Metronidazol Polpharma, Tabletki (500 mg)

Ulotka: Metronidazol Polpharma, Tabletki (500 mg)

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Metronidazol Polpharma, 500 mg, tabletki

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Każda tabletka zawiera 500 mg metronidazolu (Metronidazolum).

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: glukoza.
Każda tabletka zawiera 13,20 mg glukozy.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletki barwy białej do żółtawej, podłużne, obustronnie wypukłe.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Metronidazol jest wskazany do stosowania u dorosłych i dzieci w następujących wskazaniach:

• Leczenie zakażeń bakteriami beztlenowymi z rodzaju Bacteroides, Fusobacterium, Clostridium, Eubacterium, ziarniakami beztlenowymi i Gardnerella vaginalis, a także pierwotniakami z rodzaju Trichomonas, Entamoeba histolytica, Giardia lamblia i Balantidium.
• Zapobieganie zakażeniom pooperacyjnym spowodowanym bakteriami beztlenowymi, szczególnie gatunkami z rodzaju Bacteroides i Streptococcus.
• Leczniczo w zakażeniach spowodowanych bakteriami beztlenowymi (posocznica, bakteriemia, zapalenie otrzewnej, ropień mózgu, zapalenie płuc, zapalenie szpiku, gorączka połogowa, ropień w obrębie miednicy mniejszej, zapalenie przymacicza, zakażenia ran po zabiegach chirurgicznych).
• Rzęsistkowica układu moczowo-płciowego zarówno u kobiet jak i u mężczyzn.
• Bakteryjne zapalenie pochwy.
• Pełzakowica (ameboza).
• Giardiaza (lamblioza).
• Ostre wrzodziejące zapalenie dziąseł.
• Ostre zakażenia okołozębowe.
• Owrzodzenia kończyn dolnych i odleżyny (zakażenia bakteriami beztlenowymi).
• W skojarzeniu z innymi zalecanymi produktami leczniczymi w leczeniu wrzodu trawiennego z jednoczesnym zakażeniem Helicobacter pylori.

Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie
Zwykle zaleca się następujące dawkowanie:

Profilaktyka zakażeń pooperacyjnych wywołanych przez bakterie beztlenowe

• Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 1 g w dawce jednorazowej, następnie 500 mg co 8 godzin w okresie 24 godzin przed zabiegiem; po zabiegu podawanie dożylne lub doodbytnicze do momentu, gdy pacjent może przyjmować tabletki.
• Dzieci w wieku poniżej 12 lat: 20-30 mg/kg mc. w postaci pojedynczej dawki podanej 1-2 godziny przed zabiegiem.
• Wcześniaki urodzone przed 40. tygodniem ciąży: 10 mg/kg mc. w dawce pojedynczej przed operacją.

Zakażenia bakteriami beztlenowymi

• Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: 250-500 mg 3 razy na dobę.
• Dzieci w wieku powyżej 8 tygodni do 12 lat: zwykle dawka dobowa wynosi 20-30 mg/kg mc. jako dawka pojedyncza lub podzielona na dawki wynoszące 7,5 mg/kg mc. podawane co 8 godzin. Dawka dobowa może być zwiększona do 40 mg/kg mc., w zależności od nasilenia zakażenia. Czas trwania terapii wynosi zwykle 7 dni.
• Dzieci w wieku poniżej 8 tygodnia życia: 15 mg/kg mc. na dobę jako dawka pojedyncza lub podzielona na dawki wynoszące 7,5 mg/kg mc. podawane co 12 godzin.

U wcześniaków urodzonych przed 40. tygodniem ciąży, kumulacja metronidazolu może wystąpić podczas pierwszego tygodnia życia, dlatego należy monitorować stężenie metronidazolu w surowicy po kilku dniach stosowania.

Rzęsistkowica

• Dorośli i dzieci w wieku powyżej 10 lat: 2000 mg w pojedynczej dawce lub w dawce 250 mg 3 razy na dobę przez 7 dni lub 500 mg dwa razy na dobę przez 5-7 dni.
• Uwaga: leczenie przeprowadza się równocześnie u obojga partnerów seksualnych.
• Dzieci w wieku poniżej 10 lat: 40 mg/kg mc. doustnie w dawce pojedynczej lub 15-30 mg/kg mc. na dobę podzielone na 2 lub 3 dawki przez 7 dni. Pojedyncza dawka nie powinna przekraczać 2000 mg.

