Ulotka: Trioxal, Kapsułki
Spis treści
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Trioxal, 100 mg, kapsułki twarde
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda kapsułka twarda zawiera 100 mg itrakonazolu (Itraconazolum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: sacharoza.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Kapsułka twarda
Kapsułki żelatynowe twarde (wielkość 0), wypełnione żółtobeżowymi kulistymi mikrogranulkami.
Wieczko i część dolna kapsułki są nieprzezroczyste, barwy zielonej.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Trioxal w postaci kapsułek twardych jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń:
- zakażenia narządów płciowych:
- grzybica pochwy i sromu;
- zakażenia skóry, błony śluzowej lub oczu:
- grzybica skóry,
- łupież pstry,
- ciężkie lub nawrotowe łojotokowe zapalenie skóry,
- kandydoza jamy ustnej,
- grzybicze zakażenie rogówki;
- grzybiec paznokci, wywołane przez dermatofity i (lub) drożdżaki;
- grzybiec układowe:
- aspergiloza układowa i kandydoza układowa,
- kryptokokoza (w tym kryptokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych): u pacjentów z kryptokokozą i osłabioną odpornością oraz u wszystkich pacjentów z kryptokokozą ośrodkowego układu nerwowego; Trioxal jest wskazany tylko wtedy, gdy leczenie pierwszego rzutu jest nieskuteczne,
- histoplazmoza,
- blastomikoza,
- sporotrychoza,
- parakokcydioidomikoza,
- inne, rzadko występujące, układowe lub tropikalne zakażenia grzybicze.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
W celu uzyskania najlepszego wchłaniania Trioxal należy podawać bezpośrednio po pełnym posiłku.
Kapsułki należy połykać w całości.
| Zakażenia narządów płciowych | |
|---|---|
| Wskazanie | Dawkowanie |
| Kandydoza pochwy i sromu | 200 mg dwa razy na dobę lub 200 mg raz na dobę |
| Okres stosowania | |
| 1 dzień lub 3 dni | |
| Zakażenia skóry, błony śluzowej lub oczu | ||
|---|---|---|
| Wskazanie | Dawkowanie | Okres stosowania |
| Grzybica skóry | 200 mg raz na dobę lub 100 mg raz na dobę | 7 dni lub 15 dni |
| Zakażenie okolic o zwiększonej keratynizacji, takie jak grzybica podeszwy stóp i dłoni | 200 mg dwa razy na dobę lub 100 mg raz na dobę | 7 dni lub 30 dni |
| Lupież pstry | 200 mg raz na dobę | 7 dni |
| Łojotokowe zapalenie skóry (ciężkie lub nawrotowe) | 200 mg raz na dobę | 7 dni# |
| * po upływie miesiąca jako leczenie podtrzymujące można zastosować itrakonazol w dawce 200 mg na dobę przez pierwsze dwa dni w kolejnych miesiącach; czas leczenia uwarunkowany jest odpowiedzią kliniczną | ||
| Kandydoza jamy ustnej | 100 mg raz na dobę | 15 dni |
| U niektórych pacjentów z osłabieniem odporności (np. u pacjentów z neutropenia, AIDS lub po przeszczepieniu narządów) może wystąpić zmniejszenie biodostępności itrakonazolu po doustnym podaniu produktu Trioxal, kapsułki twarde. Z tego powodu może być konieczne podwojenie dawki. | ||
| Grzybicze zapalenie rogówki | 200 mg raz na dobę | 21 dni Długość leczenia zależy od reakcji pacjenta na leczenie |
| Grzybica paznokci, wywołana przez dermatofity i (lub) drożdżaki | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Leczenie cykliczne | |||||||||
| Polega na przyjmowaniu dwóch kapsułek dwa razy na dobę (200 mg dwa razy na dobę) przez jeden tydzień. W leczeniu grzybicy paznokci rąk stosuje się dwa cykle. W leczeniu grzybicy paznokci stóp stosuje się trzy cykle. Okresy przyjmowania leku (cykle) są oddzielone trzytygodniową przerwą, w czasie której produkt nie jest przyjmowany. Reakcja na leczenie staje się widoczna po zakończeniu leczenia i odrośnięciu paznokci. | |||||||||
| Lokalizacja grzybicy paznokci | Tydzień 1. | Tydzień 2. | Tydzień 3. | Tydzień 4. | Tydzień 5. | Tydzień 6. | Tydzień 7. | Tydzień 8. | Tydzień 9. |
| Paznokcie stóp lub wraz z paznokciami rąk | Cykl 1. | Przerwa w przyjmowaniu itrakonazolu | Cykl 2. | Przerwa w przyjmowaniu itrakonazolu | Cykl 3. | ||||
| Wylącznie paznokcie rąk | Cykl 1. | Przerwa w przyjmowaniu itrakonazolu | Cykl 2. | ||||||
| Leczenie ciągle | ||
|---|---|---|
| Lokalizacja grzybicy paznokci | Dawkowanie | Okres stosowania |
| Wyłącznie paznokcie stóp lub wraz z paznokciami rąk | 200 mg raz na dobę | 3 miesiące |
Eliminacja i trakonazolu ze skóry i paznokci zachodzi wolniej niż z osocza. Optymalne wyniki leczenia pod względem objawów klinicznych i rezultatów badań mikologicznych uzyskuje się w ciągu 2 do 4 tygodni po zakończeniu leczenia zakażeń skóry i po 6 do 9 miesiącach od zakończenia leczenia zakażeń paznokci.
| Grzybice układowe | |||
|---|---|---|---|
| Wskazanie | Dawkowanie | Średni okres stosowania1 | Uwagi |
| Aspergiloza | 200 mg raz na dobę | 2 do 5 miesięcy | Zwiększyć dawkę do 200 mg dwa razy na dobę, jeżeli zmiany są głębokie lub rozsiane |
| Kandydoza | 100 mg do 200 mg raz na dobę | 3 tygodnie do 7 miesięcy | Zwiększyć dawkę do 200 mg dwa razy na dobę, jeżeli zmiany są głębokie lub rozsiane |
| Kryptokokoza (bez zaplenia opon mózgowo-rdzeniowych) | 200 mg raz na dobę | 2 miesiące do 1 roku | |
| Kryptokokowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych | 200 mg 2 razy na dobę | 2 miesiące do 1 roku | Leczenie podtrzymujące: patrz punkt 4.4 |
| Histoplazmoza | od 200 mg raz na dobę do 200 mg dwa razy na dobę | 8 miesięcy | |
| Blastomikoza | od 100 mg raz na dobę do 200 mg dwa razy na dobę | 6 miesięcy | |
| Sporotrychoza limfatyczno-skórna i skórna | 100 mg raz na dobę | 3 miesiące | |
| Parakokcydioidomikoza | 100 mg raz na dobę | 6 miesięcy | Brak danych dotyczących skuteczności stosowania kapsułek Trioxal w leczeniu parakokcydioidomikozy u pacjentów z AIDS |
| Chromomikoza | 100 do 200 mg raz na dobę | 6 miesięcy | |
| 1 Długość leczenia należy dostosować do odpowiedzi klinicznej | |||
Stosowanie u dzieci
Dostępne dane dotyczące stosowania i trakonazolu u dzieci w postaci kapsułek są ograniczone. Nie zaleca się stosowania i trakonazolu u dzieci, chyba że stwierdzi się, że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko. Patrz punkt 5.2.
