Choroby weneryczne – rodzaje i objawy zakażeń

Mężczyzna trzymający ulotkę o chorobach wenerycznych w poczekalni

Choroby przenoszone drogą płciową to jeden z najpoważniejszych problemów zdrowia publicznego na świecie. Mimo że brzmi to jak temat tabu, wiedza na ten temat może uchronić przed poważnymi powikłaniami zdrowotnymi, a w skrajnych przypadkach nawet uratować życie.

Czym są choroby weneryczne?

Choroby weneryczne, dziś nazywane chorobami przenoszonymi drogą płciową (ChPDP), to zakażenia wywołane przez bakterie, wirusy, pasożyty lub grzyby, które rozprzestrzeniają się głównie przez kontakt seksualny. Wbrew powszechnemu przekonaniu, nie zawsze wymagają one pełnego stosunku – zakażenie może nastąpić również przez kontakt skóra do skóry czy przez płyny ustrojowe.

Ciekawostka: Według Światowej Organizacji Zdrowia, codziennie na świecie odnotowuje się ponad 1 milion nowych przypadków zakażeń przenoszonych drogą płciową wśród osób w wieku 15-49 lat¹.

Najczęstsze drogi zakażenia to:

  • Kontakt seksualny (waginalny, analny, oralny)
  • Kontakt z zakażonymi płynami ustrojowymi
  • Przekazanie z matki na dziecko podczas porodu lub karmienia piersią
  • Używanie niesterylnych igieł

Najważniejsze choroby bakteryjne

Chlamydioza – cichy zabójca płodności

Chlamydioza to najczęstsza bakteryjna choroba przenoszona drogą płciową, wywołana przez Chlamydia trachomatis. Nazywana jest „cichym zakażeniem”, ponieważ często przebiega bez objawów, szczególnie u kobiet.

Objawy u mężczyzn:

  • Ropna wydzielina z cewki moczowej
  • Pieczenie podczas oddawania moczu
  • Ból jąder

Objawy u kobiet:

  • Nietypowa wydzielina z pochwy
  • Ból podczas oddawania moczu
  • Krwawienia między miesiączkami
  • Ból podbrzusza

Dlaczego jest niebezpieczna? Nieleczona chlamydioza może prowadzić do bezpłodności, ciąży pozamacicznej i przewlekłych bólów miednicy. U mężczyzn może wywołać zapalenie najądrza i prostaty.

Rzeżączka – druga w kolejce, ale równie groźna

Rzeżączka wywołana przez bakterię Neisseria gonorrhoeae zajmuje drugie miejsce wśród bakteryjnych chorób wenerycznych. Podobnie jak chlamydioza, może przebiegać bezobjawowo.

Charakterystyczne objawy:

  • U mężczyzn: żółtozielona, ropna wydzielina z cewki, silne pieczenie podczas oddawania moczu
  • U kobiet: zwiększona wydzielina z pochwy, dysuria, krwawienia międzymiesiączkowe

Szczególne zagrożenie: Rzeżączka coraz częściej wykazuje oporność na antybiotyki, co znacznie utrudnia leczenie.

Kiła – choroba o trzech obliczach

Kiła wywoływana przez bakterię Treponema pallidum przebiega w trzech charakterystycznych stadiach:

Stadium Czas pojawienia Główne objawy
I 3-4 tygodnie po zakażeniu Bezbolesny wrzód (twardziel) w miejscu zakażenia
II 6-8 tygodni po zakażeniu Wysypka na całym ciele, powiększone węzły chłonne
III Lata po zakażeniu Uszkodzenia serca, mózgu, innych narządów

Dobra wiadomość: Kiła doskonale reaguje na leczenie penicyliną, szczególnie we wczesnych stadiach.

Zakażenia wirusowe – z nimi na całe życie

Herpes narządów płciowych – nawracający problem

Wirus opryszczki (HSV-1 i HSV-2) raz wprowadzony do organizmu pozostaje w nim na zawsze. Pierwsze zakażenie jest zwykle najcięższe.

Typowe objawy pierwszego epizodu:

  • Bolesnne pęcherzyki na narządach płciowych
  • Gorączka i objawy grypopodobne
  • Powiększone węzły chłonne
  • Ból mięśni

Nawroty są zazwyczaj łagodniejsze i krócej trwają. Mogą je wywołać stres, zmęczenie, choroby osłabiające odporność.

HPV – wirus o wielu obliczach

Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) obejmuje ponad 200 typów, z których niektóre są szczególnie niebezpieczne:

  • Typy niskiego ryzyka (6, 11): powodują brodawki narządów płciowych
  • Typy wysokiego ryzyka (16, 18): mogą prowadzić do raka szyjki macicy, odbytu, gardła

Profilaktyka: Dostępne są skuteczne szczepionki przeciwko najważniejszym typom HPV.

HIV/AIDS – wciąż poważne zagrożenie

Zakażenie HIV przebiega w kilku fazach:

  1. Ostra infekcja (2-4 tygodnie po zakażeniu): objawy grypopodobne
  2. Faza bezobjawowa (może trwać lata): brak objawów przy stopniowym osłabianiu odporności
  3. AIDS: pojawiają się infekcje oportunistyczne i nowotwory

Współczesne leczenie antyretrowirusowe pozwala na normalne życie, a osoby leczone z niewykrywalną ilością wirusa w krwi nie zarażają partnerów.

Zakażenia pasożytnicze i grzybicze

Rzęsistkowica – problem niedoceniony

Rzęsistkowica wywołana przez pierwotniak Trichomonas vaginalis jest jedną z najczęstszych chorób wenerycznych, ale często pozostaje niezdiagnozowana.

