Pazopanib Zentiva, Tabletki powlekane (200 mg)

Ulotka: Pazopanib Zentiva, Tabletki powlekane (200 mg)

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Pazopanib Zentiva, 200 mg, tabletki powlekane

Pazopanib Zentiva, 400 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Pazopanib Zentiva, 200 mg, tabletki powlekane:
Każda tabletka zawiera pazopanibu chlorowodorku, co odpowiada 200 mg pazopanibu.

Pazopanib Zentiva, 400 mg, tabletki powlekane:
Każda tabletka zawiera pazopanibu chlorowodorku, co odpowiada 400 mg pazopanibu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana (tabletka).

Pazopanib Zentiva, 200 mg, tabletki powlekane:
Różowa tabletka powlekana w kształcie kapsułki, z wytłoczonym na jednej stronie napisem „200” i o wymiarach około 14 mm x 6 mm.

Pazopanib Zentiva, 400 mg, tabletki powlekane:
Biała tabletka powlekana w kształcie kapsułki, z wytłoczonym na jednej stronie napisem „400” i o wymiarach około 18 mm x 7 mm.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

• Rak nerkowokomórkowy (ang. renal cell carcinoma, RCC)
  Produkt Pazopanib Zentiva jest wskazany do stosowania u dorosłych w leczeniu pierwszego rzutu zaawansowanego raka nerkowokomórkowego (RCC) oraz w leczeniu pacjentów, którzy wcześniej otrzymywali cytokininy w leczeniu zaawansowanej choroby.
• Mięsaki tkanek miękkich (ang. soft tissue sarcoma, STS)
  Produkt Pazopanib Zentiva jest wskazany w leczeniu dorosłych pacjentów z określonymi podtypami zaawansowanego mięsaka tkanek miękkich (STS), którzy wcześniej otrzymali chemioterapię w leczeniu choroby przerzutowej lub u których nastąpiła progresja choroby w ciągu 12 miesięcy od leczenia neoadjuwantowego i (lub) adjuwantowego. Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania zostało ustalone jedynie w przypadku niektórych podtypów nowotworu histologicznego STS (patrz punkt 5.1).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie produktem Pazopanib Zentiva powinno być rozpoczynane wyłącznie przez lekarza mającego doświadczenie w stosowaniu przeciwnowotworowych produktów leczniczych.

• Dorośli: Zalecana dawka pazopanibu w leczeniu RCC lub STS wynosi 800 mg raz na dobę.
• Modyfikacja dawki: Modyfikacja dawki (zmniejszanie lub zwiększanie) powinna się odbywać poprzez zmniejszanie lub zwiększanie dawki o 200 mg w sposób stopniowy, w oparciu o indywidualną tolerancję leczenia, w celu opanowania działań niepożądanych. Dawka pazopanibu nie powinna być większa niż 800 mg.
• Dzieci i młodzież: Pazopanibu nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 2 lat ze względów bezpieczeństwa związanych z wzrostem i dojrzewaniem narządów. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności pazopanibu u dzieci i młodzieży w wieku od 2 do 18 lat — nie można podać zaleceń dotyczących dawkowania.
• Pacjenci w podeszłym wieku: Dane ograniczone; w badaniach nie stwierdzono klinicznie istotnych różnic, lecz większa wrażliwość u niektórych osób nie może być wykluczona.
• Zaburzenia czynności nerek: Małe wydalanie przez nerki — brak konieczności dostosowania dawki przy klirensie kreatyniny powyżej 30 ml/min. U pacjentów z klirensem < 30 ml/min należy zachować ostrożność z powodu braku doświadczenia klinicznego.
• Zaburzenia czynności wątroby: Zalecenia oparte na badaniach farmakokinetycznych. Przed i w trakcie leczenia należy przeprowadzić badania czynności wątroby (patrz 4.4). U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby konieczne ścisłe monitorowanie; przy łagodnych nieprawidłowościach zalecana dawka 800 mg raz na dobę; przy umiarkowanych zalecane zmniejszenie dawki do 200 mg raz na dobę. Nie zaleca się stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (bilirubina całkowita > 3 x GGN).

