Spasmalgon, Roztwór do wstrzykiwań

Ulotka: Spasmalgon, Roztwór do wstrzykiwań

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Spasmalgon, (500 mg + 2 mg + 0,02 mg)/ml, roztwór do wstrzykiwań

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jeden ml roztworu zawiera:

• Metamizol sodu (Metamizolum natricum) 500 mg
• Pitofenonu chlorowodorek (Pitofenoni hydrochloridum) 2 mg
• Fenpiweryni bromek (Fenpiverini bromidum) 0,02 mg

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Roztwór do wstrzykiwań.

Przejrzysty, jasnożółty roztwór.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Bóle wywołane stanami skurczowymi mięśni gładkich układu pokarmowego i moczowo-płciowego:

• silne kurcze żołądka,
• kolka jelitowa,
• bolesne skurcze dróg moczowych i pęcherza,
• kolka nerkowa,
• kolka żółciowa w przebiegu kamicy dróg żółciowych,
• bolesne miesiączki.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 15 lat

Osobom dorosłym i młodzieży w wieku powyżej 15 lat (o masie ciała powyżej 53 kg) produkt leczniczy podaje się domięśniowo w ilości od 2 do 5 ml roztworu do wstrzykiwań. Dawkę w razie konieczności można powtórzyć po 6-8 godzinach. Maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać 10 ml roztworu do wstrzykiwań (ekwiwalent 5 g metamizolu sodu).

Długość leczenia wynosi 2-3 dni.

Po uzyskaniu efektu terapeutycznego leczenie można kontynuować stosując doustne leki przeciwbólowe i rozkurczowe.

W przypadku braku efektu terapeutycznego należy zaprzestać podawania produktu leczniczego.

Szczególne grupy pacjentów

Osoby w podeszłym wieku, pacjenci osłabieni oraz pacjenci ze zmniejszoną wartością klirensu kreatyniny

U osób w podeszłym wieku, pacjentów osłabionych i pacjentów ze zmniejszoną wartością klirensu kreatyniny dawkę należy zmniejszyć ze względu na możliwość wydłużenia czasu eliminacji z organizmu produktów metabolizmu metamizolu.

Zaburzenia czynności wątroby i nerek

W przypadku zaburzenia czynności nerek lub wątroby szybkość eliminacji jest zmniejszona, dlatego należy unikać wielokrotnego podawania dużych dawek. Nie ma konieczności zmniejszenia dawki, gdy produkt stosowany jest przez krótki czas. Dotychczasowe doświadczenia związane z długotrwałym stosowaniem metamizolu u pacjentów z ciężkim zaburzeniem wątroby i nerek są niewystarczające.

Dzieci i młodzież w wieku poniżej 15 lat

Spasmalgon jest przeciwwskazany u dzieci w wieku poniżej 15 lat (patrz punkt 4.3).

Sposób podawania

Produkt leczniczy Spasmalgon, roztwór do wstrzykiwań należy podawać domięśniowo.

Stosować tylko w leczeniu krótkoterminowym.

Produkt leczniczy należy podawać tylko pod ścisłą kontrolą lekarza ze względu na ryzyko wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego u pacjentów z nadwrażliwością na metamizol lub pochodne pinazolonu.

4.3 Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
• Nadwrażliwość na pochodne pinazolonu (w tym pacjenci z agranulocytozą w wywiadzie po poprzednim podaniu takich substancji), na leki przeciwbólowe w szczególności salicylany, paracetamol lub inne nienarkotyczne leki przeciwbólowe oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).
• Ciężkie zaburzenia czynności wątroby i (lub) niewydolność nerek.
• Ostra porfiria przerywana.
• Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.
• Niedrożność przewodu pokarmowego i rozdęcie okrężnicy.
• Zaburzenia czynności szpiku kostnego (np. po terapii z użyciem cytostatyków) lub choroby układu krwiotwórczego (niedokrwistość aplastyczna, agranulocytoza, leukopenia).
• Gruczolak gruczolu krokowego II i III stopnia.
• Atonia pęcherzyka żółciowego i pęcherza moczowego.
• Niskie ciśnienie krwi i niestabilność hemodynamiczna.
• Trzeci trymestr ciąży (patrz punkt 4.6)
• Dzieci i młodzież w wieku poniżej 15 lat
• Stwierdzona w wywiadzie agranulocytoza indukowana przez metamizol, inne pinazolony lub pinazolidyny.
• Zaburzenia czynności szpiku kostnego lub choroby układu krwiotwórczego.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Agranulocytoza

Leczenie metamizolem może powodować agranulocytozę, która może prowadzić do zgonu (patrz punkt 4.8). Może wystąpić nawet jeśli metamizol był podawany wcześniej bez powikłań.