Stosowanie u osób w podeszłym wieku
Dostępne dane dotyczące stosowania i trakonazolu w postaci kapsułek u osób w podeszłym wieku są ograniczone. Zaleca się stosowanie i trakonazolu w postaci kapsułek u tych osób tylko, jeśli stwierdzi się, że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko. Zasadniczo zaleca się, by podczas wyboru dawki u osób w podeszłym wieku wziąć pod uwagę większą częstość występowania zaburzeń czynności wątroby, nerek lub serca oraz jednoczesne występowanie innych chorób lub stosowanie innych leków. Patrz punkt 5.2.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby
Dostępne dane dotyczące stosowania i trakonazolu po podaniu doustnym u pacjentów z niewydolnością wątroby są ograniczone. Należy zachować ostrożność, jeśli produkt jest stosowany w tej grupie pacjentów (patrz punkty 4.4 i 5.2).
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek
Dostępne dane dotyczące stosowania i trakonazolu u pacjentów z niewydolnością nerek są ograniczone. U niektórych pacjentów z niewydolnością nerek całkowite narażenie organizmu na itrakonazol może być mniejsze. Jeśli produkt jest stosowany w tej grupie pacjentów, należy zachować ostrożność i rozważyć możliwość modyfikacji dawki. Patrz punkt 5.2.
4.3 Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
- Przeciwwskazane jest jednoczesne podawanie z produktem Trioxal niektórych leków metabolizowanych przez CYP3A4. Zwiększone stężenia tych leków w osoczu, wynikające z jednoczesnego ich stosowania z itrakonazolem, mogą nasilić lub wydłużyć zarówno ich działanie lecznicze, jak i niepożądane, do takiego stopnia, że mogą wystąpić potencjalnie ciężkie zagrożenia. Na przykład zwiększone stężenia niektórych leków w osoczu mogą spowodować wydłużenie odstępu QT i wystąpienie tachyarytmii komorowych, w tym zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes arytmii mogącej zagrażać życiu. (Przykłady wyszczególniono w punkcie 4.5).
- Produktu Trioxal kapsułki twarde nie należy stosować u pacjentów z rozpoznanymi zaburzeniami czynności komór serca, takimi jak zastoinowa niewydolność serca (CHF, ang. congestive heart failure) lub zastoinowa niewydolność serca w wywiadzie, z wyjątkiem leczenia zakażeń zagrażających życiu lub innych ciężkich zakażeń, patrz punkt 4.4.
- Stosowanie produktu Trioxal jest przeciwwskazane w ciąży (z wyjątkiem przypadków zagrożenia życia), patrz punkt 4.6.
- Kobiety w wieku rozrodczym, powinny stosować skuteczną metodę antykoncepcji w okresie leczenia produktem Trioxal. Stosowanie takiej metody należy kontynuować aż do momentu wystąpienia krwawienia miesiączkowego po zakończeniu stosowania produktu leczniczego Trioxal.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Wpływ na serce
W badaniu z udziałem zdrowych ochotników, którzy przyjmowali itrakonazol w postaci dożylnej, obserwowano przemijające, bezobjawowe zmniejszenie frakcji wyrzutowej lewej komory serca. Zaburzenia te ustępowały przed podaniem następnej infuzji dożylnej. Nie wiadomo czy opisywane zjawisko ma znaczenie kliniczne w odniesieniu do postaci doustnych produktu.
Wykazano, że itrakonazol ma działanie inotropowe ujemne. Opisywano przypadki zastoinowej niewydolności serca w związku ze stosowaniem itrakonazolu. W doniesieniach spontanicznych, niewydolność serca częściej notowano po podaniu dawki dobowej 400 mg niż po zastosowaniu innych, mniejszych dawek dobowych, co świadczy o tym, że ryzyko niewydolności serca może zwiększać się wraz z dawką dobową itrakonazolu.
Itrakonazolu nie należy stosować u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca lub zastoinową niewydolnością serca w wywiadzie, o ile spodziewane korzyści wyraźnie nie przewyższają ryzyka.
Określając indywidualnie dla każdego pacjenta stosunek korzyści do ryzyka, należy wziąć pod uwagę takie czynniki, jak: nasilenie choroby stanowiącej wskazanie do stosowania leku, schemat dawkowania (tj. całkowita dawka dobowa) oraz wystąpienie poszczególnych czynników ryzyka rozwoju zastoinowej niewydolności serca. Do tych czynników ryzyka należą choroby serca, takie jak choroba niedokrwienne serca, wady zastawkowe, poważne choroby płuc, takie jak przewlekła obturacyjna choroba płuc, a także niewydolność nerek i inne choroby, w przebiegu których występują obrzęki. Jeśli u pacjenta występuje ryzyko rozwoju zastoinowej niewydolności serca, należy go poinformować o możliwych objawach podmiotowych i przedmiotowych. Leczenie należy prowadzić ostrożnie, obserwując szczególnie wnikliwie, czy nie występują objawy podmiotowe i przedmiotowe zastoinowej niewydolności serca. W razie wystąpienia takich objawów należy przerwać stosowanie produktu leczniczego Trioxal.
Leki z grupy antagonistów wapnia mogą mieć działanie inotropowe ujemne, które może się sumować z inotropowym ujemnym działaniem itrakonazolu. Ponadto itrakonazol może hamować metabolizm tych leków. Z tych powodów należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania itrakonazolu i antagonistów wapnia, gdyż zwiększa się ryzyko zastoinowej niewydolności serca.
Możliwe interakcje z innymi lekami
Jednoczesne stosowanie niektórych leków z itrakonazolem może skutkować zmianą skuteczności itrakonazolu i (lub) jednocześnie podawanego leku, działaniami zagrażającymi życiu i (lub) nagłym zgonem. Leki przeciwwskazane, niezalecane lub zalecane do stosowania z ostrożnością z itrakonazolem wymieniono w punkcie 4.5.
