Metamizole Kabi, Roztwór do wstrzykiwań

Ulotka: Metamizole Kabi, Roztwór do wstrzykiwań

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Metamizole Kabi, 500 mg/mL, roztwór do wstrzykiwań

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każdy mL roztworu do wstrzykiwań zawiera 500 mg metamizolu sodowego jednowodnego (Metamizolum natricum monohydricum).

• Każda ampulka (2 mL) zawiera 1000 mg metamizolu sodowego jednowodnego.
• Każda ampulka (5 mL) zawiera 2500 mg metamizolu sodowego jednowodnego.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
1 mL produktu leczniczego Metamizole Kabi zawiera 32,7 mg (1,4 mmol) sodu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Roztwór do wstrzykiwań
Przezroczysty roztwór, prawie bezbarwny do barwy brązowawożółtej, bez widocznych cząstek stałych.
pH 6,0-7,5
Osmolaĺność: 550-750 mOsmol/kg

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

• Bóle różnego pochodzenia o dużym nasileniu.
• Gorączka, gdy inne metody leczenia są nieskuteczne.

Metamizol w postaci roztworu do wstrzykiwań należy stosować tylko w przypadku, kiedy podanie doustne nie jest wskazane.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Podanie dożylne lub domięśniowe.

Dawkowanie
O dawce decyduje nasilenie bólu lub gorączki oraz indywidualna reakcja na Metamizole Kabi. Zasadnicze znaczenie ma wybór najmniejszej dawki umożliwiającej opanowanie bólu i gorączki.

U dzieci i młodzieży w wieku do 14 lat można podawać metamizol w pojedynczej dawce wynoszącej 8–16 mg na kg masy ciała. W przypadku gorączki u dzieci na ogół wystarcza dawka metamizolu wynosząca 10 mg na kilogram masy ciała. Dorosłym pacjentom i młodzieży w wieku od 15 lat (>53 kg) można podać maksymalnie 1000 mg w dawce pojedynczej.

W zależności od maksymalnej dawki dobowej pojedynczą dawkę można przyjmować nie częściej niż 4 razy na dobę w odstępach wynoszących 6–8 godzin.

Wyraźnego działania można spodziewać się w ciągu 30 minut od podania pozajelitowego.

Aby zminimalizować ryzyko reakcji hipotensyjnej, wstrzyknięcia dożylne muszą być podawane bardzo wolno.

W tabeli poniżej podano zalecane dawki pojedyncze oraz maksymalne dawki dobowe zależne od masy ciała lub wieku:

Masa ciała		Pojedyncza dawka		Maksymalna dawka dobowa
kg	wiek	mL	mg	mL	mg
5–8	3–11 miesięcy	0,1–0,2	50–100	0,4–0,8	200–400
9–15	1–3 lata	0,2–0,5	100–250	0,8–2,0	400–1000
16–23	4–6 lat	0,3–0,8	150–400	1,2–3,2	600–1600
24–30	7–9 lat	0,4–1,0	200–500	1,6–4,0	800–2000
31–45	10–12 lat	0,5–1,4	250–700	2,0–5,6	1000–2800
46–53	13–14 lat	0,8–1,8	400–900	3,2–7,2	1600–3600
>53	≥15 lat	1,0–2,0*	500–1000*	4,0–8,0*	2000–4000*

* W razie potrzeby dawkę pojedynczą można zwiększyć do 5 mL (co odpowiada 2500 mg metamizolu), a dawkę dobową do 10 mL (co odpowiada 5000 mg metamizolu).

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku, pacjenci osłabieni oraz pacjenci ze zmniejszoną wartością klirensu kreatyniny
U pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów osłabionych i pacjentów ze zmniejszoną wartością klirensu kreatyniny dawkę należy zmniejszyć ze względu na możliwość wydłużenia czasu eliminacji z organizmu produktów metabolizmu metamizolu.

Zaburzenia czynności wątroby i nerek
W przypadku zaburzenia czynności nerek lub wątroby szybkość eliminacji jest zmniejszona, dlatego należy unikać wielokrotnego podawania dużych dawek. Nie ma konieczności zmniejszenia dawki, gdy produkt leczniczy stosowany jest przez krótki czas. Dotychczasowe doświadczenia związane z długotrwałym stosowaniem metamizolu u pacjentów z ciężkim zaburzeniem wątroby i nerek są niewystarczające.

