Zinnat, Tabletki powlekane 125mg

Ulotka: Zinnat, Tabletki powlekane 125mg

1. Nazwa produktu leczniczego

Zinnat, 125 mg, tabletki powlekane
Zinnat, 250 mg, tabletki powlekane
Zinnat, 500 mg, tabletki powlekane

2. Skład jakościowy i ilościowy

Każda tabletka zawiera 125 mg cefuroksymu (Cefuroximum) w postaci cefuroksymu aksetylu.
Każda tabletka zawiera 250 mg cefuroksymu (Cefuroximum) w postaci cefuroksymu aksetylu.
Każda tabletka zawiera 500 mg cefuroksymu (Cefuroximum) w postaci cefuroksymu aksetylu.

Substancje pomocnicze o znanym działaniu

• Zinnat, 125 mg, tabletki powlekane: Każda tabletka zawiera 0,00152 mg benzoesanu sodu (E211).
• Zinnat, 250 mg, tabletki powlekane: Każda tabletka zawiera 0,00203 mg benzoesanu sodu (E211).
• Zinnat, 500 mg, tabletki powlekane: Każda tabletka zawiera 0,00506 mg benzoesanu sodu (E211).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz pkt. 6.1.

3. Postać farmaceutyczna

Tabletka powlekana (tabletka).

• Tabletki powlekane Zinnat, 125 mg, są białe, w kształcie kapsułki, gładkie z jednej strony oraz z wytłoczeniem „GX ES5” z drugiej.
• Tabletki powlekane Zinnat, 250 mg, są białe, w kształcie kapsułki, gładkie z jednej strony oraz z wytłoczeniem „GX ES7” z drugiej.
• Tabletki powlekane Zinnat, 500 mg, są białe, w kształcie kapsułki, gładkie z jednej strony oraz z wytłoczeniem „GX EG2” z drugiej.

4. Szczegółowe dane kliniczne

4.1 Wskazania do stosowania

Zinnat jest wskazany w leczeniu wymienionych poniżej zakażeń u dorosłych i dzieci w wieku od 3 miesięcy (patrz punkt 4.4 oraz 5.1).

• Ostre paciorkowcowe zapalenie gardła i migdałków.
• Bakteryjne zapalenie zatok przynosowych.
• Ostre zapalenie ucha środkowego.
• Zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc.
• Zapalenie pęcherza moczowego.
• Odmiedniczkowe zapalenie nerek.
• Niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich.
• Leczenie wczesnej postaci choroby z Lyme (boreliozy).

Należy wziąć pod uwagę oficjalne zalecenia dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Zwykle leczenie trwa 7 dni (może trwać od 5 do 10 dni). Określając dawkę ceftiroksymu do stosowania w leczeniu poszczególnych zakażeń należy uwzględniać:

• przewidywane patogeny i ich prawdopodobną wrażliwość na ceftiroksymu aksetyl
• ciężkość i umiejscowienie zakażenia
• wiek, masę ciała i czynność nerek pacjenta, jak podano niżej.

Czas trwania leczenia powinien zależeć od rodzaju zakażenia i reakcji pacjenta i na ogół nie powinien być dłuższy niż zalecany.

Tabela 1. Dorośli i dzieci (≥40 kg)

Wskazanie	Dawkowanie
Ostre zapalenie migdałków oraz gardła, ostre bakteryjne zapalenie zatok przynosowych	250 mg dwa razy na dobę
Ostre zapalenie ucha środkowego	500 mg dwa razy na dobę
Zaostrzenie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc	500 mg dwa razy na dobę
Zapalenie pęcherza moczowego	250 mg dwa razy na dobę
Odmiedniczkowe zapalenie nerek	250 mg dwa razy na dobę
Niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich	250 mg dwa razy na dobę
Choroba z Lyme	500 mg dwa razy na dobę przez 14 dni (w przedziale od 10 do 21 dni)

Tabela 2. Dzieci (<40 kg)

