Ulotka: Allupol, Tabletki (300 mg)
Spis treści
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
ALLUPOL, 100 mg, tabletki
ALLUPOL, 300 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
ALLUPOL, 100 mg, tabletki:
Jedna tabletka zawiera 100 mg allopurynolu (Allopurinolum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Jedna tabletka zawiera 68,1 mg laktozy jednowodnej.
ALLUPOL, 300 mg, tabletki:
Jedna tabletka zawiera 300 mg allopurynolu (Allopurinolum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Jedna tabletka zawiera 204,3 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletki.
ALLUPOL, 100 mg, tabletki:
Tabletki koloru białego, okrągłe, obustronnie płaskie, z linią podziału. Linia podziału na tabletce ułatwia tylko jej rozkruszenie, w celu łatwiejszego połknięcia, a nie podział na równe dawki.
ALLUPOL, 300 mg, tabletki:
Tabletki koloru białego, okrągłe, o średnicy 12 mm, obustronnie wypukłe, z linią podziału wytłoczoną po jednej stronie tabletki oraz oznakowaniem „300” wytłoczonym po drugiej stronie tabletki. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
- Leczenie wszystkich postaci hiperurykemii, których nie można kontrolować dietą, w tym hiperurykemii wtórnej różnego pochodzenia i powikłań klinicznych stanów przebiegających z hiperurykemią, zwłaszcza jawnej dny moczanowej, nefropatii moczanowej (np. w trakcie leczenia nowotworów) oraz w celu rozpuszczenia złogów i zapobiegania powstawaniu kamieni moczanowych.
- Leczenie nawracającej kamicy nerkowej z kamieniami nerkowymi o mieszanym składzie wapniowo-szczawianowym, z towarzyszącą hiperurykemią, gdy leczenie płynami, dietą i innymi sposobami okazało się nieskuteczne.
- Choroby nowotworowe i zespoły mieloproliferacyjne z szybkim obrotem komórkowym, w których zwiększone stężenie moczanów występuje samoistnie lub wywołane jest leczeniem cytotoksycznym.
- Zaburzenia czynności niektórych enzymów, prowadzące do nadprodukcji moczanów, np.:
- fosforybozylotransferazy hipoksantynowo-guaninowej (np. zespół Lescha-Nyhana);
- glukozo-6-fosfatazy (np. choroba spichrzeniowa glikogenu);
- syntetazy fosforybozylopirofosforanowej;
- amidotransferazy fosforybozylopirofosforanowej;
- fosforybozylotransferazy adeninowej.
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dawkowanie u osób dorosłych
Podawanie allopurynolu należy rozpocząć od stosowania małej dawki leku, np. 100 mg na dobę, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Początkową dawkę należy zwiększać tylko wtedy, gdy wpływ stosowanej dawki na stężenie moczanów w surowicy nie jest zadowalający. Szczególnie ostrożnie należy postępować w przypadku pacjentów z niewydolnością nerek (patrz punkt 4.2 „Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek”).
Zaleca się następujące schematy dawkowania:
- od 100 mg do 200 mg na dobę w stanach lekkich;
- od 300 mg do 600 mg na dobę w stanach umiarkowanie ciężkich;
- od 700 mg do 900 mg na dobę w stanach ciężkich.
Dawki większe niż 300 mg należy podawać w dawkach podzielonych nie przekraczając 300 mg w dowolnym momencie. Jeśli konieczne jest obliczenie dawki na kilogram masy ciała, należy stosować następujący zakres dawek: od 2 do 10 mg/kg masy ciała na dobę.
Dzieci i młodzież
Dzieci w wieku poniżej 15 lat produkt leczniczy stosuje się w dawkach od 10 do 20 mg/kg masy ciała na dobę, do maksymalnej dawki 400 mg na dobę. Stosowanie produktu leczniczego u dzieci jest rzadko wskazane, z wyjątkiem chorób nowotworowych (szczególnie białaczki) i niektórych zaburzeń enzymatycznych, takich jak zespół Lesch-Nyhana.
Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku
Ze względu na brak danych, dotyczących stosowania produktu leczniczego u pacjentów w podeszłym wieku, należy stosować najmniejsze dawki, które spowodują uzyskanie zadowalającego zmniejszenia stężenia moczanów. Należy zwracać szczególną uwagę na wskazówki zawarte w punkcie 4.2 „Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek” oraz w punkcie 4.4.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
Allopurynol i jego metabolity wydalane są przez nerki, dlatego też zaburzenia czynności nerek mogą prowadzić do retencji produktu leczniczego i (lub) jego metabolitów, a w konsekwencji do przedłużenia ich okresów półtrwania w osoczu. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek wskazane może być stosowanie dawki mniejszej niż 100 mg na dobę lub też podawanie dawki 100 mg w odstępach dłuższych niż 24 godziny.
Jeśli możliwe jest monitorowanie stężenia oksypurynolu w osoczu, to dawkowanie allopurynolu należy ustalić tak, aby stężenie oksypurynolu było mniejsze niż 100 µmol/L (15,2 mg/L).
Allopurynol i jego metabolity są usuwane z organizmu podczas dializy nerkowej. Jeśli pacjent wymaga dializy dwa lub trzy razy w tygodniu, należy rozważyć następujący, alternatywny schemat dawkowania: podawanie 300-400 mg produktu leczniczego ALLUPOL tuż po każdej dializie, bez podawania kolejnych dawek do czasu następnego zabiegu.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zmniejszyć dawki produktu leczniczego. Zaleca się okresowe wykonywanie testów czynnościowych wątroby we wstępnym okresie leczenia.
Dawkowanie w leczeniu chorób z intensywnym obrotem moczanowym, np. w chorobach nowotworowych, w zespole Lesch-Nyhana
Zaleca się zastosowanie produktu leczniczego ALLUPOL przed rozpoczęciem leczenia cytotoksycznego w celu wyrównania hiperurykemii i (lub) hiperurykozurii. Istotne jest zapewnienie właściwego nawodnienia pacjenta w celu utrzymania optymalnej diurezy oraz alkalizacja moczu w celu zwiększenia rozpuszczalności moczanów i (lub) kwasu moczowego. Produkt leczniczy ALLUPOL należy stosować w dawkach mieszczących się w dolnych granicach zalecanego zakresu dawkowania.
W przypadku pacjentów z nefropatią moczanową lub inną patologią zaburzającą czynność nerek, należy przestrzegać zaleceń podanych w punkcie „Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek”.
Powyższe zalecenia mają na celu zmniejszenie ryzyka odkładania złogów ksantyny oraz (lub) oksypurynolu, co mogłoby niekorzystnie wpłynąć na stan kliniczny pacjenta. Patrz punkt 4.5, 4.8.
Monitorowanie pacjentów
We właściwych odstępach czasu należy oznaczać stężenie moczanów w surowicy i w moczu oraz kwasu moczowego w moczu, w celu dostosowania dawki.
Sposób podawania
Produkt leczniczy ALLUPOL należy stosować doustnie, produkt można przyjmować raz na dobę po posiłku. Produkt leczniczy ALLUPOL jest dobrze tolerowany przez pacjentów, zwłaszcza jeśli przyjmowany jest po posiłkach. Jeśli dobowa dawka produktu leczniczego jest większa niż 300 mg i wystąpią objawy nietolerancji ze strony przewodu pokarmowego, produkt leczniczy można podawać w dawkach podzielonych.
4.3 Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
6-Merkaptopuryna lub azatiopryna
Należy unikać jednoczesnego stosowania allopurynolu z 6-merkaptopuryną lub azatiopryną, ponieważ notowano przypadki zakończone zgonem (patrz punkt 4.5).
