Ulotka: Asaris, Proszek do inhalacji (250 mcg + 50 mcg)
Spis treści
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Asaris, (100 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Asaris, (250 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Asaris, (500 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda pojedyncza dawka produktu leczniczego Asaris zawiera:
Asaris, (100 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
100 mikrogramów flutykazonu propionianu (mikronizowanego) i 50 mikrogramów salmeterolu (w postaci salmeterolu ksynafonianu, mikronizowanego).
Asaris, (250 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
250 mikrogramów flutykazonu propionianu (mikronizowanego) i 50 mikrogramów salmeterolu (w postaci salmeterolu ksynafonianu, mikronizowanego).
Asaris, (500 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
500 mikrogramów flutykazonu propionianu (mikronizowanego) i 50 mikrogramów salmeterolu (w postaci salmeterolu ksynafonianu, mikronizowanego).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Każda dawka produktu leczniczego Asaris, (100 µg + 50 µg), zawiera około 13,3 mg laktozy jednowodnej.
Każda dawka produktu leczniczego Asaris, (250 µg + 50 µg), zawiera około 13,2 mg laktozy jednowodnej.
Każda dawka produktu leczniczego Asaris, (500 µg + 50 µg), zawiera około 12,9 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Proszek do inhalacji.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Astma oskrzelowa
Asaris jest wskazany do systematycznego leczenia astmy oskrzelowej, gdy zalecane jest jednoczesne stosowanie długo działającego β2-mimetyku i wziewnego kortykosteroidu:
- u pacjentów, u których objawów astmy nie można opanować mimo stosowania kortykosteroidu wziewnego oraz krótko działającego β2-mimetyku, stosowanego doraźnie,
lub
- u pacjentów, u których objawy astmy można opanować kortykosteroidem wziewnym i długo działającym β2-mimetykiem.
Uwaga: Produkt leczniczy Asaris w dawce: 100 µg + 50 µg, nie jest przeznaczony do stosowania w przypadku ciężkiej astmy u dorosłych i u dzieci.
Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
Asaris w dawce: 500 µg + 50 µg, jest wskazany w objawowym leczeniu pacjentów z POChP z FEV1 <60% wartości należnej (przed podaniem leku rozszerzającego oskrzela), z powtarzającymi się zaostrzeniami w wywiadzie, u których utrzymują się istotne objawy choroby pomimo regularnego leczenia lekami rozszerzającymi oskrzela.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Asaris przeznaczony jest wyłącznie do stosowania wziewnego.
Asaris jest dostępny w następujących mocach:
Asaris, (100 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Asaris, (250 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Asaris, (500 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną, proszek do inhalacji
Pacjenta należy poinformować, że w celu uzyskania pożądanej skuteczności Asaris należy stosować codziennie, nawet gdy objawy nie występują.
Pacjenta należy poddawać regularnej kontroli lekarskiej. Dawka produktu leczniczego Asaris, którą otrzymuje pacjent jest dawką optymalną i może być zmieniona tylko na zalecenie lekarza.
Należy ustalić najmniejszą dawkę zapewniającą skuteczną kontrolę objawów. Po uzyskaniu poprawy stanu pacjenta, u którego stosowano najmniejszą dawkę produktu leczniczego, złożonego z dwóch substancji, podawanego dwa razy na dobę, należy podjąć próbę dalszego leczenia produktem leczniczym zawierającym tylko kortykosteroid wziewny.
Jako postępowanie alternatywne, u pacjentów wymagających leczenia długo działającymi β2-mimetykami, produkt leczniczy Asaris może być stosowany jeden raz na dobę, jeżeli w opinii lekarza pozwoli to na zachowanie odpowiedniej kontroli objawów choroby. W przypadku danych z wywiadu wskazujących na to, że u pacjenta występują dolegliwości nocne, dawkę produktu leczniczego należy podawać wieczorem, a w przypadku dolegliwości występujących głównie w ciągu dnia, dawkę produktu leczniczego należy podawać rano.
Dawkę produktu leczniczego Asaris ustala się indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od stopnia ciężkości choroby, uwzględniając zawartą w produkcie dawkę flutykazonu propionianu. Należy pamiętać, że u pacjentów z astmą, dawka flutykazonu propionianu jest w przybliżeniu tak samo skuteczna, jak dwie dawki innego kortykosteroidu stosowanego wziewnie. Na przykład 100 µg flutykazonu propionianu odpowiada w przybliżeniu 200 µg dipropionianu beklometazonu (zawierającego freon) lub budezonidu. Jeżeli u pacjenta konieczne jest stosowanie leku w dawkach, których podanie nie jest możliwe z zastosowaniem produktu leczniczego Asaris, należy mu przepisać odpowiednie dawki β-agonisty i (lub) kortykosteroidu.
Zalecane dawkowanie:
Astma oskrzelowa
Dorośli i młodzież w wieku od 12 lat:
- Jedna inhalacja produktu leczniczego Asaris, (100 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną, zawierająca 100 mikrogramów flutykazonu propionianu i 50 mikrogramów salmeterolu dwa razy na dobę.
lub
- Jedna inhalacja produktu leczniczego Asaris, (250 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną, zawierająca 250 mikrogramów flutykazonu propionianu i 50 mikrogramów salmeterolu dwa razy na dobę.
lub
- Jedna inhalacja produktu leczniczego Asaris, (500 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną, zawierająca 500 mikrogramów flutykazonu propionianu i 50 mikrogramów salmeterolu dwa razy na dobę.
