Home Baza leków Leki na przewód pokarmowy i metabolizm Witaminy Suplementy witaminy B1 plus B6 i B12 Bexon, Roztwór do wstrzykiwań

Bexon, Roztwór do wstrzykiwań

Bexon, Thiamini hydrochloridum + Pyridoxini hydrochloridum + Cyanocobalaminum, Roztwór do wstrzykiwań
Substancja czynna: Thiamini hydrochloridum
Wytwórca:
Stan recepty: Rp (leki wydawane z przepisu lekarza)

Ulotka: Bexon, Roztwór do wstrzykiwań

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Bexon, 50 mg/mL + 50 mg/mL + 0,5 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 mL roztworu do wstrzykiwań zawiera:

  • Tiaminy chlorowodorek 50 mg
    co odpowiada 39,35 mg tiaminy (witaminy B1)
  • Pirydoksyny chlorowodorek 50 mg
    co odpowiada 41,15 mg pirydoksyny (witaminy B6)
  • Cyjanokobalamine 0,5 mg
    co odpowiada 0,49 mg kobalaminy (witaminy B12)

1 ampulka (2 mL roztworu do wstrzykiwań) zawiera:

  • Tiaminy chlorowodorek 100 mg
    co odpowiada 78,7 mg tiaminy (witaminy B1)
  • Pirydoksyny chlorowodorek 100 mg
    co odpowiada 82,3 mg pirydoksyny (witaminy B6)
  • Cyjanokobalamine 1 mg
    co odpowiada 0,98 mg kobalaminy (witaminy B12)

Substancje pomocnicze o znanym działaniu
1 mL roztworu do wstrzykiwań zawiera 20 mg alkoholu benzylowego.
1 ampulka (2 mL roztworu do wstrzykiwań) zawiera 40 mg alkoholu benzylowego.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Roztwór do wstrzykiwań
Czerwony, przezroczysty roztwór o charakterystycznym zapachu.
Do wstrzykiwań domięśniowych.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Układowe choroby neurologiczne z objawami niedoborów witamin B1, B6 i B12, których nie można uzupełnić korygując dietę:
Leczenie wspomagające chorób układu nerwowego o różnej etiologii:

  • ból neuropatyczny o różnej etiologii (np. neuralgia popółpaścowa);
  • zespoły korzonkowe;
  • zespół lędźwiowy;
  • rwa kulszowa;
  • polineuropatia (np. cukrzycowa lub alkoholowa);
  • zapalenie nervu wzrokowego;
  • porażenie nervu twarzowego;
  • zespół cieśni nadgarstka.

Leczenie klinicznego i poklinicznego niedoboru witamin z grupy B, w tym:

  • beri-beri;
  • niedokrwistości wynikających z niedoboru witaminy B12;
  • innych chorób wynikających z niedoborów witamin B1, B6 i B12.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie
Dorośli i młodzież w wieku powyżej 12 lat:
W ciężkich przypadkach, przebiegających z ostrym bólem, należy najpierw podawać wstrzyknięcie (2 mL) jeden raz na dobę, w celu szybkiego uzyskania dużych stężeń we krwi.

Po złagodzeniu objawów fazy ostrej i w mniej nasilonych przypadkach, jedno wstrzyknięcie należy podawać 2 do 3 razy w tygodniu.

Zaleca się cotygodniowe monitorowanie leczenia.

Tak szybko jak to możliwe, leczenie domięśniowe należy zmienić na leczenie doustne.

Sposób podawania
Do głębokich wstrzykiwań domięśniowych (im.).

Ostrzeżenie dotyczące przypadkowego podania dożylnego
Produkt leczniczy Bexon należy podawać wyłącznie we wstrzyknięciu domięśniowym (im.) i nie wolno stosować go we wstrzyknięciu dożylnym (iv.) bezpośrednio do krwioobiegu. Po przypadkowym podaniu dożylnym, pacjent musi być monitorowany i, w zależności od nasilenia występujących objawów, musi pozostać po opieką lekarską.

Pomiędzy kolejnymi wstrzyknięciami, po leczeniu domięśniowym i w łagodnych przypadkach, należy stosować doustny produkt leczniczy o mocy 100 mg, 3 razy na dobę.

