuteczność dawek do 120 mg na dobę, których bezpieczeństwo stosowania oceniano w badaniach klinicznych. Dlatego, u pacjentów, u których nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi na leczenie dawką 60 mg, można rozważyć zwiększenie dawki do 90 mg lub 120 mg. Dawkę należy zwiększać w zależności od uzyskanej odpowiedzi na leczenie i tolerancji produktu przez pacjenta.
Po utrwaleniu się odpowiedzi, zaleca się kontynuowanie leczenia przez kilka miesięcy w celu zapobiegania nawrotom.
Ból w obwodowej neuropatii cukrzycowej
Dawka początkowa oraz zalecana dawka podtrzymująca wynoszą 60 mg raz na dobę i mogą być przyjmowane podczas posiłku lub między posiłkami. W badaniach klinicznych oceniano bezpieczeństwo stosowania większych dawek niż 60 mg raz na dobę, aż do maksymalnej dawki 120 mg na dobę, podawanej w równych dawkach podzielonych. Stężenie duloksetyny w osoczu wykazuje dużą zmienność osobniczą (patrz punkt 5.2). Dlatego, u niektórych pacjentów, u których nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi na leczenie dawką 60 mg, zwiększenie dawki może przynieść korzyści.
Odpowiedź kliniczną należy ocenić po 2 miesiącach leczenia. Po tym okresie u pacjentów z niewystarczającą początkową odpowiedzią kliniczną mało prawdopodobne jest osiągnięcie lepszych wyników.
Należy regularnie (nie rzadziej niż co 3 miesiące) oceniać korzyści z leczenia (patrz punkt 5.1).
Szczególne grupy pacjentów
Osoby w podeszłym wieku
Nie zaleca się dostosowania dawkowania u osób w podeszłym wieku, jedynie ze względu na wiek pacjenta. Jednakże, tak jak w przypadku innych produktów leczniczych, należy zachować ostrożność stosując produkt Depratal u osób w podeszłym wieku, szczególnie u pacjentów z dużymi zaburzeniami depresyjnymi lub uogólnionymi zaburzeniami lękowymi w przypadku podawania dawki 120 mg na dobę, dla której istnieją ograniczone dane (patrz punkty 4.4 i 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby
Nie wolno stosować produktu Depratal u pacjentów z chorobami wątroby powodującymi zaburzenia czynności wątroby (patrz punkty 4.3 i 5.2).
Zaburzenia czynności nerek
Nie jest konieczne dostosowanie dawki produktu leczniczego u pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny 30 do 80 ml/min). Nie wolno stosować produktu Depratal u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min; patrz punkt 4.3).
Dzieci i młodzież
Duloksetyny nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych ze względu na bezpieczeństwo stosowania i skuteczność (patrz punkty 4.4, 4.8 i 5.1).
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności duloksetyny w leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych u dzieci i młodzieży w wieku od 7 do 17 lat. Aktualne dane przedstawiono w punktach 4.8, 5.1 i 5.2.
Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności duloksetyny w leczeniu bólu w obwodowej neuropatii cukrzycowej. Nie ma dostępnych danych.
Przerwanie leczenia
Należy unikać nagłego przerwania stosowania produktu leczniczego. W przypadku zakończenia leczenia produktem Depratal należy stopniowo zmniejszać dawkę produktu leczniczego w ciągu przynajmniej 1 do 2 tygodni w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia objawów odstawienia (patrz punkty 4.4 i 4.8). Jeżeli w wyniku zmniejszenia dawki lub przerwania leczenia wystąpią objawy nie do zniesienia dla pacjenta, można rozważyć wznowienie leczenia z użyciem wcześniej stosowanej dawki. Następnie lekarz może zalecić dalsze, stopniowe zmniejszanie dawki, ale w wolniejszym tempie.
Sposób podawania
Do stosowania doustnego.
4.3. Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
- Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie produktu Depratal z nieselektywnymi, nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) (patrz punkt 4.5).
- Choroba wątroby powodująca zaburzenia czynności wątroby (patrz punkt 5.2).
- Nie należy stosować produktu Depratal w skojarzeniu z fluwoksaminą, cyprofloksacyjną lub enoksacyjną (tj. silnymi inhibitorami CYP1A2), ponieważ jednoczesne podawanie tych produktów powoduje zwiększenie stężenia duloksetyny w osoczu (patrz punkt 4.5).
- Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) (patrz punkt 4.4).