Bakteryjne zapalenie pochwy

• Dorośli i dzieci w wieku powyżej 10 lat: 500 mg rano i wieczorem przez 7 dni lub 2000 mg jednorazowo.

Pełzakowica (ameboza)

• Dorośli i dzieci w wieku powyżej 10 lat: 500 mg do 750 mg trzy razy na dobę przez 5-10 dni.
• Dzieci w wieku od 7 do 10 lat: 200 mg do 400 mg trzy razy na dobę przez 5-10 dni.
• Dzieci w wieku od 3 do 7 lat: 100 mg do 200 mg cztery razy na dobę, przez 5-10 dni.
• Dzieci w wieku od 1 do 3 lat: 100 mg do 200 mg trzy razy na dobę przez 5-10 dni.

Alternatywny sposób dawkowania w tym wskazaniu (dawka wyrażona w mg na kg mc.):
Dzieci w wieku od 1 do 10 lat: 35-50 mg/kg mc. na dobę w 3 dawkach podzielonych przez 5 do 10 dni, nie przekraczając 2400 mg na dobę.

Giardiaza (lamblioza)

• Dorośli i dzieci w wieku powyżej 10 lat: 2000 mg raz na dobę przez 3 dni lub 500 mg dwa razy na dobę przez 7 do 10 dni.
• Dzieci w wieku od 7 do 10 lat: 1000 mg raz na dobę przez 3 dni.
• Dzieci w wieku od 3 do 7 lat: 600 mg do 800 mg raz na dobę przez 3 dni.
• Dzieci w wieku od 1 do 3 lat: 500 mg raz na dobę przez 3 dni.

Alternatywny sposób dawkowania w этом wskazaniu (dawka wyrażona w mg na kg mc.):
15-40 mg/kg mc. na dobę podzielone na 2-3 dawki.

Eradykacja Helicobacter pylori

• Metronidazol powinien być stosowany przez co najmniej 7 dni w skojarzeniu z innymi produktami leczniczymi zalecanymi w leczeniu zakażeń Helicobacter pylori.
• Dorośli: 500 mg od 2 do 3 razy na dobę przez 7-14 dni.
• Dzieci i młodzież: 20 mg/kg mc. na dobę, nie stosując więcej niż 500 mg dwa razy na dobę przez 7-14 dni. Należy zapoznać się z oficjalnymi wytycznymi przed rozpoczęciem leczenia.

Ostre wrzodziejące zapalenie dziąseł

• Dorośli: 250 mg 3 razy na dobę przez 3 dni.
• Dzieci: 35-50 mg/kg mc. na dobę, w 3 dawkach podzielonych, przez 3 dni.

Ostre zakażenia okołozębowe

• Dorośli i młodzież powyżej 17 lat: 250 mg 3 razy na dobę przez 3-7 dni.
• Dzieci i młodzież w wieku od 10 do 17 lat: 200-250 mg 3 razy na dobę przez 3-7 dni.
• Dzieci w wieku od 7 do 9 lat: 100 mg 3 razy na dobę przez 3-7 dni.
• Dzieci w wieku od 3 do 6 lat: 100 mg 2 razy na dobę przez 3-7 dni.
• Dzieci w wieku od 1 do 2 lat: 50 mg 3 razy na dobę przez 3-7 dni.

Owrzodzenia kończyn dolnych i odleżyny

• Dorośli: 500 mg 3 razy na dobę przez 7 dni.

Stosowanie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby

Metronidazol jest metabolizowany głównie na drodze utleniania w wątrobie. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby metronidazol metabolizowany jest powoli, czego wynikiem może być kumulowanie się metronidazolu i jego metaboliców w organizmie. Produkt może kumulować się w znacznym stopniu u pacjentów z encefalopatią wątrobową, a osiągane duże stężenia metronidazolu w osoczu mogą wywołać objawy encefalopatii. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby należy zmniejszyć całkowitą dobową dawkę metronidazolu do 1/3, a wyliczoną ilość produktu podawać w jednorazowej dawce dobowej.

