WZW C – objawy, diagnostyka i możliwości leczenia

Mężczyzna podczas pobierania krwi w kontekście choroby WZW C

Wirusowe zapalenie wątroby typu C (WZW C) to choroba zakaźna, która przez długi czas była uważana za nieuleczalną. Dziś sytuacja wygląda zupełnie inaczej – nowoczesne leki pozwalają na całkowite wyleczenie w ponad 95% przypadków. To choroba, która może latami rozwijać się bezobjawowo, dlatego tak ważne jest jej wczesne wykrycie i odpowiednie leczenie.

Najważniejsze fakty o WZW C:

  • Można go całkowicie wyleczyć w 95% przypadków.
  • Leczenie trwa tylko 8-12 tygodni.
  • Jest w pełni refundowane w Polsce.
  • Często przebiega bezobjawowo.
  • Bez leczenia może prowadzić do marskości i raka wątroby.

Czym jest WZW C i jak można się zarazić?

Wirusowe zapalenie wątroby typu C wywołuje wirus HCV, który atakuje komórki wątroby i może prowadzić do jej poważnych uszkodzeń. W przeciwieństwie do WZW A czy B, przeciwko WZW C nie ma szczepionki ochronnej.

Wirus HCV występuje w kilku genotypach, z których w Polsce najczęściej spotykane są genotypy 1a, 1b oraz 3a. Każdy z nich wymaga nieco innego podejścia terapeutycznego, dlatego określenie genotypu jest kluczowe dla powodzenia leczenia.

Jak dochodzi do zakażenia?

Zakażenie WZW C następuje głównie przez kontakt z zakażoną krwią. Do najczęstszych sytuacji ryzyka należą:

Wysokie ryzyko zakażenia:

  • Używanie wspólnych igieł i strzykawek (szczególnie przy narkomanii)
  • Niesterylne zabiegi medyczne (głównie przed rokiem 1992)
  • Transfuzje krwi sprzed wprowadzenia obowiązkowych testów
  • Kontakt z zakażoną krwią w miejscu pracy (personel medyczny)

Umiarkowane ryzyko:

  • Tatuowanie i piercing w niehigienicznych warunkach
  • Wspólne używanie przedmiotów higieny (maszynki, szczoteczki do zębów)
  • Kontakty seksualne (ryzyko niższe niż przy WZW B)
  • Przekazanie z matki na dziecko podczas porodu

Ciekawostka: Według Światowej Organizacji Zdrowia, na świecie żyje około 58 milionów ludzi zakażonych wirusem HCV, a rocznie z powodu powikłań WZW C umiera około 290 tysięcy osób.

Objawy WZW C – dlaczego nazywa się go „cichym zabójcą”?

WZW C zyskało miano „cichego zabójcy”, ponieważ u większości osób przez lata przebiega bez żadnych objawów. Ta pozorna niewinność jest jednak bardzo myląca – w tym czasie wirus systematycznie niszczy wątrobę.

Ostra faza WZW C (pierwsze 6 miesięcy)

Objawy ostrej fazy pojawiają się tylko u 15-25% zakażonych osób i często przypominają zwykłą infekcję:

  • Przewlekłe zmęczenie i osłabienie
  • Bóle mięśni i stawów
  • Nudności i brak apetytu
  • Subfebrylność
  • Rzadko: żółtaczka (tylko u 10-20% pacjentów)

U około 25% osób organizm sam radzi sobie z infekcją i dochodzi do spontanicznego wyleczenia. Pozostałe 75% przechodzi w fazę przewlekłą.

Przewlekła faza WZW C

W tej fazie objawy są jeszcze bardziej niespecyficzne lub całkowicie nieobecne:

  • Stałe uczucie zmęczenia
  • Problemy z koncentracją
  • Zaburzenia snu
  • Depresja i drażliwość
  • Bóle stawów

Powikłania zaawansowanej choroby

Nieleczone WZW C może po latach prowadzić do poważnych powikłań:

Powikłanie Częstość występowania Czas rozwoju
Marskość wątroby 20-30% przypadków 15-30 lat
Rak wątroby 1-4% rocznie przy marskości Po rozwoju marskości
Niewydolność wątroby W zaawansowanych przypadkach Faza końcowa

Objawy marskości wątroby:

  • Powiększenie brzucha (wodobrzusze)
  • Żółtaczka
  • Świąd skóry
  • Skłonność do krwawień
  • Splątanie hepatyczne

Diagnostyka WZW C – jak wykryć chorobę?

