Ibandronat Polpharma, Tabletki powlekane

Ulotka: Ibandronat Polpharma, Tabletki powlekane

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Ibandronat Polpharma, 150 mg, tabletki powlekane

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka powlekana zawiera 150 mg kwasu ibandronowego (w postaci sodu ibandronianu jednowodnego).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna.
Każda tabletka powlekana zawiera 163 mg laktozy jednowodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka powlekana.
Białe lub prawie białe, podłużne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane o długości 14 mm i wytloczeniem „J9BE” po jednej stronie oraz „150” po drugiej stronie.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Leczenie osteoporozy u kobiet po menopauzie, ze zwiększonym ryzykiem złamań (patrz punkt 5.1).

Wykazano zmniejszenie ryzyka złamań kręgów; skuteczność w zapobieganiu złamaniom szyjki kości udowej nie została ustalona.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie
Zalecana dawka to jedna tabletka powlekana 150 mg raz na miesiąc. Tabletka powinna być przyjmowana tego samego dnia każdego miesiąca.

Produkt Ibandronat Polpharma należy przyjmować po całonocnym okresie niejedzenia (po co najmniej 6 godzinach od ostatniego posiłku) i na jedną godzinę przed pierwszym posiłkiem lub napojem (innym niż woda) w danym dniu (patrz punkt 4.5) lub jakimkolwiek innym doustnym produktem leczniczym lub preparatem uzupełniającym (włączając preparaty wapnia).

W przypadku pominięcia dawki, pacjenci powinni być poinstruowani, żeby przyjąć jedną tabletkę produktu Ibandronat Polpharma następnego dnia rano po dniu, w którym pacjent przypomni sobie o pominiętej dawce, jeśli do następnej zaplanowanej dawki zgodnie ze schematem zostało więcej niż 7 dni. Następnie pacjenci powinni wrócić do przyjmowania produktu leczniczego raz na miesiąc, zgodnie z dotychczasowym schematem dawkowania.

Jeśli do następnej zaplanowanej dawki zostało mniej niż 7 dni, pacjenci powinni zaczekać do tej najbliższej dawki i kontynuować przyjmowanie jednej tabletki raz na miesiąc zgodnie z dotychczasowym schematem.
Pacjenci nie powinni przyjmować dwóch tabletek w tym samym tygodniu.
Pacjenci powinni otrzymywać suplementację wapnia i (lub) witaminy D, jeśli ich zawartość w diecie jest niewystarczająca (patrz punkt 4.4 i punkt 4.5).

Nie określono optymalnego czasu leczenia osteoporozy bisfosfonianami. Okresowo należy dokonywać oceny potrzeby kontynuacji leczenia na podstawie korzyści i potencjalnych zagrożeń związanych ze stosowaniem kwasu ibandronowego indywidualnie dla każdego pacjenta, szczególnie po 5-letnim lub dłuższym stosowaniu.

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci z zaburzeniem czynności nerek
Ze względu na ograniczoną ilość danych klinicznych nie zaleca się stosowania produktu Ibandronat Polpharma u pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 30 ml/min (patrz punkt 4.4 i punkt 5.2).
U pacjentów z łagodnym i umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek nie jest konieczne dostosowywanie dawki produktu, jeśli klirens kreatyniny jest równy lub większy niż 30 ml/min.

Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby
Dostosowywanie dawki nie jest wymagane (patrz punkt 5.2).

Pacjenci w podeszłym wieku (>65 lat)
Dostosowywanie dawki nie jest wymagane (patrz punkt 5.2).

Dzieci i młodzież
Produkt leczniczy nie ma zastosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat i nie badano stosowania kwasu ibandronowego w tej populacji (patrz punkty 5.1 i 5.2).

Sposób podawania
Podanie doustne.

• Tabletki należy połykać w całości, popijając szklanką wody (180 do 240 ml), w pozycji wyprostowanej siedzącej lub stojącej. Nie należy używać wody o wysokiej zawartości wapnia. Jeśli istnieje obawa, że w wodzie z kranu występuje wysokie stężenie wapnia (tzw. twarda woda), zaleca się stosować wodę o niskiej zawartości soli mineralnych.
• Po przyjęciu produktu Ibandronat Polpharma nie należy przyjmować pozycji leżącej przez 1 godzinę.
• Woda jest jedynym napojem, którym należy popić produkt Ibandronat Polpharma.
• Pacjenci nie powinni żuć ani ssać tabletek, ponieważ produkt leczniczy może powodować owrzodzenia jamy ustnej i gardła.