Stosowanie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek

W niewydolności nerek biologiczny okres półtrwania metronidazolu nie zmienia się. Zmniejszenie dawek produktu nie jest więc konieczne. U pacjentów poddawanych hemodializie metronidazol i jego metabolity są usuwane w ciągu 8 godzin trwania dializy.
Natychmiast po dializie, metronidazol należy podać pacjentowi powtórnie. U pacjentów poddawanych dializie otrzewnowej przerywanej lub ambulatoryjnej ciągłej nie ma konieczności modyfikacji dawkowania.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku

Produkt leczniczy należy stosować ostrożnie u pacjentów w podeszłym wieku, szczególnie podczas stosowania dużych dawek.

Sposób podawania
UWAGA! Tabletki można rozkruszyć, aby ułatwić podawanie dzieciom.
Produkt leczniczy można przyjmować niezależnie od posiłków.

W obrocie dostępny jest też produkt leczniczy w postaci tabletek o mocy 250 mg oraz roztwór do wstrzykiwań i infuzji.

4.3 Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na substancję czynną, inne pochodne 5-nitroimidazolu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
• Pierwszy trymestr ciąży.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

• Metronidazol nie wykazuje bezpośredniego działania bakteriobójczego w stosunku do bakterii tlenowych i względnych beztlenowców.
• Istnieje ryzyko, że pomimo eliminacji Trichomonas vaginalis zakażenie gonokokowe może nadal się utrzymywać.
• Pacjentów należy poinformować, że przyjmowanie metronidazolu może spowodować ciemniejsze zabarwienie moczu.
• Ze względu na niewystarczające dowody ryzyka mutagenności u ludzi (patrz punkt 5.3), należy dokładnie rozważyć stosowanie metronidazolu przez dłuższy niż zwykle zalecany czas.
• Podczas stosowania metronidazolu zgłaszano przypadki ciężkich pęcherzowych reakcji skórnych, czasami śmiertelnych, takich jak zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-Johnson syndrome – SJS) lub martwicy toksyczno-rozpływnej naskórka (ang. toxic epidermal necrolysis – TEN) (patrz punkt 4.8). Większość zgłoszonych przypadków SJS wystąpiło w okresie 7 tygodni od rozpoczęcia leczenia metronidazolem. Pacjentów należy poinformować o objawach i uważnie obserwować reakcje skórne. Jeśli wystąpią objawy SJS lub TEN (np. objawy grypopodobne, postępująca wysypka często z pęcherzami lub zmianami na błonach śluzowych), należy przerwać leczenie (patrz punkt 4.8).
• Metronidazol należy stosować ostrożnie u pacjentów z czynną lub przewlekłą chorobą ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, ze względu na ryzyko zaostrzenia objawów neurologicznych (z wyjątkiem pacjentów z ropniem mózgu).
• Pacjentów należy monitorować pod kątem wystąpienia działań niepożądanych, takich jak obwodowa lub uogólniona neuropatia (m.in. parestezje, ataksja, zawroty głowy, napady drgawkowe).
• Pacjenci, u których w czasie terapii wystąpiły zaburzenia neurologiczne (drętwienie, mrowienie kończyn lub drgawki), mogą przyjmować produkt leczniczy tylko wtedy, jeśli korzyści z jego stosowania przewyższają ryzyko wystąpienia powikłań.
• Produkt leczniczy należy stosować ostrożnie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby oraz encefalopatią wątrobową (patrz punkt 4.2).
• Produkt należy ostrożnie stosować u pacjentów z chorobami krwi, ponieważ metronidazol może powodować leukopenię (patrz punkt 4.8).
• W trakcie leczenia metronidazolem należy unikać spożywania alkoholu i leków zawierających alkohol, ponieważ może to wywołać reakcję disulfiramopodobną (zaczerwienienie twarzy, nudności, wymioty, ból głowy, ból brzucha).
• W trakcie leczenia metronidazolem może wystąpić biegunka, w tym rzekomobłoniaste zapalenie jelit (patrz punkt 4.8).
• Metronidazol może powodować zaburzenia czynności wątroby, dlatego należy monitorować aktywność enzymów wątrobowych, szczególnie u pacjentów otrzymujących duże dawki produktu leczniczego lub w przypadku długotrwałego leczenia.
• W przypadku długotrwałego leczenia należy monitorować morfologię krwi obwodowej.
• W przypadku długotrwałego leczenia metronidazolem należy rozważyć monitorowanie stężenia metronidazolu w osoczu.
• W przypadku długotrwałego leczenia metronidazolem należy monitorować czynność nerek.
• Metronidazol może powodować zawroty głowy, zaburzenia koordynacji ruchowej, splątanie, omamy lub napady drgawkowe, dlatego należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
• Metronidazol zawiera glukozę. Pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni przyjmować tego produktu leczniczego.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