Wskazanie	Dawkowanie
Ostre zapalenie gardła i migdałków	10 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie 250 mg dwa razy na dobę
Ostre zapalenie ucha środkowego	15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie 250 mg dwa razy na dobę
Ostre bakteryjne zapalenie zatok przynosowych	10 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie 250 mg dwa razy na dobę
Zapalenie pęcherza moczowego	15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie 250 mg dwa razy na dobę
Odmiedniczkowe zapalenie nerek	15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie 250 mg dwa razy na dobę przez 10 do 14 dni
Niepowikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich	15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie 250 mg dwa razy na dobę
Choroba z Lyme	15 mg/kg mc. dwa razy na dobę, maksymalnie 250 mg dwa razy na dobę przez 14 dni (od 10 do 21 dni)

Nie ma doświadczeń z podawaniem leku dzieciom w wieku poniżej 3 miesięcy.

Tabletki i granulat do sporządzania zawiesiny doustnej, zawierające ceftiroksym aksetylu, nie są biorównoważne i nie można ich wzajemnie zastępować na podstawie przeliczenia miligramów na miligramy (patrz punkt 5.2).

Zaburzenia czynności nerek
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności ceftiroksymu aksetylu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Ceftiroksym jest wydalany głównie przez nerki. U pacjentów ze znacznymi zaburzeniami czynności nerek zalecane jest zmniejszenie dawki ceftiroksymu, aby zrównoważyć jego wolniejsze wydalanie.
Ceftiroksym jest skutecznie usuwany podczas dializy.

Tabela 3. Zalecane dawki produktu Zinnat u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

Klirens kreatyniny	T 1/2 [godziny]	Zalecane dawkowanie
≥30 ml/min/1,73 m2	1,4–2,4	zmiana dawkowania nie jest konieczna – typowa dawka 125 mg do 500 mg podawana dwa razy na dobę
10-29 ml/min/1,73 m2	4,6	typowa dawka podawana co 24 godziny
<10 ml/min/1,73 m2	16,8	typowa dawka podawana co 48 godzin
Podczas hemodializy	2–4	dodatkową, pojedynczą, typową dawkę należy podawać na zakończenie każdej dializy

Zaburzenia czynności wątroby
Brak danych dotyczących pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Ceftiroksym jest wydalany głównie przez nerki, dlatego uważa się, że występowanie zaburzeń czynności wątroby nie ma wpływu na farmakokinetykę ceftiroksymu.

Sposób podawania
Podanie doustne.
Zinnat w postaci tabletek należy przyjmować po posiłku, w celu zapewnienia optymalnego wchłaniania.
Tabletek powlekanych Zinnat nie należy rozdrabniać i dlatego nie są odpowiednie do stosowania u pacjentów, którzy nie mogą połykać tabletek. U dzieci można zastosować Zinnat w postaci zawiesiny doustnej.
Dostępne są inne moce i postacie farmaceutyczne tego produktu leczniczego do zastosowania w zależności od zalecanego dawkowania.

4.3 Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na ceftiroksym lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
• Stwierdzona wcześniej nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe.
• Ciężka nadwrażliwość (np. reakcja anafilaktyczna) na jakikolwiek inny antybiotyk beta-laktamowy (penicyliny, monobaktamy i karbapenemy) w wywiadzie.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Reakcje nadwrażliwości
Antybiotyk należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów, u których występowała reakcja alergiczna na pencyliny lub inne antybiotyki beta-laktamowe, ponieważ występuje ryzyko wrażliwości krzyżowej. Podobnie jak w przypadku wszystkich antybiotyków beta-laktamowych, notowano występowanie ciężkich reakcji uczuleniowych, sporadycznie kończących się zgonem. Donoszono o występowaniu reakcji nadwrażliwości, mogącej doprowadzić do rozwinięcia się zespołu Kounisa (ostrego alergicznego skurczu tętnic wieńcowych, mogącego spowodować zawał mięśnia sercowego, patrz punkt 4.8). W razie wystąpienia ciężkiej reakcji nadwrażliwości, należy bezzwłocznie przerwać leczenie cefuroksymem i podjąć odpowiednie działania ratunkowe.

