Ulotka: Crosuvo, Tabletki powlekane (5 mg)
Spis treści
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Crosuvo, 5 mg, tabletki powlekane
Crosuvo, 10 mg, tabletki powlekane
Crosuvo, 20 mg, tabletki powlekane
Crosuvo, 40 mg, tabletki powlekane
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Crosuvo, 5 mg, tabletki powlekane:
Każda tabletka zawiera 5 mg rozuwastatyny (Rosuvastatinum) w postaci soli wapniowej.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: każda tabletka zawiera 45,975 mg laktozy jednowodnej.
Crosuvo, 10 mg, tabletki powlekane:
Każda tabletka zawiera 10 mg rozuwastatyny (Rosuvastatinum) w postaci soli wapniowej.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: każda tabletka zawiera 91,95 mg laktozy jednowodnej.
Crosuvo, 20 mg, tabletki powlekane:
Każda tabletka zawiera 20 mg rozuwastatyny (Rosuvastatinum) w postaci soli wapniowej.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: każda tabletka zawiera 183,90 mg laktozy jednowodnej.
Crosuvo, 40 mg, tabletki powlekane:
Każda tabletka zawiera 40 mg rozuwastatyny (Rosuvastatinum) w postaci soli wapniowej.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: każda tabletka zawiera 235,19 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana.
Okrągłe, różowe, obustronnie wypukłe tabletki z wytłoczonym oznakowaniem „5” po jednej stronie i „6” po drugiej.
Okrągłe, różowe, obustronnie wypukłe tabletki z wytłoczonym oznakowaniem „10” po jednej stronie i „6” po drugiej.
Okrągłe, różowe, obustronnie wypukłe tabletki z wytłoczonym oznakowaniem „20” po jednej stronie i „6” po drugiej.
Okrągłe, różowe, obustronnie wypukłe tabletki z wytłoczonym oznakowaniem „40” po jednej stronie i „6” po drugiej.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Leczenie hipercholesterolemii
U dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku 6 lat i starszych z pierwotną hipercholesterolemią (typu IIa, w tym z rodzinną heterozygotyczną hipercholesterolemią) lub mieszaną dyslipidemią (typu IIb) jako uzupełnienie diety, gdy stosowanie diety i innych niefarmakologicznych sposobów leczenia (np. ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) jest niewystarczające.
U dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku 6 lat i starszych z rodzinną homozygotyczną hipercholesterolemią jako uzupełnienie diety i innych sposobów leczenia zmniejszającego stężenie lipidów (np. afereza LDL) lub jeśli inne sposoby leczenia są niewłaściwe.
Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym
Zapobieganie dużym zdarzeniom sercowo-naczyniowym u pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia takiego zdarzenia po raz pierwszy (patrz punkt 5.1), razem z działaniami mającymi na cel redukcję pozostałych czynników ryzyka.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Przed rozpoczęciem i w czasie leczenia pacjent powinien stosować dietę mającą na celu zmniejszenie stężenia cholesterolu. Dawkowanie należy ustalać indywidualnie, zgodnie z obowiązującymi zaleceniami zależnie od celu terapii oraz reakcji pacjenta na leczenie.
Leczenie hipercholesterolemii
Zalecana dawka początkowa to 5 lub 10 mg, doustnie, raz na dobę zarówno u pacjentów, którzy nie byli wcześniej leczeni innymi lekami z grupy statyn, jak również u leczonych innymi inhibitorami reduktazy HMG-CoA. W trakcie ustalania dawki początkowej u każdego pacjenta należy wziąć pod uwagę stężenie cholesterolu, czynniki ryzyka wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego, jak również ryzyko wystąpienia działań niepożądanych (patrz poniżej). Jeśli jest to konieczne, po 4 tygodniach leczenia dawkę można zwiększyć (patrz punkt 5.1). Z powodu zwiększonej częstości występowania działań niepożądanych po podaniu dawki 40 mg w porównaniu ze stosowaniem mniejszych dawek (patrz punkt 4.8) zwiększenie dawki do dawki maksymalnej 40 mg można rozważyć jedynie u pacjentów z ciężką hipercholesterolemią, należących do grupy wysokiego ryzyka wystąpienia chorób układu sercowo-naczyniowego (szczególnie pacjenci z rodzinną hipercholesterolemią), u których nie uzyskano spodziewanego celu terapii po zastosowaniu dawki 20 mg. Pacjenci leczeni dawką 40 mg powinni pozostawać pod rutynową kontrolą (patrz punkt 4.4). Zaleca się, aby wprowadzanie dawki 40 mg odbywało się pod kontrolą specjalisty.
Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym
W badaniach nad zmniejszeniem ryzyka wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych stosowano dawkę 20 mg na dobę (patrz punkt 5.1).
Dzieci i młodzież
Stosowanie produktu leczniczego u dzieci powinno być prowadzone przez specjalistę.
Dzieci i młodzież w wieku od 6 do 17 lat (w fazie < II-V wg skali Tannera)
Heterozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna
U dzieci i młodzieży z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną zwykle stosowana dawka początkowa to 5 mg na dobę.
- U dzieci w wieku od 6 do 9 lat z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną zakres zwykle stosowanych dawek to 5 – 10 mg doustnie raz na dobę. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania dawek większych niż 10 mg w tej grupie wiekowej.
- U dzieci w wieku od 10 do 17 lat z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną zakres zwykle stosowanych dawek to 5 – 20 mg doustnie raz na dobę. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania dawek większych niż 20 mg w tej grupie wiekowej.
Zwiększanie dawki powinno odbywać się na podstawie indywidualnej odpowiedzi i tolerancji dzieci na leczenie, jak zalecają rekomendacje dotyczące leczenia dzieci i młodzieży (patrz punkt 4.4). Przed rozpoczęciem leczenia rozuwastatyną u dzieci i młodzieży należy zastosować standardową dietę obniżającą stężenie cholesterolu; stosowanie diety należy kontynuować podczas leczenia rozuwastatyną.
Homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna
U dzieci w wieku od 6 do 17 lat z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną zalecana maksymalna dawka wynosi 20 mg raz na dobę.
Zalecana dawka początkowa wynosi 5 do 10 mg raz na dobę zależnie od wieku, masy ciała oraz wcześniejszego stosowania statyn. Zwiększanie dawki do dawki maksymalnej 20 mg raz na dobę powinno odbywać się na podstawie indywidualnej odpowiedzi i tolerancji dzieci na leczenie, jak zalecają rekomendacje dotyczące leczenia dzieci i młodzieży (patrz punkt 4.4). Przed rozpoczęciem leczenia rozuwastatyną u dzieci i młodzieży należy zastosować standardową dietę obniżającą stężenie cholesterolu; stosowanie diety należy kontynuować podczas leczenia rozuwastatyną. Doświadczenie odnośnie stosowania innej dawki niż 20 mg jest ograniczone w tej grupie pacjentów.
Tabletki 40 mg nie są odpowiednie do stosowania u dzieci i młodzieży.
Dzieci w wieku poniżej 6 lat
Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania rozuwastatyny u dzieci w wieku poniżej 6 lat nie były badane. Dlatego nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Crosuvo u dzieci w wieku poniżej 6 lat.
Pacjenci w podeszłym wieku
Zalecana dawka początkowa u pacjentów starszych niż 70 lat wynosi 5 mg (patrz punkt 4.4). Nie ma konieczności zmiany dawki produktu u pacjentów z innych grup wiekowych.
Pacjenci z niewydolnością nerek
Nie ma konieczności zmiany dawki u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Zalecana dawka początkowa u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <60 ml/min) wynosi 5 mg. Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek. Stosowanie produktu Crosuvo w jakiejkolwiek dawce jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (patrz punkty 4.3 i 5.2).
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Nie stwierdzono zwiększenia ekspozycji ustrojowej na rozuwastatynę u pacjentów z 7 punktami lub mniejszą liczbą punktów w skali Child-Pugh. Jednakże u pacjentów z 8 lub 9 punktami w skali Child-Pugh obserwowano zwiększenie ekspozycji ustrojowej na rozuwastatynę (patrz punkt 5.2). U tych pacjentów należy rozważyć ocenę czynności nerek (patrz punkt 4.4). Nie ma danych dotyczących stosowania produktu u pacjentów z grupy powyżej 9 punktów w skali Child-Pugh. Stosowanie produktu Crosuvo jest przeciwwskazane u pacjentów z czynną chorobą wątroby (patrz punkt 4.3).
Pacjenci różnych ras
U pacjentów pochodzących z Azji stwierdzano zwiększoną ekspozycję ustrojową na rozuwastatynę (patrz punkty 4.3, 4.4 i 5.2). U pacjentów pochodzących z Azji zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg. Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u tych pacjentów.
Polimorfizm genetyczny
Znane są konkretne typy polimorfizmu genetycznego, które mogą prowadzić do zwiększonej ekspozycji na rozuwastatynę (patrz punkt 5.2). U pacjentów, u których występuje tego typu polimorfizm zalecane jest stosowanie mniejszej dawki dobowej produktu Crosuvo.
Pacjenci predysponowani do miopatii
U pacjentów z czynnikami predysponującymi do miopatii leczenie należy rozpoczynać od dawki 5 mg (patrz punkt 4.4). Stosowanie dawki 40 mg jest przeciwwskazane u niektórych pacjentów z tej grupy (patrz punkt 4.3).
Terapia współistniejąca
Rozuwastatyna jest substratem dla różnych białek transportujących (np. OATP1B1 oraz BCRP). Ryzyko miopatii (w tym rabdomiolizy) jest zwiększone, gdy produkt Crosuvo jest podawany równocześnie z pewnymi produktami leczniczymi, które mogą zwiększać stężenie rozuwastatyny w osoczu z powodu interakcji z tymi białkami transportującymi (np. z cyklosporyną oraz niektórymi inhibitorami proteaz, w tym kombinacjami rytonawiru z atazanawirem, lopinawirem i (lub) typranawirem; patrz punkty 4.4 i 4.5). Gdy jest to możliwe, należy rozważyć zastosowanie leków alternatywnych, a jeżeli konieczne, należy rozważyć czasowe zaprzestanie leczenia produktem leczniczym Crosuvo. W sytuacjach, gdy stosowanie tych produktów leczniczych równocześnie z produktem leczniczym Crosuvo jest niemożliwe do uniknięcia, należy uważnie rozważyć korzyści i zagrożenia wynikające z dostosowania dawkowania produktu leczniczego Crosuvo i terapii równoległej (patrz punkt 4.5).
Sposób podania
Podanie doustne.
Crosuvo może być przyjmowany o każdej porze dnia, z pokarmem lub bez pokarmu.
4.3 Przeciwwskazania
Stosowanie produktu Crosuvo jest przeciwwskazane:
- u pacjentów z nadwrażliwością na rozuwastatynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1,
- u pacjentów z czynną chorobą wątroby, w tym z niewyjaśnioną, trwale zwiększoną aktywnością aminotransferaz w surowicy i zwiększeniem aktywności którejkolwiek z nich przekraczającym 3-krotnie górną granicę normy (GGN),
- u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min),
- u pacjentów z miopatią,
- u pacjentów otrzymujących jednocześnie połączenie sofosbuwiru/welpataswiru/woksylaprewiru (patrz punkt 4.5)
- u pacjentów jednocześnie leczonych cyklosporyną,
- u pacjentek w ciąży, w okresie karmienia piersią i u pacjentek w wieku rozrodczym niestosujących skutecznych metod antykoncepcji.