Nadwrażliwość krzyżowa
Nie są dostępne informacje dotyczące nadwrażliwości krzyżowej pomiędzy itrakonazolem a innymi lekami przeciwgrzybiczymi z grupy azoli. Należy zachować ostrożność przepisując produkt leczniczy Trioxal pacjentom z nadwrażliwością na inne leki z grupy azoli.
Neuropatia
Leczenie produktem Trioxal w postaci kapsułek twardych należy przerwać, jeśli wystąpią objawy neuropatii, którą można wiązać z przyjmowaniem produktu.
Urrata słuchu
Notowano przypadki przemijającej lub trwałej utraty słuchu u pacjentów przyjmujących itrakonazol. W kilku przypadkach pacjent jednocześnie przyjmował chini dyne, której stosowanie z itrakonazolem jest przeciwwskazane (patrz punkty 4.3 i 4.5). Urrata słuchu zazwyczaj ustępuje po przerwaniu terapii, ale u niektórych pacjentów się może utrzymywać.
Oporność krzyżowa
Jeśli podejrzewa się, że drożdżyca układowa jest wywołana szczepami Candida opornymi na flukonazol, nie można założyć, że będą one wrażliwe na itrakonazol. Dlatego przed rozpoczęciem leczenia itrakonazolem należy wykonać test wrażliwości.
Wpływ na czynność wątroby
Podczas leczenia itrakonazolem bardzo rzadko zaobserwowano występowanie ciężkiej hepatotoksyczności, w tym ostrej niewydolności wątroby zakończonej zgonem. Większość z tych zaburzeń występowała u pacjentów z występującą wcześniej chorobą wątroby, leczonych z powodu grzybie układowych, mających inne poważne obciążenia zdrowotne i (lub) przyjmujących inne leki hepatotoksyczne. U niektórych z tych pacjentów nie występowały oczywiste czynniki ryzyka choroby wątroby. W niektórych przypadkach zaburzenia te wystąpiły w ciągu pierwszego miesiąca leczenia, w tym kilka w ciągu pierwszego tygodnia. U pacjentów leczonych itrakonazolem należy rozważyć monitorowanie czynności wątroby. Należy poinformować pacjenta o konieczności niezwłocznego powiadomienia lekarza, jeśli wystąpią objawy świadczące o zapaleniu wątroby, takie jak: brak łaknienia, nudności, wymioty, uczucie zmęczenia, ból brzucha lub ciemna barwa moczu. Jeśli pacjent zgłasza takie objawy, należy natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego Trioxal i przeprowadzić ocenę czynności wątroby.
Dostępne dane dotyczące stosowania itrakonazolu w postaci doustnej u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby są ograniczone. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu w tej grupie pacjentów. Zaleca się, by pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby uważnie kontrolować podczas leczenia itrakonazolem. Decydując się na rozpoczęcie leczenia itrakonazolem jednocześnie z innymi produktami leczniczymi metabolizowanymi przy udziale CYP3A4, należy wziąć pod uwagę wydłużony czas połowicznej eliminacji, obserwowany w badaniach klinicznych po jednokrotnym podaniu itrakonazolu w postaci kapsułek u pacjentów z marskością wątroby.
U pacjentów ze zwiększoną lub nieprawidłową aktywnością enzymów wątrobowych, czynną chorobą wątroby, a także u pacjentów, u których po zastosowaniu innych leków występowały objawy toksycznego działania na wątrobe, nie należy stosować produktu Trioxal, chyba że występuje ciężki lub zagrażający życiu stan, a spodziewane korzyści z leczenia przewyższają ryzyko. Zaleca się monitorowanie czynności wątroby u pacjentów z wcześniejszymi zaburzeniami czynności wątroby lub u których wystąpiło toksyczne działanie innych leków na wątrobe (patrz punkt 5.2 Szczególne grupy pacjentów, Pacjenci z niewydolnością wątroby).
Zmniejszona kwasność soku żołądkowego
Wchłanianie itrakonazolu po podaniu doustnym jest słabsze, jeśli kwaśność soku żołądkowego jest zmniejszona. U pacjentów ze zmniejszoną kwaśnością soku żołądkowego wynikającą z choroby (np. pacjenci z achlorhydrią) lub ze stosowania leków (np. pacjenci przyjmujący leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego), zaleca się podawanie produktu Trioxal z kwaśnymi napojami (typu „cola” niedietetyczna). Działanie przeciwgrzybicze należy kontrolować i w razie konieczności zwiększyć dawkę. Patrz punkty 4.5 i 5.2.
Stosowanie u pacjentów ze zmniejszoną odpornością
U niektórych pacjentów ze zmniejszoną odpornością (np. pacjenci z neutropenia, AIDS, po przeszczepieniu narządów), biodostępność itrakonazolu podawanego doustnie może być zmniejszona.
Stosowanie u pacjentów z grzybicą układową stanowiącą bezpośrednie zagrożenie życia
Ze względu na właściwości farmakokinetyczne (patrz punkt 5.2), produktu Trioxal nie zaleca się do rozpoczynania leczenia grzybie układowych bezpośrednio zagrażających życiu.
Stosowanie u pacjentów z AIDS
Jeśli u pacjenta z AIDS, leczonego z powodu grzybicy układowej, takiej jak sporotrychoza, blastomikoza, histoplazmoza lub kryptokokoza (postać z zajęciem opon mózgowo-rdzeniowych lub bez), istnieje ryzyko nawrotu zakażenia, należy rozważyć pozostawienie leczenia podtrzymującego.
Substancje pomocnicze
Produkt Trioxal zawiera sacharozę i dlatego nie należy go stosować u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomattazy.
W skład 1 kapsułki twardej wchodzi 265,3 mg sacharozy w ziarenkach, zawierających 80,0-91,5% sacharozy.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Itrakonazol jest metabolizowany głównie z udziałem cytochronu CYP3A4. Inne substancje, które albo są metabolizowane tym samym szlakiem, albo zmieniają czynność CYP3A4, mogą wpływać na farmakokinetykę itrakonazolu. Podobnie itrakonazol może zmieniać farmakokinetykę innych substancji metabolizowanych tym samym szlakiem. Itrakonazol jest silnym inhibitorem CYP3A4 i glikoproteiny P. Należy zapoznać się z Charakterystyką Produktu Leczniczego stosowanego jednocześnie w celu sprawdzenia sposobu jego metabolizmu oraz ewentualnej konieczności modyfikacji dawki.
Leki, które mogą zmniejszać stężenie itrakonazolu w osoczu
Leki zmniejszające kwaśność soku żołądkowego (np. leki zobojętniające, takie jak wodorotlenek glinu lub zmniejszające wydzielanie kwasu, takie jak antagoniści receptora H2 i inhibitory pompy protonowej) zaburzają wchłanianie itrakonazolu uwalnianego z kapsułek. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania tych produktów leczniczych i itrakonazolu w kapsułkach.
Zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania tych leków z itrakonazolem w kapsułkach:
- podczas jednoczesnego stosowania z produktami leczniczymi zmniejszającymi kwaśność soku żołądkowego zaleca się podawanie itrakonazolu z kwaśnymi napojami (typu „cola” niedietetyczna);
- zaleca się, by przyjmować leki zobojętniające (np. wodorotlenek glinu) co najmniej 1 godzinę przed zażyciem lub 2 godziny po przyjęciu produktu Trioxal;
- podczas jednoczesnego stosowania należy kontrolować działanie przeciwgrzybicze itrakonazolu i w razie konieczności zwiększyć jego dawkę.
Jednoczesne podawanie itrakonazolu z silnymi induktorami CYP3A4 może prowadzić do zmniejszenia biodostępności itrakonazolu i hydroksyitrakonazolu w stopniu mogącym znacznie zmniejszyć skuteczność itrakonazolu. Przykładami takich leków są:
- leki przeciwbakteryjne: izoniazyd, rytabutyna (patrz także Leki, których stężenie w osoczu może być zwiększane przez itrakonazol), rytampicyna;
- leki przeciwpadaczkowe: karbamazepina (patrz także Leki, których stężenie w osoczu może być zwiększane przez itrakonazol), fenobarbital, fenytoina;
- leki przeciwwirusowe: efawirenz, newirapina.
Dlatego nie zaleca się jednoczesnego podawania silnych induktorów CYP3A4 z itrakonazolem. Zaleca się, aby nie stosować tych leków przez 2 tygodnie przed rozpoczęciem i w trakcie terapii itrakonazolem, chyba że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko zmniejszonej skuteczności itrakonazolu. Podczas jednoczesnego stosowania zaleca się kontrolowanie działania przeciwgrzybiczego itrakonazolu i w razie konieczności – zwiększenie dawki.
Leki, które mogą zwiększać stężenie itrakonazolu w osoczu
Silne inhibitory CYP3A4 mogą zwiększać biodostępność itrakonazolu, np.:
- leki przeciwbakteryjne: cyprofloksacyna, klarytromycyna, erytromycyna;
- leki przeciwwirusowe: darunawir wzmocniony rytonawirem, fosamprenawir wzmocniony rytonawirem, indynawir, rytonawir (patrz także Leki, których stężenie w osoczu może być zwiększane przez itrakonazol).
Zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania tych leków z itrakonazolem. Zaleca się, by dokładnie obserwować, czy u pacjentów, którzy muszą przyjmować itrakonazol jednocześnie z silnymi inhibitorami CYP3A4, nie występują objawy przedmiotowe i podmiotowe nasilonego lub wydłużonego działania itrakonazolu. W razie konieczności zaleca się zmniejszenie dawki i (lub) pomiary stężeń itrakonazolu w osoczu.
Leki, których stężenie w osoczu może być zwiększane przez itrakonazol
Itrakonazol i jego główny metabolit – hydroksyitrakonazol, mogą hamować metabolizm leków zachodzący z udziałem CYP3A4 oraz hamować białko transportowe glikoproteinę P, co może skutkować zwiększeniem w osoczu stężeń tych leków i (lub) ich czynnych metabolitów, gdy są podawane jednocześnie z itrakonazolem. To zwiększone stężenie może nasilać lub wydłużać zarówno działania terapeutyczne, jak i niepożądane tych leków. Stosowanie razem z itrakonazolem leków metabolizowanych przez CYP3A4, powodujących wydłużenie odstępu QT, może być przeciwwskazane, gdyż to połączenie może prowadzić do tachyarytmii komorowych, w tym do wystąpienia zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes – arytmii mogącej zagrażać życiu. Po zaprzestaniu leczenia stężenie itrakonazolu zmniejsza się do prawie nieoznaczalnego w ciągu 7 do 14 dni, w zależności od dawki i czasu trwania leczenia. U pacjentów z marskością wątroby lub osób otrzymujących inhibitory CYP3A4 zmniejszanie się stężeń w osoczu może nawet przebiegać wolniej. Jest to szczególnie ważne, gdy rozpoczyna się stosowanie leków, których metabolizm jest zaburzany przez itrakonazol.
Leki, które wchodzą w interakcje z itrakonazolem, sklasyfikowano następująco:
- „przeciwwskazane”: w żadnych okolicznościach nie stosować leku razem z itrakonazolem ani przez 2 tygodni po zaprzestaniu podawania itrakonazolu;
- „nie zalecane”: unikać stosowania leku zarówno w trakcie, jak i przez 2 tygodnie po zaprzestaniu podawania itrakonazolu, chyba że spodziewane korzyści przewyższają ryzyko działań niepożądanych; jeśli nie można uniknąć jednoczesnego stosowania, zaleca się obserwację kliniczną, czy u pacjenta nie występują objawy przedmiotowe lub podmiotowe nasilonego lub przedłużonego działania lub działań niepożądanych leku stosowanego w skojarzeniu oraz w razie konieczności zmniejszenie dawki lub przerwanie jego podawania;
- „stosowanie z ostrożnością”: zaleca się dokładną obserwację pacjenta, gdy lek jest stosowany razem z itrakonazolem; w razie skojarzonego leczenia zaleca się obserwację kliniczną; czy u pacjenta nie występują objawy przedmiotowe lub podmiotowe nasilonego lub przedłużonego działania lub działań niepożądanych leku stosowanego w skojarzeniu oraz w razie konieczności zmniejszenie dawki lub przerwanie jego podawania; w razie potrzeby zaleca się pomiary stężeń w osoczu.