Przed rozpoczęciem leczenia należy ustalić, czy u pacjenta nie występowały w przeszłości ciężkie reakcje alergiczne na cefuroksym, inne cefalosporny lub jakikolwiek inny antybiotyk betalaktamowy. Należy zachować ostrożność, jeśli cefuroksym podaje się pacjentowi, u którego wcześniej występowała lekka lub umiarkowana nadwrażliwość na inne antybiotyki beta-laktamowe.

Ciężkie skórne działania niepożądane (SCARS, ang. severe cutaneous adverse reactions)
W związku z leczeniem cefuroksymem notowano występowanie ciężkich skórnych działań niepożądanych, takich jak: zespół Stevensa-Johnsona (SJS, ang. Stevens-Johnson syndrome), toksyczna nekroliza naskórka (TEN, ang. toxic epidermal necrolysis) oraz reakcja polekowa z cozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS, ang. drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms), mogące zagrażać życiu bądź prowadzić do zgonu (patrz punkt 4.8).

Przepisując produkt leczniczy należy poinformować pacjenta o objawach przedmiotowych i podmiotowych oraz uważnie obserwować reakcje skórne. Jeśli pojawią się objawy przedmiotowe i podmiotowe wskazujące na wystąpienie tych reakcji, należy bezzwłocznie odstawić cefuroksym i rozważyć wdrożenie alternatywnego sposobu leczenia. Jeśli po zastosowaniu cefuroksymu u pacjenta wystąpiła ciężka reakcja, taka jak SJS, TEN nebo DRESS, nigdy u tego pacjenta nie należy wznawiać leczenia cefuroksymem.

Reakcja Jarischa-Herxheimera
Podczas stosowania cefuroksymu aksetylu w leczeniu choroby z Lyme (boreliozy) może wystąpić reakcja Jarischa-Herxheimera. Wynika ona z działania cefuroksymu na komórki bakterii Borrelia burgdorferi, wywołującej chorobę z Lyme. Należy uświadomić pacjentowi, że jest to częsta i zazwyczaj ustępująca samoistnie konsekwencja stosowania antybiotyku w chorobie z Lyme (patrz punkt 4.8).

Nadmierny wzrost drobnoustrojów niewrażliwych
Podobnie jak w przypadku leczenia innymi antybiotykami, stosowanie cefuroksymu aksetylu może powodować nadmierny wzrost Candida. Przedłużone stosowanie może również powodować nadmierny wzrost drobnoustrojów niewrażliwych (np. Enterococcus i Clostridioides difficile), na skutek czego może być konieczne przerwanie leczenia (patrz punkt 4.8).

W związku ze stosowaniem niemal każdego z leków przeciwbakteryjnych notowano występowanie rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego, związanego ze stosowaniem leków przeciwbakteryjnych. Może ono mieć przebieg od postaci lekkiej do zagrażającej życiu. To rozpoznanie należy wziąć pod uwagę u pacjentów z biegunką, która wystąpiła podczas lub po zakończeniu stosowania cefuroksymu (patrz punkt 4.8). Należy rozważyć przerwanie leczenia cefuroksymem oraz zastosowanie leczenia właściwego przeciwko Clostridioides difficile. Nie należy podawać leków hamujących perystaltykę (patrz punkt 4.8).

Wpływ na testy diagnostyczne
Wystąpienie dodatniego wyniku testu Coombsa, związanego ze stosowaniem cefuroksymu, może zaburzać wyniki prób krzyżowych (patrz punkt 4.8).

Mogą występować fałszywie ujemne wyniki testu z cyjanozelazianami, dlatego do oznaczania stężenia glukozy we krwi lub surowicy u pacjentów leczonych cefuroksymu aksetylu zaleca się stosowanie metod z użyciem oksydazy glukozowej lub heksokinazy.

