Bilagra ORO, Tabletki (20 mg)

Ulotka: Bilagra ORO, Tabletki (20 mg)

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Bilagra ORO, 10 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej
Bilagra ORO, 20 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Bilagra ORO, 10 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej
Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 10 mg bilastyny.

Bilagra ORO, 20 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej
Każda tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej zawiera 20 mg bilastyny.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka ulegająca rozpadowi w jamie ustnej.

Bilagra ORO, 10 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej
Okrągłe, białe lub prawie białe, gładkie do marmurkowych, obustronnie wypukłe tabletki o średnicy około 7,5 mm z wytloczeniem „10” na jednej stronie i gładkie na drugiej.

Bilagra ORO, 20 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej
Owalne, białe lub prawie białe, gładkie do marmurkowych, obustronnie wypukłe tabletki o wymiarach około 10,3 mm x 5,5 mm z wytloczeniem „20” na jednej stronie i gładkie na drugiej.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Objawowe leczenie alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowego i całorocznego) oraz pokrzywki.

Bilagra ORO, 10 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej jest wskazany do stosowania u dzieci w wieku od 6 lat o masie ciała co najmniej 20 kg, jak również u dorosłych i młodzieży.

Bilagra ORO, 20 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej jest wskazany do stosowania u dorosłych i młodzieży (w wieku 12 lat i powyżej).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dorośli i młodzież (w wieku 12 lat i powyżej)
20 mg bilastyny raz na dobę w celu złagodzenia objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa) oraz pokrzywki.

Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej należy przyjmować godzinę przed lub dwie godziny po posiłku lub spożyciu soku owocowego (patrz punkt 4.5).

Dzieci i młodzież
Dzieci w wieku od 6 do 11 lat o masie ciała co najmniej 20 kg
10 mg bilastyny raz na dobę w celu złagodzenia objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek (sezonowe alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa i całoroczne alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa) oraz pokrzywki.
Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej należy przyjmować godzinę przed lub dwie godziny po posiłku lub spożyciu soku owocowego (patrz punkt 4.5).

Dzieci w wieku poniżej 6 lat o masie ciała poniżej 20 kg
Obecnie dostępne dane opisane w punktach 4.4, 4.8, 5.1 oraz 5.2, ale nie można określić zaleceń dotyczących dawkowania. Dlatego bilastyny nie należy stosować w tej grupie wiekowej.

Czas trwania leczenia
W przypadku alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek czas leczenia powinien być ograniczony do okresu ekspozycji na alergeny. W przypadku sezonowego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa leczenie można przerwać po ustąpieniu objawów i wznowić po ich ponownym wystąpieniu. W całorocznym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa leczenie ciągłe można zaproponować pacjentom podczas okresów ekspozycji na alergeny. Czas leczenia pokrzywki zależy od rodzaju, czasu trwania i przebiegu dolegliwości.

Specjalne grupy pacjentów

• Osoby w podeszłym wieku
  Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 5.1 i 5.2).
• Zaburzenia czynności nerek
  Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności bilastyny u dzieci z zaburzeniami czynności nerek. Badania przeprowadzone u dorosłych, w grupach szczególnego ryzyka (pacjenci z zaburzeniami czynności nerek) wskazują, że nie jest konieczne dostosowanie dawkowania bilastyny u dorosłych pacjentów (patrz punkt 5.2).
• Zaburzenia czynności wątroby
  Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności bilastyny u dzieci z zaburzeniami czynności wątroby. Brak badań klinicznych u pacjentów dorosłych oraz dzieci i młodzieży z zaburzeniami czynności wątroby. Niemniej jednak, ponieważ bilastyna nie jest metabolizowana i jest wydalana w postaci niezmienionej w moczu i kale, nie uważa się, że zaburzenia czynności wątroby mają wpływ na zwiększenie ogólnoustrojowego narażenia powyżej marginesu bezpieczeństwa u dorosłych pacjentów. Dlatego nie jest wymagane dostosowywanie dawkowania u pacjentów dorosłych z zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2).

Sposób podawania
Podanie doustne.

Tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej należy umieścić w jamie ustnej, gdzie ulega natychmiastowemu rozpuszczeniu w ślinie i może być łatwo polknięta. Tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej można również rozpuścić w wodzie przed podaniem. W celu rozpuszczenia tabletki ulegającej rozpadowi w jamie ustnej nie należy stosować soku grejpfrutowego lub jakiegokolwiek innego soku owocowego (patrz punkt 4.5).