- Przeciwwskazane jest rozpoczynanie leczenia produktem Depratal u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym ze względu na ryzyko wystąpienia przełomu nadciśnieniowego (patrz punkty 4.4 i 4.8).
4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Epizody manii i napady padaczkowe
Produkt leczniczy Depratal należy stosować ostrożnie u pacjentów z epizodami manii w wywiadzie lub z rozpoznaniem choroby afektywnej dwubiegunowej i (lub) napadów padaczkowych.
Rozszerzenie źrenic (mydriaza)
Zgłaszano przypadki rozszerzenia źrenic w związku ze stosowaniem duloksetyny. Dlatego należy zachować ostrożność zalecając produkt leczniczy Depratal pacjentom ze zwiększonym ciśnieniem wewnątrzgałkowym lub z ryzykiem ostrej jaskry z wąskim kątem.
Ciśnienie tętnicze i częstość akcji serca
U niektórych pacjentów stosowanie duloksetyny powodowało zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi i klinicznie istotne nadciśnienie tętnicze. Może być to spowodowane noradrenergicznym wpływem duloksetyny. Zgłaszano przypadki przełomu nadciśnieniowego podczas stosowania duloksetyny, zwłaszcza u pacjentów, u których występowało nadciśnienie przed rozpoczęciem leczenia. Dlatego u pacjentów ze stwierdzonym nadciśnieniem i (lub) innymi chorobami serca zaleca się kontrolowanie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza w pierwszym miesiącu leczenia. Duloksetynę należy stosować ostrożnie u pacjentów, których stan może się pogorszyć w następstwie zwiększenia częstości akcji serca lub wzrostu ciśnienia tętniczego krwi. Należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania duloksetyny i produktów leczniczych, które mogą powodować zaburzenia metabolizmu (patrz punkt 4.5). U pacjentów, u których utrzymuje się wysokie ciśnienie tętnicze krwi podczas stosowania duloksetyny, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub stopniowe odstawienie produktu leczniczego (patrz punkt 4.8). U pacjentów o kakontrolowanym nadciśnieniem tętniczym krwi nie należy rozpoczynać leczenia duloksetyną (patrz punkt 4.3).
Zaburzenia czynności nerek
U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek, poddawanych hemodializie (klirens kreatyniny <30 ml/min) występowało zwiększone stężenie duloksetyny w osoczu. Pacjenci z ciężkim zaburzeniem czynności nerek – patrz punkt 4.3. Informacje dotyczące pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek podano w punkcie 4.2.
Zespół serotoninowy i (lub) złośliwy zespół neuroleptyczny
Tak jak w przypadku innych leków serotoninergicznych, zespół serotoninowy lub złośliwy zespół neuroleptyczny, który jest stanem potencjalnie zagrażającym życiu, może wystąpić podczas stosowania duloksetyny, zwłaszcza w przypadku jednoczesnego stosowania innych leków serotoninergicznych (w tym selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego noradrenaliny (SNRI), trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, tryptanów, lub buprenorfiny), leków zaburzających metabolizmu serotoniny, takich jak inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), leków przeciwpsychotycznych lub innych antagonistów dopaminy, które mogą wpływać na neuroprzekażnictwo serotoninergiczne (patrz punkty 4.3 i 4.5).
Objawami zespołu serotoninowego mogą być: zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, omamy, śpiączka), niestabilność układu autonomicznego (np. tachykardia, zmienne ciśnienie krwi, hipertermia), zaburzenia nerwowo-mięśniowe (np. hiperrefleksja, zaburzenia koordynacji) i (lub) objawy żołądkowo-jelitowe (np. nudności, wymioty, biegunka). Zespół serotoninowy w najcięższej postaci może przypominać złośliwy zespół neuroleptyczny, którego objawami są: hipertermia, sztywność mięśni, zwiększona aktywność kinazy kreatynowej w surowicy, niestabilność układu autonomicznego z możliwymi szybkimi zmianami parametrów życiowych i zmianami stanu psychicznego.
Jeśli jednoczesne stosowanie duloksetyny i innych leków serotoninergicznych i (lub) neuroleptycznych, które mogą wpływać na neuroprzekażnictwo serotoninergiczne i (lub) dopaminergiczne, jest klinicznie uzasadnione, zaleca się uważną obserwację pacjenta, zwłaszcza na początku leczenia i w przypadku zwiększania dawki.
Jeśli podejrzewa się występowanie zespołu serotoninowego, należy rozważyć zmniejszenie dawki lub przerwanie leczenia, w zależności od nasilenia objawów.
Ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum)
Podczas jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Depratal z produktami roślinnymi zawierającymi ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) mogą częściej występować działania niepożądane.
Samobójstwo
Duże zaburzenia depresyjne i zaburzenia lękowe uogólnione: Depresja wiąże się ze zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych, chęci samookaleczenia i samobójstw (zachowania samobójcze). Ryzyko utrzymuje się do czasu uzyskania znaczącej poprawy stanu pacjenta. Ponieważ poprawa może nie wystąpić w czasie pierwszych kilku tygodni leczenia lub dłużej, należy dokładnie obserwować pacjentów do czasu uzyskania znaczącej poprawy ich stanu.
Ogólnie, doświadczenia kliniczne pokazują, że ryzyko popełnienia samobójstw przez pacjentów może się zwiększać we wczesnym okresie poprawy ich stanu.
Inne zaburzenia psychiczne, w których przepisywany jest produkt Depratal, mogą być również związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych. Ponadto zaburzenia te mogą współistnieć z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi. W związku z tym u pacjentów leczonych z powodu innych zaburzeń psychicznych należy podjąć takie same środki ostrożności jak u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi.
U pacjentów, u których stwierdzono zachowania samobójcze w wywiadach i u pacjentów, u których występowały myśli samobójcze o znacznym nasileniu przed rozpoczęciem leczenia, istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia myśli lub zachowań samobójczych. Pacjenci z tej grupy powinni być uważnie obserwowani podczas leczenia. Metanaliza badań klinicznych kontrolowanych placebo z zastosowaniem leków przeciwdepresyjnych w leczeniu zaburzeń psychicznych wykazała istnienie zwiększonego ryzyka zachowań samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat przyjmujących leki przeciwdepresyjne w porównaniu z osobami otrzymującymi placebo.
Odnotowano przypadki myśli i zachowań samobójczych u pacjentów w trakcie leczenia duloksetyną lub wkrótce po zakończeniu leczenia (patrz punkt 4.8).
Leczenie pacjentów, w szczególności tych z grupy wysokiego ryzyka, powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza, głównie w początkowym etapie leczenia i po zmianie stosowanej dawki. Należy poinformować pacjentów (i ich opiekunów) o konieczności obserwowania i niezwłocznego zgłaszania do lekarza przypadków pogorszenia stanu klinicznego, wystąpienia myśli lub zachowań samobójczych, lub niecodziennych zmian w zachowaniu.
Ból w obwodowej neuropatii cukrzycowej
Podobnie jak w przypadku innych produktów leczniczych o podobnym profilu farmakologicznym (leki przeciwdepresyjne), zanotowano pojedyncze przypadki myśli i zachowań samobójczych w trakcie leczenia duloksetyną lub wkrótce po zakończeniu leczenia. Czynniki ryzyka zachowań samobójczych w depresji, patrz powyżej. Lekarze powinni zachęcać pacjentów do zgłaszania w każdej chwili przypadków wystąpienia u nich niepokojących myśli czy uczuć.
Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat
Produktu leczniczego Depratal nie należy stosować w leczeniu dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. W badaniach klinicznych zachowania samobójcze (próby samobójcze i myśli samobójcze), wrogość (przeważnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu) były częściej obserwowane u dzieci i młodzieży stosującej leki przeciwdepresyjne niż w grupie otrzymującej placebo. Jeżeli, ze względu na potrzebę kliniczną, zostanie podjęta decyzja o leczeniu, należy uważnie kontrolować czy u pacjenta nie występują objawy zachowań samobójczych (patrz punkt 5.1). Ponadto, brak jest długoterminowych danych o bezpieczeństwie stosowania produktu leczniczego u dzieci i młodzieży, dotyczących wzrostu, dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania (patrz punkt 4.8).
Krwiotok
Istnieją zgłoszenia o występowaniu objawów zaburzeń krzepnięcia, takich jak wybroczyny, plamica i krwawienie z przewodu pokarmowego u pacjentów przyjmujących selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors, SSRI) i inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. serotonin/noradrenaline reuptake inhibitors, SNRI), w tym duloksetynę. Duloksetyna może zwiększać ryzyko krwotoku poporodowego (patrz punkt 4.6). Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów przyjmujących leki przeciwzakrzepowe i (lub) leki wpływające na czynność płytek krwi (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne lub kwas acetylosalicylowy) oraz u pacjentów ze stwierdzoną skłonnością do krwawień.