• Alkohol: może wywołać reakcję disulfiramopodobną (patrz punkt 4.4).
• Leki przeciwzakrzepowe z grupy antagonistów witaminy K (np. warfaryna): metronidazol może nasilać działanie przeciwzakrzepowe. Należy monitorować wskaźnik INR i odpowiednio dostosować dawkę leku przeciwzakrzepowego.
• Cyklosporyna: metronidazol może zwiększać stężenie cyklosporyny we krwi i ryzyko nefrotoksyczności.
• Fluorouracyl: metronidazol może zwiększać toksyczność fluorouracylu.
• Lit: metronidazol może zwiększać stężenie litu we krwi i jego toksyczność. Należy monitorować stężenie litu we krwi.
• Fenytoina: metronidazol może hamować metabolizm fenytoiny. Należy monitorować stężenie fenytoiny we krwi.
• Cholestyramina: może zmniejszać biodostępność metronidazolu.
• Fenytoina i fenobarbital: mogą przyspieszać metabolizm metronidazolu.
• Cymetydyna: może hamować metabolizm metronidazolu i zwiększać jego stężenie we krwi oraz ryzyko działań niepożądanych.
• 5-fluorouracyl: metronidazol może zwiększać toksyczność 5-fluorouracylu.
• Leki powodujące zaburzenia krwi: zwiększone ryzyko leukopenii (np. cytostatyki).
• Disulfiram: jednoczesne stosowanie może powodować ostre psychozy i stany splątania. Należy unikać łączenia.
• Leki, które mogą wywołać wydłużenie odstępu QT: metronidazol może powodować wydłużenie odstępu QT, dlatego należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu z innymi lekami, które mogą wydłużać odstęp QT (np. amiodaron, chinidyna, erytromycyna, halofantryna, pentamidyna, leki przeciwpsychotyczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, mizolastyna, niektóre leki przeciwhistaminowe, sotalol).
• Leki indukujące enzymy wątrobowe (np. ryfampicyna, ryfabutyna, fenytoina, fenobarbital, karbamazepina): mogą zmniejszać stężenie metronidazolu w osoczu.
• Leki hamujące enzymy wątrobowe: mogą zwiększać stężenie metronidazolu w osoczu.
• Leki zwiotczające mięśnie (wekuronium): metronidazol może nasilać i przedłużać działanie wekuronium.

4.6 Ciąża i laktacja

Ciaża
Metronidazol przenika przez łożysko. Nie należy stosować w I trymestrze ciąży. W II i III trymestrze ciąży metronidazol można stosować tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne, po dokładnej ocenie stosunku korzyści do ryzyka.