Ważne informacje o substancjach pomocniczych

• Zinnat, 125 mg, tabletki powlekane: Produkt leczniczy zawiera 0,00152 mg benzoesanu sodu w każdej tabletce.
• Zinnat, 250 mg, tabletki powlekane: Produkt leczniczy zawiera 0,00203 mg benzoesanu sodu w każdej tabletce.
• Zinnat, 500 mg, tabletki powlekane: Produkt leczniczy zawiera 0,00506 mg benzoesanu sodu w każdej tabletce.

Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

• Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego mogą zmniejszać biodostępność cefuroksymu aksetylu w porównaniu z biodostępnością na czczo i mogą prowadzić do zniesienia efektu zwiększonego wchłaniania leku podanego po posiłku.
• Cefuroksym jest wydalany w procesie przesączania kłębuszkowego i wydzielania cewkowego. Jednoczesne zastosowanie probencydu w znacznym stopniu zwiększa stężenie maksymalne, pole pod krzywą stężenia w surowicy w czasie oraz okres półtrwania cefuroksymu w fazie eliminacji.
• Jednoczesne stosowanie z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi może powodować zwiększenie międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (ang. international normalized ratio – INR).

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciaża
Dane o stosowaniu cefuroksymu u kobiet ciężarnych są ograniczone. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka lub płodu, poród czy rozwój noworodka. Zinnat można przepisać kobiecie ciężarnej jedynie wtedy, gdy spodziewane korzyści przeważają ryzyko.

Karmienie piersią
Cefuroksym jest wydzielany w niewielkich ilościach w pokarmie kobiecym. Nie jest spodziewane wystąpienie działań niepożądanych podczas stosowania dawek terapeutycznych, jednak nie można wykluczyć ryzyka biegunki i zakażenia grzybiczego błon śluzowych. W związku z tym może być konieczne przerwanie karmienia piersią. Należy wziąć pod uwagę możliwość uwrażliwienia. Należy stosować cefuroksym podczas karmienia piersią jedynie po dokonaniu oceny stosunku korzyści do ryzyka przez lekarza prowadzącego.

Płodność
Brak danych na temat wpływu cefuroksymu aksetylu na płodność u ludzi. Badania nad rozrodczością u zwierząt wykazały brak wpływu na płodność.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań nad wpływem na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Ponieważ jednak produkt może powodować zawroty głowy, należy poinformować pacjenta o konieczności zachowania ostrożności podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi są: nadmierny wzrost Candida, cozynofilia, ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych.

Kategorie częstości przypisane do poniższych działań niepożądanych są przybliżone, ponieważ dla większości tych działań nie były dostępne odpowiednie dane (np. z badań kontrolowanych placebo) do wyliczenia częstości występowania. Ponadto częstość działań niepożądanych związanych ze stosowaniem cefuroksymu aksetylu może zmieniać się w zależności od wskazania do stosowania.

Dane z dużych badań klinicznych były użyte do określenia częstości – od bardzo częstych do rzadkich działań niepożądanych. Częstości występowania wszystkich innych działań niepożądanych (tj. tych, które występują rzadziej niż 1/10 000) zostały w większości określone na podstawie danych uzyskanych po wprowadzeniu produktu do obrotu i odzwierciedlają raczej częstość ich zgłaszania niż rzeczywistą częstość występowania. Dane z badań kontrolowanych placebo nie były dostępne. Tam, gdzie częstości były wyliczone na podstawie danych z badań klinicznych, były one oparte na danych związanych z lekiem (wg oceny badacza). W każdym przedziale częstości działania niepożądane są wymienione według zmniejszającej się ciężkości.

