Bimifree, Krople do oczu, roztwór

Ulotka: Bimifree, Krople do oczu, roztwór

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Bimifree, 0,3 mg/ml, krople do oczu, roztwór

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każdy ml roztworu zawiera 0,3 mg bimatoprostu (Bimatoprostum).

Każda butelka zawiera 3 ml roztworu (nie mniej niż 80 kropli).

Jedna kropla (około 29,4 mikrolitrów) zawiera około 8,82 mikrograma bimatoprostu.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: fosforany.

Każdy ml roztworu zawiera 0,95 mg fosforanów.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Krople do oczu, roztwór

Przejrzysty, bezbarwny roztwór

pH: 6,8 – 7,8

Osmolalność: 280 – 320 mOsm/kg

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Obniżanie podwyższonego ciśnienia wewnątrzgałkowego w przewlekłej jaskrze otwartego kąta i nadciśnieniu wewnątrzgałkowym u osób dorosłych (w monoterapii lub jako leczenie wspomagające podczas stosowania leków beta-adrenolitycznych).

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Zalecana dawka to jedna kropla do zmienionego chorobowo oka (oczu) raz na dobę, stosowana wieczorem. Nie należy przekraczać dawki raz na dobę, gdyż częstsze podawanie może zmniejszać działanie obniżające ciśnienie wewnątrzgałkowe.

Dzieci i młodzież

Nie określono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania bimatoprostu u dzieci i młodzieży w wieku od urodzenia do 18 lat.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby i nerek

Nie badano stosowania produktu Bimifree, 0,3 mg/ml (w postaci wielodawkowej, bez środka konserwującego) u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek lub z zaburzeniami czynności wątroby o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego i dlatego u tych pacjentów należy stosować go ostrożnie. U pacjentów ze stwierdzoną w wywiadzie chorobą wątroby o łagodnym nasileniu lub wyjściowo nieprawidłowymi wartościami aminotransferazy alanimowej (AIAT), aminotransferazy asparaginowej (AspAT) i (lub) bilirubiny, w ciągu 24 miesięcy nie stwierdzono niepożądanego wpływu bimatoprostu 0,3 mg/ml krople do oczu, roztwór (w postaci wielodawkowej, ze środkiem konserwującym) na czynność wątroby.

Sposób podawania

Podanie do oka.

Bimifree to sterylny roztwór, który nie zawiera środków konserwujących.

Przed zakropleniem kropli do oczu:

• W przypadku pierwszego użycia, przed podaniem kropli do oka, pacjent powinien wypróbować użycie butelki z kroplomierzem, ściskając ją powoli, aż jedna kropla zostanie wypuszczona z butelki, z dala od oka.
• Jeżeli pacjent jest pewny, że może zakroplić pojedynczą krople, powinien przyjąć najbardziej komfortową pozycję do jego zakroplenia (może siedzieć, leżeć na plecach albo stanąć przed lustrem).

Instrukcja stosowania:

1. Przed zakropleniem produktu pacjent powinien dokładnie umyć ręce.
2. Jeśli opakowanie lub butelka są uszkodzone, produktu nie należy stosować.
3. Przed pierwszym użyciem kropli należy odkręcić zakrętkę po upewnieniu się, że pierścień gwarancyjny na zakrętce jest nieprzerwany. Podczas odkręcania pacjent odczuje lekki opór, dopóki pierścień się nie przerwie.
4. Jeśli pierścień gwarancyjny jest poluzowany, należy usunąć go przed zastosowaniem produktu, ponieważ może wpaść do oka i wywołać obrażenia.
5. Pacjent powinien odchylić głowę do tyłu, a następnie palcem delikatnie odciągnąć powiekę ku dołowi, tak by między gałką oczną a powieką utworzyła się „kieszonka”. (Należy unikać kontaktu końcówki kroplomierza z okiem, powiekami czy palcami.)
6. Zakroplić jedną kroplę naciskając powoli butelkę. Butelkę należy delikatnie ścisnąć w środkowej części, tak aby kropla dostala się do oka pacjenta. Należy pamiętać, że może być kilka sekund opóźnienia pomiędzy ściśnięciem butelki, a uwolnieniem kropli. Pacjent nie powinien zbyt mocno ściskać butelki. Należy poinformować pacjenta, aby skonsultował się z lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką w przypadku jakichkolwiek wątpliwości dotyczących stosowania leku.
7. Po zakropleniu produktu pacjent powinien uciskać palcem kanalik łzowy (kącik oka w okolicy nosa) przez przynajmniej 2 minuty i przez ten czas mieć zamknięte oko (oczy). Zapewni to przeniknięcie produktu do wnętrza oka, a także ograniczy przedostawanie się produktu przez kanalik łzowy do całego organizmu.
8. Jeśli lekarz zaleci stosowanie kropli do drugiego oka, należy powtórzyć czynności z punktu 5., 6. i 7.
9. Po użyciu a przed zamknięciem butelki, w celu usunięcia pozostałości płynu z końcówki należy wstrząsnąć butelkę w dół nie dotykając końcówki kroplomierza w celu usunięcia płynu pozostałego na końcówce kroplomierza. Jest to konieczne w celu zapewnienia możliwości zakroplenia kolejnych kropli. Bezpośrednio po użyciu dokładnie zakręcić butelkę.