Hiponatremia
Podczas stosowania produktu Depratal zgłaszano występowanie hiponatremii, w tym przypadki ze zmniejszeniem stężenia sodu w surowicy poniżej 110 mmol/l. Hiponatremia może być spowodowana zespołem nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH). Większość tych przypadków wystąpiła u osób w podeszłym wieku, zwłaszcza u osób z zaburzoną równowagą płynów ustrojowych w wywiadzie lub ze współistniejącymi chorobami predysponującymi do zaburzeń równowagi płynów. Należy zachować ostrożność u pacjentów, u których występuje zwiększone ryzyko hiponatremii, tj. u pacjentów w podeszłym wieku, z marskością wątroby, pacjentów odwodnionych lub przyjmujących leki moczopędne.
Przerwanie leczenia:
Objawy odstawienia po zakończeniu leczenia występują często, zwłaszcza w przypadku nagłego przerwania leczenia (patrz punkt 4.8). Podczas badań klinicznych objawy niepożądane po nagłym przerwaniu leczenia wystąpiły u około 45% pacjentów leczonych produktem Depratal i u 23% pacjentów otrzymujących placebo.
Ryzyko wystąpienia objawów odstawienia w przypadku stosowania selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors, SSRI) oraz inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. serotonin/noradrenaline reuptake inhibitors, SNRI) może zależeć od kilku czynników, w tym od czasu leczenia i stosowanej dawki produktu, a także od tempa zmniejszania dawki. Najczęściej zgłaszane objawy przedstawiono w punkcie 4.8.
Zazwyczaj objawy te są łagodne lub umiarkowane, jednak u niektórych pacjentów mogą być ciężkie. Objawy występują zazwyczaj w ciągu pierwszych kilku dni po przerwaniu leczenia, jednak istnieją bardzo rzadkie zgłoszenia o wystąpieniu objawów u pacjentów, którzy nieumyślnie pominęli dawkę produktu leczniczego. Na ogół objawy te ustępują samoistnie, zwykle w ciągu 2 tygodni, chociaż u niektórych pacjentów mogą utrzymywać się dłużej (od 2 do 3 miesięcy lub dłużej). Z tego powodu w przypadku przerwania leczenia zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki duloksetyny w okresie nie krótszym niż 2 tygodnie, w zależności od wymagań pacjenta (patrz punkt 4.2).
Osoby w podeszłym wieku
Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania produktu Depratal w dawce 120 mg u pacjentów w podeszłym wieku z dużymi zaburzeniami depresyjnymi i uogólnionymi zaburzeniami lękowymi. Dlatego należy zachować ostrożność w przypadku stosowania maksymalnej dawki u osób w podeszłym wieku (patrz punkty 4.2 i 5.2).
Akatyzja, niepokój psychoruchowy
Stosowanie duloksetyny wiązało się z występowaniem akatyzji, charakteryzującej się uczuciem niepokoju subiektywnie odczuwanego jako nieprzyjemny lub przyspębiający oraz koniecznością poruszania się, często połączoną z niemożnością spokojnego usiedzenia lub ustania w miejscu. Największe prawdopodobieństwo wystąpienia tego objawu zachodzi w okresie pierwszych kilku tygodni leczenia. U pacjentów, u których wystąpiły takie objawy, zwiększanie dawki może być szkodliwe.
Produkty lecznicze zawierające duloksetynę
Duloksetyna jest stosowana pod innymi nazwami handlowymi w różnych wskazaniach (w leczeniu bólu w obwodowej neuropatii cukrzycowej, leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych, leczeniu zaburzeń lękowych uogólnionych i wysiłkowego nietrzymania moczu). Należy unikać jednoczesnego stosowania więcej niż jednego z tych produktów leczniczych.
Zapalenie wątroby lub zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
Podczas stosowania duloksetyny obserwowano uszkodzenia wątroby, w tym znaczne zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (>10-krotnie przekraczające górną granicę normy), zapalenie wątroby i żółtaczkę (patrz punkt 4.8). Większość z tych zdarzeń wystąpiła w pierwszych miesiącach leczenia. Uszkodzenie wątroby występowało głównie na poziomie hepatocytów. Należy zachować ostrożność podczas stosowania duloksetyny u pacjentów stosujących inne produkty lecznicze, które mogą powodować uszkodzenia wątroby.