Sposób podawania: Pazopanib Zentiva jest przeznaczony do stosowania doustnego. Należy go przyjmować bez jedzenia, co najmniej 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku. Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą; nie łamać ani nie kruszyć.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

• Wpływ na wątrobę: Zgłaszano przypadki niewydolności wątroby (w tym zgony). U pacjentów z łagodnymi/umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby należy zachować ostrożność i monitorować. Należy kontrolować parametry czynności wątroby przed rozpoczęciem i w tygodniach 3, 5, 7 i 9, potem w 3. i 4. miesiącu oraz okresowo dalej.
• Tabela 1 (dostosowanie dawki przy hepatotoksyczności):
  • Zwiększenie aktywności aminotransferaz 3–8 x GGN — kontynuować, monitorować co tydzień do powrotu do stopnia 1 lub wartości wyjściowych.
  • Zwiększenie > 8 x GGN — przerwać stosowanie do powrotu do stopnia 1 lub wartości wyjściowych; opcjonalne wznowienie w dawce 400 mg/d, monitorowanie co tydzień przez 8 tygodni; przy ponownym wzroście >3 x GGN — zaprzestać.
  • Zwiększenie aktywności aminotransferaz >3 x GGN z jednoczesnym wzrostem bilirubiny >2 x GGN — zaprzestać stosowania.
• Nosiciele allelu HLA-B*57:01: zwiększone ryzyko wzrostu aktywności AlAT.
• Jednoczesne stosowanie z symwastatyną: zwiększa ryzyko podwyższonej aktywności AlAT — stosować ostrożnie i pod ścisłą kontrolą.
• Nadciśnienie tętnicze: występowanie częste; kontrolować przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia, szczególnie w pierwszych tygodniach; postępować leczniczo i rozważyć modyfikację dawki lub przerwanie przy ciężkim przebiegu.
• PRES / RPLS: obserwowano — objawy neurologiczne, napady, zaburzenia widzenia; jeśli wystąpią, przerwać trwale leczenie.
• Śródmiąższowa choroba płuc / zapalenie płuc (ILD): obserwowano — przerwać stosowanie w przypadku rozpoznania.
• Zaburzenia czynności serca / niewydolność serca: przed rozpoczęciem leczenia rozważyć ryzyko u chorych z chorobami serca w wywiadzie; monitorować LVEF u pacjentów z ryzykiem; przerwać/zmniejszyć dawkę w razie znaczącego spadku LVEF.
• Wydłużenie odstępu QT i zaburzenia rytmu: obserwowano wydarzenia; ostrożnie przy lekach wydłużających QT lub u pacjentów z wydłużeniem QT w wywiadzie.
• Tętnicze incydenty zakrzepowe i żylne powikłania zakrzepowo-zatorowe: obserwowano przypadki, w tym zgonów — ostrożność u chorych z podwyższonym ryzykiem.
• Mikroangiopatia zakrzepowa (TMA): obserwowano — należy trwale przerwać leczenie jeżeli wystąpi.
• Incydenty krwotoczne: zgłaszano, w tym zgony — ostrożność u pacjentów z wysokim ryzykiem krwotoku.
• Tętniak i rozwarstwienie tętnicy: stosowanie inhibitorów VEGF może sprzyjać tworzeniu tętniaka/rozwarstwieniu — rozważyć ryzyko przed leczeniem.
• Perforacje i przetoki przewodu pokarmowego: obserwowano przypadki, w tym zgony — ostrożność u pacjentów z ryzykiem.
• Gojenie ran: przerwać leczenie co najmniej 7 dni przed planowaną operacją; wznowić po ocenie gojenia.
• Niedoczynność tarczycy: zgłaszano przypadki — monitorować funkcję tarczycy przed i w trakcie leczenia.
• Białkomocz: wykonywać badania ogólne moczu przed i okresowo podczas leczenia; przerwać w przypadku zespołu nerczycowego.
• Zespół rozpadu guza (TLS): występowanie TLS było związane ze stosowaniem — stosować środki zapobiegawcze u chorych wysokiego ryzyka.
• Odma opłucnowa: obserwowano w badaniach u pacjentów z STS — monitorować.
• Dzieci i młodzież: pazopanib nie powinien być stosowany u dzieci < 2 lat.
• Zakażenia: obserwowano ciężkie zakażenia, w niektórych przypadkach zakończone zgonem.
• Skojarzenia z innymi lekami przeciwnowotworowymi: badania skojarzeń zakończone z powodu ryzyka zwiększonej toksyczności i/lub śmiertelności; dawka bezpieczna nie została ustalona.
• Ciąża: badania niekliniczne wykazały szkodliwy wpływ; unikać stosowania w okresie ciąży, chyba że korzyści przeważają ryzyko.
• Interakcje: unikać jednoczesnego leczenia silnymi inhibitorami CYP3A4, P-gp lub BCRP; unikać induktorów CYP3A4; unikać soku grejpfrutowego.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Pazopanib metabolizowany jest głównie przez izoenzym CYP3A4 (niewielki udział CYP1A2 i CYP2C8). Inhibitory i induktory CYP3A4 mogą zmieniać ekspozycję na pazopanib. Pazopanib jest substratem CYP3A4, P-gp i BCRP; jednoczesne podawanie silnych inhibitorów CYP3A4/P-gp (np. ketokonazol) zwiększa AUC i Cmax pazopanibu. W obecności silnego inhibitora CYP3A4/P-gp zmniejszenie dawki pazopanibu do 400 mg/d może dać ekspozycję podobną do 800 mg monoterapii u większości pacjentów, jednak u niektórych ekspozycja może być większa.

