Bi-Profenid, Tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu

Ulotka: Bi-Profenid, Tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Bi-Profenid, 150 mg, tabletki o zmodyfikowanym uwalnianiu

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

Jedna tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu zawiera: 150 mg ketoprofenu (Ketoprofenum).

Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza jednowodna, skrobia pszeniczna (zawiera gluten).

Każda tabletka zawiera 3,8 µg skrobi pszenicznej (zawierającej gluten), patrz punkt 4.4.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu.

Tabletki składają się z dwóch warstw (warstwy białej o szybkim uwalnianiu oraz warstwy żółtej o powolnym uwalnianiu substancji czynnej); każda z warstw tabletki zawiera po 75 mg ketoprofenu.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Objawowe leczenie:

• chorób reumatycznych, w tym reumatoidalnego zapalenia stawów,
• zapalenia stawów innego pochodzenia,
• stanów zapalnych pozastawowych, jak zapalenie pochewek ścięgnistych lub zespół bolesnego barku,
• choroby zwyrodnieniowej stawów, przebiegającej z dużym nasileniem bólu i znacznie ograniczającej sprawność pacjenta.

4.2 Dawkowanie i sposób podawania

Maksymalna dawka dobowa wynosi 200 mg. Należy dokładnie rozważyć bilans korzyści do ryzyka przed rozpoczęciem leczenia dawką 200 mg. Stosowanie większych dawek nie jest zalecane (patrz punkt 4.4).

Dorośli i młodzież w wieku powyżej 15 lat:

• 150 mg na dobę, tj. 1 tabletka o zmodyfikowanym uwalnianiu jednorazowo.

Tabletki należy przyjmować podczas posiłku, popijając szklanką wody. Tabletkę należy połknąć w całości, nie rozgryzać.

W przypadku łagodnych zaburzeń żołądkowo-jelitowych, celowe może być stosowanie leków neutralizujących lub osłaniających błonę śluzową żołądka. Związki glinu o działaniu neutralizującym nie zmniejszają wchłaniania ketoprofenu.

Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów (patrz punkt 4.4).

Szczególne grupy pacjentów:

• pacjenci z niewydolnością nerek i osoby w podeszłym wieku: zaleca się zmniejszenie dawki początkowej oraz stosowanie najmniejszych dawek skutecznych (patrz punkt 5.2);
• pacjenci odwodnieni (patrz punkty 4.4 i 4.5);
• pacjenci z niewydolnością wątroby: pacjentów takich należy monitorować oraz stosować możliwie najmniejsze dawki skuteczne (patrz punkty 4.4. i 5.2);
• dzieci: nie ustalono bezpieczeństwa stosowania ketoprofenu u dzieci.

4.3 Przeciwwskazania

Ketoprofen jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

• rozpoznana nadwrażliwość na ketoprofen lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1, astma aspirynowa lub inne reakcje nadwrażliwości występujące po niesteroidowych lekach przeciwzapalnych (NLPZ). U tych pacjentów, u których występowały w wywiadzie reakcje nadwrażliwości takie jak: skurcz oskrzeli, ataki astmy, nieżyt nosa, pokrzywka lub inne reakcje typu alergicznego obserwowano ciężkie, rzadko prowadzące do zgonu reakcje anafilaktyczne (patrz punkt 4.8),
• czynna choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, lub w wywiadzie krwawienia z żołądka i jelit, owrzodzenie lub perforacje,
• ciężka niewydolność wątroby lub nerek,
• ciężka niewydolność serca,
• skaza krwotoczna,
• rozpoznana nadwrażliwość lub nietolerancja glutenu (tabletki zawierają w składzie skrobię pszenną),
• trzeci trymestr ciąży.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

U pacjentów z astmą oskrzelową oraz przewlekłym nieżytem nosa, przewlekłym zapaleniem zatok i (lub) polipami nosa występuje zwiększone ryzyko alergii na kwas acetylosalicylowy i (lub) niesteroidowe leki przeciwzapalne. Podanie ketoprofenu u tych pacjentów może wywołać napad astmy, skurcz oskrzeli, szczególnie u osób z nadwrażliwością na kwas acetylosalicylowy lub NLPZ (patrz punkt 4.3).

Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub krwawienia, takie jak: doustne kortykosteroidy, antykoagulanty takie jak warfaryna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, leki przeciwpłytkowe (takie jak aspiryna) i nikorandyl (patrz punkt 4.5).

Należy unikać jednoczesnego stosowania ketoprofenu i innych NLPZ, włączając selektywne inhibitory cyklooksygenazy typu – 2 (COX-2).

Niektóre dane epidemiologiczne sugerują, że stosowanie ketoprofenu, zwłaszcza w dużych dawkach, może być związane z wyższym ryzykiem wystąpienia poważnej toksyczności żołądkowo-jelitowej, w porównaniu do pozostałych NLPZ (patrz również punkt 4.3).

Ryzyko krwawienia do przewodu pokarmowego, owrzodzeń i perforacji wzrasta z dawką ketoprofenu lub innego leku z grupy NLPZ, stosowaną u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie, szczególnie powikłaną krwawieniem i perforacją przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.3), a także u osób w podeszłym wieku. W opisanych grupach pacjentów leczenie należy rozpocząć od możliwie najmniejszej dawki. W tej populacji, a także u pacjentów wymagających leczenia małymi dawkami kwasu acetylosalicylowego, lub innymi lekami mogącymi zwiększać ryzyko działań niepożądanych w obrębie przewodu pokarmowego, należy również rozważyć stosowanie leków osłaniających błonę śluzową (np. mizoprostol lub inhibitory pompy protonowej) (patrz poniżej i punkt 4.5).

Pacjenci z ciężkimi chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie osoby w podeszłym wieku, powinny poinformować o wszystkich nietypowych objawach ze strony jamy brzusznej (zwłaszcza krwawienie do przewodu pokarmowego), szczególnie w początkowym okresie leczenia.

Stosowanie ketoprofenu lub innego leku z grupy NLPZ, może być przyczyną krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia przewodu pokarmowego lub perforacji (u niektórych pacjentów ze skutkiem śmiertelnym), które mogą wystąpić podczas przyjmowania ketoprofenu w dowolnym momencie leczenia, nawet bez objawów zwiastunowych. Należy zachować ostrożność, stosując ketoprofen u pacjentów, u których w wywiadzie występowały zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych związanych ze stosowaniem któregokolwiek z leków z grupy NLPZ, zwłaszcza krwawienia z przewodu pokarmowego lub perforacji, niekiedy ze skutkiem śmiertelnym zwiększa się u pacjentów w podeszłym wieku, którzy są bardziej podatni, pacjentów o małej masie ciała, a także u pacjentów z zaburzeniami czynności płytek krwi lub przyjmujących leki przeciwzakrzepowe lub leki antyagregacyjne (patrz punkt 4.5). Jeśli wystąpią objawy krwawienia lub owrzodzenia żołądka, produkt leczniczy należy natychmiast odstawić.

Ketoprofen lub inne leki z grupy NLPZ, należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami żołądka i jelit w wywiadzie i poddać tych pacjentów szczególnej obserwacji w przypadku takich chorób jak: zapalenie błony śluzowej żołądka i (lub) dwunastnicy, wrzodziejące zapalenie okrężnicy i choroba Crohna, ze względu na możliwość nasilenia choroby (patrz punkt 4.8).

Bardzo rzadko donoszono o występowaniu ciężkich reakcje skórnych, czasami śmiertelnych, w tym złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona lub toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka podczas stosowania NLPZ (patrz punkt 4.8). Największe ryzyko wystąpienia tych zaburzeń występuje na początku leczenia. W większości przypadków te reakcje skórne występują podczas pierwszego miesiąca leczenia. Należy zaprzestać stosowania produktu Bi-Profenid w przypadku pojawienia się wysypki skórnej, uszkodzenia błon śluzowych, lub innych objawów nadwrażliwości.

Podczas stosowania ketoprofenu zgłaszano przypadki rumienia trwałego (FDE, ang. fixed drug eruption). Nie należy ponownie stosować ketoprofenu u pacjentów, u których w wywiadzie wystąpił rumień trwały podczas przyjmowania ketoprofenu.