Diagnostyka WZW C opiera się na badaniach laboratoryjnych, które pozwalają nie tylko potwierdzić zakażenie, ale też ocenić jego zaawansowanie.

Podstawowe badania diagnostyczne

1. Test przeciwciał anti-HCV

  • Pierwszy test przesiewowy
  • Wykrywa przeciwciała wyprodukowane przez organizm
  • Nie rozróżnia zakażenia aktywnego od przebytego

2. Test HCV RNA (PCR)

  • Potwierdza aktywne zakażenie
  • Określa ilość wirusa we krwi (obciążenie wirusowe)
  • Niezbędny do potwierdzenia diagnozy

3. Genotypowanie HCV

  • Określa typ wirusa
  • Kluczowe dla wyboru odpowiedniej terapii
  • W Polsce dominują genotypy 1a, 1b i 3a

Ocena stanu wątroby

Badania biochemiczne:

  • ALT, AST – enzymy wątrobowe (mogą być prawidłowe!)
  • Bilirubina – wskaźnik funkcji wątroby
  • Albumina – białko produkowane przez wątrobę
  • Czas protrombinowy – ocena funkcji krzepnięcia

Nowoczesne metody oceny włóknienia:

  • FibroScan (elastografia) – bezbolesne badanie oceniające twardość wątroby
  • Wskaźniki biochemiczne (APRI, FIB-4) – obliczane na podstawie wyników krwi
  • Biopsja wątroby – obecnie rzadko wykonywana, tylko w wyjątkowych przypadkach

Leczenie WZW C – rewolucja w medycynie

Leczenie WZW C przeszło prawdziwą rewolucję. Jeszcze kilka lat temu terapia trwała rok, miała liczne skutki uboczne i była skuteczna tylko u połowy pacjentów. Dziś WZW C można wyleczyć w 95% przypadków, a leczenie trwa tylko 8-12 tygodni.

Nowoczesne leki DAA (Direct Acting Antivirals)

Przełomem było wprowadzenie leków bezpośrednio działających na wirusa (DAA). Blokują one konkretne białka niezbędne do rozmnażania się HCV:

  • Inhibitory proteazy NS3/4A (np. glecaprevir)
  • Inhibitory NS5A (np. pibrentaswir, welpataswir)
  • Inhibitory polimerazy NS5B (np. sofosbuwir)

Zalety terapii DAA:

  • Skuteczność powyżej 95%
  • Krótki czas leczenia (8-12 tygodni)
  • Minimalne skutki uboczne
  • Możliwość leczenia nawet u pacjentów z marskością

Najczęściej stosowane schematy leczenia

Lek Genotypy Czas leczenia Skuteczność
Sofosbuwir + Welpataswir Wszystkie 12 tygodni >95%
Glecaprevir + Pibrentaswir Wszystkie 8-12 tygodni >95%
Sofosbuwir + Velpataswir + Voxilaprevir Leczenie ratunkowe 12 tygodni >95%

Monitorowanie leczenia

Podczas terapii:

  • Kontrola po 4 tygodniach leczenia
  • Ocena tolerancji i interakcji z innymi lekami
  • Rzadko potrzebne częste kontrole

Po zakończeniu leczenia:

  • SVR12 – główny cel leczenia (brak wirusa 12 tygodni po zakończeniu terapii)
  • SVR12 oznacza trwałe wyleczenie
  • Ryzyko nawrotu choroby poniżej 1%

Leczenie w grupach specjalnych

Pacjenci z marskością wątroby

  • Wydłużenie leczenia do 12 tygodni
  • Dokładne monitorowanie funkcji wątroby
  • Możliwość poprawy funkcji wątroby po wyleczeniu

Pacjenci z niewydolnością nerek

  • Dostosowanie dawek niektórych leków
  • Unikanie leków wydalanych przez nerki
  • Bezpieczne schematy dostępne dla wszystkich pacjentów

