Łokieć tenisisty – objawy, leczenie i ćwiczenia

Mężczyzna trzymający się za łokieć, rysunek anatomiczny wskazujący na dolegliwość łokcia tenisisty

Mimo swojej nazwy, łokieć tenisisty dotyka głównie osób, które nigdy nie trzymały rakiety w ręku. To schorzenie, które medycznie nazywamy epicondylitis lateralis, to problem dotyczący ścięgien mięśni prostowników nadgarstka i palców. Charakteryzuje się przewlekłym bólem po zewnętrznej stronie łokcia, który może znacząco utrudniać codzienne funkcjonowanie.

Dlaczego powstaje łokieć tenisisty?

Łokieć tenisisty rozwija się w wyniku mikrourazów powstających w miejscu przyczepu ścięgien do nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Te drobne uszkodzenia, powtarzające się wielokrotnie, prowadzą do procesów degeneracyjnych w tkankach.

Najczęstsze przyczyny to:

  • Powtarzalne ruchy nadgarstka – szczególnie te wymagające siły i precyzji
  • Długotrwałe napięcie mięśni prostowników – bez odpowiedniego odpoczynku
  • Nieprawidłowa ergonomia pracy – szczególnie przy stanowiskach komputerowych
  • Zaburzenia biomechaniki ruchu – kompensowanie słabości innych grup mięśniowych

Zawody i aktywności zwiększające ryzyko

Grupa zawodowa Czynniki ryzyka
Pracownicy biurowi Niewłaściwa pozycja nadgarstków przy pracy z myszką
Mechanicy Wielogodzinne skręcanie i przykręcanie
Muzycy Powtarzalne ruchy palców i nadgarstka
Sportowcy Nieprawidłowa technika w sportach rakietowych
Rzemieślnicy Intensywna praca manualna wymagająca siły

Jak rozpoznać łokieć tenisisty?

Głównym objawem jest ból po zewnętrznej stronie łokcia, który może promieniować w kierunku przedramienia. Ten dyskomfort zwykle nasila się podczas określonych czynności i może znacząco wpływać na jakość życia.

Charakterystyczne objawy obejmują:

Ból i dyskomfort:

  • Bolesność w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej
  • Nasilenie dolegliwości przy chwytaniu przedmiotów
  • Problemy z odkręcaniem słoików lub otwieraniem drzwi
  • Ból podczas prostowania nadgarstka przeciwko oporowi

Ograniczenia funkcjonalne:

  • Osłabienie siły chwytu
  • Trudności w wykonywaniu precyzyjnych ruchów
  • Dyskomfort podczas pisania lub pracy przy komputerze
  • Sztywność poranna w okolicy łokcia

Ciekawostka: Badania wykazują, że łokieć tenisisty dotyka jedynie 5% tenisistów, natomiast aż 40% przypadków występuje u osób wykonujących pracę fizyczną wymagającą powtarzalnych ruchów nadgarstka.

Ważne: W przeciwieństwie do stanów zapalnych, przy łokciu tenisisty zwykle nie obserwuje się obrzęku czy zaczerwienienia okolicy łokcia.

Jak lekarze diagnozują łokieć tenisisty?

Diagnostyka łokcia tenisisty wymaga dokładnego badania, ponieważ podobne objawy mogą mieć różne przyczyny. Doświadczony lekarz ortopeda lub fizjoterapeuta przeprowadzi kompleksową ocenę.

Proces diagnostyczny obejmuje:

Wywiad medyczny:

  • Historia objawów i ich rozwoju
  • Analiza aktywności zawodowej i sportowej
  • Ocena czynników ryzyka
  • Poprzednie urazy i leczenie

Badanie fizykalne:

  • Test Thomsena – ból przy oporze dla prostowania nadgarstka
  • Badanie palpacyjne nadkłykcia bocznego
  • Ocena siły chwytu i zakresu ruchów
  • Testy różnicujące z innymi schorzeniami

Badania dodatkowe: W niektórych przypadkach może być konieczne wykonanie USG stawu łokciowego w celu oceny stanu ścięgien i wykluczenia innych patologii.

Diagnostyka różnicowa

Lekarz musi wykluczyć inne przyczyny bólu łokcia, takie jak:

  • Zespół kanału nerwu promieniowego
  • Zmiany zwyrodnieniowe stawu łokciowego
  • Problemy wywodzące się z odcinka szyjnego kręgosłupa
  • Zapalenie kaletki maziowej

Metody leczenia łokcia tenisisty

Skuteczne leczenie łokcia tenisisty wymaga indywidualnego podejścia i może obejmować różne metody terapeutyczne, w zależności od przyczyny i zaawansowania schorzenia.

Leczenie pierwszego rzutu

Odpoczynek i modyfikacja aktywności stanowią podstawę leczenia. Konieczne jest czasowe ograniczenie lub wyeliminowanie czynności powodujących ból.

Farmakoterapia:

  • Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) – zmniejszają ból i stan zapalny
  • Miejscowe preparaty przeciwbólowe – żele i kremy
  • W ostrych przypadkach – krótkotrwałe stosowanie kortykosteroidów

Fizjoterapia:

  • Krioterapia – aplikacja zimna w fazie ostrej
  • Elektroterapia – TENS, ultradźwięki
  • Masaż tkanek miękkich
  • Techniki manualne

Nowoczesne metody leczenia

Iniekcje PRP (osocze bogatopłytkowe) – stymulują naturalne procesy regeneracji tkanek. Zabieg musi być wykonany przez doświadczonego specjalistę.

Fala uderzeniowa (ESWT) – nieinwazyjna metoda stymulująca gojenie tkanek.