Działania niepożądane związane z lekiem, wszystkich stopni, są wymienione poniżej według klasyfikacji układów i narządów MedDRA, częstości oraz stopnia ciężkości. Zastosowano następujące zasady przedstawiania częstości występowania: bardzo często ≥1/10; często ≥1/100 do <1/10; niezbyt często ≥1/1 000 do <1/100; rzadko ≥1/10 000 do <1/1 000; bardzo rzadko <1/10 000 i częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Klasyfikacja układów i narządów	Często	Niezbyt często	Częstość nieznana
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze	nadmierny wzrost Candida		nadmierny wzrost Clostridioides difficile
Zaburzenia krwi i układu chłonnego	cozynofilia	dodatni odczyn Coombsa, małopłytkowość, leukopenia (czasami nasilona)	niedokrwistość hemolityczna
Zaburzenia serca			zespół Kounisa
Zaburzenia układu immunologicznego			gorączka polekowa, zespół choroby posurowiczej, anafilaksja, reakcja Jarischa-Herxheimera
Zaburzenia układu nerwowego	bóle głowy, zawroty głowy
Zaburzenia żołądka i jelit	biegunka, nudności, ból brzucha	wymioty	rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych	przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych		żółtaczka (głównie zastoinowa), zapalenie wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej		wysypki skórne	pokrzywka, świąd, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka (patrz Zaburzenia układu immunologicznego), obrzęk naczynioruchowy, reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS)

Opis wybranych działań niepożądanych
Cefalosporyny, jako grupa leków, wykazują skłonność do przylegania do powierzchni błon komórkowych krwinek czerwonych i reagowania z przeciwciałami skierowanymi przeciwko lekowi, powodując wystąpienie dodatniego odczynu Coombsa (który może zaburzać próbę krzyżową krwi) i powodować bardzo rzadko niedokrwistość hemolityczną. Zaobserwowano zazwyczaj odwracalne, przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w osoczu.

Dzieci i młodzież
Profil bezpieczeństwa dla ceftiroksymu aksetylu u dzieci jest zgodny z profilem u dorosłych.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Przedawkowanie może prowadzić do następstw neurologicznych, w tym do encefalopatii, drgawek i śpiączki. Objawy przedawkowania mogą wystąpić, jeśli dawki nie są odpowiednio zmniejszone u pacjentów z niewydolnością nerek (patrz punkt 4.2 i 4.4).

Stężenie ceftiroksymu w surowicy można zmniejszyć stosując hemodializę i dializę otrzewnową.

5. Właściwości farmakologiczne

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwbakteryjne do stosowania ogólnego, cefalosporyny drugiej generacji. Kod ATC: J01DC02

Mechanizm działania
Cefuroksym aksetylu jest hydrolizowany przez enzymy – esterazy, do aktywnego antybiotyku, cefuroksymu. Cefuroksym hamuje syntezę bakteryjnych ścian komórkowych w następstwie połączenia się z białkami wiążącymi penicyliny (ang. penicillin binding proteins – PBP). Następuje przerwanie procesu biosyntezy ściany komórkowej (peptydoglikanu), co prowadzi do lizy komórki bakteryjnej i do jej obumarcia.

Mechanizm oporności
Oporność bakterii na cefuroksym może wynikać z jednego lub kilku następujących mechanizmów:

• hydroliza przez beta-laktamazy, w tym beta-laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym (ESBL), oraz przez enzymy Amp-C, które mogą być indukowane lub podlegać trwałej derepresji u niektórych gatunków tlenowych bakterii Gram-ujemnych;
• zmniejszone powinowactwo białek wiążących penicyliny (PBP) do cefuroksymu;
• nieprzepuszczalność błony zewnętrznej, która ogranicza dostęp cefuroksymu do białek wiążących penicyliny u bakterii Gram-ujemnych;
• bakteryjne pompy aktywnie usuwające lek z komórki.

Oczekuje się, że bakterie, które uzyskały oporność na inne cefalosporyny do wstrzykiwań, będą oporne na cefuroksym.

W zależności od mechanizmu oporności bakterie, które uzyskały oporność na penicyliny mogą wykazywać obniżoną wrażliwość lub oporność na cefuroksym.

Stężenia graniczne cefuroksymu aksetylu
Przedstawione niżej wartości graniczne minimalnych stężeń hamujących (ang. minimum inhibitory concentration – MIC) zostały określone przez Europejską Komisję Testowania Wrażliwości Drobnoustrojów (ang. European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing – EUCAST, wersja 13, obowiązująca od 01 stycznia 2023 r).