Wchłanianie ogólnoustrojowe jest zmniejszone, gdy uciśnie się kanał nosowo-łzowy lub zamknie powieki na 2 minuty. Może to powodować zmniejszenie ogólnoustrojowych działań niepożądanych i nasilenie działania miejscowego.

W przypadku jednoczesnego stosowania innych podawanych do oka produktów leczniczych, należy zachować odstęp co najmniej pięciu minut pomiędzy podaniem kolejnych produktów. Maści do oczu należy stosować na końcu.

4.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którakolwiek substancje pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Narząd wzroku

Przed rozpoczęciem leczenia, pacjentów należy poinformować o periorbitopatii po zastosowaniu analogu prostaglandyn (PAP) i wzmożenia pigmentacji tęczówki, gdyż objawy takie zostały zaobserwowane podczas leczenia bimatoprostem. Niektóre z tych zmian mogą mieć trwały charakter i mogą prowadzić do zaburzonego pola widzenia oraz różnic w wyglądzie oczu w przypadku, gdy jest leczone tylko jedno oko (patrz punkt 4.8).

Po leczeniu bimatoprostem 0,3 mg/ml kropie do oczu (postać wielodawkowa, ze środkiem konserwującym) odnotowano rzadkie zgłoszenia torbielowatego obrzęku plamki (≥1/1000 do <1/100). Dlatego u pacjentów ze znanymi czynnikami ryzyka obrzęku plamki (np. pacjenci z bezsoczewkowatością, pacjenci z bezsoczewkowatością rzekomą z rozdarciem tylnej części torebki soczewki) Bimifree (w postaci wielodawkowej, bez środka konserwującego) należy stosować ostrożnie.

Po zastosowaniu bimatoprostu 0,3 mg/ml kropie do oczu, roztwór (postać wielodawkowa, ze środkiem konserwującym) odnotowano rzadkie spontaniczne zgłoszenia nawrotu przebytych zmian naciekowych rogówki lub zakażenia oczu. U pacjentów po przebytych istotnych zakażeniach wirusowych oka (np. zakażenie opryszczkowe), zapaleniu błony naczyniowej lub zapaleniu tęczówki, Bimifree (w postaci wielodawkowej, bez środka konserwującego) należy stosować ostrożnie.

Nie badano stosowania bimatoprostu u pacjentów ze stanami zapalnymi galki ocznej, z jaskrą neowaskularną, jaskrą wrodzoną lub jaskrą z zamkniętym lub wąskim kątem przesączania.

Skóra

Istnieje ryzyko wzrostu włosów w miejscach, w których dochodzi do częstego kontaktu bimatoprostu w postaci roztworu ze skórą. W związku z tym ważne jest stosowanie Bimifree (w postaci wielodawkowej, bez środka konserwującego) zgodnie z instrukcją i uważnie, aby nie wydostał się z oka na policzek czy inny obszar skóry.

Układ oddechowy

Nie badano stosowania bimatoprostu u pacjentów z upośledzoną czynnością oddechową. Dostępne są tylko ograniczone dane dotyczące pacjentów z POChP lub astmą w wywiadzie, jednakże dostępne są doniesienia na temat zaostrzeń astmy, duszności i POChP, jak również doniesienia na temat astmy z okresu po wprowadzeniu bimatoprostu do obrotu. Częstość występowania tych objawów jest nieznana. Pacjentów z POChP, astmą lub upośledzeniem czynności układu oddechowego z powodu innych stanów należy leczyć z ostrożnością.