Karmienie piersią
Metronidazol przenika do mleka kobiecego i nadaje mu gorzki smak. W czasie leczenia metronidazolem i przez 12-24 godzin po zakończeniu leczenia należy zaprzestać karmienia piersią.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Metronidazol może powodować zawroty głowy, senność, splątanie, omamy lub napady drgawkowe, dlatego należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Działania niepożądane są wymienione według częstości występowania: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
  • Rzadko: leukopenia (przejściowa).
  • Bardzo rzadko: agranulocytoza, małopłytkowość, pancytopenia.
• Zaburzenia układu immunologicznego:
  • Rzadko: reakcje nadwrażliwości (np. pokrzywka, zaczerwienienie skóry, przekrwienie błon śluzowych nosa, gorączka).
  • Bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny, skurcz oskrzeli.
• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
  • Bardzo rzadko: utrata apetytu.
• Zaburzenia psychiczne:
  • Rzadko: splątanie, zaburzenia depresyjne, pobudzenie psychoruchowe, drażliwość, omamy.
  • Bardzo rzadko: dezorientacja.
  • Częstość nieznana: psychoza.
• Zaburzenia układu nerwowego:
  • Często: ból głowy, zawroty głowy, senność.
  • Rzadko: drgawki, zaburzenia koordynacji ruchowej, parestezje, obwodowa neuropatia czuciowa lub ruchowa (drętwienie lub parestezje kończyn), ataksja.
  • Bardzo rzadko: encefalopatia, zaburzenia móżdżkowe.
• Zaburzenia ucha i błędnika:
  • Rzadko: szum w uszach.
• Zaburzenia serca:
  • Rzadko: kołatanie serca, ból w klatce piersiowej.
  • Bardzo rzadko: wydłużenie odstępu QT, zaburzenia rytmu serca (w tym migotanie komór, torsade de pointes).
• Zaburzenia naczyniowe:
  • Rzadko: zapalenie żył (po podaniu dożylnym), zaczerwienienie skóry, uderzenia gorąca.
  • Bardzo rzadko: zapalenie naczyń.
• Zaburzenia żołądka i jelit:
  • Bardzo często: nudności.
  • Często: wymioty, biegunka, ból brzucha, metaliczny lub gorzki posmak w ustach.
  • Rzadko: zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie jamy ustnej, zapalenie języka.
  • Bardzo rzadko: zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit.
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
  • Rzadko: zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy, żółtaczka cholestatyczna lub mieszana, zapalenie wątroby.
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
  • Rzadko: wysypka, świąd, pokrzywka.
  • Bardzo rzadko: pęcherzowe zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka, ostry uogólniony osutkowy krostkowica.
• Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:
  • Rzadko: bóle stawowe.
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
  • Rzadko: zmiana zabarwienia moczu (czerwonobrunatne).
  • Bardzo rzadko: zapalenie pęcherza moczowego, wielomocz, nietrzymanie moczu, dysuria.
• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
  • Często: osłabienie.
• Badania diagnostyczne:
  • Rzadko: obniżenie wartości ciśnienia tętniczego.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciw pierwotniakom, kod ATC: PO1AB01

Metronidazol jest pochodną 5-nitroimidazolu o działaniu przeciwpierwotniakowym i przeciwbakteryjnym.

Mechanizm działania

Metronidazol łatwo przenika do organizmów jednokomórkowych, pierwotniaków i bakterii, nie przenika do komórek ssaków. Potencjał oksydorodukcyjny metronidazolu jest niższy niż ferredoksyny, białka transportującego elektrony. Białko to występuje w organizmach beztlenowych i ubogich w tlen. Różnica potencjałów powoduje redukcję grupy nitrowej metronidazolu. Zredukowana postać metronidazolu powoduje z kolei rozerwanie łańcucha DNA w tych organizmach. Działa na Trichomonas vaginalis, Giardia lamblia, Entamoeba histolytica i Balantidium coli.

Metronidazol działa również silnie bakteriobójczo na bakterie beztlenowe:

• Gram-ujemne paleczki: Bacteroides species, w tym Bacteroides (B. fragilis, B. distasonis, B. ovatus, B. thetaiotaomicron, B. vulgatus), Fusobacterium species,
• Gram-dodatnie paleczki: Eubacterium, Clostridium,
• Gram-dodatnie ziarniaki: Peptococcus species, Peptostreptococcus species.

