Ulotka: Clatra, Tabletki (20 mg)
Spis treści
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Clatra, 20 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 20 mg bilastyny.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 0,0030 mg etanolu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej.
Białe, okrągle, płaskie tabletki o średnicy 8 mm z wytloczonym oznaczeniem „20” na jednej stronie.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Objawowe leczenie alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowego i całorocznego) oraz pokrzywki.
Produkt leczniczy Clatra jest wskazany do stosowania u dorosłych i młodzieży (w wieku 12 lat i powyżej).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli i młodzież (w wieku 12 lat i powyżej)
20 mg bilastyny (1 tabletka) raz na dobę w celu złagodzenia objawów uczuleniowego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowego i całorocznego) oraz pokrzywki.
Tabletkę należy przyjmować godzinę przed lub dwie godziny po posiłku lub spożyciu soku owocowego (patrz punkt 4.5).
Czas trwania leczenia
W przypadku alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek czas leczenia powinien być ograniczony do okresu ekspozycji na alergeny. W przypadku sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa leczenie można przerwać po ustąpieniu objawów i wznowić po ich ponownym wystąpieniu. W całorocznym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa leczenie ciągle można zaproponować pacjentom podczas okresów ekspozycji na alergeny. Czas leczenia pokrzywki zależy od rodzaju, czasu trwania i przebiegu dolegliwości.
Szczególne grupy pacjentów
Osoby w podeszłym wieku
Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 5.1 i 5.2).
Zaburzenia czynności nerek
Badania przeprowadzone u dorosłych, w grupach szczególnego ryzyka (pacjenci z zaburzeniami czynności nerek) wskazują, że nie jest konieczne dostosowanie dawkowania bilastyny u dorosłych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby
Brak doświadczenia klinicznego u dorosłych pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Niemniej jednak, ponieważ bilastyna nie jest metabolicznie i jest wydalana w postaci niezmienionej w moczu i kale, nie uważa się, że zaburzenia czynności wątroby mają wpływ na zwiększenie ogólnoustrojowego narażenia powyżej marginesu bezpieczeństwa u dorosłych pacjentów. Dlatego nie jest konieczne dostosowywanie dawkowania u dorosłych pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2).
Dzieci i młodzież
- Dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała co najmniej 20 kg
W tej populacji odpowiednie do stosowania są bilastyna w postaci tabletek 10 mg ulegających rozpadowi w jamie ustnej i bilastyna w postaci roztworu doustnego 2,5 mg/ml. - Dzieci w wieku poniżej 6 lat i o masie ciała poniżej 20 kg
Aktualne dane przedstawiono w punkcie 4.4, 4.8, 5.1 i 5.2, ale brak zaleceń dotyczących dawkowania. W związku z tym bilastyny nie należy stosować w tej grupie wiekowej.
Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności bilastyny u dzieci z zaburzeniami czynności nerek i z zaburzeniami czynności wątroby.
Sposób podawania
Podanie doustne
Tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej należy umieścić w jamie ustnej, gdzie ulegnie szybkiemu rozpuszczeniu w ślinie, co umożliwia łatwe połknięcie.
Tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej można również rozpuścić w wodzie przed podaniem.
Nie należy stosować soku grejpfrutowego ani innych soków owocowych do rozpuszczania (patrz punkt 4.5).
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Dzieci i młodzież
Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania bilastyny u dzieci w wieku poniżej 2 lat, a u dzieci w wieku od 2 do 5 lat dane kliniczne są ograniczone, dlatego nie należy stosować bilastyny w tych grupach wiekowych.
U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek podawanie bilastyny jednocześnie z inhibitorami glikoproteiny P (takimi jak np. ketokonazol, erytromycyna, cyklosporyna, rytonawir lub diltiazem) może zwiększać stężenie bilastyny w osoczu, a tym samym zwiększać ryzyko działań niepożądanych bilastyny. Dlatego u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek należy unikać podawania bilastyny jednocześnie z inhibitorami glikoproteiny P.
Notowano przypadki wydłużenia odstępu QT w elektrokardiogramie u pacjentów stosujących bilastynę (patrz punkty 4.8, 4.9 i 5.1). Podejrzewa się, że leki powodujące wydłużenie odstępu QT/QTc zwiększają ryzyko wystąpienia częstoskurczu komorowego typu Torsade de pointes.
Należy zatem zachować ostrożność podając bilastynę pacjentom, u których ryzyko wydłużenia odstępu QT/QTc jest zwiększone. Dotyczy to pacjentów z zaburzeniami rytmu serca w wywiadzie, pacjentów z hipokaliemią, hipomagnezemią, hipokalcemią, pacjentów ze stwierdzonym wydłużeniem odstępu QT lub znaczną bradykardią, pacjentów przyjmujących jednocześnie inne produkty lecznicze powodujące wydłużenie odstępu QT/QTc.