Stosowanie produktu w dawce 40 mg jest przeciwwskazane u pacjentów z czynnikami predysponującymi do występowania miopatii lub rabdomiolizy. Należą do nich:
- umiarkowane zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny <60 ml/min),
- niedoczynność tarczycy,
- genetycznie uwarunkowane choroby mięśni u pacjenta lub członków jego rodziny,
- wystąpienie objawów uszkodzenia mięśni po zastosowaniu innego inhibitora reduktazy HMG-CoA lub leku z grupy fibratów,
- nadużywanie alkoholu,
- sytuacje, w których może dojść do zwiększenia stężenia produktu we krwi,
- pochodzenie z Azji,
- jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów (patrz punkty 4.4, 4.5 i 5.2).
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Działanie na nerki
U pacjentów leczonych dużymi dawkami rozuwastatyny, zwłaszcza dawką 40 mg, stwierdzano przemijające lub sporadyczne występowanie proteinurii, głównie pochodzenia kanalikowego, wykrywanej testem paskowym. Nie stwierdzono, aby występowanie proteinurii poprzedzało wystąpienie ostrej lub postępującej choroby nerek (patrz punkt 4.8). Częstość występowania ciężkich działań niepożądanych ze strony nerek w zastosowaniu klinicznym jest większa po dawce 40 mg. U pacjentów leczonych dawką 40 mg należy rozważyć kontrolę czynności nerek podczas rutynowej kontroli.
Działanie na mięśnie
U pacjentów leczonych produktem Crosuvo, zwłaszcza dawkami powyżej 20 mg, stwierdzano występowanie działania na mięśnie szkieletowe, np. bólów mięśni, miopatii oraz rzadko rabdomiolizy. Po zastosowaniu jednocześnie ezetyimibu i inhibitora reduktazy HMG-CoA obserwowano bardzo rzadkie przypadki rabdomiolizy. Należy zachować ostrożność jeśli te leki są stosowane łącznie, ponieważ nie można wykluczyć interakcji farmakodynamicznej (patrz punkt 4.5).
Tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA częstość występowania rabdomiolizy związanej z rozuwastatyną po wprowadzeniu do obrotu jest większa po dawce 40 mg.
Pomiar aktywności kinazy kreatynowej
Nie należy badać aktywności kinazy kreatynowej (CK) po intensywnym wysiłku fizycznym lub, kiedy występują inne możliwe przyczyny zwiększenia aktywności CK, co może prowadzić do nieprawidłowej interpretacji wyniku badania. Jeśli przed rozpoczęciem leczenia aktywność kinazy kreatynowej była znacznie zwiększona (>5 x GGN), należy po 5-7 dniach wykonać badanie kontrolne. Nie należy rozpoczynać leczenia, jeśli w badaniu kontrolnym CK>5 x GGN.
Przed rozpoczęciem leczenia
Produkt Crosuvo, tak jak inne inhibitory reduktazy HMG-CoA, należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynnikami predysponującymi do wystąpienia miopatii lub rabdomiolizy. Do czynników tych zalicza się:
- zaburzenia czynności nerek,
- niedoczynność tarczycy,
- genetycznie uwarunkowane choroby mięśni u pacjenta lub członków jego rodziny,
- wystąpienie objawów uszkodzenia mięśni po zastosowaniu innego inhibitora reduktazy HMG-CoA lub leków z grupy fibratów,
- nadużywanie alkoholu,
- wiek >70 lat,
- sytuacje, w których może dojść do zwiększenia stężenia substancji czynnej w surowicy (patrz punkty 4.2, 4.5 i 5.2),
- jednoczesne stosowanie leków z grupy fibratów.
U tej grupy pacjentów należy rozważyć ryzyko i możliwe korzyści leczenia, a w trakcie leczenia zaleca się obserwację pacjenta. Jeśli u pacjenta w badaniu wykonanym przed leczeniem stwierdza się znacznie zwiększoną aktywność kinazy kreatynowej (>5 x GGN), nie należy rozpoczynać terapii.
W trakcie leczenia
Należy poinformować pacjenta, aby niezwłocznie powiadomił lekarza, jeśli wystąpią niewyjaśnione bóle mięśni, osłabienie siły mięśniowej lub skurcze mięśni, szczególnie jeśli towarzyszy im złe samopoczucie lub gorączka. U tych pacjentów należy wykonać badanie aktywności kinazy kreatynowej. Jeśli aktywność kinazy kreatynowej jest znacząco zwiększona (>5 x GGN) lub jeśli objawy ze strony mięśni są nasilone i powodują dolegliwości podczas codziennych czynności (nawet wtedy, gdy CK ≤5 x GGN), należy przerwać leczenie. Po ustąpieniu objawów klinicznych i zmniejszeniu aktywności kinazy kreatynowej do wartości prawidłowych można rozważyć ponowne zastosowanie produktu Crosuvo lub innego inhibitora reduktazy HMG-CoA w najmniejszej dawce. Pacjent powinien pozostawać pod ścisłą kontrolą. Jeśli u pacjenta nie występują objawy kliniczne, nie jest konieczna rutynowa kontrola aktywności kinazy kreatynowej. Podczas przyjmowania lub po zakończeniu przyjmowania statyn, w tym rozuwastatyny, bardzo rzadko zgłaszano martwiczą miopatię o podłożu immunologicznym (IMNM – immunozależna miopatia martwicza). Klinicznie IMNM charakteryzuje się osłabieniem mięśni proksymalnych i zwiększeniem aktywności kinazy kreatynowej w surowicy, które utrzymują się pomimo zaprzestania leczenia statynami.
W kilku przypadkach zaobserwowano, że statyny wywołują miastenię de novo lub nasilają już występującą miastenię lub miastenię oczną (patrz punkt 4.8). Jeśli nastąpi nasilenie objawów, należy przerwać stosowanie produktu Crosuvo. Odnotowano nawroty choroby po podaniu (ponownym podaniu) tej samej lub innej statyny.