Zespół nadwrażliwości, zespół Stevens-Johnsona (ang. SJS – Stevens-Johnson Syndrome) oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (ang. TEN –Toxic Epidermal Necrolysis)
Reakcje nadwrażliwości występujące po zastosowaniu allopurynolu, mogą objawiać się na wiele sposobów, włączając: wysypkę grudkowo-plamistą, zespół nadwrażliwości (znany także jako reakcje z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi – DRESS) oraz SJS i (lub) TEN. Wymienione reakcje są diagnozowalne klinicznie, a ich obraz kliniczny pozostaje podstawą do podejmowania decyzji o stosowaniu produktu leczniczego. Jeżeli w dowolnym momencie leczenia występują powyższe reakcje, należy bezzwłocznie zaprzestać przyjmowania allopurynolu. Wznowienia leczenia nie należy podejmować u pacjentów z zespołem nadwrażliwości oraz SJS i (lub) TEN. W przypadku reakcji nadwrażliwości można zastosować terapię kortykosteroidami. (patrz punkt 4.8 „Działania niepożądane – Zaburzenia układu immunologicznego oraz Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej”).
Allel HLA-B*5801
Wykazano, iż allel HLA-B*5801 jest powiązany z ryzykiem rozwinięcia zespołu nadwrażliwości oraz SJS i (lub) TEN na skutek przyjmowania allopurynolu. Częstotliwość występowania allelu HLA-B*5801 różni się znacząco w grupach etnicznych: do 20% w populacji chińskiej (Han), 8-15% w populacji tajskiej, około 12% w populacji koreańskiej oraz 1-2% u osób pochodzenia japońskiego lub europejskiego.
Należy rozważyć przeprowadzenie badania przesiewowego w celu wykrycia HLA-B*5801 przed rozpoczęciem leczenia allopurynolem w podgrupach pacjentów o znanej, dużej częstości występowania tego allelu. Przewlekła choroba nerek może dodatkowo zwiększać ryzyko u tych pacjentów. Jeśli nie będzie możliwe przeprowadzenie genotypowania HLA-B*5801 u pacjentów pochodzenia chińskiego (Han), tajskiego lub koreańskiego, rozpoczęcie leczenia musi poprzedzać dokładna ocena korzyści i uznanie, że przeważają one nad możliwym większym ryzykiem. Zastosowanie genotypowania w innych populacjach pacjentów nie zostało określone.
Jeśli wiadomo, że pacjent jest nosicielem allelu HLA-B*5801 (dotyczy to zwłaszcza osób pochodzenia chińskiego (Han), tajskiego lub koreańskiego), nie należy rozpoczynać leczenia allopurynolem, chyba że nie są dostępne inne opcje leczenia, a korzyści z leczenia przewyższają zagrożenia. Wymagane jest wzmożone nadzorowanie objawów zespołu nadwrażliwości oraz SJS/TEN, zaś pacjent powinien zostać poinformowany o konieczności natychmiastowego zaprzestania leczenia po wystąpieniu pierwszych objawów.
Objawy SJS lub TEN mogą wystąpić nawet u pacjentów, u których wynik badania wykrywającego HLA-B*5801 był negatywny, niezależnie od ich pochodzenia etnicznego.
Zaburzenia czynności nerek lub wątroby
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek należy stosować zmniejszone dawki (patrz punkt 4.2). U pacjentów leczonych z powodu nadciśnienia tętniczego lub niewydolności serca, na przykład za pomocą leków moczopędnych oraz inhibitorów ACE, mogą jednocześnie występować zaburzenia czynności nerek. Dlatego też allopurynol należy stosować ostrożnie w tej grupie pacjentów.
U pacjentów z przewlekłymi zaburzeniami czynności nerek leczonych jednocześnie lekami moczopędnymi (w szczególności diuretykami pętlowymi) może wystąpić zwiększone ryzyko rozwoju ciężkich reakcji nadwrażliwości, w tym SJS i (lub) TEN związanych ze stosowaniem allopurynolu.