Układ krążenia

Nie badano stosowania bimatoprostu u pacjentów z blokiem serca cięższym niż pierwszego stopnia lub niewyrównaną zastoinową niewydolnością serca. Istnieje ograniczona liczba spontanicznych zgłoszeń bradykardii lub niedociśnienia tętniczego po podaniu bimatoprostu 0,3 mg/ml kropie do oczu, roztwór (postać wielodawkowej, ze środkiem konserwującym). Bimifree (w postaci wielodawkowej, bez środka konserwującego) należy stosować ostrożnie u pacjentów z tendencją do wolnego tętna lub niskiego ciśnienia tętniczego.

Inne informacje

W badaniach obejmujących podawanie bimatoprostu w stężeniu 0,3 mg/ml pacjentom z jaskrą lub nadośnieniem wewnątrzgałkowym wykazano, że częstsza ekspozycja oka na ponad jedną dawkę bimatoprostu na dobę może osłabić działanie zmniejszające ciśnienie wewnątrzgałkowe. Pacjenci stosujący bimatoprost razem z innymi analogami prostaglandyn powinni być obserwowani pod kątem zmiany ciśnienia wewnątrzgałkowego.

Nie badano stosowania bimatoprostu 0,3 mg/ml (bez środka konserwującego) u pacjentów stosujących soczewki kontaktowe.

Soczewki kontaktowe należy wyjąć przed zakropleniem i założyć po 15 minutach od zakroplenia.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji.

Nie przewiduje się interakcji u ludzi, gdyż ogólnoustrojowe stężenia bimatoprostu 0,3 mg/ml krople do oczu, roztwór (postać wielodawkowej, ze środkiem konserwującym) po podaniu do worka spojówkowego są niezwykle niskie (poniżej 0,2 ng/ml). Bimatoprost ulega biotransformacji z udziałem wielu enzymów na drodze wielu przemian metabolicznych, a w badaniach przedklinicznych nie zaobserwowano żadnego wpływu na wątrobowe enzymy metabolizujące leki.

W badaniach klinicznych bimatoprost 0,3 mg/ml (postać wielodawkowej, ze środkiem konserwującym) był stosowany w skojarzeniu z wieloma różnymi środkami okulistycznymi blokującymi receptory beta-adrenergiczne, bez oznak interakcji.

Skojarzone stosowanie bimatoprostu i leków przeciwjaskrowych innych niż miejscowe leki beta-adrenolitycznenie było badane w czasie wspomagającej terapii przeciwjaskrowej.

Możliwe jest osłabienie zmniejszającego ciśnienie wewnątrzgałkowe działania analogów prostaglandyn (np. produktu leczniczego Bimifree) u pacjentów z jaskrą lub nadciśnieniem wewnątrzgałkowym w razie stosowania innych analogów prostaglandyn (patrz punkt 4.4).

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Częstość

Brak jest wystarczających danych dotyczących użycia bimatoprostu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję po dużych dawkach toksycznych dla matki (patrz punkt 5.3).

Produktu leczniczego Bimifree nie należy stosować w czasie ciąży, jeśli nie jest to wyraźnie konieczne.

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy bimatoprost przenika do mleka ludzkiego. W badaniach na zwierzętach wykazano, że bimatoprost przenika do mleka. Przed podjęciem decyzji o przerwaniu karmienia piersią lub przerwaniu stosowania produktu Bimifree należy uwzględnić bilans korzyści z karmienia piersią dla dziecka i kontynuowania leczenia dla matki.

Płodność

Brak jest wystarczających danych dotyczących wpływu bimatoprostu na płodność u ludzi.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Bimifree wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Podobnie jak w przypadku innych leków okulistycznych, jeśli przy zakraplaniu produktu wystąpi przemijająca utrata ostrości widzenia, pacjent powinien poczekać aż do poprawy widzenia przed podjęciem jazdy lub obsługi maszyn.

4.8 Działania niepożądane

W badaniu klinicznym trwającym 3 miesiące działania niepożądane wystąpiły u około 29% pacjentów leczonych bimatoprostem 0,3 mg/ml w postaci jednodawkowej (bez środka konserwującego). Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym było nastrzyknięcie spojówek (w większości śladowe do łagodnego, o charakterze niezapalnym) występujące u 24% pacjentów oraz świąd oczu, występujące u 4% pacjentów. Około 0,7% pacjentów z grupy leczonej produktu bimatoprost 0,3 mg/ml w postaci jednodawkowej (bez środka konserwującego), w tym 3-miesięcznym badaniu przerwało leczenie z powodu zdarzenia niepożądanego.