Sposób podawania i środki ostrożności
Podanie produktu leczniczego powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarza.

Konieczność podania dawki metamizolu większej, niż zalecana powyżej w dawkowaniu należy wnikliwie rozważyć, ponieważ ryzyko niebezpiecznego spadku ciśnienia tętniczego prawdopodobnie rośnie wraz ze zwiększaniem dawki.

Podanie dożylne
Aby zmniejszyć ryzyko wstrząsu anafilaktycznego oraz reakcji hipotensyjnych w czasie podawania produktu leczniczego drogą dożylną należy zachować następujące środki ostrożności:

• przed podaniem roztwór należy ogrzać do temperatury ciała;
• wstrzyknięcie dożylne należy wykonywać bardzo powoli (500 mg/min);
• przed podaniem produkt leczniczy należy rozcieńczyć – patrz punkt 6.6 i 6.3.

Nie mieszać tego produktu leczniczego z innymi produktami leczniczymi w tej samej strzykawce, oprócz wymienionych w punkcie 6.6.

Leżąca pozycja pacjenta i stałe kontrolowanie ciśnienia krwi, częstości bicia serca oraz częstości oddechu ułatwiają wczesne rozpoznanie reakcji anafilaktycznych i anafilaktoidalnych oraz reakcji hipotensyjnych.

Czas stosowania
Czas stosowania jest uzależniony od rodzaju i stopnia zaawansowania choroby. W przypadku długotrwałego stosowania produktu leczniczego Metamizole Kabi lekarz podejmie decyzję o wykonaniu stosownych badań.

4.3 Przeciwwskazania

• Stwierdzona w wywiadzie agranulocytoza indukowana przez metamizol, inne pirazolony lub pirazolidyny.
• Zaburzenia czynności szpiku kostnego lub choroby układu krwiotwórczego.
• Nadwrażliwość na substancję czynną, inne pochodne pirazolonu i pirazolidyny, np. produkty lecznicze zawierające propyfenazon, fenazon lub fenylobutazon lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
• Pacjenci z rozpoznanym zespołem astmy analgetycznej lub znaną nietolerancją na leki przeciwbólowe objawiającą się pokrzywką, obrzękiem naczynioworuchowym, tj. pacjenci, którzy reagują skurczem oskrzeli lub inną reakcją anafilaktoidalną na salicylany, paracetamol lub inne nieopioidowe leki przeciwbólowe, w tym niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak: diklofenak, ibuprofen, indometacyna lub naproksen.
• Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <30 mL/min).
• Ciężkie zaburzenia czynności wątroby.
• Ostra porfiria wątrobowa.
• Wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (ryzyko wystąpienia hemolizy).
• Trzeci trymestr ciąży (patrz punkt 4.6).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Agranulocytoza
Leczenie metamizolem może powodować agranulocytozę, która może prowadzić do zgonu (patrz punkt 4.8). Może wystąpić nawet jeśli metamizol był podawany wcześniej bez powikłań.

Agranulocytoza wywołana metamizolem jest idiosynkratycznym działaniem niepożądanym. Nie zależy od dawki i może wystąpić w dowolnym momencie leczenia, nawet niedługo po zaprzestaniu stosowania metamizolu.

Pacjentów należy poinstruować, aby przerwali leczenie i natychmiast zwrócili się po pomoc lekarską w przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów sugerujących agranulocytozę (np. gorączka, dreszcze, ból gardła i bolesne zmiany błony śluzowej, zwłaszcza w jamie ustnej, nosie i gardle lub w okolicy narządów płciowych lub odbytu).

Jeśli metamizol jest przyjmowany na gorączkę, niektóre objawy rozwijającej się agranulocytozy mogą pozostać niezauważone. Podobnie objawy mogą być również maskowane u pacjentów otrzymujących antybiotyki.