Metronidazol nie działa bakteriobójczo na większość bakterii tlenowych i względnie beztlenowych, grzyby i wirusy.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Wchłanianie
Metronidazol szybko wchłania się z przewodu pokarmowego (min. 80%). Tylko w niewielkich ilościach wchłania się po podaniu dopochwowym. Po podaniu dawki 250 mg, 500 mg lub 2 g zdrowym ochotnikom stężenie maksymalne w osoczu występuje w czasie 1-3 godzin i wynosi odpowiednio 4,6-6,5 µg/ml, 11,5-13 µg/ml i 30-45 µg/ml. Obecność pokarmu zmniejsza szybkość wchłaniania i zmniejsza stężenie maksymalne metronidazolu w surowicy. Około 20% metronidazolu wiąże się z białkami.

Dystrybucja
Metronidazol rozmieszcza się w większości tkanek i płynów ustrojowych, w tym w żółci, w kościach, w ślinie, w płynie otrzewnowym, w wydzielinie pochwy, w płynie nasiemnym, w płynie mózgowo-rdzeniowym, w tkance mózgowej i wątrobowej. Przekracza również barierę łożyska i przenika do mleka matki w stężeniu podobnym do stężenia występującego w osoczu. Biologiczny okres półtrwania metronidazolu (T_0.5) u dorosłych z prawidłową czynnością nerek i wątroby wynosi 6-8 godzin. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby okres półtrwania metronidazolu może się wydłużyć.

Metabolizm
Średnio 30-60% doustnie podanego metronidazolu ulega przemianie w wątrobie na drodze hydroksylacji, utleniania i sprzęgania z kwasem glukuronowym. Główny metabolit 2-hydroksymetronidazol działa również przeciwbakteryjnie i przeciwpierwotniakowo.

Eliminacja
Metronidazol i jego metabolity wydalają się głównie przez nerki w 60-80%. Natomiast z kałem wydala się tylko 6-15% podanej dawki. Klirens nerkowy produktu wynosi 70-100 ml/min. Mocz może mieć ciemne lub czerwono-brązowe zabarwienie w związku z obecnością rozpuszczalnych w wodzie barwników, które są produktami metabolizmu metronidazolu. Nieliczne dane sugerują, że wydalanie nerkowe metronidazolu jest zmniejszone u pacjentów w podeszłym wieku. Metronidazol można usunąć na drodze hemodializy, natomiast dializa otrzewnowa nie daje efektu.

5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie

Mutagenność
W badaniach in vitro metronidazol wykazywał działanie mutagenne, którego nie obserwowano w badaniach in vivo na ssakach. W długotrwałych badaniach na myszach i szczurach wykazano, że metronidazol podany doustnie działa mutagennie. Działania takiego nie obserwowano w badaniach na chomikach.

Kancerogenność
W kilku badaniach na myszach, którym podawano metronidazol, rozwinęły się nowotwory płuc. U samców myszy otrzymujących metronidazol w dużych dawkach (500 mg/kg mc. na dobę) obserwowano znaczący wzrost częstości występowania złośliwych guzów wątroby. W badaniu, w którym myszy otrzymywały metronidazol przez okres całego życia wzrosła częstotliwość występowania złośliwej postaci chłoniaka i nowotworów płuc. W badaniach na szczurach otrzymujących długotrwale doustnie metronidazol nastąpił znaczący wzrost częstości występowania różnych postaci nowotworów u samic, szczególnie raka sutka i wątroby.

Teratogenność
Metronidazol nie uszkadzał płodów po podaniu ciężarnym szczurom w dawce pięciokrotnie większej od stosowanej u ludzi. Metronidazol podawany dootrzewnowo ciężarnym myszom w dawce stosowanej u ludzi działał toksycznie na płód, nie działał toksycznie po podaniu doustnym.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

• Skrobia ziemniaczana
• Żelatyna
• Głukoza ciekła
• Magnezu stearynian

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

6.3 Okres ważności

3 lata

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

6.5 Rodzaj i zawartość opakowania

Blistry z folii Aluminium/PVC zawierające po 14, 20 lub 28 tabletek, w tekturowym pudełku.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania

Bez specjalnych wymagań.

7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA S.A.
ul. Pelplińska 19
83-200 Starogard Gdański

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Pozwolenie nr 23872

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 31.03.2017 r.
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 11.02.2022 r.

10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO