Ulotka: Morfeo, Kapsułki twarde
Spis treści
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Morfeo, 10 mg, kapsułki twarde
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda kapsułka twarda zawiera 10 mg zaleplonu (Zaleplonum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna.
Każda kapsułka twarda zawiera 71.01 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Kapsułka, twarda.
Morfeo, 10 mg: kapsułka twarda (turkusowo-różowa)
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Produkt leczniczy Morfeo wskazany jest w leczeniu pacjentów z bezsennością, mających trudności z zasypianiem. Lek zalecany jest tylko w przypadku ciężkich zaburzeń, uniemożliwiających prowadzenie normalnego trybu życia lub będących przyczyną poważnego dyskomfortu dla chorego.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Zalecana dawka produktu wynosi 10 mg.
Leczenie powinno trwać tak krótko, jak to możliwe, maksymalnie 2 tygodnie.
Produkt leczniczy Morfeo może być przyjmowany bezpośrednio przed położeniem się do łóżka lub po położeniu się do łóżka, jeśli pacjent ma trudności z zaśnięciem. Przyjęcie leku po posiłku opóźnia czas osiągnięcia maksymalnego stężenia w osoczu o około 2 godziny, dlatego nie zaleca się przyjmowania produktu leczniczego Morfeo podczas lub bezpośrednio po spożyciu posiłku.
U żadnego pacjenta całkowita dawka dobowa produktu leczniczego Morfeo nie powinna być większa niż 10 mg. Pacjentom należy poradzić, aby nie przyjmowali drugiej dawki produktu w ciągu tej samej nocy.
Dzieci i młodzież
Produkt leczniczy Morfeo jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci i młodzieży (patrz punkt 4.3).
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Nie jest konieczne dostosowanie dawkowania produktu w przypadku łagodnych do umiarkowanych zaburzeń czynności nerek, ponieważ farmakokinetyka produktu leczniczego Morfeo u tych pacjentów nie ulega zmianie. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek produkt jest przeciwwskazany (patrz punkt 4.3).
4.3 Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
- Zaburzenia czynności wątroby.
- Ciężkie zaburzenia czynności nerek.
- Zespół bezdechu sennego.
- Miastenia (Myasthenia gravis).
- Ciężka niewydolność oddechowa.
- Dzieci i młodzież (w wieku poniżej 18 lat)
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
U pacjentów stosujących leki nasenne i uspokajające po zażyciu tych leków opisywano złożone zachowania, np. prowadzenie pojazdów w półśnie (ang. „sleep-driving”), polegające na kierowaniu pojazdami w stanie niepełnej świadomości, z amneżją wsteczną. Tego rodzaju zdarzenia mogą występować u osób uprzednio nieleczonych lub leczonych lekami o działaniu nasennym i uspokajającym. Wprawdzie zachowania, takie jak prowadzenie pojazdów w półśnie, mogą występować podczas stosowania samych leków o działaniu nasennym i uspokajającym w terapeutycznych dawkach, jednak wydaje się, że ryzyko tych zachowań zwiększa się, jeśli stosuje się alkohol oraz inne substancje o działaniu hamującym ośrodkowy układ nerwowy lub dawki przekraczające maksymalną zalecaną dawkę. Z uwagi na zagrożenie dla pacjenta i ryzyko dla osób z otoczenia, zaleca się przerwanie stosowania zaleplonu u pacjentów, którzy doświadczyli prowadzenia pojazdów w półśnie. Po zażyciu produktu o działaniu nasennym i uspokajającym opisywano również inne złożone zachowania w stanie niepełnej świadomości (np. przygotowywanie i spożywanie posiłków, prowadzenie rozmów telefonicznych, współżycie płciowe). Podobnie jak w przypadku prowadzenia pojazdów w półśnie, pacjenci zwykłe nie pamiętali tych zdarzeń.
Podczas stosowania produktów o działaniu uspokajającym i nasennym, w tym zaleplonu, opisywano ciężkie reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne. Po podaniu pierwszej dawki lub kolejnych dawek zgłaszano przypadki obrzęku naczynioruchowego obejmującego język, głośnię lub krtań. U niektórych pacjentów, przyjmujących leki uspokajające i nasenne, występowały dodatkowe objawy, takie jak duszność, uczucie zaciskania się gardła lub nudności i wymioty. Niekiedy konieczna była hospitalizacja i leczenie w trybie dorażnym. Jeśli obrzęk naczynioruchowy obejmuje język, głośnię lub krtań, może wystąpić niedrożność górnych dróg oddechowych prowadząca do zgonu. Nie należy podejmować prób ponownego leczenia u pacjentów, u których po terapii zaleplonem wystąpił obrzęk naczynioruchowy.