Zaburzenia czynności seksualnych
Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. selective serotonin reuptake inhibitors, SSRI) oraz inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (ang. serotonin norepinephrine reuptake inhibitors, SNRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności seksualnych (patrz punkt 4.8). Zgłaszano przypadki długotrwałych zaburzeń czynności seksualnych, w których objawy utrzymywały się pomimo przerwania stosowania SSRI i (lub) SNRI.
Cukier
Tabletki dojelitowe Depratal zawierają cukier prasowalny, w tym sacharozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.
4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Inhibitory monoaminooksydazy (IMAO): Ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, nie należy stosować duloksetyny jednocześnie z nieselektywnymi, nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy (IMAO) lub w okresie przynajmniej 14 dni po przerwaniu leczenia IMAO. Ze względu na okres półtrwania duloksetyny, powinno upłynąć przynajmniej 5 dni od odstawienia produktu Depratal przed rozpoczęciem stosowania IMAO (patrz punkt 4.3).
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania produktu Depratal i selektywnych, odwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (IMAO), takich jak moldobemid (patrz punkt 4.4). Antybiotyk linezolid jest odwracalnym, nieselektywnym IMAO i nie należy go stosować u pacjentów leczonych produktem Depratal (patrz punkt 4.4).
Inhibitory CYP1A2: Ponieważ duloksetyna jest metabolizowana przez CYP1A2, jednoczesne stosowanie duloksetyny i silnych inhibitorów CYP1A2 może spowodować zwiększenie stężenia duloksetyny. Fluwoksamina (w dawce 100 mg raz na dobę), silny inhibitor CYP1A2, zmniejszała pozorny klirens osoczowy duloksetyny o około 77% i zwiększała pole pod krzywą AUC0-∞ sześciokrotnie. Z tego powodu nie należy podawać produktu Depratal w skojarzeniu z silnymi inhibitorami CYP1A2, takimi jak fluwoksamina (patrz punkt 4.3).
Produkty lecznicze działające na ośrodkowy układ nerwowy (OUN): Z wyjątkiem przypadków opisanych w niniejszym punkcie, nie przeprowadzono systematycznej oceny ryzyka związanego ze stosowaniem duloksetyny w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi działającymi na OUN. Z tego powodu zaleca się ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania produktu Depratal z innymi produktami leczniczymi lub substancjami działającymi na ośrodkowy układ nerwowy, w tym z alkoholem i lekami uspokajającymi (np. benzodiazepiny, opioidowe leki przeciwbólowe, leki przeciwpsychotyczne, fenobarbital, leki przeciwhistaminowe o działaniu uspokajającym).
Substancje działające na receptory serotoninergiczne: W rzadkich przypadkach zgłaszano zespół serotoninowy u pacjentów stosujących jednocześnie selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) lub noradrenaliny (SNRI) i leki działające na receptory serotoninergiczne. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania produktu leczniczego Depratal i leków serotoninergicznych, takich jak selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny, selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu noradrenaliny, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, np. klomipraminy i amitryptyliny, IMAO, takich jak moldobemid lub linezolid, produktów leczniczych zawierających ziele dziurawca zwyczajnego (Hypericum perforatum) lub tryptanów, tramadolu, petydyny, tryptofanu i buprenorfiny (patrz punkt 4.4).
Wpływ duloksetyny na inne produkty lecznicze:
Leki metabolizowane przez CYP1A2: Jednoczesne stosowanie duloksetyny (60 mg dwa razy na dobę) nie wpływało istotnie na farmakokinetykę teofiliny, substratu enzymu CYP1A2.
Leki metabolizowane przez CYP2D6: Duloksetyna jest umiarkowanym inhibitorem CYP2D6. Po podaniu duloksetyny w dawce 60 mg dwa razy na dobę i pojedynczej dawki dezypraminy, substratu CYP2D6, pole pod krzywą AUC dezypraminy zwiększyło się trzykrotnie. Jednoczesne podawanie duloksetyny z lekami metabolizowanymi przez CYP2D6, w szczególności z lekami o wąskim indeksie terapeutycznym, takimi jak flekainid, propafenon i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. nortryptylina, imipramina, dezypramina), może spowodować zwiększenie stężenia tych leków. W przypadku jednoczesnego stosowania produktu Depratal z lekami metabolizowanymi przez CYP2D6, szczególnie z lekami o wąskim indeksie terapeutycznym, może być konieczne zmniejszenie dawki tych leków.
Leki metabolizowane przez CYP2C9: Jednoczesne stosowanie duloksetyny (60 mg dwa razy na dobę) nie wpływało istotnie na farmakokinetykę S-warfaryny, substratu CYP2C9. Jednakże, jednoczesne stosowanie produktu Depratal i warfaryny może powodować zwiększenie INR i (lub) wystąpienie krwawienia lub krwawienia o dużym nasileniu (patrz punkt 4.4).