4.3 Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
• Hipokalcemia.
• Nieprawidłowości w obrębie przełyku, prowadzące do opóźnienia jego opróżniania, takie jak zwężenie lub skurcz dolnej części przełyku.
• Niezdolność do utrzymania pozycji stojącej lub siedzącej przez co najmniej 60 minut.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Hipokalcemia
Przed rozpoczęciem leczenia kwasem ibandronowym należy koniecznie wyrównać istniejący niedobór wapnia. Inne zaburzenia metabolizmu kostnego i mineralnego również powinny być skutecznie leczone. U wszystkich pacjentów ważna jest odpowiednia podaż wapnia i witaminy D.

Zaburzenia żołądka i jelit
Doustne podawanie bisfosfonianów może powodować miejscowe podrażnienie błony śluzowej górnego odcinka przewodu pokarmowego. Z powodu możliwości działania drażniącego i potencjalnego pogorszenia choroby podstawowej, produkt Ibandronat Polpharma należy stosować z ostrożnością u pacjentów z czynną chorobą górnego odcinka przewodu pokarmowego (np. przełyk Barreta, dysfagia, inne choroby przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka, dwunastnicy lub owrzodzenie).

U pacjentów otrzymujących doustne leczenie bisfosfonianami zgłaszano działania niepożądane, takie jak zapalenie błony śluzowej przełyku, owrzodzenie przełyku i nadżerki przełyku, w niektórych przypadkach ciężkie i wymagające hospitalizacji, rzadko z krwawieniem lub z następowym zwężeniem przełyku lub perforacją. Ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych dotyczących przełyku było większe u pacjentów, którzy nie stosowali się do instrukcji przyjmowania produktu i (lub) którzy kontynuowali przyjmowanie doustnych bisfosfonianów po pojawieniu się objawów wskazujących na podrażnienie przełyku. Pacjenci powinni szczególnie zwracać uwagę na zalecenia dotyczące przestrzegania instrukcji przyjmowania produktu (patrz punkt 4.2).

Lekarze powinni zwracać szczególną uwagę na jakiekolwiek dolegliwości i objawy mogące dotyczyć przełyku i poinstruować pacjentów, by przerwali stosowanie produktu Ibandronat Polpharma i zgłosili się w celu uzyskania pomocy medycznej, jeśli rozwinie się dysfagia, odynofagia ból zamostkowy lub wystąpi zgaga czy też jej nasilenie.

Podczas gdy w kontrolowanych badaniach klinicznych nie obserwowano większego ryzyka, po wprowadzeniu do obrotu zgłaszano wystąpienia owrzodzenia żołądka i dwunastnicy, w niektórych przypadkach ciężkie i z powikłaniami, po stosowaniu doustnych bisfosfonianów.

Stosowanie zarówno niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), jak i bisfosfonianów wiąże się z podrażnieniem przewodu pokarmowego, dlatego w przypadku jednoczesnego podawania tych produktów należy zachować ostrożność.

Martwica kości szczęki i (lub) żuchwy
Po wprowadzeniu do obrotu, u pacjentów otrzymujących kwas ibandronowy w leczeniu osteoporozy raportowano bardzo rzadkie przypadki martwicy kości szczęki i (lub) żuchwy (ang. osteonecrosis of the jaw, ONJ) (patrz punkt 4.8).

Należy odroczyć rozpoczęcie leczenia lub rozpoczęcie nowego cyklu leczenia u pacjentów z niewyleczonymi, otwartymi zmianami tkanek miękkich w jamie ustnej.
U pacjentów z jednocześnie występującymi czynnikami ryzyka przed rozpoczęciem leczenia produktem Ibandronat Polpharma zaleca się przeprowadzenie badania stomatologicznego i stomatologicznego leczenia zapobiegawczego oraz indywidualnej oceny korzyści i ryzyka.