Krótkotrwałe stosowanie produktu leczniczego Asaris może być rozważane jako początkowe leczenie podtrzymujące u dorosłych i młodzieży z przewlekłą, umiarkowaną astmą (pacjenci określani jako pacjenci z objawami występującymi w dzień, stosujący lek w razie potrzeby, z umiarkowanym do dużego ograniczeniem przepływu w drogach oddechowych), u których szybka kontrola astmy ma duże znaczenie. W takich przypadkach, zalecaną dawką początkową jest jedna inhalacja 50 mikrogramów salmeterolu i 100 mikrogramów flutykazonu propionianu dwa razy na dobę. Jeżeli tylko kontrola astmy zostanie osiągnięta, leczenie należy zweryfikować i rozważyć, czy pacjent może stosować tylko wziewny kortykosteroid. Ważne jest, aby regularnie oceniać stan pacjenta po rozpoczęciu stosowania kortykosteroidu tylko w postaci wziewnej.
Nie wykazano wyraźnych korzyści w porównaniu do stosowania wziewnego flutykazonu propionianu jako początkowego leczenia podtrzymującego, jeśli jeden lub dwa objawy z kryteriów określających ciężkość nie występują. Zazwyczaj u większości pacjentów wziewne kortykosteroidy są lekami „pierwszego rzutu”. Asaris nie jest przeznaczony do stosowania w początkowym leczeniu łagodnej astmy. Asaris w dawce 100 µg + 50 µg, nie jest odpowiedni do stosowania u dorosłych pacjentów i dzieci z ciężką astmą; u pacjentów z ciężką astmą zalecane jest ustalenie odpowiedniej dawki wziewnego kortykosteroidu przed zastosowaniem leczenia skojarzonego.
Dzieci w wieku od 4 lat:
- Jedna inhalacja produktu leczniczego Asaris, (100 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną, zawierająca 100 mikrogramów flutykazonu propionianu i 50 mikrogramów salmeterolu dwa razy na dobę.
Maksymalna dopuszczalna do stosowania u dzieci dawka flutykazonu propionianu podawana z produktem leczniczym Asaris wynosi 100 µg dwa razy na dobę.
Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego Asaris u dzieci w wieku poniżej 4 lat.
POChP
Dorośli:
Jedna inhalacja produktu leczniczego Asaris, (500 µg + 50 µg), zawierająca 500 mikrogramów flutykazonu propionianu i 50 mikrogramów salmeterolu dwa razy na dobę.
Szczególne grupy pacjentów:
Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Brak danych dotyczących stosowania produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Sposób użycia aparatu do inhalacji:
Otworzyć aparat do inhalacji i ustawić dawkę. Włożyć ustnik do ust, zamknąć usta. Wykonać wdech i zamknąć aparat do inhalacji.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którąkolwiek substancję czynną lub na substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Podczas leczenia astmy oskrzelowej należy uwzględniać zasady leczenia stopniowanego, a reakcję pacjenta na leczenie należy monitorować poprzez kliniczną ocenę objawów choroby, jak i badania czynności płuc.
Produktu leczniczego Asaris nie należy stosować do leczenia ostrych objawów astmy. W tym celu konieczne jest zastosowanie szybko i krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela. Pacjent powinien zawsze mieć przy sobie produkt leczniczy stosowany w łagodzeniu ostrych napadów astmy.
Nie należy rozpoczynać leczenia produktem leczniczym Asaris u pacjentów w czasie zaostrzenia astmy lub gdy nastąpiło znaczące lub ostre pogorszenie przebiegu choroby.
W trakcie leczenia produktem leczniczym Asaris mogą wystąpić zaostrzenia choroby podstawowej lub poważne objawy niepożądane związane z astmą. Pacjenta należy poinformować, że jeśli po rozpoczęciu stosowania produktu Asaris nastąpi pogorszenie objawów astmy lub nie będą one prawidłowo kontrolowane, to należy kontynuować leczenie oraz zasięgnąć porady lekarskiej.
Zwiększenie częstości stosowania krótko działających leków rozszerzających oskrzela w celu złagodzenia objawów świadczy o pogorszeniu kontroli choroby; lekarz powinien zweryfikować leczenie takiego pacjenta.
Nagle i szybko postępujące nasilenie objawów astmy oskrzelowej jest stanem mogącym stanowić zagrożenie życia, dlatego taki pacjent wymaga pilnej konsultacji lekarskiej. Należy rozważyć zwiększenie dawki kortykosteroidów. Stan pacjenta należy ocenić również w sytuacji, jeśli dotychczas stosowana dawka produktu leczniczego Asaris nie zapewnia odpowiedniej kontroli astmy.
W przypadku uzyskania prawidłowej kontroli objawów astmy, należy rozważyć stopniowe zmniejszanie dawki produktu leczniczego Asaris. Należy regularnie oceniać stan zdrowia pacjentów, u których zmniejszono dawkę produktu leczniczego Asaris. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę produktu leczniczego Asaris (patrz punkt 4.2).