Dane z badań klinicznych u małej grupy pacjentów nie zawierają dowodów zwiększonego działania rozuwastatyny na mięśnie szkieletowe podczas stosowania z innymi lekami. Jednakże u pacjentów leczonych jednocześnie innymi inhibitorami reduktazy HMG-CoA, pochodnymi kwasu fibrynowego, w tym gemfibrozylem, cyklosporyną, kwasem nikotynowym, lekami przeciwgrzybiczymi z grupy azoli, inhibitorami proteazy oraz antybiotykami makrolidowymi stwierdzano zwiększenie częstości występowania zapalenia mięśni i miopatii. Gemfibrozyl stosowany jednocześnie z innymi inhibitorami reduktazy HMG-CoA zwiększa ryzyko wystąpienia miopatii. Dlatego nie zaleca się jednoczesnego stosowania gemfibrozylu i produktu Crosuvo. Należy dokładnie rozważyć korzyści wynikające ze zmiany stężenia lipidów i ryzyko związane z jednoczesnym stosowaniem leków z grupy fibratów lub kwasu nikotynowego i produktu Crosuvo. Jednoczesne stosowanie produktu Crosuvo w dawce 40 mg oraz leków z grupy fibratów jest przeciwwskazane (patrz punkty 4.5 i 4.8).
Produktu leczniczego Crosuvo nie wolno stosować jednocześnie z kwasem fusydowym podawanym ogólnoustrojowo, a także w ciągu 7 dni od zakończenia leczenia kwasem fusydowym. U pacjentów, u których ogólnoustrojowe podawanie kwasu fusydowego jest konieczne, należy przerwać leczenie statynami na cały okres terapii kwasem fusydowym. Istnieją doniesienia o przypadkach rabdomiolizy (w tym niektórych zakończonych zgonem) wśród pacjentów leczonych skojarzeniem kwasu fusydowego i statyn (patrz punkt 4.5). Pacjentowi trzeba zalecić, aby w przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów w postaci osłabienia, bólu lub tkliwości mięśni, natychmiast zgłosił się do lekarza.
Leczenie statyną można wznowić po upływie siedmiu dni od podania ostatniej dawki kwasu fusydowego.
W wyjątkowych okolicznościach, gdy konieczne jest długotrwałe podawanie ogólnoustrojowe kwasu fusydowego, np. w przypadku leczenia ciężkich zakażeń, jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Crosuvo i kwasu fusydowego można rozważyć wyłącznie w przypadkach indywidualnych oraz pod ścisłym nadzorem lekarza.
Nie należy stosować produktu Crosuvo, jeśli u pacjenta występują ostre, ciężkie objawy mogące wskazywać na miopatię lub predysponujące do wystąpienia wtórnej niewydolności nerek na skutek rabdomiolizy (np. sepsa, niedociśnienie, rozległy zabieg chirurgiczny, uraz, ciężkie zaburzenia metaboliczne, wewnątrzwydzielnicze i elektrolitowe lub niekontrolowana padaczka).
Działanie na czynność wątroby
Produkt Crosuvo, tak jak inne inhibitory reduktazy HMG-CoA, powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów nadużywających alkoholu i (lub) mających w wywiadzie chorobę wątroby.
Zaleca się wykonanie badań czynności wątroby przed rozpoczęciem leczenia i 3 miesiące po jego rozpoczęciu. Należy przerwać leczenie lub zmniejszyć dawkę produktu Crosuvo, jeśli aktywność aminotransferaz w surowicy jest ponad 3-krotnie większa niż górna granica normy. Częstość występowania ciężkich działań niepożądanych ze strony wątroby (głównie zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych) po wprowadzeniu leku do obrotu, jest większa po dawce 40 mg.
U pacjentów z wtórną hipercholesterolemią spowodowaną niedoczynnością tarczycy lub zespołem nerczycowym, przed rozpoczęciem leczenia produktem Crosuvo należy zastosować odpowiednie leczenie choroby podstawowej.
Rasa
W badaniach farmakokinetyki wykazano zwiększoną ekspozycję na lek u pacjentów pochodzących z Azji w porównaniu z rasą kaukaską (patrz punkty 4.2, 4.3 i 5.2).
Inhibitory proteazy
Zwiększona ekspozycja ogólnoustrojowa na rozuwastatynę była obserwowana u pacjentów przyjmujących rozuwastatynę równolegle z różnymi inhibitorami proteaz w skojarzeniu z rytonawirem. Należy rozważyć zarówno korzyść wynikającą ze zmniejszenia stężeń lipidów wskutek stosowania produktu leczniczego Crosuvo u pacjentów z zakażeniem HIV przyjmujących inhibitory proteaz jak i możliwość zwiększenia stężeń rozuwastatyny w osoczu podczas rozpoczynania leczenia i zwiększania dawki produktu leczniczego Crosuvo u pacjentów leczonych inhibitorami proteaz. Równoczesne stosowanie produktu leczniczego Crosuvo z niektórymi inhibitorami proteaz nie jest zalecane, o ile dawkowanie produktu leczniczego Crosuvo nie zostanie dostosowane (patrz punkty 4.2 oraz 4.5).
Częste skórne reakcje niepożądane
Podczas stosowania rozuwastatyny występowały ciężkie skórne działania niepożądane w tym zespół Stevensa-Johnsona (SJS ang. Stevens-Johnson syndrome) i reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS, ang. drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms), mogące zagrażać życiu lub zakończyć się zgonem. Przepisując lek, należy poinformować pacjenta o przedmiotowych i podmiotowych objawach ciężkich reakcji skórnych oraz uważnie go obserwować w czasie leczenia. Jeśli objawy przedmiotowe i podmiotowe wskazują na wystąpienie tych reakcji, należy natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego Crosuvo i rozważyć alternatywne leczenie.