W przypadku wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych sugerujących agranulocytozę należy natychmiast wykonać pełną morfologię krwi (w tym morfologię krwi z rozmazem) i przerwać leczenie do czasu uzyskania wyników. W przypadku potwierdzenia agranulocytozy, nie wolno ponownie rozpoczynać leczenia (patrz punkt 4.3).

Metamizol należy stosować tylko wtedy, gdy korzyści z leczenia przewyższają potencjalne ryzyko wystąpienia działań niepożądanych lub w przypadku, gdy inne metody leczenia są niedostępne lub nieodpowiednie.

Stosowanie metamizolu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia rzadkich, ale zagrażających życiu działań niepożądanych np. wstrząsu anafilaktycznego, z możliwym skutkiem śmiertelnym (patrz także punkt 4.8).

Reakcje anafilaktyczne i anafilaktoidalne
Należy poinformować pacjenta o tym, aby w przypadku wystąpienia objawów reakcji anafilaktycznej lub anafilaktoidalnej, np. duszności, obrzęku języka, obrzęku naczynioruchowego, wysypki czy pokrzywki natychmiast odstawił produkt leczniczy i wezwał pomoc lekarską, gdyż istnieje zagrożenie życia.

Pacjenci wykazujący reakcję anafilaktyczną lub inną immunologiczną reakcję na metamizol są także narażeni na podobną reakcję na inne pinzcolony i pinzolidyny.

Pacjenci wykazujący reakcję anafilaktoidalną na metamizol są także szczególnie narażeni na podobną reakcję na nieopioidowe leki przeciwbólowe.

Ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji anafilaktoidalnych po przyjęciu produktu leczniczego zawierającego metamizol jest znacznie podwyższone u pacjentów:

• z zespołem astmy analgetycznej lub nietolerancją leków przeciwbólowych objawiającą się pokrzywką, obrzękiem naczynioruchowym (patrz punkt 4.3), w szczególności jeśli towarzyszy jej polipowate zapalenie błony śluzowej nosa i zatok;
• z astmą oskrzelową, szczególnie przy jednoczesnym występowaniu zapalenia zatok przynosowych i polipów w nosie;
• z przewlekłą pokrzywką;
• z nietolerancją niektórych barwników (np. tartrazyna) lub konserwantów (np. benzoesany);
• z nietolerancją alkoholu objawiającą się kichaniem, łzawieniem oczu i silnym zaczerwienieniem twarzy w reakcji nawet na niewielkie ilości alkoholu; może to wskazywać na nierozpoznaną wcześniej astmę analgetyczną (patrz punkt 4.3).

U pacjentów z uczuleniem może dojść do wstrząsu anafilaktycznego. Dlatego podczas stosowania metamizolu zaleca się zachować szczególną ostrożność u pacjentów z astmą lub atopią.

Pacjentom z podwyższonym ryzykiem wystąpienia reakcji anafilaktoidalnych metamizol wolno podawać tylko po starannym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka. Jeśli zajdzie taka konieczność należy podawać go w warunkach ścisłej kontroli lekarskiej, z zapewnieniem możliwości udzielenia pomocy w nagłym przypadku.

Ciężkie reakcje skórne
Podczas leczenia metamizolem notowano występowanie ciężkich niepożądanych reakcji skórnych (SCAR, ang. severe cutaneous adverse reactions), w tym zespół Stevensa-Johnsona (SJS), toksyczną nekrolizę naskórka (TEN) i ostru uogólnioną osutkę krostkową (AGEP) (patrz punkt 4.8).

Pacjentów należy poinformować o objawach ciężkich reakcji skórnych i dokładnie monitorować pod kątem ich wystąpienia. W przypadku wystąpienia objawów skórnych (np. postępującej wysypki, często z pęcherzami lub zmianami na błonach śluzowych) należy natychmiast przerwać leczenie metamizolem.

Reakcje hipotensyjne
Po podaniu dożylnym metamizolu mogą wystąpić ciężkie reakcje hipotensyjne. W celu zminimalizowania ryzyka reakcji hipotensyjnych wstrzyknięcia dożylne muszą być podawane bardzo wolno (patrz punkt 4.2).