U pacjentów leczonych z powodu astmy lub POChP należy rozważyć dodatkowe zastosowanie leków zawierających kortykosteroidy.
Nie należy nagle przerywać leczenia produktem leczniczym Asaris u pacjentów chorych na astmę ze względu na ryzyko wystąpienia zaostrzenia choroby. Dawkę produktu leczniczego należy zmniejszać stopniowo pod kontrolą lekarza. Przerwanie leczenia u pacjentów chorych na POChP może także powodować nasilenie objawów choroby i powinno odbywać się pod nadzorem lekarza.
Podobnie jak w przypadku innych stosowanych wziewnie produktów leczniczych zawierających kortykosteroidy, Asaris należy stosować z ostrożnością u pacjentów z gruźlicą płuc.
Asaris może rzadko powodować zaburzenia rytmu serca, np. częstoskurcz nadkomorowy, skurcze dodatkowe i migotanie przedsionków oraz niewielkie i przemijające zmniejszenie stężenia potasu w surowicy krwi, jeśli stosowany jest w dużych dawkach terapeutycznych. Dlatego Asaris należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności układu krążenia, w tym z zaburzeniami rytmu serca, z cukrzycą, z nadczynnością tarczycy i z nieleczoną hipokaliemią lub u pacjentów ze skłonnością do występowania małych stężeń jonów potasowych w surowicy.
Odnotowano bardzo rzadkie przypadki zwiększenia stężenia glukozy we krwi (patrz punkt 4.8). Należy wziąć to pod uwagę przepisując produkt leczniczy pacjentom z cukrzycą w wywiadzie.
Podobnie jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli objawiający się świstami bezpośrednio po przyjęciu leku. Należy natychmiast przerwać podawanie produktu leczniczego Asaris, ocenić stan pacjenta i w razie konieczności zastosować inne leczenie.
Każda dawka produktu leczniczego Asaris, (100 µg + 50 µg), zawiera około 13,3 mg laktozy jednowodnej.
Każda dawka produktu leczniczego Asaris, (250 µg + 50 µg), zawiera około 13,2 mg laktozy jednowodnej.
Każda dawka produktu leczniczego Asaris, (500 µg + 50 µg), zawiera około 12,9 mg laktozy jednowodnej.
U osób z nietolerancją laktozy taka ilość laktozy nie powoduje zwykle żadnych problemów.
Należy zachować ostrożność w przypadku zmiany dotychczas stosowanego leczenia steroidem działającym ogólnoustrojowo na leczenie produktem leczniczym Asaris, szczególnie u pacjentów, u których podejrzewa się niewydolność kory nadnerczy na skutek wcześniejszego leczenia steroidem działającym ogólnoustrojowo.
Działania ogólnoustrojowe mogą wystąpić podczas stosowania kortykosteroidów wziewnych, szczególnie jeśli stosowane są duże dawki przez długi okres. Wystąpienie tych działań jest znacznie mniej prawdopodobne niż podczas doustnego stosowania kortykosteroidów. Możliwe działania ogólnoustrojowe obejmują: zespół Cushinga, cushingoidalne rysy twarzy, zahamowanie czynności kory nadnerczy, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćmę, jaskrę i dużo rzadziej, szereg objawów psychicznych lub zmian zachowania, w tym nadmierną aktywność psychoruchową, zaburzenia snu, lęk, depresję lub agresję (szczególnie u dzieci). Dlatego ważne jest, aby regularnie oceniać stan pacjenta i dawkę kortykosteroidu wziewnego zmniejszyć do najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy.
Długotrwałe leczenie dużymi dawkami kortykosteroidów wziewnych może powodować zahamowanie czynności kory nadnerczy i ostry przełom nadnerczowy. Bardzo rzadkie przypadki zahamowania czynności kory nadnerczy i ostrego przełomu nadnerczowego były również opisywane w przypadku stosowania dawek od 500 do 1000 mikrogramów flutykazonu propionianu. Sytuacje, w których może wystąpić ostry przełom nadnerczowy, związane są z takimi stanami, jak: uraz, zabieg chirurgiczny, zakażenie lub szybkie zmniejszenie dawki leku. Objawy nie są zazwyczaj charakterystyczne i mogą to być: utrata łaknienia, bóle brzucha, zmniejszenie masy ciała, zmęczenie, ból głowy, nudności, wymioty, niedociśnienie tętnicze, splątanie, hipoglikemia i drgawki. W okresie narażenia na stres lub przed planowanym zabiegiem chirurgicznym należy rozważyć dodatkowe doustne podanie kortykosteroidów.
Korzyści z leczenia flutykazonu propionianem obejmują minimalizowanie zapotrzebowania na steroidy doustne. U pacjentów, u których wcześniej stosowane leczenie steroidami doustnymi zamieniono na leczenie wziewne flutykazonu propionianem należy liczyć się z ryzykiem wystąpienia objawów niewydolności kory nadnerczy przez dłuższy okres. Ryzyko to może także dotyczyć pacjentów, u których w przeszłości stosowano duże dawki steroidów. Możliwość zaburzenia czynności kory nadnerczy należy zawsze uwzględnić w stanach nagłych i sytuacjach związanych ze stresem, i rozważyć podanie odpowiedniej dawki uzupełniającej kortykosteroidów. Przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi może być konieczna konsultacja specjalistyczna w celu oceny stopnia niewydolności kory nadnerczy.