Może wystąpić hiperkalientia, zwłaszcza u pacjentów z cukrzycą, niewydolnością nerek i (lub) leczonych jednocześnie lekami zwiększającymi stężenie potasu we krwi (patrz punkt 4.5). Należy monitorować stężenie potasu w tych przypadkach.

Pacjentów z reakcjami nadwrażliwości na światło słoneczne lub fototoksycznością w wywiadzie, należy dokładnie obserwować podczas stosowania ketoprofenu.

U pacjentów z niewydolnością serca, marskością wątroby, zespołem nerczycowym, przewlekłymi zaburzeniami czynności nerek oraz zaburzeniami gospodarki wodnej (np. odwodnienie w wyniku stosowania leków moczopędnych, hipowolemia po zabiegu chirurgicznym lub z innych przyczyn) ketoprofen, może zmniejszać przepływ nerkowy poprzez hamowanie syntezy prostaglandyn, prowadząc do wystąpienia zaburzeń czynności nerek, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. W początkowym okresie leczenia u tych pacjentów niezbędne jest szczegółowe monitorowanie wielkości diurezy oraz innych wskaźników czynności nerek. Zaburzenie czynności nerek może prowadzić do obrzęków i zwiększenia stężenia azotu pozabiałkowego w surowicy.

U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub z chorobą wątroby w wywiadzie konieczna jest dokładna obserwacja (należy okresowo oznaczać aktywność aminotransferaz, szczególnie podczas długotrwałego leczenia) i indywidualne dostosowanie dawki produktu leczniczego.

Podczas długotrwałego stosowania ketoprofenu należy wykonywać badania wskaźników morfologii krwi oraz kontrolować wskaźniki czynności wątroby oraz nerek. Odnotowano bardzo rzadkie przypadki żółtaczki i zapalenia wątroby podczas leczenia ketoprofenem.

W przypadku wystąpienia zaburzeń widzenia należy przerwać stosowanie produktu leczniczego.

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania ketoprofenu u dzieci. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 15 lat.

U pacjentek przyjmujących przewlekłe ketoprofen opisano przypadki wtórnej nieplodności bez jajeczkowania (wskutek braku pęknięcia pęcherzyka Graafa). Stosowanie ketoprofenu lub innego leku z grupy NLPZ, może niekorzystnie wpływać na plodność u kobiet i nie jest ono zalecane u kobiet, które planują zajście w ciążę. W przypadku kobiet, które mają trudności z zajściem z ciążę lub które są poddawane badaniom w związku z nieplodnością, należy rozważyć zakończenie stosowania ketoprofenu lub innego leku z grupy NLPZ.

Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów (patrz punkt 4.2).

Maskowanie objawów zakażenia podstawowego
Bi-Profenid może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia stosowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli produkt leczniczy Bi-Profenid stosowany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają.

Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe
Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie lub łagodną do umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca, z zatrzymaniem płynów i z obrzękami należy odpowiednio kontrolować i wydawać właściwe zalecenia. Zatrzymanie płynów i obrzęki były zgłaszane w związku z leczeniem NLPZ.

Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych innych niż kwas acetylosalicylowy (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest związane ze zwiększeniem ryzyka zakrzepicy tętnic (np. zawai serca lub udar). Dane te są niewystarczające, aby wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania ketoprofenu.

Podobnie jak w przypadku wszystkich leków z grupy NLPZ, należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca, rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych, a także przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami ryzyka chorób układu krążenia (np. z nadciśnieniem tętniczym, hiperlipidemia, cukrzycą, palących tytoń).

U pacjentów przyjmujących niesteroidowe leki przeciwzapalne inne niż kwas acetylosalicylowy w leczeniu bólu okołooperacyjnego po zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych odnotowano wzrost ryzyka tętniczych incydentów zakrzepowych.

Zwiększone ryzyko wystąpienia migotania przedsionków było zgłaszane w związku z leczeniem NLPZ.

Laktoza
W związku z występowaniem w tabletkach laktozy, produkt leczniczy Bi-Profenid nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, zespołem złego wehłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem laktazy (typu Lapp).