Dokonując oceny ryzyka wystąpienia ONJ u pacjenta powinny zostać uwzględnione następujące czynniki ryzyka:

• siła działania produktu leczniczego, który hamuje resorpcję kości (większe ryzyko występuje po zastosowaniu leków o dużej sile działania), droga podania (większe ryzyko w przypadku podania pozajelitowego) oraz skumulowana dawka leków stosowanych w terapii antyresorpcyjnej
• rozpoznanie choroby nowotworowej, choroby współistniejące (np. niedokrwistość, zaburzenia krzepnięcia, zakażenie), palenie tytoniu
• jednocześnie stosowane: kortykosteroidy, chemioterapia, inhibitory angiogenezy, radioterapia głowy i szyi
• nieprawidłowa higiena jamy ustnej, choroba przyzębia, niewłaściwie dopasowane protezy dentystyczne, choroby zębów w wywiadzie, inwazyjne zabiegi stomatologiczne, np. ekstrakcje zębów.

Należy zachęcać wszystkich pacjentów do należytego dbania o higienę jamy ustnej, rutynowych kontrolnych badań stomatologicznych i natychmiastowego zgłaszania wszelkich objawów w obrębie jamy ustnej, takich jak ruchomość zębów, ból lub obrzęk, lub niegojące się owrzodzenia lub obecność wydzieliny podczas leczenia produktem leczniczym Ibandronat Polpharma. W czasie leczenia inwazyjne zabiegi stomatologiczne należy wykonywać jedynie po starannym rozważeniu wskazań i unikać ich przeprowadzania w terminie bliskim podania produktu leczniczego Ibandronat Polpharma.

Plan postępowania z pacjentami, u których wystąpi martwica kości szczęki i (lub) żuchwy, należy ustalić w ścisłej współpracy pomiędzy lekarzem prowadzącym a stomatologiem lub chirurgiem szczękowym posiadającym doświadczenie w leczeniu ONJ. Należy rozważyć czasowe przerwanie stosowania produktu leczniczego Ibandronat Polpharma, aż do ustąpienia ONJ oraz zminimalizować czynniki ryzyka ONJ, o ile jest to możliwe.

Martwica kości przewodu słuchowego zewnętrznego
Podczas stosowania bisfosfonianów notowano martwicę kości przewodu słuchowego zewnętrznego, głównie związaną z długotrwałym leczeniem. Możliwe czynniki ryzyka martwicy kości przewodu słuchowego zewnętrznego obejmują stosowanie steroidów i chemioterapii i (lub) czynniki ryzyka miejscowe, takie jak zakażenie lub uraz. Możliwość wystąpienia martwicy kości przewodu słuchowego zewnętrznego należy rozważyć u pacjentów przyjmujących bisfosfoniany, u których występują objawy związane z uchem, w tym przewlekle zakażenia ucha.

Nietypowe złamania kości udowej
Zgłaszano przypadki nietypowych złamań podkrętarzowych i trzonu kości udowej u osób stosujących bisfosfoniany, głównie u pacjentów długotrwale leczonych z powodu osteoporozy. Te poprzeczne lub krótkie, skośne złamania mogą pojawić się w dowolnym miejscu wzdłuż całej kości udowej – od miejsca zlokalizowanego tuż pod krętarzem mniejszym, aż do okolicy nadkłykciowej. Złamania te występowały po minimalnym urazie lub bez urazu, a niektórzy pacjenci odczuwali ból uda lub pachwiny, którym często towarzyszyły objawy złamania z przeciążenia w badaniach obrazowych na wiele tygodni lub miesięcy przed ujawnieniem się pełnego złamania kości udowej. Złamania często występują obustronnie, dlatego u leczonych bisfosfonianami pacjentów, u których stwierdzono złamanie trzonu kości udowej, należy zbadać kość udową w drugiej kończynie. Zgłaszano również słabe gojenie się tych złamań. Na podstawie indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka u pacjentów, u których podejrzewa się nietypowe złamanie kości udowej, należy rozważyć odstawienie bisfosfonianów do czasu przeprowadzenia oceny.

Należy zalecić pacjentom, żeby zgłaszali pojawienie się jakiegokolwiek bólu w obrębie uda, biodra lub w pachwinie, występującego w trakcie leczenia bisfosfonianami, a każdy pacjent zgłaszający się z takimi objawami powinien być zbadany pod względem obecności niecałkowitego złamania kości udowej.