Substancje pomocnicze
Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.
Ten lek zawiera 0,0030 mg alkoholu (etanolu) w każdej tabletce ulegającej rozpadowi w jamie ustnej co jest równoważne 1,6 mg / 100 g (0,0016% w/w). Ilość alkoholu w tabletce ulegającej rozpadowi w jamie ustnej o wadze 185 mg jest równoważna mniej niż 1 ml piwa lub 1 ml wina.
Mała ilość alkoholu w tym leku nie będzie powodowała zauważalnych skutków.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u osób dorosłych, a ich wyniki przedstawiono poniżej.
- Interakcje z pokarmem: pokarm znacząco zmniejsza dostępność biologiczną po podaniu doustnym bilastyny w dawce 20 mg w postaci tabletek o 30%.
- Interakcje z sokiem grejpfrutowym: jednoczesne spożycie 20 mg bilastyny i soku grejpfrutowego zmniejsza dostępność biologiczną bilastyny o 30%. Efekt ten może dotyczyć również innych soków owocowych. Stopień zmniejszenia biodostępności może różnić się w zależności od producenta i owoców. Mechanizmem tej interakcji jest hamowanie polipeptydu OATP1A2, transportera wychwytu, dla którego substratem jest bilastyna (patrz punkt 5.2). Produkty lecznicze, które są substratami lub inhibitorami OATP1A2, takie jak rytonawir i rytampicyna, mogą podobnie zmniejszać stężenia bilastyny w osoczu.
- Interakcje z ketokonazolem lub erytromycyną: jednoczesne przyjęcie 20 mg bilastyny raz na dobę i 400 mg ketokonazolu raz na dobę lub 500 mg erytromycyny trzy razy na dobę zwiększa dwukrotnie AUC bilastyny, zaś dwu-trzykrotnie maksymalne stężenie bilastyny we krwi (Cmax). Zmiany te można wyjaśnić interakcją z jelitowym wypływem transporterów, ponieważ bilastyna jest substratem dla glikoproteiny P i nie jest metabolizowana (patrz punkt 5.2). Zmiany te nie wydają się wpływać na profil bezpieczeństwa bilastyny i ketokonazolu ani erytromycyny. Inne produkty lecznicze, będące substratami lub inhibitorami glikoproteiny P, takie jak cyklosporyna, mogą zwiększać stężenie bilastyny w osoczu.
- Interakcje z diltiazemem: jednoczesne przyjęcie 20 mg bilastyny raz na dobę i 60 mg diltiazemu raz na dobę zwiększa maksymalne stężenie bilastyny we krwi (Cmax) o 50%. Efekt ten można wyjaśnić interakcją z jelitowym wypływem transporterów (patrz punkt 5.2) i nie wydaje się wpływać na profil bezpieczeństwa bilastyny.
- Interakcje z alkoholem: sprawność psychomotoryczna po jednoczesnym spożyciu alkoholu i 20 mg bilastyny raz na dobę była podobna do obserwowanej po przyjęciu alkoholu i placebo.
- Interakcje z lorazepamem: jednoczesne przyjmowanie 20 mg bilastyny raz na dobę i 3 mg lorazepamu raz na dobę przez 8 dni nie nasiliło depresyjnego wpływu lorazepamu na ośrodkowy układ nerwowy.
Dzieci i młodzież
Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u dorosłych. Ponieważ brak jest doświadczenia klinicznego u dzieci dotyczącego interakcji bilastyny z innymi produktami leczniczymi, pokarmem i sokami owocowymi, przy przepisywaniu bilastyny dzieciom należy wziąć pod uwagę wyniki uzyskane w badaniach dotyczących interakcji u dorosłych. Brak danych klinicznych u dzieci, aby stwierdzić, czy zmiany AUC lub Cmax z powodu interakcji wpływają na profil bezpieczeństwa bilastyny.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Częstość
Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania bilastyny u kobiet w ciąży. Badania przeprowadzane na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na rozród, przebieg porodu czy rozwój pourodzeniowy (patrz punkt 5.3). W celu zachowania ostrożności zaleca się unikanie stosowania produktu leczniczego Clatra podczas ciąży.
Karmienie piersią
Nie badano wydzielania bilastyny do mleka u ludzi. Na podstawie dostępnych danych farmakokinetycznych u zwierząt stwierdzono przenikanie bilastyny do mleka (patrz punkt 5.3). Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią czy przerwać leczenie produktem leczniczym Clatra biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści dla matki wynikające z leczenia bilastyną.