Agranulocytoza wywołana metamizolem jest idiosynkratycznym działaniem niepożądanym. Nie zależy od dawki i może wystąpić w dowolnym momencie leczenia, nawet niedługo po zaprzestaniu stosowania metamizolu.

Pacjentów należy poinstruować, aby przerwali leczenie i natychmiast zwrócili się po pomoc lekarską w przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów sugerujących agranulocytozę (np. gorączka, dreszcze, ból gardła i bolesne zmiany błony śluzowej, zwłaszcza w jamie ustnej, nosie i gardle lub w okolicy narządów płciowych lub odbytu).

Jeśli metamizol jest przyjmowany na gorączkę, niektóre objawy rozwijającej się agranulocytozy mogą pozostać niezauważone. Podobnie objawy mogą być również maskowane u pacjentów otrzymujących antybiotyki.

W przypadku wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych sugerujących agranulocytozę należy natychmiast wykonać pełną morfologię krwi (w tym morfologię krwi z rozmazem) i przerwać leczenie do czasu uzyskania wyników. W przypadku potwierdzenia agranulocytozy, nie wolno ponownie rozpoczynać leczenia (patrz punkt 4.3).

Podczas leczenia produktem leczniczym Spasmalgon występuje ryzyko reakcji anafilaktycznej. Przy pierwszych oznakach wystąpienia reakcji nadwrażliwości należy przerwać podawanie produktu i pilnie podjąć działania zaradcze (podanie adrenaliny, glikokortykosteroidów, leków antyhistaminowych).

Ryzyko wystąpienia reakcji nadwrażliwości na metamizol jest znacząco wyższe u pacjentów, u których wstępuje:

• astma lub pokrzywka typu obrzęku naczynioruchowego po podaniu leków przeciwbólowych,
• astma oskrzelowa ze współistniejącym zapaleniem zatok obocznych nosa i polipami w nosie,
• przewlekła pokrzywka,
• nadwrażliwość na barwniki (np. tartrazynę), konserwanty (np. benzoesany),
• nietolerancja alkoholu. U takich pacjentów występuje reakcja na minimalne dawki alkoholu, objawiająca się kichaniem, łzawieniem oczu, poważnymi zaburzeniami widzenia. Takie reakcje mogą być objawem nie rozpoznanej astmy zależnej od leków przeciwbólowych.

• Spasmalgon zawiera metamizol, którego stosowanie w leczeniu może powodować ryzyko wystąpienia, w niewielkim stopniu zagrażającego życiu pacjenta, wstrząsu lub agranulocytozy. Rozwój agranulocytozy jest niezależny od dawki leku i niemożliwy do przewidzenia. Może wystąpić po podaniu pierwszej dawki lub podaniu wielokrotnym. Typowymi objawami są: gorączka i dreszcze, zapalenie gardła, ból przy przelykaniu, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, nosa, gardła, odbytu i okolic narządów płciowych. W przypadku nagłego pogorszenia samopoczucia i pojawienia się objawów mogących świadczyć o wystąpieniu agranulocytozy leczenie należy natychmiast przerwać nie czekając na potwierdzenie wynikami badań laboratoryjnych. Monitorowanie badań krwi jest konieczne w trakcie leczenia produktem leczniczym Spasmalgon u pacjentów z chorobami krwi lub chorobami tego typu w wywiadzie.
• Spasmalgon należy ostrożnie stosować u pacjentów z obturacyjną chorobą przewodu pokarmowego (achalazja przelyku, zwężenie odzwiernika dwunastnicy). Wielokrotne podawanie produktu leczniczego Spasmalgon może spowodować zastój treści żołądkowo-jelitowej i zatrucie.
• Podawanie produktu leczniczego pacjentom z refluksem żołądkowo-przelykowym, atonią jelitową, porażenną niedrożnością jelita, jaskrą, myasthenia gravis, chorobami serca (arytmia, choroba niedokrwienne serca, zastoinowa niewydolność serca) wymaga szczególnej ostrożności oraz ścisłego nadzoru lekarza.
• Metamizol zawarty w składzie produktu leczniczego może powodować spadek ciśnienia krwi (patrz punkt 4.8. Działania niepożądane). Taka reakcja zależy od dawki produktu leczniczego i jest częściej obserwowana podczas podania pozajelitowego. Ryzyko wystąpienia takiej reakcji jest większe:
  • W przypadku pacjentów z uprzednim niedociśnieniem, zmniejszoną objętością wodno-elektrolitową lub odwodnieniem, niestabilnych hemodynamicznie lub z niewydolnością krążenia (np. pacjenci z zawatem mięśnia sercowego lub urazem wielonarządowym).
  • W przypadku pacjentów z podwyższoną temperaturą ciała.