Bezsenność może być spowodowana zaburzeniami fizycznymi lub psychicznymi. Bezsenność utrzymująca się lub nasilająca po krótkim okresie stosowania zaleplonu może wskazywać na potrzebę ponownej oceny pacjenta.
Zaleplon ma krótki okres półtrwania w osoczu i z tego względu należy rozważyć alternatywne leczenie, jeśli pacjent budzi się przedwcześnie. Chorych należy pouczyć, żeby nie przyjmowali drugiej dawki leku tej samej nocy.
Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Morfeo z produktami, o których wiadomo, że działają na CYP3A4, może zmieniać stężenie zaleplonu w osoczu (patrz punkt 4.5).
Nie zaleca się stosowania leku jednocześnie z alkoholem. Działanie uspokajające leku może ulegać nasileniu w przypadku jednoczesnego przyjmowania z alkoholem, co może ograniczać zdolność kierowania pojazdami i obsługi maszyn następnego dnia (patrz punkt 4.7).
Ryzyko związane z jednoczesnym stosowaniem opioidów
Jednoczesne stosowanie produktu leczniczego Morfeo z opioidami może powodować uspokojenie, depresję oddechową, śpiączkę i śmierć.
Ze względu na te zagrożenia jednoczesne przepisywanie leków uspokajających takich jak benzodiazepiny lub podobne leki takie jak produkt leczniczy Morfeo z opioidami należy stosować u pacjentów, u których alternatywne sposoby leczenia są niewystarczające. Jeśli zostanie podjęta decyzja o przepisaniu produktu leczniczego Morfeo jednocześnie z opioidami, należy przepisać leki w najmniejszych skutecznych dawkach oraz na możliwie najkrótszy czas jednoczesnego stosowania (patrz również punkt 4.2 „Dawkowanie i sposób podawania”).
Należy monitorować pacjentów czy nie występują u nich objawy podmiotowe i przedmiotowe depresji oddechowej oraz uspokojenia. W związku z tym zdecydowanie zaleca się, by informować pacjentów i ich otoczenie, aby byli świadomi tych objawów (patrz punkt 4.5).
Toletancja
W przypadku wielokrotnego stosowania przez kilka tygodni może nastąpić zmniejszenie skuteczności działania nasennego krótko działających benzodiazepin i produktów podobnych do benzodiazepin.
Uzależnienie
Stosowanie benzodiazepin i produktów o podobnych mechanizmach działania jak benzodiazepiny może prowadzić do wytworzenia uzależnienia fizycznego i psychicznego. Ryzyko rozwoju uzależnienia zwiększa się wraz z dawką i czasem stosowania oraz jest większe u pacjentów, u których w wywiadzie stwierdzono nadużywanie alkoholu i leków. W przypadku rozwinięcia się uzależnienia fizycznego nagłemu odstawieniu leku towarzyszą objawy odstawienia. Mogą być to bóle głowy, bóle mięśni, silny lęk, napięcie, niepokój, splątanie i drażliwość. W ciężkich przypadkach mogą wystąpić następujące objawy: poczucie niercalności, depersonalizacja, nadwrażliwość na dźwięki, drżenie i mrowienie kończyn, nadwrażliwości na światło, hałas i dotyk, omamy lub napady padaczkowe. W badaniach przeprowadzonych po wprowadzeniu produktu do obrotu odnotowano przypadki uzależnienia spowodowanego zaleplonem, podawanym przeważnie w połączeniu z innymi lekami psychotropowymi.
Bezsenność z odbicia i lęk
Po odstawieniu produktu może wystąpić w nasilonej formie przemijający zespół objawów, które były przyczyną rozpoczęcia leczenia benzodiazepiną lub jej pochodnymi. Mogą wystąpić inne reakcje obejmujące zmiany nastroju, lęk lub zaburzenia snu i niepokój.
Czas leczenia
Czas leczenia powinien być jak najkrótszy (patrz punkt 4.2) i nie powinien być dłuższy niż 2 tygodnie. Nie należy przedłużać wskazanego czasu leczenia bez ponownego badania pacjenta.
Na początku leczenia celowe jest poinformowanie pacjenta o ograniczonym czasie trwania terapii. Jest ważne, aby pacjent miał świadomość możliwości wystąpienia objawów z odbicia, przez co zmniejszy się jego lęk, w razie wystąpienia takich objawów po odstawieniu produktu.
Zaburzenia pamięci i funkcji psychomotorycznych
Benzodiazepiny i produkty podobne do benzodiazepin mogą wywoływać amnezję następczą i zaburzenia funkcji psychomotorycznych. Objawy te występują najczęściej w ciągu kilku godzin po przyjęciu produktu. W celu zmniejszenia tego ryzyka pacjent nie powinien podejmować czynności wymagających koordynacji psychomotorycznej przez co najmniej 4 godziny po przyjęciu produktu leczniczego Morfeo (patrz punkt 4.7).
Reakcje psychiczne i paradoksalne
Wiadomo, iż po przyjęciu benzodiazepin lub produktów o działaniu podobnym do działania benzodiazepin mogą wystąpić następujące objawy: niepokój, pobudzenie, drażliwość, obniżone zahamowanie, agresywność, brak zdolności logicznego myślenia, urojenia, wybuchy gniewu, koszmary senne, depersonalizacja, omamy, psychozy, nieadekwatne zachowanie, ekstrawersja pozostająca w niezgodności z charakterem pacjenta i inne efekty behawioralne. Mogą one być wywołane działaniem substancji czynnej, powstawać samoistnie lub w wyniku zaburzeń psychicznych czy fizycznych. Prawdopodobieństwo wystąpienia tych reakcji jest większe u osób w podeszłym wieku. W razie wystąpienia tych objawów należy przerwać leczenie. Wszystkie nowe objawy podmiotowe i przedmiotowe wymagają uważnej i natychmiastowej oceny.
Specjalne grupy chorych
Pacjenci w podeszłym wieku
Osoby w podeszłym wieku mogą być bardziej wrażliwe na działanie produktów nasennych i z tego względu nie zaleca się stosowania u nich produktu leczniczego Morfeo 10 mg.
Nadużywanie alkoholu i leków
Benzodiazepiny i produkty o działaniu do nich podobnym powinny być stosowane z najwyższą ostrożnością u pacjentów z uzależnieniem od alkoholu lub leków w wywiadzie.
Zaburzenia czynności wątroby
Benzodiazepiny i produkty o podobnym do nich działaniu nie są wskazane u chorych z niewydolnością wątroby, gdyż mogą przyspieszać rozwój encefalopatii (patrz punkt 4.2).
Zaburzenia czynności nerek
Produkt leczniczy Morfeo nie jest wskazany do leczenia pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, ponieważ nie prowadzono odpowiednich badań dla tej grupy pacjentów.
Nie jest konieczne dostosowanie dawkowania produktu w przypadku umiarkowanych zaburzeń czynności nerek, ponieważ farmakokinetyka zaleplonu u tych pacjentów nie ulega zmianie.
Niewydolność oddechowa
Należy zachować szczególną ostrożność przepisując leki uspokajające chorym z przewlekłą niewydolnością oddechową.
Psychoza
Benzodiazepiny i produkty o działaniu podobnym do działania benzodiazepin nie są zalecane do leczenia podstawowego psychozy.
Depresja
Benzodiazepiny i produkty o podobnym do nich działaniu nie powinny być stosowane w monoterapii depresji lub lęku związanego z depresją (u takich chorych mogą nasilać się skłonności samobójcze). Ponadto, ze względu na zwiększone ryzyko celowego przedawkowania u osób z depresją, ilość przepisywanego tym pacjentom produktu, w tym zaleplonu, należy ograniczyć do niezbędnego minimum.
Laktoza jednowodna
Produkt leczniczy Morfeo zawiera laktozę jednowodną. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Sód
Produkt leczniczy Morfeo zawiera sód. Produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na kapsułkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Stosowanie produktu jednocześnie z alkoholem nie jest zalecane. Działanie uspokajające leku może się nasilać w przypadku jednoczesnego przyjmowania z alkoholem. Ogranicza to zdolność kierowania pojazdami i obsługi maszyn następnego dnia (patrz punkt 4.7).