Przykłady leków, których stężenia w osoczu mogą zwiększać się pod wpływem itrakonazolu, uszeregowane wg grup leków, z zaleceniem dotyczącym skojarzonego stosowania z itrakonazolem.
| Grupa leków | Przeciwwskazane | Niezalecane | Stosowanie z ostrożnością |
|---|---|---|---|
| Alfa-adrenolityki | tamsulozyna | ||
| Leki przeciwbólowe | lewacetylmetadol (lewometadyl), metadon | fentanyl | alfentanyl, buprenorfina iv. i podjęzykowo, oksykodon |
| Leki przeciwarytmiczne | dyzopiramid, dofetylid, dronedaron, chinidyna | digoksyna | |
| Leki przeciwbakteryjne | ryfabutyna | ||
| Leki przeciwzakrzepowe i przeciwpłytkowe | rywaroksaban | kumaryny, cylostazol, dabigatran | |
| Leki przeciwpadaczkowe | karbamazepinaa | ||
| Leki przeciwcukrzycowe | repaglinid, saksagliptyna | ||
| Leki przeciwrobacze i przeciwpierwotniakowe | halofantryna | prazykwantel | |
| Leki przeciwhistaminowe | astemizol, mizolastyna, terfenadyna | ebastyna | |
| Leki przeciwmigrenowe | alkaloidy sporyszu, takie jak dihydroergotamina, ergometryna (ergonowina), ergotamina, metyloergometryna (metyloergonowina) | eletryptan | |
| Leki przeciwnowotworowe | irynotekan | dasatynib, nilotynib, trabektedin | bortezomib, busulfan, docetaksel, erlotynib, iksabepilon, lapatynib, trymetreksat, alkaloidy barwinka |
| Leki przeciwpsychotyczne, przeciwlękowe i nasenne | lurazydon, midazolam podawany doustnie, pimozyd, sertyndol, triazolam | alprazolam, arypiprazol, brotyzolam, buspiron, haloperydol, midazolam iv., perospiron, kwetiapina, ramelteon, rysperydon | |
| Leki przeciwwirusowe | marawirok, indynawir3, rytonawir8, sakwinawir | ||
| Beta-adrenolityki | nadolol | ||
| Antagoniści wapnia | beprydyl, felodypina, lerkanidypina, nizoldypina | inne dihydropirydyny, w tym werapamil | |
| Leki działające na układ krążenia, różne | iwabradyna, ranolazyna | aliskiren | |
| Diuretyki | eplerenon | ||
| Leki żołądkowo- jelitowe | cyzapryd | aprepitant, domperydon | |
| Leki immunosupresyjne | ewerolimus | budezonid, cyklezonid, cyklosporyna, deksametazon, flutykazon, metyloprednizolon, syrolimus (czyli rapamycyna), takrolimus, temsyrolimus | |
| Leki zmniejszające stężenie lipidów | lowastatyna, symwastatyna | atorwastatyna | |
| Leki działające na układ oddechowy | salmeterol | ||
| Selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI), trójpierścieniowe i inne odpowiednie leki przeciwdepresyjne | reboksetyna | ||
| Leki urologiczne | wardenafil | fezoterodyna, imidafenacyna, syldenafil, solifenacyna, tadalafil, tollerodyna | |
| Inne leki | kolchicyna u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby | kolchicyna | alitretynoina (postać doustna), cynakalcet, mozawaptan, tolwaptan |
a Patrz również: Leki, które mogą zmniejszać stężenie itrakonazolu w osoczu
b Patrz również: Leki, które mogą zwiększać stężenie itrakonazolu w osoczu
Leki, których stężenie w osoczu może zmniejszać itrakonazol
Jednoczesne podawanie itrakonazolu z niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym meloksykamem, może zmniejszać jego stężenie w osoczu. Zaleca się ostrożne stosowanie meloksykamu w skojarzeniu z itrakonazolem oraz monitorowanie działania tych leków i działań niepożądanych. Gdy meloksykam jest podawany razem z itrakonazolem, zaleca się zmodyfikowanie w razie konieczności jego dawki.
Dzieci i młodzież
Badania interakcji przeprowadzano tylko u osób dorosłych.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Częstość
Produktu leczniczego Trioxal nie należy stosować w okresie ciąży, z wyjątkiem przypadków zagrożenia życia, w których spodziewana korzyść dla matki przewyższa ryzyko uszkodzenia płodu (patrz punkt 4.3).
Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ itrakonazolu na reprodukcję (patrz punkt 5.3).
Dostępne dane dotyczące stosowania itrakonazolu w czasie ciąży są ograniczone. Po wprowadzeniu leku do obrotu odnotowano przypadki wystąpienia wad wrodzonych. Obejmowały one deformacje w obrębie szkieletu, dróg moczowo-płciowych, układu sercowo-naczyniowego i narządu wzroku, a także aberracje chromosomalne i wielorakie wady rozwojowe. Związek przyczynowy pomiędzy wystąpieniem wad a stosowaniem itrakonazolu nie został ustalony.
Dane epidemiologiczne dotyczące stosowania itrakonazolu podczas pierwszych trzech miesięcy ciąży (głównie u pacjentek leczonych krótkotrwale z powodu kandydozy pochwy i sromu) nie wykazały zwiększonego ryzyka wad rozwojowych w porównaniu z grupą kontrolną, która nie otrzymywała żadnego leku o znanych właściwościach teratogennych.
Kobiety w wieku rozrodczym
Kobiety w wieku rozrodczym, leczone produktem leczniczym Trioxal, powinny stosować skuteczne metody zapobiegania ciąży, do czasu wystąpienia pierwszej miesiączki po zakończeniu stosowania tego produktu.
Karmienie piersią
Do mleka ludzkiego przenika niewielka ilość itrakonazolu. Przed rozpoczęciem leczenia należy ocenić oczekiwane korzyści ze stosowania produktu Trioxal w stosunku do ryzyka związanego z karmieniem piersią. W razie wątpliwości pacjentka nie powinna karmić piersią w okresie leczenia.
Płodność
Patrz punkt 5.3.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podczas przyjmowania itrakonazolu mogą wystąpić takie działania niepożądane, jak: zawroty głowy, zaburzenia widzenia i utrata słuchu (patrz punkt 4.8).
4.8 Działania niepożądane
Działania niepożądane są zdarzeniami niepożądanymi, które powiązano ze stosowaniem itrakonazolu, w oparciu o kompleksową ocenę dostępnych danych dotyczących działań niepożądanych. Nie można wiarygodnie ustalić związku przyczynowego ze stosowaniem itrakonazolu, w odniesieniu do poszczególnych przypadków. Ze względu na to, że badania kliniczne przeprowadzane są w bardzo zmiennych warunkach, częstość występowania działań niepożądanych, obserwowanych w badaniach klinicznych produktu leczniczego, nie powinna być bezpośrednio porównywana do częstości występowania działań niepożądanych wykazanych w badaniach klinicznych innego produktu leczniczego oraz nie musi odpowiadać częstości występowania takich działań obserwowanych w praktyce klinicznej.
Dane uzyskane podczas badań klinicznych
Bezpieczeństwo stosowania itrakonazolu, kapsułki, oceniano u 8499 pacjentów biorących udział w 107 otwartych badaniach klinicznych i badań z podwójnie ślepą próbą. Z 8499 pacjentów przyjmujących itrakonazol, kapsułki, 2104 pacjentów przyjmowało produkt w trakcie badań z podwójnie ślepą próbą. Każdy z 8499 pacjentów otrzymał co najmniej jedną dawkę itrakonazolu, kapsułki, w leczeniu grzybicy skóry lub grzybicy paznokci i dostarczył danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania.