Leki metabolizowane przez CYP3A: Jednoczesne stosowanie duloksetyny (60 mg dwa razy na dobę) nie wpływało istotnie na farmakokinetykę alprazolamu, substratu CYP3A.
Leki metabolizowane przez CYP2C19: Jednoczesne stosowanie duloksetyny (60 mg dwa razy na dobę) nie wpływało istotnie na farmakokinetykę omeprazolu, substratu CYP2C19.
Wpływ innych produktów leczniczych na duloksetynę:
Leki metabolizowane przez CYP1A2: Jednoczesne stosowanie duloksetyny (40 mg dwa razy na dobę) z cymetydyną (300 mg cztery razy na dobę), niespecyficznym inhibitorem CYP, powodowało zwiększenie AUC i Cmax duloksetyny o około 20%.
Leki metabolizowane przez CYP2D6: Jednoczesne stosowanie duloksetyny (40 mg dwa razy na dobę) z paroksetyną (20 mg raz na dobę), inhibitorem CYP2D6, nie wpływało istotnie na farmakokinetykę duloksetyny.
Leki metabolizowane przez CYP3A: Jednoczesne stosowanie duloksetyny (40 mg dwa razy na dobę) z ketokonazolem (200 mg dwa razy na dobę), silnym inhibitorem CYP3A, powodowało zwiększenie AUC i Cmax duloksetyny o około 10%.
Inne interakcje:
Leki przeciwzakrzepowe i leki wpływające na czynność płytek krwi: Możliwe jest zwiększenie ryzyka krwawienia podczas jednoczesnego stosowania produktu Depratal i niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), kwasu acetylosalicylowego, innych leków przeciwzakrzepowych lub innych leków wpływających na czynność płytek krwi (patrz punkt 4.4).
Leki o działaniu hipotensyjnym: Duloksetyna może osłabiać działanie leków hipotensyjnych.
Leki o działaniu presyjnym: Ze względu na działanie noradrenergiczne duloksetyny, może wystąpić interakcja podczas jednoczesnego stosowania produktu Depratal i leków o działaniu presyjnym (np. noradrenalina) lub innych leków, które mogą zwiększać ciśnienie tętnicze krwi (np. fenylefryna, efedryna, pseudoefedryna).
4.6. Ciąża i laktacja
Ciaża
Dane dotyczące stosowania duloksetyny u kobiet w ciąży są ograniczone. Badania na zwierzętach wykazały toksyczność dla rozrodczości (patrz punkt 5.3). Nie zaleca się stosowania produktu Depratal w okresie ciąży, chyba że jest to wyraźnie konieczne. W przypadku stosowania produktu Depratal w okresie ciąży, w szczególności w ostatnim trymestrze ciąży, należy zachować ostrożność. Jeśli produkt Depratal jest stosowany do momentu porodu, należy zachować ostrożność u noworodka. U noworodków, których matki stosowały selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) lub inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI) w ostatnim trymestrze ciąży, mogą wystąpić następujące objawy: trudności w oddychaniu, zasinienie, napady drgawek, niestabilność temperatury ciała, trudności w karmieniu, wymioty, niedocukrzenie, wzmożone lub zmniejszone napięcie mięśniowe, wzmożone odruchy, drżenie, nerwowość, drażliwość, letarg, ciągły płacz, senność i trudności ze snem. Objawy te mogą wynikać z efektu odstawienia lub działania serotoniny. W większości przypadków objawy te mają łagodne lub umiarkowane nasilenie i ustępują samoistnie.
W przypadku stosowania inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) w ciąży, zwłaszcza w ostatnim trymestrze, opisano występowanie zwiększonego ryzyka wystąpienia nadciśnienia płucnego u noworodków (PPHN). Obserwowane ryzyko było około pięciokrotnie większe niż w populacji ogólnej (tj. od 2 do 3 przypadków na 1000 ciąż). Mechanizm tego działania nie jest znany. Jedno z badań sugeruje, że podobne ryzyko może dotyczyć inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI).
Karmienie piersią
Duloksetyna i jej metabolity są wydzielane do mleka kobiecego. U karmionego piersią niemowlęcia może wystąpić około 0,14% dawki duloksetyny/kg masy ciała matki. Nie zaleca się stosowania produktu Depratal w okresie karmienia piersią.