W badaniach klinicznych bimatoprost 0,3 mg/ml krople do oczu, roztwór w postaci jednodawkowej (bez środka konserwującego) oraz w okresie po wprowadzeniu bimatoprostu do obrotu, opisywano następujące działania niepożądane. Najczęściej dotyczyły one oczu, miały nasilenie małe i żaden przypadek nie był ciężki.

W tabeli 1. przedstawiono działania niepożądane zgodnie z klasyfikacją układów i narządów oraz następującą klasyfikację częstości występowania: bardzo często (≥1/10), często (od ≥1/100 do <1/10), niezbyt często (od ≥1/1 000 do <1/100), rzadko (od ≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (czystość nie może być określona na podstawie dostępnych danych). W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.

Układ narządów	Częstość występowania	Działanie niepożądane
Zaburzenia układu imunologicznego	Nieznana	Nadwrażliwość obejmująca objawy przedmiotowe i podmiotowe alergii ocznej i skórnej
Zaburzenia układu nerwowego	Niezbyt często	Ból głowy
	Nieznana	Zawroty głowy
Zaburzenia oka	Bardzo często	Nastrzyknięcie spojówek, periorbitopatia po zastosowaniu analogu prostaglandyn
	Często	Powierzchniowe punktowe zapalenie rogówki, podrażnienie oczu, uczucie obecności ciała obcego, suchość oczu, ból oczu, świąd oczu, nadmierny wzrost rzęs, rumień powiek
	Niezbyt często	Astenopia, obrzęk spojówek, światłowstręt, nasilone łzawienie, hiperpigmentacja tęczówki, nieostre widzenie, świąd powiek, obrzęk powiek
	Nieznana	Wydzielina z oka, dyskomfort w oku
Zaburzenia naczyniowe	Nieznana	Nadośnienie tętnicze
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia	Nieznana	Astma, zaostrzenie astmy, zaostrzenie POChP oraz duszność
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej	Często	Hiperpigmentacja skóry wokół oczodolów
	Niezbyt często	Nieprawidłowy wzrost włosów
	Nieznana	Przebarwienie skóry (wokół oka)

Opis wybranych działań niepożądanych

Periorbitopatia po zastosowaniu analogu prostaglandyn (PAP)

Analogi prostaglandyn, w tym produkt leczniczy Bimifree, mogą wywoływać lipodystroficzne zmiany okolooczodolowe, które mogą prowadzić do pogłębienia bruzdy powieki, płozy, zapadnięcia oczu, retrakcji powieki, inwolucji wywołanej dermatochalazą i uwidocznienia dolnej części twardówki. Zmiany są zwykle łagodne, mogą wystąpić już po miesiącu od rozpoczęcia leczenia produktu leczniczego Bimifree i mogą powodować zaburzenia pola widzenia nawet przy braku rozpoznania przez pacjenta. Periorbitopatia po zastosowaniu analogu prostaglandyn jest również związana z okołooczodobową hiperpigmentacją lub przebarwieniem skóry oraz hipertrichozą. Odnotowano, że wszystkie zmiany są częściowo lub całkowicie odwracalne po przerwaniu leczenia lub przejściu na leczenie alternatywne.

Hiperpigmentacja tęczówki

Wzmóżona pigmentacja tęczówki najczęściej ma charakter trwały. Zmiana pigmentacji wynika ze zwiększenia zawartości melaniny w melanocytach, a nie ze zwiększenia liczby melanocytów. Nieznany jest długookresowy wpływ zwiększenia pigmentacji tęczówki. Zmiana koloru tęczówki obserwowana przy podawaniu bimatoprostu do oka może być niezauważalna przez kilka miesięcy a nawet lat. Zwykle w oczach dotkniętych zmianą brązowe zabarwienie wokół źrenicy rozprzestrzenia się koncentrycznie w kierunku obwodu tęczówki, a silniejsza pigmentacja obejmuje całą tęczówkę albo niektóre jej części. Wydaje się, że leczenie nie ma żadnego wpływu na znamiona i piegi tęczówki. Częstość występowania hiperpigmentacji tęczówki po 12 miesiącach stosowania bimatoprostu 0,1 mg/ml kropie do oczu, roztwór wynosiła 0,5%. Po 12 miesiącach stosowania bimatoprostu 0,3 mg/ml kropie do oczu, roztwór (ze środkiem konserwującym) częstość występowania wynosiła 1,5% (patrz punkt 4.8, Tabela 2) i nie uległa zwiększeniu w trakcie 3 lat leczenia.