Rytonawir może znacznie zwiększać stężenie flutykazonu propionianu w osoczu. Dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania flutykazonu propionianu z rytonawirem, chyba że potencjalna korzyść dla pacjenta przewyższa ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów. Podczas jednoczesnego stosowania flutykazonu propionianu z innymi silnymi inhibitorami CYP3A może również zwiększyć się ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych (patrz punkt 4.5).
W badaniu TORCH zaobserwowano zwiększenie częstości występowania infekcji dolnych dróg oddechowych (szczególnie zapalenia płuc i oskrzeli) u pacjentów z POChP otrzymujących produkt leczniczy zawierający flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 500 mikrogramów + 50 mikrogramów w porównaniu do tych, którzy otrzymywali placebo, a także w badaniach SCO40043 i SCO1000250 porównujących mniejsze od zatwierdzonych w POChP dawki produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 250 mikrogramów + 50 mikrogramów podawane 2 razy na dobę z salmeterolem w dawce 50 mikrogramów podawanym 2 razy na dobę (patrz punkt 4.8 i 5.1). Podobne przypadki zapalenia płuc obserwowano w grupach pacjentów otrzymujących produkt leczniczy zawierający flutykazonu propionian i salmeterol we wszystkich badaniach. W badaniu TORCH, niezależnie od sposobu leczenia, największe ryzyko wystąpienia zapalenia płuc występowało u pacjentów w podeszłym wieku, u pacjentów z niskim wskaźnikiem masy ciała BMI (<25 kg/m²) oraz u pacjentów z bardzo ciężką postacią choroby (FEV1 <30% wartości należnej). Należy szczególnie wnikliwie obserwować pacjentów z POChP, czy nie występuje u nich zapalenie płuc lub inne infekcje dolnych dróg oddechowych, ponieważ kliniczne objawy tych infekcji oraz zaostrzenia POChP często się nakładają. Jeśli u pacjenta z ciężką postacią POChP stwierdzi się zapalenie płuc, należy ponownie ocenić leczenie produktem leczniczym Asaris.
Dane pochodzące z dużego klinicznego badania (wielośrodkowe badanie kliniczne dotyczące stosowania salmeterolu w astmie (Salmeterol Multi-Center Asthma Research Trial, SMART) sugerują, że u pacjentów o pochodzeniu afroamerykańskim występuje zwiększone ryzyko poważnych objawów związanych z układem oddechowym lub zgonu w sytuacji, kiedy stosują salmeterol w porównaniu do placebo (patrz punkt 5.1). Nie wiadomo, czy było to spowodowane czynnikami farmakogenetycznymi czy innymi czynnikami. Pacjentów o pochodzeniu afrykańskim lub afrokaraibskim należy poinformować, że jeśli w trakcie leczenia produktu leczniczego Asaris nasilą się objawy astmy lub nie będą one prawidłowo kontrolowane, to należy kontynuować leczenie oraz zasięgnąć porady lekarskiej.
Jednoczesne ogólne stosowanie ketokonazolu znamiennie zwiększa ekspozycję ogólnoustrojową na salmeterol. Może to prowadzić do zwiększenia częstości występowania objawów ogólnoustrojowego działania leku (np. wydłużenia odstępu QTc i kołatania serca). Dlatego też należy unikać jednoczesnego stosowania salmeterolu z ketokonazolem lub innymi silnymi inhibitorami CYP3A4, chyba że korzyści przeważają nad potencjalnym zwiększeniem ryzyka wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych salmeterolu (patrz punkt 4.5).
Zapalenie płuc u pacjentów z POChP
U pacjentów z POChP otrzymujących wziewne kortykosteroidy zaobserwowano zwiększenie częstości występowania zapalenia płuc, w tym zapalenia płuc wymagającego hospitalizacji. Istnieją pewne dowody na zwiększone ryzyko wystąpienia zapalenia płuc wraz ze zwiększeniem dawki steroidów, ale nie zostało to jednoznacznie wykazane we wszystkich badaniach.
Nie ma jednoznacznych dowodów klinicznych na różnice między produktami zawierającymi wziewne kortykosteroidy, dotyczące stopnia ryzyka występowania zapalenia płuc.
Lekarze powinni szczególnie wnikliwie obserwować pacjentów z POChP, czy nie rozwija się u nich zapalenie płuc, ponieważ kliniczne objawy takich zakażeń oraz zaostrzenia POChP często się nakładają.
Do czynników ryzyka sprzyjających wystąpieniu choroby zapalenia płuc u pacjentów z POChP należą palenie tytoniu, podeszły wiek, niski wskaźnik masy ciała (BMI) i ciężka postać POChP.
Dzieci i młodzież
U dzieci i młodzieży w wieku poniżej 16 lat przyjmujących duże dawki flutykazonu propionianu (zwykle ≥1000 mikrogramów na dobę) istnieje szczególne ryzyko wystąpienia działań ogólnoustrojowych. Działania ogólnoustrojowe mogą wystąpić podczas stosowania kortykosteroidów wziewnych, szczególnie jeśli są one stosowane w dużych dawkach przez długi okres. Możliwe działania ogólnoustrojowe obejmują: zespół Cushinga, cushingoidalne rysy twarzy, zahamowanie czynności kory nadnerczy, ostry przełom nadnerczowy i spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, i dużo rzadziej, zespół objawów psychicznych lub zmian zachowania, w tym nadmierną aktywność psychoruchową, zaburzenia snu, lęk, depresję lub agresję.
