Temozolomide Glenmark, Kapsułki twarde (100 mg)

Ulotka: Temozolomide Glenmark, Kapsułki twarde (100 mg)

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Temozolomide Glenmark, 5 mg, kapsułki, twarde
Temozolomide Glenmark, 20 mg, kapsułki, twarde
Temozolomide Glenmark, 100 mg, kapsułki, twarde
Temozolomide Glenmark, 140 mg, kapsułki, twarde
Temozolomide Glenmark, 180 mg, kapsułki, twarde
Temozolomide Glenmark, 250 mg, kapsułki, twarde

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda kapsułka twarda zawiera 5 mg temozolomidu.
Każda kapsułka twarda zawiera 20 mg temozolomidu.
Każda kapsułka twarda zawiera 100 mg temozolomidu.
Każda kapsułka twarda zawiera 140 mg temozolomidu.
Każda kapsułka twarda zawiera 180 mg temozolomidu.
Każda kapsułka twarda zawiera 250 mg temozolomidu.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Każda kapsułka twarda 5 mg zawiera 399,3 mg laktozy.
Każda kapsułka twarda 20 mg zawiera 384,3 mg laktozy.
Każda kapsułka twarda 100 mg zawiera 61,7 mg laktozy.
Każda kapsułka twarda 140 mg zawiera 86,4 mg laktozy.
Każda kapsułka twarda 180 mg zawiera 111,1 mg laktozy.
Każda kapsułka twarda 250 mg zawiera 154,3 mg laktozy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Kapsułka, twarda.

• Temozolomide Glenmark, 5 mg: żelatynowe kapsułki twarde w rozmiarze 0, mają zielone wieczko i biały korpus. Na korpusie nadrukowana jest czarnym tuszem liczba 5.
• Temozolomide Glenmark, 20 mg: żelatynowe kapsułki twarde w rozmiarze 0, mają pomarańczowe wieczko i biały korpus. Na korpusie nadrukowana jest czarnym tuszem liczba 20.
• Temozolomide Glenmark, 100 mg: żelatynowe kapsułki twarde w rozmiarze 0, mają fioletowe wieczko i biały korpus. Na korpusie nadrukowana jest czarnym tuszem liczba 100.
• Temozolomide Glenmark, 140 mg: żelatynowe kapsułki twarde w rozmiarze 0, mają niebieskie wieczko i biały korpus. Na korpusie nadrukowana jest czarnym tuszem liczba 140.
• Temozolomide Glenmark, 180 mg: żelatynowe kapsułki twarde w rozmiarze 0, mają czekoladowobrązowe wieczko i biały korpus. Na korpusie nadrukowana jest czarnym tuszem liczba 180.
• Temozolomide Glenmark, 250 mg: żelatynowe kapsułki twarde w rozmiarze 0, mają białe wieczko i biały korpus. Na korpusie nadrukowana jest czarnym tuszem liczba 250.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Temozolomide Glenmark jest wskazany w leczeniu:

• dorosłych pacjentów z nowo zdiagnozowanym glejakiem wielopostaciowym w skojarzeniu z radioterapią, a następnie w monoterapii.
• dzieci w wieku od 3 lat, młodzieży oraz pacjentów dorosłych z glejakiem złośliwym, jak glejak wielopostaciowy lub gwiaździak anaplastyczny, wykazującym wznowę lub progresję po standardowym leczeniu.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Produkt leczniczy Temozolomide Glenmark, kapsułki twarde powinien być przepisywany jedynie przez lekarzy z doświadczeniem w onkologicznym leczeniu guzów mózgu.

Leczenie przeciwwymiotne może być zastosowane (patrz punkt 4.4).

Dawkowanie

Dorośli z nowo zdiagnozowanym glejakiem wielopostaciowym

Produkt leczniczy Temozolomide Glenmark podaje się w skojarzeniu z celowaną radioterapią (okres leczenia skojarzonego) a następnie podaje się do 6 cykli temozolomidu w monoterapii (okres monoterapii).