Skrobia pszeniczna (zawiera gluten)
Ten lek zawiera bardzo małe ilości glutenu (pochodzącego ze skrobi pszenicznej) i określa się go jako „bezglutenowy”. W związku z tym jest bardzo mało prawdopodobne, aby spowodowało to jakiekolwiek problemy u pacjentów z chorobą trzewną (celiaklią).
Jedna tabletka zawiera nie więcej niż 3,8 mikrogramów glutenu.

Leku nie powinni stosować pacjenci z alergią na pszenicę (inną niż choroba trzewna).

Zawartość sodu
Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania ketoprofenu z następującymi lekami:

• innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapałnymi (w tym selektywnymi inhibitorami cyklooksygenazy 2 – COX-2) i salicylanami w dużych dawkach
  Jednoczesne stosowanie prowadzi do zwiększenia działań niepożądanych (zwłaszcza ryzyka powstania owrzodzenia przewodu pokarmowego oraz krwawienia z przewodu pokarmowego).
• lekami przeciwzakrzepowymi:
  • heparyną
  • antagonistami witaminy K (np.: warfaryna)
  • lekami przeciwagregacyjnymi (np.: tiklopidyna, klopidogrel)
  • inhibitorami trombiny (np.: dabigatran)
  • bezpośrednimi inhibitorami czynnika Xa (np.: apiksaban, rywaroksaban, edoksaban)

  Ketoprofen hamuje agregację płytek krwi oraz podraźnia błonę śluzową żołądka, prowadząc do zwiększonego ryzyka krwawienia, zwłaszcza z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4). Nie zaleca się stosowania wymienionych leków jednocześnie z ketoprofenem. Jeśli jednoczesne stosowanie tych leków jest niezbędne, należy uważnie obserwować objawy kliniczne u pacjenta oraz wykonywać okresowe kontrole wskaźników badań laboratoryjnych. Nie należy stosować terapii z NLPZ dłużej niż kilka dni.

• litem
  Podobnie do innych NLPZ, ketoprofen hamuje wydalanie litu i może zwiększać jego stężenie w surowicy nawet do wartości toksycznych. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania ketoprofenu z solami litu. Jeśli postępowanie takie jest konieczne, należy ściśle monitorować stężenia litu w surowicy i odpowiednio modyfikować jego dawki w trakcie leczenia NLPZ oraz po zakończeniu leczenia NLPZ.
• metotreksatem (w dawkach większych niż 15 mg na tydzień)
  Jednoczesne stosowanie metotreksatu w dużych dawkach (większych niż 15 mg na tydzień) powoduje zwiększone prawdopodobieństwo toksyczności hematologicznej, które związane jest ze zwiększaniem stężenia metotreksatu w surowicy, wskutek wypierania go przez ketoprofen z połączeń z białkami osocza i zmniejszeniem jego klirensu nerkowego oraz przedłużaniem okresu półtrwania metotreksatu.

Należy zachować środki ostrożności podczas jednoczesnego stosowania z następującymi lekami:

• lekami zwiększającymi stężenie potasu we krwi
  Produkty lecznicze i kategorie terapeutyczne, które mogą zwiększać stężenie potasu we krwi (tj sole potasu, leki moczopędne oszczędzające potas, inhibitory konwertazy angiotensyny oraz leki blokujące receptory angiotensyny II, inne NLPZ, heparyny (o małej masie cząsteczkowej lub niefrakcjonowana), cyklosporyna, takrolimus i trimetopym): Ryzyko hiperkaliemii może być zwiększone, gdy leki wymienione powyżej są podawane jednocześnie z ketoprofenem (patrz punkt 4.4).
• lekami moczopędnymi
  U pacjentów otrzymujących leki moczopędne, a szczególnie u pacjentów odwodnionych, jednoczesne stosowanie ketoprofenu może prowadzić do zmniejszenia przepływu nerkowego (wskutek hamowania syntezy prostaglandyn) i do wystąpienia niewydolności nerek. Tacy pacjenci powinni przed rozpoczęciem leczenia skojarzonego zostać nawodnieni; po rozpoczęciu leczenia należy także pamiętać o kontrolowaniu czynności nerek (patrz punkt 4.4).
• inhibitorami konwertazy angiotensyny oraz lekami blokującymi receptory angiotensyny II
  U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek (np. u pacjentów odwodnionych lub pacjentów w podeszłym wieku) jednoczesne stosowanie inhibitorów konwertazy angiotensyny lub leków blokujących receptory angiotensyny II wraz z inhibitorami cyklooksygenazy może powodować dalsze pogorszenie czynności nerek, w tym prowadzące do możliwej ostrej niewydolności nerek.
• metotreksatem (w dawkach mniejszych niż 15 mg na tydzień)
  Podczas pierwszych tygodni jednoczesnego stosowania ketoprofenu i metotreksatu w dawkach mniejszych niż 15 mg na tydzień należy wykonywać pełne badanie wskaźników morfologii krwi co tydzień. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz pacjentów w podeszłym wieku pełne badanie wskaźników morfologii krwi należy wykonywać częściej.
• kortykosteroidami
  Zwiększenie ryzyka wystąpienia owrzodzenia w przewodzie pokarmowym i krwawienia (patrz punkt 4.4).
• pentoksyfiliną
  Podczas jednoczesnego stosowania z ketoprofenem występuje zwiększone ryzyko krwawienia. Należy częściej obserwować pacjenta i monitorować czas krwawienia.
• tenofowirem
  Podczas jednoczesnego stosowania fumaranu dizoproksylu tenofowiru z ketoprofenem występuje zwiększone ryzyko niewydolności nerek.
• nikorandylem
  U pacjentów przyjmujących jednocześnie nikorandyl oraz leki z grupy NLPZ, istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkich powikłań, takich jak owrzodzenie, perforacja i krwawienie z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).
• glikozydami nasercowymi
  Niesteroidowe leki przeciwzapalne mogą nasilać niewydolność serca i powodować zwiększenie stężenia glikozydów nasercowych we krwi. Zalecana jest ostrożność, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, z uwagi na fakt, że leki z grupy NLPZ mogą zaburzać czynność nerek oraz zmniejszać klirens nerkowy glikozydów nasercowych.
• cyklosporyną
  Zwiększone prawdopodobieństwo działania nefrotoksycznego, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku.
• takrolimusem
  Zwiększone prawdopodobieństwo działania nefrotoksycznego, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku.
• antybiotykami z grupy chinolonów
  U pacjentów stosujących jednocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne i antybiotyk z grupy chinolonów jest zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek.

Należy zwrócić szczególną uwagę na stosowanie ketoprofenu jednocześnie z:

• lekami przeciwnadeiśnieniowymi (lekami blokującymi receptory β-adrenergiczne, inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę, lekami moczopędnymi) – ryzyko zmniejszenia skuteczności tych leków (wskutek hamowania syntezy prostaglandyn rozszerzających naczynia przez leki z grupy NLPZ);
• lekami trombolitycznymi – zwiększone ryzyko krwawienia;
• probenecydem – jednoczesne stosowanie z ketoprofenem może znacznie zmniejszyć klirens osoczowy ketoprofenu;
• inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) – zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4).

Ketoprofen może zmniejszyć skuteczność domacicznych środków antykoncepcyjnych.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża
Hamowanie syntezy prostaglandyn może mieć szkodliwy wpływ na przebieg ciąży i (lub) rozwój zarodka lub płodu. Dane z badań epidemiologicznych wskazują, że stosowanie inhibitora syntezy prostaglandyn we wczesnym okresie ciąży wiąże się ze zwiększonym ryzykiem poronienia i rozwoju wad rozwojowych serca oraz wytrzewienia jelit. Bezwzględne ryzyko wad dotyczących układu sercowo-naczyniowego zwiększyło się z mniej niż 1% do około 1,5%. Uważa się, że ryzyko zwiększa się wraz ze zwiększeniem dawki i wydłużeniem czasu leczenia. Wykazano, że u zwierząt podanie inhibitora syntezy prostaglandyn powoduje zwiększoną utratę przed- i poimplantacyjną zarodków oraz zwiększenie śmiertelności zarodków i plodów. Ponadto stwierdzono, że podawanie zwierzętom inhibitora syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy zwiększa częstość rozwoju różnych wad rozwojowych, w tym dotyczących układu sercowo-naczyniowego.