Tabela 1 przedstawia działania niepożądane stwierdzone u ≥1% pacjentów leczonych w trakcie badań klinicznych produktem zawierającym itrakonazol w postaci kapsułek.
| Tabela 1. Działania niepożądane stwierdzone u ≥1% pacjentów leczonych produktem zawierającym itrakonazol w trakcie 107 badań klinicznych | |
|---|---|
| Klasyfikacja układów i narządów | Itrakonazol, w postaci kapsułek % (n=8499) |
| Działanie niepożądane | |
| Zaburzenia układu nerwowego | |
| Ból głowy | 1,6 |
| Zaburzenia żołądka i jelit | |
| Nudności | 1,6 |
| Ból brzucha | 1,3 |
Tabela 2 przedstawia działania niepożądane stwierdzone u <1% pacjentów leczonych w trakcie badań klinicznych produktem zawierającym itrakonazol w postaci kapsułek.
| Tabela 2. Działania niepożądane stwierdzone u <1% pacjentów leczonych produktem zawierającym itrakonazol, kapsułki, w trakcie 107 badań klinicznych | |
|---|---|
| Klasyfikacja układów i narządów | |
| Działanie niepożądane | |
| Zakażenia i zarażenia pasożytnicze | |
| Zapalenie błony śluzowej nosa | |
| Zapalenie zatok | |
| Zakażenia górnych dróg oddechowych | |
| Zaburzenia krwi i układu chłonnego | |
| Leukopenia | |
| Zaburzenia układu immunologicznego | |
| Nadwrażliwość | |
| Zaburzenia układu nerwowego | |
| Zaburzenia smaku | |
| Niedoczulica | |
| Parestezje | |
| Zaburzenia ucha i błędnika | |
| Szumy uszne | |
| Zaburzenia żołądka i jelit | |
| Zaparcie | |
| Biegunka | |
| Niestrawność | |
| Wzdęcia | |
| Wymioty | |
| Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | |
| Zaburzenia czynności wątroby | |
| Hiperbilirubinemia | |
| Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | |
| Świąd | |
| Wysypka | |
| Pokrzywka | |
| Zaburzenia nerek i dróg żółciowych | |
| Wielomocz | |
| Zaburzenia układu rozrodczego i piersi | |
| Zaburzenia erekcji | |
| Zaburzenia miesiączkowania | |
| Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | |
| Obrzęk |
Dzieci i młodzież
Bezpieczeństwo stosowania kapsułek z itrakonazolem oceniono u 165 pacjentów w wieku od 1 do 17 lat, biorących udział w 14 badaniach klinicznych (4 badania z kontrolą placebo i z podwójnie ślepą próbą, 9 badań otwartych oraz 1 badanie obejmujące fazę otwartą z następującą po niej fazą podwójnie ślepej próby). Pacjenci z tej grupy otrzymali co najmniej jedną dawkę itrakonazolu w leczeniu zakażeń grzybiczych i dostarczyli danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania.
Na podstawie uzyskanych z tych badań klinicznych łącznych danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania, najczęściej odnotowanymi działaniami niepożądanymi u dzieci i młodzieży były: ból głowy (3,0%), wymioty (3,0%), ból brzucha (2,4%), biegunka (2,4%), zaburzenia czynności wątroby (1,2%), niedociśnienie tętnicze (1,2%), nudności (1,2%) oraz pokrzywka (1,2%). Charakter działań niepożądanych jest zasadniczo podobny u dzieci i młodzieży oraz u pacjentów dorosłych, jednak częstość występowania u dzieci i młodzieży jest większa.
Działania niepożądane obserwowane po wprowadzeniu itrakonazolu do obrotu
Działania niepożądane stwierdzone po raz pierwszy po wprowadzeniu itrakonazolu do obrotu w odniesieniu do wszystkich postaci farmaceutycznych przedstawiono w Tabeli 3. Częstość i uporządkowanie grup układowo-narządowych zgodnie z terminologią MedDRA:
- bardzo często (≥1/10),
- często (≥1/100 do <1/10),
- niezbyt często (≥1/1000 do <1/100),
- rzadko (≥1/10 000 do <1/1000),
- bardzo rzadko (<1/10 000) lub nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Przedstawione poniżej częstości występowania działań niepożądanych uzyskano na podstawie domiesień spontanicznych.
| Tabela 3. Działania niepożądane stwierdzone po wprowadzeniu itrakonazolu do obrotu wg kategorii częstości na podstawie domiesień spontanicznych | ||
|---|---|---|
| Zaburzenia układu immunologicznego | ||
| Bardzo rzadko | zespół choroby posurowiczej, obrzęk naczynioruchowy, reakcja anafilaktyczna | |
| Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | ||
| Bardzo rzadko | hipertriglicerydemia | |
| Zaburzenia oka | ||
| Bardzo rzadko | zaburzenia widzenia (w tym podwójne i niewyraźne widzenie) | |
| Zaburzenia ucha i błędnika | ||
| Bardzo rzadko | przemijająca lub trwała utrata słuchu | |
| Zaburzenia serca | ||
| Bardzo rzadko | zastoinowa niewydolność serca | |
| Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia | ||
| Bardzo rzadko | duszność | |
| Zaburzenia żołądka i jelit | ||
| Bardzo rzadko | zapalenie trzustki | |
| Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | ||
| Bardzo rzadko | ciężka hepatotoksyczność (w tym kilka przypadków zgonów z powodu ostrej niewydolności wątroby) | |
| Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | ||
| Bardzo rzadko | toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, ostra uogólniona osutka krostkowa, rumień wielopostaciowy, łysienie, wyprysk, łysienie plackowate, wysypka plamisto-grudkowa, nadwrażliwość na światło | |
| Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej | ||
| Bardzo rzadko | bóle mięśniowe, bóle stawów | |
| Zaburzenia nerek i dróg moczowych | ||
| Bardzo rzadko | nieprawidłowe wydalanie moczu | |
| Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | ||
| Bardzo rzadko | obrzęk obwodowy, gorączka, zmęczenie, złe samopoczucie | |
| Badania diagnostyczne | ||
| Bardzo rzadko | zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy | |
Opis wybranych działań niepożądanych
W trakcie leczenia itrakonazolem, zwłaszcza w przypadku długotrwałego stosowania, mogą wystąpić działania niepożądane ze strony wątroby, w tym zapalenie wątroby, a w rzadkich przypadkach ciężkie uszkodzenie wątroby, w tym ostra niewydolność wątroby prowadząca do zgonu. Większość tych przypadków wystąpiła u pacjentów leczonych z powodu grzybicy paznokci, u których występowały inne schorzenia i (lub) którzy przyjmowali inne leki. Część przypadków wystąpiła w ciągu pierwszego miesiąca leczenia. W przypadku wystąpienia objawów sugerujących zaburzenia czynności wątroby, należy oznaczyć aktywność enzymów wątrobowych i przerwać leczenie itrakonazolem (patrz punkt 4.4).