Objawy u kobiet:

  • Żółtozielona, pieniąca się wydzielina o nieprzyjemnym zapachu
  • Świąd i pieczenie w okolicy sromu
  • Ból podczas oddawania moczu

U mężczyzn często przebiega bezobjawowo lub powoduje łagodne zapalenie cewki moczowej.

Kandydoza – nie zawsze weneryczna

Drożdżyca narządów płciowych może być przenoszona drogą płciową, ale częściej wynika z zaburzeń równowagi mikrobiologicznej organizmu.

Typowe objawy:

  • Biała, twarogowata wydzielina
  • Silny świąd
  • Zaczerwienienie i obrzęk

Kiedy udać się do lekarza?

Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli występują:

  • Nietypowa wydzielina z narządów płciowych
  • Owrzodzenia, pęcherzyki lub brodawki w okolicy genitalnej
  • Ból podczas oddawania moczu lub stosunku
  • Gorączka z objawami ze strony narządów moczowo-płciowych
  • Powiększone węzły chłonne w pachwinach

Diagnostyka – nowoczesne metody wykrywania

Współczesna diagnostyka chorób wenerycznych opiera się głównie na:

Testach molekularnych (PCR) – najdokładniejsze, wykrywają materiał genetyczny patogenu Badaniach serologicznych – wykrywają przeciwciała we krwi Badaniach mikroskopowych – pozwalają na bezpośrednią obserwację patogenu Testach szybkich – wynik w ciągu kilku minut

Leczenie – skuteczne, ale wymaga konsekwencji

Zakażenia bakteryjne (chlamydioza, rzeżączka, kiła) – antybiotyki Zakażenia wirusowe – leki przeciwwirusowe (nie eliminują wirusa, ale kontrolują objawy) Zakażenia pasożytnicze – leki przeciwpasożytnicze Zakażenia grzybicze – leki przeciwgrzybicze

Ważne zasady leczenia:

  • Zawsze lecz równocześnie partnera
  • Dokończ pełny cykl antybiotykoterapii
  • Powstrzymaj się od kontaktów seksualnych do zakończenia leczenia
  • Wykonaj badania kontrolne

Skuteczna profilaktyka

Najbardziej skuteczne metody zapobiegania:

  1. Konsekwentne używanie prezerwatyw – zmniejsza ryzyko o 85-95%
  2. Ograniczenie liczby partnerów seksualnych
  3. Regularne badania przesiewowe
  4. Szczepienia (HPV, wirusowe zapalenie wątroby typu B)
  5. Unikanie kontaktów z osobami o zwiększonym ryzyku

Szczepienia ochronne:

  • HPV: zalecane dla dziewcząt i chłopców przed rozpoczęciem aktywności seksualnej
  • Wirusowe zapalenie wątroby typu B: w ramach obowiązkowego kalendarza szczepień

Powikłania – dlaczego warto zapobiegać

Nieleczone choroby weneryczne mogą prowadzić do:

  • Bezpłodności u kobiet i mężczyzn
  • Ciąży pozamacicznej
  • Przewlekłych bólów miednicy
  • Nowotworów (HPV, HBV)
  • Zakażeń noworodków
  • Poważnych uszkodzeń narządów wewnętrznych
  • Śmierci (HIV, kiła w stadium późnym)

Aspekt psychologiczny – nie zapominajmy o nim

Diagnoza choroby wenerycznej często wywołuje silne emocje: wstyd, poczucie winy, lęk o zdrowie partnera. Ważne jest, aby pamiętać, że:

  • Choroby weneryczne mogą dotknąć każdego aktywnego seksualnie
  • Nie są karą za „niemoralne” zachowanie
  • Większość z nich jest całkowicie wyleczalna
  • Wczesne leczenie zapobiega powikłaniom

W razie potrzeby warto skorzystać z pomocy psychologa, szczególnie przy zakażeniach przewlekłych jak HIV czy herpes.

Mity vs. fakty

Mit: Choroby weneryczne dotyczą tylko osób o „rozwiązłym trybie życia” Fakt: Mogą wystąpić u każdego aktywnego seksualnie, nawet po jednym kontakcie

Mit: Prezerwatywa chroni w 100% Fakt: Znacznie zmniejsza ryzyko, ale nie eliminuje go całkowicie (szczególnie przy HPV, herpes)

Mit: Raz wyleczona choroba weneryczna nie może się powtórzyć Fakt: Możliwe jest ponowne zakażenie, szczególnie w przypadku infekcji bakteryjnych

Podsumowanie

Choroby weneryczne to realny problem zdrowotny, który dotyka miliony ludzi na całym świecie. Kluczem do skutecznej walki z nimi jest edukacja, odpowiedzialne zachowania seksualne i regularne badania. Pamiętaj, że większość chorób przenoszonych drogą płciową jest całkowicie wyleczalna, jeśli zostanie wcześnie wykryta i właściwie leczona.

Nie wstydzisz się regularnych badań kontrolnych u dentysty – tak samo podchodź do zdrowia seksualnego. Twoje zdrowie jest najważniejsze, a regularna profilaktyka to inwestycja w przyszłość.


Przypisy i źródła:

¹ World Health Organization. Sexually transmitted infections (STIs). Geneva: WHO; 2023. https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/sexually-transmitted-infections-(stis)

² Centers for Disease Control and Prevention. Sexually Transmitted Disease Surveillance 2022. Atlanta: U.S. Department of Health and Human Services; 2023.

³ European Centre for Disease Prevention and Control. Sexually transmitted infections in Europe 2013–2019. Stockholm: ECDC; 2021.

⁴ Główny Inspektorat Sanitarny. Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce – dane epidemiologiczne. Warszawa: GIS; 2023.

⁵ U.S. Preventive Services Task Force. Screening for Chlamydia and Gonorrhea. JAMA. 2021;326(10):949-956.

Reklama