Jeśli u pacjenta wystąpi ciężka reakcja, taka jak SJS lub DRESS podczas stosowania produktu leczniczego Crosuvo, nie należy nigdy ponownie stosować tego leku u tego pacjenta.
Śródmiąższowe zapalenie płuc
W wyjątkowych przypadkach zgłaszano występowanie śródmiąższowego zapalenia płuc podczas stosowania niektórych statyn, szczególnie podczas długotrwałego leczenia (patrz punkt 4.8). Występujące objawy mogą obejmować duszność, nieproduktywny kaszel i pogorszenie ogólnego stanu zdrowia (zmęczenie, spadek masy ciała i gorączkę). Jeśli istnieje podejrzenie, że u pacjenta rozwinęło się śródmiąższowe zapalenie płuc, należy przerwać leczenie statynami.
Cukrzyca
Niektóre dane sugerują, że wszystkie leki z grupy statyn zwiększają stężenie glukozy we krwi i u niektórych pacjentów z wysokim ryzykiem wystąpienia cukrzycy w przyszłości, mogą powodować hiperglikemię o nasileniu wymagającym odpowiedniej opieki diabetologicznej. Nad tym ryzykiem przeważa jednak korzyść w postaci zmniejszenia ryzyka rozwoju chorób naczyniowych, a zatem nie powinno się z tego powodu przerywać leczenia statynami. Pacjentów z grupy ryzyka (pacjentów, u których stężenie glukozy na czczo wynosi od 5,6 do 6,9 mmol/l, BMI > 30 kg/m², ze zwiększonym stężeniem triglicerydów, z nadciśnieniem tętniczym) należy poddać kontroli klinicznej i biochemicznej zgodnie z wytycznymi.
W przeprowadzonym badaniu JUPITER, całkowita częstość zgłaszanych przypadków występowania cukrzycy wyniosła 2,8% u pacjentów przyjmujących rozuwastatynę oraz 2,3% u pacjentów przyjmujących placebo, w większości u pacjentów ze stężeniem glukozy na czczo od 5,6 do 6,9 mmol/l.
Dzieci
Ocena wzrostu, masy ciała, indeksu BMI (body mass index) i stopnia rozwoju drugorzędowych cech płciowych według skali Tannera u dzieci od 6 do 17 lat stosujących rozuwastatynę jest ograniczona do 2 lat. Po dwóch latach stosowania leczenia w ramach badań klinicznych, nie wykryto wpływu na wzrost, masę ciała, indeks BMI lub dojrzałość płciową (patrz punkt 5.1).
W badaniach klinicznych u dzieci i młodzieży przyjmującej rozuwastatynę przez 52 tygodnie, wzrost aktywności kinazy kreatyniny > 10 x GGN (górna granica normy) i objawy mięśniowe następujące po ćwiczeniach lub zwiększonej aktywności fizycznej obserwowano częściej niż w toku badań klinicznych u osób dorosłych (patrz punkt 4.8).
Barwniki azowe
Ze względu na obecność żółcieni chinolinowej (E 104) lek może powodować reakcje alergiczne.
Produkt leczniczy zawiera laktozę
Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, całkowitym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Rozuwastatyna jest substratem dla różnych białek transportujących (np. OATP1B1 oraz BCRP). Ryzyko miopatii (w tym rabdomiolizy) jest zwiększone, gdy produkt Crosuvo jest podawany równocześnie z pewnymi produktami leczniczymi, które mogą zwiększać stężenie rozuwastatyny w osoczu z powodu interakcji z tymi białkami transportującymi (patrz punkty 4.4 i 5.2).
Cyklosporyna
Podczas jednoczesnego stosowania produktu Crosuvo i cyklosporyny stężenie rozuwastatyny w osoczu zwiększa się średnio 7-krotnie (patrz punkt 4.3). Jednoczesne stosowanie produktu Crosuvo i cyklosporyny jest przeciwwskazane.
Inhibitory proteazy
Chociaż dokładny mechanizm interakcji nie jest znany, jednoczesne stosowanie inhibitorów proteazy może znacząco zwiększać ekspozycję na rozuwastatynę. W badaniu farmakokinetycznym, w którym zdrowi ochotnicy otrzymywali jednocześnie 20 mg rozuwastatyny oraz kombinację inhibitorów proteazy (200 mg lopinawiru + 100 mg rytonawiru) przez 7 dni, stwierdzono około 2-krotne i 5-krotne zwiększenie AUC (0-24) i Cmax rozuwastatyny. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania produktu Crosuvo z inhibitorami proteazy, chyba że dawka produktu Crosuvo zostanie odpowiednio zmniejszona (patrz punkty 4.2 i 4.4).
Połączenie sofosbuwiru/welpataswiru/woksylaprewiru
Jednoczesne stosowanie produktu Crosuvo z połączeniem sofosbuwiru/welpataswiru/woksylaprewiru jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).
Gemfibrozyl
Jednoczesne stosowanie produktu Crosuvo i gemfibrozylu powoduje 2-krotne zwiększenie AUC rozuwastatyny i Cmax rozuwastatyny (patrz punkt 4.4). Ze względu na zwiększone ryzyko miopatii, w tym rabdomiolizy, związane ze zwiększonym stężeniem rozuwastatyny w osoczu podczas jednoczesnego stosowania z gemfibrozylem, nie zaleca się jednoczesnego stosowania tych leków. Jednoczesne stosowanie produktu Crosuvo w dawce 40 mg i gemfibrozylu jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).