Bezobjawowa hiperurykemia
Ogólnie uważa się, że bezobjawowa hiperurykemia nie jest wskazaniem do stosowania produktu leczniczego ALLUPOL i może być wyrównana przez podawanie płynów, zastosowanie odpowiedniej diety oraz leczenie jej przyczyny.
Stosowanie w ostrym napadzie dny
Nie należy rozpoczynać leczenia allopurynolem przed całkowitym ustąpieniem ostrego napadu dny, ponieważ może to wywołać kolejne napady.
W początkowym okresie stosowania produktu leczniczego ALLUPOL, podobnie jak w przypadku środków urykozurycznych, może wystąpić ostre dnawe zapalenie stawów. Dlatego też, zaleca się profilaktyczne stosowanie odpowiedniego leku przeciwzapalnego lub kolchicyny przez co najmniej jeden miesiąc. Należy zasięgnąć odpowiednich informacji z literatury fachowej, dotyczących szczegółowych zaleceń dawkowania oraz środków ostrożności i ostrzeżeń.
Jeśli u pacjenta przyjmującego allopurynol wystąpi ostry napad dny, należy kontynuować leczenie allopurynolem, nie zmieniając dawki produktu leczniczego i jednocześnie podawać odpowiedni środek przeciwzapalny.
Odkładanie się złogów ksantynowych
W stanach, w których występuje znaczne zwiększenie wytwarzania moczanów (np. w chorobach nowotworowych i podczas ich leczenia, w zespole Lesch-Nyhana), całkowite stężenie ksantyny w moczu może, w rzadkich przypadkach, zwiększyć się na tyle, by spowodować odkładanie się złogów ksantynowych w drogach moczowych. Ryzyko to można zminimalizować, zapewniając właściwe nawodnienie pacjenta w celu uzyskania optymalnego rozcieńczenia moczu.
Zaklinowanie moczanowych kamieni nerkowych
Ponieważ prawidłowe leczenie produktem leczniczym ALLUPOL doprowadza do rozpuszczenia dużych kamieni moczanowych znajdujących się w miedniczkach nerkowych, istnieje niewielka możliwość ich zaklinowania się w moczowodzie.
Zaburzenia tarczycy
W długoterminowym otwartym badaniu kontynuacyjnym zaobserwowano zwiększone wartości TSH (>5,5 µIU/mL) u pacjentów poddanych długotrwałemu leczeniu allopurynolem (5,8%). Należy zachować ostrożność podczas stosowania allopurynolu u pacjentów z zaburzeniami czynności tarczycy.
Specjalne ostrzeżenia dotyczące substancji pomocniczych
Laktoza
Produkt leczniczy ALLUPOL zawiera laktozę. Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
6-Merkaptopuryna i azatiopryna
Azatiopryna jest metabolizowana do 6-merkaptopuryny, którą jest inaktywowana przez działanie oksydazy ksantynowej. Podczas jednoczesnego podawania 6-merkaptopuryny lub azatiopryny z allopurynolem, inhibitorem oksydazy ksantynowej, hamowanie oksydazy ksantynowej wydłuża ich działanie. Stężenie 6-merkaptopuryny lub azatiopryny w surowicy może podczas jednoczesnego podawania tych produktów leczniczych z allopurynolem osiągnąć toksyczny poziom, czego skutkiem jest zagrażająca życiu pancytopenia i mielosupresja. Dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania allopurynolu z 6-merkaptopuryną lub azatiopryną. Jeśli uzna się, że jednoczesne podawanie z 6-merkaptopuryną lub azatiopryną jest klinicznie konieczne, dawkę należy zmniejszyć do jednej czwartej (25%) zwykle stosowanej dawki 6-merkaptopuryny lub azatiopryny oraz należy zapewnić częste kontrolowanie parametrów hematologicznych (patrz punkt 4.4).
Należy pouczyć pacjentów, aby zgłaszali wszelkie objawy przedmiotowe i podmiotowe zahamowania czynności szpiku kostnego (niewyjaśnione zasinienia lub krwawienie, ból gardła, gorączka).