Okres leczenia skojarzonego

Temozolomid podaje się doustnie w dawce 75 mg/m² pc. na dobę przez 42 dni w skojarzeniu z celowaną radioterapią (60 Gy podane w 30 dawkach). Nie zaleca się zmniejszania dawki, ale biorąc pod uwagę ocenianą raz w tygodniu toksyczność hematologiczną i pozahematologiczną opóźnia się podanie kolejnej dawki lub zaprzestaje się podawania temozolomidu. Skojarzone leczenie temozolomidem można kontynuować przez 42 dni (do 49 dni), jeśli są spełnione wszystkie wymienione warunki:

• całkowita liczba granulocytów obojętnochłonnych ≥ 1,5 x 10⁹/l
• liczba płytek ≥ 100 x 10⁹/l
• toksyczność pozahematologiczna wg CTC (ang. Common Toxicity Criteria) ≤ Stopnia 1. (z wyjątkiem łysienia, nudności i wymiotów).

W czasie leczenia należy raz w tygodniu wykonywać badania krwi (morfologia z rozmazem). Należy czasowo przerwać lub całkowicie zaprzestać podawania TMZ w czasie leczenia skojarzonego zgodnie z kryteriami toksyczności hematologicznej i pozahematologicznej podanymi w Tabeli 1.

Tabela 1. Przerwanie lub zaprzestanie podawania temozolomidu (TMZ) w czasie skojarzonego leczenia radioterapią i temozolomidem

Toksyczność	TMZ przerwaniea	TMZ zaprzestanie
Całkowita liczba granulocytów obojętnochłonnych	≥ 0,5 i < 1,5 x 109/l	< 0,5 x 109/l
Liczba płytek	≥ 10 i < 100 x 109/l	< 10 x 109/l
Toksyczność pozahematologiczna wg CTC (z wyjątkiem łysienia, nudności i wymiotów)	Stopień 2.	Stopień 3. lub 4.

^a: Leczenie skojarzone temozolomidem można kontynuować, gdy wszystkie z wymienionych warunków są spełnione: całkowita liczba granulocytów obojętnochłonnych ≥ 1,5 x 10⁹/l, liczba płytek ≥ 100 x 10⁹/l, toksyczność pozahematologiczna wg CTC ≤ Stopnia 1. (z wyjątkiem łysienia, nudności i wymiotów).

Okres monoterapii

Cztery tygodnie po zakończeniu leczenia skojarzonego temozolomidem i radioterapia, rozpoczyna się monoterapię temozolomidem, stosując do 6 cykli. W 1. cyklu monoterapii podaje się dawkę 150 mg/m² pc. raz na dobę przez 5 dni, po których następuje 23-dniowa przerwa w leczeniu. Na początku 2. cyklu dawkę zwiększa się do 200 mg/m² pc., o ile toksyczność pozahematologiczna wg CTC w czasie 1. cyklu była ≤ Stopniowi 2. (z wyjątkiem lysienia, nudności i wymiotów), całkowita liczba granulocytów obojetnochłonnych ≥ 1,5 x 10⁹/l i liczba płytek ≥ 100 x 10⁹/l. Jeśli nie zwiększono dawki w 2. cyklu, nie należy zwiększać jej w kolejnych cyklach. Raz zwiększona do 200 mg/m² pc. na dobę dawka jest stosowana w 5 pierwszych kolejnych dniach każdego następnego cyklu, o ile nie wystąpią działania toksyczne. W okresie monoterapii należy zmniejszać dawkę lub zaprzestać podawania produktu leczniczego, kierując się wytycznymi zawartymi w Tabelach 2. i 3.

W czasie leczenia należy wykonywać badania krwi (morfologia) w 22. dniu cyklu (21 dni po podaniu pierwszej dawki temozolomidu). Dawkę należy zmniejszyć lub zaprzestać podawania produktu leczniczego, kierując się danymi zawartymi w Tabeli 3.