Zaburzenie czynności nerek
Ze względu na ograniczoną ilość danych klinicznych nie zaleca się stosowania kwasu ibandronowego u chorych z klirensem kreatyniny poniżej 30 ml/min (patrz punkt 5.2).

Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Interakcje produkt leczniczy – pokarm
Biodostępność kwasu ibandronowego po podaniu doustnym jest zmniejszona w obecności pożywienia. Z badań na zwierzętach wynika, że na wchłanianie kwasu ibandronowego mogą mieć wpływ zwłaszcza produkty zawierające wapń, w tym mleko i inne wielowartościowe kationy (takie jak glin, magnez, żelazo). Dlatego zaleca się przyjęcie produktu Ibandronat Polpharma po całonocnym okresie niejedzenia (co najmniej przez 6 godzin) i powstrzymanie się od jedzenia przez 1 godzinę po przyjęciu produktu Ibandronat Polpharma (patrz punkt 4.2).

Interakcje z innymi produktami leczniczymi
Interakcje metaboliczne uważane są za mało prawdopodobne, ponieważ kwas ibandronowy nie wpływa hamująco na większość wątrobowych izoenzymów P-450 u ludzi i wykazano również, że nie indukuje wątrobowego układu cytochromu P-450 u szczurów (patrz punkt 5.2). Kwas ibandronowy jest wydalany wyłącznie przez nerki i nie ulega jakiejkolwiek biotransformacji w organizmie.

Produkty uzupełniające wapń, leki zobojętniające sok żołądkowy i niektóre inne doustne produkty lecznicze zawierające wielowartościowe kationy
Produkty uzupełniające wapń, leki zobojętniające sok żołądkowy i niektóre inne doustne produkty lecznicze zawierające wielowartościowe kationy (takie jak glin, magnez, żelazo) mogą mieć wpływ na wchłanianie kwasu ibandronowego. Z tego powodu w czasie co najmniej 6 godzin przed i 1 godziny po przyjęciu kwasu ibandronowego nie należy przyjmować żadnych doustnych produktów leczniczych.

Kwas acetylosalicylowy i NLPZ
Ze względu na to, że zarówno kwas acetylosalicylowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) jak i bisfosfoniany są związane z podrażnieniem przewodu pokarmowego, należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania tych leków (patrz punkt 4.4).

Antagoniści receptora H2 lub inhibitory pompy protonowej
W grupie ponad 1500 pacjentów włączonych do badania BM 16549 porównującego miesięczny i dobowy sposób dawkowania kwasu ibandronowego, 14% i 18% pacjentów przyjmowało leki z grupy antagonistów receptora H2 lub inhibitory pompy protonowej, odpowiednio po roku i po dwóch latach. U tych pacjentów częstość zdarzeń niepożądanych związanych z górnym odcinkiem przewodu pokarmowego była podobna zarówno u pacjentów leczonych kwasem ibandronowym w dawce 150 mg raz na miesiąc jak i u pacjentów leczonych kwasem ibandronowym w dawce 2,5 mg raz na dobę.

U zdrowych ochotników płci męskiej i kobiet po menopauzie stwierdzono, że dożylne podanie ranitydyny powodowało zwiększenie biodostępności kwasu ibandronowego o około 20%, prawdopodobnie w wyniku zmniejszenia kwaśności soku żołądkowego. Ponieważ jednak działanie to mieści się w przyjętych granicach prawidłowej zmienności dostępności biologicznej kwasu ibandronowego, nie ma konieczności zmiany dawkowania produktu Ibandronat Polpharma stosowanego z antagonistami receptora H2 lub innymi substancjami czynnymi zwiększającymi pH w żołądku.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża
Kwas ibandronowy należy stosować wyłącznie u kobiet po menopauzie i nie wolno go stosować u kobiet w wieku rozrodczym.
Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania kwasu ibandronowego u kobiet w ciąży. Badania przeprowadzone na szczurach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane.

Nie należy stosować produktu Ibandronat Polpharma w czasie ciąży.

Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy kwas ibandronowy wydzielany jest z ludzkim mlekiem. Podczas badań na szczurach w okresie laktacji wykazano obecność małych stężeń kwasu ibandronowego w mleku po podaniu dożylnym.
Nie należy stosować produktu Ibandronat Polpharma w okresie karmienia piersią.