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Notowano przypadki wydłużenia odstępu QT w elektrokardiogramie u pacjentów stosujących bilastynę (patrz punkty 4.8, 4.9 i 5.1). Podejrzewa się, że leki powodujące wydłużenie odstępu QT/QTc zwiększają ryzyko wystąpienia częstoskurczu komorowego typu Torsade de pointes.

Należy zatem zachować ostrożność podając bilastynę pacjentom, u których ryzyko wydłużenia odstępu QT/QTc jest zwiększone. Dotyczy to pacjentów z zaburzeniami rytmu serca w wywiadzie, pacjentów z hipokaliemia, hipomagnezemia, hipokalcemia, pacjentów ze stwierdzonym wydłużeniem odstępu QT lub znaczną bradykardią, pacjentów przyjmujących jednocześnie inne produkty lecznicze powodujące wydłużenie odstępu QT/QTc.

Dzieci i młodzież
Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania bilastyny u dzieci w wieku poniżej 2 lat, a u dzieci w wieku od 2 do 5 lat dane kliniczne są ograniczone, dlatego nie należy stosować bilastyny w tych grupach wiekowych.

U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek podawanie bilastyny jednocześnie z inhibitorami glikoproteiny P, takimi jak np. ketokonazol, erytromycyna, cyklosporyna, rytonawir lub diltiazem, może zwiększać stężenie bilastyny w osoczu, a tym samym zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych bilastyny. Dlatego u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek należy unikać podawania bilastyny jednocześnie z inhibitorami glikoproteiny P.

Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę ulegającą rozpadowi w jamie ustnej, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Badania dotyczące interakcji przeprowadzono wyłącznie u osób dorosłych, a ich wyniki przedstawiono poniżej.

• Interakcje z pokarmem: pokarm znacząco zmniejsza biodostępność tabletek bilastyny 20 mg po podaniu doustnym o 30%, a tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej 10 mg o 20%.
• Interakcje z sokiem greipfrutowym: jednoczesne spożycie 20 mg bilastyny i soku grejpfrutowego zmniejsza biodostępność bilastyny o 30%. Efekt ten może dotyczyć również innych soków owocowych. Stopień zmniejszenia biodostępności może różnić się w zależności od producenta i owoców. Mechanizmem tej interakcji jest zahamowanie polipeptydu OATP1A2, transportera wychwytu, dla którego substratem jest bilastyna (patrz punkt 5.2). Produkty lecznicze, które są substratami lub inhibitorami OATP1A2, takie jak rytonawir i rytampicyna, mogą podobnie zmniejszać stężenia bilastyny w osoczu.
• Interakcje z ketokonazolem lub erytromycyną: jednoczesne spożycie 20 mg bilastyny raz na dobę i 400 mg ketokonazolu raz na dobę lub 500 mg erytromycyny trzy razy na dobę zwiększa dwukrotnie ekspozycję ogólnoustrojową (AUC), zaś dwu-trzykrotnie maksymalne stężenie bilastyny we krwi (Cmax). Zmiany te można wyjaśnić interakcją z jelitowym wypływem transporterów, ponieważ bilastyna jest substratem dla P-gp (glikoproteina P) i nie jest metabolizowana (patrz punkt 5.2). Zmiany te nie wydają się wpływać na profil bezpieczeństwa bilastyny i ketokonazolu ani erytromycyny. Inne produkty lecznicze, będące substratami lub inhibitorami glikoproteiny P, takie jak cyklosporyna, mogą zwiększać stężenie bilastyny w osoczu.
• Interakcje z diltiazemem: jednoczesne przyjęcie 20 mg bilastyny raz na dobę i 60 mg diltiazemu raz na dobę zwiększa maksymalne stężenie bilastyny we krwi (Cmax) o 50%. Efekt ten można wyjaśnić interakcją z jelitowym wypływem transporterów (patrz punkt 5.2) i nie wydaje się wpływać na profil bezpieczeństwa bilastyny.
• Interakcje z alkoholem: sprawność psychomotoryczna po jednoczesnym spożyciu alkoholu i 20 mg bilastyny raz na dobę była podobna do obserwowanej po przyjęciu alkoholu i placebo.
• Interakcje z lorazepamem: jednoczesne przyjmowanie 20 mg bilastyny raz na dobę i 3 mg lorazepamu raz na dobę przez 8 dni nie nasiliło depresyjnego wpływu lorazepamu na ośrodkowy układ nerwowy.

Dzieci i młodzież
Nie przeprowadzono badań interakcji u dzieci dla tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej z bilastyną. Ponieważ brak jest doświadczenia klinicznego u dzieci dotyczącego interakcji bilastyny z innymi produktami leczniczymi, pokarmem i sokami owocowymi, przy przepisywaniu bilastyny dzieciom należy wziąć pod uwagę wyniki uzyskane w badaniach dotyczących interakcji u dorosłych. Brak danych klinicznych u dzieci, aby stwierdzić, czy zmiany AUC lub Cmax z powodu interakcji wpływają na profil bezpieczeństwa bilastyny.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Częstość
Brak lub nieliczne dane dotyczące stosowania bilastyny u kobiet w ciąży. Badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazują bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego działania w odniesieniu do toksycznego wpływu na rozród, przebieg porodu czy rozwoju noworodka (patrz punkt 5.3). W celu zachowania środków ostrożności zaleca się unikać stosowania bilastyny podczas ciąży.

Karmienie piersią
Nie badano wydzielania bilastyny do mleka w badaniach u ludzi. Dostępne dane farmakokinetyczne u zwierząt wykazały wydzielanie bilastyny w mleku (patrz punkt 5.3). Należy podjąć decyzję, czy kontynuować lub przerwać karmienie piersią lub przerwać leczenie bilastyną, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści dla matki wynikające z leczenia bilastyną.

Płodność
Brak lub dostępne są nieliczne dane kliniczne dotyczące wpływu bilastyny na płodność. Badania na szczurach nie wykazały niekorzystnego wpływu na płodność (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Badanie przeprowadzone z udziałem osób dorosłych w celu oceny wpływu bilastyny na zdolność prowadzenia pojazdów wykazało, że stosowanie bilastyny w dawce 20 mg nie wpływało na zdolność prowadzenia pojazdów. Niemniej jednak indywidualna reakcja na leczenie może być różna, dlatego należy poradzić pacjentom, aby nie prowadzili pojazdów ani nie obsługiwali maszyn do momentu sprawdzenia swojej reakcji na bilastynę.

4.8 Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa u dzieci i młodzieży
W trakcie rozwoju klinicznego częstość występowania, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych u młodzieży (w wieku 12 do 17 lat) były takie same jak u osób dorosłych. Informacje zgromadzone w tej populacji (młodzież) w trakcie sprawowania nadzoru po wprowadzaniu do obrotu potwierdziły profil bezpieczeństwa obserwowany podczas badań klinicznych.

Odsetek dzieci (w wieku od 2 do 11 lat) leczonych z powodu alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek lub przewlekłej pokrzywki idiopatycznej, które zgłosiły działania niepożądane po przyjęciu bilastyny w dawce 10 mg w 12-tygodniowym kontrolowanym badaniu klinicznym, był porównywalny z odsetkiem pacjentów w grupie przyjmującej placebo (68,5% w stosunku do 67,5%).

Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych przez 291 dzieci (w wieku 2 – 11 lat) przyjmujących bilastyne (w postaci tabletek ulegających rozpadowi w jamie ustnej) w badaniu klinicznym (#260 dzieci biorących udział w badaniu klinicznym dotyczącym bezpieczeństwa, 31 dzieci biorących udział w badaniu farmakokinetycznym) należały: ból głowy, alergiczne zapalenie spojówek, zapalenie błony śluzowej nosa i ból brzucha. Te same działania niepożądane występowały z podobną częstością u 249 pacjentów przyjmujących placebo.

Tabelaryczna lista działań niepożądanych u dzieci i młodzieży
Działania niepożądane, których związek z zastosowaniem bilastyny był co najmniej prawdopodobny, zgłoszone u więcej niż 0,1% dzieci (w wieku 2-11 lat) otrzymujących bilastyne w trakcie rozwoju klinicznego zostały przedstawione w tabeli poniżej.

Częstości występowania sklasyfikowano jak poniżej:
bardzo często (≥ 1/10)
często (≥ 1/100 do < 1/10)
niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100)
rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000)
bardzo rzadko (< 1/10 000)
niczmana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

W tabeli nie uwzględniono reakcji rzadkich, bardzo rzadkich i o nicznanej częstości występowania.

Klasyfikacja układów i narządów	Bilastyna 10 mg (n =291)#	Placebo (n=249)
Częstość	Działanie niepożądane
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Często	Zapalenie błony śluzowej nosa	3 (1,0%)	3 (1,2 %)
Zaburzenia układu nerwowego
Często	Ból głowy	6 (2,1%)	3 (1,2%)
Niezbyt często	Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego	1 (0,3 %)	0 (0,0 %)
Niezbyt często	Utrata świadomości	1 (0,3 %)	0 (0,0 %)
Zaburzenia oka
Często	Alergiczne zapalenie spojówek	4 (1,4 %)	5 (2,0 %)
Niezbyt często	Podrażnienie oka	1 (0,3 %)	0 (0,0 %)
Zaburzenia żołądka i jelit
Często	Ból brzucha/ból w nadbrzuszu	3 (1,0 %)	3 (1,2 %)
Niezbyt często	Biegunka	2 (0,7 %)	0 (0,0 %)
Niezbyt często	Nudności	1 (0,3 %)	0 (0,0 %)
Niezbyt często	Obrzęk warg	1 (0,3 %)	0 (0,0 %)
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często	Wyprysk	1 (0,3 %)	0 (0,0 %)
Niezbyt często	Pokrzywka	2 (0,7 %)	2 (0,8 %)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często	Zmęczenie	2 (0,7 %)	0 (0,0 %)

#260 dzieci biorących udział w badaniu klinicznym dotyczącym bezpieczeństwa, 31 dzieci biorących udział w badaniu farmakokinetycznym

Opis wybranych działań niepożądanych w populacji dzieci i młodzieży
U dzieci otrzymujących bilastynę w dawce 10 mg lub placebo zgłaszano: ból głowy, ból brzucha, alergiczne zapalenie spojówek i błony śluzowej nosa. Częstość ich występowania dla bilastyny i placebo wyniosła odpowiednio 2,1% w porównaniu z 1,2% w przypadku bólu głowy, 1,0% w porównaniu z 1,2% w przypadku bólu brzucha, 1,4% w porównaniu z 2,0% w przypadku alergicznego zapalenia spojówek oraz 1,0% w porównaniu z 1,2% w przypadku zapalenia błony śluzowej nosa.

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa u pacjentów dorosłych i młodzieży
Częstość występowania działań niepożądanych u dorosłych pacjentów i młodzieży chorych na alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa i spojówek lub przewlekłą idiopatyczną pokrzywkę, przyjmujących bilastynę w dawce 20 mg w badaniach klinicznych była porównywalna z częstością działań niepożądanych u pacjentów przyjmujących placebo (12,7% w stosunku do 12,8%).

Badania kliniczne II i III fazy wykonywane w trakcie rozwoju klinicznego obejmowały 2525 pacjentów dorosłych i młodzieży leczonych bilastyną w różnych dawkach, z których 1697 przyjmowało bilastynę w dawce 20 mg. W tych badaniach 1362 pacjentów otrzymywało placebo. Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych przez pacjentów przyjmujących bilastynę w dawce 20 mg we wskazaniu alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa i spojówek oraz przewlekłej idiopatycznej pokrzywki należały: ból głowy, senność, zawroty głowy i zmęczenie. Te działania niepożądane występowały z podobną częstością u pacjentów przyjmujących placebo.

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych u pacjentów dorosłych i młodzieży
Działania niepożądane co najmniej prawdopodobnie związane z przyjmowaniem bilastyny i zgłaszane przez ponad 0,1% pacjentów przyjmujących bilastynę w dawce 20 mg w trakcie badań klinicznych (N = 1697) przedstawiono w poniższej tabeli.

Częstości występowania sklasyfikowano jak poniżej:
Bardzo często (≥ 1/10)
Często (≥ 1/100 do < 1/10)
Niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100)
Rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko (< 1/10 000)
Nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)

W tabeli nie uwzględniono reakcji rzadkich, bardzo rzadkich i o nieznanej częstości występowania.

