Thiopental VUAB, Proszek (1000 mg)

Ulotka: Thiopental VUAB, Proszek (1000 mg)

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Thiopental VUAB, 0,5 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań
Thiopental VUAB, 1,0 g, proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 fiolka produktu leczniczego Thiopental VUAB 0,5 g zawiera 530 mg tiopentalu sodowego i sodu węglanu, co odpowiada 500 mg tiopentalu sodowego.

1 fiolka produktu leczniczego Thiopental VUAB 1,0 g zawiera 1060 mg tiopentalu sodowego i sodu węglanu, co odpowiada 1000 mg tiopentalu sodowego.

Jedna fiolka Thiopental VUAB 0,5 g zawiera 43,51 mg sodu.
Jedna fiolka Thiopental VUAB 1,0 g zawiera 87,02 mg sodu.

3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA

Proszek do sporządzenia roztworu do wstrzykiwań.
Opis: żółtobiąły proszek.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.1 Wskazania do stosowania

Thiopental VUAB jest wskazany do stosowania:

• jako pojedynczy środek znieczulający do krótkich (15 minutowych) zabiegów chirurgicznych,
• do indukcji znieczulenia ogólnego przed zastosowaniem innych środków znieczulających,
• jako uzupełnienie znieczulenia miejscowego,
• w celu zapewnienia działania hipnotycznego podczas znieczulenia zrównoważonego za pomocą innych środków podawanych w celu uzyskania efektu przeciwbólowego lub zwiotczenia mięśni,
• do kontroli stanów drgawkowych podczas lub po znieczuleniu wziewnym, znieczuleniu miejscowym lub występujących z innych przyczyn,
• u pacjentów po zabiegach neurochirurgicznych z podwyższonym ciśnieniem śródczaszkowym, w przypadku zapewnienia odpowiedniej wentylacji.

4.2 Dawkowania i sposób podawania

Thiopental VUAB powinien być stosowany wyłącznie przez specjalistów w dziedzinie anestezjologii.

Przygotowanie roztworów

Podanie dożylne
Produkt leczniczy Thiopental VUAB jest dostarczany w postaci żółtawego i higroskopijnego proszku w fiolce. Roztwory należy przygotowywać w sposób aseptyczny, stosując jeden z dwóch następujących rozpuszczalników:

• woda do wstrzykiwań (zgodnie z Farmakopcą Europejską)
• 0,9% roztwór chlorku sodu.

Kliniczne stężenia stosowane do podawania drogą dożylną wynoszą od 2,5% (500 mg w 20 mL) i 5,0% (500 mg w 10 mL lub 1000 mg w 20 mL). Najczęściej stosowany jest 2,5% roztwór (500 mg w 20 mL). Roztwór 5% stosowany jest w sytuacjach wyjątkowych (500 mg w 10 mL).
3,4% roztwór w sterylnej wodzie do wstrzykiwań jest izotoniczny; stężenia mniejsze niż 2,0% w tym rozpuszczalniku nie są stosowane, dlatego że wywołują hemolizę.

Maksymalna pojedyncza dawka wynosi 1 g.
Maksymalna dawka dobowa wynosi 2 g.

OBLICZENIA DLA RÓŻNYCH STĘŻEŃ DLA PODANIA DROGĄ DOŻYLNĄ

Stężenie (%)	Ilość którą należy zastosować (mg tiopentalu)	mL rozpuszczalnika
2,5	500	20
5,0	500	10
5,0	1000	20

Produkt Thiopental VUAB nie zawiera środka bakteriostatycznego, dlatego należy zachować szczególną staranność podczas przygotowywania roztworu i obchodzenia się z nim, żeby zapobiec zanieczyszczeniu roztworu drobnoustrojami.
Produkt leczniczy powinien zostać zużyty bezpośrednio po rekonstytucji.
Indywidualna reakcja na tiopental jest tak zróżnicowana, że niemożliwe będzie określenie stałego dawkowania. Dawkę produktu Thiopental VUAB należy dostosować indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od jego wieku, płci oraz masy ciała. Młodsi pacjenci wymagają stosunkowo większych dawek niż osoby w średnim i starszym wieku; ta ostatnia grupa pacjentów metabolizuje tiopental wolniej.
Wymagania dotyczące osób przed okresem dojrzewania są takie same dla obu płci, natomiast dorosłe kobiety wymagają mniejszych dawek niż dorośli mężczyźni. Dawka jest przeważnie proporcjonalna do masy ciała, a pacjenci otyli wymagają większej dawki niż stosunkowo szczupłe osoby o tej samej masie ciała.