Od 20. tygodnia ciąży stosowanie ketoprofenu może powodować malowodzie wynikające z zaburzeń czynności nerek płodu. Może to wystąpić wkrótce po rozpoczęciu leczenia i zwykle ustępuje po odstawieniu leku. Ponadto odnotowano przypadki zwężenia przewodu tętniczego po leczeniu w drugim trymestrze ciąży, z których większość ustąpiła po przerwaniu leczenia. W związku z tym ketoprofenu nie należy stosować w I i II trymestrze ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli ketoprofen stosowany jest u kobiet starających się zajść w ciążę lub u kobiet w pierwszym i drugim trymestrze ciąży, lek należy podawać w możliwie najmniejszej dawce przez możliwie najkrótszy czas. W przypadku stosowaniu ketoprofenu przez kilka dni w okresie od 20. tygodnia ciąży należy rozważyć monitorowanie przedporodowe pod kątem malowodzia i zwężenia przewodu tętniczego. Należy przerwać stosowanie ketoprofenu w przypadku stwierdzenia malowodzia lub zwężenia przewodu tętniczego.

Wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn:

• stosowane w trzecim trymestrze ciąży mogą narazić płód na:
  • toksyczne działanie na układ krążenia i oddechowy (przedwczesne zwężenie/zamknięcie przewodu tętniczego i nadciśnienie płucne);
  • zaburzenia czynności nerek (patrz powyżej);
• przyjmowane pod koniec ciąży mogą narazić matkę i noworodka na:
  • wydłużenie czasu krwawienia, działanie przeciwagregacyjne, które może wystąpić nawet po zastosowaniu małych dawek ketoprofenu;
  • zahamowanie skurczów macicy, które prowadzi do opóźnienia lub przedłużenia porodu.

Z tego względu stosowanie ketoprofenu w III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3 oraz 5.3).

Karmienie piersią
Brak danych dotyczących wydzielania ketoprofenu do mleka matki.
Nie zaleca się stosowania ketoprofenu u kobiet karmiących piersią.

Płodność
Patrz punkt 4.4.

4.7 Wpływ na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Należy ostrzec pacjenta o możliwości wystąpienia zawrotów głowy, senności oraz drgawek. Należy zalecić pacjentowi, że jeśli wystąpi którekolwiek z tych zaburzeń, aby nie prowadził pojazdów ani obsługiwał maszyn.

4.8 Działania niepożądane

Następujące działania niepożądane są wymienione na podstawie klasyfikacji układów i narządów i przy użyciu następującej konwencji: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/1000 do <1/100); rzadko (≥1/10 000 do <1/1000); bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

• Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
  • rzadko: niedokrwistość spowodowana krwotokiem lub krwawieniem.
  • częstość nieznana: agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, małopłytkowość.
• Zaburzenia układu immunologicznego:
  • częstość nieznana: reakcje anafilaktyczne (w tym wstrząs anafilaktyczny).
• Zaburzenia psychiczne:
  • częstość nieznana: depresja, zaburzenia snu, koszmary senne.
• Zaburzenia układu nerwowego:
  • często: bóle głowy, zawroty głowy, senność.
  • częstość nieznana: drgawki, parestezje, zaburzenia smaku.
• Zaburzenia oka:
  • częstość nieznana: zaburzenia widzenia.
• Zaburzenia ucha i błędnika:
  • częstość nieznana: szumy uszne, zaburzenia słuchu.
• Zaburzenia serca:
  • częstość nieznana: kołatanie serca, niewydolność serca.
• Zaburzenia naczyniowe:
  • częstość nieznana: nadciśnienie tętnicze, zapalenie naczyń.
• Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia:
  • częstość nieznana: astma oskrzelowa, skurcz oskrzeli, duszność, nieżyt nosa, obrzęk krtani.
• Zaburzenia żołądka i jelit:
  • często: nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, niestrawność, zaparcia, wzdęcia.
  • rzadko: owrzodzenie żołądka i dwunastnicy, krwawienie z przewodu pokarmowego, perforacja przewodu pokarmowego, zapalenie błony śluzowej żołądka.
  • częstość nieznana: zaostrzenie choroby Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, zapalenie trzustki, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie przełyku.
• Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
  • częstość nieznana: zapalenie wątroby, żółtaczka, zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych.
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
  • często: wysypka, świąd, pokrzywka.
  • rzadko: wypadanie włosów, nadwrażliwość na światło.
  • częstość nieznana: rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, złuszczające zapalenie skóry, rumień trwały, obrzęk naczynioruchowy, pęcherzyca, łysienie.
• Zaburzenia nerek i dróg moczowych:
  • częstość nieznana: ostra niewydolność nerek, zespół nerczycowy, śródmiąższowe zapalenie nerek, białkomocz, krwiomocz.
• Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
  • częstość nieznana: obrzęki (zwłaszcza u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub z niewydolnością serca), gorączka.
• Badania diagnostyczne:
  • częstość nieznana: zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi.