Płodność
Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane kliniczne dotyczące wpływu bilastyny na płodność. Badanie na szczurach nie wykazało niekorzystnego wpływu na płodność (patrz punkt 5.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Badanie z udziałem osób dorosłych wykazało, że przyjmowanie bilastyny w dawce 20 mg nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów. Niemniej jednak indywidualna reakcja na leczenie może być różna, dlatego należy poradzić pacjentom, aby nie prowadzili pojazdów ani nie obsługiwali maszyn do momentu sprawdzenia swojej reakcji na bilastynę.
4.8 Działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa u pacjentów dorosłych i młodzieży.
Częstość występowania działań niepożądanych u dorosłych pacjentów i młodzieży chorych na alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa i spojówek lub przewlekłą idiopatyczną pokrzywkę, przyjmujących bilastynę w dawce 20 mg w badaniach klinicznych była porównywalna z częstością działań niepożądanych u pacjentów przyjmujących placebo (12,7% w stosunku do 12,8%).
Badania kliniczne II i III fazy wykonywane w trakcie rozwoju klinicznego obejmowały 2525 pacjentów dorosłych i młodzieży leczonych bilastyną w różnych dawkach, z których 1697 przyjmowało bilastynę w dawce 20 mg. W tych badaniach 1362 pacjentów otrzymywało placebo. Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych przez pacjentów przyjmujących bilastynę w dawce 20 mg we wskazaniu alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek oraz przewlekłej idiopatycznej pokrzywki należały: ból głowy, senność, zawroty głowy i zmęczenie. Te działania niepożądane występowały z podobną częstością u pacjentów przyjmujących placebo.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych u pacjentów dorosłych i młodzieży
Działania niepożądane co najmniej prawdopodobnie związane z przyjmowaniem bilastyny w dawce 20 mg, które wystąpiły w badaniach klinicznych u dorosłych pacjentów i młodzieży, przedstawiono poniżej. Częstość występowania działań niepożądanych określono w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
| Zaburzenia układu nerwowego | Często | Ból głowy, senność |
|---|---|---|
| Niezbyt często | Zawroty głowy | |
| Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | Niezbyt często | Zmęczenie |
| Zaburzenia serca | Niezbyt często | Wydłużenie odstępu QT w elektrokardiogramie |
Opis wybranych działań niepożądanych
Wydłużenie odstępu QT w elektrokardiogramie
Wydłużenie odstępu QT w elektrokardiogramie obserwowano niezbyt często u pacjentów przyjmujących bilastynę w dawce 20 mg. W badaniu z udziałem zdrowych ochotników, w którym podawano bilastynę w dawce 20 mg raz na dobę przez 10 dni, średnie wydłużenie odstępu QTcF (Fridericia) wyniosło 7,5 ms (górna granica 90% przedziału ufności: 9,8 ms). W badaniu z udziałem zdrowych ochotników, w którym podawano bilastynę w dawce 20 mg raz na dobę przez 10 dni, średnie wydłużenie odstępu QTcF (Fridericia) wyniosło 7,5 ms (górna granica 90% przedziału ufności: 9,8 ms). W badaniu z udziałem zdrowych ochotników, w którym podawano bilastynę w dawce 20 mg raz na dobę przez 10 dni, średnie wydłużenie odstępu QTcF (Fridericia) wyniosło 7,5 ms (górna granica 90% przedziału ufności: 9,8 ms).
Dodatkowe informacje dotyczące dzieci
U dzieci w wieku od 2 do 11 lat, które otrzymywały bilastynę w dawkach 10 mg lub 20 mg, działania niepożądane były ogólnie łagodne lub umiarkowane i podobne do obserwowanych u dorosłych. W badaniach klinicznych u dzieci w wieku od 2 do 11 lat nie obserwowano wydłużenia odstępu QT w elektrokardiogramie. Jednakże, ponieważ badania te były krótkotrwałe i obejmowały niewielką liczbę dzieci, nie można wykluczyć możliwości wystąpienia wydłużenia odstępu QT u dzieci.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu jest ważne, ponieważ pozwala na ciągłe monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszania.
4.9 Przedawkowanie
W badaniach klinicznych z udziałem dorosłych pacjentów, którzy otrzymywali bilastynę w pojedynczej dawce do 220 mg, nie obserwowano działań niepożądanych. W przypadku przedawkowania zaleca się leczenie objawowe i podtrzymujące. Bilastyna nie jest usuwana w istotnym stopniu przez hemodializę.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego, kod ATC: R06AX29.