Widarabina (arabinozyd adeniny)
Dostępne dane sugerują, że obecność allopurynolu wydłuża okres półtrwania widarabiny. W przypadku jednoczesnego podawania obu produktów leczniczych konieczna jest uważna obserwacja pacjenta w celu wykrycia objawów zwiększonego działania toksycznego.
Salicylany i produkty lecznicze zwiększające wydalanie kwasu moczowego i (lub) moczanów
Oksypurynol, który jest metabolitem allopurynolu i wykazuje działanie terapeutyczne, jest wydalany przez nerki w sposób podobny do moczanów. Dlatego też, produkty lecznicze zwiększające wydalanie kwasu moczowego i (lub) moczanów, takie jak probenecyd lub salicylany w dużych dawkach mogą przyspieszyć wydalanie oksypurynolu, co może zmniejszyć skuteczność produktu leczniczego ALLUPOL. Jednakże kliniczne znaczenie tej interakcji należy oceniać indywidualnie w każdym przypadku.
Chlorpropamid
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, którym podaje się jednocześnie produkt leczniczy ALLUPOL i chlorpropamid, może wystąpić większe ryzyko przedłużenia działania hipoglikemizującego. Powodem tego jest możliwość konkurowania allopurynolu i chlorpropamidu podczas wydalania w cewkach nerkowych.
Leki przeciwzakrzepowe – pochodne kumaryny
Rzadko opisywano przypadki zwiększenia działania przeciwzakrzepowego leków z grupy pochodnych kumaryny, w tym warfaryny, podczas jednoczesnego stosowania z allopurynolem. Dlatego też wszystkich pacjentów przyjmujących leki przeciwzakrzepowe należy uważnie monitorować.
Fenytoina
Allopurynol może hamować utlenianie fenytoiny w wątrobie, ale kliniczne znaczenie tej reakcji nie zostało wykazane.
Teofilina
Opisano hamowanie metabolizmu teofiliny. Mechanizm powyższej interakcji można tłumaczyć tym, że u człowieka oksydaza ksantynowa bierze udział w biotransformacji teofiliny. Należy monitorować stężenie teofiliny u pacjentów, którzy rozpoczynają leczenie allopurynolem, lub gdy zwiększana jest jego dawka.
Ampicylina lub amoksycylina
Obserwowano zwiększenie częstości występowania wysypek skórnych u pacjentów przyjmujących jednocześnie ampicylinę lub amoksycylinę i allopurynol, w porównaniu do pacjentów nie przyjmujących obu produktów leczniczych jednocześnie. Nie ustalono przyczyny zaobserwowanej zależności. Jednakże zaleca się, jeśli to tylko możliwe, stosowanie innych antybiotyków niż ampicylina lub amoksycylina u pacjentów leczonych allopurynolem.
Cytostatyki
Zaburzenia składu krwi występują częściej, gdy allopurynol podaje się razem z cytostatykami (np. cyklofosfamid, doksorubicyna, bleomycyna, prokarbazyna, halogenki alkilowe) niż gdy te substancje czynne są podawane osobno. Dlatego należy regularnie kontrolować morfologię krwi.
Cyklosporyna
Doniesienia wskazują, że stężenie cyklosporyny w osoczu może zwiększyć się podczas jednoczesnego podawania allopurynolu. Należy się liczyć z możliwością nasilenia toksyczności cyklosporyny podczas jednoczesnego podawania tych produktów leczniczych.
Dydanozyna
Jednoczesne stosowanie allopurynolu (w dawce 300 mg na dobę) u zdrowych ochotników oraz u pacjentów zakażonych wirusem HIV otrzymujących dydanozynę powodowało podwojenie wartości Cmax oraz AUC dydanozyny, pozostając bez wpływu na końcowy okres półtrwania. W związku z tym może być konieczne zmniejszenie dawki dydanozyny u pacjentów otrzymujących jednocześnie allopurynol.