4.3 Przeciwwskazania

  • Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
  • Ciężkie zaburzenia przewodzenia w sercu i ostra, zastoinowa niewydolność serca.
  • Ciąża i okres karmienia piersią.
  • Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat, ze względu na zawartość dużych dawek witamin i alkoholu benzylowego.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Produkt leczniczy Bexon można podawać wyłącznie we wstrzyknięciu domięśniowym (im.) i nie wolno stosować go we wstrzyknięciu dożylnym (iv.) bezpośrednio do krwioobiegu. Po przypadkowym podaniu dożylnym, pacjent musi być monitorowany i, w zależności od nasilenia występujących objawów, musi pozostać pod opieką lekarską.

Ten produkt leczniczy może powodować neuropatie, jeżeli jest stosowany dłużej niż przez 6 miesięcy.

Osoby w podeszłym wieku
Nie są wymagane żadne specjalne środki ostrożności u osób w podeszłym wieku.

Specjalne ostrzeżenia dotyczące substancji pomocniczych

Alkohol benzylowy
Produkt leczniczy zawiera 40 mg alkoholu benzylowego w każdej dawce (2 mL).
Alkohol benzylowy może powodować reakcje alergiczne.

Duże objętości alkoholu benzylowego należy podawać z ostrożnością i tylko w razie konieczności, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby z powodu ryzyka kumulacji toksyczności (kwasica metaboliczna).

Sód
Produkt leczniczy zawiera 11,41 mg sodu w każdej dawce (2 mL).
Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) w każdej dawce (2 mL), to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

Potas
Produkt leczniczy zawiera 0,07 mg potasu w każdej dawce (2 mL).
Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (39 mg) w każdej dawce (2 mL), to znaczy lek uznaje się za „wolny od potasu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

  • Roztwory zawierające siarczyny powodują całkowity rozpad tiaminy. Inne witaminy mogą ulegać inaktywacji w obecności produktów rozpadu witaminy B1.
  • Tiamina jest dezaktywowana przez 5-fluorouracyl, ponieważ 5-fluorouracyl kompetencyjnie hamuje fosforylację pirofosforanu tiaminy do tiaminy.
  • Dawki terapeutyczne witaminy B6 mogą zmniejszać działanie L-dopy. Po zastosowaniu jednocześnie z antagonistami pirydoksyny (np. hydralazyna, izoniazydem (INH), D-penicylamina i cykloseryna) oraz długotrwałe stosowanie doustnej antykoncepcji zawierającej estrogeny może prowadzić do niedoboru witaminy B6.
  • Po pozajelitowym zastosowaniu lidokainy, jednoczesne podanie epinefryny lub norepinefryny zwiększa liczbę działań niepożądanych dotyczących serca. W przypadku przedawkowania środków miejscowo znieczulających, nie wolno dodatkowo podawać adrenaliny lub noradrenaliny. Po zastosowaniu jednocześnie z sulfonamidami występowały inne interakcje.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

W okresie ciąży i karmienia piersią dobowa dawka witaminy B6 nie powinna przekraczać 25 mg.

Produkt leczniczy zawiera 100 mg witaminy B6 na ampulkę 2 mL i w związku z tym nie należy go stosować w okresie ciąży i karmienia piersią.

Ciąża
Istnieją jedynie niewystarczające dane z badań na zwierzętach dotyczące wpływu tego produktu leczniczego na ciążę, rozwój zarodkowo-płodowy, rozwój przed- i pourodzeniowy. Możliwe ryzyko dla ludzi nie jest znane.

Zalecana dawka dobowa (RDA) u kobiet w ciąży dla tiaminy (witaminy B1) wynosi 1,4 mg/dobę. Dla pirydoksyny (witaminy B6) RDA wynosi 1,9 mg/dobę, zalecana dawka maksymalna dla kobiet w ciąży i karmiących piersią w wieku 18 lat i młodszych wynosi 80 mg/dobę i 100 mg/dobę u kobiet w wieku powyżej 18 lat.

Dawki te mogą być przekroczone podczas ciąży jedynie u pacjentek z potwierdzonym niedoborem witamin B1 i B6, ponieważ nie ustalono bezpieczeństwa związanego ze stosowaniem dawek większych, niż zalecane dawki dobowe.
Lekarz prowadzący powinien podjąć decyzję o zastosowaniu tego produktu leczniczego w okresie ciąży po wnikliwym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka.