Płodność
Brak odpowiednich danych dotyczących wpływu kwasu ibandronowego na płodność u ludzi. W badaniach na szczurach, którym kwas ibandronowy podawano doustnie, obserwowano zmniejszenie płodności. W badaniach na szczurach, którym podawano kwas ibandronowy dożylnie, obserwowano zmniejszenie płodności po dużych dawkach dobowych (patrz punkt 5.3).

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Na podstawie profilu farmakodynamicznego i farmakokinetycznego oraz zgłaszanych działań niepożądanych, należy się spodziewać, że kwas ibandronowy nie ma lub ma nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Najcięższymi zgłaszanymi działaniami niepożądanymi są: reakcja/wstrząs anafilaktyczny, atypowe złamania kości udowej, martwica kości szczęki i (lub) żuchwy, podrażnienie przewodu pokarmowego, zapalenie gałki ocznej (patrz akapit „Opis wybranych działań niepożądanych” i punkt 4.4).
Najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi są bóle stawów i objawy grypopodobne. Objawy te są zazwyczaj związane z pierwszą dawką, zwykle trwają krótko, są łagodne lub umiarkowane i najczęściej ustępują w trakcie kontynuowania terapii bez konieczności stosowania leków (akapit „Choroby grypopodobne”).

Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
W tabeli 1 przedstawiony jest pełen wykaz znanych działań niepożądanych. Bezpieczeństwo doustnego stosowania kwasu ibandronowego w dawce 2,5 mg raz na dobę oceniano w grupie 1251 pacjentów leczonych w ramach 4 badań klinicznych, kontrolowanych placebo, z czego ogromną większość stanowili pacjenci biorący udział w podstawowym trzyletnim badaniu oceniającym ryzyko złamań (MF4411).

W dwuletnim badaniu przeprowadzonym u kobiet po menopauzie z osteoporozą (BM 16549) ogólny profil bezpieczeństwa kwasu ibandronowego w dawce 150 mg raz na miesiąc i kwasu ibandronowego 2,5 mg raz na dobę był podobny. Stosunek pacjentów, którzy doświadczyli działań niepożądanych wynosił 22,7% i 25,0% dla kwasu ibandronowego w dawce 150 mg raz na miesiąc odpowiednio po roku i po dwóch latach. Większość przypadków nie prowadziła do przerwania leczenia.

Działania niepożądane zostały wymienione poniżej z zastosowaniem systemu klasyfikacji układów i narządów MedDRA i zróżnicowane pod kątem częstości. Częstość zdefiniowano następująco: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100) rzadko (≥1/10000 do <1/1000) bardzo rzadko (<1/10000) nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Klasyfikacja układów i narządów	Często	Niezbyt często	Rzadko	Bardzo rzadko
Zaburzenia układu immunologicznego		Zaostrzenie astmy oskrzelowej	Reakcje nadwrażliwości	Reakcja anafilaktyczna /wstrząs*†
Zaburzenia układu nerwowego	Ból głowy	Zawroty głowy
Zaburzenia oka			Zapalenie oka*†
Zaburzenia żołądka i jelit*	Zapalenie błony śluzowej przełyku, zapalenie błony śluzowej żołądka, refluks żołądkowo- przełykowy, dyspepsja, biegunka, ból brzucha, nudności	Zapalenie błony śluzowej przełyku, w tym owrzodzenia i zwężenia oraz zaburzenia połykania, wymioty, wzdęcia z oddawaniem gazów	Zapalenie błony śluzowej dwunastnicy
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej	Wysypka		Obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy, pokrzywka	Zespół Stevensa- Johnsona†, rumień wielopostaciowy †, pęcherzowe zapalenie skóry†
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki łącznej	Ból stawów, ból mięśni, ból mięśniowo- szkieletowy, skurcze mięśni, sztywność mięśniowo- szkieletowa	Ból pleców	Nietypowe złamania podkrętarzowe i trzonu kości udowej†	Martwica kości szczęki i (lub) żuchwy*†, martwica kości przewodu słuchowego zewnętrznego (działanie niepożądane związane ze stosowaniem leków z grupy bisfosfonianów)†
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania	Objawy grypopodobne*	Zmęczenie

*Więcej informacji patrz poniżej
†Zidentyfikowano po wprowadzeniu produktu do obrotu.