  W przypadku tych pacjentów należy bardzo dokładnie rozważyć konieczność podania produktu leczniczego. Powinni oni pozostawać pod ścisłą obserwacją lekarza. Może zaistnieć konieczność zastosowania środków zapobiegających nagłemu spadkowi ciśnienia.

• W przypadku pacjentów, u których niewskazany jest nagły spadek ciśnienia krwi (np. u pacjentów z chorobą wieńcową lub znacznym zwężeniem naczyń mózgowych). U tych pacjentów należy stale monitorować parametry hemodynamiczne.
• W przypadku pacjentów z niewydolnością nerek lub zaburzeniami czynności wątroby produkt leczniczy należy podawać ostrożnie po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka (patrz punkt 4.2. Dawkowanie i sposób podawania).
• Polekowe uszkodzenie wątroby
  U pacjentów leczonych metamizolem notowano przypadki ostrego zapalenia wątroby, przebiegającego głównie z uszkodzeniem komórek wątrobowych i pojawiającego się w okresie od kilku dni do kilku miesięcy po rozpoczęciu leczenia. Objawy przedmiotowe i podmiotowe obejmują zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych w surowicy, w tym z żółtaczką, często w kontekście reakcji nadwrażliwości na inne leki (np. wysypka skórna, dyskrazje komórek krwi, gorączka i eozynofilia) lub z jednoczesnymi cechami zapalenia wątroby na podłożu autoimmunologicznym. U większości pacjentów objawy ustępowały po przerwaniu leczenia metamizolem, jednak w pojedynczych przypadkach notowano progresję do ostrej niewydolności wątroby z koniecznością przeszczepienia tego narządu.
  Mechanizm powstawania uszkodzenia wątroby na skutek stosowania metamizolu nie jest jasno określony, ale dane wskazują na występowanie mechanizmu immunologiczno-alergicznego.
  Pacjentów należy informować o konieczności kontaktu z lekarzem w przypadku wystąpienia objawów świadczących o uszkodzeniu wątroby. U takiego pacjenta należy przerwać leczenie metamizolem i wykonać badania czynności wątroby.
  Jeśli u pacjenta nastąpiło uszkodzenie wątroby podczas stosowania metamizolu, nie należy ponownie wdrażać leczenia metamizolem, jeśli nie stwierdzono innych przyczyn uszkodzenia wątroby.

Ciężkie reakcje skórne

Podczas leczenia metamizolem notowano występowanie ciężkich niepożądanych reakcji skórnych (SCAR, ang. severe cutaneous adverse reactions), w tym zespołu Stevensa-Johnsona (SJS), toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka (TEN) i reakcji polekowej z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS), mogących zagrażać życiu lub prowadzić do zgonu.

Należy poinformować pacjenta o objawach przedmiotowych i podmiotowych oraz ściśle obserwować, czy nie występują u niego reakcje skórne.

W przypadku pojawienia się objawów przedmiotowych i podmiotowych świadczących o wystąpieniu tych reakcji należy natychmiast odstawić leczenie metamizolem — ponowne stosowanie leczenia metamizolem w przyszłości jest niedopuszczone (patrz punkt 4.3).

Produkt leczniczy Spasmalgon zawiera sód

Produkt leczniczy zawiera 32,7 mg sodu na 1 ml roztworu do wstrzykiwań, co odpowiada 1,6% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Ze względu na to, że metamizol jest induktorem enzymów, Spasmalgon należy bardzo ostrożnie stosować jednocześnie z innymi produktami leczniczymi.