Mechanizm działania
Bilastyna jest lekiem przeciwhistaminowym, antagonistą receptora H1. Wiąże się z receptorem H1 w sposób konkurencyjny i odwracalny, blokując w ten sposób działanie histaminy. Bilastyna wykazuje bardzo niskie powinowactwo do receptorów innych niż receptor H1 (receptory muskarynowe M1, M2 i M3, receptory adrenergiczne α1, α2 i β1 oraz receptory dopaminergiczne D1 i D2).
Działanie farmakodynamiczne
W badaniach klinicznych u dorosłych pacjentów z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek oraz z przewlekłą idiopatyczną pokrzywką, bilastyna w dawce 20 mg raz na dobę wykazała skuteczność w łagodzeniu objawów tych chorób.
W badaniu z udziałem zdrowych ochotników, w którym podawano bilastynę w dawce 20 mg raz na dobę przez 10 dni, średnie wydłużenie odstępu QTcF (Fridericia) wyniosło 7,5 ms (górna granica 90% przedziału ufności: 9,8 ms).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Bilastyna jest szybko wchłaniana po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie (Cmax) w osoczu osiąga po około 1,3 godziny od podania. Biodostępność absolutna wynosi 61%. Pokarm znacząco zmniejsza dostępność biologiczną po podaniu doustnym bilastyny w dawce 20 mg w postaci tabletek o 30%.
Bilastyna wiąże się z białkami osocza w około 84-90%. Nie jest metabolicznie i jest wydalana w postaci niezmienionej w moczu (33%) i kale (67%). Średni okres półtrwania wynosi około 14,5 godziny. U zdrowych ochotników po podaniu doustnym bilastyny w dawce 20 mg raz na dobę przez 5 dni nie obserwowano kumulacji.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <60 ml/min) obserwowano zwiększone stężenia bilastyny w osoczu. Jednakże, ponieważ margines bezpieczeństwa jest wystarczający, nie jest konieczne dostosowanie dawkowania u dorosłych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Brak doświadczenia klinicznego u dorosłych pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Niemniej jednak, ponieważ bilastyna nie jest metabolicznie i jest wydalana w postaci niezmienionej w moczu i kale, nie uważa się, że zaburzenia czynności wątroby mają wpływ na zwiększenie ogólnoustrojowego narażenia powyżej marginesu bezpieczeństwa u dorosłych pacjentów. Dlatego nie jest konieczne dostosowywanie dawkowania u dorosłych pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Osoby w podeszłym wieku
U osób w podeszłym wieku (w wieku 65 lat i powyżej) obserwowano zwiększone stężenia bilastyny w osoczu. Jednakże, ponieważ margines bezpieczeństwa jest wystarczający, nie jest konieczne dostosowanie dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku.
Dzieci
Farmakokinetyka bilastyny u dzieci w wieku od 2 do 11 lat jest podobna do obserwowanej u dorosłych. U dzieci w wieku od 2 do 5 lat stężenia bilastyny w osoczu są wyższe niż u dorosłych, ale mieszczą się w zakresie bezpieczeństwa.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Badania toksyczności po podaniu wielokrotnym, genotoksyczności, rakotwórczości, toksyczności dla rozrodu i rozwoju nie wykazały szczególnego zagrożenia dla ludzi w oparciu o konwencjonalne badania bezpieczeństwa farmakologicznego.
6. INNE INFORMACJE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
- Mannitol (E421)
- Mikrokrystaliczna celuloza
- Kroskarmeloza sodowa
- Poliwinylopirolidon K-30
- Sól magnezowa kwasu stearynowego
- Etanol bezwodny
- Aromat pomarańczowy (skład: maltodekstryna, gum arabski, substancje aromatyzujące)
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Brak.
6.3 Okres ważności
3 lata.
6.4 Specjalne przechowywania
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
6.5 Rodzaj opakowania i wielkość opakowania
Blister z folii z aluminium i folii z aluminium. Opakowania zawierające 7, 10, 20, 30, 50, 90 lub 100 tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Instrukcja stosowania
Tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej należy umieścić w jamie ustnej, gdzie ulegnie szybkiemu rozpuszczeniu w ślinie, co umożliwia łatwe połknięcie. Tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej można również rozpuścić w wodzie przed podaniem. Nie należy stosować soku grejpfrutowego ani innych soków owocowych do rozpuszczania.
6.7 Podmiot odpowiedzialny
A. Menarini Manufacturing Logistics and Services s.r.l. Via Sette Santi 3, 50131 Florencja, Włochy
6.8 Numer pozwolenia na dopuszczenie do obrotu
EU/1/10/641/001-007
6.9 Data wydania pierwszej autoryzacji/odnowienia pozwolenia
Data pierwszej autoryzacji: 22 lipca 2010 r.
Data ostatniego odnowienia: 22 lipca 2015 r.
6.10 Data zatwierdzenia tekstu charakterystyki
15.06.2023