Należy zachować ostrożność w razie jednoczesnego stosowania z innymi produktami wpływającymi na ośrodkowy układ nerwowy. Nasilenie ośrodkowego działania uspokajającego może wystąpić w wypadku jednoczesnego stosowania z produktami: przeciwpsychotycznymi (neuroleptykami), nasennymi, przeciwlękowymi lub uspokajającymi, przeciwdepresyjnymi, opioidowymi przeciwbólowymi, przeciwpadaczkowymi, środkami znieczulającymi i przeciwhistaminowymi działającymi uspokajająco. Jednoczesne stosowanie zaleplonu z tymi lekami może zwiększyć ryzyko wystąpienia senności, w tym ograniczonej zdolności prowadzenia pojazdów następnego dnia (patrz punkt 4.7).
Równoczesne zastosowanie pojedynczej dawki 10 mg zaleplonu i wenlafaksyny (w postaci o przedłużonym uwalnianiu) w dawce 75 mg lub 150 mg na dobę nie powodowało interakcji wpływających na procesy pamięciowe (natychmiastowe i opóźnione przypominanie słów) lub funkcje psychomotoryczne (test podstawiania symboli cyfrowych). Dodatkowo, nie odnotowano interakcji farmakokinetycznych pomiędzy zaleplonem i wenlafaksyną (w postaci o przedłużonym uwalnianiu).
W przypadku opioidowych leków przeciwbólowych wystąpić może nasilenie działania euforyzującego, prowadzące do zwiększenia uzależnienia fizycznego.
Opioidy:
Jednoczesne stosowanie leków uspokajających, takich jak benzodiazepiny lub podobnych leków, takich jak produkt leczniczy Morfeo z opioidami zwiększa ryzyko uspokojenia, depresji oddechowej, śpiączki i śmierci z powodu nasilenia depresyjnego działania na ośrodkowy układ nerwowy. Dawkowanie i czas trwania jednoczesnego stosowania powinny być ograniczone (patrz punkt 4.4).
Uważa się, że difenhydramina jest słabym inhibitorem oksydazy aldehydowej w wątrobie u szczurów, jednak jej hamujące działanie w wątrobie u ludzi nie jest znane. Nie wykazano interakcji farmakokinetycznych między zaleplonem a difenhydraminą po podaniu każdego z leków w pojedynczej dawce (odpowiednio 10 mg i 50 mg). Jednak ze względu na to, że obydwa związki wpływają na ośrodkowy układ nerwowy, możliwy jest addycyjny efekt farmakodynamiczny.
Cymetydyna, nieswoisty, umiarkowanie silny inhibitor kilku enzymów wątrobowych, w tym oksydazy aldehydowej i CYP3A4, powoduje zwiększenie stężenia zaleplonu w osoczu o 85% w związku z pierwotnym (oksydaza aldehydowa) oraz wtórnym (CYP3A4) zahamowaniem aktywności enzymów odpowiedzialnych za metabolizm zaleplonu. Z tego względu zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania cymetydyny i produktu leczniczego Morfeo.
Jednoczesne podanie produktu leczniczego Morfeo z pojedynczą dawką 800 mg erytromycyny, silnego, selektywnego inhibitora CYP3A4, prowadziło do zwiększenia stężenia zaleplonu w osoczu o 34%. Rutynowa modyfikacja dawkowania produktu leczniczego Morfeo nie jest konieczna, ale pacjentów należy poinformować o możliwości nasilenia działania uspokajającego.
Z kolei rytampicyna, silny induktor kilku enzymów wątrobowych, w tym CYP3A4, może powodować czterokrotne zmniejszenie stężenia zaleplonu w osoczu. Jednoczesne podanie produktu leczniczego Morfeo z takimi induktorami CYP3A4 jak: rytampicyna, karbamazepina i fenobarbital, może zmniejszyć skuteczność zaleplonu.
Zaleplon nie wpływa na profil farmakokinetyczny ani farmakodynamiczny digoksyny i warfaryny, które to leki mają wąski indeks terapeutyczny. Ponadto ibuprofen, będący przykładem leku zmieniającego wydalanie nerkowe, nie wykazuje interakcji z produktem leczniczym Morfeo.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Chociaż badania przeprowadzone na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego ani embriotoksycznego, brak dostatecznej liczby danych klinicznych pozwalających na ocenę bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego Morfeo w czasie ciąży i karmienia piersią.
Ciąża
Stosowanie produktu leczniczego Morfeo w czasie ciąży nie jest zalecane. Kobietę w wieku rozrodczym należy ostrzec, aby w przypadku planowania lub podejrzenia ciąży zasięgnęła porady lekarza odnośnie przerwania leczenia.
Jeśli z ważnych przyczyn medycznych lek jest podawany w końcowej fazie ciąży lub podczas porodu w dużych dawkach, to ze względu na farmakologiczne działanie substancji czynnej można oczekiwać u noworodka takich efektów jak: hipotermia, hipotonia i umiarkowana depresja oddechowa.
U niemowląt, których matki będąc w zaawansowanej ciąży przyjmowały długotrwale benzodiazepiny i produkty lecznicze o podobnych mechanizmach działania, może rozwinąć się uzależnienie fizyczne, istnieje ryzyko wystąpienia objawów odstawienia w okresie pourodzeniowym.
Karmienie piersią
Ponieważ zaleplon jest wydzielany do mleka, produkt leczniczy Morfeo nie powinien być podawany karmiącym piersią matkom.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Morfeo wywiera znaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Sedacja, amneżja, upośledzenie koncentracji i zaburzenia czynności mięśni mogą niekorzystnie wpłynąć na zdolność kierowania i obsługiwania urządzeń mechanicznych następnego dnia. Niewystarczająca ilość snu zwiększa prawdopodobieństwo zaburzenia czujności. Ponadto, stosowanie zaleplonu z alkoholem i z innymi lekami działającymi depresyjnie na OUN zwiększa to ryzyko (patrz punkt 4.5).
Zalecane jest zachowanie ostrożności przez pacjentów wykonujących zadania wymagające znacznej sprawności psychofizycznej. Należy zalecić pacjentom, aby nie prowadzili pojazdów ani nie obsługiwali maszyn, dopóki nie zostanie ustalone, że ich sprawność nie została zaburzona.
4.8 Działania niepożądane
Najczęściej obserwowane działania niepożądane to: amneżja, parestezje, senność i bolesne miesiączkowanie.
Częstość występowania działań niepożądanych została określona w następujący sposób:
Bardzo często (≥1/10)
Często (≥1/100 do <1/10)
Niezbyt często (≥1/1000 do <1/100)
Rzadko (≥1/10 000 do <1/1000)
Bardzo rzadko (<1/10 000)
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
| Narząd/ układ | Bardzo często | Często | Niezbyt często | Rzadko | Bardzo rzadko | Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych) |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zaburzenia układu immunologicznego | reakcje anafilaktyczne/ anafilaktoidalne | |||||
| Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | jadłowstręt | |||||
| Zaburzenia psychiczne (patrz również poniżej depresja i reakcje psychiczne i paradoksalne) | depersonalizacja, omamy, depresja, splątanie, apatia | somnambulizm | ||||
| Zaburzenia układu nerwowego (patrz także poniżej: Amnezja) | amnezja, parestezje, senność | bezład lub brak koordynacji ruchów, zawroty głowy, zmniejszona koncentracja, omamy węchowe, zaburzenia mowy (dyzartria, mowa zamazana), niedoczulica | ||||
| Zaburzenia oka | zaburzenia widzenia, podwójne widzenie | |||||
| Zaburzenia ucha i błędnika | przeczulica słuchowa | |||||
| Zaburzenia żołądka i jelit | nudności | |||||
| Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | hepatotoksyczność (opisywana głównie jako podwyższona aktywność aminotransferaz) | |||||
| Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | reakcje nadwrażliwości na światło | obrzęk naczynioruchowy | ||||
| Zaburzenia układu rozrodczego i piersi | bolesne miesiączkowanie | |||||
| Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | astenia, złe samopoczucie |
Amnezja
Podczas stosowania leku w zaleconych dawkach terapeutycznych wystąpić może amneżja następcza, a ryzyko jej wystąpienia zwiększa się po większych dawkach. Wystąpienie amneżji może być powiązane z niewłaściwym zachowaniem (patrz punkt 4.4).
Depresja
Podczas stosowania benzodiazepin lub leków podobnych do działania benzodiazepin mogą ujawnić się istniejące u pacjenta zaburzenia depresyjne.
Reakcje psychiczne i paradoksalne
Podczas stosowania benzodiazepin lub leków o działaniu do nich podobnym mogą wystąpić następujące objawy: niepokój, pobudzenie, drażliwość, obniżone hamowanie, agresywność, brak zdolności logicznego myślenia, urojenia, wybuchy gniewu, koszmary senne, depersonalizacja, omamy, psychozy, niedekwatne zachowanie, ekstrawersja pozostająca w niezgodności z charakterem osoby i inne niepożądane reakcje behawioralne. Występowanie opisanych objawów jest bardziej prawdopodobne u osób w podeszłym wieku.
Uzależnienie
Stosowanie (nawet w dawkach terapeutycznych) prowadzić może do wystąpienia uzależnienia fizycznego: przerwanie leczenia może spowodować objawy zespołu abstynencji lub efekty z odbicia (patrz punkt 4.4). Pojawić się może uzależnienie psychiczne. Odnotowano przypadki nadużywania benzodiazepin i leków o podobnym działaniu.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49-21-301
fax: +48 22 49-21-309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9 Przedawkowanie
Doświadczenia kliniczne dotyczące ostrego zatrucia produktem leczniczym Morfeo są ograniczone. Brak danych na temat toksycznego stężenia leku u ludzi.
Podobnie jak w przypadku innych benzodiazepin i leków o podobnym działaniu, przedawkowanie na ogół nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla życia, jeśli pacjent nie przyjął innych środków działających hamująco na OUN (w tym alkoholu).
Objawy przedawkowania
Przedawkowanie benzodiazepin lub leków o działaniu podobnym do działania benzodiazepin objawia się zazwyczaj różnego stopnia zahamowaniem czynności ośrodkowego układu nerwowego, od senności do śpiączki.
W przypadkach łagodnych mogą wystąpić takie objawy, jak senność, splątanie i letarg. W cięższej postaci może wystąpić ataksja, hipotonia, niedociśnienie tętnicze, depresja oddechowa, a w rzadkich przypadkach śpiączka i bardzo rzadko zgon.
Po przedawkowaniu zaleplonu zgłaszano również zaburzenia czynności poznawczych, takie jak dezorientacja i amnezja.
Leczenie
W przypadku przedawkowania zaleca się monitorowanie podstawowych czynności życiowych i ogólny nadzór nad pacjentem. W razie potrzeby należy wdrożyć leczenie objawowe i podtrzymujące. Należy rozważyć płukanie żołądka. Podanie węgla aktywowanego może być skuteczne, jeśli zostanie zastosowane w ciągu godziny od przyjęcia leku. Hemodializa nie jest skuteczna w usuwaniu zaleplonu z organizmu, ponieważ zaleplon wiąże się w dużym stopniu z białkami osocza.
Flumazenil, antagonista benzodiazepin, może być stosowany w leczeniu ostrego przedawkowania jako antidotum w przypadkach ciężkiego zatrucia benzodiazepinami lub lekami o podobnym działaniu. Jednakże, flumazenil może wywoływać drgawki u pacjentów uzależnionych od benzodiazepin lub leków o podobnym działaniu (ryzyko wystąpienia zespołu odstawienia) oraz u pacjentów, którzy przyjmują leki przeciwpadaczkowe przez dłuższy czas. W związku z tym stosowanie flumazenilu powinno być rozważone tylko w przypadkach ciężkiego zatrucia z depresją ośrodkowego układu nerwowego i/lub depresją oddechową. Należy zachować ostrożność podczas podawania flumazenilu ze względu na ryzyko wystąpienia drgawek. Należy monitorować czynność oddechową i układu krążenia oraz obserwować pacjenta do momentu ustąpienia objawów.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki nasenne i uspokajające, pochodne pirolopirymidyny.
Kod ATC: N05CF03
Zaleplon jest niebenzodiazepinowym lekiem nasennym, wybiórczo wiążącym się z podjednostką α1 receptora GABAA w kompleksie receptora GABA. Zaleplon nie wiąże się znacząco z receptorami GABAB. Zaleplon wykazuje działanie nasenne o szybkim początku i krótkim czasie trwania. W badaniach na zwierzętach wykazano, że zaleplon wywiera działanie nasenne, przeciwlękowe, przeciwdrgawkowe i zwiotczające mięśnie.
W badaniach klinicznych z zastosowaniem polisomnografii wykazano, że zaleplon skraca czas zasypiania. W badaniach klinicznych z zastosowaniem subiektywnych ocen pacjentów wykazano, że zaleplon skraca czas zasypiania i poprawia jakość snu. W badaniach klinicznych nie wykazano, aby zaleplon zmniejszał liczbę wybudzeń ani wydłużał całkowity czas snu.
W badaniach klinicznych z zastosowaniem polisomnografii wykazano, że zaleplon nie zmienia architektury snu (tj. czasu trwania poszczególnych stadiów snu) w porównaniu z placebo.