Klasyfikacja układów i narządów	Bilastyna 20 mg N=1697	Bilastyna niezależnie od dawki N=2525	Placebo N=1362
Częstość	Działanie niepożądane
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Niezbyt często	Opryszczka jamy ustnej	2 (0,12%)	2 (0,08%)	0 (0,0%)
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Niezbyt często	Zwiększony apetyt	10 (0,59%)	11 (0,44%)	7 (0,51%)
Zaburzenia psychiczne
Niezbyt często	Lęk	6 (0,35%)	8 (0,32%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Bezsenność	2 (0,12%)	4 (0,16%)	0 (0,0%)
Zaburzenia układu nerwowego
Często	Senność	52 (3,06%)	82 (3,25%)	39 (2,86%)
Często	Ból głowy	68 (4,01%)	90 (3,56%)	46 (3,38%)
Niezbyt często	Zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego	14 (0,83%)	23 (0,91%)	8 (0,59%)
Zaburzenia ucha i błędnika
Niezbyt często	Szumy uszne	2 (0,12%)	2 (0,08%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Zawroty głowy pochodzenia obwodowego	3 (0,18%)	3 (0,12%)	0 (0,0%)
Zaburzenia serca
Niezbyt często	Blok prawej odnogi pęczka Hisa	4 (0,24%)	5 (0,20%)	3 (0,22%)
Niezbyt często	Arytmia zatokowa	5 (0,30%)	5 (0,20%)	1 (0,07%)
Niezbyt często	Wydłużenie odstępu QT w elektrokardiogramie	9 (0,53%)	10 (0,40%)	5 (0,37%)
Niezbyt często	Inne nieprawidłowości w zapisie EKG	7 (0,41%)	11 (0,44%)	2 (0,15%)
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Niezbyt często	Duszność	2 (0,12%)	2 (0,08%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Uczucie dyskomfortu w nosie	2 (0,12%)	2 (0,08%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Uczucie suchości w nosie	3 (0,18%)	6 (0,24%)	4 (0,29%)
Zaburzenia żołądka i jelit
Niezbyt często	Ból w nadbrzuszu	11 (0,65%)	14 (0,55%)	6 (0,44%)
Niezbyt często	Ból brzucha	5 (0,30%)	5 (0,20%)	4 (0,29%)
Niezbyt często	Nudności	7 (0,41%)	10 (0,40%)	14 (1,03%)
Niezbyt często	Dyskomfort w obrębie jamy brzusznej	3 (0,18%)	4 (0,16%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Biegunka	4 (0,24%)	6 (0,24%)	3 (0,22%)
Niezbyt często	Suchość w jamie ustnej	2 (0,12%)	6 (0,24%)	5 (0,37%)
Niezbyt często	Niestrawność	2 (0,12%)	4 (0,16%)	4 (0,29%)
Niezbyt często	Zapalenie błony śluzowej żołądka	4 (0,24%)	4 (0,16%)	0 (0,0%)
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często	Wyprysk	4 (0,24%)	4 (0,16%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Pokrzywka	4 (0,24%)	4 (0,16%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Swędzenie	3 (0,18%)	3 (0,12%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Wysypka	2 (0,12%)	2 (0,08%)	0 (0,0%)
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Niezbyt często	Ból pleców	3 (0,18%)	3 (0,12%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Ból w klatce piersiowej pochodzenia nieokreślonego	3 (0,18%)	3 (0,12%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Ból stawów	2 (0,12%)	2 (0,08%)	0 (0,0%)
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często	Zmęczenie	18 (1,06%)	29 (1,15%)	11 (0,81%)
Niezbyt często	Złe samopoczucie	3 (0,18%)	3 (0,12%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Astenia	4 (0,24%)	4 (0,16%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Obrzęk obwodowy	2 (0,12%)	2 (0,08%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Ból	2 (0,12%)	2 (0,08%)	0 (0,0%)
Badania diagnostyczne
Niezbyt często	Zwiększona aktywność aminotransferazy asparaginianowej	2 (0,12%)	2 (0,08%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Zwiększona aktywność aminotransferazy alaninowej	2 (0,12%)	2 (0,08%)	0 (0,0%)
Niezbyt często	Zwiększona aktywność gamma-glutamylotransferazy	2 (0,12%)	2 (0,08%)	0 (0,0%)

Opis wybranych działań niepożądanych w populacji dorosłych i młodzieży
Wydłużenie odstępu QT w elektrokardiogramie zostało zgłoszone jako działanie niepożądane u 9 pacjentów (0,53%) przyjmujących bilastynę w dawce 20 mg i u 5 pacjentów (0,37%) przyjmujących placebo. Wszystkie przypadki wydłużenia odstępu QT w elektrokardiogramie były bezobjawowe i przemijające. Nie stwierdzono przypadków częstoskurczu komorowego typu Torsade de pointes.