• Leki przeciwzakrzepowe z grupy kumaryny. W trakcie jednoczesnego podawania metamizolu i leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny może zmniejszać się aktywność tych leków ze względu na zwiększoną aktywność enzymów.
• Chlorochina. Metamizol zawarty w produkcie powoduje istotne zwiększenie maksymalnego stężenia chlorochiny w osoczu.
• Chlorpromazyna i pochodne fenotiazyny. Jednoczesne podawanie tych leków z metamizolem może powodować ciężką hipotermię.
• Chloramfenikol i inne leki mielotoksyczne. Występuje zwiększone ryzyko zahamowania czynności szpiku kostnego podczas jednoczesnego podawania obu leków.
• Leki indukujące enzymy (barbiturany, glutenimid, fenylobutazon). Leki te mogą zmniejszać efekt działania metamizolu.
• Leki działające depresyjnie na OUN. Stosowane jednocześnie z metamizolem mogą nasilać jego działanie przeciwbólowe.

Trójpierścieniowe leki antydepresyjne (psychoforyna, amitryptylina), leki antykoncepcyjne, leki przeciwbólowe, alopurynol i alkohol. Metamizol może nasilać działanie tych substancji.

Farmakokinetyczna indukcja enzymów metabolizujących:
Metamizol może indukować enzymy metabolizujące, w tym CYP2B6 i CYP3A4.
Jednoczesne podawanie metamizolu i bupropionu, efawirenzu, metadonu, walproinianu, cyklosporyny, takrolimusu lub sertraliny może zmniejszyć stężenie tych leków w osoczu i ograniczyć ich skuteczność kliniczną. Dlatego też zaleca się ostrożność podczas jednoczesnego podawania z metamizolem; w stosownych przypadkach należy monitorować odpowiedź kliniczną i (lub) stężenie produktu leczniczego.

Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Spasmalgon z innymi lekami przeciwbólowymi oraz niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi zwiększa ryzyko wystąpienia nadwrażliwości lub powoduje wystąpienie innych działań niepożądanych.
Istnieją doniesienia o interakcjach metamizolu z kaptoprylem, preparatami litu, metotreksatem i triamterenem oraz modyfikacji działania leków stosowanych w nadciśnieniu i moczopędnych.
Stopień w jakim metamizol zmienia działanie tych leków pozostaje nieznany.

Metamizol stosowany jednocześnie z kwasem acetylosalicylowym może zmniejszać wpływ kwasu acetylosalicylowego na agregację płytek krwi. Dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania metamizolu u pacjentów otrzymujących małe dawki kwasu acetylosalicylowego w celu ochrony mięśnia sercowego.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża
Ponieważ nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego Spasmalgon podczas ciąży, nie należy podawać produktu kobietom w ciąży.

Dostępna jest jedynie ograniczona ilość danych dotyczących stosowania metamizolu u kobiet w ciąży. Na podstawie opublikowanych danych pochodzących od kobiet w ciąży otrzymujących metamizol w pierwszym trymestrze (n=568) nie zidentyfikowano żadnych dowodów świadczących o działaniu teratogennym lub embriotoksycznym. W wybranych przypadkach dopuszczalne może być podanie metamizolu w pojedynczych dawkach w pierwszym i drugim trymestrze ciąży, gdy nie ma innej możliwości leczenia. Zasadniczo jednak nie zaleca się stosowania metamizolu w pierwszym i drugim trymestrze ciąży. Stosowanie w trzecim trymestrze ciąży wiąże się ze szkodliwym wpływem na płód (zaburzenie czynności nerek i zwężenie przewodu tętniczego), a zatem metamizol jest przeciwwskazany w trzecim trymestrze ciąży (patrz punkt 4.3). W razie nieumyślnego podania metamizolu w trzecim trymestrze ciąży należy skontrolować płyn owodniowy i przewód tętniczy w badaniu ultrasonograficznym i echokardiograficznym.
Metamizol przechodzi przez barierę łożyskową.
U zwierząt metamizol miał szkodliwy wpływ na rozrodczość, ale nie działał teratogennie (patrz punkt 5.3).