W badaniach klinicznych z zastosowaniem polisomnografii wykazano, że zaleplon nie powoduje pogorszenia bezsenności po odstawieniu leku (bezsenność z odbicia).
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Wchłanianie
Zaleplon jest szybko i prawie całkowicie wchłaniany po podaniu doustnym. Jego biodostępność wynosi około 30% ze względu na wyraźny efekt pierwszego przejścia. Maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest w ciągu około 1 godziny. Farmakokinetyka zaleplonu jest liniowa i niezależna od dawki w zakresie dawek od 5 mg do 20 mg. Przyjmowanie zaleplonu bezpośrednio po posiłku o wysokiej zawartości tłuszczu opóźnia wchłanianie, w wyniku czego maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po około 2 godzinach, a jego wartość zmniejsza się o 35%.
Dystrybucja
Zaleplon jest białkami osocza w około 60% + 15%. Objętość dystrybucji w stanie stacjonarnym (Vss) wynosi około 1,4 l/kg, co wskazuje na równomierne rozmieszczenie zaleplonu w tkankach.
Metabolizm
Po podaniu doustnym zaleplon ulega intensywnemu metabolizmowi, przy czym mniej niż 1% dawki jest wydalane w postaci niezmienionej z moczem. Zaleplon jest prawie całkowicie metabolizowany przez oksydazę aldehydową do 5-oksyzaleplonu oraz w mniejszym stopniu przez CYP3A4 do dezetylozaleplonu. Zarówno 5-oksyzaleplon, jak i dezetylozaleplon są następnie metabolizowane do kwasu 5-oksyzaleplonowego glukuronidu, który jest wydalany głównie z moczem. Wszystkie metabolity zaleplonu są farmakologicznie nieczynne.
Eliminacja
Po podaniu doustnym zaleplon jest szybko eliminowany, ze średnim okresem półtrwania wynoszącym około 1 godziny. Średni klirens wynosi około 1 l/min, co wskazuje na wysoki klirens wątrobowy. Zaleplon jest całkowicie usuwany z organizmu w ciągu 48 godzin po podaniu doustnym, głównie w postaci metabolitów (około 70% w moczu i około 30% w kale).
5.3 Dane przedkliniczne
Dane przedkliniczne nie ujawniły szczególnego zagrożenia dla ludzi, opierając się na konwencjonalnych badaniach bezpieczeństwa farmakologicznego, toksyczności po podaniu pojedynczej dawki, toksyczności po podaniu wielokrotnych dawek, genotoksyczności i rakotwórczości.
W badaniach toksyczności po podaniu wielokrotnych dawek u szczurów i psów, w których stosowano dawki powodujące stężenia zaleplonu w osoczu odpowiednio 16 i 22 razy większe od stężeń terapeutycznych u ludzi, obserwowano zwiększenie masy wątroby, któremu towarzyszyła indukcja enzymów mikrosomalnych wątroby. W badaniach toksyczności po podaniu wielokrotnych dawek nie obserwowano zmian histopatologicznych w wątrobie.
W badaniach rakotwórczości u myszy i szczurów, w których stosowano dawki powodujące stężenia zaleplonu w osoczu odpowiednio 5 i 150 razy większe od stężeń terapeutycznych u ludzi, nie obserwowano działania rakotwórczego.
W badaniach genotoksyczności in vitro i in vivo zaleplon nie wykazywał działania genotoksycznego.
W badaniach na zwierzętach nie obserwowano działania teratogennego ani embriotoksycznego.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń kapsulki:
- laktoza jednowodna,
- celuloza mikrokrystaliczna,
- krzemionka koloidalna bezwodna,
- sodu laurylosiarczan,
- karboksymetyloskrobia sodowa,
- magnezu stearynian.
Otoczka kapsulki:
- żelatyna,
- żelaza tlenek czarny (E 172),
- erytrozyna (FD&C Red 3) (E 127),
- żelaza tlenek czerwony (E 172),
- tytanu dwutlenek (E 171),
- indigotyna (E 132).
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
4 lata
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, w oryginalnym opakowaniu.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
Pudełko tekturowe odpowiednio opisane i ocechowane, zawierające blistry z folii Aluminium/PVC, każdy po 10 kapsułek, oraz ulotkę informacyjną.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Brak szczególnych wymagań. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 10561
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 29 kwietnia 2004r.
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 08 lipca 2008r.