Podanie doodbytnicze (u dzieci)
5 % lub 10% roztwór tiopentalu w dawce 25 – 40 mg/kg masy ciała jest podawany dziecku do odbytnicy celem wprowadzenia do znieczulenia ogólnego.

Dawkowanie

Podanie dożylne
Dawka próbna
Zaleca się dożylne podanie niewielkiej dawki „próbnej” w ilości od 25 do 75 mg (1 do 3 mL 2,5% roztworu) w celu oceny tolerancji lub sprawdzenia czy pacjent nie wykazuje nadwrażliwości na tiopental, a następnie wstrzymania podawania produktu leczniczego w celu zaobserwowania reakcji pacjenta przez około 60 sekund. W przypadku uzyskania nieoczekiwanie głębokiego znieczulenia lub wystąpienia depresji układu oddechowego, należy uwzględnić następujące możliwości:

1. Pacjent może wykazywać nadmierną wrażliwość na tiopental.
2. Roztwór może być bardziej stężony niż zakładano.
3. Pacjent mógł otrzymać nadmierną premedykację.

Stosowanie w znieczuleniu

• Zdrowi dorośli 4 – 6 mg/kg mc.
• Niemowlęta i dzieci 5 – 7 mg/kg mc.
• Osoby w podeszłym wieku 2 – 3 mg/kg mc.

Dorośli
U dorosłych należy podawać w bolusie 100 – 150 mg (maksymalnie 5 mg/kg całkowitej masy ciała lub 4 mg/kg LBM (beztłuszczowej masy ciała) przez około 15 sekund, a następnie kolejną ilość (25 – 50 mg), jeśli to konieczne, zgodnie z zaleceniami w zależności od odpowiedzi, po 30 – 60 sekundach.

Dzieci
U poddanych premedykacji zdrowych dzieci, w porównaniu do dzieci niepremedykowanych, do osiągnięcia odpowiedniej sedacji dawka indukcyjna ulega zmniejszeniu.
Należy pokreślić, że indukcyjna dawka tiopentalu potrzebna do indukcji sedacji u noworodków niepoddanych premedykacji wynosi zaledwie 3,4 mg/kg mc.

Osoby w podeszłym wieku
U pacjentów w wieku powyżej 60 lat wymagania dotyczące dawkowania również znacznie się zmniejszają, u osób starszych dawką wystarczającą może być już 2 – 2,5 mg/kg mc.

Zmienność między pacjentami w zakresie wymagań dotyczących dawki w klinicznym punkcie końcowym osób dorosłych w zależności od wieku i płci może być opisana za pomocą następującego wzoru:

Dawka (w mg) = 350 + waga (kg) – 2 × wiek (lata) – 50 (jeśli pacjent jest kobietą)

Konieczne jest dostosowanie dawki i szybkości iniekcji nie tylko do wieku pacjenta, ale także do stanu zdrowia pacjenta, premedykacji i wstępnego leczenia opioidami bezpośrednio przed indukcją.

Stosowanie w stanach drgawkowych
75 mg do 125 mg (3 mL do 5 mL 2,5 % roztworu) należy podać natychmiast po wystąpieniu drgawek.
Może być konieczne podanie dodatkowych dawek w celu kontroli drgawek, które wystąpiły po znieczuleniu ogólnym. Inne schematy, takie jak stosowanie diazepamu doodbytniczo lub dożylnie, mogą być stosowane do kontroli stanów drgawkowych.

Stosowanie u pacjentów po zabiegach neurochirurgicznych z podwyższonym ciśnieniem śródczaszkowym
Podanie w przerywanym bolusie dawki od 1,5 do 3 mg/kg mc. w celu zmniejszania podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego, jeśli zastosowano kontrolowaną wentylację.
Stosowania tiopentalu w tym wskazaniu nie badano u dzieci.

Czynność wątroby
Wiadomo, że tiopental podawany w zalecanych dawkach nie upośledza czynności wątroby.
Do zaburzeń czynności wątroby dochodzi po znacznym przekroczeniu zalecanych dawek lub w przypadku jednoczesnego niedotlenienia. W takich warunkach dochodzi do redukcji rezerwy glikogenu w wątrobie, wydłużenia czasu protrombinowego i nasilenia bilirubinemii. Zapalenie wątroby przebiegające z uszkodzeniem komórek ogranicza wydalanie środka znieczulającego. Konieczne jest wówczas frakcjonowanie i zmniejszenie podawanych dawek.

Czynność nerek
Diureza ulega nieznacznemu ograniczeniu, ale toksyczny wpływ na nerki jest nieistotny. U pacjentów z azotemią, wydalanie jest nieznacznie spowolnione.

Podanie doodbytnicze
Dzieci
5% – 10% roztwór tiopentalu w dawce 25 – 40 mg/kg mc. podawany jest dziecku w przypadku wprowadzenia do znieczulenia drogą doodbytniczą. Dziecko układa się na boku. Roztwór ogrzany do temperatury ciała, podaje w ciągu 2 minut za pomocą cienkiego cewnika wprowadzonego przez zwieracz. Przed podłączeniem strzykawki z produktem leczniczym można zaaspirować czystą strzykawką 1 – 2 mL powietrza. Efekt znieczulenia pojawia się stopniowo w ciągu 10 – 15 minut i trwa dłużej niż po podaniu dożylnym. Po osiągnięciu znieczulenia, resztę roztworu można odessać za pomocą cienkiego cewnika. Znieczulenie trwa 30 – 40 minut i ulega stopniowemu zmniejszeniu w ciągu ostatnich 10 minut.

Tiopental jest lekiem bardzo silnie drażniącym tkanki, w skrajnych przypadkach mogącym doprowadzić do zgorzeli lub martwicy (w przypadku dostania się dotętniczego lub wynaczynienia), szczególnie dotyczy to roztworów o stężeniach większym niż 5%. W dostępnych pozycjach piśmiennictwa nie we wszystkich zamieszczono informacje o stężeniu roztworu, wydaje się, że oba stężenia (5% i 10%) są akceptowalne. Ich wybór powinien być uzależniony od wieku, wagi, wzrostu i stanu zdrowia pacjenta.

Droga podania
Podanie dożylne, podanie doodbytnicze.

Instrukcja dotycząca rekonstytucji produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.

4.3 Przeciwwskazania

Przeciwwskazania bezwzględne:

• nadwrażliwość na tiopentał lub barbiturany,
• porfiria,
• oczekiwane trudności w utrzymaniu drożności górnych dróg oddechowych i brak sprzętu do natychmiastowej reanimacji,
• stan astmatyczny,
• pacjenci z wywiadem trudności w wybudzeniu.

Ponadto, w przypadku podaży doodbytniczej:

• nowotwory i choroby zapalne jelit,
• miejscowe stany zapalne / podrażnienie odbytu,
• ciężka małopłytkowość.

Przeciwwskazania względne:

• hipowolemia, zwłaszcza związana z ostrą utratą krwi,
• choroby układu sercowo-naczyniowego (choroba mięśnia sercowego, zwężenie zastawek, zapalenia osierdzia, tamponada, zastoinowa niewydolność serca, choroba niedokrwienna serca, wydłużenie odstępu QT i blok serca, wysoki potencjał spoczynkowy lub niedokrwienie mięśnia sercowego) oraz inna ciężka choroba układu krążenia (złośliwe nadciśnienie tętnicze),
• niedociśnienie lub wstrząs,
• astma oskrzelowa i obturacyjna choroba płuc,
• upośledzenie wydolności oddechowej, niedrożność dróg oddechowych,
• ostre zapalenie wątroby,
• uszkodzenie nerek,
• choroby neurologiczne (myasthenia gravis, dystrofia miotoniczna),
• zaburzenia metaboliczne (obrzęk śluzowaty, niewydolność nadnerczy),
• oftalmoplegia,
• ropowica dna jamy ustnej,
• posocznica,
• otyłość.

4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Należy zapewnić dostęp do sprzętu i leków do resuscytacji oraz do intubacji dotchawiczej i do tlenu. Cały czas utrzymywać drożność dróg oddechowych.

Produkt Thiopental VUAB powinien być podawany tylko przez personel wykwalifikowany w zakresie stosowania dożylnych leków znieczulających.

W przypadku stosowania produktu leczniczego u pacjentów, u których występują przeciwwskazania względne, należy zmniejszyć dawkę i podawać produkt leczniczy powoli.

Należy zachować ostrożność podczas podawania produktu Thiopental VUAB pacjentom z niedociśnieniem lub w warunkach, w których może dojść do przedłużenia bądź wzmocnienia efektu hipnotycznego, jak w przypadku zaburzenia czynności wątroby lub nerek. Warunki, w których efekt hipnotyczny może ulegać przedłużeniu lub nasileniu (nadmierna premedykacja, choroba Addisona, zaburzenie czynności wątroby lub nerek, zwiększone stężenie mocznika we krwi, ciężka niedokrwistość, astma, nużliwość mięśni (myasthenia gravis)).

Należy unikać pozanaczyniowego lub dotętniczego podania produktu leczniczego.

Należy zawsze przestrzegać zasad aseptyki podczas przygotowywania i obchodzenia się z roztworami produktu Thiopental VUAB.

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z zaawansowaną chorobą serca oraz zaburzeniami endokrynologicznymi – a zwłaszcza nadczynnością (przysadki, tarczycy, nadnerczy, trzustki).

Tak jak w przypadku innych barbituranów, stosowanie tiopentalu może wywołać uzależnienie.

Istnieją doniesienia o związku podawania tiopentalu z wystąpieniem ciężkiej lub opornej na leczenie hipokaliemii podczas infuzji; po przerwaniu wlewu tiopentalu może wystąpić efekt odbicia w postaci ciężkiej hiperkaliemii. Przerywając leczenie tiopentalem należy pamiętać o możliwości wystąpienia efektu odbicia w postaci ciężkiej hiperkaliemii.

Produkt leczniczy Thiopental VUAB 0,5 g zawiera 43,51 mg sodu na fiolkę co odpowiada 2,2 % zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.
Produkt leczniczy Thiopental VUAB 1 g zawiera 87,02 mg sodu na fiolkę co odpowiada 4,4 % zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.

Produkt może być rozpuszczany w 0,9% roztworze NaCl. Zawartość sodu pochodzącego z rozpuszczalnika powinna być brana pod uwagę w obliczeniu całkowitej zawartości sodu w przygotowanym roztworze produktu. W celu uzyskania dokładnej informacji dotyczącej zawartości sodu w roztworze wykorzystanym do przygotowania produktu, należy zapoznać się z charakterystyką produktu leczniczego stosowanego rozpuszczalnika.

4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Zaobserwowano interakcje tiopentalu z następującymi lekami:

• aminofiliną, która wykazuje działanie antagonistyczne do tiopentalu,
• diazoksydem, którego stosowanie może wywołać niedociśnienie,
• midazolamem, który wykazuje działanie synergistyczne do tiopentalu,
• opioidowymi lekami przeciwbólowymi, które powodują zmniejszenie wrażliwości na ból,
• probenecydem, który powoduje przedłużenie działania tiopentalu,
• metoklopramidem, który powoduje nasilenie efektu hipnotycznego tiopentalu.

4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Bezpieczeństwo tiopentalu w zakresie negatywnego wpływu na płód nie zostało ustalone.
Nie przeprowadzono żadnych badań na zwierzętach laboratoryjnych z tiopentalem, w których poddano by ocenie rakotwórczość, mutagenność i wpływ tiopentalu na płodność. Biorąc pod uwagę, że tiopental z łatwością przenika przez barierę łożyskową, produktu Thiopental VUAB nie należy podawać kobietom w ciąży, zwłaszcza na początku ciąży, z wyjątkiem sytuacji, w której lekarz stwierdzi, że oczekiwane korzyści z podania tiopentalu przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
Pomimo, iż tiopental szybko przechodzi przez barierę łożyskową, nie wykazano szkodliwości dla płodu w jednorazowej dawce 5 mg/kg mc. przed jego wydobyciem.

Tiopental jest wydzielany do mleka ludzkiego, nie należy karmić piersią przez 24 godziny od podania produktu Thiopental VUAB.

4.7 Wpływ na zdolność prowadzeniu pojazdów i obsługiwanie maszyn

Produkt Thiopental VUAB wywiera znaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, dlatego pacjentom nie wolno wykonywać tych czynności. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn będzie możliwe po 24 godzinach od podania produktu Thiopental VUAB.

4.8 Działania niepożądane

Częstość działań niepożądanych określono stosując następującą konwencję:
Bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000), bardzo rzadko (<1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

Układ / Kategoria	Częstość i objawy
Zaburzenia serca	Często: bradykardia, niedociśnienie, arytmia
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia	Często: depresja układu oddechowego, skurcz oskrzeli, skurcz krtani, kaszel
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania	Często: uczucie zimna/drżenie
Zaburzenia układu immunologicznego	Częstość nieznana: reakcje anafilaktyczne
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania	Częstość nieznana: hipokaliemia i hiperkaliemia

Utajona i kliniczna porfiria stanowią niezmienne i bezwzględne przeciwwskazanie do stosowania tiopentalu podobnie jak i innych barbituranów, podawanie produktu leczniczego może upośledzić czynność ośrodkowego układu nerwowego i wywołać ciężkie porażenie oraz demielinizację nerwów.

Działania niepożądane w przypadku podania doodbytniczego:

• podrażnienie odbytu, niekontrolowane wypróżnienie
• przedłużona senność
• nudności, wymioty
• niezborność ruchowa.

Nasilenie miejscowych działań niepożądanych zwiększa się w przypadku stosowania roztworów o większym stężeniu.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, faks: + 48 22 49 21 309, strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

4.9 Przedawkowanie

Przedawkowanie
Przedawkowanie może wystąpić w wyniku zbyt szybkiego wstrzyknięcia lub powtarzanych wstrzyknięć. Po zbyt szybkim wstrzyknięciu może dojść do gwałtownego obniżenia ciśnienia krwi.
Bezdech, sporadyczny skurcz krtani, kaszel i inne zaburzenia oddechowe mogą wystąpić na skutek nadmiernego lub zbyt szybkiego wstrzykiwania produktu leczniczego.
Może wystąpić zapaść sercowo-naczyniowa, leczenie powinno być ukierunkowane na przywrócenie prawidłowej objętości krwi poprzez odpowiednie postępowanie: zwiększenie objętości płynów i (lub) podanie środków obkurczających naczynia krwionośne.
W przypadku podejrzewanego lub widocznego przedawkowania, należy przerwać podawanie produktu leczniczego, udrożnić drogi oddechowe (w razie potrzeby intubować) lub w razie konieczności podtrzymać ich drożność, oraz podać tlen, za pomocą wentylacji wspomaganej.

Depresja układu oddechowego (hipowentylacja, bezdech)
Depresja układu oddechowego może być skutkiem wystąpienia nadwrażliwości na tiopental lub przedawkowanie. Wymagane jest postępowanie opisane powyżej. Należy uznać, że tiopental ma taki sam potencjał wywołania depresji układu oddechowego jak środek wziewny, konieczne jest zapewnienie drożności dróg oddechowych przez cały czas.

Skurcz krtani
Przy zbyt płytkim znieczuleniu tiopentalem może dojść do skurczu krtani – zarówno w trakcie intubacji lub w przypadku jej braku; przyczyną jest najczęściej obecność wydzieliny bądź innej substancji wywołującej podrażnienie układu oddechowego. Odruch kaszlowy i oskrzelowy wynikający z pobudzenia nerwu błędnego (najczęściej wskutek nadmiernej produkcji wydzieliny) można ograniczyć za pomocą premedykacji środkiem cholinolitycznym (np. atropiną lub skopolaminą); po uprzedniej podaży benzodiazepiny lub opioidu uzyska się głębszą anestezję przy tej samej dawce tiopentalu.

Zastosowanie środka zwiotczającego mięśnie szkieletowe lub podawanie tlenu podczas wentylacji dodatnim ciśnieniem przeważnie prowadzi do zniesienia skurczu krtani. W trudnych przypadkach może być wskazana tracheostomia.

Zaburzenia pracy mięśnia sercowego
Możliwe jest wystąpienie zaburzeń pracy mięśnia sercowego o nasileniu proporcjonalnym do ilości tiopentalu pozostającym w bezpośrednim kontakcie z sercem. Tiopental może wywołać niedociśnienie, zwłaszcza u pacjentów z chorobami mięśnia sercowego. Możliwe jest wystąpienie arytmii, jeśli pCO2 jest podwyższone, ale zdarzają się one nieczęsto przy odpowiedniej wentylacji.
Postępowanie w przypadku depresji mięśnia sercowego jest takie samo jak w przypadku przedawkowania. Tiopental nie zwiększa wrażliwości serca na epinefrynę ani na inne aminy sympatykomimetyczne.

Podanie pozanaczyniowe
Należy unikać pozanaczyniowego podawania produktu leczniczego. Należy zachować ostrożność i upewnić się, że igła znajduje się w świetle żyły przed podaniem tiopentalu. Pozanaczyniowe podanie tiopentalu może wywołać podrażnienie chemiczne tkanek w formie od lekkiej tkliwości do obkurczenia żył, rozległej martwicy i złuszczania. Główną przyczyną jest wysokie, alkaliczne pH (10 do 11) klinicznych stężeń tiopentalu.
W przypadku pozanaczyniowego podania tiopentalu, miejscowe objawy podrażnienia można ograniczyć za pomocą miejscowego wstrzyknięcia 1% roztworu prokainy w celu uśmierzenia bólu i pobudzenia rozszerzenia naczyń krwionośnych. Miejscowe przykładanie ciepła może również pomóc w zwiększeniu miejscowego ukrwienia i usuwaniu tiopentalu z ostrzykniętych tkanek.

Dotętnicze podanie produktu leczniczego
Dotętnicze podanie tiopentalu może zdarzyć się przypadkowo, zwłaszcza w sytuacji nietypowo powierzchownego położenia tętnicy w przyśrodkowym obszarze dołu łokciowego. Wybrany obszar do iniekcji dożylnej produktu leczniczego należy poddać badaniu palpacyjnemu, po to, żeby wykryć leżące poniżej i pulsujące naczynie. Przypadkowe dotętnicze podanie tiopentalu może wywołać skurcz tętnicy i nasilony ból wzdłuż przebiegu tętnicy oraz zblednięcie ręki i palców.
Należy szybko podjąć odpowiednie działania, po to, żeby zapobiec potencjalnemu rozwojowi zgorzeli. W każdym przypadku informowania przez pacjenta o bólu należy przerwać wstrzykiwanie.
Sugerowane metody postępowania w przypadku tej komplikacji są zróżnicowane w zależności od objawów.
Sugerowane jest podjęcie następującego działania:

1. Rozcieńczyć wstrzyknięty tiopental poprzez zdjęcie opaski uciskowej oraz ubrania ściśle przylegającego do ciała
2. Jeśli to możliwe, igłę należy pozostawić w miejscu.
3. Ostrzykiwać tętnicę rozcieńczonym roztworem papaweryny (40 do 80 mg) lub 10 mL 1% roztworu prokainy, żeby zahamować skurcz mięśni gładkich.
4. W miarę możliwości zablokować współczulny układ nerwowy w celu zmniejszenia napięcia mięśni gładkich.
5. W razie potrzeby zastosować antykoagulanty.
6. W razie potrzeby zastosować miejscowe ciepło.
7. W razie potrzeby zastosować leki przeciwbólowe.
8. W razie potrzeby skonsultować się z chirurgiem.

5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

5.1 Właściwości farmakodynamiczne

Grupa farmakoterapeutyczna: Barbiturany, kod ATC: N01AF03.
Tiopental jest barbituranem o krótkim czasie działania, stosowanym dożylnie w celu wywołania znieczulenia ogólnego. Tiopental jest środkiem znieczulającym ogólnym, który powoduje szybką utratę przytomności (w ciągu 30 sekund) po podaniu dożylnym. Czas trwania znieczulenia wynosi od 5 do 10 minut. Tiopental powoduje depresję ośrodkowego układu nerwowego, w szczególności kory mózgowej i ośrodków wzrokowych. Tiopental nie ma działania przeciwbólowego, a w małych dawkach może nawet powodować nadwrażliwość na ból. Tiopental powoduje depresję oddechową, która jest proporcjonalna do podanej dawki i szybkości podania. Tiopental powoduje depresję układu krążenia, co prowadzi do zmniejszenia rzutu serca i ciśnienia tętniczego krwi. Tiopental powoduje zmniejszenie przepływu krwi przez nerki i wątrobę oraz zmniejszenie filtracji kłębuszkowej. Tiopental powoduje zmniejszenie napięcia mięśni gładkich i szkieletowych.

5.2 Właściwości farmakokinetyczne

Po podaniu dożylnym tiopental szybko przenika do ośrodkowego układu nerwowego, co powoduje szybką utratę przytomności. Następnie tiopental jest redystrybuowany do tkanek o mniejszym ukrwieniu, co prowadzi do szybkiego wybudzenia. Tiopental jest metabolizowany w wątrobie do nieaktywnych metabolitów, które są wydalane z moczem. Okres półtrwania tiopentalu wynosi około 5-12 godzin. Tiopental łatwo przenika przez łożysko i jest wydzielany do mleka kobiecego.

5.3 Dane przedkliniczne dotyczące bezpieczeństwa

Dane toksykologiczne nie ujawniły szczególnego zagrożenia dla ludzi, opartego na konwencjonalnych badaniach toksyczności po podaniu jednorazowym i powtarzanym, genotoksyczności i potencjału rakotwórczego.

6. INNE INFORMACJE

6.1 Wykaz substancji pomocniczych

Sodu węglan bezwodny.

6.2 Niezgodności farmaceutyczne

Nie stwierdzono.

6.3 Okres ważności

4 lata.

6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

6.5 Rodzaj opakowania i wielkość opakowania

Fiolka z ciemnego szkła typu I z gumowym korkiem i aluminiowym wieczkiem. Opakowanie zawiera 1 fiolkę.

6.6 Instrukcja przygotowania produktu leczniczego

Produkt należy rekonstytuować bezpośrednio przed użyciem. Do fiolki z proszkiem dodać odpowiednią ilość wody do wstrzykiwań lub 0,9% roztworu chlorku sodu (patrz punkt 4.2). Roztwór należy mieszać do całkowitego rozpuszczenia proszku. Roztwór powinien być przejrzysty i bez widocznych cząstek. Nie stosować roztworu, jeśli jest mętny lub zawiera osad.

Należy zawsze przestrzegać zasad aseptyki podczas przygotowywania i obchodzenia się z roztworami produktu Thiopental VUAB.

6.7 Podmiot odpowiedzialny

VUAB Pharma a.s., U Kabelovny 529/21, 102 00 Praga 10, Czechy

6.8 Data zatwierdzenia

Data ostatniej weryfikacji: {Data}