Karmienie piersią
Produkty rozkładu metamizolu przenikają do mleka kobiet karmiących piersią w znaczących ilościach i nie można wykluczyć ryzyka dla niemowlęcia karmionego piersią. Z tego względu należy w szczególności unikać wielokrotnego stosowania metamizolu w okresie karmienia piersią.
W przypadku jednorazowego podania metamizolu należy zalecić matkom zbieranie i wylewanie pokarmu przez 48 godzin od podania produktu leczniczego.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Ze względu na cholinolityczne działanie fenpiweryny, obecnej w składzie produktu Spasmalgon, jego stosowanie może prowadzić do zawrotów głowy i zaburzeń akomodacji. Metamizol może mieć negatywny wpływ na koncentrację i osłabić szybkość reakcji w nieoczekiwanych sytuacjach. Należy zatem zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn podczas przyjmowania produktu Spasmalgon. Należy zaprzestać działań wymagających uwagi do czasu zaniku działań niepożądanych.

4.8 Działania niepożądane

Do określenia częstości występowania działań niepożądanych użyto następującej klasyfikacji:
bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000); bardzo rzadko (<1/10 000); częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
W każdej grupie działania niepożądane zostały uszeregowane według zmniejszającego się nasilenia.

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego
  Rzadko: leukopenia
  Bardzo rzadko: Agranulocytoza, trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość aplastyczna. Ryzyka wystąpienia agranulocytozy nie można przewidzieć. Agranulocytoza może również pojawić się u pacjentów, u których metamizol podawany był w przeszłości i nie powodował występowania działań niepożądanych.
• Zaburzenia układu immunologicznego
  Niezbyt często: ciągła wysypka polekowa.
  Rzadko: wysypka grudkowa, reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne, zwłaszcza po podaniu pozajelitowym. Reakcje te mogą rozwinąć się podczas wstrzykiwania produktu leczniczego lub natychmiast po tym, ale mogą również pojawić się kilka godzin później. Zazwyczaj jednak pojawiają się w ciągu pierwszych godzin po podaniu. Łagodne działania pojawiają się jako typowe reakcje skórne i zmiany błon śluzowych (np. świąd, pieczenie, zaczerwienienie, wysypka, pokrzywka, obrzęki – lokalne lub ogólne), duszność dolegliwości żołądkowo-jelitowe. Te łagodne objawy mogą przekształcić się w poważniejsze stany z uogólnioną pokrzywką, ciężkim obrzękiem naczynioruchowym, (w tym krtani), ciężkim skurczem oskrzeli, zaburzeniami rytmu serca, spadkiem ciśnienia krwi (czasami z poprzedzającym go podwyższonym ciśnieniem krwi).
  Z tego powodu natychmiast po pojawieniu się pierwszych objawów skórnych należy przerwać podawanie produktu leczniczego.
  Bardzo rzadko: napad astmy (u pacjentów z astmą wywoływaną lekami przeciwbólowymi), zespół Stevensa-Johnsona lub zespół Lyella, wstrząs.
• Zaburzenia układu nerwowego
  Zawroty głowy, ból głowy.
• Zaburzenia oka
  Zaburzenia widzenia, zaburzenia ostrości widzenia.
• Zaburzenia serca
  Niezbyt często: palpitacje serca, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, sinica.
• Zaburzenia naczyniowe
  Niezbyt często: spadek ciśnienia krwi.
• Zaburzenia żołądka i jelit
  Częstość nieznana: suchość w jamie ustnej, nudności, wymioty, bóle brzucha i złe samopoczucie, biegunka, zaparcie, nasilenie zapalenia żołądka i choroby wrzodowej żołądka, w rzadkich przypadkach owrzodzenia i krwawienia.
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych
  Rzadko: białkomocz, oliguria, bezmocz, wielomocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, czerwone zabarwienie moczu.
  Częstość nieznana: zatrzymanie moczu.
• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
  Ból w miejscu wstrzyknięcia i reakcje miejscowe mogące pojawiać się przy podaniu pozajelitowym.
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
  Częstość nieznana: polekowe uszkodzenie wątroby, w tym ostre zapalenie wątroby, żółtaczka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych (patrz punkt 4.4)
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
  Częstość nieznana: reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS).