Zaleca się, aby w czasie długotrwałego leczenia wziewnym kortykosteroidem regularnie kontrolować wzrost u dzieci. Dawkę kortykosteroidu wziewnego należy zmniejszyć do najmniejszej dawki zapewniającej skuteczną kontrolę objawów astmy.
Zaburzenia widzenia
Zaburzenie widzenia może wystąpić w wyniku ogólnoustrojowego i miejscowego stosowania kortykosteroidów. Jeżeli u pacjenta wystąpią takie objawy, jak nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy rozważyć skierowanie go do okulisty w celu ustalenia możliwych przyczyn, do których może należeć zaćma, jaskra lub rzadkie choroby, takie jak centralna chorioretinopatia surowicza (CSCR), którą notowano po ogólnoustrojowym i miejscowym stosowaniu kortykosteroidów.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Zarówno leki wybiórczo, jak i niewybiórczo blokujące receptory β-adrenergiczne nie powinny być stosowane u pacjentów z astmą, chyba że istnieją inne przyczyny uzasadniające ich zastosowanie.
Jednoczesne stosowanie innych leków działających na receptory β-adrenergiczne może potencjalnie spowodować działanie addycyjne.
Flutykazonu propionian
W normalnych warunkach po podaniu wziewnym, w osoczu krwi występują małe stężenia flutykazonu propionianu w wyniku nasilonego metabolizmu pierwszego przejścia oraz dużego klirensu osoczowego, zależnego od aktywności izoenzymu 3A4 cytochromu P 450 w przewodzie pokarmowym i wątrobie. Dlatego znaczące klinicznie interakcje flutykazonu propionianu są mało prawdopodobne.
Badania interakcji flutykazonu propionianu podawanego donosowo zdrowym ochotnikom wykazały, że rytonawir (bardzo silny inhibitor izoenzymu 3A4 cytochromu P 450) podawany w dawce 100 mg dwa razy na dobę, zwiększa kilkaset razy stężenie flutykazonu propionianu w osoczu, w wyniku czego dochodzi do znaczącego zmniejszenia stężenia kortyzolu w surowicy. Informacja o tej interakcji nie ma znaczenia w odniesieniu do podawanego wziewnie flutykazonu propionianu, ale można spodziewać się znacznego zwiększenia stężenia flutykazonu propionianu w osoczu. Odnotowano przypadki zespołu Cushinga i zahamowania czynności kory nadnerczy. Dlatego należy unikać stosowania takiego skojarzenia leków, chyba że korzyść przewyższa ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych glikokortykosteroidów.
W małym badaniu przeprowadzonym u zdrowych ochotników ketokonazol (niewiele słabszy od rytonawiru inhibitor CYP3A), spowodował zwiększenie ekspozycji na flutykazonu propionian o 150% po podaniu wziewnym pojedynczej dawki. To spowodowało większe zmniejszenie stężenia kortyzolu w osoczu, w porównaniu do podania samego flutykazonu propionianu. Jednoczesne stosowanie z innymi silnymi inhibitorami CYP3A, takimi jak itrakonazol, może także spowodować zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej na flutykazonu propionian i ryzyka wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Zalecana jest ostrożność i należy unikać, jeśli to możliwe, długotrwałego stosowania z takimi lekami.
Spodziewane jest, że jednoczesne podawanie inhibitorów CYP3A, w tym produktów zawierających kobicystat, zwiększy ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Należy unikać łączenia leków, chyba że korzyść przewyższa zwiększone ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych związanych ze stosowaniem glikokortykosteroidów; w takim przypadku pacjenta należy obserwować w celu wykrycia ogólnoustrojowych działań glikokortykosteroidów.
Salmeterol
Silne inhibitory CYP3A4
Jednoczesne podawanie ketokonazolu (400 mg raz na dobę, doustnie) i salmeterolu (50 mikrogramów dwa razy na dobę, wziewnie) przez 7 dni u 15 zdrowych osób powodowało znaczne zwiększenie stężenia salmeterolu w surowicy (1,4-krotne zwiększenie Cmax i 15-krotne zwiększenie AUC). Może to prowadzić do zwiększenia częstości występowania objawów ogólnoustrojowych podczas leczenia salmeterolem (np. wydłużenia odstępu QTc i kołatania serca) w porównaniu do leczenia salmeterolem lub ketokonazolem oddzielnie (patrz punkt 4.4).
Nie zaobserwowano klinicznie znaczących zmian ciśnienia tętniczego krwi, częstości bicia serca, stężenia glukozy i stężenia potasu we krwi. Jednoczesne podawanie z ketokonazolem nie powodowało wydłużenia okresu półtrwania salmeterolu ani nie zwiększyło kumulacji po podaniu wielokrotnym. Należy unikać jednoczesnego stosowania leku z ketokonazolem, chyba że korzyści przeważają nad potencjalnym zwiększeniem ryzyka wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych salmeterolu. Wydaje się prawdopodobne, że podobne ryzyko interakcji dotyczy również innych silnych inhibitorów CYP3A4 (np. itrakonazolu, telitromycyny, rytonawiru).