Ponad 1800 pacjentów było leczonych bimatoprostem 0,3 mg/ml (postać wielodawkowej, ze środkiem konserwującym) w badaniach klinicznych. W łącznych danych z badań III fazy stosowania bimatoprostu 0,3 mg/ml (postać wielodawkowej, ze środkiem konserwującym) w monoterapii i wspomagająco, najczęściej zgłaszanymi działaniami niepożądanymi były:

• nadmierny wzrost rzęs – do 45% pacjentów w pierwszym roku, zaś częstość stwierdzania nowych przypadków spadała do 7% w 2. roku oraz 2% w 3. roku;
• przekrwienie spojówek (najczęściej o nasileniu śladowym do łagodnego, jak się uważa nie mające charakteru zapalnego) – do 44% pacjentów w pierwszym roku, zaś częstość stwierdzania nowych przypadków spadała do 13% w 2. roku oraz 12% w 3. roku;
• świąd oczu – do 14% pacjentów w pierwszym roku, zaś częstość stwierdzania nowych przypadków spadała do 3% w 2. roku oraz 0% w 3. roku.

Mniej niż 9% pacjentów przerwało leczenie z powodu różnych zdarzeń niepożądanych w pierwszym roku, zaś częstość przerywania terapii wyniosła 3% w 2. oraz 3. roku.

W tabeli 2. przedstawiono listę działań niepożądanych zaobserwowanych w 12-miesięcznym badaniu klinicznym obejmującym bimatoprost 0,3 mg/ml (postać wielodawkowej, ze środkiem konserwującym), które były zgłaszane częściej, niż dla bimatoprostu 0,3 mg/ml (w postaci jednodawkowej, bez środka konserwującego). Najczęściej dotyczyły one oczu, miały nasilenie małe do umiarkowanego i żaden przypadek nie był ciężki.

Układ narządów	Częstość występowania	Działanie niepożądane
Zaburzenia układu nerwowego	Często	Ból głowy
Zaburzenia oka	Bardzo często	Świąd oczu, nadmierny wzrost rzęs
	Często	Astenopia, obrzęk spojówek światłowstręt, łzawienie, hiperpigmentacja tęczówki, nicostre widzenie
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej	Często	Świąd powiek

Póza działaniami niepożądanymi obserwowanymi po stosowaniu bimatoprostu 0,3 mg/ml (w postaci jednodawkowej, bez środka konserwującego), w tabeli 3. wymieniono dodatkowe działania niepożądane obserwowane po stosowaniu bimatoprostu 0,3 mg/ml (w postaci wielodawkowej ze środkiem konserwującym). Najczęściej dotyczyły one oczu, miały nasilenie małe do umiarkowanego i żaden przypadek nie był ciężki.

Układ narządów	Częstość występowania	Działanie niepożądane
Zaburzenia układu nerwowego	Niezbyt często	Zawroty głowy
Zaburzenia oka	Często	Nadżerka rogówki, uczucie pieczenia w oku, alergiczne zapalenie spojówek, zapalenie brzegów powiek, pogorszenie ostrości widzenia, wysięk z oczu, zaburzenia widzenia, ściemnienie rzęs
	Niezbyt często	Krwawienie do siatkówki, zapalenie naczyniówki, torbielowaty obrzęk plamki, zapalenie tęczówki, kurcz powiek, retrakcja powiek
Zaburzenia naczyniowe	Często	Nadciśnienie tętnicze
Zaburzenia żołądka i jelit	Niezbyt często	Nudności
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej	Nieznana	Rumień wokół oczodołów
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania	Niezbyt często	Astenia
Badania diagnostyczne	Często	Nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych

Działania niepożądane zgłaszane w związku ze stosowaniem kropli do oczu zawierających fosforany:

U niektórych pacjentów ze znacznym uszkodzeniem rogówki, stosujących krople do oczu zawierające fosforany, zgłaszano bardzo rzadko przypadki zwapnienia rogówki.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C

02-222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania i nie jest prawdopodobne, aby wystąpiło ono po podaniu do worka spojówkowego.