Opis wybranych działań niepożądanych

Zdarzenia niepożądane dotyczące przewodu pokarmowego
Pacjenci z chorobą żołądkowo-jelitową w wywiadzie z uwzględnieniem pacjentów z wrzodem trawiennym, u których nie było krwawienia lub hospitalizacji w ostatnim czasie i pacjenci z objawami niestrawności lub refluksu, leczeni farmakologicznie byli włączeni do badania w schemacie dawkowania raz na miesiąc. U tych pacjentów nie zaobserwowano różnicy w częstości występowania zdarzeń niepożądanych ze strony układu żołądkowo-jelitowego dla schematu dawkowania 150 mg raz na miesiąc i schematu dawkowania 2,5 mg raz na dobę.

Objawy grypopodobne
Do objawów grypopodobnych zaliczano zdarzenia niepożądane zgłaszane jako reakcje ostrej fazy lub objawy takie jak bóle mięśni, bóle stawów, gorączka, dreszcze, zmęczenie, nudności, utrata apetytu lub bóle kości.

Martwica kości szczęki i (lub) żuchwy
Donoszono o przypadkach martwicy kości szczęki i (lub) żuchwy przede wszystkim u pacjentów z rozpoznaniem choroby nowotworowej, leczonych produktami hamującymi proces resorpcji kości, takimi jak kwas ibandronowy (patrz punkt 4.4). Przypadki ONJ zgłaszano po wprowadzeniu na rynek kwasu ibandronowego.

Zapalenie oka
Zdarzenia takie jak zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie nadtwardówki i twardówki były raportowane po stosowaniu kwasu ibandronowego. W niektórych przypadkach zdarzenia ustępowały dopiero po odstawieniu kwasu ibandronowego.

Reakcja anafilaktyczna/wstrząs
Odnotowano przypadki reakcji anafilaktycznej/wstrząsu, w tym przypadki śmiertelne w grupie pacjentów leczonych kwasem ibandronowym podawanym dożylnie.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Nie ma dostępnych informacji na temat leczenia przedawkowania kwasu ibandronowego.

Jednak, na podstawie wiedzy o związkach z tej grupy, możemy oczekiwać, że przedawkowanie doustnej postaci produktu może spowodować działania niepożądane ze strony górnego odcinka przewodu pokarmowego (takie jak niestrawność, dyspepsję, zapalenie przełyku, zapalenie albo owrzodzenie żołądka) lub hipokalcemię. W celu związania kwasu ibandronowego powinno się podać mleko lub leki zobojętniające sok żołądkowy, zaś wszelkie podrażnienia przełyku można zmniejszyć podając płyn. Z powodu ryzyka owrzodzenia przełyku nie należy wywoływać wymiotów, a pacjent powinien pozostać w pozycji stojącej lub siedzącej. Hipokalcemię należy leczyć dożylnym podaniem glukonianu wapnia.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki stosowane w chorobach kości, bisfosfoniany, kod ATC: M05BA06

Kwas ibandronowy należy do grupy bisfosfonianów i działa poprzez hamowanie aktywności osteoklastów. Wykazuje powinowactwo do tkanki kostnej mineralizowanej i hamuje resorpcję kości. Nie powoduje nieprawidłowego tworzenia kości mineralizowanej. Hamowanie resorpcji kości przez kwas ibandronowy zależy od dawki i nie wpływa niekorzystnie na jakość kości.

W trwającym trzy lata, randomizowanym, podwójnie zaślepionym, kontrolowanym placebo badaniu z udziałem 2946 kobiet po menopauzie z osteoporozą (w wieku 55-80 lat, co najmniej 5 lat po menopauzie), kwas ibandronowy podawany doustnie w dawce 2,5 mg raz na dobę zmniejszył względne ryzyko nowych złamań kręgów o 62% (w porównaniu z placebo) (p < 0,0001). Względne ryzyko nowych złamań kręgów zmniejszyło się o 59% (p < 0,0001) w grupie leczonej kwasem ibandronowym w dawce 20 mg co drugi dzień przez pierwsze 24 dni co 3 miesiące. Bezwzględne zmniejszenie ryzyka wynosiło 4,7% w grupie leczonej kwasem ibandronowym w dawce 2,5 mg raz na dobę i 4,9% w grupie leczonej kwasem ibandronowym w dawce 20 mg co drugi dzień przez pierwsze 24 dni co 3 miesiące. W grupie placebo częstość nowych złamań kręgów wynosiła 9,6%.