Ponadto, jak w przypadku innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, mogą wystąpić: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zmniejszenie stężenia glukozy we krwi, zmniejszenie stężenia sodu we krwi.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych:
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: NLPZ, pochodne kwasu propionowego, kod ATC: M01AE03.

Ketoprofen jest niesteroidowym lekiem przeciwzapalnym, przeciwgorączkowym i przeciwbólowym. Jego działanie polega na hamowaniu syntezy prostaglandyn. Ketoprofen hamuje cyklooksygenazę (COX) 1 i 2. W badaniach in vitro wykazano, że ketoprofen hamuje również syntezę leukotrienów i działa antagonistycznie w stosunku do receptora bradykininy. W badaniach in vitro wykazano, że ketoprofen stabilizuje lizosomy i hamuje uwalnianie enzymów lizosomalnych.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Ketoprofen jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w osoczu po podaniu doustnym osiągane jest po 0,5 do 2 godzin. Wchłanianie ketoprofenu zależy od postaci leku i pH w żołądku. Wchłanianie ketoprofenu jest lepsze, gdy lek jest przyjmowany na czczo, ale wówczas częściej występują działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego. Wchłanianie ketoprofenu jest opóźnione, gdy lek jest przyjmowany po posiłku, ale całkowita ilość wchłoniętego leku nie ulega zmianie.

Ketoprofen wiąże się w ponad 99% z białkami osocza, głównie z albuminami. Ketoprofen przenika do mazi stawowej, gdzie jego stężenie osiąga 30% do 70% stężenia w osoczu. Okres półtrwania ketoprofenu wynosi około 2 godzin. Ketoprofen jest metabolizowany głównie w wątrobie przez sprzęganie z kwasem glukuronowym. Wydalany jest głównie z moczem (około 80% dawki) w postaci metabolitów, a w mniejszym stopniu z kałem. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek klirens ketoprofenu jest zmniejszony, a okres półtrwania wydłużony.

U pacjentów w podeszłym wieku farmakokinetyka ketoprofenu nie ulega istotnym zmianom.

5.3 Przedkliniczne dane bezpieczeństwa

Dane przedkliniczne nie wykazały szczególnego zagrożenia dla ludzi, opartego na konwencjonalnych badaniach toksyczności, genotoksyczności i rakotwórczości.

6. DANE FARMACEUTYCZNE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, skrobia pszeniczna (zawiera gluten), karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), koloidalny dwutlenek krzemu, magnezu stearynian.

Otoczka tabletki: hypromeloza, makrogol 6000, tytanu dwutlenek (E171), talk.

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Brak istotnych niezgodności.

6.3 Okres ważności

3 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności dotyczące przechowywania

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed wilgocią. Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

6.5 Rodzaj opakowania i wielkość opakowania

Opakowanie: 20, 30, 50, 60 lub 100 tabletek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

6.6 Inne informacje

Nie dotyczy.

7. POSIADACZ POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

Sanofi-Aventis Sp. z o.o.
ul. Domaniewska 28C
02-672 Warszawa

8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU

1429

9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA ODNOWIENIA POZWOLENIA

Data pierwszej rejestracji: 1997-01-10
Data ostatniego odnowienia: 2021-06-29

10. DATA ZATWIERDZENIA TEKSTU

2023-05-24