Ciphin 500, Tabletki powlekane

Ulotka: Ciphin 500, Tabletki powlekane

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

CIPHIN 500, 500 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka powlekana zawiera 500 mg cyprofloksacyjny (Ciprofloxacinum) w postaci jednowodnego chlorowodorku cyprofloksacyjny (583 mg).

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana.
Tabletki są okrągłe, soczewkowate, barwy białej lub żółtawej.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Ciphin 500, tabletki powlekane jest wskazany do leczenia następujących zakażeń (patrz punkt 4.4 i 5.1). Przed rozpoczęciem terapii należy zwrócić szczególną uwagę na dostępne informacje dotyczące oporności na cyprofloksacyjnę.

Dorośli

• Zakażenia dolnych dróg oddechowych wywołane przez bakterie Gram-ujemne:
  • zaostrzenia przewlekłej obturacyjnej choroby płuc; W zaostrzeniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc produkt Ciphin 500 należy stosować tylko wtedy, gdy użycie innych leków przeciwbakteryjnych powszechnie zalecanych do leczenia tych zakażeń uzna się za niewłaściwe,
  • zakażenia płucho-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy lub rozstrzenie oskrzeli,
  • pozaszpitalne zapalenie płuc. W tym wskazaniu produkt Ciphin 500 należy stosować tylko wtedy, gdy użycie innych leków przeciwbakteryjnych powszechnie zalecanych do leczenia tych zakażeń uzna się za niewłaściwe.
• Przewlekle ropne zapalenie ucha środkowego.
• Zaostrzenie przewlekiego zapalenia zatok, szczególnie spowodowane przez bakterie Gram- ujemne.
• Niepowikłane ostre zapalenie pęcherza moczowego. W niepowikłanym ostrym zapaleniu pęcherza moczowego produkt Ciphin 500 należy stosować tylko wtedy, gdy użycie innych leków przeciwbakteryjnych powszechnie zalecanych do leczenia tych zakażeń uzna się za niewłaściwe.
• Ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek.
• Powikłane zakażenia układu moczowego.
• Bakteryjne zapalenie gruczolu krokowego.
• Rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej lub szyjki macicy wywołane przez wrażliwe szczepy Neisseria gonorrhoeae.
• Zapalenie jądra i najadrza, w tym wywołane przez Neisseria gonorrhoeae.
• Zapalenie narządów miednicy mniejszej, w tym wywołane przez Neisseria gonorrhoeae.
  Jeżeli podejrzewa się lub rozpozna, że wyżej wymienione zakażenia układu płciowego wywołane są przez Neisseria gonorrhoeae, to szczególnie istotne jest uzyskanie lokalnych danych na temat rozpowszechnienia oporności na cyprofloksacyjnę i potwierdzenie wrażliwości na podstawie badań laboratoryjnych.
• Zakażenia układu pokarmowego (np. biegunka podróżnych).
• Zakażenia w obrębie jamy brzusznej.
• Zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez bakterie Gram-ujemne.
• Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego.
• Zakażenia kości i stawów.
• Neutropenia z gorączką, która przypuszczalnie jest wywołana przez zakażenie bakteryjne.
• Zapobieganie inwazyjnym zakażeniom wywołanym przez Neisseria meningitidis.
• Plucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie).

Dzieci i młodzież

• Zakażenia plueno-oskrzelowe wywołane przez Pseudomonas aeruginosa u pacjentów z mukowiscydozą.
• Powikłane zakażenia układu moczowego i ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek.
• Plucna postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie z bakteriami i leczenie).

Cyprofloksacyjnę można także zastosować do leczenia ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży, jeżeli uzna się to za konieczne.

Leczenie powinni zalecać wyłącznie lekarze, którzy mają doświadczenie w leczeniu mukowiscydozy i (lub) ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży (patrz punkty 4.4 i 5.1).

Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawka zależy od wskazania, ciężkości i miejsca zakażenia, wrażliwości na cyprofloksacyjnę, drobnoustrojów wywołujących zakażenia, czynności nerek pacjenta oraz u dzieci i młodzieży, od masy ciała.
Czas trwania leczenia zależy od ciężkości choroby oraz od jej przebiegu klinicznego i bakteriologicznego.
Podczas leczenia zakażeń wywołanych przez niektóre bakterie (np. Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter lub Staphylococcus spp.), może być konieczne podawanie większych dawek cyprofloksacyjny oraz stosowanie w skojarzeniu z innymi odpowiednimi środkami przeciwbakteryjnymi.

W zależności od drobnoustroju wywołującego zakażenie, podczas leczenia niektórych zakażeń (np. zapalenie narządów miednicy mniejszej, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia u pacjentów z neutropenia i zakażenia kości i stawów) może być konieczne zastosowanie w skojarzeniu z innym odpowiednim lekiem przeciwbakteryjnym.

Dorośli

Wskazania	Dawka dobowa w miligramach	Całkowity czas trwania leczenia (w tym ewentualne wstępne leczenie pozajelitowe)
Zakażenia dolnych dróg oddechowych	500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę	7 do 14 dni
Zakażenia górnych dróg oddechowych
Zaostrzenie przewlekiego zapalenia zatok, szczególnie spowodowane przez bakterie Gram-ujemne	500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę	7 do 14 dni
Przewlekłe ropne zapalenie ucha środkowego	500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę	7 do 14 dni
Złośliwe zapalenie ucha zewnętrznego	750 mg 2 razy na dobę	28 dni do 3 miesięcy
Zakażenia układu moczowego
Niepowikłane ostre zapalenie pęcherza moczowego	250 mg 2 razy na dobę do 500 mg 2 razy na dobę	3 dni
U kobiet przed menopauzą można zastosować 500 mg w dawce pojedynczej
Powikłane zapalenie pęcherza moczowego, ostre odmiedniczkowe zapalenie nerek	500 mg 2 razy na dobę	7 dni
Powikłane odmiedniczkowe zapalenie nerek	500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę	co najmniej 10 dni, w szczególnych przypadkach (np. ropnie) leczenie można kontynuować powyżej 21 dni
Bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego	500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę	2 do 4 tygodni (ostre) od 4 do 6 tygodni (przewlekłe)
Zakażenia narządów płciowych
Rzeżączkowe zapalenie cewki moczowej lub szyjki macicy	500 mg w jednej dawce	1 dzień (pojedyncza dawka)
Zapalenie jądra i najadrza oraz zapalenie narządów miednicy mniejszej	500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę	co najmniej 14 dni
Zakażenia układu pokarmowego oraz zakażenia w obrębie jamy brzusznej
Biegunka wywołana przez bakterie chorobotwórcze, w tym Shigella spp. inne niż Shigella dysenteriae typu 1 oraz empiryczne leczenie biegunki podróżnych	500 mg 2 razy na dobę	1 dzień
Biegunka wywołana przez Shigella dysenteriae typu 1	500 mg 2 razy na dobę	5 dni
Biegunka wywołana przez Vibrio cholerae	500 mg 2 razy na dobę	3 dni
Dur brzuszny	500 mg 2 razy na dobę	7 dni
Zakażenia w obrębie jamy brzusznej wywołane przez bakterie Gram-ujemne	500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę	5 do 14 dni
Zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez bakterie Gram-ujemne	500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę	7 do 14 dni
Zakażenia kości i stawów	500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę	maksymalnie 3 miesiące
Leczenie zakażeń lub zapobieganie im u pacjentów z neutropenią. Cyprofloksacyjn należy podawać w skojarzeniu z odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi zgodnie z obowiązującymi wytycznymi.	500 mg 2 razy na dobę do 750 mg 2 razy na dobę	Leczenie należy kontynuować przez cały okres występowania neutropenii
Zapobieganie inwazyjnym zakażeniom wywołanym przez Neisseria meningitidis	500 mg w jednej dawce	1 dzień (pojedyncza dawka)
Pluena postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie i leczenie) u pacjentów, którzy mogą przyjmować lek doustnie i kiedy jest to uzasadnione klinicznie. W przypadku podejrzewania lub potwierdzenia kontaktu z laseczką wąglika należy jak najszybciej rozpocząć podawanie leku.	500 mg 2 razy na dobę	60 dni od potwierdzenia kontaktu z Bacillus anthracis