Należy unikać jednoczesnego stosowania silnych inhibitorów CYP3A4 (itrakonazol, klarytromycyna, atazanawir, rytonawir itp.) oraz soku grejpfrutowego. Induktory CYP3A4 (np. ryfampicyna) mogą zmniejszać stężenie pazopanibu. Pazopanib jest inhibitorem wielu izoenzymów CYP oraz UGT1A1 i może wpływać na stężenia innych leków (np. zwiększenie midazolamu o ok. 30%, wpływ na SN-38 przy jednoczesnym stosowaniu z irynotekanem). Jednoczesne stosowanie z symwastatyną zwiększa ryzyko podwyższenia AlAT — rozważyć przerwanie statyny.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża / Antykoncepcja: Brak wystarczających danych u kobiet w ciąży; badania na zwierzętach wykazały toksyczność reprodukcyjną. Pazopanibu nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że stan kliniczny wymaga. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji podczas leczenia oraz przez co najmniej 2 tygodnie po ostatniej dawce. Mężczyźni powinni używać prezerwatyw podczas stosunków w okresie przyjmowania pazopanibu i przez co najmniej 2 tygodnie po ostatniej dawce.

Karmienie piersią: Nie wiadomo, czy pazopanib przenika do mleka ludzkiego; bezpieczeństwo nie zostało ustalone — podczas leczenia należy przerwać karmienie piersią.

Płodność: Badania na zwierzętach wskazują, że pazopanib może wpływać na płodność u osobników płci męskiej i żeńskiej.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Produkt nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn. W razie wystąpienia zawrotów głowy, zmęczenia lub osłabienia pacjentów należy ostrzec, aby unikali prowadzenia pojazdów i obsługi maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa: Najważniejsze ciężkie działania niepożądane to: przemijające napady niedokrwienne, udar niedokrwienny mózgu, niedokrwienie mięśnia sercowego, zawał mięśnia sercowego, zaburzenia czynności serca, perforacje i przetoki przewodu pokarmowego, wydłużenie odstępu QT, torsade de pointes oraz krwotoki z płuc, przewodu pokarmowego i do mózgu — wszystkie te działania występowały u <1% pacjentów. Do najczęstszych działań niepożądanych (≥10%) należą: biegunka, zmiana koloru włosów, hipopigmentacja skóry, złuszczająca wysypka, nadciśnienie tętnicze, nudności, ból głowy, uczucie zmęczenia, jadłowstręt, wymioty, zaburzenia smaku, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zmniejszenie masy ciała, białkomocz, podwyższenie aminotransferaz.

Poniżej zamieszczono tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych wg grup układów i narządów oraz częstości (konwencja: bardzo często ≥1/10; często ≥1/100 do <1/10; niezbyt często ≥1/1 000 do <1/100; rzadko ≥1/10 000 do <1/1 000; bardzo rzadko <1/10 000; nieznana — nie może być określona):

Wybrane pozycje z tabeli działań niepożądanych

• Zakażenia i zarażenia: Często: zakażenia (z neutropenią lub bez) — częstotliwość nieznana; niezbyt często: zakażenia dziąseł, zakaźne zapalenie okrężnicy.
• Zaburzenia krwi i układu chłonnego: Często: małopłytkowość (7%), neutropenia (7%), leukopenia (5%); rzadko: mikroangiopatia zakrzepowa (częstość nieznana).
• Zaburzenia endokrynologiczne: Często: niedoczynność tarczycy (7%).
• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: Bardzo często: zmniejszenie łaknienia (28%).
• Zaburzenia psychiczne: Często: bezsenność (3%).
• Zaburzenia układu nerwowego: Bardzo często: zaburzenia smaku (22%); bóle głowy (11%); zawroty głowy (5%).
• Zaburzenia oka: Często: niewyraźne widzenie (2%).
• Zaburzenia serca: Niezbyt często: bradykardia, zawał mięśnia sercowego (<1%); zaburzenia czynności serca.
• Zaburzenia naczyniowe: Bardzo często: nadciśnienie tętnicze (41%); żylne powikłania zakrzepowo-zatorowe (1%).
• Zaburzenia układu oddechowego: Często: krwawienie z nosa (4%), chrypka (4%), duszność (4%).
• Zaburzenia żołądka i jelit: Bardzo często: biegunka (53%), nudności (34%), wymioty (20%), ból brzucha (12%).
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: Często: hiperbilirubinemia (3%), zaburzenia czynności wątroby (3%), hepatotoksyczność (2%).
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: Bardzo często: zmiana koloru włosów (35%), zespół erytrodyzestezji dłoniowo-podeszwowej (18%), łysienie (11%), wysypka (11%).
• Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe: Często: bóle stawów (4%), bóle mięśniowe (3%).
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych: Bardzo często: białkomocz (12%).
• Zaburzenia ogólne: Bardzo często: uczucie zmęczenia (36%); często: osłabienie (7%).
• Badania diagnostyczne: Bardzo często: zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT) (21%), zwiększenie aktywności AspAT (18%), zwiększenie stężenia bilirubiny (5%), zwiększenie stężenia kreatyniny (5%).

4.9 Przedawkowanie

W badaniach klinicznych oceniano dawki do 2000 mg pazopanibu. Zmęczenie 3. stopnia i nadciśnienie 3. stopnia obserwowano u części pacjentów przy dawkach 2000 mg i 1000 mg/d. Nie istnieje swoista odtrutka. W przypadku przedawkowania zastosować leczenie wspomagające.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwnowotworowe, inhibitory kinaz białkowych, pozostałe inhibitory kinaz białkowych. Kod ATC: L01EX03.

Mechanizm działania: Pazopanib jest doustnym, silnym inhibitorem kinazy tyrozynowej receptorów VEGFR-1, -2 i -3, PDGFR-α i -β oraz c-KIT, wykazując aktywność przeciwnowotworową zależną od hamowania tych receptorów. W badaniach nieklinicznych hamował angiogenezę i wzrost ksenotransplantatów nowotworowych.

Badania kliniczne

Skuteczność i bezpieczeństwo oceniano w badaniach kontrolowanych (VEG105192, VEG107769, VEG102616, VEG108844 i inne). W badaniu VEG105192 mediana PFS u pacjentów leczonych pazopanibem wynosiła 9,2 miesiąca vs 4,2 miesiąca dla placebo (HR 0,46). W badaniu VEG108844 pazopanib był nie gorszy niż sunitynib w ocenie PFS. Szczegóły wyników i tabele przedstawiono w dokumentacji (patrz pełny tekst).

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Pazopanib Zentiva, 200 mg — rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna; karboksymetyloskrobia sodowa (typ A); powidon; magnezu stearynian.
Otoczka tabletki: hypromeloza; tytanu dwutlenek (E171); makrogol 400; żelaza tlenek czerwony (E172); polisorbat 80.

Pazopanib Zentiva, 400 mg — rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna; karboksymetyloskrobia sodowa (typ A); powidon; magnezu stearynian.
Otoczka tabletki: hypromeloza; tytanu dwutlenek (E171); makrogol 400; polisorbat 80.

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Pazopanib Zentiva, 200 mg:
Białe butelki HDPE z zamknięciem PP zabezpieczającym przed dostępem dzieci: 30, 90, opakowania zbiorcze po 90 (3 x 30). Przezroczyste blistry z folii PVC/PE/PVDC/Aluminium: 30, 90, opakowanie zbiorcze 90 (3 x 30). Przezroczyste blistry jednodawkowe: 30 x 1, 90 x 1, opakowanie zbiorcze 90 x 1 (3 x 30 x 1).

Pazopanib Zentiva, 400 mg:
Butelki HDPE z zamknięciem PP: 30, 60. Przezroczyste blistry z folii PVC/PE/PVDC/Aluminium: 30, 60, opakowania zbiorcze po 60 (2 x 30). Przezroczyste blistry jednodawkowe: 30 x 1, 60 x 1, opakowania zbiorcze 60 x 1 (2 x 30 x 1).

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez szczególnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Zentiva, k.s.
U kabelovny 130
Dolní Měcholupy
102 37 Praha 10
Republika Czeska

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pazopanib Zentiva, 200 mg: Pozwolenie nr: 28329

Pazopanib Zentiva, 400 mg: Pozwolenie nr: 28330

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 25 marzec 2024

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

04/2024