Ezetymib
Jednoczesne stosowanie produktu Crosuvo i ezetymibu powoduje zwiększenie AUC rozuwastatyny o 1,2-krotnie. Nie jest to klinicznie istotne. Po zastosowaniu jednocześnie ezetymibu i inhibitora reduktazy HMG-CoA obserwowano bardzo rzadkie przypadki rabdomiolizy. Należy zachować ostrożność jeśli te leki są stosowane łącznie, ponieważ nie można wykluczyć interakcji farmakodynamicznej (patrz punkt 4.4).
Kwas fusydowy
Jednoczesne stosowanie produktu Crosuvo i kwasu fusydowego może zwiększać ryzyko rabdomiolizy, w tym przypadków zakończonych zgonem, prawdopodobnie na skutek zahamowania czynności nerek (patrz punkt 4.4).
Leki z grupy fibratów (z wyjątkiem gemfibrozylu)
Stosowanie produktu Crosuvo z innymi lekami z grupy fibratów powoduje zwiększenie AUC rozuwastatyny o 2,2-krotnie i Cmax rozuwastatyny o 2,3-krotnie. Jednoczesne stosowanie produktu Crosuvo w dawce 40 mg i leków z grupy fibratów jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).
Niacyna (kwas nikotynowy)
Stosowanie produktu Crosuvo z niacyną w dawkach obniżających stężenie lipidów (≥1 g/dobę) powoduje zwiększenie ryzyka miopatii. Nie jest znany wpływ niacyny na farmakokinetykę rozuwastatyny (patrz punkt 4.4).
Fenytoina
Stosowanie produktu Crosuvo z fenytoiną powoduje zmniejszenie AUC rozuwastatyny o 30% i Cmax rozuwastatyny o 34%. Nie ma wpływu na stężenie fenytoiny w stanie równowagi.
Leki zobojętniające
Jednoczesne podanie produktu Crosuvo i zawiesiny leku zobojętniającego zawierającej wodorotlenek glinu i wodorotlenek magnezu powoduje zmniejszenie stężenia rozuwastatyny w osoczu o około 50%. Efekt ten jest mniej nasilony, gdy leki zobojętniające są podawane 2 godziny po podaniu rozuwastatyny. Kliniczne znaczenie tej interakcji nie zostało zbadane.
Erytromycyna
Stosowanie produktu Crosuvo z erytromycyną powoduje zmniejszenie AUC rozuwastatyny o 20% i Cmax rozuwastatyny o 30%. Prawdopodobnie jest to spowodowane zwiększeniem motoryki przewodu pokarmowego wywołanym przez erytromycynę.
Cyjanokobalamina (witamina B12) / kwas foliowy
W badaniu klinicznym z udziałem zdrowych osób dorosłych, rozuwastatyna 10 mg i 20 mg na dobę przez 14 tygodni powodowała zmniejszenie stężenia w osoczu kompleksu witaminy B12 z białkiem wiążącym (holotranskobalamina II) o 7,7% i 10,8% w porównaniu z placebo. Stężenie kwasu foliowego w osoczu zmniejszyło się o 19,2% i 22,8% w porównaniu z placebo. Należy rozważyć oznaczenie stężenia witaminy B12 u pacjentów z obniżonym stężeniem witaminy B12 lub z czynnikami ryzyka obniżenia stężenia witaminy B12 leczonych rozuwastatyną przez dłuższy okres czasu.
Warfaryna
W badaniu klinicznym u zdrowych ochotników, rozuwastatyna podawana jednocześnie z warfaryną powodowała klinicznie nieistotne zwiększenie międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR). Jednakże po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki zwiększenia INR u pacjentów jednocześnie przyjmujących warfarynę i rozuwastatynę. W przypadku pacjentów przyjmujących kumaryny, takie jak warfaryna, zaleca się oznaczenie INR przed rozpoczęciem leczenia produktem Crosuvo i w początkowym okresie leczenia. Nie należy zmieniać dawki warfaryny po rozpoczęciu i zakończeniu leczenia produktem Crosuvo.
Inne leki
W badaniach klinicznych nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji pomiędzy rozuwastatyną a digoksyną.
Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji pomiędzy rozuwastatyną a itrakonazolem, flukonazolem, werapamilem, sildenafilem, midazolamem, cyklosporyną, ketokonazolem, lekami z grupy fibratów, niacyną, lekami zobojętniającymi, digoksyną, ezetymibem, hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi, lekami przeciwwirusowymi stosowanymi w leczeniu zakażenia HIV (np. tipranawirem, lopinawirem, atazanawirem) lub terfenadyną.
4.6 Ciąża i laktacja
Ciaża
Stosowanie produktu Crosuvo jest przeciwwskazane w ciąży (patrz punkt 4.3).
Bezpieczeństwo stosowania rozuwastatyny u kobiet w ciąży nie zostało ustalone. Nie ma danych dotyczących stosowania rozuwastatyny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczność dla rozrodczości. Ze względu na to, że inhibitory reduktazy HMG-CoA zmniejszają syntezę cholesterolu, a prawdopodobnie także syntezę innych substancji aktywnych powstających z cholesterolu, mogą one stanowić zagrożenie dla płodu, gdy są podawane kobietom w ciąży. Dlatego inhibitory reduktazy HMG-CoA są przeciwwskazane w ciąży.
Jeśli pacjentka zajdzie w ciążę w trakcie leczenia produktem Crosuvo, należy natychmiast przerwać stosowanie leku.
Karmienie piersią
Stosowanie produktu Crosuvo jest przeciwwskazane w okresie karmienia piersią (patrz punkt 4.3).
Nie wiadomo, czy rozuwastatyna jest wydzielana do mleka kobiecego. Jednakże, podobna do rozuwastatyny substancja jest wydzielana do mleka zwierząt. Ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych u niemowląt, należy zalecić kobietom przyjmującym produkt Crosuvo, aby nie karmiły piersią.
Płodność
Nie ma danych dotyczących wpływu rozuwastatyny na płodność u ludzi. W badaniach na zwierzętach nie stwierdzono wpływu rozuwastatyny na płodność samców i samic.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże należy wziąć pod uwagę, że podczas leczenia mogą wystąpić zawroty głowy.