Dzieci i młodzież

Wskazania	Dawka dobowa w miligramach	Całkowity czas trwania leczenia (w tym ewentualne wstępne leczenie pozajelitowe)
Zakażenia płucno-oskrzelowe wywołane przez Pseudomonas aeruginosa u pacjentów z mukowiscydozą	20 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę, maksymalnie 750 mg na jedną dawkę	10 do 14 dni
Powiłkane zakażenia układu moczowego oraz odmiedniczkowe zapalenie nerek	10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę do 20 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę, maksymalnie 750 mg na jedną dawkę	10 do 21 dni
Pluena postać wąglika (zapobieganie zakażeniom po kontakcie i leczenie) u pacjentów, którzy mogą przyjmować lek doustnie i kiedy jest to uzasadnione klinicznie. W przypadku podejrzewania lub potwierdzenia kontaktu z laseczką wąglika należy jak najszybciej rozpocząć podawanie leku.	10 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę do 15 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę, maksymalnie 500 mg na jedną dawkę.	60 dni od potwierdzenia kontaktu z Bacillus anthracis
Inne ciężkie zakażenia	20 mg/kg masy ciała 2 razy na dobę, maksymalnie 750 mg na jedną dawkę.	Zależnie od rodzaju zakażenia

Pacjenci w podeszłym wieku

Pacjentom w podeszłym wieku należy podawać dawkę dobraną do ciężkości zakażenia i klirensu kreatyniny.

Niewydolność nerek i wątroby

Zalecana dawka początkowa i podtrzymująca u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek:

Klirens kreatyniny [ml/min/1,73 m²]	Stężenie kreatyniny w surowicy [μmol/l]	Dawka doustna [mg]
>60	<124	Patrz typowe dawkowanie
30–60	124 do 168	250-500 mg co 12 h
<30	>169	250-500 mg co 24 h
Pacjenci poddawani hemodializie	>169	250-500 mg co 24 h (po dializie)
Pacjenci poddawani dializie otrzewnowej	>169	250-500 mg co 24 h

U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby nie jest konieczna korekta dawki.

Nie przeprowadzono badań dotyczących dawkowania u dzieci z zaburzeniem czynności nerek i (lub) wątroby.

Sposób podawania

Tabletki należy popijać płynem – nie rozgryzać. Można je podawać z posilkami lub bez. Substancja czynna wchłania się szybciej, jeśli lek jest przyjmowany na pusty żołądek. Cyprofloksacyjny nie należy podawać z produktami nabiałowymi (np. mleko, jogurt) ani z sokami owocowymi wzbogacanymi mineralami (np. sok pomarańczowy z dodatkiem wapnia) (patrz punkt 4.5).

W ciężkich przypadkach lub wówczas, gdy pacjent nie może przyjąć tabletek (np. pacjenci żywieni dojelitowo) zaleca się leczenie dożylnymi postaciami cyprofloksacyjny do momentu, w którym będzie można podać doustne postaci leku.

4.3. Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną, inne chinolony lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1
• Jednoczesne podawanie cyprofloksacyjny i tyzanidyny (patrz punkt 4.5).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Rozwarstwienie aorty i tętniak oraz niedomykalność zastawki serca
Badania epidemiologiczne wskazują, że stosowanie fluorochinolonów może zwiększać ryzyko wystąpienia tętniska i rozwarstwienia aorty, zwłaszcza u osób starszych, oraz niedomykalności zastawki aortanej i mitralnej. U pacjentów przyjmujących fluorochinolony zgłaszano przypadki tętniska i rozwarstwienia aorty, często powikłane pęknięciem (w tym przypadki śmiertelne), a także przypadki niedomykalności zastawek serca (patrz punkt 4.8).

Dlatego fluorochinolony należy stosować wyłącznie po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka oraz po rozważeniu innych opcji terapeutycznych u pacjentów z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku tętniska albo wrodzonej choroby zastawki serca lub u pacjentów z wcześniej zdiagnozowanym tętniakiem aorty i (lub) rozwarstwieniem aorty albo chorobą zastawki serca lub w przypadku:

• występowania innych czynników predysponujących do wystąpienia zarówno tętniska i rozwarstwienia aorty, jak i niedomykalności zastawki serca oraz narażonych na ich wystąpienie (np. zaburzenia tkanki łącznej, takie jak zespół Marfana lub zespół EhlersaDanlosa, zespół Turnera, choroba Behecta, nadciśnienie tętnicze, reumatoidalne zapalenie stawów, lub dodatkowo
• występowania innych czynników ryzyka lub stanów predysponujących do wystąpienia tętniska i rozwarstwienia aorty (np. zapalenie tętnic Takayasu lub olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic, rozpoznana miażdżyca czy zespół Sjögrena), lub dodatkowo
• występowania innych czynników ryzyka lub stanów predysponujących do wystąpienia niedomykalności zastawki serca (np. infekcyjne zapalenie wsierdzia).

Ryzyko wystąpienia tętniska i rozwarstwienia aorty oraz ich pęknięcia może być także wyższe u pacjentów leczonych jednocześnie układowymi kortykosteroidami.

Pacjentów należy poinformować o konieczności niezwłocznego skontaktowania się z lekarzem na oddziale ratunkowym w przypadku nagłego wystąpienia bólu brzucha, klatki piersiowej lub pleców.

Pacjentów należy poinformować o konieczności niezwłocznego zwrócenia się po pomoc medyczną w przypadku ostrych duszności, pojawienia się kołatania serca lub obrzęku jamy brzusznej czy kończyn dolnych.

Należy unikać stosowania cyprofloksacyjny u pacjentów, u których w przeszłości podczas stosowania produktów zawierających chinolony lub fluorochinolony występowały ciężkie działania niepożądane (patrz punkt 4.8). Leczenie tych pacjentów cyprofloksacyjną należy rozpoczynać tylko w przypadku braku alternatywnych metod leczenia i po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka (patrz również punkt 4.3).

Długotrwale, zaburzające sprawność i potencjalnie nieodwracalne ciężkie działania niepożądane leku
U pacjentów otrzymujących chinolony i fluorochinolony, niezależnie od ich wieku i istniejących wcześniej czynników ryzyka, zgłaszano bardzo rzadkie przypadki długotrwałych (utrzymujących się przez miesiące lub lata), zaburzających sprawność i potencjalnie nieodwracalnych ciężkich działań niepożądanych leku, wpływających na różne, czasami liczne układy organizmu (mięśniowo-szkieletowy, nerwowy, psychiczny i zmysły). Po wystąpieniu pierwszych objawów przedmiotowych lub podmiotowych jakiegokolwiek ciężkiego działania niepożądanego należy niezwłocznie przerwać stosowanie cyprofloksacyjny, a pacjentom należy zalecić skontaktowanie się z lekarzem prowadzącym w celu uzyskania porady.

Ciężkie zakażenia i zakażenia o etiologii mieszanej z drobnoustrojami Gram-dodatnimi i bezilenowymi
Monoterapia cyprofloksacyjną nie jest przeznaczona do leczenia ciężkich zakażeń i żadnych zakażeń, które mogą być wywołane przez bakterie Gram-dodatnie i beztlenowe. W takich zakażeniach cyprofloksacyjne należy podawać w skojarzeniu z innymi odpowiednimi lekami przeciwbakteryjnymi.

Zakażenia paciorkowcami (w tym Streptococcus pneumoniae)
Cyprofloksacyjna nie jest zalecana do leczenia zakażeń układu oddechowego wywołanych przez paciorkowce, ze względu na niewystarczającą skuteczność.

Zakażenia układu płciowego
Zapalenie jądra i najadrza oraz zapalenie narządów miednicy mniejszej może być wywołane przez oporny na fluorochinolony szczep Neisseria gonorrhoeae. Cyprofloksacyjne należy podawać w skojarzeniu z innym lekiem przeciwbakteryjnym, chyba że pewne jest, że zakażenie nie jest wywołane przez Neisseria gonorrhoeae oporne na cyprofloksacyjne. Jeśli po 3 dniach leczenia nie zaobserwuje się klinicznej poprawy, należy rozważyć inne sposoby leczenia.

Zakażenia w obrębie jamy brzusznej
Dane dotyczące skuteczności cyprofloksacyjny w leczeniu zakażeń pooperacyjnych w obrębie jamy brzusznej są ograniczone.

Biegunka podróżnych
Wybierając cyprofloksacyjne należy wziąć pod uwagę informacje dotyczące oporności na cyprofloksacyjnę drobnoustrojów występujących w odwiedzanych krajach.

Zakążenia kości i stawów
Cyprofloksacyjne należy stosować w leczeniu skojarzonym z innymi produktami przeciwbakteryjnymi zgodnie z wynikami badań mikrobiologicznych.

Plucna postać wąglika
Stosowanie u ludzi ustalono na podstawie danych dotyczących wrażliwości in vitro oraz danych z badań przeprowadzonych na zwierzętach i ograniczonych danych z badań z udziałem ludzi. Podczas leczenia tych zakażeń lekarze powinni się kierować narodowymi i (lub) międzynarodowymi zaleceniami dotyczącymi leczenia wąglika.

Dzieci i młodzież
Cyprofloksacyjne u dzieci i młodzieży należy stosować zgodnie z dostępnymi oficjalnymi wytycznymi. Leczenie cyprofloksacyjną powinni zalecać wyłącznie lekarze, którzy mają doświadczenie w leczeniu mukowiscydozy i (lub) ciężkich zakażeń u dzieci i młodzieży.

Udowodniono, że cyprofloksacyjna powoduje artropatię obciążonych stawów u niedojrzałych zwierząt.
Dane dotyczące bezpieczeństwa, pochodzące z zawierającego podwójnie ślepą próbę, randomizowanego badania, w którym oceniano zastosowanie cyprofloksacyjny u dzieci (cyprofloksacyjna: n = 335, średni wiek = 6,3 roku; leki porównawcze: n=349, średni wiek = 6,2 roku; przedział wieku = 1 do 17 lat) wskazały na następującą częstość występowania artropatii przypuszczalnie związanej ze stosowaniem leku (w odróżnieniu od objawów przedmiotowych i podmiotowych związanych ze stawami) do 42. dnia od rozpoczęcia stosowania: 7,2% i 4,6%. Częstość występowania artropatii związanej z lekiem w ciągu rocznej obserwacji wynosiła odpowiednio 9,0% i 5,7%. Zwiększenie, wraz z upływem czasu, częstości występowania artropatii o przypuszczalnym związku z lekiem nie było istotne statystycznie pomiędzy grupami. Leczenie można rozpocząć wyłącznie po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka ze względu na możliwe działania niepożądane związane ze stawami i (lub) otaczającymi tkankami (patrz punkt 4.8).

Zakążenia plucno-oskrzelowe w przebiegu mukowiscydozy
Badania kliniczne obejmowały dzieci i młodzież w wieku 5 do 17 lat. Doświadczenie w leczeniu dzieci w wieku od roku do 5 lat jest ograniczone.

Powiłdane zakażenia układu moczowego oraz odmiedniczkowe zapalenie nerek
W zakażeniach układu moczowego należy rozważyć leczenie cyprofloksacyjną, jeżeli nie można zastosować innych metod leczenia i decyzje należy oprzeć na wynikach dokumentacji mikrobiologicznej.
Badania kliniczne obejmowały dzieci i młodzież w wieku od roku do 17 lat.

Inne specyficzne ciężkie zakażenia
W innych ciężkich zakażeniach stosuje się zgodnie z oficjalnymi wytycznymi lub po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka, jeśli nie można zastosować innego leczenia lub w przypadku niepowodzenia terapii konwencjonalnej oraz kiedy dokumentacja mikrobiologiczna uzasadnia użycie cyprofloksacyjny.
Nie prowadzono badań klinicznych dotyczących zastosowania cyprofloksacyjny w specyficznych ciężkich zakażeniach innych niż wymienione powyżej, więc doświadczenie kliniczne jest ograniczone.
Z tego względu zaleca się ostrożność w leczeniu pacjentów z takimi zakażeniami.

Nadwrażliwość
Po podaniu pojedynczej dawki może wystąpić nadwrażliwość i reakcje alergiczne, w tym anafilaksja i reakcje anafilaktoidalne, mogące stanowić zagrożenie życia (patrz punkt 4.8). Jeśli wystąpią takie reakcje należy przerwać stosowanie cyprofloksacyjny i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Układ mięśniowo-szkieletowy
Cyprofloksacyjny zwykle nie należy stosować u pacjentów z chorobami (zaburzeniami) ścięgien, związanych z wcześniejszym leczeniem chinolonami. Tym niemniej bardzo rzadko po mikrobiologicznym potwierdzeniu czynnika wywołującego zakażenie i ocenie stosunku korzyści do ryzyka można zalecić tym pacjentom cyprofloksacyjne do leczenia niektórych ciężkich zakażeń, szczególnie jeśli standardowe leczenie było nieskuteczne lub występuje oporność bakterii, a dane mikrobiologiczne mogą uzasadniać zastosowanie cyprofloksacyjny.

Już w ciągu pierwszych 48 godzin leczenia chinolonami i fluorochinolonami może wystąpić zapalenie ścięgien i zerwanie ścięgna (zwłaszcza ścięgna Achillesa), czasami obustronne. Występowanie zapalenia ścięgien i zerwania ścięgna może wystąpić nawet do kilku miesięcy po zakończeniu leczenia. U pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z niewydolnością nerek, przeszczepionych narządów lub poddawanych jednoczesnemu leczeniu kortykosteroidami ryzyko wystąpienia uszkodzenia ścięgna jest większe. W przypadku wystąpienia bólu ścięgien lub objawów zapalenia ścięgna należy przerwać leczenie cyprofloksacyjną, unikać ćwiczeń fizycznych i nie obciążać dotkniętych ścięgien, ponieważ może dojść do zerwania ścięgna. Należy rozważyć leczenie przeciwbólowe. W przypadku podejrzenia zapalenia ścięgna lub zerwania ścięgna, należy przerwać leczenie cyprofloksacyjną i skierować pacjenta do ortopedy w celu zbadania i podjęcia decyzji o dalszym leczeniu.

Układ nerwowy
Chinolony i fluorochinolony są związane z występowaniem drgawek i mogą wywoływać drgawki u pacjentów z padaczką i wcześniejszymi uszkodzeniami ośrodkowego układu nerwowego (OUN). W przypadku wystąpienia drgawek należy przerwać stosowanie cyprofloksacyjny.
U pacjentów otrzymujących chinolony i fluorochinolony zgłaszano przypadki neuropatii obwodowej, takie jak ból, pieczenie, parestezje, drętwienie i (lub) osłabienie. Jeśli u pacjentów wystąpią objawy neuropatii, w tym ból, pieczenie, mrowienie, drętwienie i (lub) osłabienie lub inne zaburzenia czucia, należy przerwać leczenie cyprofloksacyjną i skontaktować się z lekarzem, aby zapobiec możliwości wystąpienia nieodwracalnego stanu.
U pacjentów otrzymujących chinolony i fluorochinolony zgłaszano przypadki zaburzeń psychicznych, takich jak: zaburzenia psychotyczne, depresja lub zachowania samobójcze, splątanie, majaczenie, halucynacje, lęk, pobudzenie, niepokój, drażliwość, bezsenność, koszmary senne, omamy, paranoja, depersonalizacja, agresja, aglutacja, myśli samobójcze i zachowania samobójcze, czasami postępujące do myśli o zrobieniu krzywdy sobie lub innym, lub próby samobójcze. W przypadku wystąpienia tych działań niepożądanych należy przerwać leczenie cyprofloksacyjną i wdrożyć odpowiednie leczenie.
U pacjentów otrzymujących chinolony i fluorochinolony zgłaszano przypadki encefalopatii, która może prowadzić do różnych objawów klinicznych, w tym splątania, drgawek, senności, zaburzeń widzenia, utraty przytomności, parestezji, zaburzeń mowy, bólu głowy, zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego i zawrotów głowy. W przypadku wystąpienia tych działań niepożądanych należy przerwać leczenie cyprofloksacyjną i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Układ sercowo-naczyniowy
U pacjentów otrzymujących chinolony i fluorochinolony zgłaszano przypadki wydłużenia odstępu QT w zapisie EKG. Należy zachować ostrożność podczas stosowania cyprofloksacyjny u pacjentów z wrodzonym lub nabytym wydłużeniem odstępu QT oraz u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki, które mogą wydłużać odstęp QT (np. leki przeciwarytmiczne z grupy IA i III, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, makrolidy, leki przeciwpsychotyczne) (patrz punkt 4.5), ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu serca, w tym torsade de pointes. Cyprofloksacyjny należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami równowagi elektrolitowej, szczególnie z hipokaliemią, oraz u pacjentów z bradykardią, niewydolnością serca, z niedokrwienną chorobą serca lub z zaburzeniami rytmu serca w wywiadzie.

Układ pokarmowy
U pacjentów otrzymujących antybiotyki, w tym cyprofloksacyjnę, zgłaszano przypadki rzekomobłoniastego zapalenia jelit, które mogą zagrażać życiu. Dlatego u wszystkich pacjentów z biegunką związana ze stosowaniem antybiotyków należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit. W przypadku wystąpienia biegunki, szczególnie jeśli jest ciężka i uporczywa, należy rozważyć rozpoznanie rzekomobłoniastego zapalenia jelit i w razie potrzeby rozpocząć odpowiednie leczenie. Leki hamujące perystaltykę jelit są przeciwwskazane w tej sytuacji.

Wątroba
U pacjentów otrzymujących cyprofloksacyjnę zgłaszano przypadki martwicy wątroby prowadzącej do zagrażającej życiu niewydolności wątroby (w tym przypadki śmiertelne). W przypadku wystąpienia objawów i oznak niewydolności wątroby, takich jak utrata apetytu, żółtaczka, ciemny mocz, świąd lub bolesność brzucha, należy przerwać leczenie cyprofloksacyjną (patrz punkt 4.8).
U pacjentów otrzymujących cyprofloksacyjnę zgłaszano przypadki zapalenia wątroby.

Nerki
U pacjentów otrzymujących cyprofloksacyjnę zgłaszano przypadki ostrej niewydolności nerek, która może prowadzić do niewydolności nerek z możliwym zejściem śmiertelnym. W przypadku wystąpienia objawów i oznak niewydolności nerek, takich jak zmniejszenie ilości wydalanego moczu, obrzęki, nudności, wymioty, należy przerwać leczenie cyprofloksacyjną (patrz punkt 4.8).

Skóra
U pacjentów otrzymujących chinolony i fluorochinolony zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak zespół Stevensa i Johnsona (SJS) i toksyczna nekroliza naskórka (TEN), które mogą zagrażać życiu. W przypadku wystąpienia objawów i oznak ciężkich reakcji skórnych, takich jak postępująca wysypka, często z pęcherzami lub zmianami na błonach śluzowych, należy przerwać leczenie cyprofloksacyjną i natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną (patrz punkt 4.8).
Po pierwszej ekspozycji na światło słoneczne lub promieniowanie ultrafioletowe (UV) może wystąpić reakcja fototoksyczna. Należy unikać nadmiernego działania światła słonecznego i promieniowania UV podczas leczenia cyprofloksacyjną. W przypadku wystąpienia reakcji fototoksycznej należy przerwać leczenie cyprofloksacyjną (patrz punkt 4.8).

Oczy
U pacjentów otrzymujących chinolony i fluorochinolony zgłaszano przypadki zapalenia błony naczyniowej oka, która może prowadzić do utraty wzroku. W przypadku wystąpienia objawów i oznak zapalenia błony naczyniowej oka, takich jak ból oka, zaburzenia widzenia, zaczerwienienie oka, światłowstręt, należy przerwać leczenie cyprofloksacyjną i natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną (patrz punkt 4.8).

Układ krwiotwórczy
U pacjentów otrzymujących cyprofloksacyjnę zgłaszano przypadki agranulocytozy, która może zagrażać życiu. W przypadku wystąpienia objawów i oznak agranulocytozy, takich jak gorączka, dreszcze, ból gardła, owrzodzenia jamy ustnej, należy przerwać leczenie cyprofloksacyjną i natychmiast zwrócić się o pomoc medyczną (patrz punkt 4.8).

Układ moczowy
U pacjentów otrzymujących cyprofloksacyjnę zgłaszano przypadki krystalurii. Należy unikać nadmiernego alkalicznego odczynu moczu, ponieważ może to prowadzić do wytrącania się kryształów. Pacjenci powinni być odpowiednio nawodnieni, a skąpomocz należy leczyć.

Mikrobiologia
Podczas leczenia mogą wystąpić zakażenia opornymi bakteriami.
Stosowanie antybiotyków, w tym cyprofloksacyjny, wiąże się z ryzykiem wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit wywołanego przez Clostridium difficile (CDAD), którego nasilenie może wahać się od łagodnej biegunki do zagrażającego życiu zapalenia jelit. Leczenie lekami przeciwbakteryjnymi zmienia florę jelitową, co może prowadzić do nadmiernego namnażania się Clostridium difficile.
Clostridium difficile wytwarza toksyny A i B, które przyczyniają się do rozwoju CDAD. Szczepy Clostridium difficile hiperwirulentne, wytwarzające zwiększone ilości toksyn A i B, są oporne na fluorochinolony i mogą powodować zwiększoną zachorowalność i śmiertelność, ponieważ zakażenia tymi szczepami mogą nie reagować na leczenie przeciwbakteryjne. U wszystkich pacjentów z biegunką związaną ze stosowaniem antybiotyków należy wziąć pod uwagę CDAD. Wywiad lekarski może wskazywać na wcześniejsze stosowanie antybiotyków. Jeśli podejrzewa się lub potwierdza CDAD, może być konieczne odstawienie leków przeciwbakteryjnych, które nie są skierowane przeciwko Clostridium difficile. Należy wdrożyć odpowiednie leczenie w zależności od ciężkości stanu klinicznego, w tym podanie płynów i elektrolitów, suplementację białek, leczenie przeciwbakteryjne skierowane przeciwko Clostridium difficile oraz ocenę chirurgiczną, jeśli jest to wskazane klinicznie.

Interakcje
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z teofiliną, ponieważ może to prowadzić do zwiększenia stężenia teofiliny w osoczu i wydłużenia jej okresu półtrwania, co może skutkować zwiększonym ryzykiem działań niepożądanych związanych z teofiliną (patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z lekami przeciwarytmicznymi z grupy IA (np. chinidyna, prokainamid) i grupy III (np. amiodaron, sotalol), trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, makrolidami, lekami przeciwpsychotycznymi, ponieważ może to prowadzić do wydłużenia odstępu QT (patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z lekami obniżającymi stężenie glukozy we krwi (np. glibenklamid, glimepiryde, insulina), ponieważ może to prowadzić do hipoglikemii (patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z lekami zwiększającymi stężenie glukozy we krwi (np. glikokortykosteroidy), ponieważ może to prowadzić do hiperglikemii (patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z lekami przeciwzakrzepowymi (np. warfaryna, acenokumarol), ponieważ może to prowadzić do zwiększenia działania przeciwzakrzepowego (patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) (z wyjątkiem kwasu acetylosalicylowego), ponieważ może to zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek (patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z glikozydami naparstnicy (np. digoksyna), ponieważ może to prowadzić do zwiększenia stężenia digoksyny w osoczu (patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z probenecydem, ponieważ może to prowadzić do zwiększenia stężenia cyprofloksacyjny w osoczu (patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z metotreksatem, ponieważ może to prowadzić do zwiększenia stężenia metotreksatu w osoczu (patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z cyklosporyną, ponieważ może to prowadzić do zwiększenia stężenia kreatyniny w osoczu (patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z lekami zawierającymi wielowartościowe kationy (np. leki zobojętniające sok żołądkowy zawierające magnez lub glin, sukralfat, preparaty zawierające żelazo, preparaty zawierające wapń), ponieważ może to zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyjny (patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z lekami zawierającymi cynk, ponieważ może to zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyjny (patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z lekami zawierającymi didanozynę, ponieważ może to zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyjny (patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z lekami zawierającymi sevelamer, ponieważ może to zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyjny (patrz punkt 4.5).
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania cyprofloksacyjny z lekami zawierającymi kolestyraminę, ponieważ może to zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyjny (patrz punkt 4.5).

Badania laboratoryjne
Stosowanie cyprofloksacyjny może powodować fałszywie dodatnie wyniki testów skriningowych w kierunku obecności narkotyków w moczu. W przypadku potwierdzenia wyniku dodatniego należy zastosować bardziej specyficzną metodę analityczną.

Kierowcy i operatorzy maszyn
Podczas leczenia cyprofloksacyjną mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak zawroty głowy, drgawki, zaburzenia widzenia, senność, splątanie, omamy, paranoja, depersonalizacja, agresja, aglutacja, myśli samobójcze i zachowania samobojcze, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjenci nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, jeśli wystąpią te działania niepożądane.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Przeciwwskazane kombinacje

• Tyzanidyna: Nie należy podawać cyprofloksacyjny jednocześnie z tyzanidyną, ponieważ może to prowadzić do znacznego, klinicznie istotnego wzrostu stężenia tyzanidyny w osoczu (np. skurcze mięśni, senność, zawroty głowy, podwyższone ciśnienie tętnicze, suchość w ustach, tachykardia, niewydolność wątroby), patrz punkt 4.3.

Kombinacje niezalecane

• Tizanidyna: Nie należy podawać cyprofloksacyjny jednocześnie z tizanidyną, patrz punkt 4.3.

Kombinacje wymagające zachowania ostrożności podczas stosowania

• Teofilina: Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i teofiliny może prowadzić do zwiększenia stężenia teofiliny w osoczu i wydłużenia jej okresu półtrwania, co może skutkować zwiększonym ryzykiem działań niepożądanych związanych z teofiliną. W przypadku jednoczesnego stosowania należy monitorować stężenie teofiliny w osoczu i w razie potrzeby dostosować dawkę.
• Leki przeciwarytmiczne z grupy IA (np. chinidyna, prokainamid) i grupy III (np. amiodaron, sotalol): Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i leków przeciwarytmicznych z grupy IA i III może prowadzić do wydłużenia odstępu QT. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania i monitorować EKG.
• Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (np. amitryptylina, imipramina): Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych może prowadzić do wydłużenia odstępu QT. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania i monitorować EKG.
• Makrolidy (np. erytromycyna, klarytromycyna, azytromycyna): Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i makrolidów może prowadzić do wydłużenia odstępu QT. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania i monitorować EKG.
• Leki przeciwpsychotyczne (np. haloperidol, rysperydon, olanzapina): Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i leków przeciwpsychotycznych może prowadzić do wydłużenia odstępu QT. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania i monitorować EKG.
• Leki obniżające stężenie glukozy we krwi (np. glibenklamid, glimepiryde, insulina): Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i leków obniżających stężenie glukozy we krwi może prowadzić do hipoglikemii. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania i monitorować stężenie glukozy we krwi.
• Leki zwiększające stężenie glukozy we krwi (np. glikokortykosteroidy): Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i leków zwiększających stężenie glukozy we krwi może prowadzić do hiperglikemii. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania i monitorować stężenie glukozy we krwi.
• Leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna, acenokumarol): Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i leków przeciwzakrzepowych może prowadzić do zwiększenia działania przeciwzakrzepowego. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania i monitorować wskaźnik INR.
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) (z wyjątkiem kwasu acetylosalicylowego): Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i NLPZ może zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania.
• Glikozydy naparstnicy (np. digoksyna): Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i glikozydów naparstnicy może prowadzić do zwiększenia stężenia digoksyny w osoczu. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania i monitorować stężenie digoksyny w osoczu.
• Probenecyd: Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i probenecydu może prowadzić do zwiększenia stężenia cyprofloksacyjny w osoczu. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania i w razie potrzeby dostosować dawkę cyprofloksacyjny.
• Metotreksat: Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i metotreksatu może prowadzić do zwiększenia stężenia metotreksatu w osoczu. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania i monitorować stężenie metotreksatu w osoczu.
• Cyklosporyna: Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i cyklosporyny może prowadzić do zwiększenia stężenia kreatyniny w osoczu. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania i monitorować stężenie kreatyniny w osoczu.
• Leki zawierające wielowartościowe kationy (np. leki zobojętniające sok żołądkowy zawierające magnez lub glin, sukralfat, preparaty zawierające żelazo, preparaty zawierające wapń): Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i leków zawierających wielowartościowe kationy może zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyjny. Należy zachować odstęp co najmniej 2 godzin między podaniem cyprofloksacyjny a leków zawierających wielowartościowe kationy.
• Leki zawierające cynk: Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i leków zawierających cynk może zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyjny. Należy zachować odstęp co najmniej 2 godzin między podaniem cyprofloksacyjny a leków zawierających cynk.
• Leki zawierające didanozynę: Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i leków zawierających didanozynę może zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyjny. Należy zachować odstęp co najmniej 2 godzin między podaniem cyprofloksacyjny a leków zawierających didanozynę.
• Leki zawierające sevelamer: Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i leków zawierających sevelamer może zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyjny. Należy zachować odstęp co najmniej 2 godzin między podaniem cyprofloksacyjny a leków zawierających sevelamer.
• Leki zawierające kolestyraminę: Jednoczesne stosowanie cyprofloksacyjny i leków zawierających kolestyraminę może zmniejszać wchłanianie cyprofloksacyjny. Należy zachować odstęp co najmniej 2 godzin między podaniem cyprofloksacyjny a leków zawierających kolestyraminę.

Interakcje z badaniami laboratoryjnymi

• Stosowanie cyprofloksacyjny może powodować fałszywie dodatnie wyniki testów skriningowych w kierunku obecności narkotyków w moczu. W przypadku potwierdzenia wyniku dodatniego należy zastosować bardziej specyficzną metodę analityczną.

4.6 Ciąża i laktacja

Ciaża
Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na ciążę, rozwój zarodka lub płodu, poród lub rozwój poporodowy (patrz punkt 5.3). Ze względu na brak odpowiednich danych z badań z udziałem ludzi, podczas ciąży nie należy stosować cyprofloksacyjny, chyba że korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.

Laktacja
Cyprofloksacyjna przenika do mleka kobiecego. Ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia artropatii u niemowląt karmionych piersią, nie należy stosować cyprofloksacyjny podczas karmienia piersią, chyba że korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla dziecka.

Płodność
Badania na zwierzętach nie wykazały wpływu na płodność (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Podczas leczenia cyprofloksacyjną mogą wystąpić działania niepożądane, takie jak zawroty głowy, drgawki, zaburzenia widzenia, senność, splątanie, omamy, paranoja, depersonalizacja, agresja, aglutacja, myśli samobójcze i zachowania samobojcze, które mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjenci nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, jeśli wystąpią te działania niepożądane.

4.8 Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożadanymi są nudności i biegunka.

Poniżej przedstawiono działania niepożądane, pochodzące z badań klinicznych i obserwacji po wprowadzeniu do obrotu cyprofloksacyjny (leczenie doustne, dożylne i sekwencyjne), uporządkowane według częstości występowania. Analizę częstości przeprowadzono łącznie dla postaci doustnych i dożylnych cyprofloksacyjny.

Klasyfikacja układów i narządów	Często ≥ 1/100 do <10	Niezbyt często ≥ 1/1 000 do <1/100	Rzadko ≥ 1/10 000 do <1 000	Bardzo rzadko <1/10 000	Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze		Nadkażenia grzybicze
Zaburzenia krwi i układu chłonnego		Eozynofilia	Leukopenia, niedokrwistość, neutropenia, leukocytoza, trombocytopenia, trombocytemia	Niedokrwistość hemolityczna, agranulocytoza, pancytopenia (zagrażająca życiu), hamowanie czynności szpiku kostnego (zagrażające życiu)
Zaburzenia układu immunologicznego			Reakcje alergiczne, obrzęk alergiczny, obrzęk naczynioruchowy	Reakcja anafilaktyczna, wstrząs anafilaktyczny (zagrażający życiu) (patrz punkt 4.4), reakcja podobna do choroby posurowiczej
Zaburzenia endokrynologiczne					Zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH, ang. syndrome of inappropriate secretion of antidiuretic hormone)
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania		Brak łaknienia	Hiperglikemia, hipoglikemia (patrz punkt 4.4)		Śpiączka hipoglikemiczna (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia psychiczne		Nadmierna aktywność psychomotoryczna, pobudzenie	Splątanie i dezorientacja, reakcje lękowe, niezwykłe sny, depresja, omamy	Reakcje psychotyczne (patrz punkt 4.4).	Mania, hipomania
Zaburzenia układu nerwowego		Ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia snu, zaburzenia smaku	Parestezja i dyzestezja, niedoczulica, drżenie, drgawki (patrz punkt 4.4), zawroty głowy	Migrena, zaburzenia koordynacji, zakłócenia chodu, zaburzenia węchu, nadciśnienie wewnątrzczaszkowe	Neuropatia obwodowa (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia oka			Zaburzenia widzenia	Zniekształcone widzenie kolorów	Zapalenie błony naczyniowej oka
Zaburzenia ucha i błędnika			Szumy uszne, utrata słuchu lub zaburzenie słuchu
Zaburzenia serca**			Tachykardia		Arytmia komorowa i zaburzenia typu torsade de pointes (notowane przeważnie u pacjentów z czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT), wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG (patrz punkt 4.4 i 4.9)
Zaburzenia naczyniowe**			Rozszerzenie naczyń, niedociśnienie, omdlenia	Zapalenie naczyń
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia			Duszność (w tym stan astmatyczny)
Zaburzenia żołądka i jelit	Nudności, biegunka	Wymioty, bóle żołądka i jelit, i bóle brzucha, niestrawność, wzdęcia	Zapalenie okrężnicy związane ze stosowaniem antybiotyków (bardzo rzadko mogące zagrażać życiu) (patrz punkt 4.4)	Zapalenie trzustki
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych		Zwiększenie aktywności aminotransferaz, zwiększenie stężenia bilirubiny	Zaburzenie czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna, zapalenie wątroby	Martwica wątroby (bardzo rzadko postępująca w zagrażającą życiu niewydolność wątroby) (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej		Wysypka, świąd, pokrzywka	Reakcje wrażliwości na światło (patrz punkt 4.4)	Wybroczyny, rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty, zespół Stevensa-Johnsona (mogący zagrażać życiu), toksyczna nekroliza naskórka, zespół Leylla (mogące zagrażać życiu)	Zespół DRESS (polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnymi, ang. drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms)
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej		Bóle mięśniowo-szkieletowe (np. ból kończyn, ból pleców, ból w klatce piersiowej), bóle stawów	Ból mięśni, zapalenie stawów, zwiększone napięcie i kurcze mięśni	Osłabienie mięśni, zapalenie ścięgien, zerwanie ścięgna (głównie ścięgna Achillesa) (patrz punkt 4.4), nasilenie objawów miastenii (patrz punkt 4.4)
Zaburzenia nerek i dróg moczowych		Zaburzenie czynności nerek	Niewydolność nerek, krwiomocz, występowanie kryształów w moczu (patrz punkt 4.4), kanalikowo-śródmiąższowe zapalenie nerek
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania		Osłabienie, gorączka	Obrzęk, pocenie się (nadmierna potliwość)
Badania diagnostyczne		Zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi	Nieprawidłowa aktywność protrombiny, zwiększenie aktywności amylazy

• W związku ze stosowaniem chinolonów i fluorochinolonów, w niektórych przypadkach niezależnie od istniejących wcześniej czynników ryzyka, zgłaszano bardzo rzadkie przypadki długotrwałych (utrzymujących się przez miesiące lub lata), zaburzających sprawność i potencjalnie nieodwracalnych ciężkich działań niepożądanych leku, wpływających na różne, czasami liczne układy i narządy oraz zmysły (w tym takie działania, jak zapalenie ścięgien, zerwanie ścięgna, ból stawów, ból kończyn, zaburzenia chodu, neuropatie związane z paresterjami i neuralgia, zmęczenie, objawy psychiatryczne (w tym zaburzenia snu, lęk, mapa paniki, depresja i myśli samobójcze), zaburzenia pamięci i koncentracji, oraz zaburzenia słuchu, wzroku, smaku i węchu) (patrz punkt 4.4).
• ** U pacjentów przyjmujących fluorochinolony zgłaszano przypadki tętniaka i rozwarstwienia aorty, często powikłane pęknięciem (w tym przypadki śmiertelne), a także przypadki niedomykalności zastawek serca (patrz punkt 4.4).

Dzieci i młodzież

Występowanie wymienionej powyżej artropatii odnosi się do danych zgromadzonych w badaniach u osób dorosłych. U dzieci artropatia występowała często (patrz punkt 4.4).

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, faks: 22 49-21-309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu lub przedstawicielowi podmiotu odpowiedzialnego w Polsce.

4.9. Przedawkowanie

Przedawkowanie po przyjęciu 12 g prowadzi do wystąpienia lekkich objawów toksyczności. Ostre przedawkowanie po przyjęciu 16 g wywoływało ostrą niewydolność nerek.

Objawy przedawkowania to: zawroty głowy, drżenie, ból głowy, zmęczenie, drgawki, omamy, splątanie, dyskomfort w jamie brzusznej, zaburzenie czynności nerek i wątroby oraz występowanie kryształów w moczu i krwiomocz. Notowano przemijające działanie toksyczność na nerki.

W razie przedawkowania należy zastosować leczenie objawowe. Należy monitorować zapis EKG, gdyż może wystąpić wydłużenie odstępu QT. Oprócz rutynowych działań ratunkowych zaleca się monitorowanie czynności nerek, w tym pH moczu i – w razie konieczności – zakwaszanie moczu, aby zapobiec powstawaniu kryształów w moczu. Pacjenta należy dobrze nawodnić.

Tylko niewielka ilość cyprofloksacyjny (<10%) jest eliminowana podczas hemodializy lub dializy otrzewnowej.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: fluorochinolony, kod ATC: J01MA02

Mechanizm działania

Działanie bakteriobójcze cyprofloksacyjny, jako fluorochinolonowego leku przeciwbakteryjnego, wynika z hamowania zarówno topoizomerazy typu II (gyrazy DNA), jak i topoizomerazy IV, koniecznych do replikacji, transkrypcji, naprawy i rekombinacji DNA bakterii.

Związek farmakokinetyki z farmakodynamiką

Skuteczność zależy głównie od zależności między maksymalnym stężeniem w osoczu (Cmax) i minimalnym stężeniem cyprofloksacyjny hamującym wzrost danego drobnoustroju (MIC) oraz od zależności między polem pod krzywą (AUC) i MIC.

Mechanizm oporności

W warunkach in vitro oporność na cyprofloksacyjne może rozwinąć się w wyniku wielostopniowych mutacji w genach kodujących docelowe miejsca działania: gyrząc DNA i topoizomerazę IV. Stopień oporności krzyżowej pomiędzy cyprofloksacyjną a innymi fluorochinolonami wykazuje dużą zmienność. Pojedyncze mutacje nie muszą prowadzić do wystąpienia oporności klinicznej, ale wielokrotne mutacje zwykle powodują oporność kliniczną na wiele substancji czynnych z danej grupy lub na wszystkie z nich.

Mechanizmy oporności polegające na zaburzeniu barier przepuszczalności i (lub) czynnym usuwaniu substancji czynnej z wnętrza komórki, mogą mieć zmienny wpływ na wrażliwość na fluorochinolony, co zależy od właściwości fizykochemicznych poszczególnych substancji czynnych z danej grupy i powinowactwa do każdej z substancji czynnych układów transportujących. Wszystkie mechanizmy oporności in vitro występują powszechnie w izolatach klinicznych. Na wrażliwość bakterii na cyprofloksacyjne mogą wpływać mechanizmy oporności, inaktywujące inne antybiotyki, takie jak zaburzenia barier przepuszczalności (bardzo częste, np. u Pseudomonas aeruginosa) oraz czynne usuwanie z komórki. Występowała oporność plazmidowa kodowana przez geny qnr.

Zakres działania przeciwbakteryjnego

Wartości graniczne oddzielają szczepy wrażliwe od szczepów o średniej wrażliwości i od szczepów opornych.

Wartości graniczne badania wrażliwości

Kryteria interpretacyjne MIC (minimalnego stężenia hamującego) dla badania wrażliwości zostały ustanowione przez European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing (EUCAST) dla cyprofloksacyjny. Są one wymienione tutaj: https://www.ema.europa.eu/documents/other/minimum-inhibitory-concentration-mic-breakpoints_en.xlsx

Częstość występowania nabytej oporności niektórych gatunków drobnoustrojów może być różna w zależności od rejonu geograficznego i czasu wyizolowania danego drobnoustroju. Dlatego też, zwłaszcza w przypadku leczenia ciężkich zakażeń, należy brać pod uwagę lokalne dane dotyczące oporności. W razie konieczności należy zwrócić się do eksperta, szczególnie wtedy, gdy ze względu na lokalną lekooporność przydatność tego leku w niektórych zakażeniach może budzić wątpliwość.

Podział poszczególnych gatunków na grupy według wrażliwości na cyprofloksacyjne (dla gatunków Streptococcus patrz punkt 4.4)

GATUNKI ZWYKLE WRAŻLIWE

• Tlenowe bakterie Gram-dodatnie
  • Bacillus anthracis (1)
• Tlenowe bakterie Gram-ujemne
  • Aeromonas spp.
  • Brucella spp.
  • Citrobacter koseri
  • Francisella tularensis
  • Haemophilus ducreyi
  • Haemophilius influenzae*
  • Legionella spp.
  • Moraxella catarrhalis*
  • Neisseria meningitidis
  • Pasteurella spp.
  • Salmonella spp.*
  • Shigella spp.*
  • Vibrio spp.
  • Yersinia pestis
• Bakterie beztlenowe
  • Mobiluncus
• Inne bakterie
  • Chlamydia trachomatis ($)
  • Chlamydia pneumoniae ($)
  • Mycoplasma hominis ($)
  • Mycoplasma pneumoniae ($)

GATUNKI, U KTÓRYCH NABYTA OPORNOŚĆ MOŻE STANOWIĆ PROBLEM

• Tlenowe bakterie Gram-dodatnie
  • Enterococcus faecalis ($)
  • Staphylococcus spp.* (2)
• Tlenowe bakterie Gram-ujemne
  • Acinetobacter baumannii+
  • Burkholderia cepacia+*
  • Camphylobacter spp.+*
  • Citrobacter freundii*
  • Enterobacter aerogenes
  • Enterobacter cloacae*
  • Escherichia coli*
  • Klebsiella oxytoca
  • Klebsiella pneumoniae*
  • Morganella morganii*
  • Neisseria gonorrhoeae*
  • Proteus mirabilis*
  • Proteus vulgaris*
  • Providencia spp.
  • Pseudomonas aeruginosa*
  • Pseudomonas fluorescens
  • Serratia marcescens*
• Bakterie beztlenowe
  • Peptostreptococcus spp.
  • Propionibacterium acnes

GATUNKI OPORNE

• Tlenowe bakterie Gram-dodatnie
  • Actinomyces
  • Enterococcus faecium
  • Listeria monocytogenes
• Tlenowe bakterie Gram-ujemne
  • Stenotrophomonas maltophilia
• Bakterie beztlenowe
  • Z wyjątkiem wymienionych powyżej
• Inne bakterie
  • Mycoplasma genitalium
  • Ureoplasma urealitycum

* Wykazano skuteczność kliniczną wrażliwych szczepów w zatwierdzonych wskazaniach do stosowania

+ Współczynnik oporności ≥50% w jednym lub więcej krajów UE

($): Naturalna średnia wrażliwość bakterii bez nabytych mechanizmów oporności

(1): Przeprowadzono badania na zwierzętach doświadczalnych, u których wywołano zakażenie podając drogą wziewną przetrwalniki Bacillus anthracis; badania te wykazały, że rozpoczęcie antybiotykoterapii wkrótce po kontakcie chroni przed wystąpieniem choroby, jeżeli leczenie trwa do czasu zmniejszenia się liczby przetrwalników w organizmie poniżej dawki zakażającej. Zalecenia dotyczące stosowania u ludzi przygotowano głównie na podstawie danych wrażliwości in vitro oraz danych z badań na zwierzętach w połączeniu z ograniczoną liczbą danych ze stosowania u ludzi. Uważa się, że dwumiesięczne podawanie osobom dorosłym cyprofloksacyjny w dawce 500 mg dwa razy na dobę skutecznie zapobiega zakażeniu wąglikiem u ludzi. Lekarz prowadzący leczenie powinien brać pod uwagę krajowe i (lub) międzynarodowe dokumenty określające wspólne stanowisko na temat leczenia wąglika.

(2): Metycylinooporne szczepy S. aureus są bardzo często oporne na fluorochinolony. Współczynnik występowania oporności na metycylinę u wszystkich gatunków gronkowca wynosi około 20 do 50% i jest zwykle większy u szczepów wyizolowanych z zakażeń szpitalnych.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie

Po podaniu doustnym pojedynczych dawek 250 mg, 500 mg i 750 mg cyprofloksacyjny w tabletkach, wchłania się ona szybko i w znacznym stopniu, głównie w jelicie cienkim, osiągając maksymalne stężenia w osoczu po upływie 1 do 2 godzin. Po podaniu pojedynczych dawek 100 do 750 mg uzyskiwano zależne od dawki maksymalne stężenia w osoczu (Cmax) od 0,56 do 3,7 mg/l. Stężenia w osoczu wzrastają proporcjonalnie do dawki w zakresie dawek do 1000 mg. Całkowita dostępność biologiczna wynosi około 70-80%.

Po doustnym podawaniu 500 mg co 12 godzin pole pod krzywą stężenia w osoczu w zależności od czasu (AUC) było analogiczne do uzyskanego po dożylnym podawaniu 400 mg cyprofloksacyjny w 60-minutowym wlewie co 12 godzin.

Dystrybucja

Cyprofloksacyjna w niewielkim (20-30%) stopniu wiąże się z białkami. Cyprofloksacyjna występuje w osoczu głównie w postaci niezjonizowanej i charakteryzuje ją duża objętość dystrybucji w stanie równowagi, wynosząca 2-3 l/kg masy ciała. Cyprofloksacyjna osiąga wysokie stężenia w różnych tkankach, takich jak: płuca (płyn nabłonkowy, makrofagi pęcherzykowe, tkanka biopsyjna), zatoki, zmiany zapalne (płyn w pęcherzach indukowanych kantarydyną) i układ moczowo-płciowy (mocz, gruczoł krokowy, endometrium), w których całkowite stężenia przekraczają stężenia w osoczu.

Metabolizm

Stwierdzono małe stężenia czterech metabolitów, które zidentyfikowano jako: deetylenocyprofloksacyjna (M1), sulfocyprofloksacyjna (M2), oksocyprofloksacyjna (M3) i formylocyprofloksacyjna (M4). Metabolity te wykazują działanie przeciwbakteryjne in vitro, ale w mniejszym stopniu niż związek macierzysty. Cyprofloksacyjna umiarkowanie hamuje izoenzymy 1A2 CYP 450.

Eliminacja

Cyprofloksacyjna jest wydalana głównie w postaci niezmienionej, zarówno przez nerki, jak i – w mniejszym stopniu – z kałem. Okres półtrwania w fazie eliminacji u pacjentów z prawidłową czynnością nerek wynosi około od 4 do 7 godzin.

	Podanie doustne
Wydalanie cyprofloksacyjny (% dawki)	Mocz	Kał
Cyprofloksacyjna	44,7	25,0
Metabolity (M1-M4)	11,3	7,5

Klirens nerkowy wynosi od 180 do 300 ml/kg/h, a całkowity klirens wynosi od 480 do 600 ml/kg/h. Cyprofloksacyjna podlega zarówno przesączaniu klebuszkowemu, jak i wydzielaniu kanalikowemu. Ciężkie zaburzenie czynności nerek prowadzi do wydłużenia okresu półtrwania cyprofloksacyjny do 12 godzin.

Klirens pozanerkowy cyprofloksacyjny jest głównie wynikiem aktywnego wydzielania jelitowego i przemian metabolicznych. 1% dawki jest wydzielane z żółcią. Cyprofloksacyjna występuje w dużych stężeniach w żółci.

Dzieci i młodzież

Dane farmakokinetyczne pochodzące od pacjentów z populacji dziecięcej są ograniczone.

W badaniu z udziałem dzieci wartości Cmax i AUC nie były zależne od wieku (w wieku powyżej jednego roku). Nie obserwowano zauważalnego zwiększenia wartości Cmax i AUC po podaniu wielokrotnym (10 mg/kg mc. trzy razy na dobę).

U 10 dzieci z ciężką posocznicą, wartość Cmax wynosiła 6,1 mg/l (przedział 4,6-8,3 mg/l) po 1-godzinnym wlewie dożylnym w dawce 10 mg/kg mc. u dzieci w wieku poniżej 1 roku życia, a u dzieci w wieku od 1 do 5 lat wynosiła 7,2 mg/l (przedział 4,7-11,8 mg/l). Wartości AUC w danych grupach wiekowych wynosiły odpowiednio 17,4 mg·h/l (przedział 11,8-32,0 mg·h/l) i 16,5 mg·h/l (przedział 11,0-23,8 mg·h/l).

Wartości te mieszczą się w zakresie opisywanym dla osób dorosłych podczas podawania leku w dawkach terapeutycznych. W oparciu o populacyjną analizę farmakokinetyczną u pacjentów z populacji dziecięcej z różnymi zakażeniami, przewidywany średni okres półtrwania u dzieci wynosi około 4-5 godzin, a dostępność biologiczna zawiesiny doustnej mieści się w zakresie od 50 do 80%.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Dane niekliniczne, uzyskane na podstawie konwencjonalnych badań dotyczących toksyczności po podaniu pojedynczej dawki, toksyczności po podaniu wielokrotnym, potencjalnego działania rakotwórczego i toksycznego wpływu na reprodukcję, nie ujawniają występowania szczególnego zagrożenia dla człowieka.

Podobnie jak wiele innych chinolonów, cyprofloksacyjna działa fototoksycznie u zwierząt, jeśli stopień narażenia na jej działanie ma znaczenie kliniczne. Dane dotyczące fotomutagenności i fotorakotwórczości wskazują na niewielkie działanie fotomutagenne i fotorakotwórcze cyprofloksacyjny in vitro oraz w badaniach na zwierzętach. Działanie to było porównywalne z działaniem innych inhibitorów gyrazy.

Badania tolerancji dotyczące wpływu na stawy

Tak jak inne inhibitory gyrazy, cyprofloksacyjna powoduje uszkodzenie obciążonych stawów u niedojrzałych zwierząt. Zakres uszkodzenia chrząstki stawowej waha się w zależności od wieku, gatunku i dawki; uszkodzenie można zmniejszyć przez odciążenie stawów. Badania u dojrzałych zwierząt (szczur, pies) nie wykazały zmian w chrząstce stawowej. W badaniu na młodych psach rasy beagle cyprofloksacyna w dawkach terapeutycznych powodowała po dwóch tygodniach stosowania ciężkie zmiany stawowe, które utrzymywały się jeszcze po upływie 5 miesięcy.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

• Skrobia kukurydziana
• Kroskarmeloza sodowa
• Powidon K30
• Krzemionka koloidalna bezwodna
• Stearynian magnezu

6.2 Niezgodności

Brak.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności dotyczące przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

6.5 Rodzaj opakowania i wielkość opakowania

Blister PVC/PVDC-Al. Opakowania 10, 20, 50, 100 i 250 tabletek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Instrukcja stosowania i postępowania

Brak szczególnych zaleceń.

7. POSIADACZE POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Bayer Sp. z o.o.

Al. Jerozolimskie 158, 02-326 Warszawa

8. NUMER(Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

500 mg: R/5413/0002/002

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA ODNOWIENIA POZWOLENIA

Data pierwszej autoryzacji: 1992-05-28

Data ostatniej odnowienia: 2020-09-17

10. DATA ZATWIERDZENIA TEKSTU CHARAKTERYSTYKI

2023-11-23

11. LEKI WSPÓŁCZYNNIKOWE

Brak.