Leki moczopędne
Zgłaszano występowanie interakcji pomiędzy allopurynolem i furosemidem, która związana była ze zwiększonym stężeniem moczanów w surowicy i zwiększonym stężeniem oksypurynolu w osoczu.
Zgłaszano występowanie zwiększonego ryzyka nadwrażliwości podczas jednoczesnego stosowania allopurynolu z lekami moczopędnymi, szczególnie z diuretykami tiazydowymi, oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE)
Zgłaszano występowanie zwiększonego ryzyka nadwrażliwości podczas jednoczesnego podawania allopurynolu z inhibitorami ACE, szczególnie w przypadku zaburzeń czynności nerek.
Wodorotlenek glinu
Jeśli jednocześnie przyjmuje się wodorotlenek glinu, allopurynol może mieć słabsze działanie. Należy zachować odstęp co najmniej 3 godzin między przyjmowaniem obu leków.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego ALLUPOL podczas ciąży nie jest wystarczająco udokumentowane, mimo jego szerokiego stosowania przez wiele lat bez niekorzystnych następstw chorobowych (patrz punkt 5.3).
Produkt leczniczy może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy nie ma bezpieczniejszej alternatywy, a sama choroba niesie za sobą ryzyko dla matki lub nienarodzonego dziecka.
Karmienie piersią
Allopurynol i jego metabolit oksypurynol przenikają do mleka kobiet karmiących piersią. U kobiety przyjmującej produkt leczniczy ALLUPOL w dawce 300 mg na dobę, stężenia allopurynolu i oksypurynolu w pokarmie wynosiły odpowiednio 1,4 mg/L i 53,7 mg/L. Jednakże brak danych dotyczących wpływu allopurynolu i jego metabolitów na dziecko karmione piersią. Nie zaleca się stosowania allopurynolu podczas karmienia piersią.
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, takich jak senność, zawroty głowy i ataksja, pacjenci powinni być poinformowani o możliwym niebezpieczeństwie w czasie prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjenci powinni zachować szczególną ostrożność do czasu upewnienia się, że allopurynol nie wywołuje u nich negatywnego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i, obsługiwania maszyn lub wykonywania niebezpiecznych czynności.
4.8 Działania niepożądane
Brak współczesnej dokumentacji klinicznej tego produktu leczniczego, która mogłaby być wykorzystana do oceny częstości występowania działań niepożądanych. Częstość działań niepożądanych może być różna w zależności od stosowanej dawki oraz w przypadku leczenia skojarzonego z innymi produktami leczniczymi.
Częstości występowania przypisane do wymienionych poniżej działań niepożądanych zostały określone w przybliżeniu, dla większości z tych działań nie są dostępne odpowiednie dane pozwalające określić częstość występowania.
Działania niepożądane stwierdzone po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu określono jako występujące rzadko lub bardzo rzadko.
Kategorie częstości występowania określono w następujący sposób:
- Bardzo często ≥1/10
- Często ≥1/100 do <1/10
- Niezbyt często ≥1/1 000 do <1/100
- Rzadko ≥1/10 000 do <1/1 000
- Bardzo rzadko <1/10 000
- Częstość nieznana częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych
Działania niepożądane, związane ze stosowaniem produktu leczniczego ALLUPOL, występują rzadko w populacji leczonych pacjentów i w większości przypadków mają niewielkie nasilenie. Częstość występowania działań niepożądanych zwiększa się w przypadkach współistniejącej choroby nerek i (lub) wątroby.