Jeśli wystąpi przedawkowanie, leczenie powinno mieć charakter objawowy i podtrzymujący. W razie przypadkowego polknięcia bimatoprostu, mogą być przydatne następujące informacje:

W dwutygodniowych badaniach na szczurach i myszach przy doustnym podawaniu, dawki do 100 mg/kg mc. na dobę nie działały toksycznie. Dawka ta wyrażona jako mg/m[2 ]pc. jest przynajmniej 70-krotnie wyższa niż dawka zawarta w jednej butelce bimatoprostu 0,3 mg/ml (3 ml) dla pacjenta o masie ciała 50 kg.

W badaniach klinicznych, przypadkowe podanie do oka 2-krotności dawki (2 krople) nie wywołało żadnych objawów klinicznych.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwjaskrowe i miotyczne, analogi prostaglandyn, kod ATC: S01EE03

Bimatoprost jest syntetycznym analogiem prostaglandyny, który w sposób wybiórczy naśladuje działanie naturalnie występującej substancji, prostamidu. Bimatoprost obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe, prawdopodobnie poprzez zwiększenie odpływu cieczy wodnistej z oka zarówno przez beleczkowanie, jak i drogę naczyniówkowo-twardówkową. Obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego rozpoczyna się około 4 godzin po podaniu, a maksymalny efekt występuje po około 8-12 godzinach. Działanie utrzymuje się co najmniej 24 godziny.

W 12-miesięcznym badaniu klinicznym, w którym bimatoprost 0,3 mg/ml (postać wielodawkowej, ze środkiem konserwującym) był stosowany jako monoterapia, średnie obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego w porównaniu z wartością wyjściową wynosiło od 7,7 do 8,5 mm Hg (27-31%).

W 3-miesięcznym badaniu klinicznym, w którym bimatoprost 0,3 mg/ml (w postaci jednodawkowej, bez środka konserwującego) był stosowany jako monoterapia, średnie obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego w porównaniu z wartością wyjściową wynosiło od 7,5 do 8,4 mm Hg (28-32%).

W 3-miesięcznym badaniu klinicznym, w którym bimatoprost 0,3 mg/ml (w postaci jednodawkowej, bez środka konserwującego) był stosowany jako leczenie wspomagające u pacjentów z jaskrą przyjmujących miejscowo leki beta-adrenolityczne, średnie obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego w porównaniu z wartością wyjściową wynosiło od 6,3 do 6,9 mm Hg (25-27%).

W 3-miesięcznym badaniu klinicznym, w którym bimatoprost 0,3 mg/ml (w postaci jednodawkowej, bez środka konserwującego) był stosowany jako leczenie wspomagające u pacjentów z jaskrą przyjmujących miejscowo leki beta-adrenolityczne, średnie obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego w porównaniu z wartością wyjściową wynosiło od 6,3 do 6,9 mm Hg (25-27%).

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Bimatoprost jest szybko wchłaniany przez rogówkę i przekształcany do swej biologicznie aktywnej postaci w wyniku hydrolizy estru. U zdrowych ochotników, maksymalne stężenie bimatoprostu w osoczu wynosiło średnio 0,08 ng/ml lub mniej i było osiągane w ciągu 10 minut po zakropleniu do oka pojedynczej dawki bimatoprostu 0,3 mg/ml. Stężenie to było bardzo niskie i nie było mierzalne u większości pacjentów po 1,5 godziny od podania.

Bimatoprost jest umiarkowanie rozprowadzany w tkankach ustroju, a objętość dystrybucji w stanie ustalonym wynosi 0,67 l/kg. W badaniach in vitro około 88% bimatoprostu wiąże się z białkami osocza.

Bimatoprost ulega utlenianiu, N-dealkilowaniu i glukuronydacji, tworząc różnorodne metabolity.

Klirens bimatoprostu z osocza wynosi 1,5 l/(h•kg). Po dożylnym podaniu bimatoprostu, okres półtrwania wynosi około 45 minut. Metabolity bimatoprostu są wydalane głównie z moczem – około 67% dawki dożylnej, oraz z kałem – około 25% dawki.