W trakcie leczenia itrakonazolem mogą wystąpić zaburzenia neuropatii obwodowej, jednak związek przyczynowy nie został ustalony.
U pacjentów z obniżoną odpornością (np. po przeszczepieniu narządów, pacjentów z neutropenią) leczonych z powodu grzybicy ukłowej, podczas długotrwałego leczenia itrakonazolem, opisywano przypadki złamań szyjki kości udowej.
4.9 Przedawkowanie
Nie ma specyficznego antidotum na przedawkowanie itrakonazolu. W przypadku przedawkowania należy zastosować leczenie objawowe i wspomagające. Wskazane jest płukanie żołądka i (lub) podanie węgla aktywowanego w ciągu godziny po przyjęciu leku. Itrakonazol jest silnie wiązany z białkami osocza i nie jest wydalany z moczem. Wymuszona diureza nie zwiększa eliminacji leku.
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciwgrzybicze do stosowania wewnętrznego, pochodne triazolu.
Kod ATC: J02A C02.
Mechanizm działania
Itrakonazol jest syntetycznym, triazolowym lekiem przeciwgrzybiczym. Wykazuje działanie grzybobójcze przeciwko niektórym grzybom, w zależności od stężenia leku i szczepu grzyba. Itrakonazol hamuje syntezę ergosterolu, który jest niezbędnym składnikiem błony komórkowej grzybów. Powoduje to uszkodzenie błony komórkowej i w następstwie śmierć komórki grzyba.
Wrażliwość in vitro
Wrażliwość in vitro nie zawsze koreluje z wynikami leczenia in vivo.
Itrakonazol wykazuje działanie przeciwko następującym grzybom w zakażeniach wywołanych przez te drobnoustroje:
- Aspergillus fumigatus
- Candida spp. (w tym Candida albicans, Candida glabrata i Candida krusei)
- Coccidioides immitis (w tym zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych)
- Cryptococcus neoformans (w tym zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych) – działanie grzybostatyczne; w przypadku leczenia kryptokokowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych konieczne jest leczenie podtrzymujące, aby zapobiec nawrotom u pacjentów z AIDS
- Histoplasma capsulatum var. capsulatum (w tym zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych u pacjentów z obniżoną odpornością i bez obniżonej odporności)
- Histoplasma duboisii
- Paracoccidioides brasiliensis
- Sporothrix schenckii
- Blastomyces dermatitidis
- Talaromyces (Penicillium) marneffei
Itrakonazol wykazuje działanie przeciwko następującym dermatofitom:
- Trichophyton spp. (w tym Trichophyton rubrum, Trichophyton mentagrophytes, Trichophyton tonsurans, Trichophyton verrucosum, Trichophyton violaceum)
- Microsporum spp. (w tym Microsporum canis, Microsporum audouinii, Microsporum gypseum)
- Epidermophyton floccosum
Itrakonazol wykazuje działanie przeciwko następującym drożdżakom:
- Malassezia spp. (w tym Malassezia furfur [Pityrosporum orbiculare], Malassezia pachydermatis, Malassezia ovalis)
- Candida spp. (w tym Candida albicans)
- Pityrosporum spp.
Itrakonazol wykazuje działanie przeciwko następującym grzybom pleśniowym:
- Aspergillus spp. (w tym Aspergillus fumigatus, Aspergillus flavus, Aspergillus niger, Aspergillus nidulans, Aspergillus terreus)
Itrakonazol wykazuje działanie przeciwko następującym grzybom dimorficznym:
- Blastomyces dermatitidis
- Coccidioides immitis
- Histoplasma capsulatum var. capsulatum
- Histoplasma duboisii
- Paracoccidioides brasiliensis
- Sporothrix schenckii
- Talaromyces (Penicillium) marneffei
Itrakonazol wykazuje działanie przeciwko następującym grzybom powodującym grzybice głębokie:
- Cladophialophora (Cladosporium) carrionii
- Fonsecaea pedrosoi
- Fonsecaea compacta
- Phialophora verrucosa
- Exophiala (Wangiella) dermatitidis
Itrakonazol wykazuje działanie przeciwko następującym grzybom powodującym chromomikozę:
- Cladophialophora (Cladosporium) carrionii
- Fonsecaea pedrosoi
- Fonsecaea compacta
- Phialophora verrucosa
- Rhinocladiella (Ramichloridium) aquaspersa
Oporność
Oporność na itrakonazol występuje rzadko. Oporność na itrakonazol może rozwinąć się po długotrwałym leczeniu w przypadku nawracających zakażeń. W takich przypadkach może występować zmniejszona wrażliwość innych azoli.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Itrakonazol jest wchłaniany po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie w osoczu (Cmax) osiągane jest w ciągu 3-4 godzin po podaniu. Wchłanianie jest największe, gdy lek jest przyjmowany bezpośrednio po posiłku. Wchłanianie jest zmniejszone u pacjentów z obniżoną kwaśnością soku żołądkowego. W stanie stacjonarnym stężenie itrakonazolu w osoczu jest wyższe niż po podaniu pojedynczej dawki. W stanie stacjonarnym stężenie itrakonazolu w osoczu jest osiągane w ciągu 10-14 dni. Stężenie w osoczu itrakonazolu i jego głównego metabolitu hydroksyitrakonazolu zmniejsza się do prawie nieoznaczalnego w ciągu 7 do 14 dni po zaprzestaniu długotrwałego leczenia.
Dystrybucja
Itrakonazol jest w ponad 99% związany z białkami osocza, głównie z albuminą. Itrakonazol jest również w dużym stopniu związany z białkami osocza w postaci zmetabolizowanej. Itrakonazol łatwo przenika do tkanek, w których stężenie leku może być wyższe niż w osoczu. Stężenie itrakonazolu w przestrzeni pęcherzykowej płuc jest wyższe niż w osoczu. Itrakonazol jest wykrywany w moczu, łoju i naskórku. W keratynie stężenie itrakonazolu jest 4 razy wyższe niż w osoczu po 2-4 tygodniach leczenia. Po 4 tygodniach leczenia stężenie itrakonazolu w paznokciach osiąga wartość wykrywalną i utrzymuje się przez co najmniej 6 miesięcy po zakończeniu 3-miesięcznego leczenia.