Tabela 2. Poziomy dawek temozolomidu w czasie monoterapii

Poziom dawki	Dawka temozolomidu (mg/m² pc. na dobę)	Uwagi
-1	100	Zmniejszenie z powodu wcześniejszej toksyczności
0	150	Dawka w czasie 1. cyklu
1	200	Dawka w czasie 2.- 6. cyklu, jeśli brak toksyczności

Tabela 3. Zmniejszenie dawki lub zaprzestanie leczenia temozolomidem (TMZ) w czasie monoterapii

Toksyczność	Zmniejszenie dawki TMZ o 1 pozioma	Zaprzestanie podawania TMZ
Całkowita liczba granulocytów obojetnochłonnych	< 1,0 x 109/l	patrz odsyłacz b pod tabelą
Liczba płytek	< 50 x 109/l	patrz odsyłacz b pod tabelą
Toksyczność pozahematologiczna wg CTC (z wyjątkiem lysienia, nudności i wymiotów)	Stopień 3.	Stopień 4.b

^a: poziom dawki temozolomidu wymieniony w Tabeli 2.

^b: należy przerwać podawanie temozolomidu, jeśli:

• poziom dawki -1 (100 mg/m² pc.) w dalszym ciągu powoduje dużą toksyczność
• po zmniejszeniu dawki pojawia się ten sam 3. stopień toksyczności pozahematologicznej (z wyjątkiem lysienia, nudności i wymiotów).

Dorośli pacjenci i dzieci w wieku od 3 lat z glejakiem złośliwym wykazującym wznowę lub progresję

Cykl leczenia obejmuje 28 dni. Pacjentom, którzy nie otrzymywali wcześniej chemioterapii, temozolomid podaje się doustnie w dawce 200 mg/m² pc. raz na dobę przez pierwsze 5 dni, po których następuje 23-dniowa przerwa w leczeniu (w sumie 28 dni). U pacjentów poddawanych wcześniej chemioterapii, początkowa dawka wynosi 150 mg/m² pc. raz na dobę i może być zwiększona w drugim cyklu do 200 mg/m² pc. raz na dobę przez 5 dni pod warunkiem, że nie występuje toksyczność hematologiczna (patrz punkt 4.4).

Szczególne populacje

Dzieci i młodzież

U dzieci w wieku od 3 lat temozolomid stosuje się wyłącznie w glejaku złośliwym wykazującym wznowę lub progresję. U tych dzieci dane te są bardzo ograniczone (patrz punkty 4.4 i 5.1). Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności temozolomidu u dzieci w wieku poniżej 3 lat. Nie ma dostępnych danych.

Pacjenci z zaburzeniem czynności wątroby lub nerek

Farmakokinetyka temozolomidu była porównywalna u pacjentów z prawidłową czynnością wątroby i u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby o nasileniu łagodnym do umiarkowanego. Nie ma danych dotyczących stosowania temozolomidu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (Klasa C Childa) oraz z zaburzeniami czynności nerek. Biorąc pod uwagę farmakokinetyczne właściwości temozolomidu mało prawdopodobna jest konieczność zmniejszenia dawki u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i zaburzeniami czynności nerek o różnym stopniu nasilenia. Jednak, należy zachować ostrożność w przypadku stosowania temozolomidu u tych pacjentów.

Pacjenci w podeszłym wieku

Analiza danych farmakokinetycznych populacji pacjentów w wieku 19 – 78 lat wskazuje, że wiek nie ma wpływu na klirens temozolomiu. Nie ma danych dotyczących stosowania temozolomidu u pacjentów w wieku powyżej 70 lat. W związku z tym należy zachować ostrożność podczas stosowania temozolomidu u pacjentów w podeszłym wieku.

Sposób podawania

Produkt leczniczy Temozolomide Glenmark należy podawać doustnie. Kapsułki należy połykać w całości, popijając szklanką wody. Nie wolno ich otwierać ani żuć. Jeżeli kapsułka ulegnie uszkodzeniu, należy unikać kontaktu z jej zawartością. W przypadku kontaktu skóry lub błon śluzowych z zawartością kapsułki, należy dokładnie przemyć te miejsca wodą.