5.3 Dane przedkliniczne dotyczące bezpieczeństwa

W badaniach toksyczności po podaniu dożylnym, bimatoprost nie wywoływał działań toksycznych w dawkach do 0,3 mg/kg mc./dobę u szczurów (około 103-krotność dawki ludzkiej wyrażonej jako mg/m[2] pc.) i 0,1 mg/kg mc./dobę u małp (około 69-krotność dawki ludzkiej wyrażonej jako mg/m[2] pc.). W badaniach toksyczności po podaniu doustnym, bimatoprost nie wywoływał działań toksycznych w dawkach do 2 mg/kg mc./dobę u szczurów (około 688-krotność dawki ludzkiej wyrażonej jako mg/m[2] pc.) i 0,6 mg/kg mc./dobę u małp (około 412-krotność dawki ludzkiej wyrażonej jako mg/m[2] pc.).

W badaniach toksyczności po podaniu miejscowym do oczu, bimatoprost był dobrze tolerowany. W badaniach na małpach, w których bimatoprost był podawany miejscowo do oczu w dawkach do 0,3 mg/ml raz na dobę przez rok, nie zaobserwowano działań toksycznych ogólnoustrojowych. W badaniu na królikach, w którym bimatoprost był podawany miejscowo do oczu w dawkach do 0,3 mg/ml raz na dobę przez rok, nie zaobserwowano działań toksycznych ogólnoustrojowych.

W badaniach na zwierzętach, bimatoprost nie wykazywał potencjału mutagennego, klastogennego ani karcynogennego.

W badaniach na szczurach, bimatoprost podawany doustnie w dawkach 0,6 mg/kg mc./dobę (około 103-krotność dawki ludzkiej wyrażonej jako mg/m[2] pc.) nie wpływał na płodność samic i samców. W badaniu na szczurach, bimatoprost podawany doustnie w dawkach 0,3 mg/kg mc./dobę (około 51-krotność dawki ludzkiej wyrażonej jako mg/m[2] pc.) nie wywoływał embriotoksyczności. W badaniu na królikach, bimatoprost podawany doustnie w dawkach 0,03 mg/kg mc./dobę (około 10-krotność dawki ludzkiej wyrażonej jako mg/m[2] pc.) nie wywoływał embriotoksyczności. W badaniu na szczurach, bimatoprost podawany doustnie w dawkach 0,3 mg/kg mc./dobę (około 51-krotność dawki ludzkiej wyrażonej jako mg/m[2] pc.) nie wywoływał teratogenności. W badaniu na królikach, bimatoprost podawany doustnie w dawkach 0,03 mg/kg mc./dobę (około 10-krotność dawki ludzkiej wyrażonej jako mg/m[2] pc.) nie wywoływał teratogenności.

W badaniu przed- i postnatalnym na szczurach, bimatoprost podawany doustnie w dawkach 0,3 mg/kg mc./dobę (około 51-krotność dawki ludzkiej wyrażonej jako mg/m[2] pc.) nie wywoływał toksyczności dla potomstwa.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

• Dynodwin sodu
• Chlorek sodu
• Fosforan disodowy bezwodny
• Kwas cytrynowy bezwodny
• Woda do wstrzykiwań

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

4 tygodnie po pierwszym otwarciu.

Nieotwarta butelka: 2 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności dotyczące przechowywania

Przechowywać w temperaturze 2°C – 8°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Po pierwszym otwarciu przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Nie zamrażać.

Nie używać po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.

6.5 Rodzaj opakowania i wielkość opakowania

Butelka z polietylenu niskiej gęstości (LDPE) z zakrętką z polietylenu wysokiej gęstości (HDPE) i uszczelką z polietylenu niskiej gęstości (LDPE), umieszczona w opakowaniu zewnętrznym z tektury.

Wielkość opakowania: 1 butelka zawierająca 3 ml roztworu.

Na rynku mogą znajdować się inne wielkości opakowań.

6.6 Inne informacje

Brak szczególnych zaleceń.

7. POSIADACZE POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Polfarmex S.A.

ul. Sienkiewicza 13

98-200 Sieradz

Polska

8. NUMER(Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Rzeczpospolita Polska: 30218

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 18.12.2018 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA (LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY) TEKSTU CHARAKTERYSTYKI

05.2024

11. NUMER WERSJI CHARAKTERYSTYKI

3