Igłowanie suche – technika rozluźniająca napięte mięśnie i poprawiająca krążenie.

Leczenie operacyjne

Zabieg chirurgiczny rozważa się jedynie w przypadkach opornych na leczenie zachowawcze trwające co najmniej 6-12 miesięcy. Polega na uwolnieniu lub częściowym przecięciu uszkodzonych ścięgien.

Program ćwiczeń rehabilitacyjnych

Odpowiednio prowadzona rehabilitacja stanowi kluczowy element leczenia łokcia tenisisty. Program ćwiczeń powinien być dostosowany indywidualnie i prowadzony pod nadzorem fizjoterapeuty.

Fazy rehabilitacji

Faza ostra (0-2 tygodnie):

  • Unikanie bolesnych ruchów
  • Delikatne ćwiczenia mobilizacyjne
  • Aplikacja zimna
  • Ochrona przed dalszymi mikrourazami

Faza regeneracji (2-6 tygodni):

  • Stopniowe wprowadzanie ćwiczeń wzmacniających
  • Ćwiczenia ekscentryczne – kontrolowane wydłużanie mięśni pod obciążeniem
  • Stretching mięśni przedramienia
  • Poprawa elastyczności tkanek

Faza funkcjonalna (6+ tygodni):

  • Progresywne wzmacnianie
  • Ćwiczenia specyficzne dla wykonywanej aktywności
  • Trening propriocepcji
  • Przygotowanie do powrotu do pełnej aktywności

Kluczowe ćwiczenia

  1. Ćwiczenia ekscentryczne z ciężarkiem
    • Wolne, kontrolowane opuszczanie ciężarka przy zgiętym nadgarstku
    • Wzmacnianie w fazie wydłużania mięśnia
  2. Stretching mięśni prostowników
    • Delikatne rozciąganie z wyprostowanym łokciem
    • Utrzymywanie pozycji przez 30 sekund
  3. Ćwiczenia z gumką oporową
    • Progresywne zwiększanie oporu
    • Praca w różnych płaszczyznach ruchu
  4. Wzmacnianie stabilizatorów łopatki
    • Ćwiczenia angażujące całą kończynę górną
    • Poprawa biomechaniki ruchu

Profilaktyka łokcia tenisisty

Zapobieganie jest zawsze lepsze niż leczenie. Właściwe nawyki i ergonomia mogą skutecznie chronić przed rozwojem schorzenia.

Zasady profilaktyki

W miejscu pracy:

  • Regularne przerwy co 30-45 minut
  • Właściwe ustawienie stanowiska pracy
  • Podparcie przedramion podczas pracy z klawiaturą
  • Unikanie długotrwałego napięcia nadgarstków

W sporcie:

  • Odpowiednia rozgrzewka przed aktywnością
  • Nauka prawidłowej techniki
  • Stopniowe zwiększanie intensywności treningów
  • Regularne ćwiczenia wzmacniające i rozciągające

W życiu codziennym:

  • Unikanie przeciążeń podczas czynności domowych
  • Używanie narzędzi o odpowiedniej wadze i kształcie
  • Regularne ćwiczenia profilaktyczne
  • Dbałość o prawidłową postawę ciała

Rokowanie i powrót do aktywności

Rokowanie w łokciu tenisisty jest generalnie dobre – większość pacjentów powraca do pełnej aktywności po odpowiednio prowadzonym leczeniu. Czas powrotu do zdrowia może wynosić od kilku tygodni do kilku miesięcy, w zależności od zaawansowania zmian.

Kluczowe czynniki wpływające na sukces terapii:

  • Wczesne rozpoczęcie leczenia – przed rozwojem zmian przewlekłych
  • Konsekwencja w rehabilitacji – regularne wykonywanie ćwiczeń
  • Modyfikacja czynników ryzyka – zmiana nawyków zawodowych i sportowych
  • Cierpliwość – proces gojenia wymaga czasu

Powrót do aktywności fizycznej powinien być stopniowy i dostosowany do indywidualnych możliwości. Ważne jest monitorowanie objawów i w razie potrzeby modyfikacja programu treningowego.

Kiedy udać się do lekarza?

Nie wszystkie bóle łokcia oznaczają łokieć tenisisty. Warto skonsultować się ze specjalistą, gdy:

  • Ból utrzymuje się dłużej niż 2 tygodnie mimo odpoczynku
  • Dolegliwości nasilają się i ograniczają codzienne funkcjonowanie
  • Występuje osłabienie siły chwytu
  • Ból pojawia się w spoczynku
  • Towarzyszą obrzęk, zaczerwienienie lub uczucie ciepła

Pamiętaj: Wczesna diagnoza i odpowiednio prowadzone leczenie znacząco zwiększają szanse na pełny powrót do zdrowia.


Przypisy i źródła

  1. Coombes BK, Bisset L, Vicenzino B. Management of lateral elbow tendinopathy: one size does not fit all. Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy. 2015;45(11):938-949.
  2. Kraushaar BS, Nirschl RP. Tendinosis of the elbow (tennis elbow): clinical features and findings of histological, immunohistochemical, and electron microscopy studies. Journal of Bone & Joint Surgery. 1999;81(2):259-278.
  3. National Health Service (NHS). Tennis elbow. 2023. Dostępne na: https://www.nhs.uk/conditions/tennis-elbow/
  4. American Academy of Orthopaedic Surgeons. Tennis Elbow (Lateral Epicondylitis). 2023. Dostępne na: https://orthoinfo.aaos.org/en/diseases–conditions/tennis-elbow-lateral-epicondylitis/
  5. Amin NH, Kumar NS, Schickendantz MS. Medial epicondylitis: evaluation and management. Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons. 2015;23(6):348-355.
Reklama