Działania niepożądane zgłaszane po wprowadzeniu produktu do obrotu
W trakcie stosowania po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano następujące działania niepożądane, których częstości nie można określić na podstawie dostępnych danych (częstość nieznana):

• Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego
• Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, biegunka
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: pokrzywka, świąd, wysypka
• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: zmęczenie, astenia

4.9 Przedawkowanie

W badaniach klinicznych z udziałem osób dorosłych, którym podawano dawki bilastyny do 400 mg (20 razy większe niż zalecana dawka dobowa), nie zaobserwowano działań niepożądanych. W przypadku przedawkowania zaleca się leczenie objawowe. Nie ma specyficznej odtrutki.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwhistaminowe do stosowania ogólnego, kod ATC: R06AX29

Bilastyna jest lekiem przeciwhistaminowym, selektywnym antagonistą obwodowych receptorów H1. Bilastyna hamuje uwalnianie histaminy z komórek tucznych, a także hamuje uwalnianie innych mediatorów zapalnych, takich jak cytokiny, interleukiny i cząsteczki adhezyjne.

Działanie farmakodynamiczne
W badaniach klinicznych z udziałem osób dorosłych z sezonowym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek, bilastyna w dawce 20 mg raz na dobę była skuteczniejsza niż placebo i nie ustępowała skutecznością cetyryzynie w dawce 10 mg raz na dobę. W badaniu z udziałem osób dorosłych z całorocznym alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa, bilastyna w dawce 20 mg raz na dobę była skuteczniejsza niż placebo i nie ustępowała skutecznością desloratadynie w dawce 5 mg raz na dobę. W badaniu z udziałem osób dorosłych z przewlekłą idiopatyczną pokrzywką, bilastyna w dawce 20 mg raz na dobę była skuteczniejsza niż placebo i nie ustępowała skutecznością lewocetyryzynie w dawce 5 mg raz na dobę.

W badaniu z udziałem dzieci w wieku od 2 do 11 lat z alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa i spojówek lub przewlekłą idiopatyczną pokrzywką, bilastyna w dawce 10 mg raz na dobę była skuteczniejsza niż placebo.

W badaniu farmakodynamicznym z udziałem osób dorosłych, bilastyna w dawce 20 mg hamowała reakcję skórną na histaminę przez 24 godziny. W badaniu z udziałem dzieci w wieku od 6 do 11 lat, bilastyna w dawce 10 mg hamowała reakcję skórną na histaminę przez 24 godziny.

Wydłużenie odstępu QT
W badaniu z udziałem osób dorosłych, którym podawano bilastynę w dawce 20 mg raz na dobę przez 10 dni, nie zaobserwowano klinicznie istotnego wydłużenia odstępu QTc. W badaniu z udziałem osób dorosłych, którym podawano bilastynę w dawce 100 mg raz na dobę przez 10 dni (5 razy większą niż zalecana dawka dobowa), zaobserwowano średnie wydłużenie odstępu QTc o 9,8 ms. W badaniu z udziałem osób dorosłych, którym podawano bilastynę w dawce 200 mg raz na dobę przez 10 dni (10 razy większą niż zalecana dawka dobowa), zaobserwowano średnie wydłużenie odstępu QTc o 12,1 ms. W badaniu z udziałem osób dorosłych, którym podawano bilastynę w dawce 400 mg raz na dobę przez 10 dni (20 razy większą niż zalecana dawka dobowa), zaobserwowano średnie wydłużenie odstępu QTc o 16,1 ms. W żadnym z badań nie zaobserwowano przypadków częstoskurczu komorowego typu Torsade de pointes.