Inhibitory CYP3A4 o umiarkowanej sile działania
Jednoczesne stosowanie z inhibitorami CYP3A4 o umiarkowanej sile działania (np. erytromycyna, klarytromycyna, diltiazem, fluoksetyna, chinina) może zwiększać stężenie salmeterolu w osoczu. W badaniu klinicznym jednoczesne stosowanie salmeterolu z erytromycyną (500 mg trzy razy na dobę przez 6 dni) powodowało zwiększenie stężenia salmeterolu w osoczu (2-krotne zwiększenie Cmax i 1,6-krotne zwiększenie AUC). Może to prowadzić do zwiększenia częstości występowania objawów ogólnoustrojowych podczas leczenia salmeterolem (np. wydłużenia odstępu QTc i kołatania serca). Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania salmeterolu z inhibitorami CYP3A4 o umiarkowanej sile działania.
Jednoczesne stosowanie salmeterolu z inhibitorami CYP3A4 o umiarkowanej sile działania (np. erytromycyna, klarytromycyna, diltiazem, fluoksetyna, chinina) może zwiększać stężenie salmeterolu w osoczu. Może to prowadzić do zwiększenia częstości występowania objawów ogólnoustrojowych podczas leczenia salmeterolem (np. wydłużenia odstępu QTc i kołatania serca). Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania salmeterolu z inhibitorami CYP3A4 o umiarkowanej sile działania.
Leki wydłużające odstęp QTc lub powodujące hipokaliemię mogą zwiększać ryzyko arytmii komorowych. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania salmeterolu z lekami mogącymi powodować hipokaliemię lub wydłużać odstęp QTc (np. leki moczopędne, ksantyny, sterydy, leki przeciwarytmiczne z grupy IA i III).
W badaniach klinicznych nie wykazano żadnych interakcji z teofiliną, ale jednoczesne stosowanie może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony układu sercowo-naczyniowego.
Nie zaobserwowano klinicznie istotnych interakcji z innymi lekami stosowanymi w leczeniu astmy.
4.6 Ciąża i laktacja
Ciaża
Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania produktu leczniczego Asaris u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały działanie embriotoksyczne i teratogenne przy stosowaniu glikokortykosteroidów. Potencjalne ryzyko dla ludzi jest nieznane. Należy unikać stosowania produktu leczniczego Asaris w czasie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy flutykazonu propionian i salmeterol przenikają do mleka kobiecego. Nie można wykluczyć ryzyka dla dziecka. Należy rozważyć korzyści ze stosowania produktu leczniczego Asaris u matki karmiącej piersią w stosunku do potencjalnego ryzyka dla dziecka.
Płodność
Nie ma danych dotyczących wpływu produktu leczniczego Asaris na płodność u ludzi. Badania na zwierzętach nie wykazały wpływu na płodność.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie zaobserwowano wpływu produktu leczniczego Asaris na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
4.8 Działania niepożądane
Działania niepożądane są wymienione według częstości występowania i klasyfikacji układów i narządów. Częstość określono jako: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (nie można oszacować na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia układu immunologicznego
Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości (np. wysypka, obrzęk naczynioruchowy).
Rzadko: skurcz oskrzeli o charakterze paradoksalnym.
Bardzo rzadko: wstrząs anafilaktyczny.
Zaburzenia metaboliczne i odżywiania
Rzadko: hipokaliemia.
Zaburzenia psychiczne
Rzadko: pobudzenie, zaburzenia snu.
Bardzo rzadko: depresja, zaburzenia zachowania (głównie u dzieci).
Zaburzenia układu nerwowego
Często: ból głowy.
Bardzo często: drżenie.
Zaburzenia serca
Często: kołatanie serca.
Niezbyt często: tachykardia.
Rzadko: zaburzenia rytmu serca (w tym migotanie przedsionków, nadkomorowy częstoskurcz, dodatkowe skurcze).
Zaburzenia naczyniowe
Bardzo rzadko: ból w klatce piersiowej.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Często: chrypka, podrażnienie gardła.
Niezbyt często: kaszel.
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: nudności.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Rzadko: zasinienie skóry.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Bardzo często: skurcze mięśni.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Bardzo często: podrażnienie jamy ustnej i gardła.
Badania diagnostyczne
Rzadko: zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych.
Ponadto zgłaszano następujące działania niepożądane w trakcie stosowania produktu leczniczego Asaris:
Zaburzenia układu immunologicznego
Reakcje nadwrażliwości, w tym pokrzywka, wysypka, świąd, rumień.
Zaburzenia układu nerwowego
Zawroty głowy.
Zaburzenia serca
Ból w klatce piersiowej.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Zapalenie płuc (w tym zapalenie płuc wywołane przez bakterie, wirusy lub grzyby) u pacjentów z POChP (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Zasinienie skóry.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Bóle stawów, bóle mięśni.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Obrzęk naczynioruchowy, zmęczenie.