Karmienie piersią
Witaminy B1, B6 i B12 przenikają do mleka ludzkiego. Duże stężenie witaminy B6 może zahamować wytwarzanie mleka. Dane z badań na zwierzętach dotyczące stopnia przenikania do mleka nie są dostępne.

W celu podjęcia decyzji o przerwaniu karmienia piersią lub zaprzestania podawania produktu leczniczego Bexon, należy wnikliwie porównać korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki.

Płodność
Nie przeprowadzono specyficznych badań dotyczących wpływu produktu leczniczego Bexon na płodność. Bardzo duże dawki witaminy B6 podawane samcom szczurów, powodowały zaburzenia spermatogenezy (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Bexon nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Bardzo często: (≥1/10)
Często: (≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często: (≥1/1 000 do <1/100)
Rzadko: (≥1/10 000 do <1/1 000)
Bardzo rzadko: (<1/10 000)
Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko: alkohol benzylowy może rzadko wywoływać reakcje rzekomoanafilaktyczne
Częstość nieznana: reakcje nadwrażliwości (np. wysypka, duszność, wstrząs, obrzęk naczynioruchowy)

Zaburzenia układu nerwowego
Częstość nieznana: zawroty głowy, senność

Zaburzenia serca
Częstość nieznana: bradykardia, zaburzenia rytmu serca, tachykardia

Zaburzenia żołądka i jelit
Częstość nieznana: wymioty

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Częstość nieznana: pocenie się, trądzik, zgłaszano reakcje skórne ze świądem i pokrzywką

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Częstość nieznana: skurcze

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Częstość nieznana: reakcje ogólnoustrojowe wywołane przypadkowym podaniem dożylnym lub przedawkowaniem (mogą obejmować zawroty głowy, wymioty, bradykardię, zaburzenia rytmu serca, senność i skurcze), pieczenie w miejscu wstrzyknięcia

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181 C
02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Nie są dostępne badania lub opisy przypadków przedawkowania po domięśniowym wstrzyknięciu produktu leczniczego Bexon.
Toksyczność tiaminy, pirydoksyny i cyjanokobalaminy można określić jako bardzo niską.
Jedynie w przypadku podania około grama tych substancji można spodziewać się cięższych działań niepożądanych. Reakcje spowodowane przedawkowaniem lidokainy (wysokie stężenie w osoczu) są ogólnoustrojowe i obejmują ośrodkowy układ nerwowy i układ sercowo-naczyniowy. Jako działania niepożądane mogą wystąpić depresja układu oddechowego, drgawki toniczne i kłoniczne oraz zapaść sercowo-naczyniowa.
Nawet jeśli zachodzi tylko podejrzenie, że pacjent uległ zatruciu produktem leczniczym Bexon, powinien być on bezzwłocznie przyjęty do szpitala, gdzie należy wdrożyć ogólne postępowanie stosowane w leczeniu zatruć. Leczenie drgawek i innych zagrażających życiu skutków zatrucia musi odbywać się zgodnie z zasadami nowoczesnej intensywnej opieki medycznej i w zależności od występujących objawów.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Preparaty złożone zawierające witaminy. Inne leki zastosowane w chorobach układu nerwowego, kod ATC: A11DB01/N07XB52

Neurotropowe witaminy z grupy B, mają korzystny wpływ w stanach zapalnych i chorobach zwyrodnieniowych układu nerwowego i układu mięśniowo-szkieletowego. Nie są stosowane w celu usunięcia niedoborów, ale w dużych dawkach mają dodatkowe właściwości farmakologiczne, które wyjaśniają działanie przeciwbółowe, które wykazuje produkt leczniczy Bexon. Witamina B1 wykazuje właściściwości przeciwzapalne w obrębie nerwów. W postaci fosforylowanej (TPP), jako kokarboksylaza, reguluje rozkład węglowodanów i jest stosowana w zaburzeniach metabolicznych związanych z gospodarką kwasową.
Witamina B6 reguluje rozkład białek, tłuszczy i węglowodanów. Działanie neurotropowe powoduje zmniejszenie stanu zapalnego włókien nerwowych w trakcie leczenia izoniazydem. Działając w obrębie pnia mózgu zmniejsza również objawy pozapiramidowe.
Witamina B12 jest niezbędna dla metabolizmu komórek, prawidłowej hematopoczy i prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Katalizuje ona syntezę kwasów nukleinowych i dzięki temu bierze udział w tworzeniu nowych jader komórkowych. Duże dawki witaminy B12 wykazują również właściści przeciwbółowe.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Tiamina jest wchłaniana ze światła jelita w procesie aktywnego transportu. Wchłanianie jest ograniczone do 8-15 mg na dobę. W ciągu doby metabolizowany jest około 1 mg tiaminy; nadmiar tiaminy jest wydalany z moczem.

Do oceny zasobów witaminy B6 w organizmie można wykorzystać test obciążenia tryptofanem. Po podaniu doustnym L-tryptofanu w dawce 0,1 g/kg mc., wydalanie kwasu ksanturenowego w moczu jest z reguły mniejsze niż 30 mg/24 godziny. Zwiększenie wydalania kwasu ksanturenowego w moczu wskazuje na niedobór witaminy B6. Pirydoksyna, pirydoksal i pirydoksamina są wchłaniane bardzo szybko i ulegają oksydacji poprzez fosforylację do fosforanu-5-pirydoksalu (PALP) i pirydoksalu. Głównym wydalanym metabolitem jest kwas 4-pirydoksynowy.

Witamina B12 uwolniona z pokarmu podczas trawienia wiąże się z czynnikiem wewnętrznym (IF). IF jest glikoproteiną wytwarzaną w komórkach okładzinowych dna i trzonu żołądka. Kompleks witamina B12-IF jest odporny na działanie enzymów proteolitycznych i przechodzi on do jelita krętego, gdzie wiąże się ze specyficznymi receptorami komórek nabłonkowych, które zapewniają wehłonięcie witaminy. Witamina B12 jest transportowana przez błonę śluzową do naczyń wlosowatych, gdzie wiąże się z białkiem transportowym. Kompleks ten jest szybko pobierany przez wątrobę, szpik kostny i inne komórki ulegające proliferacji.
Wchłanianie jest zaburzone u pacjentów z niedoborem czynnika wewnętrznego, u pacjentów z zaburzeniami wchłaniania oraz chorobami lub zmianami w jelicie po gastrektomii, lub w przypadku obecności przeciwciał autoimmunologicznych. Z pokarmu zazwyczaj wchłania się jedynie 1,5 do 3,5 mikrogramów witaminy B12.
Witamina B12 jest wydalana z żółcią i wchodzi do krążenia jelitowo-wątrobowego. Witamina B12 przenika przez barierę łożyska.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Bardzo duże dawki witaminy B1 powodowały u zwierząt bradykardię. Ponadto, występowały objawy blokady zwojów autonomicznych oraz płytki nerwowo-mięśniowej.
Doustne podawanie 150-200 mg witaminy B6 (chlorowodorek pirydoksyny)/kg mc. na dobę przez okres 100-107 dni powodowało u psów atakstę, osłabienie mięśni, zaburzenia równowagi i zmiany zwyrodnieniowe aksonów i osłonek mielinowych. Ponadto, u zwierząt występowały drgawki i ataksja po podaniu dużych dawek witaminy B6.
Duże dawki witaminy B12 (cyjanokobalaminy) podawane dożylnie szczurom, trzy razy w tygodniu w dawkach 1, 5, 25 lub 100 mg/kg mc. przez okres 26 tygodni, nie powodowały klinicznych objawów toksyczności. Nie przeprowadzano oceny makroskopowej i histopatologicznej narządów.

Mutagemość, rakotwórczość
Uważa się, że w warunkach klinicznych witaminy B1, B6 i B12 nie mają działania genotoksycznego. Długoterminowe badania na zwierzętach dotyczące wpływu witaminy B1, B6 i B12 na rakotwórczość nie są dostępne.
Lidokaina nie jest genotoksyczna, a badań dotyczących rakotwórczości nie przeprowadzono. Metabolit lidokainy, 2,6-ksylidyna, ma działanie genotoksyczne in vitro. W badaniu rakotwórczości u szczurów, narażonych na 2,6-ksylidynę w okresie życia wewnątrzmacicznego, po urodzeniu i w trakcie życia, zaobserwowano guzy w jamie nosowej, w tkance podskórnej i w wątrobie. Nie znane jest znaczenie kliniczne zaobserwowanych guzów, w przypadku stosowania lidokainy krótkotrwale/sporadycznie u ludzi. Narażenie człowieka na lidokaine, podawaną w produkcie leczniczym Bexon, jest 161,333 razy mniejsze, niż minimalne dawki, które powodowały wystąpienie nowotworów.

Toksyczny wpływ na rozród
Tiamina jest aktywnie transportowana do płodu. Stężenia witaminy B1 u płodu i noworodka są większe, niż u matki. Nie ma systematycznych badań dotyczących wpływu witaminy B1 podawanej w dawkach większych niż ustalone zapotrzebowanie dobowe.
Badania na zwierzętach dotyczące witaminy B6 są niewystarczające. Nie stwierdzono potencjalnego działania teratogennego w badaniach dotyczących toksycznego wpływu na zarodki szczurów. U samców szczurów podawanie bardzo dużych dawek witaminy B6 powodowało zaburzenia spermatogenezy.
Brak danych dotyczących szkodliwego wpływu nadmiernego przyjmowania witaminy B12 na reprodukcję, rozwój lub laktację u zwierząt lub u ludzi.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

  • Alkohol benzylowy
  • Lidokainy chlorowodorek
  • Sodu wodorotlenek (do ustalenia pH)
  • Sodu polifosforan
  • Potasu heksacyjanożelazian (III)
  • Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Tiamina jest niezgodna z substancjami utleniającymi i redukującymi, chlorkiem rtęci, jodkami, weglanami, octanami, siarczanem żelaza, kwasem garbnikowym, cytrynianem żelazowo-amonowym, a także fenobarbitalem sodu, ryboflawiną, benzylopenicyliną, glukozą i pirosiarczynami.
Miedź przyspiesza rozkład tiaminy; ponadto, zwiększenie wartości pH (pH >3) zmniejsza aktywność tiaminy.
Witamina B12 jest niezgodna z substancjami utleniającymi i redukującymi oraz z solami metali ciężkich. W roztworach zawierających tiaminę, witamina B12, jak również inne składniki witamin z grupy B, są szybko niszczone przez produkty rozkładu tiaminy (małe stężenie jonów żelaza może zapobiegać temu niszczeniu).

Ryboflawina ma również działanie rozkładające, szczególnie w przypadku jednoczesnej ekspozycji na światło. Nikotynamid przyspiesza fotolizę, podczas gdy antyoksydanty hamują ją.

6.3 Okres ważności

24 miesiące

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

  • Przechowywać i przewozić w stanie schłodzonym (2°C – 8°C).
  • Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
  • Nie zamrażać.

Nie stosować produktu leczniczego Bexon po upływie terminu ważności.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Ampulki 2 mL z oranżowego szkła typu I.
Opakowanie: 5 ampulek.

5 ampulek po 2 mL roztworu do wstrzykiwań ze szkła oranżowego typu I w blistrze z PVC, w tekturowym pudełku.
W opakowaniu znajduje się 1 blister oraz ulotka dla pacjenta.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Affofarm Farmacja Polska Sp. z o.o.
ul. Partyzancka 133/151
95-200 Pabianice
tel. (42) 22-53-100
affofarm@affofarm.pl

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 23610

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 9 grudnia 2016 r.
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 21 lutego 2022 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZEŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

04 sierpnia 2022

Informacje dodatkowe

Droga podania

dożylna

Postać farmaceutyczna

Roztwór do wstrzykiwań

Podmiot odpowiedzialny

Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o.

Substancja czynna

Thiamini hydrochloridum

Kraj wytwórcy

brak informacji

Na receptę

Tak

Refundacja

NIE

Wiek refundacji

brak

Wskazania do refundacji

brak

Dbamy o rzetelne informacje dla polskich pacjentów w CoZaLeki.pl. Dane o produktach leczniczych i specyfikacje pochodzą z oficjalnych stron rządowych – w tym Rejestru Produktów Leczniczych (dostępny pod linkiem: https://rejestry.ezdrowie.gov.pl/rpl/search/public).

Dane o lekach i produktach leczniczych udostępnione na podstawie licencji CC BY 4.0.
Link do licencji: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl

Dbamy o aktualność i jakość informacji w bazie, dlatego na bieżąco aktualizujemy zawartość naszej bazy.

Informacje zawarte w tej bazie leków mają charakter wyłącznie informacyjny i edukacyjny. Nie zastępują one konsultacji z lekarzem, farmaceutą ani innym wykwalifikowanym specjalistą. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy dokładnie zapoznać się z jego ulotką oraz skonsultować się z odpowiednim specjalistą.