Kobiety w ciąży

  • Leczenie po porodzie
  • Karmienie piersią bezpieczne po wyleczeniu
  • Nowe badania nad bezpieczeństwem w ciąży

Refundacja leczenia w Polsce

Leczenie WZW C jest w pełni refundowane przez NFZ w ramach programu lekowego. Kwalifikacja do programu wymaga:

  • Potwierdzenia zakażenia (HCV RNA dodatni)
  • Oceny stanu wątroby
  • Wykluczenia przeciwwskazań
  • Zgody pacjenta na leczenie

Program obejmuje wszystkie nowoczesne leki DAA, niezależnie od genotypu wirusa czy zaawansowania choroby wątroby.

Profilaktyka – jak się chronić przed WZW C?

Ponieważ nie ma szczepionki przeciwko WZW C, podstawą profilaktyki jest unikanie kontaktu z zakażoną krwią:

Zasady bezpieczeństwa:

  • Używanie tylko sterylnego sprzętu medycznego
  • Unikanie wspólnych igieł i strzykawek
  • Ostrożność przy zabiegach kosmetycznych (tatuaże, piercing)
  • Nieużywanie wspólnych przedmiotów higieny
  • Stosowanie prezerwatyw (szczególnie w grupach wysokiego ryzyka)

Grupy wymagające regularnych badań:

  • Osoby używające lub używające narkotyków dożylnie
  • Pacjenci dializowani
  • Pracownicy służby zdrowia
  • Osoby zakażone HIV lub WZW B
  • Dzieci matek zakażonych HCV

Rokowanie po wyleczeniu WZW C

Skuteczne leczenie WZW C przynosi spektakularne korzyści:

  • Całkowite zatrzymanie uszkadzania wątroby
  • Zmniejszenie ryzyka raka wątroby o 75%
  • Poprawa funkcji wątroby (nawet przy marskości)
  • Znaczna poprawa jakości życia
  • Zmniejszenie ryzyka zgonu z przyczyn wątrobowych o 85%

Ważne jest jednak pamiętanie, że wyleczenie nie daje odporności – można ponownie zakazić się wirusem HCV. Dlatego osoby z grup ryzyka powinny nadal przestrzegać zasad profilaktyki.

Przyszłość walki z WZW C

Światowa Organizacja Zdrowia postawiła sobie ambitny cel – eliminację WZW C do 2030 roku. Oznacza to zmniejszenie liczby nowych zakażeń o 90% i zgonów o 65%. Dzięki skutecznym lekom cel ten jest osiągalny, pod warunkiem:

  • Zwiększenia wykrywalności zakażeń
  • Powszechnego dostępu do leczenia
  • Skutecznych programów profilaktycznych
  • Redukcji szkód wśród osób używających narkotyków

Podsumowanie

WZW C to choroba, która z nieuleczalnej stała się w pełni wyleczalna. Kluczem do sukcesu jest wczesne wykrycie i odpowiednie leczenie nowoczesnymi lekami DAA. Jeśli należysz do grupy ryzyka lub masz powody do niepokoju, nie zwlekaj z wykonaniem badań. Pamiętaj – im wcześniej zostanie wykryte zakażenie, tym lepsze rokowanie i mniejsze ryzyko powikłań.


Źródła:

  1. World Health Organization. Hepatitis C – Key facts. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/hepatitis-c
  2. European Association for the Study of the Liver. EASL Recommendations on Treatment of Hepatitis C: Final update of the series. Journal of Hepatology 2020.
  3. Narodowy Fundusz Zdrowia. Program lekowy „Leczenie przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C”. https://www.nfz.gov.pl
  4. Główny Inspektorat Sanitarny. Wirusowe zapalenie wątroby typu C. https://gis.gov.pl
  5. Centers for Disease Control and Prevention. Hepatitis C Questions and Answers for Health Professionals. https://www.cdc.gov/hepatitis/hcv/
  6. Polskie Towarzystwo Gastroenterologii. Rekomendacje postępowania w wirusowym zapaleniu wątroby typu C. Gastroenterologia Kliniczna 2020.
Reklama