W związku z leczeniem metamizolem zgłaszano ciężkie niepożądane reakcje skórne (SCAR), w tym zespół Stevensa-Johnsona (SJS), toksyczną nekrolizę naskórka (TEN) i reakcję polekową z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS) (patrz punkt 4.4).

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Objawy przedawkowania
W obrazie klinicznym dominują objawy ostrego zatrucia metamizolem oraz reakcje cholinolityczne. Najczęściej obserwuje się objawy toksycznego działania na układ krwiotwórczy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, a w ciężkich przypadkach – zaburzenie czynności ośrodkowego układu nerwowego.

Leczenie
Należy natychmiast przerwać podawanie produktu i zastosować środki przyspieszające eliminację produktu leczniczego z organizmu (wymuszona diureza, wlewy dożylne wodnego roztworu soli, w razie konieczności hemodializa). Należy zastosować leczenie objawowe. Brak specyficznego antidotum.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: spazmolityki w skojarzeniu z lekami przeciwbólowymi,
kod ATC: A 03DA 02

Spasmalgon jest produktem leczniczym złożonym, działającym rozkurczowo i przeciwbólowo.

Metamizol
Mechanizm działania
Metamizol wykazuje silne działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe w połączeniu z łagodniejszym działaniem przeciwzapalnym i rozkurczowym.
Działanie farmakodynamiczne
Efekt ten wynika z hamowania syntezy prostaglandyn oraz endogennych allogenów, wpływu na wysokość progu wzbudzania w podwzgórzu, wpływu na podwzgórze oraz na powstawanie endogennych pirogenów.

Fenpiveryna
Mechanizm działania
Fenpiveryna w umiarkowanym stopniu blokuje zwoje nerwowe oraz działa cholinolitycznie.
Działanie farmakodynamiczne
Zmniejsza napięcie i motorykę mięśni gładkich przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowych.

Pitofenon
Mechanizm działania
Pitofenon jest lekiem rozkurczowym, który działa bezpośrednio na mięśnie gładkie.
Działanie farmakodynamiczne
Wykazuje działanie papawerynopodobne.

W wyniku skojarzonego działania trzech substancji czynnych, produkt leczniczy Spasmalgon wykazuje synergistyczne działanie rozkurczowe i przeciwbólowe.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Metamizol
Metamizol jest szybko hydrolizowany w kwaśnym środowisku żołądka do aktywnego metabolitu 4-metyloaminofenazonu (MAA), który jest następnie metabolizowany do 4-aminoantypiryny (AA), 4-formyloaminoantypiryny (FAA) i 4-acetyloaminoantypiryny (AAA).
Maksymalne stężenie MAA w osoczu osiągane jest po 30-120 minutach od podania doustnego. Biologiczny okres półtrwania wynosi 2-3 godziny. MAA i AA wiążą się z białkami osocza w 50-60%.
Metamizol i jego metabolity są wydalane głównie z moczem, w mniejszym stopniu z kałem.

Fenpiveryna
Fenpiveryna jest szybko wchłaniana po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po 1-2 godzinach. Biologiczny okres półtrwania wynosi około 6 godzin. Jest wydalana głównie z moczem.

Pitofenon
Pitofenon jest szybko wchłaniany po podaniu doustnym. Maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po 1-2 godzinach. Biologiczny okres półtrwania wynosi około 2 godzin. Jest wydalany głównie z moczem.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Badania toksyczności ostrej, podostrej i przewlekłej wykazały, że produkt leczniczy Spasmalgon jest dobrze tolerowany. W badaniach na zwierzętach nie wykazano działania teratogennego, embriotoksycznego ani mutagennego.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

• Woda do wstrzykiwań.
• Azot o niskiej zawartości tlenu.

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem w temperaturze poniżej 25°C.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Ampulki z brązowego szkła, w blistrze PVC, w tekturowym pudełku.
Opakowanie zawiera 10 ampulek po 5 ml.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Nie dotyczy.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Sopharma Warszawa Sp. z o.o.
Al. Jerozolimskie 136, 02-305 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

R/3458

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

27 marca 1979/ 20 marca 2000 / 28 kwietnia 2005 / 11 kwietnia 2006 / 16 grudnia 2008 / 18 lutego 2011/ 16 maja 2014

10. DATA ZATWIERDZENIE LUB CZEŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO

12-2024