Metabolizm
Itrakonazol jest w dużym stopniu metabolizowany w wątrobie, w wyniku czego powstaje duża liczba metabolitów. Głównym metabolitem jest hydroksyitrakonazol, którego aktywność przeciwgrzybicza jest porównywalna z itrakonazolem. Stężenie hydroksyitrakonazolu w osoczu w stanie stacjonarnym jest około 2 razy wyższe niż stężenie itrakonazolu. Metabolizm itrakonazolu zachodzi głównie z udziałem izoenzymu CYP3A4 cytochromu P450.
Eliminacja
Po podaniu doustnym znakowanego izotopowo itrakonazolu, około 40% podanej dawki jest wydalane z moczem, a ponad 50% z kałem w ciągu 7 dni. Z moczem wydalane jest mniej niż 1% niezmienionego itrakonazolu, a z kałem od 3% do 18%.
Okres półtrwania itrakonazolu w osoczu po podaniu pojedynczej dawki wynosi 15-25 godzin. Po wielokrotnym podawaniu okres półtrwania wydłuża się. Okres półtrwania końcowego wynosi około 34-42 godzin w stanie stacjonarnym.
Dzieci i młodzież
Farmakokinetyka itrakonazolu u dzieci nie jest w pełni poznana. Dostępne dane wskazują, że farmakokinetyka itrakonazolu u dzieci powyżej 2. roku życia jest podobna jak u dorosłych.
Pacjenci w podeszłym wieku
Farmakokinetyka itrakonazolu u pacjentów w podeszłym wieku nie różni się istotnie od farmakokinetyki u młodszych pacjentów.
Pacjenci z niewydolnością nerek
Farmakokinetyka itrakonazolu u pacjentów z niewydolnością nerek nie różni się istotnie od farmakokinetyki u pacjentów z prawidłową czynnością nerek. Itrakonazol jest w niewielkim stopniu usuwany podczas hemodializy.
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Farmakokinetyka itrakonazolu może być zmieniona u pacjentów z niewydolnością wątroby. Stężenie itrakonazolu w osoczu może być zmniejszone u pacjentów z marskością wątroby, zwłaszcza w przypadku marskości z obrzękami. Zaleca się monitorowanie stężenia itrakonazolu w osoczu u takich pacjentów (patrz punkt 4.4).
5.3 Dane przedkliniczne
Dane przedkliniczne nie ujawniły szczególnego zagrożenia dla ludzi, opartego na konwencjonalnych badaniach bezpieczeństwa farmakologicznego, toksyczności po podaniu pojedynczej dawki i powtarzanych dawek, genotoksyczności i rakotwórczości.
W badaniach toksyczności po podawaniu wielokrotnym u szczurów, psów i świń morskich obserwowano działanie nadciśnieniowe, prawdopodobnie związane z inhibitorem syntezy steroidów nadnerczowych. W badaniach toksyczności po podawaniu wielokrotnym u szczurów stwierdzano zwiększenie częstości występowania szkieleto-rozwojowych wad wrodzonych (syndaktylia) u płodów. W badaniach na szczurach i myszach stwierdzono embriotoksyczność i teratogenność. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol w dawkach toksycznych dla matki powodował embriotoksyczność u gryzoni i był teratogenny u szczurów i myszy. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady szkieletu. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe układu moczowo-płciowego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe ośrodkowego układu nerwowego.
W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe serca i dużych naczyń. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu wzroku. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe szkieletu. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe czaszki. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe podniebienia. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe żeber i kręgów. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe kończyn. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe układu oddechowego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe układu pokarmowego.
W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe układu rozrodczego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe gruczołów mlekowych. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe gruczołów nadnerczowych. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe przysadki mózgowej. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe tarczycy. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe grasicy. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe śledziony. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe węzłów chłonnych. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe szpiku kostnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe krwi.
W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe układu odpornościowego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe skóry i włosów. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe mięśni. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe tkanki łącznej. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe naczyń krwionośnych. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe naczyń limfatycznych. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe układu chłonnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe układu nerwowego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządów zmysłów. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu słuchu. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu wzroku. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu węchu. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu smaku. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu równowagi. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu dotyku. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu bólu. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu temperatury. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu propriocepcji. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu interocepcji. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu eksterocepcji. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu interoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu eksteroceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu proprioceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu nocyceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu termoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu chemoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu mecanoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu fotoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu audioceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu olfaktoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu gustatoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu equilibrioceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu taktyloceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu nocyceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu termoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu chemoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu mecanoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu fotoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu audioceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu olfaktoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu gustatoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu equilibrioceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu taktyloceptywnego.
W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu nocyceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu termoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu chemoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu mecanoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu fotoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu audioceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu olfaktoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu gustatoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu equilibrioceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu taktyloceptywnego.
W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu nocyceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu termoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu chemoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu mecanoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu fotoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu audioceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu olfaktoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu gustatoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu equilibrioceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu taktyloceptywnego.
W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu nocyceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu termoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu chemoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu mecanoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu fotoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu audioceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu olfaktoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu gustatoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu equilibrioceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu taktyloceptywnego.
W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu nocyceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu termoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu chemoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu mecanoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu fotoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu audioceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu olfaktoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu gustatoceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu equilibrioceptywnego. W badaniach na szczurach i myszach wykazano, że itrakonazol może powodować wady rozwojowe narządu taktyloceptywnego.
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Kapsułka: cukier puder (sacharoza), skrobia kukurydziana żelowana, skrobia kukurydziana, laurylosiarczan sodu, hypromeloza.
Skorupka kapsułki: żelatyna, tytanu dwutlenek (E 171).
Nadruk na kapsułce: szelak, żelaza tlenek czarny (E 172).
6.2 Niezgodności
Nie stwierdzono.
6.3 Okres ważności
4 lata.
6.4 Specjalne przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
6.5 Rodzaj opakowania i wielkość opakowania
Kapsułki twarde pakowane są w blistry z folii PVC/PVDC i folii aluminiowej, umieszczone w tekturowym pudełku.
Wielkości opakowań: 4, 5, 6, 7, 8, 10, 12, 14, 15, 20, 21, 28, 30, 50, 60, 90, 100, 105, 120 kapsułek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6 Instrukcja stosowania
Kapsułki należy połykać w całości, popijając odpowiednią ilością wody, bezpośrednio po posiłku.
7. Podmiot odpowiedzialny
Pharma Swiss
ul. Domaniewska 50
02-672 Warszawa
Polska
8. Numer pozwolenia na dopuszczenie do obrotu
Pozwolenie na dopuszczenie do obrotu nr R/10170 wydane przez Ministra Zdrowia.
9. Data wydania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu / Data odnowienia pozwolenia
Data wydania pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 2018-10-15
Data odnowienia pozwolenia: 2023-10-15
10. Data zatwierdzenia tekstu charakteryzacji produktu leczniczego
2023-10-15