Kapsułki należy przyjmować na czczo, co najmniej 1 godzinę przed posiłkiem. Przyjmowanie temozolomidu na czczo zmniejsza ryzyko wystąpienia nudności i wymiotów.

4.3 Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
• Nadwrażliwość na dakarbazynę (DTIC).
• Liczba płytek krwi < 100 x 10⁹/l lub całkowita liczba granulocytów obojętnochłonnych < 1,5 x 10⁹/l.
• W czasie ciąży i karmienia piersią (patrz punkt 4.6).

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Produkt leczniczy Temozolomide Glenmark należy stosować pod nadzorem lekarza z doświadczeniem w onkologicznym leczeniu guzów mózgu.

Przed rozpoczęciem leczenia i w czasie każdego cyklu należy wykonywać badania krwi. W czasie leczenia skojarzonego z radioterapią należy raz w tygodniu wykonywać badania krwi (morfologia z rozmazem). W czasie monoterapii należy wykonywać badania krwi (morfologia) w 22. dniu cyklu (21 dni po podaniu pierwszej dawki temozolomidu).

Należy zmniejszyć dawkę lub przerwać leczenie, zgodnie z zaleceniami (patrz punkt 4.2).

W czasie leczenia mogą wystąpić ciężkie, zagrażające życiu zakażenia, w tym zakażenia oportunistyczne, takie jak pneumocystis jiroveci (dawniej PCP). U pacjentów leczonych skojarzenie temozolomidem i radioterapią zaleca się profilaktykę przeciwko PCP.

W czasie leczenia mogą wystąpić nudności i wymioty, które zazwyczaj można kontrolować za pomocą rutynowo stosowanych leków przeciwwymiotnych.

W czasie leczenia mogą wystąpić zawroty głowy, splątanie, senność, zmęczenie i zaburzenia widzenia, które mogą mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Produkt leczniczy Temozolomide Glenmark zawiera laktozę. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Jednoczesne stosowanie z walproinianem powoduje niewielkie zmniejszenie klirensu temozolomidu, co może nie mieć znaczenia klinicznego.

Jednoczesne stosowanie z innymi lekami, które powodują mielosupresję, może nasilać mielosupresję.

Jednoczesne stosowanie z żywymi szczepionkami może zwiększać ryzyko wystąpienia zakażenia.

4.6 Ciąża i karmienie piersią

Ciaża

Temozolomid jest przeciwwskazany w ciąży. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję w czasie leczenia i przez co najmniej 6 miesięcy po jego zakończeniu.

Karmienie piersią

Nie wiadomo, czy temozolomid jest wydzielany do mleka kobiecego. Ze względu na potencjalne ryzyko dla dziecka, karmienie piersią jest przeciwwskazane w czasie leczenia.

Płodność

Temozolomid może powodować niepłodność u mężczyzn i kobiet.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Temozolomid może powodować zawroty głowy, splątanie, senność, zmęczenie i zaburzenia widzenia. Pacjenci nie powinni prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, jeśli występują u nich takie objawy.

4.8 Działania niepożądane

Najczęściej występujące działania niepożądane to nudności, wymioty, bóle głowy i zmęczenie. Często występuje mielosupresja (w tym małopłytkowość i neutropenia), która może być ciężka.

Poniżej wymieniono działania niepożądane według częstości występowania:

• Bardzo często (≥ 1/10): nudności, wymioty, zaparcia, ból głowy, zmęczenie, wypadanie włosów, gorączka, utrata apetytu, wysypka, małopłytkowość, neutropenia, limfopenia.
• Często (≥ 1/100 do < 1/10): ból brzucha, niestrawność, biegunka, zawroty głowy, senność, osłabienie, świąd, infekcje (w tym oportunistyczne).
• Niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100): anemia, leukopenia, podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych.
• Rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000): aplazja szpiku, wtórne nowotwory złośliwe (w tym białaczki).

Pełna lista działań niepożądanych znajduje się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych: Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Pozwala to na nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka korzystania z produktu leczniczego.