Wykazano, że kwas ibandronowy podawany doustnie w dawce 2,5 mg raz na dobę zmniejsza utratę masy kostnej i zwiększa gęstość mineralną kości (BMD) w odcinku lędźwiowym kręgosłupa i w kości udowej. W trwającym dwa lata badaniu z udziałem kobiet po menopauzie z osteoporozą, kwas ibandronowy w dawce 150 mg raz na miesiąc powodował zwiększenie gęstości mineralnej kości w odcinku lędźwiowym kręgosłupa o 6,5% po 12 miesiącach i o 7,0% po 24 miesiącach, podczas gdy w grupie leczonej kwasem ibandronowym w dawce 2,5 mg raz na dobę, zwiększenie gęstości mineralnej kości w odcinku lędźwiowym kręgosłupa wynosiło 5,0% po 12 miesiącach i 5,3% po 24 miesiącach. Wzrost gęstości mineralnej kości w szyjce kości udowej wynosił 3,1% po 12 miesiącach i 3,1% po 24 miesiącach w grupie leczonej kwasem ibandronowym w dawce 150 mg raz na miesiąc, a w grupie leczonej kwasem ibandronowym w dawce 2,5 mg raz na dobę wynosił 2,1% po 12 miesiącach i 2,2% po 24 miesiącach.

W badaniu z udziałem kobiet po menopauzie z osteoporozą, kwas ibandronowy w dawce 150 mg raz na miesiąc powodował większe zmniejszenie aktywności biochemicznych wskaźników obrotu kostnego (CTX i P1NP) niż kwas ibandronowy w dawce 2,5 mg raz na dobę. Zmniejszenie aktywności wskaźników obrotu kostnego było podobne do obserwowanego w przypadku innych skutecznych bisfosfonianów.

W badaniu przeprowadzonym u kobiet po menopauzie z osteoporozą, u których stosowano suplementację wapnia i witaminy D, kwas ibandronowy w dawce 150 mg raz na miesiąc powodował zmniejszenie stężenia w surowicy wskaźnika resorpcji kości CTX o około 56% po 3 miesiącach i o około 63% po 6 miesiącach. Zmniejszenie aktywności wskaźników obrotu kostnego utrzymywało się przez cały okres leczenia.

Kwas ibandronowy nie ma zastosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie
Po podaniu doustnym na czczo, dostępność biologiczna kwasu ibandronowego wynosi około 0,6%. Po podaniu doustnym z pokarmem dostępność biologiczna jest zmniejszona o około 90% w porównaniu z podaniem na czczo. Dlatego zaleca się przyjmowanie produktu Ibandronat Polpharma po całonocnym okresie niejedzenia (co najmniej 6 godzin) i na 1 godzinę przed pierwszym posiłkiem w danym dniu (patrz punkt 4.2).

W badaniach z udziałem zdrowych ochotników płci męskiej i kobiet po menopauzie stwierdzono, że dożylne podanie ranitydyny powodowało zwiększenie biodostępności kwasu ibandronowego o około 20%, prawdopodobnie w wyniku zmniejszenia kwaśności soku żołądkowego. Ponieważ jednak działanie to mieści się w przyjętych granicach prawidłowej zmienności dostępności biologicznej kwasu ibandronowego, nie ma konieczności zmiany dawkowania produktu Ibandronat Polpharma stosowanego z antagonistami receptora H2 lub innymi substancjami czynnymi zwiększającymi pH w żołądku.

Dystrybucja
Po wchłonięciu, kwas ibandronowy szybko wiąże się z kością lub jest wydalany z moczem. U ludzi objętość dystrybucji wynosi co najmniej 90 l, a wiązanie z białkami osocza wynosi około 85-87% (in vitro) w zakresie stężeń od 2 do 10 ng/ml.

Metabolizm
Kwas ibandronowy nie ulega biotransformacji i nie wykazuje hamowania większości wątrobowych izoenzymów P-450 u ludzi. W badaniach na szczurach nie wykazano indukcji wątrobowego układu cytochromu P-450.

Eliminacja
Po wchłonięciu, kwas ibandronowy jest wydalany z moczem w postaci niezmienionej lub odkładany w kościach. Niewchłonięty kwas ibandronowy jest wydalany w kale w postaci niezmienionej. Klirens nerkowy kwasu ibandronowego wynosi około 60 ml/min u zdrowych osób, a klirens ogólnoustrojowy wynosi około 84 ml/min. Klirens ogólnoustrojowy wynosi około 34 ml/min u pacjentów z klirensem kreatyniny 30 ml/min i około 11 ml/min u pacjentów z klirensem kreatyniny wynoszącym 10 ml/min.

Okres półtrwania w fazie końcowej zależny jest od szybkości uwalniania kwasu ibandronowego z kości i wynosi od 10 do 60 godzin. Po podaniu dożylnym całkowity klirens wynosi 84-160 ml/min, a klirens nerkowy wynosi 60 ml/min. Po podaniu dożylnym około 50-60% dawki jest wydalane z moczem, a pozostała część jest wiązana w kościach, a następnie powoli uwalniana podczas procesu przebudowy kości.

U pacjentów w podeszłym wieku (>65 lat) nie zaobserwowano klinicznie istotnych różnic w farmakokinetyce kwasu ibandronowego w porównaniu z pacjentami młodymi (<65 lat).

U pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby nie zaobserwowano klinicznie istotnych różnic w farmakokinetyce kwasu ibandronowego w porównaniu z osobami zdrowymi.

U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek farmakokinetyka kwasu ibandronowego zależy od stopnia nasilenia choroby. U pacjentów z klirensem kreatyniny 40-70 ml/min stężenie kwasu ibandronowego w osoczu zwiększyło się o 55% w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością nerek (klirens kreatyniny >90 ml/min). U pacjentów z klirensem kreatyniny <30 ml/min stężenie kwasu ibandronowego w osoczu zwiększyło się ponad dwukrotnie w porównaniu z pacjentami z prawidłową czynnością nerek. Ogólnoustrojowy klirens kwasu ibandronowego wynosi około 34 ml/min u pacjentów z klirensem kreatyniny 30 ml/min i około 11 ml/min u pacjentów z klirensem kreatyniny wynoszącym 10 ml/min.

Ze względu na ograniczoną ilość danych klinicznych nie zaleca się stosowania produktu Ibandronat Polpharma u pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 30 ml/min (patrz punkt 4.2 i 4.4).

5.3 Dane przedkliniczne

W badaniach toksykologicznych nie wykazano bezpośredniego działania toksycznego kwasu ibandronowego na narządy. W badaniach na zwierzętach obserwowano typowe dla bisfosfonianów działanie toksyczne, związane z ich silnym hamowaniem resorpcji kości. W badaniach na szczurach, którym kwas ibandronowy podawano doustnie, obserwowano zmniejszenie płodności. W badaniach na szczurach, którym podawano kwas ibandronowy dożylnie, obserwowano zmniejszenie płodności po dużych dawkach dobowych.

W badaniach na zwierzętach nie wykazano działania genotoksycznego, teratogennego ani rakotwórczego.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

• Laktoza jednowodna
• Skrobia kukurydziana
• Celuloza mikrokrystaliczna
• Krospowidon (typ A)
• Kwas stearynowy
• Hipromeloza
• Dwutlenek tytanu (E 171)
• Makrogol 6000

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Brak istotnych niezgodności.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności dotyczące przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

6.5 Rodzaj opakowania i wielkość opakowania

Tabletki powlekane pakowane w blistry z folii z PVC/PVDC i folii aluminiowej, umieszczone w tekturowym pudełku.
Wielkości opakowań: 1 lub 3 tabletki.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Inne informacje

Podmiot odpowiedzialny
Polpharma S.A.
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański
Polska

Wytwórca
Polpharma S.A.
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański
Polska

Numer pozwolenia na dopuszczenie do obrotu
Pozwolenie nr RPL- 002586 wydane przez Prezesa URPLWMiPB.

Data zatwierdzenia charakterystyki: 2023-11-16