U dzieci i młodzieży w wieku poniżej 16 lat przyjmujących duże dawki flutykazonu propionianu (zwykle ≥1000 mikrogramów na dobę) istnieje szczególne ryzyko wystąpienia działań ogólnoustrojowych. Działania ogólnoustrojowe mogą wystąpić podczas stosowania kortykosteroidów wziewnych, szczególnie jeśli są one stosowane w dużych dawkach przez długi okres. Możliwe działania ogólnoustrojowe obejmują: zespół Cushinga, cushingoidalne rysy twarzy, zahamowanie czynności kory nadnerczy, ostry przełom nadnerczowy i spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży, i dużo rzadziej, zespół objawów psychicznych lub zmian zachowania, w tym nadmierną aktywność psychoruchową, zaburzenia snu, lęk, depresję lub agresję.
Zgłaszano przypadki zapalenia płuc u pacjentów z POChP otrzymujących produkt leczniczy zawierający flutykazonu propionian i salmeterol. W badaniu TORCH częstość występowania zapalenia płuc u pacjentów z POChP otrzymujących produkt leczniczy zawierający flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 500 mikrogramów + 50 mikrogramów wynosiła 8%, w porównaniu do 5% w grupie otrzymującej placebo. W badaniach SCO40043 i SCO1000250 częstość występowania zapalenia płcu u pacjentów z POChP otrzymujących produkt leczniczy zawierający flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 250 mikrogramów + 50 mikrogramów wynosiła odpowiednio 4% i 6%, w porównaniu do 3% i 1% w grupie otrzymującej salmeterol w dawce 50 mikrogramów. Nie stwierdzono zwiększenia śmiertelności z powodu zapalenia płuc.
Zgłaszano przypadki zaćmy (patrz punkt 4.4).
Zgłaszano przypadki jaskry (patrz punkt 4.4).
Zgłaszano przypadki zahamowania czynności kory nadnerczy (patrz punkt 4.4).
Zgłaszano przypadki zmniejszenia gęstości mineralnej kości (patrz punkt 4.4).
Zgłaszano przypadki zwiększenia stężenia glukozy we krwi u pacjentów z cukrzycą (patrz punkt 4.4).
Zgłaszano przypadki zaburzeń widzenia (patrz punkt 4.4).
5. DZIAŁANIE FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki stosowane w obturacyjnych chorobach dróg oddechowych, preparaty złożone zawierające glikokortykosteroidy.
Kod ATC: R03AK06.
Asaris zawiera flutykazonu propionian i salmeterol. Flutykazonu propionian jest syntetycznym, trifluorowanym kortykosteroidem o silnym działaniu przeciwzapalnym. Salmeterol jest długo działającym selektywnym β2-adrenomimetykiem.
Mechanizm działania flutykazonu propionianu w leczeniu astmy nie jest w pełni poznany. Działanie przeciwzapalne flutykazonu propionianu przyczynia się do zmniejszenia objawów i zaostrzeń astmy przy mniejszym ryzyku działań niepożądanych w porównaniu do kortykosteroidów stosowanych ogólnoustrojowo.
Salmeterol jest długo działającym selektywnym β2-adrenomimetykiem. Działa jako lek rozszerzający oskrzela i chroni przed skurczem oskrzeli przez ponad 12 godzin. Działanie salmeterolu pojawia się wolno po podaniu wziewnym. Salmeterol zapobiega wczesnej i późnej fazie skurczu oskrzeli wywołanego przez alergen.
W badaniach klinicznych wykazano, że stosowanie produktu leczniczego Asaris poprawia kontrolę astmy w porównaniu do stosowania samego kortykosteroidu wziewnego lub samego długo działającego β2-mimetyku.
W badaniu TORCH u pacjentów z POChP stosowanie produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 500 mikrogramów + 50 mikrogramów zmniejszało częstość zaostrzeń w porównaniu do placebo i do salmeterolu. Nie stwierdzono istotnej różnicy w częstości zaostrzeń w porównaniu do flutykazonu propionianu.
W badaniu SCO40043 u pacjentów z POChP stosowanie produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 250 mikrogramów + 50 mikrogramów zmniejszało częstość zaostrzeń w porównaniu do salmeterolu. Nie stwierdzono istotnej różnicy w częstości zaostrzeń w porównaniu do flutykazonu propionianu.
W badaniu SCO1000250 u pacjentów z POChP stosowanie produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 250 mikrogramów + 50 mikrogramów zmniejszało częstość zaostrzeń w porównaniu do salmeterolu. Nie stwierdzono istotnej różnicy w częstości zaostrzeń w porównaniu do flutykazonu propionianu.
W badaniu TORCH u pacjentów z POChP stosowanie produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 500 mikrogramów + 50 mikrogramów poprawiało czynność płuc (FEV1) w porównaniu do placebo, salmeterolu i flutykazonu propionianu.
W badaniu SCO40043 u pacjentów z POChP stosowanie produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 250 mikrogramów + 50 mikrogramów poprawiało czynność płuc (FEV1) w porównaniu do salmeterolu i flutykazonu propionianu.
W badaniu SCO1000250 u pacjentów z POChP stosowanie produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 250 mikrogramów + 50 mikrogramów poprawiało czynność płuc (FEV1) w porównaniu do salmeterolu i flutykazonu propionianu.
W badaniu TORCH u pacjentów z POChP stosowanie produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 500 mikrogramów + 50 mikrogramów poprawiało jakość życia w porównaniu do placebo i salmeterolu. Nie stwierdzono istotnej różnicy w jakości życia w porównaniu do flutykazonu propionianu.
W badaniu SCO40043 u pacjentów z POChP stosowanie produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 250 mikrogramów + 50 mikrogramów poprawiało jakość życia w porównaniu do salmeterolu. Nie stwierdzono istotnej różnicy w jakości życia w porównaniu do flutykazonu propionianu.
W badaniu SCO1000250 u pacjentów z POChP stosowanie produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 250 mikrogramów + 50 mikrogramów poprawiało jakość życia w porównaniu do salmeterolu. Nie stwierdzono istotnej różnicy w jakości życia w porównaniu do flutykazonu propionianu.
W badaniu TORCH u pacjentów z POChP stosowanie produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 500 mikrogramów + 50 mikrogramów nie zmniejszyło śmiertelności w porównaniu do placebo. Stwierdzono zmniejszenie śmiertelności w porównaniu do salmeterolu i flutykazonu propionianu, ale różnica nie była istotna statystycznie.
W badaniu SCO40043 u pacjentów z POChP stosowanie produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 250 mikrogramów + 50 mikrogramów nie zmniejszyło śmiertelności w porównaniu do salmeterolu i flutykazonu propionianu.
W badaniu SCO1000250 u pacjentów z POChP stosowanie produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 250 mikrogramów + 50 mikrogramów nie zmniejszyło śmiertelności w porównaniu do salmeterolu i flutykazonu propionianu.
W badaniu TORCH u pacjentów z POChP stosowanie produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 500 mikrogramów + 50 mikrogramów zwiększało częstość występowania zapalenia płcu w porównaniu do placebo (patrz punkt 4.4 i 4.8).
W badaniach SCO40043 i SCO1000250 u pacjentów z POChP stosowanie produktu leczniczego zawierającego flutykazonu propionian i salmeterol w dawce: 250 mikrogramów + 50 mikrogramów zwiększało częstość występowania zapalenia płcu w porównaniu do salmeterolu (patrz punkt 4.4 i 4.8).
Dane pochodzące z dużego klinicznego badania (wielośrodkowe badanie kliniczne dotyczące stosowania salmeterolu w astmie (Salmeterol Multi-Center Asthma Research Trial, SMART) sugerują, że u pacjentów o pochodzeniu afroamerykańskim występuje zwiększone ryzyko poważnych objawów związanych z układem oddechowym lub zgonu w sytuacji, kiedy stosują salmeterol w porównaniu do placebo (patrz punkt 4.4). Nie wiadomo, czy było to spowodowane czynnikami farmakogenetycznymi czy innymi czynnikami.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Flutykazonu propionian
Po podaniu wziewnym flutykazonu propionian jest wchłaniany do krążenia ogólnoustrojowego. Biodostępność ogólnoustrojowa wynosi około 10-30% podanej dawki. Maksymalne stężenie w osoczu osiąga w ciągu 1-2 godzin. Wiązanie z białkami osocza wynosi około 99%. Flutykazonu propionian jest metabolizowany w wątrobie przy udziale izoenzymu CYP3A4 cytochromu P450. Głównym metabolitem jest kwas karboksylowy, który jest nieaktywny. Okres półtrwania wynosi około 8 godzin. Wydalany jest głównie z kałem.
Salmeterol
Po podaniu wziewnym salmeterol jest wchłaniany do krążenia ogólnoustrojowego. Biodostępność ogólnoustrojowa wynosi około 5% podanej dawki. Maksymalne stężenie w osoczu osiąga w ciągu 5-15 minut. Wiązanie z białkami osocza wynosi około 96%. Salmeterol jest metabolizowany w wątrobie przy udziale izoenzymu CYP3A4 cytochromu P450. Głównym metabolitem jest α-hydroksysalmeterol, który jest nieaktywny. Okres półtrwania wynosi około 5-6 godzin. Wydalany jest głównie z kałem.
Interakcje farmakokinetyczne
Patrz punkt 4.5.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Badania toksyczności ostrej, podostrej i przewlekłej nie wykazały szczególnego ryzyka dla ludzi. Badania genotoksyczności i kancerogenności nie wykazały działania genotoksycznego ani kancerogennego. Badania na zwierzętach wykazały działanie embriotoksyczne i teratogenne przy stosowaniu glikokortykosteroidów. Potencjalne ryzyko dla ludzi jest nieznane.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Laktoza jednowodna, która zawiera białka mleka.
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy
6.3 Okres ważności
2 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC, w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Blister OPA/Aluminium/PVC/Aluminium/PET/papier umieszczony w inhalatorze zaopatrzonym w ustnik i licznik dawek. Inhalator w tekturowym pudełku. Każde opakowanie zawiera jeden lub trzy aparaty do inhalacji.
1 inhalator zawiera 60 dawek.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania
Aparat do inhalacji uwalnia proszek, który jest wdychany do płuc.
Aparat do inhalacji zaopatrzony jest w ustnik i licznik dawek.
Szczegółowa instrukcja dotycząca stosowania – patrz Ulotka dla pacjenta.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
POLFARMEX S.A.
ul. Józefów 9
99-300 Kutno
8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
- 20803 – Asaris (100 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną
- 20804 – Asaris (250 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną
- 20805 – Asaris (500 µg + 50 µg)/dawkę inhalacyjną
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
20.12.2012 r.
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
19