4.9 Przedawkowanie

Objawy przedawkowania mogą obejmować nasilone działania niepożądane, w szczególności mielosupresję. Nie ma specyficznej odtrutki. Leczenie powinno być objawowe i wspomagające, z monitorowaniem parametrów krwi.

5. DANE FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Środki alkilujące, kod ATC: L01AX03.
Temozolomid jest lekiem alkilującym, który wykazuje działanie cytotoksyczne poprzez metylowanie DNA guza.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Temozolomid jest szybko i całkowicie wchłaniany po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie we krwi osiąga w ciągu 0,5 – 1,5 godziny. Biodostępność wynosi około 100%. Temozolomid jest metabolizowany w wątrobie do aktywnego metabolitu MTIC. Okres półtrwania wynosi około 1,8 godziny. Temozolomid jest wydalany głównie z moczem.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Zawartość kapsułki

• Laktoza
• Krzemionka koloidalna bezwodna
• Karboksymetyloskrobia sodowa (Typ A)
• Kwas winowy
• Kwas stearynowy

Otoczka kapsułki, rozmiar 0

5 mg:

• Żelatyna
• Tytanu dwutlenek (E 171)
• Żelaza tlenek żółty (E 172)
• Indygotyna (E132)

20 mg:

• Żelatyna
• Tytanu dwutlenek (E 171)
• Żelaza tlenek czerwony (E 172)
• Żelaza tlenek żółty (E 172)

100 mg:

• Żelatyna
• Tytanu dwutlenek (E 171)
• Żelaza tlenek czerwony (E 172)
• Indygotyna (E 132)

140 mg:

• Żelatyna
• Tytanu dwutlenek (E 171)
• Indygotyna (E 132)

180 mg:

• Żelatyna
• Tytanu dwutlenek (E 171)
• Żelaza tlenek czerwony (E 172)
• Żelaza tlenek czarny (E 172)
• Żelaza tlenek żółty (E 172)

250 mg:

• Żelatyna
• Tytanu dwutlenek (E 171)

Tusz do nadruku

Czarny tusz:

• Szelak
• Makrogol
• Amonowy wodorotlenek stężony
• Potasu wodorotlenek
• Żelaza tlenek czarny (E 172)

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

Kapsułki w saszetkach:

• kapsułki o mocy 5 mg, 20 mg, 100 mg, 140 mg, 180 mg i 250 mg: 2 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Saszetka

Kapsułki o mocy 5 mg i 20 mg: przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

Kapsułki o mocy 100 mg, 140 mg, 180 mg i 250 mg: przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Saszetka

Saszetka z folii Papier/LDPE/Aluminium/Etylenu i kwasu akrylowego kopolimer. Każda saszetka zawiera 1 kapsułkę twardą i jest pakowana w tekturowe pudełko.

Pudełko tekturowe zawiera 5 lub 20 kapsulek twardych pakowanych w oddzielne saszetki.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Nie należy otwierać kapsulek. Jeśli kapsułka jest uszkodzona, należy unikać kontaktu proszku zawartego w kapsulce ze skórą lub błonami śluzowymi. W przypadku kontaktu zawartości ze skórą lub błonami śluzowymi, należy natychmiast i dokładnie przemyć je za pomocą mydła i wody.

Pacjentów należy poinformować o konieczności przechowywania kapsulek w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, najlepiej w szafce zamkniętej na klucz. Przypadkowe połknięcie produktu leczniczego może spowodować śmierć dziecka.

Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Glenmark Pharmaceuticals s.r.o.
Hvězdova 1716/2b
140 78 Praga 4
Republika Czeska

8. NUMERY POZWOLEŃ NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

• Temozolomide Glenmark, 5 mg: 26055
• Temozolomide Glenmark, 20 mg: 26056
• Temozolomide Glenmark, 100 mg: 26057
• Temozolomide Glenmark, 140 mg: 26058
• Temozolomide Glenmark, 180 mg: 26059
• Temozolomide Glenmark, 250 mg: 26060

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 19.10.2020

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

10.02.2022