Drobnoustrój	Stężenia graniczne [mg/L]
	W≤	O≥
Enterobacterales 1,2	8	8
Staphylococcus spp.	-3	-3
Streptococcus grupy A, B, C i G	-4	-4
Streptococcus pneumoniae	0,25	0,25
Haemophilus influenzae	0,001	1
Moraxella catarrhalis	0,001	4

1 Stężenia graniczne cefalosporyn dla Enterobacterales uwzględnią wszystkie klinicznie istotne mechanizmy oporności (w tym ESBL i plazmidowe AmpC). Niektóre szczepy wytwarzające beta-laktamazy są wrażliwe na cefalosporyny trzeciej i czwartej generacji na podstawie proponowanych wartości granicznych i powinny być raportowane zgodnie z uzyskanym wynikiem. Oznacza to, że zarówno wytwarzanie, jak i brak produkcji ESBL nie ma wpływu na zakwalifikowanie szczepu do kategorii wrażliwy. Wykrywanie i określanie mechanizmu oporności typu ESBL jest zalecane w kontroli zakażeń, ze względów epidemiologicznych dla zdrowia publicznego.
2 Tylko niepowikłane zakażenia dróg moczowych, E. coli, Klebsiella spp. (z wyjątkiem K. aerogenes), Raouluella spp. i P. mirabilis.
3 O wrażliwości gronkowców na cefalosporyny wnioskuje się na podstawie wrażliwości na cefoksytynę; wyjątkami są cefiksym, ceftazydym, ceftazydym – awibaktam, ceftibuten i ceftolozan- tazobaktam, dla których nie ustalono wartości granicznych i których nie należy stosować w zakażeniach wywołanych przez gronkowce.
4 O wrażliwości paciorkowców (z wyjątkiem S. pneumoniae) na cefalosporyny wnioskuje się na podstawie wrażliwości na penicylinę.

Spektrum działania przeciwbakteryjnego
Poniżej przedstawiono spektrum działania przeciwbakteryjnego dla cefuroksymu aksetylu.

• Bakterie zwykle wrażliwe
  Gram-dodatnie: Staphylococcus aureus (wrażliwy na metycylinę) 1, paciorkowce grupy A, B, C i G, Streptococcus pneumoniae (wrażliwy na penicylinę) 2
  Gram-ujemne: Haemophilus influenzae (bez wytwarzania beta-laktamazy), Haemophilus parainfluenzae (bez wytwarzania beta-laktamazy), Moraxella catarrhalis (bez wytwarzania beta-laktamazy), Neisseria gonorrhoeae (bez wytwarzania beta-laktamazy), Neisseria meningitidis
  Inne: Borrelia burgdorferi
• Bakterie, u których może wystąpić nabyta oporność
  Gram-dodatnie: Streptococcus pneumoniae (o zmniejszonej wrażliwości na penicylinę) 2
  Gram-ujemne: Haemophilus influenzae (wytwarzające beta-laktamazy), Haemophilus parainfluenzae (wytwarzające beta-laktamazy), Moraxella catarrhalis (wytwarzające beta-laktamazy), Neisseria gonorrhoeae (wytwarzające beta-laktamazy)
• Bakterie oporne
  Gram-dodatnie: Enterococcus spp., Staphylococcus aureus (oporne na metycylinę) 1
  Gram-ujemne: Acinetobacter spp., Campylobacter spp., Citrobacter spp., Enterobacter spp., Escherichia coli (wytwarzające ESBL), Klebsiella spp. (wytwarzające ESBL), Morganella morganii, Proteus vulgaris, Providencia spp., Pseudomonas spp., Serratia spp.
  Beztlenowe: Bacteroides spp. (większość), Clostridioides difficile, Fusobacterium spp.
  Inne: Chlamydia spp., Mycoplasma spp., Legionella spp.