| Klasyfikacja układów i narządów | Częstość | Działania niepożądane |
|---|---|---|
| Zakażenia i zarażenia pasożytnicze | Bardzo rzadko | czyraczność |
| Zaburzenia krwi i układu chłonnego | Bardzo rzadko | agranulocytoza1, niedokrwistość aplastyczna1, trombocytopenia1 |
| Zaburzenia układu immunologicznego | Niezbyt często | nadwrażliwość2 |
| Bardzo rzadko | chłoniak angioimmunoblastyczny komórek T3, reakcja anafilaktyczna | |
| Zaburzenia metabolizmu i odżywiania | Bardzo rzadko | cukrzyca, hiperlipidemia |
| Zaburzenia psychiczne | Bardzo rzadko | depresja |
| Zaburzenia układu nerwowego | Bardzo rzadko | śpiączka, porażenia, ataksja, neuropatia obwodowa, parestezje, senność, ból głowy, zaburzenia smaku |
| Częstość nieznana | jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych | |
| Zaburzenia oka | Bardzo rzadko | zaćma, zaburzenia widzenia, zmiany w obszarze plamki żółtej |
| Zaburzenia ucha i błędnika | Bardzo rzadko | zawroty głowy |
| Zaburzenia serca | Bardzo rzadko | dławica piersiowa, bradykardia |
| Zaburzenia naczyniowe | Bardzo rzadko | nadciśnienie tętnicze |
| Zaburzenia żołądka i jelit | Niezbyt często | wymioty4, nudności4, biegunka4 |
| Bardzo rzadko | zapalenie jamy ustnej, ból brzucha | |
| Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych | Bardzo rzadko | zapalenie wątroby5, martwica wątroby, powiększenie wątroby |
| Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej | Niezbyt często | wysypka6 |
| Bardzo rzadko | łysienie, rumień wielopostaciowy7, zespół Stevensa-Johnsona7, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka7, złuszczające zapalenie skóry, liszaj, zmiany barwnikowe, łuszczyca, świąd, pokrzywka, łysienie rozlane, zmiany paznokci | |
| Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej | Bardzo rzadko | ostre napady dny8, bóle mięśniowe |
| Zaburzenia nerek i dróg moczowych | Bardzo rzadko | mocznica, krwiomocz, obrzęki obwodowe |
| Zaburzenia układu rozrodczego i piersi | Bardzo rzadko | ginekomastia, zaburzenia erekcji |
| Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania | Bardzo rzadko | złe samopoczucie, obrzęk, gorączka |
| Badania diagnostyczne | Bardzo rzadko | zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy, zwiększenie stężenia fosfatazy alkalicznej w surowicy, zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy, zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, zwiększenie stężenia mocznika w surowicy |
1 Zaburzenia krwi i układu chłonnego są zwykle odwracalne i występują u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby, którym podawano jednocześnie produkty lecznicze o działaniu mielotoksycznym.
2 Reakcje nadwrażliwości mogą objawiać się na wiele sposobów, włączając: wysypkę grudkowo-plamistą, zespół nadwrażliwości (znany także jako reakcje z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi – DRESS) oraz zespół Stevensa-Johnsona i (lub) toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Zespół nadwrażliwości może objawiać się gorączką, złym samopoczuciem, bólem mięśni, zapaleniem wątroby, eozynofilią, leukocytozą i wysypką. Może wystąpić zapalenie naczyń, uszkodzenie nerek, a nawet zgon. Zespół nadwrażliwości może wystąpić w każdym momencie leczenia, nawet po kilku miesiącach lub latach. W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości należy natychmiast odstawić allopurynol (patrz punkt 4.4).
3 Chłoniak angioimmunoblastyczny komórek T (AITL) jest rzadkim, agresywnym chłoniakiem związanym z układowymi objawami immunologicznymi. Występowanie AITL zgłaszano u pacjentów leczonych allopurynolem. AITL może rozwinąć się w ciągu kilku tygodni do kilku lat po rozpoczęciu leczenia allopurynolem. AITL może ustąpić po odstawieniu allopurynolu.
4 Zaburzenia żołądka i jelit występują częściej w początkowym okresie leczenia i zwykle ustępują po zmniejszeniu dawki produktu leczniczego ALLUPOL.
5 Zapalenie wątroby może wystąpić w dowolnym momencie leczenia allopurynolem. W przypadku wystąpienia objawów zapalenia wątroby należy natychmiast odstawić allopurynol.
6 Wysypka jest najczęstszym działaniem niepożądanym. Wysypka może być wstępnym objawem ciężkiej reakcji nadwrażliwości. W przypadku wystąpienia wysypki należy natychmiast odstawić allopurynol (patrz punkt 4.4).
7 Zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka mogą zagrażać życiu. W przypadku wystąpienia objawów należy natychmiast odstawić allopurynol (patrz punkt 4.4).
8 Ostry napad dny może wystąpić w początkowym okresie leczenia allopurynolem, ze względu na zmiany stężenia moczanów w surowicy, które powodują mobilizację moczanów z tkanek. Aby zapobiec ostrym napadom dny, zaleca się stosowanie kolchicyny lub niesteroidowego leku przeciwzapalnego przez pierwsze 3 do 6 miesięcy leczenia allopurynolem. Nie należy przerywać leczenia allopurynolem w przypadku ostrego napadu dny (patrz punkt 4.4).
5. DANE FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: leki przeciw dnie moczanowej, kod ATC: M04AA01
Allopurynol jest inhibitorem oksydazy ksantynowej, enzymu odpowiedzialnego za przekształcanie hipoksantyny do ksantyny, a następnie ksantyny do kwasu moczowego. Allopurynol i jego główny metabolit oksypurynol są substancjami strukturalnie podobnymi do hipoksantyny i ksantyny, dlatego też konkurują z tymi substratami o oksydazę ksantynową. W wyniku tego procesu dochodzi do zmniejszenia wytwarzania kwasu moczowego, bez wpływu na biosyntezę puryn. Ponieważ allopurynol zmniejsza stężenie kwasu moczowego w surowicy i w moczu, zapobiega tworzeniu się złogów moczanowych i wspomaga rozpuszczanie już istniejących złogów moczanowych.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Allopurynol jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w osoczu osiąga po około 1,5 godziny. Allopurynol jest metabolizowany głównie do oksypurynolu, który jest również aktywnym inhibitorem oksydazy ksantynowej. Okres półtrwania allopurynolu wynosi od 1 do 2 godzin, natomiast okres półtrwania oksypurynolu wynosi około 15 godzin, co umożliwia stosowanie produktu leczniczego ALLUPOL raz na dobę. Allopurynol i oksypurynol nie wiążą się z białkami osocza. Allopurynol jest wydalany przez nerki w postaci niezmienionej (około 20%) i jako metabolity. Oksypurynol jest wydalany przez nerki w postaci niezmienionej.
5.3 Dane przedkliniczne
Badania toksykologiczne nie wykazały szczególnego zagrożenia dla ludzi.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
- Skrobia ziemniaczana
- Laktoza jednowodna
- Powidon K-25
- Magnezu stearynian
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności
ALLUPOL, 100 mg, tabletki:
3 lata.
ALLUPOL, 300 mg, tabletki:
2 lata.
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
ALLUPOL, 100 mg, tabletki:
Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.
ALLUPOL, 300 mg, tabletki:
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
ALLUPOL, 100 mg, tabletki:
Blistry z folii PVC/Aluminium w tekturowym pudełku.
50 tabletek
ALLUPOL, 300 mg, tabletki:
Blistry Aluminium/PVC w tekturowym pudełku.
30 tabletek.
6.6 Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania
Brak szczególnych wymagań.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
GEDEON RICHTER POLSKA Sp. z o.o.
ul. Ks. J. Poniatowskiego 5
05-825 Grodzisk Mazowiecki
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA(Ń) NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
ALLUPOL, 100 mg, tabletki:
Pozwolenie nr R/1094
ALLUPOL, 300 mg, tabletki:
Pozwolenie nr 23753
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU/DATA PRZEDLUŻENIA POZWOLENIA
ALLUPOL, 100 mg, tabletki:
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 17 sierpnia 1992 r.
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 9 lipca 2013 r.
ALLUPOL, 300 mg, tabletki:
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 17 lutego 2017 r.
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 15 września 2021 r.