Ryzyko wystąpienia reakcji hipotensyjnych jest szczególnie wysokie u pacjentów:

• z wysoką gorączką;
• ze zmniejszonym krążeniem krwi (np. po urazach, operacjach, zawałach serca);
• z niestabilnym krążeniem (np. w przebiegu ostrych stanów zapalnych);
• ze zmniejszoną objętością krwi (np. po utracie krwi lub płynów);
• z zaburzeniami krążenia (np. w podeszłym wieku, z niewydolnością serca);
• z hipotonią ortostatyczną;
• z zaburzeniami czynności nerek;
• przyjmujących leki obniżające ciśnienie krwi (np. leki moczopędne, leki rozszerzające naczynia krwionośne).

U tych pacjentów należy zachować szczególną ostrożność i monitorować ciśnienie krwi.

Inne środki ostrożności
Metamizol należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek (patrz punkt 4.2).

Metamizol może powodować obniżenie stężenia glukozy we krwi. Należy zachować ostrożność podczas stosowania u pacjentów z cukrzycą, zwłaszcza leczonych pochodnymi sulfonylomocznika.

Metamizol może powodować czerwone zabarwienie moczu z powodu wydalania metabolitu, rubazonu. Jest to nieszkodliwe i nie wymaga przerwania leczenia.

Metamizol zawiera sód. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów stosujących dietę ubogą w sód. Zawartość sodu w maksymalnej zalecanej dawce dobowej (8 mL) wynosi 262 mg (11,2 mmol).

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Metamizol może nasilać działanie leków obniżających ciśnienie krwi, leków moczopędnych i leków rozszerzających naczynia krwionośne, co może prowadzić do niedociśnienia tętniczego.

Metamizol może nasilać działanie leków działających depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy (np. leki uspokajające, przeciwlękowe, przeciwdepresyjne, leki nasenne, leki przeciwhistaminowe, leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwpadaczkowe, barbiturany, klonidyna i inne związki pokrewne).

Metamizol może nasilać działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych z grupy antagonistów witaminy K (np. warfaryna, fenprokumon, acenokumarol). Zaleca się monitorowanie wskaźnika protrombinowego (INR) podczas leczenia metamizolem.

Metamizol może nasilać działanie leków obniżających stężenie glukozy we krwi (np. pochodne sulfonylomocznika, insulina).

Metamizol może zmniejszać stężenie cyklosporyny we krwi.

Jednoczesne stosowanie metamizolu z chlorpromazyną lub innymi pochodnymi fenotiazyny może prowadzić do ciężkiej hipotermii.

Jednoczesne stosowanie z metotreksatem może zwiększać toksyczność metotreksatu.

Jednoczesne stosowanie z innymi lekami, które mogą powodować agranulocytozę (np. tyreostatyki, niektóre antybiotyki, leki cytotoksyczne) może zwiększać ryzyko agranulocytozy.

Metamizol może wchodzić w interakcje z testami laboratoryjnymi (np. z oznaczeniem kwasu moczowego metodą z fosforanowolframianem, oznaczeniem kwasu moczowego metodą z urikazą, oznaczeniem 17-ketosteroidów w moczu).

4.6 Ciąża i laktacja

Ciaża
Nie zaleca się stosowania metamizolu w I i II trymestrze ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Metamizolu nie wolno stosować w III trymestrze ciąży (patrz punkt 4.3).

Karmienie piersią
Metamizol i jego metabolity przenikają do mleka kobiecego. Należy unikać stosowania metamizolu podczas karmienia piersią. Jeśli jednak jest to konieczne, należy przerwać karmienie piersią na 48 godzin po podaniu dawki.

Płodność
Brak danych dotyczących wpływu metamizolu na płodność u ludzi.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Metamizol może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, zwłaszcza na początku leczenia lub w przypadku jednoczesnego stosowania z alkoholem. Należy zachować ostrożność.

4.8 Działania niepożądane

Poniższe działania niepożądane są uszeregowane według klasy układów narządów i częstości występowania.

Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Bardzo rzadkie: agranulocytoza, leukopenia, małopłytkowość, trombocytopenia, pancytopenia, niedokrwistość aplastyczna.
Objawy: gorączka, dreszcze, ból gardła, trudności w połykaniu, owrzodzenia jamy ustnej, objawy miejscowych zakażeń (np. obrzęk węzłów chłonnych).

Zaburzenia układu immunologicznego
Bardzo rzadkie: reakcje anafilaktyczne i anafilaktoidalne (w tym wstrząs anafilaktyczny), które mogą prowadzić do zgonu.
Objawy: duszność, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk twarzy), pokrzywka, wysypka, spadek ciśnienia tętniczego krwi, tachykardia.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Bardzo rzadkie: ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa-Johnsona (SJS), toksyczna nekroliza naskórka (TEN), ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP).
Rzadkie: wysypka, pokrzywka, świąd, rumień.
Bardzo rzadkie: wypadanie włosów.

Zaburzenia naczyniowe
Bardzo rzadkie: ciężkie reakcje hipotensyjne (zwłaszcza po podaniu dożylnym).

Zaburzenia serca
Bardzo rzadkie: zaburzenia rytmu serca.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Bardzo rzadkie: zaburzenia czynności nerek (np. śródmiąższowe zapalenie nerek, skąpomocz, bezmocz, białkomocz, krwiomocz), zabarwienie moczu na kolor czerwony (z powodu metabolitu rubazonu).

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Bardzo rzadkie: zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka.

Zaburzenia układu nerwowego
Rzadkie: zawroty głowy.
Bardzo rzadkie: ból głowy.

Zaburzenia żołądka i jelit
Rzadkie: nudności, wymioty.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Reakcje w miejscu wstrzyknięcia.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych.

4.9 Przedawkowanie

Objawy przedawkowania: nudności, wymioty, ból w nadbrzuszu, zaburzenia czynności nerek, zawroty głowy, senność, omamy, utrata przytomności, drgawki, niedociśnienie tętnicze, tachykardia, duszność, sinica.
Leczenie: przerwanie podawania leku, leczenie objawowe i podtrzymujące. W ciężkich przypadkach hemodializa.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbólowe, inne leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe, kod ATC: N02BB02.
Metamizol jest nieopioidowym lekiem przeciwbólowym, przeciwgorączkowym i spazmolitycznym. Mechanizm działania nie jest w pełni wyjaśniony. Działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe jest prawdopodobnie związane z hamowaniem syntezy prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Metamizol sodowy jest prolekiem, który jest szybko hydrolizowany w kwaśnym środowisku soku żołądkowego do aktywnego metabolitu – 4-metylo-amino-anty-piryny (MAA). MAA jest następnie metabolizowana do kilku aktywnych metabolitów. Biologiczny okres półtrwania wynosi około 2-4 godzin. Metabolity są wydalane głównie z moczem.

5.3 Przedkliniczne dane bezpieczeństwa

Dane przedkliniczne nie ujawniły szczególnego zagrożenia dla ludzi, opartego na konwencjonalnych badaniach toksyczności, genotoksyczności i rakotwórczości.

6. DANE FARMAKACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

• Woda do wstrzykiwań
• Octan sodu
• Kwas octowy lodowaty

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie mieszać z innymi produktami leczniczymi, z wyjątkiem tych wymienionych w punkcie 6.6.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności dotyczące przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C. Chronić od światła. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.

6.5 Rodzaj opakowania i wielkość opakowania

Ampułki szklane, 2 mL i 5 mL. Opakowania po 5, 10, 20, 25, 50 lub 100 ampułek.

6.6 Instrukcja rozcieńczania i podawania

Rozcieńczyć przed podaniem dożylnym. Można rozcieńczyć w 0,9% roztworze chlorku sodu lub 5% roztworze glukozy. Nie mieszać z innymi produktami leczniczymi w tej samej strzykawce, z wyjątkiem atropiny, difenhydraminy, doksylaminy, fentanylu, neostygminy, oksytocyny, prometazyny lub skopolaminy.

Nie używany produkt leczniczy lub materiały odpadowe należy usunąć zgodnie z obowiązującymi przepisami.

7. POSIADACZE POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Fresenius Kabi Polska Sp. z o.o.

8. NUMER(Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

RPL-18078/2018

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

26.03.2019

10. DATA ZATWIERDZENIA TREŚCI ULOTKI

07.2024