W badaniu z udziałem dzieci w wieku od 2 do 11 lat, którym podawano bilastynę w dawce 10 mg raz na dobę przez 12 tygodni, nie zaobserwowano klinicznie istotnego wydłużenia odstępu QTc.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Dorośli
Bilastyna jest szybko wchłaniana po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie we krwi (Cmax) osiąga po około 1 godzinie. Biodostępność absolutna wynosi około 60%. Pokarm znacząco zmniejsza biodostępność bilastyny o 30%, dlatego zaleca się przyjmowanie bilastyny godzinę przed lub dwie godziny po posiłku. Sok grejpfrutowy i inne soki owocowe mogą zmniejszać biodostępność bilastyny o 30% poprzez hamowanie transportera OATP1A2.

Bilastyna wiąże się z białkami osocza w około 84–90%. Nie przenika przez barierę krew-mózg. Objętość dystrybucji wynosi około 1,3 l/kg.

Bilastyna nie jest metabolizowana w wątrobie. Jest wydalana w postaci niezmienionej, głównie z kałem (67%) i w mniejszym stopniu z moczem (33%). Bilastyna jest substratem dla glikoproteiny P (P-gp) i transportera OATP1A2. Okres półtrwania wynosi około 14,5 godziny. Klirens całkowity wynosi około 7,9 l/h.

Dzieci
Farmakokinetyka bilastyny u dzieci w wieku od 2 do 11 lat jest podobna do obserwowanej u osób dorosłych. U dzieci w wieku od 6 do 11 lat, po podaniu pojedynczej dawki 10 mg, Cmax i AUC były porównywalne z obserwowanymi u osób dorosłych po podaniu 20 mg. U dzieci w wieku od 2 do 5 lat, po podaniu pojedynczej dawki 10 mg, Cmax i AUC były wyższe niż obserwowane u osób dorosłych po podaniu 20 mg, ale mieściły się w zakresie bezpieczeństwa.

Osoby w podeszłym wieku
Farmakokinetyka bilastyny u osób w podeszłym wieku (powyżej 65 lat) jest podobna do obserwowanej u osób dorosłych. Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania.

Zaburzenia czynności nerek
U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min) obserwowano zwiększenie Cmax i AUC bilastyny o około 40% w porównaniu z osobami zdrowymi. Zmiany te nie są uważane za klinicznie istotne. Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania.

Zaburzenia czynności wątroby
Nie badano farmakokinetyki bilastyny u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Ponieważ bilastyna nie jest metabolizowana w wątrobie, nie oczekuje się, aby zaburzenia czynności wątroby miały wpływ na farmakokinetykę bilastyny. Nie jest wymagane dostosowanie dawkowania.

5.3 Dane przedkliniczne

Dane przedkliniczne nie ujawniły szczególnego zagrożenia dla ludzi na podstawie konwencjonalnych badań toksyczności dawki powtarzanej, genotoksyczności i kancerogenności.

W badaniach toksyczności reprodukcyjnej u szczurów i królików, bilastyna nie wykazała bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego działania w odniesieniu do ciąży, rozwoju zarodka/płodu, porodu lub rozwoju noworodka. W badaniu porównawczym z udziałem szczurów, bilastyna wydzielała się do mleka.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej 10 mg i 20 mg zawierają następujące substancje pomocnicze:

• Mannitol (E421)
• Mikrokrystaliczna celuloza
• Kroskarmeloza sodowa
• Poloksamer 188
• Sól magnezowa kwasu stearynowego

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Brak istotnych niezgodności.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności dotyczące przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.

6.5 Rodzaj opakowania i wielkość opakowania

Tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej pakowane są w blistry z folii PVC/PVDC lub PVC/PE/PVDC, umieszczone w tekturowym pudełku.

Wielkości opakowań: 7, 10, 14, 20, 28, 30, 50, 56, 60, 84, 90, 98 lub 100 tabletek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Nie wymagane specjalne środki ostrożności.

7. POSIADACZ POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

FAES FARMA, S.A.
Maximino Bringuera, 7
48940 Leioa (Vizcaya)
Hiszpania

8. NUMER(Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Bilagra ORO, 10 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej: EU/1/20/1506/001-014
Bilagra ORO, 20 mg, tabletki ulegające rozpadowi w jamie ustnej: EU/1/20/1506/015-028

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA ODNOWIENIA POZWOLENIA

Data pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 2020-12-17

10. DATA ZATWIERDZENIA TREŚCI CHARAKTERYSTYKI

2023-10-17