Płodność
Badania na zwierzętach wykazały, że duloksetyna może wpływać na płodność samic (patrz punkt 5.3). Nie wiadomo, czy duloksetyna może wpływać na płodność u ludzi.
4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Produkt Depratal może powodować zawroty głowy i senność, co może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjenci powinni zachować ostrożność prowadząc pojazdy lub obsługując maszyny do czasu, aż nie ustalą, czy stosowanie produktu Depratal nie wpływa niekorzystnie na te czynności.
4.8. Działania niepożądane
Poniżej wymieniono działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu, sklasyfikowane według klasy układu narządów i MedDRA. Częstość występowania określono jako: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
| Układ narządów / Klasa | Częstość | Działanie niepożądane |
|---|---|---|
| Zaburzenia krwi i układu chłonnego | Rzadko | Zaburzenia krwawienia (w tym wybroczyny) |
| Bardzo rzadko | Małopłytkowość | |
| Zaburzenia układu immunologicznego | Rzadko | Reakcje anafilaktyczne |
| Częstość nieznana | Obrzęk naczynioruchowy | |
| Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | Często | Zmniejszenie apetytu |
| Niezbyt często | Hiponatremia | |
| Częstość nieznana | Zaburzenia metabolizmu cukrów (w tym hiperglikemia, zaburzenia tolerancji glukozy, cukrzyca) | |
| Zaburzenia psychiczne | Bardzo często | Bezsenność |
| Często | Zaburzenia snu, lęk, zmniejszenie popędu płciowego, niepokój, koszmary senne | |
| Niezbyt często | Depersonalizacja, mania, pobudzenie, myśli samobójcze, zachowania samobójcze, myśli o samookaleczeniu, zaburzenia orgazmu, nieprawidłowe myślenie, bruksizm | |
| Rzadko | Zaburzenia zachowania | |
| Częstość nieznana | Agresja i zachowania o charakterze agresywnym (patrz punkt 4.4), urojenia, złośliwy zespół neuroleptyczny | |
| Zaburzenia układu nerwowego | Bardzo często | Zawroty głowy, ból głowy, senność |
| Często | Drżenie, parestezje, letarg | |
| Niezbyt często | Zaburzenia smaku, napady drgawek, drgawki, zespół niespokojnych nóg, zaburzenia uwagi | |
| Rzadko | Zespół serotoninowy (patrz punkt 4.4), dyskineza | |
| Częstość nieznana | Akatyzja (patrz punkt 4.4) | |
| Zaburzenia oka | Często | Niewyraźne widzenie |
| Niezbyt często | Rozszerzenie źrenic (mydriaza) | |
| Zaburzenia ucha i błędnika | Bardzo często | Zawroty głowy |
| Często | Szumy uszne | |
| Niezbyt często | Zaburzenia słuchu | |
| Zaburzenia serca | Często | Kołatanie serca, tachykardia |
| Niezbyt często | Zaburzenia rytmu serca, częstoskurcz nadkomorowy (w tym napadowy częstoskurcz nadkomorowy) | |
| Rzadko | Zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego | |
| Częstość nieznana | Przedłużenie odstępu QT | |
| Zaburzenia naczyniowe | Często | Uderzenia gorąca, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi |
| Niezbyt często | Nadciśnienie tętnicze (w tym przełom nadciśnieniowy), zaczerwienienie skóry | |
| Rzadko | Niedokrwienie obwodowe, skurcz naczyń obwodowych (w tym zjawisko Raynauda) | |
| Zaburzenia żołądkowo-jelitowe | Bardzo często | Nudności, suchość w jamie ustnej, zaparcia |
| Często | Biegunka, wymioty | |
| Niezbyt często | Zaburzenia żołądkowo-jelitowe | |
| Rzadko | Krwawienie z przewodu pokarmowego | |
| Częstość nieznana | Zapalenie jelita grubego (w tym mikroskopowe zapalenie jelita grubego) | |
| Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | Niezbyt często | Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych |
| Rzadko | Zapalenie wątroby, żółtaczka | |
| Bardzo rzadko | Ostra niewydolność wątroby | |
| Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Często | Nadmierna potliwość, wysypka, świąd |
| Niezbyt często | Pokrzywka, obrzęk twarzy | |
| Zaburzenia nerek i dróg moczowych | Często | Zaburzenia w oddawaniu moczu (w tym trudności w rozpoczęciu oddawania moczu, osłabienie strumienia moczu i przerywane oddawanie moczu) |
| Niezbyt często | Zatrzymanie moczu | |
| Rzadko | Zaburzenia czynności nerek | |