1 Wrażliwość gronkowców na cefalosporyny wnioskuje się na podstawie wrażliwości na cefoksytynę.
2 O wrażliwości paciorkowców (z wyjątkiem S. pneumoniae) na cefalosporyny wnioskuje się na podstawie wrażliwości na penicylinę.

Kliniczna skuteczność
Cefuroksym aksetylu jest skuteczny w leczeniu zakażeń wywołanych przez paciorkowce grupy A, w tym ostrego paciorkowcowego zapalenia gardła i migdałków. W badaniach klinicznych skuteczność cefuroksymu aksetylu w leczeniu ostrego paciorkowcowego zapalenia gardła i migdałków była porównywalna z penicyliną. Jednakże w badaniach klinicznych nie wykazano, aby cefuroksym aksetylu był skuteczniejszy niż penicylina w zapobieganiu gorączce reumatycznej po paciorkowcowym zapaleniu gardła.

Cefuroksym aksetylu jest skuteczny w leczeniu wczesnej choroby z Lyme (boreliozy) (rumień wędrujący).

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Cefuroksym aksetylu jest dobrze wchłaniany z przewodu pokarmowego po podaniu doustnym i jest hydrolizowany w błonie śluzowej jelita cienkiego i we krwi do cefuroksymu, zapewniając biodostępność od 30% do 52% (średnio 36%) dla tabletek powlekanych. Wchłanianie cefuroksymu aksetylu zwiększa się po podaniu z pokarmem.

Stężenie maksymalne w surowicy (Cmax) po podaniu pojedynczej dawki 500 mg cefuroksymu aksetylu w postaci tabletki powlekanej wynosi około 9 mg/l i jest osiągane po około 2,4 godzinach od podania (Tmax).

Wiązanie cefuroksymu z białkami osocza jest niskie (33% do 50%).

Cefuroksym przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego u pacjentów ze stanem zapalnym opon mózgowo-rdzeniowych.

Cefuroksym nie ulega metabolizmowi. Jest wydalany przez nerki w postaci niezmienionej przez filtrację kłębuszkową i wydzielanie cewkowe. Okres półtrwania w fazie eliminacji wynosi od 1 do 1,5 godziny. Klirens cefuroksymu zmniejsza się u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 4.2).

Tabletki i granulat do sporządzania zawiesiny doustnej, zawierające cefuroksym aksetylu, nie są biorównoważne i nie można ich wzajemnie zastępować na podstawie przeliczenia miligramów na miligramy.

5.3 Dane przedkliniczne dotyczące bezpieczeństwa

Badania toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności i potencjału rakotwórczego nie wykazały szczególnego zagrożenia dla ludzi.

Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka/płodu, poród lub rozwój potomstwa.

6. Dane farmaceutyczne

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

• Skrobia kukurydziana żelowana
• Kroskarmeloza sodowa
• Palmitynian cetylu
• Stearynian magnezu
• Benzoesan sodu (E211)
• Koloidalny dwutlenek krzemu
• Hypromeloza
• Makrogol 6000
• Dwuksenek tytanu (E171)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.

6.5 Rodzaj opakowania i wielkość opakowania

Blister z folii z PVC/PVDC i folii aluminiowej. Opakowanie zawiera 5, 7, 10, 14, 20, 21, 28, 30, 50, 56, 60, 98, 100 lub 112 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Instrukcja stosowania i postępowania

Nie dotyczy.

7. Podmiot odpowiedzialny

GlaxoSmithKline Pharmaceuticals S.A.
ul. Grunwaldzka 189
60-322 Poznań

8. Numer pozwolenia na dopuszczenie do obrotu

Zinnat, 125 mg, tabletki powlekane: R/0117
Zinnat, 250 mg, tabletki powlekane: R/0118
Zinnat, 500 mg, tabletki powlekane: R/0119

9. Data wydania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu / Data odnowienia pozwolenia

Data wydania pozwolenia: 23.04.2007
Data odnowienia pozwolenia: 23.04.2012

10. Data zatwierdzenia tekstu charakterystyki produktu leczniczego

18.01.2023