4.8 Działania niepożądane
Poniżej wymieniono działania niepożądane związane ze stosowaniem produktu Crosuvo, które zostały zidentyfikowane w trakcie badań klinicznych i po wprowadzeniu produktu do obrotu.
Częstość występowania działań niepożądanych jest zdefiniowana jako: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
| Układ narządów | Częstość | Działanie niepożądane |
|---|---|---|
| Zaburzenia krwi i układu chłonnego | rzadko | małopłytkowość |
| bardzo rzadko | trombocytopenia | |
| częstość nieznana | limfadenopatia | |
| Zaburzenia układu immunologicznego | rzadko | reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk naczynioruchowy |
| częstość nieznana | zespół podobny do tocznia rumieniowatego układowego | |
| Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | często | cukrzyca |
| częstość nieznana | hiperglikemia | |
| Zaburzenia psychiczne | rzadko | zaburzenia snu (w tym bezsenność i koszmary senne) |
| bardzo rzadko | depresja | |
| częstość nieznana | zaburzenia pamięci | |
| Zaburzenia układu nerwowego | często | zawroty głowy, ból głowy |
| częstość nieznana | zaburzenia czucia, w tym parestezje obwodowe i neuropatia obwodowa | |
| Zaburzenia ucha i błędnika | częstość nieznana | zawroty głowy |
| Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | często | kaszel, ból gardła i krwawienie z nosa |
| rzadko | duszność | |
| częstość nieznana | śródmiąższowe zapalenie płuc | |
| Zaburzenia żołądka i jelit | często | zaparcie, nudności, ból brzucha |
| rzadko | zapalenie trzustki | |
| częstość nieznana | ból brzucha, biegunka, niestrawność, wzdęcia, zapalenie błony śluzowej żołądka, zaparcie, wymioty | |
| częstość nieznana | zapalenie wątroby | |
| częstość nieznana | żółtaczka | |
| częstość nieznana | zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych | |
| Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | rzadko | wysypka, świąd, pokrzywka |
| bardzo rzadko | łysienie, ciężkie reakcje skórne, w tym zespół Stevensa-Johnsona i toksyczna nekroliza naskórka | |
| częstość nieznana | reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS) | |
| Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej | często | ból mięśni |
| rzadko | miopatia (w tym zapalenie mięśni), bóle stawów, osłabienie siły mięśniowej | |
| bardzo rzadko | rabdomioliza, artralgia | |
| częstość nieznana | martwicza miopatia o podłożu immunologicznym (IMNM), bóle mięśni, bóle stawów, osłabienie siły mięśniowej, skurcze mięśni | |
| częstość nieznana | miastenię de novo lub nasilenie już występującej miastenii lub miastenii ocznej | |
| Zaburzenia nerek i dróg moczowych | rzadko | białkomocz |
| częstość nieznana | krwiomocz | |
| Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | często | osłabienie |
| Badania | często | zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi |
U dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat profil działań niepożądanych podczas 52 tygodni leczenia był podobny do obserwowanego u dorosłych (patrz punkty 4.4 i 5.1).
W badaniu JUPITER (leczenie osób dorosłych z wyjściowym stężeniem cholesterolu LDL <3,4 mmol/l i białka C-reaktywnego ≥2 mg/l) zaobserwowano zwiększoną częstość występowania cukrzycy typu 2 u pacjentów leczonych rozuwastatyną w dawce 20 mg w porównaniu z placebo (patrz punkt 4.4).
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego.
5. DANE FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Inhibitory reduktazy HMG-CoA, kod ATC: C10AA07.
Rozuwastatyna jest selektywnym, kompetencyjnym inhibitorem reduktazy HMG-CoA, enzymu przekształcającego 3-hydroksy-3-metyloglutarylo-koenzym A w mewalonian, prekursor cholesterolu. Głównym miejscem działania rozuwastatyny jest wątroba, gdzie zachodzi synteza cholesterolu LDL i katabolizm LDL. Rozuwastatyna zwiększa liczbę receptorów wątrobowych dla LDL na powierzchni komórek, zwiększając wychwyt i katabolizm LDL, co z kolei prowadzi do zmniejszenia stężenia cholesterolu związanego z lipoproteinami o małej gęstości (cholesterolu LDL) i zmniejszenia wytwarzania lipoprotein o bardzo małej gęstości (VLDL). W ten sposób zmniejsza się stężenie cholesterolu LDL, cholesterolu całkowitego i triglicerydów, a zwiększa się stężenie cholesterolu związanego z lipoproteinami o dużej gęstości (cholesterolu HDL).
Wyniki badań klinicznych
Leczenie hipercholesterolemii
Rozuwastatyna zmniejsza stężenie cholesterolu LDL, cholesterolu całkowitego i triglicerydów, a zwiększa stężenie cholesterolu HDL. Rozuwastatyna zmniejsza stężenie cholesterolu LDL, cholesterolu całkowitego, triglicerydów, apolipoproteiny B, nie-HDL-C, cholesterolu VLDL, cholesterolu VLDL i zwiększa stężenie cholesterolu HDL i apolipoproteiny A-I. Rozuwastatyna zmniejsza stosunek cholesterolu całkowitego do cholesterolu HDL, cholesterolu LDL do cholesterolu HDL, nie-HDL-C do cholesterolu HDL oraz stosunek apolipoproteiny B do apolipoproteiny A-I.
Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym
W badaniu JUPITER (Justification for the Use of Statins in Prevention: an Intervention Trial Evaluating Rosuvastatin) oceniano wpływ rozuwastatyny w dawce 20 mg w porównaniu z placebo na występowanie poważnych incydentów sercowo-naczyniowych u 17 802 pacjentów (mężczyźni w wieku ≥50 lat i kobiety w wieku ≥60 lat) bez klinicznych objawów choroby sercowo-naczyniowej, ze stężeniem cholesterolu LDL <3,4 mmol/l (130 mg/dl) i stężeniem białka C-reaktywnego (hsCRP) ≥2 mg/l. W badaniu tym średni czas obserwacji wynosił 2 lata. W badaniu JUPITER rozuwastatyna w dawce 20 mg na dobę istotnie zmniejszyła częstość występowania pierwotnego punktu końcowego złożonego z poważnych incydentów sercowo-naczyniowych (zawał mięśnia sercowego, udar, niestabilna choroba wieńcowa wymagająca hospitalizacji, rewaskularyzacja tętnic wieńcowych lub zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych) w porównaniu z placebo.
Dzieci i młodzież w wieku od 6 do 17 lat
W badaniu z udziałem 177 dzieci w wieku od 6 do 17 lat z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną, którym podawano rozuwastatynę w dawkach 5, 10 i 20 mg raz na dobę przez 12 tygodni, zaobserwowano zmniejszenie stężenia cholesterolu LDL o 38%, 45% i 50%, odpowiednio dla poszczególnych dawek. W badaniu tym nie stwierdzono wpływu na wzrost, masę ciała, indeks BMI (body mass index) lub dojrzałość płciową u dzieci i młodzieży po 2 latach leczenia.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Stężenie maksymalne rozuwastatyny w osoczu osiągane jest około 5 godzin po podaniu doustnym. Biodostępność absolutna wynosi około 20%.
Dystrybucja
Rozuwastatyna wiąże się z białkami osocza, głównie z albuminą, w około 90%. Objętość dystrybucji w stanie równowagi wynosi około 134 litrów. Rozuwastatyna jest metabolizowana w ograniczonym stopniu (około 10%).
Metabolizm
Rozuwastatyna podlega metabolizmowi w ograniczonym stopniu (około 10%), nie jest znacząco metabolizowana przez cytochrom P450. Głównym izoenzymem biorącym udział w metabolizmie jest CYP2C9. Pozostałe szlaki metaboliczne obejmują CYP2C19, CYP3A4 i CYP2D6. Głównymi zidentyfikowanymi metabolitami są N-dwumetylo rozuwastatyna i metabolity laktonowe. N-dwumetylo rozuwastatyna jest około 50% mniej aktywny w porównaniu z rozuwastatyną. Metabolity laktonowe są farmakologicznie nieaktywne.
Wydalanie
Po podaniu doustnym znakowanego izotopowo związku, około 90% radioaktywności zostało wydalone z kałem (składa się głównie z niezmienionej rozuwastatyny), a pozostała część z moczem (składa się głównie z metabolitów). Okres półtrwania w terminalnej fazie wynosi około 19 godzin. Klirens metaboliczny wynosi około 50 litrów/godzinę (współczynnik zmienności 21,7%). Jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA, wątrobowy wychwyt rozuwastatyny obejmuje transporter OATP1B1 i BCRP, które biorą udział w eliminacji wątrobowej rozuwastatyny.
Charakterystyka kinetyczna w szczególnych grupach pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie stwierdzono różnic w farmakokinetyce rozuwastatyny między pacjentami w podeszłym wieku (≥65 lat) a młodymi dorosłymi.
Płeć
Nie stwierdzono różnic w farmakokinetyce rozuwastatyny między mężczyznami i kobietami.
Pacjenci z niewydolnością nerek
U pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek stężenie rozuwastatyny w osoczu nie ulegało zmianie. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min) stężenie rozuwastatyny w osoczu było 3-krotnie większe w porównaniu ze zdrowymi ochotnikami.
Pacjenci z niewydolnością wątroby
U pacjentów z 7 punktami lub mniejszą liczbą punktów w skali Child-Pugh nie stwierdzono zwiększenia ekspozycji ustrojowej na rozuwastatynę. Jednakże u pacjentów z 8 lub 9 punktami w skali Child-Pugh obserwowano zwiększenie ekspozycji ustrojowej na rozuwastatynę co najmniej 2-krotnie.
Pacjenci różnych ras
Badania farmakokinetyczne wykazały średnio około 2-krotne zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej u pacjentów pochodzących z Azji (Filipiny, Chiny, Japonia, Wietnam, Korea i Indie) w porównaniu z rasą kaukaską.
Polimorfizm genetyczny
U pacjentów z genotypem SLCO1B1 (OATP1B1) c.521CC, c.521TC lub c.521TT stwierdzono odpowiednio 1,6-, 1,3- i 1,1-krotne zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej (AUC) w porównaniu z osobami z genotypem SLCO1B1 c.521TT.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki
- Celuloza mikrokrystaliczna, typ 102
- Laktoza jednowodna suszona rozpyłowo
- Krospowidon, typ A
- Magnezu tlenek ciężki
- Magnezu stearynian
Skład otoczki
- OPADRY II 31K34257 Pink:
- Laktoza jednowodna
- Triacetyna
- Hypromeloza
- Tytanu dwutlenek (E 171)
- Żółcień chinolinowa, lak (E 104)
- Żelaza tlenek czerwony (E 172)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
4 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry z folii PA/Aluminium/PVC/Aluminium w tekturowym pudełku.
Wielkości opakowań: 28, 30, 56 i 98 tabletek powlekanych.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Brak szczególnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Bausch Health Ireland Limited
3013 Lake Drive
Citywest Business Campus
Dublin 24, D24PPT3
Irlandia
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
- Crosuvo, 5 mg: Pozwolenie nr 20669
- Crosuvo, 10 mg: Pozwolenie nr 20670
- Crosuvo, 20 mg: Pozwolenie nr 20671
- Crosuvo, 40 mg: Pozwolenie nr 20672
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 26.10.2012 r.
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 09.09.2017 r.