| Częstość nieznana | Ostra niewydolność nerek | |
| Zaburzenia układu rozrodczego i piersi | Bardzo często | Zaburzenia wytrysku, zaburzenia erekcji |
| Często | Zaburzenia orgazmu u kobiet, zmniejszenie popędu płciowego u mężczyzn, zaburzenia seksualne | |
| Niezbyt często | Krwawienie z dróg rodnych (np. krwawienie z macicy, krwawienie z pochwy, krwawienie z dróg moczowo-płciowych) | |
| Częstość nieznana | Priapizm, długotrwałe zaburzenia czynności seksualnych | |
| Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | Bardzo często | Zmęczenie |
| Często | Osłabienie | |
| Niezbyt często | Zaburzenia chodu, dreszcze, uczucie pragnienia, złe samopoczucie | |
| Częstość nieznana | Obrzęk obwodowy | |
| Badania diagnostyczne | Często | Zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała |
| Niezbyt często | Zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy, zwiększenie stężenia glukozy w surowicy na czczo |
Objawy odstawienia po przerwaniu leczenia
Po przerwaniu leczenia, zwłaszcza nagłym, mogą wystąpić następujące objawy: zawroty głowy, nudności, ból głowy, parestezje, wymioty, drażliwość, koszmary senne, bezsenność, biegunka, lęk, nadmierna potliwość i zmęczenie, ogólnie o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu (patrz punkty 4.2 i 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu jest ważne, ponieważ pozwala na nieprzerwany monitoring stosunku korzyści do ryzyka produktu leczniczego.
5. DANE FARMAKOLOGICZNE
5.1. Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwdepresyjne, inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny, kod ATC: N06AX21.
Duloksetyna jest silnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny oraz słabym inhibitorem wychwytu zwrotnego dopaminy. Te właściwości farmakologiczne są odpowiedzialne za zwiększenie transmisji serotoninergicznej i noradrenergicznej w ośrodkowym układzie nerwowym, co uważa się za podstawę działania przeciwdepresyjnego duloksetyny oraz jej skuteczności w leczeniu bólu w obwodowej neuropatii cukrzycowej i zaburzeń lękowych uogólnionych.
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Duloksetyna jest dobrze wchłaniana po podaniu doustnym. Czas do osiągnięcia maksymalnego stężenia w osoczu wynosi około 6 godzin po podaniu doustnym. Wchłanianie duloksetyny po podaniu doustnym występuje zazwyczaj z opóźnieniem, a obecność pokarmu może opóźnić wchłanianie od 3 do 10 godzin i zmniejszyć pole pod krzywą AUC o około 10%. Duloksetyna wiąże się z białkami osocza w ponad 90%. Duloksetyna jest metabolizowana głównie przez CYP1A2 i CYP2D6. Duloksetyna jest wydalana głównie w postaci metabolitów z moczem (70%) i w mniejszym stopniu z kałem (20%).
5.3. Dane przedkliniczne dotyczące bezpieczeństwa
Dane przedkliniczne oparte na konwencjonalnych badaniach bezpieczeństwa farmakologicznego, toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i rakotwórczości nie wykazały szczególnego zagrożenia dla ludzi.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1. Wykaz substancji pomocniczych
Depratal, 30 mg
Rdzeń tabletki: hypromeloza, sacharoza, kroskarmeloza sodowa, mannitol, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, sól magnezowa kwasu stearynowego.
Otoczka: hypromeloza, makrogol 4000, dwutlenek tytanu (E171).
Depratal, 60 mg
Rdzeń tabletki: hypromeloza, sacharoza, kroskarmeloza sodowa, mannitol, talk, krzemionka koloidalna bezwodna, sól magnezowa kwasu stearynowego.
Otoczka: hypromeloza, makrogol 4000, dwutlenek tytanu (E171).
6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Brak.
6.3. Okres ważności
3 lata.
6.4. Specjalne środki ostrożności dotyczące przechowywania
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
6.5. Rodzaj opakowania i wielkość opakowania
Opakowanie jednostkowe: 28 tabletek dojelitowych w blistrach PVC/PVdC/Al.
Wielkości opakowań: 28, 56, 84, 98 tabletek dojelitowych.
6.6. Inne informacje
Nie stosować produktu Depratal, jeśli po otwarciu opakowania zauważysz jakiekolwiek oznaki widocznego uszkodzenia tabletek.
